22EEEI1EÜ Vincent van Gogli in 1990 met 20 miljoen uitgebreid herdacht CHUCK BERRY DIT WEEKEND IN AMSTERDAM EN DEN BOSCH DONDERD, CHUCK Berry. Aanstekelijke deuntjes uit de pioniersjaren van de tienermuziek: Johnny B. Goode, Rock and Roll Music, Sweet Little Six teen, Carol, Roll Over Beethoven, Reelin' and Rockin', Memphis Tennessee, Little Queenie, No Particular Place To Go. De 62-jarige aartsvader van de rock speelt ze nog steeds. Verhaaltje Cabaretprijs voor Youp van't Hek Cistem GIDS 2 20.42 NEDERLAND 3 Cire perdue Kunst huren Zomers realisme Trio Ontwikkelingen Wies van Dort DUITSLAND 2 uske en Wiske: „Het is belangrijk dat je kunt lezen en schrijven voordat j e iets serieus gaat ondernemen Cyndi Lauper, zangeres.. DE STEM T2 Rocker van 62 geeft niet op Door Dirk Vellenga Vrijdag 15 juli is hij in de Jaap Edenhal in Amsterdam, zaterdag in de Maaspoort in Den Bosch. Chuck Berry wordt begeleid door de Engelse band Phoenix. Een eigen groep heeft hij nooit gehad. Hij regelt met promo tors dat er een paar muzikan ten beschikbaar zijn en dan be treedt hij het podium om na een paar minuutjes repeteren zijn repertoire af te werken. Voorwaarde is wel dat de plaatselijke organisator vooraf zijn gage overhandigt. De geld honger van Chuck Berry is in middels legendarisch. „Ik schrijf songs om in mijn le vensonderhoud te voorzien", zei hij eens. „Dat doet idereen, maar de meeste mensen willen het niet toegeven. Ik schrijf zo veel mogelijk op de smaak van het publiek." Men zegt dat Berry geen snars geeft om de nummers, die door de Beatles en de Stones en vele anderen enthousiast wer den nagespeeld. Als je zegt dat het gitaarintrootje in 'Johnny B. Goode' een pop-monument is, zegt hij met een sluw lachje: „Ach, het komt allemaal ergens vandaan. Ik heb al die jaren al gestolen, man." Chuck Berry is in 1926 in Saint Louis (Missouri) aan de Mississippi geboren als Charles Edward Anderson Berry. Als 28-jarige werd hij door Muddy Waters geïntroduceerd bij Leo nard Chess van het (zwarte) Chess-label. Hij was een laat bloeier, maar had zoveel muzi kale ervaring opgedaan dat hij uitstekend aanvoelde hoe je succes kon krijgen. Hij was een neger met een beetje indianen- bloed, maar was ook goed thuis in de blanke country and wes- tern-muziek. Zijn eerste nummer, 'Maybel- lene', toonde country-invloe- den. Leonard Chess was er maar wat blij mee. Schrijf er nog maar een paar, zei hij en Berry ging aan het werk. Hij schreef teksten over auto's, dansavondjes, schcol-ellende, meisjes en tienerliefde. Stop verschillende elementen in een kort verhaaltje en je hebt een onmetelijk publiek, was zijn devies. Berry werkte volgens een vaste formule, maar zijn korte, ritmische zinnetjes vol herken bare beelden raakten de juiste snaren bij de eerste teenager generatie. Het was slim knut selwerk en de beginloopjes le ken op elkaar, maar de jonge ren snakten ernaar. Het werd op den duur lopende band-ar beid en vaak ramde hij er nog even een paar bluesnum mertjes uit om een elpee vol te krijgen ('die bluesjes zijn het gemakkelijkst'), maar zelfs de opvullers en B-kantjes bleken .later onsterfelijk te zijn. Chuck Berry: in goede staat VUT-leeftijd bereikt In de zwarte gemeenschap be keek men de gitaarbewegingen en de 'duck walk' van Chuck Berry met enige scepsis. Berry liet zich op sleeptouw nemen door de blanke promotor en dj Alan Freed, die zijn naam even snel liet noteren als mede auteur van 'Maybellene'. Berry zat in het 'blanke circuit', speelde half-witte muziek en handelde als een rijke blanke. Eerst begon hij een kroeg, later opende hij een pretpark. Zijn gasten kwamen veelal uit het blanke deel van Saint Louis. Toch gingen niet alle deuren in het blanke Amerika zomaar open voor Chuck Berry. In Nashville kwam hij de kleed kamer niet binnen, omdat men er daar van overtuigd was dat de echte meneer Berry blank was. In zijn 'Johnny B. Goode' moest hij 'colored boy' veran deren in 'country boy'. Chuck Berry vertrouwt nie mand, hij doet zaken zonder Justitie manager en schreef zonder hulp zijn autobiografie, waar uit blijkt dat hij een keiharde onderhandelaar is als het om contracten gaat. Zijn teksten - FOTODIBA werden langzamerhand steeds uitdagender, pesterig bijna. Als 31-jarige schreef hij het opge wonden 'Sweet little sixteen' over een bakvisje en in 1972, toen zijn produktitivteit al flink gedaald was, maakte hij een onbeschaamd loflied op zijn geslachtsdeel: 'My Ding- A-Ling'. Sommigen zeggen dat zijn bot heid een gevolg is van de pro blemen die Chuck Berry met de justitie heeft gehad. Als 18-ja- rige pleegde hij een overval en verdween hij voor drie jaar in de cel. In 1963 moest hij nog eens twee jaar opknappen, na dat hij een minderjarig meisje vanuit Illinois had meegeno men naar zijn club in St. Louis. Er volgde nog een derde ver oordeling, wegens belasting ontduiking moest hij 1979 een paar maanden brommen en een reeks benefietconcerten geven voor behoeftigen. De rocker van het eerste uur heeft ondanks alles in goede staat de VUT-leeftijd bereikt. In de film 'Hail! Hail! Rock 'n' Roll' is te zien dat hij het vak nog steeds beheerst. De film werd in 1986 opgenomen ter ge legenheid van de 60e verjaar dag van Berry in het Fox Theatre, een oude, protserige bioscoop in Saint Louis, een on neembare burcht van burger lijkheid waaraan hij zich als kind vergaapt had. Hij werd begeleid door men sen als Eric Clapton, Keith Ri chard en Robert Cray en op de film is duidelijk te zien, dat Chuck deze topmusici be schouwt als een willekeurige begeleidingsband die op hem wacht in een zaal in een pro vinciestadje ergens in Europa. Als Keith Richard een loopje net even anders speelt dan Berry dat zelf 30 jaar gedaan heeft, wordt deze Stone zonder pardon terechtgewezen. Chuck Berry woont nog steeds in St. Louis, met zijn gouden platen en de oude Ca dillacs die hij pas verkoopt als hij echt oud is geworden en de fans zich vol verzameldrift verdringen voor zijn deur. Zijn nummers hoor je nog elke dag, in de versie van de meester zelf of in de uitvoering van Beatles, Rolling Stones, Linda Ron- stadt, Emmylou Harris, Dave Berry, Judas Priest of Ry Cooder. DEN HAAG (ANP) - De Scheveningen Cabaret Prijs 1988 is toegekend aan cabaretier Youp van 't Hek voor zijn pro gramma 'Hond op 't ijs'. De begeleidersprijs is dit jaar toegekend aan de componist-pianist Mar tin van Dijk. Hij krijgt de prijs voor zijn begeleidng van het programma 'Neem je een aapje voor me mee' van Jenny Arean en George Groot. De prijzen zullen op 20 no vember worden uitgereikt tijdens het Cabaret Gala in het Circustheater in Scheve- Baby's verwisseld? Youp van 't Hek - FOTO RONALD SWEEHINo ningen, aldus woensdag de organisatie van het gala. De jury, onder leiding van Jurriaan Fransman, zal daar ook haar rapport be- kend maken. Eerder ging de cabaretprijs naar onder an deren Herman van Martine Bijl en de Voorheen Don Qui Shoc king. tweede en laatste afleve- van de dramatische ge- jiedenis 'Baby's verwis- d?' speelt 19 jaar later. De ree meisjes Lee Morrison Nola Jenkins zijn intussen „gegroeid tot volwassen ,ngedames. Nola krijgt ge- eel toevallig een krant on- >r ogen, waarin haar ge- ihiedenis wordt verteld. Ze ordt nieuwsgierig naar 'die idere ouders' en wil hen AMSTERDAM (ANP) - Een reeks exposities, de uitgifte van een catalogus met het karakter van een standaard werk over de schilder en een goedkoper album, de uitvoe ring van podiumkunsten, het vertonen van films en een symposium vormen een greep uit het programma ter her denking van de honderdste sterfdag van Vincent van Gogh in 1990. 16.10 The Goldwyn Follies dolphe Menjou was voor de irlog een zeer gewaardeerd teur. Vanmiddag is hij te len bij de AVRO in The oldwyn Follies'. In deze rerigens rommelige kome- e speelt hij een beroemde Improducent, wiens films et meer zo gewaardeerd orden. Men vindt zijn ma- er van filmen te ouderwets en te onnatuurlijk. Plotseling jert de producent echter een elsje kennen, dat uitkomst oet bieden. 22.10 The war in Korea Dit vertelt Frits Becht, alge meen directeur van de op ini tiatief van minister Brinkman van WVC in het leven geroepen Stichting Vincent van Gogh 1990. Kern van het herden kingsprogramma is een grote overzichtstentoonstelling van 150 schilderijen in het Rijks museum Vincent van Gogh in Amsterdam en 260 tekeningen van Van Gogh in het Rijksmu seum Kröller-Müller in Otter- lo. Beide musea hebben al een rijke collectie van de schilder. De tentoonstelling zal worden aangevuld met werk in het be zit van belangrijke musea uit alle delen van de wereld zoals het Metropolitan Museum in New York, een museum in de Sovjetunie en Musée d'Orsay in Parijs. De grote tentoonstelling zal bestaan uit werken die Van Goghs eigen voorkeur hadden en deze wordt bepaald door een analyse van de brieven van de schilder. Het publiek zal voor het eerst de mogelijkheid hebben werk als de Aardappeleters, De Stoel, Nachtcafé, Starry Night, het Gele Huis, de Zonnebloe men- en Boomgaardenreeks, de Wever, de Berceuse en Arlé- sienne bij elkaar te zien. Voor het herdenkingsjaar is naar schatting van Becht zeker ongeveer twintig miljoen gul den nodig. Ongeveer 15 procent zal van de overheid komen, on geveer 65 procent uit eigen in komsten en de resterende 26 procent hoopt hij bij elkaar te krijgen van het bedrijfsleven in de vorm van sponsoring. De eigen inkomsten komen onder meer uit de verkoop van affiches, catalogi, souvenirs en natuurlijk toegangskaartjes voor de overzichtstentoonstel ling, die voor elk museum] apart ongeveer twintig gulden, kosten. binnenkort de Olympi- he Spelen beginnen staat area hernieuwd in de be- ngstelling en daarmee te ns de Koreaanse oorlog, ver deze oorlog, waarin stijds ook Nederlander#*- n rol hebben gespeeld, «akte de BBC een vierde- je documentaire. De AVRO irt vanavond met de eerste levering van The war in area'. In de documentaire ardt de militaire geschiede- s van de Koreaanse oorlog 150-1953) belicht en mensen interviewd, die in de ver- lillende legeronderdelen chten. 21.21 De uit daging Anne van Canneyt: Beel den in brons, Ebes-Galerij, Lippenslaan 149, Knokke- Heist. Open: werkdagen tij dens kantooruren, op vrije dagen van 14-18 uur. Tot 4 september. DE Belgische Elektriciteits maatschappij houdt nu al ja ren de traditie hoog werk van hedendagse Belgische beel dende kunstenaars voor te stellen in haar kantoorgebou wen aan de Lippenslaan te Knokke-Heist. Deze zomere is de Vlaamse beeldhouwster Anne van Canneyt, geboren te Roesselaere in 1950 en woonachtig te Brugge, aan de beurt. Zij ontving haar oplei ding aan de Academie te Et terbeek, aan de academie voor schone Kunsten te Brus sel, waar Jacques Moeschal haar leermeester in abstracte plastiek was, en aan het Insti tuut Ter Kameren te Brussel, waar zij vier jaar lang de op leiding in monumentale beeldhouwkunst - in steen, brons, hout - volgde onder leiding van Rik Poot. Na afsluiting van deze ge degen studie werd gaande weg duidelijk dat voor Anne van Canneyt brons het meest effektieve uitdrukkingsmate riaal zou zijn. Zij beheerst de techniek van het cire perdue en giet haar beelden in eigen werkplaats. Bronzen, gepati- neerde en in messing, zijn het derhalve ook die men op deze expositie ziet. Haar werk, waarin de mo tieven mens en dier centraal staan, draagt een typisch ex pressionistisch karakter. Haar vormen zijn hevig, kan tig en getourmenteerd, verto nen veel inkervingen en ga ten, die er toe dienen de ex pressie te accentueren, wat niet uitsluit dat Van Canneyt ook in staat is de volmaakte rust van b.v. een slapend paard overtuigend weer te geven. De nadruk ligt echter in het algemeen meer op het dynamische van paarden, honden, vogels en op de wil deze dieren in deze wezen en eigen aard te karakteriseren. In haar mensfiguren, voor namelijk koppen, past Van Canneyt soms een surrealisti sche vervreemding toe door een vogelkop toe te voegen hetgeen onmiddellijk de in vloed verraadt van de schil der Jet van Tuerenhout op haar werk; ook zijn reminis centies aan de werk zijn van haar Vlaamse collega Jef Claerhout menigmaal klaar blijkelijk. Van Canneyts plastieken zijn over het ge heel genomen ietwat onge lijkmatig van kwaliteit. Daar tegenover staat dat zij zowel wat faktuur als visie betreft ook voltreffers weet te plaat sen, die een selecterende be zoeker niet zullen ontgaan. W.E. Nieuwe kollektie Arto theek Breda. De Beyerd, Boschstraat, Breda. Open: dinsdag-zondag 10 (zater dag-zondag 13)-17 uur. Tot 24 juli. ER zijn maar weinig artike len die je op proef in huis kunt krijgen. Wat doe je met een bankstel dat na een half jaar niet bevalt Wat doe je met een schilderij waarop je na een half jaar uitgekeken bent Terugbrengen naar de plaats waar je het leende: de artotheek. Duur is het niet. Een jaarabonnement voor twee kunstwerken tot een waarde van 1.5000,- of één van onbeperkte waarde kost 60,-. Je kunt ook 204,- jaar lijks betalen, waarvan dan 144,- wordt gereserveerd als spaartegoed. Watje kunt lenen in de ko mende tijd hangt momenteel in drie zalen van De Beyerd te kijk. Er zitten al heel wat gele leenstippen op. Wat hier hangt is gekozen uit het voor jaarsaanbod van Westbra bantse en Drentse kunste naars, terwijl de Westbra banders ook in Drente mee konden doen. Nu heb ik me in het verleden nogal eens afge vraagd of het aanbod zo mi nimaal was of dat de selectie commissie er nogal merk waardige toetsingsnormen op nahield. Met de meest vreemde motiveringen wer den goede artiesten m.i. naar huis gestuurd en mensen van het derde garnituur goed be vonden. De collectie was dan ook niet van een buitensporig goed gehalte. Wat hier wordt aangebo den kan veelal de toets der kritiek doorstaan, al zitten er de nodige zwakke broeders en zusters onder. De gemengde technieken op papier vieren hoogtijweinig grafiek en schilderkunst. Ook sculptuur lijkt geen verhuurbaar pro- dukt al zijn de stukken van Rob Brandt, die niet voor de hand liggen, al weg. Er is veel werk dat in de verte wenkt naar een Cobra-achtig uit gangspunt. Het toch in opmars verke rende figuratieve is matig vertegenwoordigd en als er al sprake van is dan gaat het vaak om aftrek-vindende merkwaardige- en ironische stukken. Kleine aardige tafe relen zoals bijvoorbeeld een Lena Blohmé maakte zijn nog vrij. Dat geldt ook voor de goed gewaardeerde 'schriften' van Harrie de Kroon. De grappige (niet meer) kar retjes van Tido Nieboer vin den wel voerlieden. Zelf trof me de poging van Peter Kantelberg om met Moonlight zichzelf archaisch te herorienteren. Huub Leyendeckers heeft er twee mooie kosmische hoogdruk- etsen hangen, afgeleid van zijn monumentale werkstuk ken op dit gebied. Margriet Oomen, met organische houtskool-tekening, Hans Mutsers met kleurrijke fan tasieën, werk van Adri de Fluiter, Peter Oosterbos, Pe ter Voormey, Dick Fluitsma, Yvon v.d. Weerd etc... de tijd heeft hun namen al geijkt. Ga eens kijken en lenen om uw huis een andere atmosfeer te Zomertentoonstelling in Het Blaauw Laaken, Engs- traat 14, Heusden aan de Maas. Open woensdag tot en met vrijdag van 13.30 tot 18 uur, zaterdag en zon dag van 13-30 tot 17 uur, tot en met 4 september. Zomertentoons tellingen zijn vaak heel gevarieerd. Het Blaauw Laaken is een galerie die zich in schilder kunstig realisme speciali seert. Binnen dit kader is ook hier sprake van een ruim gevarieerd aanbod met wisselende kwalitei ten. Van elf min of meer bekende in Nederland werkende kunstenaars is werk vertegenwoordigd in diverse stijlen die, welis waar met de nodige goede wil, allemaal onder de noe mer realisme gevangen kunnen worden. Naast schilderijen han gen er pastels en aquarel len. Aardig is het om in de betrekkelijk kleine ruimte van deze nog niet zo lang bestaande galerie de ver schillende opvattingen van realisme broederlijk naast elkaar te zien hangen. Enige overeenkomst is dat het allemaal goed geschil derd is. Je valt anders bij deze vorm van fijnschilde ren wel erg snel door de mand. Maar waarom iemand toch zijn tijd ver doet met het nabootsen van zeventiende-eeuwse stillevens en die compleet met een lijst in stijl, te koop aanbiedt, is mij een raadsel of het moet geld nood zijn. Het hedendaagse rea lisme zoals bijvoorbeeld Frank Premsela dat beoe fent is beduidend interes santer. Met zijn strak blauwe hemels waartegen een enkele figuur, in dit geval een mens en op een ander doek een vogel, met zijn schaduw wordt afge zet. Verder zijn het surrea listische landschappen, magisch realistische door kijkjes en prachtige aqua rellen van echt Hollandse riviergezichten die deze kleine tentoonstelling aan trekkelijk maken. L.R. geven. H.E. Drie Nederlandse Kun stenaars. Galerie Van Geyt Steenstraat 20, Hulst. Open: werkdagen 9-12 en 14-18 uur, zondagen 14-18 uur, zaterdag tot 17 uur, dinsdag gesloten. Tot 31 juli. Na een vrij lange tijd van onderbreking heeft Galerie Van Geyt haar tentoonstel lingsactiviteit hervat met een expositie van drie Neder landse kunstenaars: H.J. Slij- Guido Lippens en Gerard Verdijk. Noordbrabants Mu seum, Den Bosch. Open: dins dag-zondag 10 (zaterdag 11, zondag 13)-17 uur. Tot 4 sep tember. DE ontwikkeling van de uit Terneuzen stammende kunstenaar Guido Lippens is momenteel op deze ex positie verrassend te vól gen. Niet veel werk, maar wel representatief gehaald uit de eigen collectie van het museum. Je ziet hoe een kunstenaar ook maar een kind van zijn tijd is. Lippens zat nog in mijn hoofd als de geometrisch-, abstract werkende kunste naar, die zeer rationeel verfijnde rasters maakte. Met een uiterste perfectie werden lijnen en punten in het vlak gezet; een soort hersenkunst. Voorbeelden daarvan zijn te zien. Daarna zie je deze onbe weeglijke bewegingen overgaan in ritmische vor men waarbij de computer weer mens wordt. Vervol gens ontstaan er kleine olieverven, die behalve een wat decoratief karakter ook nog de echo uit de twintiger jaren verraden. Daarna is hij - op deze ex- Werk van Guido Lippens positie althans - terecht gekomen op een punt datje nog van alles kunt ver wachten van Guido Lip pens als schilder. Er han gen enkele werken die het conflict tussen tekenen en schilderen laten zien, als mede het vermoeden dat er interessante dingen op komst zijn, want vakman is hij genoeg. Bij Gerard Verdijk zijn gelijksoortige ontwikke lingen te signaleren al is zijn beeldtaal eenvoudiger; minder aan structurele ka ders gebonden. Wat er in Den Bosch hangt lijken meer persoonlijke vinger oefeningen dan autonome kunstwerken. H.E. per, Reinder Homan en Anne ten Broek. H.J. Slijper is een, zij het bejaarde, doch nog springle vende schilder, die altijd ge daan heeft alsof in de beel dende kunst sinds de zeven tiende eeuw niets gebeurd is. Hij greep eenvoudig terug op de oude meesters en hun schildertrant en behaalde al dus bij hen, die van een schil derij nog altijd de precieze af beelding van de werkelijk heid verlarigen, een niet on- aanzinelijk en zeker terecht verdiend succes. Ook in zijn hier aanwezige kleine werken gaat hij consequent op zijn wég voort in een vijftal stille vens met vaas en schedel, met tinnen kannetje en ei, met zoutvat en lepel, met blaadjes, schelde en eitjes en een sche del alleen. Liefdevol waarge nomen en subliem geschil derd als ze zijn, stijgen deze simpele dingen boven hun louter reële verschijning uit en vooral in het stilleven met tinnen kannetje en ei lijkt Slijper de idee van deze din gen weergeven te hebben. Reinder Homan, de etser uit het Friese Surhuisterveen, vindt zijn inspiratie als steeds in het landschap en de hem omringende natuur. Boom groepen, dorpen onder de verschillende belichting en sfeer der jaargetijden vormen de thema's van zijn meestal in zware partijen uitgevoerde etsen. Dat hij ook de lijn be heerst blijkt in de speelde weergave van bijvoorbeeld enkele aan de hagewinde ge wijde etsen. Het is jammer voor de enige vrouw in dit tentoon stellingstrio het te moeten zeggen, mar het werk van ke ramiste Anne ten Broek, zoals het zich hier aan ons voor doet, valt wat magertjes uit. Ze toont een paar aanminnige naturalistische schaapjes, een zak en een doosje met eieren, die men ook zonder alle aan gewende keramistische moeite even goed bij de eerste de beste levensmiddelenwin kel kan gaan bekijken. Alleen een uit klein gevormd, dun zandkleurig boekje ademt een sfeer van verfijning en ge heimzinnigheid en heeft met banale realiteit niet meer van doen. W.E. Wies van Dort in Pjotr, Goirkesstraat 78, Tilburg. Open donderdag van 13-21 uur, vrijdag en zaterdag van 13-18 uur, tot en met 7 augustus. Bijna naast het Textielmu seum is in een historisch pand, waarin vele textiel baronnen hebben gehuisd, deze nieuwe galerie geves tigd, die wordt geleid door beeldend kunstenaar Peter Verbraak. De bedoeling is om niet een bepaalde stijl te vertegenwoordigen, maar om een soort samen werkingsverband met an dere galerieën en het Tex tielmuseum te creëren. Zo wil Verbraak wanneer bij voorbeeld in het museum iemand exposeert, de an dere aspecten van dienst kunstenaarschap in Pjotr naar voren laten komen. „Steeds meer beeldende kunstenaars zijn op ver schillende vlakken van de kunst werkzaam en het is goed dat daar de aandacht op wordt gevestigd", aldus Verbraak. Naast tentoon stellingen bezichtigen kunt u hier ook kunst lenen en natuurlijk kopen. Er is al een kleine voorraad aan wezig. Wies van Dort uit Breda werkt ruimtelijk met tex tiel en schildert. Van beide technieken toont ze wer ken. De textiel is in drukwekkend. Dit zijn wandobjecten in voorna melijk zwart wit, met af en toe een enkel stukje in een contrastkleur er in ver werkt. De vormen zijn ab stract en hebben ergens wel raakvlakken met her kenbare zaken, zo is er een kleine serie op waaiers ge lijkende objecten. Wat de textiel zo aan trekkelijk maakt, zijn de structuren waarmee Van Dort de verschillende ma terialen heeft verwerkt. Ze werkt veel met plastic, dat ze dicht op elkaar plooit, zwart transparant, ge bruikt om dramatische ef fecten op te roepen. En daar slaagt ze dan ook in. Sommige stukken hebben bepaald theatrale kwali teiten zoals de waaier, waarbij van tussen de aan elkaar geregen plooisels als een soort navelstreng, heel kwetsbaar een dun koordje naar beneden kronkelt. De andere kant van Wies van Dort komt in de serie olieverven die ze 'De inte- rieurtjes' noemde aan bod. Op een vrolijke en expres sionistische manier zet ze met forse streken en in vooral sprekende kleuren haar binnenhuistaferelen op het doek. Veel aandacht krijgt daarbij het decora tieve element, waardoor ze op een ondubbelzinnige manier verwijst naar het begin van deze eeuw, waarin Les Fauves hun ongebreidelde lust tot de coratief schilderen in feestelijke kleuren bot vierden. L.R am Vermeulen presenteert or de RVU de vierdelige artdocumentaire 'De uit ging'. In deze serie wordt reken naar de mythe rond perse duursporten. Wat be lt de mensen bijvoorbeeld de wielerkoers Luik-Bas- aken-Luik te rijden? Aan zware klassieker over kilometer doen ieder jaar 7000 toerrijders mee. ligen hebben de avond 'oren pas besloten mee te n. Is dit wel gezond? Zuhaus in fremden Betten Borgelt schreef de fa- ieroman, waarop de ZDF- 'Zuhaus in fremden Bet- is gebaseerd. Twee fami- ruilen tijdens de vakan tie van woning. De Kuntners K Innsbruck trekken in het is van de leraarsfamilie glsang op Sylt en omge- (erd reist het gezin Fugl- ng naar Innsbruck zonder taar ontmoet te hebben. In woning van de Kuntners ndt de 19-jarige Jens Fugl- ng een dagboek. NOS 09.00 slechtrij 13.00 N slecht! I 15.00-H de Frai 16.40-11 de Fra 18.30 P slechth 18.45 S 19.04 S France 19.25 t Edmur der GO' 20.00 J 20.29 1 Meijer! David i 21.21 B Serie o medaill 21.51 Z van Err Jeanne Jackso (herh.). 22.30 J 22.40 P| slecht Httimnm smeiór un neioenwim «neen luHtmmn rmr tin mgim, tneens mem minna nmnonnen aeeetn am nnnn aeie/e. "Ttvl Wimbone

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 18