'Nieuwe ploeg
bijna niet
op te zetten'
ACCEPTABE
Fietsen voor 'extraatje'
ZEGE-TOCHT VAN TOUR-VEDETTEN IN CRITERIUMS
KUIPER STOPT MET WIELRENNEN
DE STEM SPORT 5 W
Vermeulen
kampioen
SLI
ger
Slui
DE STEM SPORT 4 MAANDAG 1 AUGUSTUS 1988
IEDERE PROFESSIONAL VERZEKERD VAN WETTELIJK MINIMUMLOON
BREDA - Het had allemaal zo mooi kunnen wor
den en nog dreigt het mis te lopen.
Ondergedoken
Groot spektakel
Pedro Delgado
Van onze sportredactie
BREMEN - Hennie
Kuiper stopt aan het
einde van dit seizoen
met wielrennen.
De 39-jarige Twent debu
teert volgend jaar als
ploegleider in plaats van
zijn contract als renner
uit te dienen in de Belgi
sche ploeg van Teirlinck.
Vrijdag tekende Kui
per een contract voor de
Westduitse bouwonder
nemer Stennis om een
nieuwe ploeg op te zetten
met jonge renners. Hij
ging direct een samen
werking met Eddy
Merckx aan voor de leve
rantie van fietsen.
„Het wordt een ploeg
van tien tot twaalf ren
ners met vrijwel alleen
neo-profs. De meerder
heid bestaat uit West
duitsers, maar er is ook
plaats voor een paar Ne
derlanders".
Voor hij ook maar een
naam bekend kon maken,
wist Kuiper reeds dat hij
het als ploegleider zeer
moeilijk zal krijgen.
„Volgens de nieuwe
reglementen kan ik met
mijn ploeg in geen enkele
behoorlijke wedstrijd aan
de start komen, omdat
wij geen punten hebben.
Als we nergens meedoen,
kunnen we ook geen pun
ten veroveren. Het sys
teem van Verbruggen
deugt niet. Een ploeg op
bouwen is niet meer mo
gelijk".
Kuipers ploeg mag van
de klassiekers alleen
meedoen in Rund um den
Henninger Turm. „Ik
hoop ook dat Herman
Krott me helpt met een
startbewijs voor de Am-
stel Goldrace. De Tour
kan ik sowieso vergeten,
maar ik wil wel proberen
de Giro d'Italia binnen te
komen".
Hennie Kuiper was vo
rige week actief in de
reeks wedstrijden om de
Coca Cola-trofee. Wan
neer hij zijn laatste wed
strijd als beroepsrenner
rijdt, is nog onbekend.
Hennie Kuiper bouwde
een schitterende staat
van dienst op. Hij werd
Olympisch kampioen op
de weg in 1972. Drie jaar
later was hij wereldkam
pioen bij de profs. In de
Ronde van Frankrijk ein
digde hij twee keer als
tweede; 1977 achter The-
venet, 1980 achter Zoete
melk. Op latere leeftijd
boekte Kuiper triomfen
in de grote klassiekers.
Hij won er vier: Ronde
van Lombardije 1981,
Ronde van Vlaanderen
1981, Parijs-Roubaix 1983,
Milaan-San Remo 1985.
De enige klassieker die
hij in dit rijtje mist, is
Luik-Bastenaken-Luik.
In 'la doyenne' eindigde
hij in 1980 tweede na Hi-
nault.
met al deze bekende renners
toch niet maken dat een veld
rijder hier zou winnen
Een spel dus? De Venrayse
coureur: „Maar wij moeten er
wel hard voor werken. Wij
worden er voor betaald om er
voor te zorgen dat de goeie
wint". Dat lukt niet altijd even
gemakkelijk vertelt hij, want
er zijn er in het gezelschap van
vijftig tot zestig renners genoeg
die met de eer en premie willen
gaan strijken. „Een zware
week", verzucht Winnen. „Dit
is heel slopend werk. Je moet
constant op je hoede zijn. Echt,
zo is het voor ons toch een wed
strijd...."
Ook de vijftigste Acht van
Chaam krijgt woensdag in de
persoon van Steven Rooks een
mooie winnaar. Burgemeester
Wil van Zeeland is een tevre
den man. „Het is in die jaren
wel allemaal veel duurder ge
worden. Met alle respect voor
die kleinere ronden, maar ik
vraag me af hoe die het alle
maal betalen". Hij bevestigt
wat we dezer dagen al van
meerdere ingewijden verne
men: „Alleen de grote ronden
zullen overblijven".
Mede door de enorme basis
salarissen moeten de organisa
toren steeds meer op tafel leg
gen om de Tour-vedetten over
hun streep te trekken. Is de
Chaamse burgemeester niet
bang dat er een moment komt
dat het niet meer te behappen
is?
„Ik zou niet durven zweren
dat er nog vijftig Achten van
Chaam komen", zegt hij. „Vo
rig jaar hadden we door slecht
weer ons slechtste jaar. Dat
heeft geld gekost, de risico's
Door Fred Rabout
BIERVLIET - Een zich
moedig verwerend Biervliet
hield zaterdagavond de
score tegen eerste divisio
nist NAC ruim binnen de
perken. Dat de Bredanaars
wonnen was een logisch ge
geven, maar de dubbele cij
fers die meestal in een der
gelijk treffen tot stand ko
men, bleven achterwege.
Toen een goed leidende Peter
Bogaert uit Sas van Gent het
einde aankondigde, stonden de
0-7-eijfers op het scorebord.
Biervliet kon zelfs de eerste
veertig minuten de stand op 0-0
houden met goed verdedigend
voetbal. Tot dat moment was
NAC slechts één keer echt ge
vaarlijk geweest en dat was al
in de tweede minuut toen laat
ste man Robby Versluys, die
overigJ
een uit
rugspel
de Vi
doorzafl
voor \i
beland
Eenfl
overlee
een h; I
Een v
echt
tijd ds
ken. I.
duidefl
geet i
wedst:
wijl
keer d
Slui
Tour-winnaar Pedro Delgado probeert in verbaal contact
te komen met zijn collega's bij de start van het criterium in
Stiphout. - foto anp
zijn enorm. Maar als er een,
moment komt dat wij als orga
nisatie zeggen 'we stoppen er
mee', dan denk ik dat de ge
meenschap zal roepen dat we
dóór moeten gaan". Om dat
laatste te kunnen toelichten
vraagt hij om een rondje mee te
rijden in de volgauto.
Het wordt er inderdaad veel
duidelijker op. Talloze
kraampjes voor particuliere
huizen. Grote terrassen en bars
bij anders zo afgelegen boerde
rijen. De burgemeester lacht
„Het kan officieel eigenlijk wel
niet helemaal door de beugel,
maar daar kunnen we niet zo
maar een einde aan maken. Ik
ken boeren, die op deze dag
vijftien vaten bier vertappen.
Je moet niet proberen die kra
men weg te krijgen. Dat tast de
sfeer aan...."
De goedlachse burgemeester
van Chaam is niet te stuiten:
„Nu zitten we in wat wij de
zuid-lus noemen. Hier komen
vooral de Belgen. We tellen
twintig franc voor één gulden,
dan houden we er ook nog wat
aan over".
Hij heeft er na twintig jaar
nog steeds veel plezier in. Met
kennersblik schat hij de op
komst dit jaar op zo'n vijftig
duizend mensen: „Hou het er
maar op dat de helft entree
heeft betaald".
We achtervolgen het peloton I
door een landelijk stukje1
Chaam. Hij kijkt rond en ziet 3
dat het leven op deze woensdag
na de Tour goed is. Ook een
burgemeester is maar een
mens. „Af en toe zou ik willen
dat ik niet in de organisatie zat
Dan ging ik bij zo'n boer achter
een lekker glas bier zitten".
Van onze biljartmedewerker
SLUIS - Adrie Vermeulen
van de snookerclub De
Sluyse Haven is de eerste
kampioen van Sluis. Hij
klopte in drie frames de
kampioen van 't Raedthuijs,
Martin Minnebo.
In café 't Raedthuijs konden de
snookerliefhebbers getuige zijn
van een spannende strijd om
het eerste snookerkampioen
schap van Sluis. De eerste
frame stak Adrie Vermeulen
op zak, maar doordat hij de
tweede verloor was de strijd
weer helemaal open. De tech
nisch iets vaardiger Vermeulen
greep de titel door de derde
frame naar zich toe te trekken.
Hij mocht uit handen van zijn
broer Jos Vermeulen, voorzit
ter van de organiserende ver
eniging 't Raedthuys, de kam
pioenstrofee en de wisselbo
kaal in ontvangst nemen.
Voor Martin Minneboo gold
als troost de tweede plaats en
het feit dat hij eerder die avond
het open snookertoernooi van
Sluis winnend afsloot. Hij
toonde zich de sterkste. In de
finalepartij verwees hij George
Koole naar de tweede plaats.
Op de derde plaats eindigde
Frankie Standaert en de vierde
plaats werd opgeëist door de
eerste dame, Nicole Wabeke.
Door!
Dat
nee:
die:
rust
schi
Al
Sluis)
kans
samq
de 1
Frail
kers
- een
maal
Slui!
helft
met
dedf
de p
toeg-
niet
hom
zwa
eist
tijds
nog
Bek
het
met
Marina de Fouw met Ticardo v
Taaie wijze zegevierde in de Zl-c
-v cveneei
-K-a——Jhet een 6-0,6-0-z
Henk Lubberding, een dag drager van de gele trui in de thalijne Schotte
Tour, heeft kennelijk geen zin om de zoveelste handtekening
te zetten. fotoa* n„.Ue £lnale trof zij
utiviv uivt»ut»u-c./1-y, een u
Tour, heeft kennelijk geen
te zetten.
>r Kees Hamelink
JSSINGEN Nathaly
Ossen uit St.-Jansteen
(akte xn het door DOS te
hssingen georganiseerde
tugdtennis toernooi twee
(verwinningen. In de leef-
Oascategorie tot en met 14
J3ar was die toernooizege
ook voorzien. In haar poule
ad zij dan ook weinig te-
uVand van betekenis ont
boet en op het afvalschema
ras zxj eveneens gestart
lai^t0K'6;°-zege°pCa-
fotoatf j Bninninaile Annemarie
wuijnzeel, die met de als
Van onze sportredactie
BREDA - De professionele
wielrenner maakt dezer da
gen overuren. Hij maakt de
wielergekte, die met de
beëindiging van de Tour de
France is aangebroken, te
gelde. Kassa.
Toch wordt het boterham-be
leg voor het wielrenners-gezin
niet uitsluitend in deze drukke
weken verdiend.
„Zie het maar als een ex
traatje", aldus Peter Winnen,
een van de snelle fietsers die op
basis van prestaties in het ver
leden nog altijd kan rekenen op
een heel aardig startgeld in de
pakweg vijftien criteriums, die
hij met zijn collega's in deze
eerste weken na de Tour de
France afrijdt.
Een extraatje dus. Hoe is het
loonstrookje van de wielrenner
dan samengesteld?
Eigenlijk mogen de licentie
houders pas sinds drie jaar met
recht beroepsrenners worden
genoemd. Lyrisch worden ter
men als 'de slaven van het as
falt' er bij gehaald als de man
nen weer eens in een slopende
tocht onderweg zijn.
En voor sommigen van hen
was die verwijzing naar deze
langvervlogen arbeidsverhou
ding zo gek nog niet. We heb
ben het dan over de renners die
te weinig naam hadden en voor
niet veel meer dan een broek,
een trui en een gratis fiets in
het peloton ploeterden. Hun
eergevoel hield hen op de fiets.
Een kleine drie jaar geleden
is aan dat gesappel een eind ge
maakt. Sinds die tijd zijn alle
87 licentie-houders in Neder
land beroepsrenners in de ware
zin van het woord. De sponsor,
die zijn naam verbindt aan een
wielerploeg en een wielrenner
een trui als sandwich-bord om
zijn nek wil hangen, is ver
plicht hem minimaal een twee
jarig contract aan te bieden
voor op z'n minst het wettelijk
minimumloon.
Het 'broek- en trui-verhaal'
bestaat niet meer. Voor velen
in het peloton van profs bete
kent die nieuwe bepaling van
de Koninklijke Nederlandse
Wielren Unie (KNWU) welis
waar een verbetering, maar
veel meer dan dat minimum
loon valt er voor hen niet uit te
halen.
De renner, die mee mag naar
de Tour de France stijgt al snel
uit boven dit niveau. Zij heb
ben al zo'n naamsbekendheid
en kwaliteit dat ze op zijn
minst ingeschat mogen worden
op een bruto jaarsalaris van
zestig- tot zeventigduizend
gulden.
De toppers doen het daar
uiteraard niet voor. Geen van
de corifeeën is bereid zijn loon
strookje te laten zien. Toch is
van sommige renners wel be
kend wat ze jaarlijks als basis
inkomen mee naar huis nemen.
Hun salaris loopt in de tonnen.
Bij supersterren als LeMond en
Delgado zitten we al gauw bo
ven het miljoen.
Echte toppers zijn zeldzaam,
dus duur. Dat weet ook de Bel
gische firma, die volgend jaar
van start wil gaan met een
wielerploeg. Voor de kopman'is
het oog is gevallen op Adrie
van der Poel, die in de klassie
kers nogal eens uitdrukkelijk
voor het peloton wil uitrijden
en dus een prima reclamebord
is. Van der Poel, die nu bij
PDM al een salaris van zeven
ton ontvangt, is door de Belgen
een jaarsalaris van ƒ1,4 mil
joen geboden.
Een KNWU-bestuurder
geeft een simpele verklaring
voor dat gigantische bedrag:
„Als je een nieuwe ploeg wilt
beginnen moet je je verzekeren
van een topper, anders kom je
nergens binnen".
Met premies, prijzen en
startgelden kan het jaarsalaris
worden aangevuld. De KNWU
heeft bepaald dat aan de onbe
kende renners, in wielerjargon
'strijkijzers' geheten, het mini-
mum-startgeld van 250,-
moet worden betaald. De man
nen, die naam hebben gemaakt
in de Tour de France, doen het
daar uiteraard niet voor. Zij
komen pas voor bedragen van
zesvoor een trui-winnaar-
tot twintigduizend gulden - de
Tour-winnaar - in beweging.
Met name de Vereniging van
Organisatoren van Beroeps-
wielerwedstrijden (VOB) heeft
geprobeerd een lijst samen te
stellen van vaste startgelden.
Daartoe werd de SAL-commis-
sie (Start Advies Lijst) in het
leven geroepen. Als iedereen
het over die lijst eens was ge
worden zou vast zijn komen te
staan op hoeveel startgeld een
renner recht heeft die - bij
voorbeeld- een etappe in de
Tour de France heeft gewon
nen.
Gerrie van Gerwen, de oud
wielrenner die nu als KNWU-
coördinator alle contracten
voor Nederlandse wedstrijden
regelt, heeft de hoop al lang op
gegeven dat zo'n lijst er ooit zal
komen. „Die kans is voorbij",
zegt hij. „Dat ligt ook veel te
moeilijk. Het is nu eenmaal zo
dat je de publiciteitswaarde
van een renner niet exact kunt
meten. Op de eerste plaats tel
len zijn prestaties, maar be
langrijk nog is zijn uitstraling".
Een bekend voorbeeld is
Gerrie Knetemann. Voor aan
sprekende prestaties van deze
vlotte prater moeten we alweer
enkele jaren teruggaan, maar
er is nog steeds geen enkele or
ganisator die hem er niet bij
wil hebben.
„Het blijft een kwestie van
vraag en aanbod", aldus Gerrie
van Gerwen. „De prijs wordt
bepaald door de markt".
Een levendige markt, zo
bleek afgelopen week, waarin
de grootste criteriums worden
verreden.
BV Gert-J an Co op toernee
Door Vincent Ronnes
De Stiphoutse ondernemer Huub van de Voort kijkt te
gen het middernachtelijk uur met vrouwlief Kitty nog
eens in de vele mooi betegelde hoekjes van zijn giganti
sche huis.
Niets te vinden. Zijn doch
ters zijn twee programma
boekjes van de plaatselijke
wielerronde kwijt. Op zich
geen ramp, ware het niet dat in
die boekjes de verse handteke
ningen staan van enkele jon
gens, die heel hard kunnen
fietsen.
Even gebruik maken van het
vocabulaire van de omroepers
in achtereenvolgens Boxmeer,
Stiphout, Chaam, Wateringen,
Simpelveld en Sas van Gent.
„Van pure klasbakken. Onze
helden. Onze nationale trots.
De mannen, die de Tour de
France tot dat mooie drama
hebben gemaakt. Deze super
mannen. Onze kanjers".
Ze hebben het over Steven
Rooks, Pedro Delgado en Peter
Winnen. Voor de op doping be
trapte Gert-Jan Theunisse zijn
er nog enkele zeer bijzondere
kwalificaties. Terwijl hij
maandag nog vertelde bang te
zijn voor de reactie van het Ne
derlandse publiek, werd hem in
deze eerste week na de Tour
duidelijk dat hij tot 'nationale
martelaar' is verheven.
Maandagavond begon de ze
getocht van de Tour-vedetten.
Wat er ook gebeurd moge zijn,
Gert-Jan Theunisse is onschul
dig aan welk doping-gebruik
dan ook, oordeelden de tiendui
zenden die deze week bij de be
kende criteriums een kijkje
kwamen nemen. „Ze hebben
hem geflikt, Gert-Jan heeft
nog nooit een pil geslikt", zon
gen zijn supporters woensdag
middag in Chaam.
Reacties van renners verra
den, dat de rest van het peloton
ondertussen toch wat vreemd
aankijkt tegen de reacties van
het publiek. De prestatie van
Steven Rooks blijkt minder los
te kunnen maken dan de ont
maskering van zijn ploegmak-
ker.
Werden in Boxmeer de wiel
renners redelijk professioneel
ondergebracht in het plaatse
lijke AC-restaurant en de
sporthal, de ontvangst in Stip
hout komt beter overeen met
het beeld van een ouderwetse,
gezellige kermiskoers.
De Stiphoutse (en Neder
lands oudste) organisator Mies
de Louw vertelt er met trots
over, onderweg naar het huis
waarin onder andere de gele en
een bolletjes-trui zijn onderge
doken. Onzichtbaar, want er is
geen handtekeningenjager te
bekennen.
„De renners worden hier al
tijd bij particulieren onderge
bracht. Als Peter Winnen al ja
ren bij de plaatselijke bakker
logeert moet je niet proberen
hem de volgend keer naar een
ander te brengen".
De klasbakken Rooks, Theu
nisse en Delgado lopen dins
dagavond in levende lijve rond
in het huis van Huub en Kitty
van de Voort. Alsof ze al jaren
met de dochters des huizes
scharrelen maken ze gebruik
van de gastvrijheid van de ge
slaagde Stiphoutse zakenman.
Zo ligt dat in Stiphout.
Pedro Delgado, Steven
Rooks, Gert-Jan Theunisse en
Adrie van der Poel hebben het
toevallig goed getroffen. Hun
tijdelijk onderkomen stelt iets
meer voor dan het gemiddelde
Stiphoutse huis. En later op de
avond kan het helemaal niet
meer stuk als blijkt dat ook
meidengroep Mai Tai te gast is
bij de familie Van de Voort.
Gillend komt zangeres Jetty
naar beneden. „Ik heb nog
nooit zoveel blote mannen ge
zien", roept ze.
Even later wordt deze opval
lende combinatie van be
roemdheden door alles wat
flitst in huize Van de Voort
vastgelegd. Het drietal, dat drie
weken lang sport-minnend
Europa heeft geboeid, wordt er
zowaar wat verlegen van.
Voor het geval dat renners al
leen niet voldoende zijn, moet
er ook een heel spektakel rond
omheen worden gebouwd om
op de dinsdag na de Tour zo
veel mogelijk mensen naar het
dorpje bij Helmond te krijgen,
redeneren de plaatselijke orga
nisatoren.
„Wij willen er één groot
spektakel van maken", vertelt
organistor Mies de Louw. Waar
een klein dorp groot in kan
De nummer 1, Pedro Delgado en de nummer 2, Steven Rooks uit de Ronde van Frankrijk aan het wiel van Frank Pirara.
Johan Lammerts kijkt ook goed uit hoe hij de bocht moet 'oversteken'. - foto de stem/ johan van gimp
Jean-Paul van Poppel, winnaar van vier Tour-etappes, zet
de blik op oneindig als een boekje en pen vooreen handteke
ning hem wordt aangeboden. - fotoanp
zijn? „Ja, dat speelt ook een
rol". Smalend wordt in Stip
hout gesproken over de nabu
rige stad. „In Helmond hebben
ze een amateurwedstrijd. Daar
komen maar een paar honderd
mensen op af".
Klasbakken-gastheer Huub
van de Voort zal volgend jaar
officieel deel uitmaken van de
organisatie. Nu is hij alleen nog
de grote sponsor. Zijn zakelijke
instelling, die op andere fron
ten kennelijk ook al tot succes
heeft geleid, kan goed gebruikt
worden.
Hij heeft zo zijn Ideeën over
hoe het met worden aangepakt
in Stiphout. „Nu praten de
mensen nog hoofdzakelijk over
Boxmeer en Chaam. Lang
zaamaan worden wij daar ook
bij genoemd. We hebben nu al
een paar keer de Tour-winnaar
hier gehad. Dat levert publici
teit op. Maar binnen vijf jaar
moet onze naam echt gevestigd
zijn. Dan hoeft het geen ramp
te zijn als we eens een keer
geen Tour-winnaar hebben".
Boxmeer is er een duidelijk
voorbeeld van dat pas na de
Tour-gekte de mensen op de
plaatselijke wedstrijden afko
men. Toen jaren geleden de
Boxmeerse ronde steevast op
moederdag werd verreden kon
zelfs een absolute uitblinker als
Eddy Merckx niet meer dan
tweeduizend mensen naar
Boxmeer krijgen. Vanaf het
moment dat deze ronde daags
na afloop van het Franse spek
takel wordt verreden is het
dorp landelijk bekend gewor
den.
De komst van Tour-winnaars
heeft daaraan een steentje bij
gedragen. Maar waarom was
hij er dit jaar in Boxmeer niet
bij? In een exotische combina
tie van Franse, Nederlandse en
Spaanse woorden licht Pedro
Delgado toe dat hij daar abso
luut de tijd niet voor had.
KNWU-coördinator Gerrie van
dagavond dit Oostbrabantse
dorp. Het eten en drinken was
er goed; en vooral veel van dat
laatste.
De Stiphouters Wies de
Louw en Huub van de Voort
durven dinsdagavond tegen de
klok van achten nauwelijks
naar buiten te kijken. „Ik ben
bang dat we het schip ingaan",
bromt Huub.
Even later blijkt het toch
mee te vallen. Een ritje over
het parkoers, even nadat de ve
detten zijn weggeschoten,
stemt hem milder. Ook de tent
met Mai Tai zit bomvol. De
hoeveelheid volk waarop ge
hoopt werd, is er.
En een brede lach siert zijn
gezicht als de bekendheden
langs flitsen. De Tour-sterren
laten zich van hun goede kant
zien. „Het is niet meer zoals ja
ren geleden", vertelt Van de
Voort voldaan. „Toen gebeurde
het dat je iemand voor duur
geld hierheen haalde en dat hij
na drie of vier rondjes al af
stapte. LeMond won hier, Ro
che won hier".
Nog twee ronden te gaan.
Gert-Jan Theunisse is alleen
weg. Het publiek raakt door
het dolle heen. Een ronde later
is hij weer opgeslokt door het
peloton. Daarna mag Pedro
Delgado alleen voorop. In de
laatste ronde ontsnapt Erik
Breukink. Hij wint. Een grote
naam is toegevoegd aan de ere
lijst van Stiphout.
De dag er voor won Gert-Jan
Theunisse in Boxmeer. Van
Poppel verloor in België de
sprint, terwijl hij in de Tour
met gemak vier sprints won.
Reden om voor de start in
Chaam aan ervaren rot Peter
Winnen te vragen of dit alle
maal wel geloofwaardig is? Of
de wielersport hiermee een
dienst wordt bewezen?
Peter Winnen vindt van wel.
„Er is een aantal renners dat
goed wordt betaald en zij ken
nen hun verantwoordelijkheid
ten opzichte van de organisato
ren", zo vindt hij. „Je kunt het
Gerwen, de contactpersoon
tussen organisatoren en wiel
renners, bevestigt dat.
Maar de rest van de week is
de Spanjaard wel van de partij.
De Hollandse gulden speelt
daarbij een belangrijke rol. In
Spanje zijn nauwelijks crite
riums van betekenis, maar in
Frankrijk valt dezer dagen
voor de gevierde renners wel
een aardige cent te verdienen.
„Maar Pedro Delgado vindt de
afstanden daar veel te groot.
Hij wil het toch een beetje rus
tig aan doen. Hier neemt hij
één hotel en reist van daaruit
de criteriums in het land af".
Voor elk optreden beurt de
Spaanse renner pakweg twin
tigduizend gulden. Een klein
deel daarvan gaat naar zijn
ploeggenoten, die hij meenam
naar Nederland als waardering
voor hun hulp in Le Grand
Bouclé.
De tienduizenden die op de
Tour-helden afkomen maken
het met hun tientje entree-geld
samen mogelijk, dat die
enorme sommen geld op tafel
kunnen worden gelegd. De or
ganisatoren van Boxmeer en
Stiphout zijn bereid een tipje
van hun financiële sluier op te
lichten.
De Stiphoutse organisator
Mies de Louw vertelt ongeveer
hetzelfde als zijn Boxmeerse
collega Rijnen: „Ongeveer de
helft van ons budget krijgen
wij bij elkaar door sponsors".
Burgemeester Wil van Zeeland
van Chaam hoeft iets minder
een beroep te doen op gulle on
dernemers. Zijn ronde trekt
immers al jaren gemiddeld
veertigduizend mensen.
Twintigduizend gulden voor
één bekende Spanjaard en twee
anonieme landgenoten. Wat
kost het dan wel niet om een
compleet peloton aan de start
tekrijgen. KNWU-coördinator
Gerrie van Gerwen: „Zeg maar
tussen de ƒ40- en ƒ125.000;
veertigduizend is echt wel een
minimum".
Voor organisatoren die zoveel
geld riskeren moet het weer
natuurlijk wel even meezitten.
Boxmeer had alle geluk van de
wereld. Een slordige 30- tot
35.000 mensen bevolkten maan-
Tour-winnaar Pedro Delgado wordt bestormd door hand
tekeningenjagers in Chaam. - foto de stem/johan van gurp
