Kritiek Post op John Talen MACHT VLOEIDE UIT BENEN VAN ERIK BREUKINK Ploeg Raas: vreugde en verdriet /Js leasen je Hefis DE STEM Boete voor Fignon Strenge regels Gölz houdt zenuwen in bedwang We in Tour- ^ravaan NANCY - De teleurstelling was op z'n gezicht af te lezen. Niet eens omdat hij 23 seconden verloren had. Fietsen met zestien versnellingen MAANDAG 11 JULI 1988 JELLE NUDAJH UIT HET GEEL TOUR VANDAAG TOUR MORGEN TOUR OP RADIO EN TV T50 i.' liefst zit hij in zijn oldj 'X. Zwevend boven Neds id. Genietend van de stjj I hem heen. I.Je hoort wel een ger har je hebt geen motor, [hoort is veel natuurliji It mijn oldtimer heb je rnf is dan met een modei .'eefvliegtuig. Dat is logis^ e techniek staat niet stil. jjj hteriaal waarvan de kist, Smaakt worden, is nu ve jhter. En neem de instrum; !n. Vijftien jaar geleden ikkelde men een akoesti„,_ ïelheidsmeter. Hoe harder j I liegt, hoe hoger de toon. Als; at gewend bent, hoef je tijde' Et vliegen niet constant op, ïeter te kijken. In de w{ ;rijdvliegtuigen zit nu al omputertje dat precies itrekenen hoe de laatste lucht voor de landing het igezet kan worden" lang is hij niet. Een parachi (3 niet aan boord. Dat is /erplicht als je met de kist [stunten. „Wel ben ik bij si., veer gespannen. Maar dat en normale reactie. Als je j .■en hevige bui terecht koi wordt het zicht slechter, noet je dan voor de volle hi derd procent concentreren, moet trouwens altijd oplel Er zeker voor zorgen dat je vi -doende snelheid hebt. Snelh; is praktisch nooit gevaarli, Met mijn oldtimer kan ik jj halen, een ASW-15 voor w strijden kan wel 250 aan. mag niet minder dan 50 per [vliegen, anders krijg ik nu lijkheden. Maar dat uitlei is veel te technisch. Er ge ren trouwens weinig ongel ken. Je moet je wel houden de regels. En die regels zijn Nederland streng. Dat ook wel, want het lucht— boven Nederland zit goedvof Les geven doet hij niet. wordt hij regelmatig aa klampt en bestookt met tail vragen op de basis in Woei drecht. „Ik heb nog hobbi Het wordt te druk anders. Mi vrouw wil me wel eens thi zien. Overigens werd in de ginperiode van het zweefv! gen al snel duidelijk dat zwe vliegen een zeer goede op] ding is. In België en Engel; is er een cadetten-zweefvlii opleiding. Er zijn zweefvliei die nu instructeur zijn in leger. Of gezagvoerder KLM. Ook van onze club. zijn er zelfs die in Am; werken. Logisch. Een z\ vlieger leert heel zuiver vl gen. Iedere verkeerde be ging, verkeerde coördinatie tekent verlies". Hij bladert de plakboeken Honderden föto's geven goed beeld van vijftig ji zweefvliegen. Dick Wol ten een echte liefhebber. Na de» logsjaren was hij een vas mensen die de Rotterdai zweefvliegclub heroprichtte. „Toen hebben we veel sr gedaan met de WBAC. We den niets, die samenwerl duurde ongeveer zeven j] Onze club in Woensdra heeft nu honderd leden, denk dat er in Nederland ons veer 5000 zweefvliegers zijn het duur is? Ja, je kunt heta tuurlijk zo duur maken als wilt, maar voor 1000 gulden] jaar kun je aardig zweefvl gen. Als je zelf een modi Bp zweefvliegtuig wil aanschaf! ben je wel 80.000 a 90.000 gul: (e kwijt. Het is maar wat je 1 'j>e Ik ben al tevreden als ik n mijn oldtimer lekker in lucht hang. Een retourtje 1 i„ ken, daar eens naar toe vlies ,n heerlijk op het gemak. Daatl ven in die lucht zweven,J"' zo onvoorstelbaar mooi". i«««» Ginnekenweg 21Breda. Telefoon: 076 -222100 T11 V- Van onze speciale verslaggever REIMS - Peter Post verraste gistermorgen de volgers in de Tourkaravaan met nogal harde kritiek op John Talen. Misschien behoort hij wel tot de groep die niet slaagt als be roepsrenner". Deze uitspraak stond haaks op de lof, die Post in het voorjaar Talen toezwaaide. In de klassiekers was hij een toonbeeld van toewijding, doorzettingsvermogen en opofferingsgezindheid. Na de eerste week van de Tour zei Post: „Ik heb hem gevraagd of hij de Tour wilde rijden. Dat wilde hij, dus verwachtte ik ook dat hij goed zou presteren, dat hij fit en gemotiveerd aan de start zou staan". John Talen lijkt enigszins verdwaald geraakt. Hij weet niet goed waar hij aan toe is, of hij ooit zal doorbreken bij de profs na een sterk optreden bij de amateurs. Hij bevindt zich op het ogen blik in het beslissende tweede jaar. Voor de Tour klaagde hij over pijn in de rug. Post: „Ik kan in de Tour geen zieke renners gebruiken. We heb ben hem voor de Tour speciaal laten onderzoeken. Hij bleek niets aan zijn rug te mankeren". Repliek van John Talen: „Ik ben ook fit. Ik mis alleen een beetje macht in de benen. In de finales van de etapps heb ik niets te zoeken. Daarom rijd ik de laatste kilometers rustig naar de eindstreep". NANCY - De wedstrijd- commissaris sen in de Ronde van Frankrijk hebben zon dag Laurent Fignon een boete opge legd van 1000 francs, 350 gulden. De Parijze- naar gooide tijdens de achtste etappe zijn drinkbus met opzet in het gezicht van een foto graaf op de motor, (zie fo to) - foto cor vos Steekje laten vallen Van onze speciale verslaggever NANCY - In tegenstel ling tot zijn voorganger in het weekeinde Vale- rio Tebaldi had de win naar van de achtste Tour-etappe heel wat overwinningen op zijn naam staan. Rolf Gölz won in april dit jaar nog de Waalse Pijl. De 25-jarige Westduitser is de oogappel van Jan Raas. Een groot talent, dat alleen tegen heeft dat hij zijn zenuwen moeilijk de baas kan. In de finale van de achtste Touretappe was Gölz koelbloedig. Omdat gele-truidrager Jelle Nij- dam op achterstand lag, moest hij verdedigend rij den en kon hij toeslaan in de sprint Vorig jaar al boekte Gölz een etappe zege in de Tour. In hevig onweer won hij te Blag- nae de sprint van een kop- groepje, dat een kwartier voorsprong had. De Westduitser maakte in 1985 zijn debuut bij de profs aan de zijde van de Italiaan Beppe Saronni. Hij won direct de Ruta del Sol. Al gauw kwam het tot een conflict. Gölz moest altijd knecht spelen en mocht zelden nog voor eigen kans rijden. De Westduitser heeft de overstap naar Raas nooit betreurd. In anderhalf jaar won hij twee klassie kers en twee Tour-etap- De erelijst van Rolf Gölz: «85:6 overwinningen, waar op Ruta del Sol en kam- ÏÏnscllaP Bondsrepubliek; «86:4 overwinningen, waar- I Ronde van Campanië; *887: 15 overwinningen, waarbij Kampioenschap van «inch en Tour-etappe; 1988:8 overwinningen: eerste etappe Ronde van Valencia, weede etappe Baskenland, Waalse Pijl, eerste en vijfde etappe plus eindklassement ™nde van Asturië, Wijn- route in Neustadt, achtste etappe Ronde van Frankrijk. Wi lan onze speciale verslaggever pANCY - in de Tour de panee-karavaan is zondag rr> dode gevallen, pul Plcard, een van de uitzet- lii\Van Parkoers, raakte Ia j ''Prangen van de pijlen Ien de negende etappe betrok- f,n "ij een verkeersongeval. Ï'J werd zwaar gewond over- 1 wacht naar het ziekenhuis F straatsburg, waar hij enige r later overleed. Erik Breukink maakte zich zichtbaar zorgen omdat hij zo'n slechte dag had doorgemaakt. Z'n ogen stonden som ber. Hij sprak met zachte stem. Maar het was een gevaarlijke situatie". Was het de warmte? Breu kink haalde z'n schouders op. „Ik heb een foutje gemaakt. Vlak voor de laatste helling was er nog een sprint. Ze reden op een smalle weg als gekken door het dorpje Mazieres. Ik verzeilde halverwege in het pe loton. En toen was het met me gebeurd". Drie renners, de Rus Janusz Kuum, de Fransman Eric Boyer en de Italiaan Gianni Bugno begonnen met geringe voorsprong aan de klim van een kilometer. Achter hen plaatste Luis Herrera zich op kop en danste op de pedalen naar de top van de Cöte de Chavigny. Een aantal favorie ten ging in het wiel van de Co lombiaan mee. Achter hen viel de breuk. En weg waren ze: Herrera, Bernard, Mottet, Kel ly, Delgado, Gölz, Pensee, Vi- sentini, Alcala, Mare Madiot, De Wilde, Bugno, Kuum, Boyer, Leclercq en Bauer. De laatste moest 13 seconden over bruggen om Jelle Nijdam z'n gele trui af te pakken. Het luk te. In een lange sprint versloeg Rolf Gölz, die als eerste door de laatste bocht vloog, heel ver rassend De Wilde, Bugno en Kelly. Het werd de derde etap pezege voor de ploeg van Su- perConfex. In de afdaling naar Nancy, waar Kelly en de zijnen met de grote versnelling naar beneden gingen, kon Luis Herrera zich in het ziedende tempo aan de staart van de kopgroep hand haven. Hij werd er net niet af gereden. Het was na z'n goede tijdrit een nieuw bewijs dat de Colombiaan veel heeft bijge leerd. Hij is niet langer het een zijdig uitgeruste klimmertje dat alleen maar bergop kan presteren. Hij beheerst ook an dere facetten van de wedstrijd. Twee dagen voordat de Alpen bereikt worden, heeft Herrera minder dan 3 1/2 minuut verlo ren. En dat in een heel snelle wedstrijd die tot nog toe met een gemiddelde van 43 km en 379 meter gereden wordt. DRie-en-een-halve minuut is niets vergeleken met andere jaren toen de Colombiaan in de vlakke aanloop compleet in de vernieling werd gereden. Het vorig jaar telde Herrera in Bordeaux aan de voet van de eerste cols liefst 16 minuten achterstand. In Parijs had hij echter zeven minuten terugge wonnen op de favorieten. Her rera dwingt bij de Europeanen dan ook met de dag meer res pect af. In de eerste week van de Tour is er veel gelachen om de Colombianen, die er om be kend staan dat ze slecht kun nen sturen. Als er een valpartij was, riep het peloton in koor: „Colombia, Colombia!". Her rera reageerde daar woedend op. Op weg naar Parijs zal dit peloton het lachen nog ver gaan. Eigenlijk zou hij het liefst met een naar z'n hotel zijn gereden. Hij wilde de vraag ontlopen waarom hij op de laatste hel ling niet mee was toen onder impuls van Herrera het peloton in vijf stukken explodeerde. En een groep van zestien zich met snelheid van negentig kilome ter per uur in de afdaling naar Nancy stortte. „Ik zag ze natuurlijk wegrij den. Ik was te laat. Zat te ver van achteren. Het lint brak en ik kon er niet meer bijkomen. In de afdaling reden we er met man en macht achter. Maar we wonnen geen centimeter. Wat wil je? Dat we 100 per uur rij den? Er zijn grenzen". De gepolijste stylist van de eerste Tour-week was de man met de hamer tegengekomen. „Je hebt een steekje laten val len, maar het geeft niet", troostte Peter Post. Hij gaf z'n kopman een vriendschappelijk tikje op de schouder. Maar Breukink reageerde nauwe lijks. „23 Seconden is niet veel", vervolgde Post, „maar je ziet wel dat je elke dag moet oplet ten". Na de Ronde van Italië werd de Zwitser Urs Zimmermann gevraagd de kanshebbers voor de Tour op een rijtje te zetten. Hij sprak niet over Erik Breu kink. Waarom niet? „Hij rijdt formidabel als het koud is", meende Zimmermann. „Op de Passo di Gavia was hij in de sneeuw groots. Als het echt warm wordt, zal Breukink minder goed presteren". Was het toeval dat juist gis teren het weer omsloeg en de warmte z'n intrede deed in de Tour? Sinds de start hadden de renners in de regen en bij koel weer gefietst. In Reims stond gisterochtend de zon al hoog aan de hemel en de tempera tuur liep voor het middaguur al op tot boven twintig graden. In de namiddag werd het echt warm met temperaturen tot bijna 30 graden. Johan Lammerts merkte on derweg als een der eersten dat Erik Breukink problemen had. „Half koers brak het peloton in twee stukken. Tachtig man re den van ons weg. Ineens zag ik tot mijn verbazing Erik Breu kink naast mij rijden. Hij had geluk dat enkele kilometers la ter alles weer samen kwam. Van onze speciale verslaggever NANCY - De techniek staat voor niets. Voor het eerst in de Tour is een ploeg met fietsen versche nen waarop zestien ver snellingen zijn gemon teerd. De equipe van Jean-Franpois Bernard heeft op het achter wiel een 'pion' met acht kam- wieltjes. Met de twee kam wielen bij de trapas kunnen op die manier zestien versnel lingen worden gekozen. In de vlakke etappes rijden de renners met 53 en 42 x 12 tot en met 19. In de bergen met 53 en 39 vooraan. In de eerste Tour hadden de renners nog geen versnel ling. Daarna kwam het ach- terwiel met twee kamwielen in de mode. Aan de voet van een berg stapten de renners af, draaiden hun achterwiel om en begonnen de beklim ming met het bergtand- wieltje. Vlak na de tweede wereld oorlog waren de modernste racefietsen gemonteerd met één kamwiel voor en drie achter. De techniek in de rij wielindustrie is nog steeds in volle ontwikkeling, getuige de blok van acht op het achter wiel van de Toshiba's. De Tour heeft nu ook z'n eigen bakkerij, 's Morgens voor de start wordt er een soort VIP-dorp opgebouwd, waar pers en genodigden plaats kunnen nemen bij een kopje koffie uit Colombia en met croissants van een bak ker uit Parijs. Het is niet zo maar een bakker. Maar een keten van bakkerijen met een omzet van 4 miljard francs. Deze bakker in het groot heeft nu 4 ton uitgetrokken om elke morgen de belang rijke mensen in de ronde een ontbijt te bezorgen in het VIP-dorp. Een paar dagen geleden liep het echter mis. Want in het plaatsje Neuf- ehatel was nergens een plek te vinden waarop het om vangrijke VIP-dorp kon wor den opgebouwd. Daar stond de bakker met duizenden croissants. Het vee in de om geving heeft die dag extra bijvoeding gekregen. NANCY - Vreugde en verdriet lagen gisteren voor de ploeg Raas pal naast elkaar. Er werd getreurd om het verlies van de gele trui van Jelle Nijdam en gefeest van wege het feit dat de West duitser Rolf Gölz na de etappe-zeges van Van Pop- pel en Nijdam de derde winst binnenhaalde. Jelle Nijdam was uiter aard de man die sip keek. „Ik vind het heel mooi dat Gölz heeft gewonnen, maar ik zou het nog leuker gevon den hebben als ik de trui had gehouden", aldus de Zundertenaar, die sneuvelde op het laatste bergje, de Cöte de Chavigny, die slechts de vierde categorie had meege kregen, maar knap lastig was. Nijdam: „Ik had ge hoopt mee te kunnen, maar dat zat er niet in. Dat bergje was iets te veel van het goede voor mij". Na de top van het 380 me ter hoge colletje viel er in de resterende 26 kilometer eigenlijk niets meer goed te maken, omdat bijna de hele ploeg op haar wenkbrauwen zat. Gerrit Solleveld: „Za terdag zijn we de bijna de hele dag in de achtervolging geweest op Tebaldi en Casa- do. Dat heeft ons zoveel krachten gekost, dat we nu in de finale niets meer waard waren". De ploeg van Raas had in derdaad zaterdag lang jacht gemaakt op de al vroeg ont snapte Italiaan en Frans man, maar was nooit tot het uiterste gegaan, om niet de kans te lopen en de gele trui kwijt te raken en haast de etappe-overwinning te grij pen. Raas: „Als de ploeg al les had gegeven en die twee had teruggepakt, had je een heel andere finale gekregen en had alles kunnen mis gaan, omdat het dan bij ons op nog maar enkele jongens zou zijn aangekomen en er zonder twijfel aan de lo pende band zou zijn gede marreerd." Raas, die zaterdag priori teit gaf aan het veilig stellen van de gele trui boven het uitspelen van Van Poppel („Jelle verdiende dat, omdat hij zo hard heeft gewerkt om in het bezit van het geel te komen"), streefde ook gis teren naar handhaving van Nijdams leiderspositie. Toen het op niets uitliep (Nijdam, die zaterdag acht bonifica tieseconden veroverde en gisteren twee, kwam uitein delijk elf seconden te kort om Bauer voor te blijven), had Raas evenwel nog iemand achter de hand om succes af te dwingen. Dat was Rolf Gölz. Het had echter nogal wat voeten in de aarde, voordat Gölz, die een vrije rol had en voor niemand hoefde te werken, aan het front ver scheen. Gerrit Solleveld: „Ik zei op een gegeven ogenblik tegen hem dat dat laatste bergje echt iets voor hem was. Hij begon meteen te klagen. „Ik ben kapot, ik ben kapot", riep hij steeds maar". En toen bet bewuste col letje opdoemde, bevond Gölz zich nog steeds achterin het grote veld. Solleveld: „Pee tere heeft toen tegen Jakobs gezegd dat hij Gölz moest gaan zoeken. Toen Gölz naar voren was gebracht, schold iedereen hem verrot. Hij heeft dat kennelijk nodig". De winnaar van de Waalse Pijl, die vorig jaar in de helse etappe naar Blag- nac zegevierde, toen de ren ners na een hoosbui tot hun knieën door het water moes ten fietsen, kweet zich in de finale uitstekend van zijn taak. Hij haalde tot twee maal toe Steve Bauer terug en reageerde ook op elke an dere demarrage. Gölz: „Ik heb er alles aan gedaan om het tempo in de kopgroep zo langzaam mogelijk te hou den, in de hoop dat Nijdam nog zou kunnen terugko men. Alleen in de laatste ki lometer heb ik aan mijn eigen kansen gedacht. Het was een kwestie van het goede wiel kiezen. Nou dat was niet zo moeilijk. Ik wist dat De Wilde de snelste was. Ik heb tot het laatst gewacht en ben toen over hem heen gegaan." Gölz won gedecideerd. Niet zo bevreemdend, want hij heeft inmiddels een re putatie opgebouwd als het aankomt op het finishen met een kleine groep. „Dan kan ik het, omdat dat me ligt. Een massaspurt zal echter nooit wat voor mij worden. Aan dat gewring zal ik nooit wennen. Daar moet ik niets van hebben". „Het zou mij niet verwon deren als Gölz ook nog hoog in het algemeen klassement eindigt", verkondigde Su- perconfex' assistent-ploeg leider Hilaire van der Schueren. „Als hij net zo goed omhoog gaat als in de Ronde van Asturië, moet dat mogelijk zijn." Nancy-Straatsburg 160.5 kilometer Belfort-Besangon 149.5 kilometer -*eF~ Rolf Gölz uit de ploeg van Jan Raas versloeg in Nancy in de eindsprint verrassend De Wil de, Bugno en Kelly. fotoanp TELEVISIE Nederland III: 16.25 uur: recht streeks verslag van de finale van de etappe Nancy-Straatsburg. Nederland III: 19.00 uur: samen vatting Tour de France. BRT II: 16.25 uur rechtstreekse re portage van de rit tussen Nancy en Straatsburg. BRT I: 18.35 uur: samenvatting Tour de France. RADIO Radio I: 14.05 uur: Tour de France extra. Radio I: 15.02 uur: Radio Tour de France. BRT 1:13.30 uur: Radio Tour.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 9