De politieke klucht rond een 'eenvoudig zwart vod' Heijn-ontvoering: het bleef bij één verdachte ij ovmi AXELSE L< Recordprijs voor cello COMMISSIE BEGINT VANDAAG MET PASPOORT-ENQUÊTE ENORME PUBLIEKE BELANGSTELLING VOOR PROCES TEGEN FERDI E. Dubieuze dialogen (112) LEASII CENTI JANSEN b.v. DE STEM EXTRA OP MAANDAG 27 JUNI 1988 Geheim Ironisch Minder fris Losgeld Isolatie Een getuige Geen foto's Feestje VAN EYSPEN Droom-shirt AXEL - CDA-wethouder dorpe zegt de Axelse geme| Hij wil de huidige raadsp maar zal zich daarna terugti] Vaak op pad Verhoudingen T48 Door Ad Burger en Jan Greyn Een scène uit de film 'The return of the Pink Panther' met Peter Sellers als in specteur Clouseau, zoals die onlangs op de Nederlandse tv was te zien: een lid van de geheime politie van het fictieve Midden-Oosten staatje Lugash beklaagt zich erover dat de dief van de fameuze Pink Panther- diamant het land binnenge komen is met een vervalst (jawel!) Nederlands pas poort. „Zo'n zwart vod", omschrijft de vertaal-afde- ling van de NOS het be wuste grensdocument met enig gevoel voor actualiteit. Het moet mr. Hans Gualthérie van Weezei, de woordvoerder van het CDA in de paspoort affaire, deugd hebben gedaan. Als geen ander heeft hij in het verleden gefulmineerd tegen het huidige Nederlandse iden titeitsbewijs, „een zwart vod" (het copyright voor deze term ligt bij Van Weezei zelf), dat uiterst makkelijk te vervalsen en na te maken is. De CDA'er schijnt er heilig van overtuigd dat iedere tweede crimineel of terrorist zich bedient van een vervalste Nederlandse pas. Gualthérie van Weezei heeft in het verleden het hardst ge roepen om een nieuwe pas die veel minder eenvoudig te ver valsen is. En het was voor hem wat navrant om aan de voor avond van de parlementaire enquête te moeten constateren dat dat fraudebestendige pas poort er nog steeds niet is en dat juist een CD A-minister (Van den Broek) en een CDA- staatssecretaris (Van der Lin den) daarvoor in hoge mate verantwoordelij k zij n. Ter verdediging voert Van Weezei vrijwel steevast aan dat de nieuwe, door de Schie- damse fabriek KEP vervaar digde pas weliswaar niet hon derd procent fraudebestendig is, maar wel tien keer veiliger dan het huidige exemplaar. En even steevast volgt dan het antwoord van de critici van KEP en kabinet dat dat op zich wel waar mag zijn, maar dat het kabinet in 1986 besloot de paspoortorder aan KEP te gun nen, met als voornaamste ar gument dat die als enige kandi daat een fraudebestendige pas kon leveren. „Het kabinet heeft zelf zijn hoofd in de strop van de frau debestendigheid gestoken", zo wil PvdA-woordvoerder Piet de Visser het graag omschrij ven. De aanzet tot het nieuwe paspoort werd halverwege de VANDAAG beginnen de eerste openbare verhoren in de parlementaire en quête naar de paspoort-af faire. In officiële bewoor dingen heet het dat de commissie onder leiding van WD-Tweede-Kamerlid Hermans een onderzoek doet naar „de feiten en ver antwoordelijkheden in het proces van besluitvorming met betrekking tot de tot standkoming van een nieuw paspoort naar Euro pees model". De enquête, waarvan de conclusies eind augustus kunnen worden verwacht, moet helderheid verschaf fen in een al enkele jaren slepend melodrama rond de invoering van het frau debestendig paspoort. Dat melodrama speelde zich totnogtoe voornamelijk achter gesloten gordijnen af. Deze paspoort-affaire ken merkte zich door tegenstrij dige verklaringen en opvat tingen én series publikaties in dag- en weekbladen. De enquête zal moeten aange ven wie er al met al politiek verantwoordelijk is voor de bij de invoering van het paspoort gemaakte fouten. En daarna is het aan de Tweede Kamer om uit te maken of uit de conclusies van de enquêtecommissie in september ook politieke consequenties moeten worden getrokken. In goed Nederlands: welke kop(pen) moet(en) rollen. Minister Van den Broek: voluit aanspreekbaar. jaren zeventig gegeven. Het toenmalige kabinet besloot het oude model paspoort, dat da teert uit begin jaren vijftig, te vervangen door een pas naar Europees model, dit mede met het oog op de onafwendbare komst van het Europa-zonder- grenzen. Bovendien wilde het kabinet twee vliegen in één klap slaan: het identiteitsbe wijs diende behalve Europees ook onvervalsbaar te zijn. Tegen die achtergrond ont stond een stammenstrijd tus sen de departementen van Bin nenlandse en Buitenlandse Za ken. Buitenlandse Zaken wilde de paspoortgegevens op één centrale plaats verzamelen om zo gesjoemel zo veel mogelijk te voorkomen, Binnenlandse Za ken hield vast aan een veel grotere inbreng van gemeenten en provincies. De strijd werd uiteindelijk door Buitenlandse Zaken in zijn voordeel beslist. Toenmalig staatssecretaris Van Eekelen (thans minister van Defensie) passeerde ver volgens voor de paspoortorder de Staatsdrukkerij en drukke rij Joh. Enschedé, de favorieten van Binnenlandse Zaken en in het verleden altijd de partner van de Staaf als het om waar devolle papieren ging. Van Eekelen koos in plaats daarvan voor het speciaal voor dat doel opgerichte consortium KEP, waarvan de Schiedamse drukkerij Elba de ruggegraat vormde. En dat gebeurde, zo oordeelde de Algemene Reken kamer later in een rapport, zonder vergelijkbare offertes te vragen en zonder een goed in zicht te hebben in de kosten van het project. Het startkapitaal voor dat bedrijf verschaften de Neder landse Investerings Bank en Nederlandse Middenstands Bank, die KEP in totaal ƒ87 miljoen leenden. Onduidelijk waren en zijn voorlopig de voorwaarden waaronder Van Eekelen het contract met KEP gesloten heeft. Het tussen de Staat en KEP gesloten contract is ge heim. Het enige wat uit het contract boven water gekomen is, is dat KEP verplicht is een fraudebestendig paspoort te maken. Het contract zou echter ruimte bieden aan verschil lende definities van het begrip 'fraudebestendig'. Wat de een (de Staat) fraudebestendig vindt, hoeft de ander (pas poortproducent KEP) nog niet fraudebestendig te vinden. Bo vendien zou in het contract ook de mede-verantwoordelijkheid van de Staat voor de ontwikke ling van het paspoort zijn vast gelegd. Dat alles wordt uiterst be langrijk wanneer het kabinet op 1 september, de uiterste da tum dat KEP een fraudebe stendig paspoort moet leveren, zou besluiten definitief met KEP te kappen. De juristen van KEP en de betrokken banken zullen dan zonder enige twijfel proberen de schuld voor het mislukken van het project minstens voor een deel op de Staat af te wentelen. En dat zou de Staat wel eens vele, vele miljoenen guldens kunnen gaan kosten. Tegen die achtergrond laat zich ook de houding nu van verantwoordelijk minister Hans van den Broek (Buiten- Staatssecretaris Van der Linden: politiek ontmand. - FOTO'S DE STEM/JOHAN VAN GURP landse Zaken) verklaren. Van den Broek probeerde op alle mogelijke manieren de Kamer eerst van een onderzoek en vervolgens van een enquête af te houden, bevreesd als hij is dat zo'n onderzoek blunders en juridische onvolkomenheden van de Staat zal blootleggen. „De Tweede Kamer legt het dossier van de tegenpartij aan", liep Van den Broek in april al vooruit op een moge lijke miljoenenclaim van KEP en/of de financiers van het Schiedamse bedrijf bij de Staat. En ook pogingen van Van den Broek om te voorkomen dat zijn ambtenaren in het open baar zouden worden gehoord, moeten tegen dat licht worden bezien. Dat die tegenwerking van de minister er indirect toe heeft geleid dat de onderzoeks commissie naar het zware mid del van de enquête (en dus vol ledige openbaarheid) heeft ge grepen, mag als een ironische speling van het lot worden be schouwd. Diezelfde bezorgdheid over de door KEP en de banken in te dienen schadeclaim, is waar schijnlijk ook de reden dat het kabinet al zo vaak besloot de uiterste datum waarop KEP met een fraudebestendig pas poort op de proppen diende te komen, vooruit te schuiven. Eigenlijk had de KEP-pas op 1 september 1987 moeten wor den ingevoerd, vervolgens werd de invoeringsdatum 1 ja nuari 1988. Toen ook die datum niet haalbaar bleek, besloten Van den Broek en Kamer op 22 maart KEP een laatste kans te geven: het bedrijf kreeg nog drie weken de tijd om een deugdelijk paspoort te maken. Opnieuw slaagde het bedrijf daarin niet, maar minister Van den Broek weigerde weer daaraan de consequentie te verbinden dat het contract diende te worden verbroken. Er kwam, na een nacht lang on derhandelen met vertegen woordigers van KEP en de banken, opnieuw uitstel: na een laatste kreeg KEP een al lerlaatste kans. Ligt er voor 1 september 1988 geen fraudebestendig paspoort, dan is het definitief afgelopen met de samenwerking tussen de Staat en KEP. Lukt het KEP wel de pas voor 1 september fraudebestendig af te leveren, dan kan het nieuwe reisdocu ment op 1 januari 1989 in vier provincies (Zuid-Holland, Utrecht, Flevoland en Drente) worden ingevoerd. Bijna an derhalf jaar later dan oor spronkelijk de bedoeling was. Inmiddels blijven op de ach tergrond de Staatsdrukkerij en Joh. Enschedé nadrukkelijk aanwezig. Beide bedrijven la ten weinig gelegenheden voor bijgaan om kabinet en Kamer erop te wijzen dat ze zeer wel in staat zijn om zonder al te veel vertraging een fraudebe stendige pas af te leveren. De Staatsdrukkerij heeft ook nog op een andere -minder frisse - manier gepoogd de pas poortdiscussie een andere wen ding te geven. Nadat staatsse cretaris Van der Linden in fe bruari de Kamer verteld had dat TNO en het Amerikaanse ministerie van justitie de pas Minister Van Eekelen: contract-opsteller? hadden gewogen en goed be vonden, lekte er een rapport uit van ene meneer Kubic, pas- poortdeskundige op het Ameri kaanse ministerie van buiten landse zaken. De inhoud: de pas is op punten zeer eenvoudig na te maken. Het 'rapport', een paar met de hand beschreven velletjes papier, had Kubic gemaakt op verzoek van ambtenaren van de Staatsdrukkerij. Die waren 'toevallig' in de Verenigde Sta ten verzeild geraakt, Kubic te gen het lijf gelopen en die had den hem gevaagd de KEP-pas aan een routine-onderzoek te onderwerpen. Deze vorm van obstructie leverde de Staats drukkerij een officiële repri mande van staatssecretaris De Graaff-Nauta (Binnenlandse Zaken) op. Maar toen enkele weken la ter bleek dat ook TNO, in te genstelling tot wat Van der Linden de Kamer gemeld had, tóch aanmerkingen op het KEP-paspoort had, werden de Centrale Recherche Informa tiedienst en Marechaussee in geschakeld. Ook die onderzoch ten het identiteitsbewijs en kwamen tot een voor KEP ver nietigend oordeel. KEP toog niettemin weer aan het werk en kwam met een beter paspoort aanzetten. Maar nog steeds niet goed genoeg, oordeelden opnieuw CRI en Marechaussee; het laminaat (het plastic beschermlaagje op de paspoortkaart) zou te mak kelijk loslaten en dat zou weer deuren openen voor vervalsers. Ontaard Inmiddels draait het in de pas poort-affaire al lang niet meer om de vraag of het laminaat al dan niet makkelijk loslaat; de hamvraag die de paspoorten quête moet beantwoorden, is wie ervoor verantwoordelijk is dat zo'n simpel iets als de pro- duktie van een paspoort kan ontaarden in een politieke klucht van ongekende natio nale omvang. Is het oud-staatssecretaris Wim van Eekelen, thans veel geplaagd minister van Defen sie, die het schijnbaar zeer knellende paspoortcontract met KEP opstelde en goed keurde? Of is het de „mooi- weer-staatssecretaris" van Buitenlandse Zaken René van der Linden, inmiddels van zijn verantwoordelijkheid voor het paspoortbeleid ontheven, „poli tiek ontmand", zoals D66-frac- tievoorzitter Van Mierlo het ooit omschreef. Of is het diens minister van Buitenlandse Za ken, Hans van den Broek, sinds mei „voluit politiek aanspreek baar voor het paspoortbeleid". En hoe verhouden de bevin dingen van de enquêtecommis sie zich met de 'nieuwe' poli tieke cultuur in Den Haag. De politieke cultuur van WD-vi- ce-fractievoorzitter Bolkestein, die tijdens het onlangs gehou den debat naar aanleiding van de enquête bouwsubsidies uit sprak dat „ministers wat snel ler moeten aftreden". De manier waarop de Kamer naar aanleiding van de pas- poort-enquête zal omgaan met Van Eekelen en Van der Lin den -aan politiek zwaarge wicht Van den Broek zal men de vingers niet zo snel willen branden- zal bepalen hoeveel die aangekondigde nieuwe po litieke cultuur in de praktijk waard is. Door Madeleen Wesseling en Jelle Leenesm, ANP AMSTERDAM - Hij heeft „tot het laatst toe getwij feld" of ir. Ferdi E. (Elsas) uit Landsmeer vorig jaar september wel alleen Ahold-topman Gerrit Jan Heijn heeft kunnen ontvoe ren en doodschieten, maar hij is nu ook van overtuigd van diens 'alleendader schap'. Hoofdinspecteur H. Muntingh uit Zaanstad, de leider van het rechercheteam in de Heijn- zaak, kan er niet meer om heen, zegt hij„ik hield altijd nog re kening met een mogelijke tweede dader, maar uit alles blijkt dat E. echt alleen heeft geopereerd". Met „alles" be doelt Muntingh de verklarin gen van de 45-jarige verdachte zelf, de reconstructie en alle andere bewijzen. Muntingh wil niet vooruitlo pen op de rechtszaak, aan staande vrijdag 1 juli, in Haar lem tegen Ferdi E. Hij wacht het resultaat maar af. Het rechercheteam van on geveer 40 personen, waar hij - lange tijd geadviseerd door de inmiddels naar Philips ver trokken Amsterdamse com missaris K. Sietsma- leiding aan gaf is al lang weer ontbon den. Muntingh: „Wij waren vlak voor Pinksteren klaar met het onderzoek en hebben toen de dossiers overgedragen aan justitie. Het team bestond toen nog maar uit vijf mensen". Na de arrestatie, in april van dit jaar, van E. en diens vlotte bekentenis is alles erg snel ver lopen, dit in tegenstelling tot de onzekere maanden daarvoor. Pas toen Ferdi E. was gepakt, bleek uit zijn verklaringen dat de 56-jarige Heijn al op de dag van de ontvoering zelf (9 sep tember) was gestorven. E. had hem als bekend 's avonds bij Doorwerth door het achter hoofd geschoten. In de maanden daarna eiste de ontvoerder een losprijs be staande uit diamanten en geld. E. ontving uiteindelijk dia manten ter waarde van 7,7 mil joen gulden en 4,5 ton aan Ne derlands geld in briefjes van 100 en 250 gulden. Hij liep tegen de lamp, toen hij het (gemerk te) geld begon uit te geven. Ferdi E. wacht, in volstrekte isolatie, in de Bijlmerbajes in Amsterdam de rechtszaak af. Volgens een van zijn advoca ten, mr J. Weermeijer - in het verleden betrokken bij de Hei- neken-ontvoering - bereidt hij zich vol emoties op de zaak voor. De zwaarste delicten die ons Wetboek van Strafrecht kent worden hem ten laste gelegd: moord, wederrechtelijke vrij heidsberoving en afpersing. De officier zou hiervoor levens lange gevangenisstraf kunnen eisen. In de praktijk betekent dit in Nederland 20 jaar cel. Gebruikelijk is dat daarvan dan nog eens een derde - bijna zeven jaar- vanaf gaat, even als de voorlopige hechtenis. Een groot deel daarvan zat de verdachte in de Bijlmerba jes. Daar werd ook het psychia trisch en psychologisch onder zoek gedaan door deskundigen van het Pieter Baan Centrum in Utrecht. Normaal gesproken gaan ver dachten van misdrijven naar het PBC toe. In het geval van E. echter wilde justitie, om veilig- heisredenen, Ferdi E. in de be ter bewaakte Bijlmerbajes la ten onderzoeken. De affaire met Frans M. (Meijer), een van de Heinekenontvoerders die tijdens het onderzoek in het PBC daar ontsnapte en nog steeds spoorloos is, staat justi tie nog vers voor de geest. De isolatie van Ferdi E. vin den de advocaten - naast Weermeijer zorgt ook mr C. Sanders uit Haarlem voor de verdediging - volstrekt over dreven. Zij mogen E. wel be zoeken, maar verder heeft de man geen faciliteiten. De klacht die hierover werd ingediend is inmiddels in be handeling. Volgende week zul len getuigen worden gehoord. Veel zin heeft dat alles niet meer voor E: vrijdag mag hij sowieso zijn cel verruilen voor het verdachtenbankje in Haar lem. Het proces in Haarlem is dan wel opzienbarend, ingewikkeld is de zaak vermoedelijk niet. De rechters denken aan één dag voldoende te hebben voor de behandeling van de feiten, het requisitoir van de officier van justitie en de pleidooien van de raadslieden. „Als wij niet overtuigd waren van het feit dat die ene dag vol doende recht doet aan de zaak, zouden wij meer tijd hebben uitgetrokken. Dat Ferdi E. in grote lijnen bekent, is echter een vereenvoudigende factor. Bovendien is er maar één ge tuige opgeroepen, de directeur van het Pieter Baan Centrum. Dat spaart ook tijd", aldus persrechter G. de Groot in Haarlem. Voorzitter van de strafka mer is mevrouw mr Terwee - Van Hilten, geassisteerd door twee ervaren strafrechters. Een vierde rechter las ook het dikke dossier en is in de zaal aanwezig voor het geval iemand ziek zou worden. Dat geldt ook voor officier van justitie mr. Van der Veen. Hij doet de zaak alleen, maar heeft ook een vervanger in de zaal. Wel zijn twee griffiers in plaats van een aan het werk. De belangstelling voor de zaak is enorm. Er kunnen ruim honderd mensen een plaatsje krijgen en die zijn allemaal al 'besproken'. De media uit bin nen- en buitenland komen als vliegen op de stroop af. Er zijn ook leden van het re chercheteam aanwezig. Moge lijk komen familieleden van de verdachte en van het slachtof fer. Uit privacy-overwegingen echter wil de Haarlemse recht bank daar geen mededelingen over doen. Ferdi E. maakt bezwaar tegen foto's of films, die van hem worden gemaakt. Camera's worden dan ook alleen bij het begin van de zitting, zonder de verdachte, toegelaten. De vijf tekenaars, die zich inmiddels aanmeldden, mogen E. wel op papier zetten tijdens de zitting. Overigens kan E. ter plaatse ook daartegen nog bezwaar maken via de Auteurswet. Ge luidsopnamen worden niet toe gestaan. Wat heeft de politie inmid dels kunnen leren van deze ontvoeringszaak. Muntingh: daarover wordt nog gesproken. Minister Korthals Altes van justitie heeft een werkgroep ingesteld, die moet adviseren over structurele voorzieningen ten behoeve van een volgende ontvoering. Want dat zich ooit weer een dergelijke zaak voor doet, staat voor Muntingh wel vast. De werkgroep wordt ge leid door de Utrechtse hoofdof ficier van justitie R. Berger. Het rechercheteam evalueert zelf ook. De leden van het team hebben nog af en toe contact en volgende week is er een tacti sche evaluatie. Die wordt later nog gevolgd door een techni sche nabespreking. Het team was enkele weken geleden ook al bijeen in de Koopmansbeurs in de hoofd stad. Het betrof daar een gezel lig samenzijn. De drankjes en de hapjes werden betaald door Ahold, uit 'dankbaarheid'. Ahold bevestigde vorige week haar aandeel in deze bij eenkomst maar op de vraag of het concern nog andere dank betuigingen in petto heeft, wenst een woordvoerder geen antwoord te geven. Dat is een zaak tussen de politie en Ahold, aldus zijn commentaar en hij voegt er cryptisch aan toe: „onze dankbaarheid is op ver schillende manieren aanwe zig". Volgens Muntingh heeft Ahold niet veel meer gedaan dan de bijeenkomst in de Koopmansbeurs te 'sponsoren'. Muntingh vindt dat eigenlijk maar goed ook: de politie heeft in de Heijn-zaak gewoon haar werk gedaan. Bij een vorige ontvoering werd dieper in de geldbuidel getast. Biermagnaat Heineken schonk de Amsterdamse politie enkele jaren geleden voor een half miljoen gulden aan porto foons uit dank voor het feit, dat hij en zijn chauffeur Doderer na drie weken vrij kwamen. I jnieuv -A—^shirti hè, die Oranje- 'shirtjes'. Alle vrouwen in mijn omgeving ge nieten van Ruud en Marco op z'n modieus. 'Kweenie, ze zijn minder fel', brommen de man nen die meer geïnteresseerd zijn in wat buiten die shirtjes steekt - de benen en de hoof den, wat doen die met de bal? Moeders van opgroeiend spul denken praktisch en zien vi sioenen van verlanglijstjes: 'het allerliefst een Europa-cup voet balshirt, zo'n oranje met die ruitjes'. Dan gaat het gesprek verder over kleren. Dat kinde ren zo gevoelig zijn voor mode. En dat het soms vechten is om ze iets te laten aantrekken wat ze niet mooi vinden. 'Vroeger had je dat toch niet'. Maar ik ben het daarmee niet eens. In èlk vroeger, van wie ook, zitten herinneringen aan kleren die na veel strijd on der protest en met afschuw ge dragen werden. En aan andere kieren die altijd onbereikbaar bleven, maar die als allereerste gewenst zouden worden, mocht de fee met het toverstafje langs komen. Het is echt niet waar, dat het kinderen niet kon sche len wat ze aankregen - vroeger, die onbestemde periode die al tijd even snel van zolder ge haald wordt om een bewering kracht bij te zetten. 'Vroeger hadden pappie en mammie dat niet'. Of: 'Vroeger moesten de kindjes veel eerder naar bed'. En deze knaller: 'Vroeger wa ren jongens en meisjes tevreden met wat ze kregen en dan droe gen ze die jurken of pakjes zon der te mopperen'. Maar ze hadden geen keus, lieve mens, vertel dat er dan bij. Wat helpt zeuren als je weet dat je ouders geen cent te veel hebben en altijd dubbeltjes en kwartjes tekort komen. Slimme kinderen als Klein Duimpje die zelf het initiatief nemen en daarmee het schamele bestaan uit- en de sprookjesliteratuur binnenstappen, die waren ook vroeger zeldzaam. Dus bleef je gewoon thuis bij je arme ouders en ging dag na dag naar school in de afschuwelijke jurk van goedkope jeukstof. Of in de te lange korte broek (op de groei gekocht immers), waarbij een riem met extra gaatjes de func tie overnam van de spekkige heupen, die je naar verwachting over een paar jaar zou hebben. 'Dat vind ik toch zo'n mooie foto', zei mijn moeder en dan keek zij glunderend naar het portret van zichzelf als stralend jong meisje in een sjiek japon netje met een breedgerande hoed op haar zwarte krullen. Knoopjes van haar navel tot onder de kin, ruches langs de rOKQ hals en polsen, hele strakke mouwen die naar boven wijd uitlopen en als ballonnen ai® de schouders hangen. 'Dat was de eerste jurk die niet al dooi mijn oudere zus was gedragen De eerste die ik niet van eeii buurmeisje of een nicht erfdt en die ook niet door een tan® of mijn moeder zomaar even® elkaar was geflanst. Een echte japon van een officiële naaister en precies zoals ik 'm al van klein meisje af aan had u. droomd'. Dat andere plaatje waarop if als bolle baby bij mijn moedei op schoot zit, dat vertelt van een andere droom. Want er was die actrice in glansgewaad en de zaal een jonge vrouw mei dikke buik, die opeens wist dat zij zoiets wou dragen, straks - als ze weer slank zou zijn. Het triomfantelijk lachje met mijn moeders mond geldt niet mij. mollig meisje met graai, armpjes. Ze straalt van trots om de zijden bloes met slang:- leerdessin, uit een lapje van de markt door haarzelf tot een creatie gewrocht. Daarom was het, dat mijn moeder bereid was avond aait avond met haar zestienjarige dochter voor de etalage te gaan staan zwijmelen voor de gele jersey jurk met opgestikte vlin der, die ik van mijn eerstver- diende salaris zou gaan kopen. En haar kledingdromen deden haar op een dag besluiten mij het geld vast te lenen, want 'stel je voor, Coks, dat ie aan hel eind van de maand verkocht is' De strakke spijkerbroek, hel driedelig zakenuniform, de wolkig-witte trouwjapon, hel T-shirt met Marilyn Monroe, de pseudo-tuinbroek met na- bretels, het hele heuse echte le ren jack en al wat maar op kle- dinggebied te fantaseren valt- het zijn evenzovele dromen, die ook nu voor de een wel en voot de ander nooit werkelijkheid worden. Het heet allemaal an ders dan vroeger en de mode wisselt per seizoen. Maar hel dromen van kleren is van alle tijden. v.d.M.: HalloGa zitten. Je bent laat, Max is al naar huis, maar hij heeft wel een sterk verhaal verteld. Vieutje O'Mill: Ja, graag. Wat voor sterk verhaal v.d.M.: Nou, dat kippen zon der kop nog wel even rond lopen na de onthoofding, maar dat dat bij mensen net andersom is. O'Mill: Hoezo andersom v.d.M.: Bij mensen is het li chaam tot geen verrichtin gen meer in staat na de ont hoofding maar het hoofd nog wel. Volgens Max kan een afgehouwen hoofd nog best de tong uitsteken. Ge loof jij dat? O'Mill: In principe kan dat wel, ja. Elke beweing van elke ledemaat van ons li chaam geschiedt op bevel van onze hersenen. v.d.M.: Zoals de motor de auto in beweging zet O'Mill: De motor loopt zo lang ie benzine krijgt en onze hersenen werken zo lang ze bloed krijgen toege voegd. Onmiddellijk na de onthoofding heeft het brein nog bloed genoeg om even door te werken. v.d.M.: In principe, ja, maar is dat ooit geprobeerd? Is daar lektuur over O'Mill: Jawel. In Ted Mor gans biografie van William Somerset Maugham kun je het verslag lezen van een franse arts die het heeft on derzocht. In 1935 bezocht Willie Frans Guiana, waar toen de doodstraf nog werd voltrokken met de guillotine in een strafkolonie. De dok ter daar beschikte regelma tig over afgehouwen hoof den. v.d.M.: En die heeft zo'n hoofd de tong laten uitste ken door hard te roepen in het oor: Steke uit die tong O'Mill: Nee, die wist de me dewerking te verkrijgen van een guillotineklant door diens ij delheid te strelen. 'Jouw naam zal onsterfelijk worden' zei de doker 'als je meewerkt aan een weten schappelijk experiment van grote waarde.' De man be loofde tenslotte de laatste seconde van zijn leven z'n brein posthuum het bevel te laten geven aan zijn ogen: Drie maal knipperen v.d.M.: En dat deed het hoofd O'Mill: Nee, het knipperde maar twee maal met de ogen na de val van de bijl. v.d.M.: Is dat experiment op film vastgelegd O'Mill: Nee, en de tv was nog niet uitgevonden. We hebben alleen de dokter z'n erewoord. v.d.M.: Jammer, ik had het graag gezien op de tv. Het had zo aardig gepast in de serie Medisch Centrum West. Daar kon nog wel wat bij en de kijkers zijn inmid dels al aardig gewend. O'Mill: Tsja, dat is geen pro bleem maar mijn probleem is: Zit je wil ook in je brein, ik bedoel, kan een afgehou wen hoofd nog iets willen LONDEN (AFP) - In het Londense veilinghuis van Sotheby is vorige week een cello van Stradivarius uit 1698, bijgenaamd de 'Chol- mondeley', voor 682.000 pond sterling van de hand gegaan. Nooit eerder is voor een muziekinstrument zulk een prijs betaald. Sotheby heeft niet willen zeg gen wie de koper is en of de cello voor Engeland verloren is gegaan. Hij was in de vorige eeuw gekocht door een markies van Cholmondeley (spreek uit 'Chumley'). De cello was een van een reeks muziekinstrumenten die openbaar verkocht werden er- die samen 1,9 miljoen p sterling opbrachten, eveneens een record voor het genre. Parade Partner in Autoleasing Leasing Centrum B.V. 4903 RE Oosterhout Teil Jongepier: sneer naar CDA en WD FOTO DE STEM/CORJ. DE BOER De Van onze verslaggever De Mul, die de laatste twee jaa ingaat, heeft zijn partij inmidde| van zijn beslissing. Drukke werkzaamheden, maar zeker ook de teleurstelling in de houding van enkele be stuursleden van het bejaarden tehuis De Lindenhof, die De Mul in zijn pogingen het be jaardentehuis voor Zuiddorpe te behouden tegenwerkten, hebben bij hem de doorslag ge geven. De wethouder nam don derdag ook ontslag als be stuurslid van De Lindenhof. „Ik wil als wethouder nog twee jaar de kar trekken voor het CDA, maar daarna houd ik het voor gezien", zo kondigde De Mul zaterdag zijn vertrek aan. „Ik heb een goede functie bij een Belgisch bedrijf dat steeds groter wordt. Ik ben daar vaak voor op pad en die werkzaam heden laten zich steeds moeilij ker combineren met mijn wet houdersschap", aldus De Mul, die over twee jaar vier raads periodes in de Axelse gemeen teraad heeft meegemaakt. Los daarvan steekt hij niet onder stoelen of banken dat de touwtrekkerij tussen Koe wacht en Zuiddorpe om een be jaardenhuis hem persoonlijk zeer heeft aangegrepen. De Mul heeft zich als bestuurslid van De Lindenhof steeds opgewor pen voor behoud van het tehuis voor Zuiddorpe. Dat had vol gens hem gekund als het be stuur voor renovatie van het tehuis had gekozen in plaats van nieuwbouw, met uitbrei ding van een aantal plaatsen, in Koewacht. De Mul zei zater dag zeer teleurgesteld te zijn in het stemgedrag van twee be stuursleden, waardoor de ba lans in het voordeel van Koe wacht uitviel. «Door de houding van die twee wensen, van wie ik de naam Wet zal noemen, is er een meer derheid in het bestuur ontstaan voor Koewacht. Als het bestuur van begin af aan aan de reno vatie van het tehuis had vast gehouden, dan had het tehuis nooit uit Zuiddorpe weggemoe- ten. Ik heb ook van statenleden, Wie de knoop na veel achter hoedegevechten en acties van de Zuiddorpse en Koewachtse bevolking uiteindelijk door hakten, red), begrepen dat het tehuis dan in Zuiddorpe was gebleven". Een bijkomende reden is dat het afgelopen jaar de politieke verhoudingen in Axel, die er (ADVERTENTIE) H fledlpl. orthopedisch schoentechnicus GESPEC1ALISSRDIN snauw») Volgens afspraak tel. 076-148168 orthop. schoenen, iemor orthop. schoenen steunzolen en inlays voor alle sport-en trimschoenen Teterlngsedljk 60, Breda £!9!e Zwanenstraat 21, Hulst (Z.VI.) Door Hon geer lerei antv geer tenr moe gem blijv won nette een kuni De waai dig i theoi prak eiger je pr geld of El de v voor van I klein bijvc berg aanl D; ken tien nen

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 4