UITBLAZEN Manusje-van-alles zoekt het hogerop Naleving wetten zal ons een zorg zijn SPECIALIS' even I luv Oranje Korthals Altes trekt van leer DE STEM COM Partijconferenti DESTEM ACHTERGROND DINSDAG 28 JUN11988 -DESTEM- VERLIEZEN DWINGEN V&D TOT ANDERE KOERS f)E STEM BINNENLAIS FRITS Korthals Altes, minister van Justitie, trekt fel van leer. Hij reageert direct op actuele ge beurtenissen en maakt van zijn reacties meteen ook beleid. Tot groot verdriet van de juridische wetenschap, die al het getimmer aan het straf recht-bouwwerk met gemengde gevoelens ga deslaat. Gramstorig wetenschappelijk commen taar blijft niet uit. En het justitiebolwerk groeit uit tot een machtig, te machtig, bolwerk Foesballen Brug/tunnel Opvolger Haags Hoogstandje Agenda PEN HAAG - Staatssecre zondheid) mag de vergoedi kosten van medisch specie zolang de overheid het Gent specialisten nog niet heeft O] SINDS Mart Smeets de vrije loop der tra nen openlijk propa geert, kan ik hier wel toe geven dat ik nog nooit zo veel heb zitten slikken als in het afgelopen weekein de. Soms durfde ik mijn huisgenoten niets te zeg gen omdat ik bang was dat ze zouden merken hoe mijn stem trilde. Wat me echter nog nooit is overkomen als ik, wat krampachtig van de spanning, naar een voetbalwedstrijd zat te kijken, is dat ik spontaan in de slappe lach schoot. Dat ge beurde me toen Marco van Basten zijn 'werelddoelpunt' scoorde. Dat lag erin voor iemand het had gezien. De ver baasde vreugde op het gezicht van Van Basten verried dat hij ook zichzelf had verrast. Mijn voetbalherinneringen reiken niet veel verder terug dan het toernooi van 1974. Van daarvoor zijn er nog wat schim mige herinneringen aan de WK-finale van 1966, toen ik nauwelijks wist waarover het ging, maar het geloof ik wel leuk vond dat Engeland de fi nale van Westduitsland won. Verder zijn er nog wat jeugdhe rinneringen aan de lokale derby Gilze-RAC die op gemoede lijke schaal dezelfde lading had als Nederland-Westduitsland, met Gilze in de rol van Neder land: Meestal verliezen, maar heel af en toe het 'zoet der overwinning', om met Rinus Michels te spreken. In 1974 veranderde veel. De voorpubliciteit van het WK had mijn aandacht getrokken. Nederland werd door sommige goeroes - buitenlanders wel te verstaan! - als een van de favo rieten getipt. Nederland? De kwalificatiewedstrijden die er toen ook wel geweest zullen zijn, waren me ontgaan. Ik her inner me hoe gemeen ik Uru guay vond spelen in die eerste wedstrijd. Dat onze jongens, wat oorlogstaktiek betreft, ook van wanten wisten, heb ik pas later gehoord en gelezen. Na de wedstrijd tegen Uruguay gin gen we op vakantie in Wales en raakte het voetbal weer op de achtergrond tot ons op het va kantie-adres, door de andere gasten, steeds nadrukkelijker werd gewezen op de zegereeks van Oranje. Toen het weekend van de fi nale was aangebroken, hadden we intussen pgziejnlrek bij En gelse vrienden genöüien. Sa men met hen bekeken we die beruchtste wedstrijd aller tij den. Onze vrienden bleven er nogal koel onder. Zij waren ook, net als alle Engelsen, voor Nederland, maar hadden geen benul van de special relationship die wij met de Westduitsers hebben. Andere vrienden had den na de 1-0 van Neeskens opgebeld met de uitnodiging na afloop van de wedstrijd cham pagne te komen drinken om de overwinning te vieren. Die champagne zijn we natuurlijk toch gaan drinken. Ze deden er een scheut cognac in, die er welücht mede oorzaak van is geweest dat ik voor één keer in mijn leven van voetbal droom- WIM KOCK de. Ik zwoegde me in het zweet, blesseerde mijn vrouw, maar Cruijff was niet vooruit te branden. Drie finales, drie beelden. Beelden die je zo hebben ge troffen datje ze vasthoudt in de herinnering tot ze de hele wed strijd vertegenwoordigen. Mijn beeld van 1974 werd ten slotte de arrogante kop van Helmuth Schön. Altijd als ik aan '74 word herinnerd, zie ik dat hoofd voor me. Zo werd de kop van René van de Kerkhof mijn beeld van '78. Niet uit de finale zelf nu, maar uit de wedstrijd tegen de Duitsers. De wilde vreugde op zijn gezicht toen hij gelijk had gemaakt en de Duit sers tevens uit het toernooi had geschoten. Ook het lachje van Nanninga in dezelfde wed strijd, goed voor een rode kaart, is me nog lang bijgeble ven, maar tenslotte werd het de kop van René. De finale van '88 ligt nog te kort achter ons. Drie beelden dringen zich prominent op: Mi chels die verheugd zijn hoofd vastgrijpt als hij naar de zijlijn loopt na het tweede doelpunt tegen de Russen. De kop van Van Basten na datzelfde doel punt, zoals hij daar loopt met de arm geheven, opzij kijkend naar zijn makkers, z'n gezicht gespleten door een brede lach die duidelijk laat zien dat zijn eerste gedachte, gewijd aan zijn doelpunt, 'te gek' moet hebben geluid. Of Van Breukelen. Ik denk dat het Van Breukelen gaat worden. Dat gebaartje te gen Belanov, met de wijsvinger naar het rechteroog en daarna, als hij de strafschap heeft ge houden, dat stalen smoel van hem. Ik lust wel pap van al die beelden. Wat ik ook heel mooi heb gevonden is hoe Rinus Michels uitgroeide tot een nationaal ge liefde ster. Die Michels zag ik, los van zijn vakmanschap, als mens dus, nooit zo zitten. De tv-beelden die ik zondag nog zag van '74 rechtvaardigen dit vooroordeel een beetje, vind ik. Dikke kop, zo te zien nogal ge voelloos en gespeend van hu mor. Maar zijn trekken hebben zich verzacht en hij heeft emo tie getoond. En hij had dat fan tastische elftal, met de uitstra ling van dollende jonge hon den, maar tegelijk zo professio neel dat het de felle cupfighters van Beckenbauer en de listige brigade van meester-tacticus Lobanovski de baas bleef met goed voetbal. En dan dat feestende Ne derland, waar ik bijna de hele dag naar heb zitten kijken. Dat was hartverwarmend en daarom wel een traantje waard. Om nogmaals met Michels te spreken: I luv Oranje en I luv Nederland zoals het zich zon dag liet zien. Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllimilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllfr Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236452. Sportredactie 076-236236. Telefax redactie 076-236309. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751. Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout, Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen: 24,90 per maand; 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van resp. 1,- per maand, 1,90 per kwartaal, 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W. Voor posttoezending geldt een toeslag Losse nummers: ma. t/m zat. 1,25. Service-afdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-t 7.00 uur. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Centrale reclame-afdeling 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. Door Louis van de Geijn V&D lijdt aan een Manus- j e-van-alles-syndroom, meent directeur Ton Dreesmann van de waren- huisgroep Vroom en Dreesmann. „Wie alles te gelijk wil doen, doet niets goed." Het warenhuis waar je alles kunt krijgen tegen een redelijke prijs V&D terug naar af? Zoals het er honderd jaar geleden uitzag (foto), zal het beeld niet worden. fotoanp kan het niet langer bol werken. De consument is mobiel, kritisch, koop krachtig en kwaliteitsbe wust geworden. „We gaan meer naar de bo venkant van de markt", is volgens Dreesmann daaruit de enig mogelijke gevolgtrek king. Nooit noemt hij de Bij enkorf, maar het is duidelijk dat de succesvolle draai van deze concurrent V&D tot na denken heeft gestemd. Wordt het dan niet te veel dringen in dat begeerde marktsegment van het koop krachtige publiek? Drees mann meent van niet. V&D denkt er met zijn zestig wa renhuizen nog wel tussen te kunnen komen. Maar dan niet langer met de van-alles-en-nog-wat for mule. Zes hoofdgroepen van het assortiment blijven: mo de, vrije tijd, interieur,elek tronica, horeca en een be scheiden afdeling levensmid delen. De supermarkten ma ken plaats voor enkele delica- tessenwinkeltjes ('Smulplei- nen') en de meubelafdelingen worden gesloten. Doe-het-zelf en speelgoedafdelingen wor den ingekrompen. Wol, stof fen, vitrage en tapijt zullen straks niet meer te krijgen zijn. V&D gaat, met wat over blijft, mikken op meer kwali teit en wil daartoe ook het personeel verder gaan oplei den en trainen. De plaatse lijke managers krijgen veel meer ruimte en verantwoor delijkheid. Centrale afdelin gen worden afgeslankt en als er ondersteuning nodig is in de organisatie, wordt die als het even kan tijdelijk inge huurd. Op hoofdkantoor ver dwijnen daardoor ongeveer tweehonderd van de vijfhon derd banen. Ook op de zes dis tributiecentra zal flink wor den afgeslankt. De centrale blijft het ge raamte van het assortiment aanleveren, voor een deel on der het eigen huismerk, maar dat kan per vestiging afzon derlijk worden aangevuld. Zo denkt V&D de plaatselijke concurrentie beter aan te kunnen. Volgens Dreesmann zijn in een aantal steden te veel win kels. Daarom wordt gepro beerd vrijkomende winkel vloer te verhuren aan andere winkeliers. Ook een deel van het bestaande assortiment (elektronica, foto-artikelen, schoenen, vakantiereizen) wil V&D uitbesteden. „Het wordt leuker en span nender bij V&D", zei Ton Dreesmann gisteren. „We gaan minder artikelen voe ren, maar in wat we houden zullen we de perfectie nastre ven." Alle vestigingen zullen op nieuw worden verbouwd. De komende vijfjaar zal daaraan jaarlijks veertig miljoen gul den worden vertimmerd. De vakbondsbestuurders hielden gisteren hun kruit nog droog. Zij hadden een zo drastische ingreep niet voor zien en willen eerst eens kij ken of het niet anders kan. Vooral de aankondiging van 1400 gedwongen ontsla gen ligt hen zwaar op de maag. Daarin zit volgens V&D-topman Dreesmann echter geen enkel wisselgeld. De vakbonden wijzen er ech ter op dat V&D tot het nog steeds winstgevende Vendex- concern behoort. Een van de zwakke plekken vinden de bonden op het eer ste gezicht al de veronderstel ling dat ongeveer zeshonderd mensen van V&D onderge bracht kunnen worden bij winkeliers die ruimte gaan huren in de warenhuizen. In andere situaties bleek dat niet zo vlot te gaan, of ging die overplaatsing ten koste van de arbeidsvoorwaarden van het betrokken personeel. Ton Dreesmann De bondsbestuurders ver hulden nauwelijks dat zij het vertrek van Ton Dreesmann logisch hadden gevonden. G. Toussaint van de Diensten bond FNV: „Ik heb vanmor gen wel een paar dingen over hem gezegd, maar hij blijft in de groepsdirectie." In 1982 dreigde V&D overi gens al met een reorganisatie die ten koste ging van 1200 ba nen. Tenslotte werden, mede - FOTOANP op aandrang van de vakorga nisaties, 900 ouderen met zachte hand weggeholpen in ruil voor 1450 jongeren. Dat bleek niet genoeg te zijn om de warenhuizen echt uit het slop te halen. Tous saint nu: „Het management maakt geen sterke indruk. Men heeft de zaak laten ver sukkelen en kiest er nu voor de warenhuizen grondig uit te kleden." Door Jan van de Ven NALEVING van de wetten zal ons, overheid en burge rij, een zorg zijn. Met veel bombarie worden nieuwe wetten ingevoerd. En ge ruisloos gaat vervolgens iedereen zijn eigen gang. Het volk is moe. Moe van de bureaucratie, die alles wil regelen. Moe ook van stapels regels om de over heid de teugels in handen te laten houden. „In onze samenleving wordt het betrekkelijk normaal ge vonden dat wettelijke voor schriften massaal worden overtreden", aldus P. van Buuren, hoogleraar bestuurs recht in Utrecht. „Controle- ambtenaren zien door de vin gers, het openbaar ministerie seponeert, terwijl ook be stuursorganen van hun be voegdheden tot handhaving geen gebruik wensen te ma ken. De overheid gedoogt". De overheid gedoogt en mi nister Frits Korthals Altes laat er geen twijfel over be staan wie er de baas is. Ieder een heeft zich te schikken in de gevolgen van zijn beleid. Een enkeling probeert hem vriendelijk een voet dwars te zetten, maar elke oppositie wordt door hem neergesabeld alsof het een aanslag op zijn leven betekent. Alles wijst erop, dat Kort hals Altes alleen staat. On derzoeken tonen het tegen overgestelde wat de minister wil: vanuit de losse pols wer kende overheden. In 1986 ver scheen een rapport over de naleving van bestemmings plannen. Van de 3.555 opge spoorde overtredingen was zestig procent door betrokken gemeenten niet opgemerkt. In 1977 beschikte 38 procent van alle hinderwetplichtige in richtingen over een vergun ning. 200.000 bedrijven werk ten, hoewel vergunningplich- tig, zonder de vereiste papie ren. Aan de andere kant probe ren gewetensvolle professo ren het systeem van onze wet geving te bewaren. Zij keren zich tegen afbraak van het waardevolle en tegen ombui ging van wetgeving in een wapen om justitie flink hard tegen boosdoeners te laten ge bruiken. Veel hoogleraren hebben Korthals Altes al vriendelijk op de vingers ge tikt. Per kerende post kregen zij een in azijn gedrenkt ant woord. Geen reden voor G. Knigge om bij de aanvaarding van zijn ambt aan de universiteit van Groningen de mond te houden. Hij zingt mee in het koor van de strafrechtelijke oppositie. De naam Korthals Altes wordt wijselijk niet ge- noemd. Het verzet van de hoogleraren zal zich als een olievlek uitbreiden. Van de collegezaal naar het gesprek van de dag in de kroeg. De weerstand tegen het Haagse justitiebeleid zal betrekkelijk snel in de praktijk merkbaar zijn. Te beginnen met de prak tijk van de 120 kilometer op Snelwegen. Laat de ministef hel en verdoemenis prediken. Met het richten van de aan dacht op één aspect van het strafrecht en het verwaarlo zen van andere, eveneens ver foeilijke, praktijken verliest de prediker zijn geloofwaar digheid. Knigge in zijn oratie: „Wie zich door de norm niet laat weerhouden, zal voor de strafbedreiging weinig gevoe lig zijn, tenzij de pakkans groot is. Verzwaring van de straf brengt daarin nauwe lijks verandering". Om zijn woorden op de praktijk toe te snijden: alleen met niet afla tende controle blijft de auto mobilist de 120 kilometer grens in het oog houden. Con troleert de politie niet inten sief dan vervaagt het norm besef, omdat weinigen zich de vrijheid laten ontnemen om het gaspedaal in te trappen. Verzwaring van de straf op overtreding maakt geen in druk als de pakkans slechts dertig procent is. Zonder scherpe controle, de praktijk van het nabije verleden, zakt de kans op een verbaal tot een voor de overtreder aanvaard baar risico. „Verzwaren van het strafrecht is het over schatten van het strafrecht", zegt Knigge. De hoogleraar draagt twee redeneringen aan om Korthals Altes ervan te weerhouden overtreders van de normen weer in het gareel te slaan. De samenleving moet een straf als verdiend ervaren. Er behoort een opvoedende wer king vanuit te gaan. En bij willekeurige aanpak van overtredingen (verwaarlozing diefstallen voor snelheid) keert de willekeur zich uitein delij k tegen de norm en haar handhavers. Knigge kan zich voor zijn voorspellingen al een beetje, zo niet veel, verla ten op de praktijk. Het toekomstbeeld van de Groningse hoogleraar en de praktijkvoorbeelden van de Utrechtse Van Buuren zouden voldoende moeten zijn om Korthals Altes radeloos te maken. Van Buuren conclu deert aan de hand \)Srt Aange stipte onderzoek: 'Tegen over tredingen van bestemmings- A plan-voorschriften en milieu hygiënische wetgeving wordt veelvuldig niet opgetreden, hoewel deze overtredingen bij de bevoegde bestuursorganen wel bekend zijn.' Knigge wordt op zijn wen ken bediend door aankondi gingen van de politie, dat snelheidscontroles niet inten sief kunnen worden voortge zet. Het ambtelijk apparaat slibt dicht van alle verbalen. Bovendien wacht de politie nog vele andere taken, die geen aandacht krijgen als alle manschappen uitsluitend naar snelheidsmeters kijken. De man uit Groningen stelt in z'n algemeenheid de vraag wat de overheid zich van normhandhaving voorstelt, als de handhavende organen het zelf met de normen niet zo nauw nemen? Heeft niet iedere televisiekijker mogen zien hoe leden van het kabinet tijdens het '100 kilometer tijd perk' snelheden reden van bo ven de 140? En beloofden ministers tij dens het 100-maximum niet plechtig niet sneller dan 120 te zullen rijden? Als zij ten aan- schouwe van het ganse volk op het terrein, waaraan Kort hals Altes zo zwaar tilt, blijk geven de wet aan de laars te lappen, mogen zij dan van medeweggebruikers stipte naleving van de wet ver wachten? Zouden ministers alleen met snelheden over de schreef- gaan? r Achtereenvolgende parlementaire onderzoeken wijzen erop, dat ministers net als lagere overheidsorganen uit de losse pols werken. Van Aardenne strooide belasting geld als een sinterklaas naar RSV. Brokx en Gruijters hiel den er eigen regels voor de woningbouw op na. Van den Broek, Van Eekelen en Van der Linden denken in de pas poortaffaire het contracten recht naar eigen inzicht te kunnen plooien. Serie met afleveringen op i 29 en 30 juni. ZATERDAGMIDDAG nog maar enkele minuutjes voor half vier - toen Oranje de Europese voetbaltitel ging veroveren - onderhield de ZDF (tweede Duitse net) zich met Helmut Kohl. Die be kende zich enigszins „be- drückt" te hebben gevoeld toen de Mannschaft het af legde tegen 'Die Hollander'. Maar, grootmoedig, erkende de Bundeskanzler: „die bes- sere Mannschaft" had gewon nen. En zo ging dat nog eventjes verder, totdat een donker heerschap schijnbaar per on geluk in de studio verdwaalde en tussen de gesprek beland de. Jawel hoor, dat was dus premier Lubbers, die quasi- achteloos even zijn gezicht op de Duitse buis wilde laten zien. Hij speelde dat hij zich ver giste en liet zich - het léék wel met tegenzin - tussen Kohl en de interviewer neerploffen. Ja, hij was zeer „gespannt" over de verrichtingen van Nederland. Als amateur- sportman („Jeden Sammstag spiele ich hockey") wist hij wat er door de Oranje-man- schappen moest gaan. „Sie spielen Landhockey vroeg de geïnteresseerde intervie wer nog, waarna Lubbers het alweer tijd vond om een on gedwongen een-tweetje met Kohl op te zetten. Kohl durfde geen goklje te wagen, maar de beleefdheid dwong hem toch enigszins de kant van Holland te kiezen. Waarop Lubbers zelfbewust: „Ja, Hel mut, jetzt wirst du mal Fuss- ballen sehen snaterde. „Oh, es alles sehr gemütlich zu", besloot de interviewer tevre den, waarna Lubbers en Kohl naar de tribune werden afge voerd. 'Van Bastens Tor riss selbst Helmut Kohl vom Sitz", stond er zondag in de Bild-am- Sonntag. WIE is de grootste bescher mer van de Zeeuwse belan gen Dat lijkt dezer dagen in Den Haag een geliefkoosd tijdverdrijf. Symbool van die Zeeuwse belangen is de aan leg van een brug of tunnel over/onder de Westerschelde (WOV). Die verbinding zal de Staat der Nederlanden geld kosten. Minister Smit-Kroes (Ver keer en Waterstaat), voor wie de WOV niet zo nodig hoeft, beloofde in januari dit jaar per brief aan Zeeland genoeg geld op tafel te leggen om de aanleg mogelijk te maken, maar in mei kwam de minis ter alweer terug op dit bod. Het bleek dat haar collega Ruding (Financiën) van dit bod niets afwist en dus moest Smit-Kroes terug. Zeeland in rep en roer en boos op Smit-Kroes en boos op Ruding. Smit-Kroes hoopte die boosheid zó op Ru ding te kunnen richten dat deze zich soepeler zou moeten opstellen. Smit-Kroes had daarvoor de taktiek van het uitstel bedacht. Het polje kelijk stil - stelt ineens aller lei eisen (meer geld en in overheidshanden), die door niemand serieus genomen worden. De PvdA-eisen wor den zeker niet ingewilligd. Maar dat wil de PvdA ook niet. Tegen de Zeeuwen kan de PvdA straks immers zeg gen: we hebben geprobeerd nog meer voor jullie te doen, maar helaas.En tegen mi lieuclubs, die helemaal geen sky-line-bedervende WOV willen, is het verhaal ook al simpel: het was niet ons idee. Zo doet iedereen zijn best, het beste met Zeeland voor te hebben. Wöltgens .stilletjes. moet op het vuur blijven staan en dus moesten er in eens nieuwe studies worden verricht. Intussen kon Ruding er van worden beticht dat hij te zuinig was. Smit-Kroes deed dat zelf bij een spreek beurt in Zeeland. Het CDA in Den Haag liet dit niet over zijn kant gaan en zette de jacht in op Smit- Kroes. „Ruding heeft geen be loftes gedaan aan Smit- Kroes" en „de minister moet haar eigen afspraken nako men", heette het bij de chris ten-democraten. Verleden week ging dan eindelijk de kogel door de kerk. Smit-Kroes moet van het CDA nu haar belofte ge stand doen van begin dit jaar. Op die manier kan het CDA laten zien de partij te zijn die Zeeland aan de WOV wil hel pen. De WD mocht toen niet meer achterblijven en steunt nu de actie van het CDA. En de PvdA - tot nu toe opmer- NIET alleen regeren is voor uitzien, ook oppositie voeren. De uitloop van de rij PvdA'ers - Klaas de Vries, Rob Tazelaar, Rie de Boois, Arie van dér Hek - die eieren voor hun geld kozen en een goedbetaalde burgerbaan vonden in plaats van een be vroren tegemoetkoming als kamerlid noodzaakt een blik in de toekomst. Wie-o-wie moet bijvoor beeld de opvolger worden van vice-fractievoorzitter Wim Meijer die bijna zeker de nieuwe Commissaris der Ko ningin van Drente wordt. Ge sprekken achter de schermen en aan de borreltafel lever den als meest geschikte kan didaat Thijs Wöltgens - be kwaam Limburger, finan cieel deskundige en hobby klarinettist-op. Maar zo'n vice-voorzitter- schap is niet iets wat de PvdA eventjes weggeeft. Daar gaat het een en ander aan vooraf. Wöltgens moet intern de strijd aangaan met zijn an dersdenkende compaan Hans Lubbers landhockey Kombrink, ook financieel deskundige, bekwaam, maar naar het schijnt onmuzikaal. Die strijd lijkt bij voorbaat in Wöltgens' voordeel beslist, omdat Kombrink heeft laten weten het 'te druk' te hebben. Die verwijzing naar drukke werkzaamheden wordt in Den Haag wel eens gebruikt om aan te geven dat je heel geschikt bent voor de aangeboden functie, maar de truc schijnt deze keer te mis lukken. Wöltgens wil zich in tussen het liefst op de vlakte houden - ook die truc werkt wel eens. Maar de Kerkrade naar wil eigenlijk best de rechterhand van Wim Kok worden; dat is hij overigens al op sociaal-economisch ter rein. Maar - wacht even! - in Kerkrade kan de vlag nog niet uit. Want eerst moet Wim Meijer nog benoemd worden in Drente, moet het kabinet nog in het zadel blij ven - anders is Wöltgens mis schien voor een ander Haagse baan in de markt - en moet Wöltgens niet verlokt worden een burgerbaan te pakken. Vervelend is bovendien dat de post in Drepte pas eind dit jaar vrijkomt en de verkie zingen voor het fractiebe stuur al in september zijn. Dat geeft praktische moei lijkheden: moet Wöltgens al direct vice-voorzitter worden of wordt dan een te groot voorschot op de aanstaande benoeming van Meijer geno men? Oppositie voeren is vooral voorzichtig vooruitzien. „Wij wisten al langer dat Van Basten, Gullit en Rijkaard de beste voetballers van Europa zijn". (Staatssecretaris Dick Dees van Sport in de Oranjezaal) DE Tweede Kamer vergadert nog een week voor de zomer vakantie; daarom eind augustus pas weer deze ru briek. In de marge van de vergaderingen zijn de hoor- zittingen over het paspoort debacle. De kamer spreekt deze week over de voorjaars nota, het voorlopige huis houdboekje van het Rijk over dit jaar. De kamer praat bovendien over de Eurotop - die van daag en morgen in Hannover is - en over de giftige Benta- zon dat in bepaalde delen van het land het drinkwater be zoedelt. EINDREDACTIE PIETER EGGEN yan onze rechtbankverslaggever ARNHEM - Op de operatie tafel van het ziekenhuis in poetinchem is een vrouw uit Zelhelm verkracht door een 39-jarige anaesthesie- assistent. De vrouw merkte „iets van de verkrachting tfant ze was in narcose in Verband met een niersteen operatie. pe verkrachting kwam pas aan het licht toen de vrouw negen maanden later een baby ter wereld bracht. De 39-jarige verdachte is in middels door de Arnhemse rechtbank veroordeeld tot twee iaar gevangenisstraf, waarvan zes maanden voorwaardelijk. Ai ZO ge za he sl; he D< vs ai lij in di Rech Van onze Haagse Minister De Koning (Sociale doen. Verlaging van vergoeding! koord tussen overheid en Lanc eniging (LSV), oordeelde gister rechtbank in Den Haag, mr. Wi; dat de LSV had aangespannen. De specialisten schortten - na de uitspraak van de rechter - sp< de acties voorlopig op. Gisteren ge voor de tweede maal door wi specialisten een zondagsdienst ka gedraaid. Zover bekend leidde ni< de tweede actiedag nergens tot m; problemen. lef De rechter beval de overheid vo> tot overleg met de LSV over het ui opzeggen van het Generaal he Akkoord én over de acties die de specialisten voeren. Dat ter overleg zal vanavond worden vo gehouden op het ministerie van he Sociale Zaken. ev Het COTG (het orgaan dat de de tarieven vaststelt) adviseerde du verleden week Dees de vergoe ding voor de praktij kkosten van specialisten met gemiddeld 40.000 gulden per jaar te verla gen. De LSV besloot daarop tot i acties. Iedere week wilden de specialisten één dag zondags dienst draaien. Tevens daagde A de LSV de overheid voor de Sc rechter. isIi isvuh (S Mr. Wijnholt stelde in zijn pr vonnis vast/dat de overheid 'het A recht heeft een overeenkomst w op te zeggen', maar dat zolang dat niet is gebeurd geen beslis- pt singen mogen worden geno men, die indruisen tegen de overeenkomst. De voorgeno- Sc men verlaging van de vergoe- De ding voor de praktijkkosten is ja in strijd met het Generaal Ak- de koord. Over die verlaging moet w eerst overleg en overeenstem- w( ming worden bereikt. vo Het overleg moet ook gaan pr over het voornemen van minis- (t\ ter De Koning om het Generaal te Akkoord op te zeggen. De mi nister kondigde enige tijd gele- pr den aan die overeenkomst per 1 ve juli op te willen zeggen. De Ko- de ning wil van het akkoord af, S\ om het norminkomen van de ta specialisten te kunnen veria- m gen. te: HET RUSSISCHE individu moet mee Het moet de gedachte van zich afw gids voor de samenleving function voornaamste gebod uit de catechisr jov. Tijdens de partijconferentie die v sinds 1941 is een dergelijke bijeen! Toet Gorbatsjov er in zien te slagen gedelegeerden verkocht te krijgen. V een formidabele stap gezet op de we fing en openheid. Maar zelfs dat betekent geen gar Principe aanvaarden is heel iets and gevoerd krijgen. Hoe verkoop je mei Tet de gedachte dat de communis net denken en handelen van iedere dat persoonlijk initiatief de leidraad n Het is een bekend gegeven dat machtige Sovjet-bureaucraten niet i nen van Gorbatsjov. Zij zijn bang onr teven' in te moeten ruilen voor het o ®e onderhevig is aan de schommc markt. Het is ook een feit dat onder de partijconferentie zich een groot aant Gorbatsjov gepropageerde vernieuw Vraag is of dit machtsblok van consi noe3 is om de nieuwe koers te blokk Gorbatsjov kan in ieder geval niet symbool geworden van grote bevoll proefd van de vrijheid. De roep om r de Sovjetunie, maar ook in de an< steeds luider. Demonstraties zijn aar schillende Sovjetrepublieken eisen s [egaande vorm van zelfstandigheid, 'orrn partijsysteem is hoorbaar. Het is niet aannemelijk dat Gorb riaaldelijk heeft hij te kennen gegev oeginselen niet zal worden getornd, [t'stische partij de rol van 'staatsmar n zijn economisch denken. De polit zijn visie echter overeind. De verwachting is dat de koment wordt geschreven. Te hopen valt d; Qund om door te gaan met zijn koers D'6 politiek heeft er tenslotte toe gel sen Oost en West de laatste tijd aanz 1

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 2