Het is de moeite waard geweest'
ONDERDDUIZENDEN WACHTEN UREN OP ORANJE
Belastingschuld
Arnold Mühren
Oranje trekt meer
mensen dan Paus op
vliegveld Eindhoven
ereronde
^STERDAM - Nog
hooit hebben waar
schijnlijk zoveel men
sen zolang en zo gretig
sewacht op de onbe-
Viste volkshelden,
jleer dan een half mil
joen mensen wachtte in
sterdam het zege-
berende Oranje-elftal
blessure
IREEDZAAM FEEST ORANJE-FANS IN MÜNCHEN
ewaarschuwd
Oranje jurken
Cordon
Groot mes
Bommelding
Bezetting
NIET UITVOEREN"
Bevrijders
Ambulances
SPORT 5 MAANDAG 27 JUN11988
1 ooit nog eens door ro-
team van de Sovjetunie]
e keer na 1960 de Euro- j
»emiste strafschop knakte
'sovjet-team. Lobanovski;
was niet alleen een men-
kwestie. Ook bleken de
jhten van de spelers niet
eikend om het hoge tempo
net einde vol te houden. Als
fwedstrijd niet naar wens
oopt, voel je de vermoeid-
i dubbel. Nederland had het
rdeel 24 uur langer te kun-1
uitrusten voor de finale,
speelden onze wedstrijd uit
halve finales immers een
later. Dat kan toch niet. In
i zwaar toernooi moetj
ere ploeg gelijke kansen]
jben".
.obanovski ging nog evenj
or met zijn klaagzang.;
oesnetsov en Bessonov wa-
geschorst. Maar het is on-
st dat de gele kaarten uit de
irronde meetellen in het
dtoernooi. Het één heeft;
ts met het ander te maken.,
ht wedstrijden geleder
eeg Koesnetsov een
art. Tegen Italië overkwam
m dat opnieuw, uitgerekend'
de eerste keer dat hij naar
bal ging. Dat kostte hem de
ïale. Zijn afwezigheid beto
nde een zwaar verlies voor
s, want we hebben maar één
■rdediger met zulke kwalitei-J
n. Koesnetsov werd
achtoffer van een scheids-'
chter, die bang was dat da
edstrijd hem uit de hand z
■pen".
en andere oorzaak voor de|
ussische nederlaag: ster-a
aller Oleg Protassov bl(
oor een blessure onder
brmale niveau. Maar ondai
jn tegenvallende prestatie
e finale is Protassov een var
Sovjet-internationals,
ij Westeuropese profclubs
oog op het verlanglijst'
;aan. Hetzelfde geldt voor Bi'
at Dassajev. „Als het sportco
lité in de Sovjetunie en mijl
lub Spartak Moskou me toe-
temming geven om te vertrek-]
en, ben ik direct weg", liet d'
1-jarige doelman na de fin:
veten.
Aan het doelpunt van Martfj
Van Basten, die vanuit
icherpe hoek raak scha
/oelde Dassajev zich nie'
ichuldig. „Het was een boog
ichot. De bal ging precies lang
nijn handen in het doel".
Na de verloren finale spf®
Lev Yashin, de legendarisch
Russische doelman uit de jah-
vijftig/zestig opbeurend
woorden tegen Dassajev.
uur later had de doelman de 1
leurstelling behoorlijk vet
werkt. „We moeten het met
tweede plaats doen. Natuurlij
hadden we graag het kar~'
pioenschap meegenomen tiA
de Sovjetunie. Maar het bei
ken van de finale is toch ook'
een groot succes."
feel slimmerds d even handel,
t-shirts, pc ?ters met de
nende doelp nten van
üiinchen. Heel w vt drukke
nen moeten 's ns rhts geda-
trd hebben om al die handel
aar te krijgen. Twee natio-
ile hoofddeksels waren er
stóren: de oranje pet en de uit
krantepagina gevouwen
erlijk-heldere' feestmuts.
dereen liep ermee.
De strijdliederen richtten
i meer tegen Duitsland dan
de Russen. Een enkeling
e 'Dat wordt Siberië',
verder was het, alsof de
g nét voorbij was, 'In 1940
amen zij, in '88 kwamen
ij',en vooral 'Aanvallen!'
Verreweg het drukst was
jet, zo rond de klok van drie, op
Rokin. De aanlegsteigers
de rondvaartboten hingen,
jolgepakt met hossende men-
ïi, vervaarlijk scheef. Op het
terstandbeeld van Wilhel-
ina zaten ze bij de bronzen
lingin op schoot, hingen om
jaar nek. Mokummers, die het
fokin opliepen, toch wel ge-
nd aan drukte, riepen opge-
'Het laaikt hier wel een
fckkenhuis'.
or het grachtenwater
alles wat maar varen kon.
allermooiste uitdossing van
varende feestvierder: een
ie wortelen aan een touwtje
de nek. Puur Hollands, lek-
ïrmaf en ludiek.
Drommen mensen langs de grachten tijdens de rondvaart van het Oranje-team, zoals hier op de Prinsengracht bij de
Westertoren. - fotoanp
aorBert Willemsen
fCHEN - Schor ge
reeuwd en moe gejuicht
tochten de Oranje-fans ge-
[uldig tot de kilometers
nge files rond het Olym-
a-park waren opgelost,
[oor de 35.000 gelukkigen,
]jo een plaats in het Olym-
;ch stadion kregen, heeft
reis naar München ge-
ond. Tot in lengte van ja-
kunnen ze vertellen dat
er bij zijn geweest, toen
et Nederlands voetbalelf-
al de Europese titel behaal-
corpulente supporter, met
te krap oranje shirt strak
Pannen om de buik, lurkt op
achterbank van zijn auto
f'ukzalig aan een flesje pils.
P't geintje heeft me een smak
!'d gekost", zegt hij. „Vier-
piderd mark heb ik voor een
betaald. Maar het is de
site waard geweest. Man, dit
toch een fantastisch elftal,
pst de Duitsers verslaan en
nog de finale winnen.
°'er kan toch niet!"
0 8.000 andere Nederlanders
jtöen het historische succes
1st. Op de bonnefooi waren
"aar München gekomen,
o kaartje konden ze niet be-
Pchtigen. Duizenden van hen
namen niet eens de moeite naar
het stadion te gaan. Al aan de
grens en op de parkeerplaatsen
langs de autowegen waren ze
door de Duitse politie gewaar
schuwd dat er geen kaartjes
meer te krijgen zouden zijn. Ze
bleven hangen in het centrum
van München, waar ze met
Beiers bier de teleurstelling
wegspoelden.
Duizenden anderen deden bij
het Olympische stadion een
laatste wanhopige poging om
een oranje gekleurd entreebe
wijs te bemachtigen. Langs de
toegangswegen wemelde het
van Oranje-fans met borden
'Bitte Karten'. Of simpelweg
met een paar bankbiljetten van
honderd mark duidelijk zicht
baar in de hand.
Vier jongens, gekleed in oranje
jurken, gaven anderhalf uur
voor de finale de moed op. „We
konden vier kaarten kopen,
maar daar moesten we 2.000
mark voor betalen. Dat is ons
te gortig. We wisten dat we het
risico liepen niet binnen te ko
men. Dus pech gehad. We zijn
terug gegaan naar het hotel en
hebben met een pot bier naar
de televisie gekeken".
Een klein gedeelte van de
Oranje-schare, compleet met
spandoeken, posteerde zich op
de gigantische toren in het
Olympia-park. Een te grote af
stand om zonder verrekijker de
wedstrijd redelijk te volgen.
Vierduizenden Oranje-fans
gaven de moed niet op. Ze ble
ven bij het stadion rondhangen
in de hoop een gaatje te vinden.
Maar de bewaking van de toe
gangspoorten was uiterst
streng. De meute drong steeds
verder op en versperde de toe
gang voor de mensen, die wel
tot de uitverkorenen met een
kaartje behoorden. De politie,
3.500 man en vrouw sterk,
kwam in actie en maakte
ruimte met een cordon om het
stadion.
Hier en daar ontstonden op
stootjes en vielen klappen. Op
de brug naar het stadion
dreigde de zaak zelfs helemaal
uit de hand te lopen. Daar wa
ren het geen Oranje-fans die
problemen veroorzaken, maar
herrieschoppers zonder be
langstelling voor het voetbal.
Een enorme politiemacht greep
hard in, waardoor de vechters
bazen al snel eieren voor hun
geld kozen.
„Het valt allemaal erg mee",
meldde de Beierse politiecom
missaris Peter Gauweiler op
gelucht tijdens de rust van de
wedstrijd. „Vanmorgen hebben
we zes Nederlanders aange
houden. Dat is duidelijk zicht
baar gebeurd om de mensen te
laten zien dat er met ons niet te
spotten valt".
Zeventien Nederlanders wer
den rond het stadion gearres
teerd. Een van hen had een
Duitser een groot mes op de
keel gezet. Of de Duitser maar
heel snel zijn kaartje wilde af
staan. Prompt stapte een poli
tieman uit de struiken en hield
de rover aan.
Twee Nederlanders namen
Duitse dames hun handtassen
af, haalden er de toegangsbe
wijzen uit en gaven de tassen
terug. Huilend stapten de vrou
wen naar de politie. Gelukkig
wisten ze nog de nummers van
hun plaatsen. Agenten in bur
ger gingen tijdens de wedstrijd
de tribune op en hielden de die
ven aan.
Drie Oranje-fans raakten
over hun toeren toen een
zwarthandelaar hun drie kaar
ten voor 1500 mark aanbood.
„Duizend mark willen we beta
len, maar dit is te veel", zeiden
ze. De zwarthandelaar liep
klappen op en zag geen andere
mogelijkheid dan bescherming
te zoeken bij de politie. Met als
gevolg dat ook hij werd aange
houden. Uiteindelijk beëindig
den 67 Nederlanders hun be
zoek aan de EK-finale op het
politiebureau.
Ook een bommelding bleef de
EK-finale niet bespaard. De
wedstrijd was een kwartiertje
bezig, toen een aangeschoten
man met een buitenlands ac
cent telefonisch liet weten dat
hij explosieven had geplaatst.
De politie raakte er niet van
onder de indruk. „Bij het laat
ste oktober-feest hadden we
vijftien bommeldingen", zegt
commissaris Gauweiler laco
niek. „Dan valt die ene van
vandaag nog mee".
Een uurlje later nam Ruud
Gullit de beker in ontvangst en
vierde de oranje gekleurde
mensenmassa uitbundig feest.
De politiemacht binnen het
stadion slaagde erin de toe
schouwers op de tribunes te
houden, zodat alleen een meute
fotografen het Oranje-team bij
de ereronde voor de voeten liep.
De meest hardnekkige suppor
ters, die hun helden toch van
dichtbij wilden bewonderen,
wachtten geduldig op het ver
trek van de spelersbus. Voor
twee mannen duurde het te
lang. Uitgeput van de lange
reis vielen ze op een grasveld in
slaap. De rood-wit-blauwe
oorlogskleuren op het gezicht,
een toeter in de hand geklemd.
Zaterdagavond was München
oranje gekleurd. Terrasjes en
Deze twee originele supporters gaven tegelijk blijk van hun Oranje-gezindheid en hun
waardering voor Ruud Gullit door een bos wortels als rasta-kapsel te gebruiken. - fotoap
biertuinen werden bezet door
uitzinnige fans. H-o-l-l-a-n-d,
H-o-l-l-a-n-d, de strijdkreet
klonk tot diep in de nacht door
de Beierse hoofstad. Na twee
verloren WK-finales heeft
Oranje eindelijk een hoofdprijs
te pakken en dat wilden de Ne
derlandse voetbalsupporters
maar al te graag laten horen.
Enkele tientallen fans, die
overnachtten op de parkeerter
reinen bij het stadion, konden
helemaal niet genoeg krijgen
van het voetbal*. Midden in de
nacht klommen ze over de hek
ken en probeerden op de 'heili
ge' grasmat van Olympia de
heldendaden van Gullit en Van
Basten te imiteren. Gealar
meerde politiemensen maakten
er lachend een einde aan. Ze
namen de bal in beslag....
ïspits en eerste re-
München een van
e zich niet zielsge-
jetunie.
lad niet het juiste ge
laar dat telt nu niet.
het belangrijkste. Ik
elpunt tegen Ierland,
i, over mijn toekomst
iggen. Daar is het het
huldiging van Gullit,
fran Basten, Koeman, Mi-
iels en de andere helden
ierd een historische zege-
ht. Niks broodnuchter
Ifederland, maar een en-
iousiasme en een dolle
stvreugde zonder
Uerga en vrijwel zonder
incidenten.
dse ploeg was beter dan
foto ap i
(Ierland één deinend voet-
illand, de hoofdstad een jui-
:nde voetbalstad. Eten stad,
ie'onze jongens' urenlang liet
jaden in een weldadig, brui-
aid bad van pure volksvreug-
i Geen hysterie, ondanks het
)Ee gejoel en gejuich, maar
gezonde, verrukte blijd-
lap.
De Amsterdammers werden
igevuld door tienduizenden,
|e soms met gehuurde, volle
sjes naar de hoofdstad wa
ll gekomen.
Om half vijf dook de bus met
de Oranje-spelers Amsterdam
in. En het leek alsof de stad op
nieuw haar bevrijders binnen
haalde. Langs de grachten
stonden menigtes reikhalzend
uit te kijken. De politie schatte
via de politie-heli, dat tussen
de 300.000 en 400.000 feestvier
ders htm helden langs de
grachten en op het Museum
plein opwachtten. Nog nooit
heb ik zo'n uitgelaten volks
feest meegemaakt, of het moest
bij de Elfstedentochten zijn.
Waar de Oudezij dskolk de
Zeedijk kruist, trokken een
paar mooie meiden, die daar
pal aan de kolk wonen, me de
trappen op: 'Kom boven kijken
joh, daar kijk je van het IJ tot
aan de Munt'. Een begeesterend
schouwspel: de met bossen
oranje bloemen versierde
rondvaartboten met de jongens
van Oranje erop, de hossende,
deinende, juichende menigte
langs de grachten, zover het
oog reikt, al dat oranje.
Kinderen gooiden boeketten
de feestboot in. De eerste fans
sprongen, van pure verruk
king, in het water. Oranje snip
pers waaiden uit de grachten
panden naar beneden. Tafere
len als van de zege-vaartocht
van de Beatles, maar dan tien
keer zo leuk en massaal. De
mannen van Michels glunder
den, de warme buurt van Mo-
kum kookte.
Als de boten passeerden,
stroomden de drommen mee,
van brug naar brug, van gracht
naar gracht. Wie daar geen fut
meer voor had, dook een van de
uitpuilende café's in, om daar,
gesticht en gelouterd, het
Oranjegevoel verder te voeden.
Bij het Rijksmuseum wachtte
een aanzwellende volksmassa
de helden op. Velen stonden er
al een uur of vier, toen de voet
ballers rond half zeven de
rondvaartboot verlieten en on
der de poorten van de mu
seumdoorgang doorliepen. Am
bulances voerden flauwgeval
len feestgangers af.
Op het stuivende Museum
plein was dat nog erger. Daar
duwde de massa van zeker
100.000 de voorsten tegen de
dranghekken plat. Vele tiental
len vielen flauw en moesten
over de hoge museumhekken
heengetrokken worden, rich
ting ambulances. De brand
spuit werd op de voorste linies
gericht om de kokende menigte
af te koelen.
Er zullen maar weinigen
zijn, die het erepodium werke
lijk hebben kunnen zien. 'Ik zie
geen moer', hoorde je veel,
maar iedereen juichte gloedvol.
De huldiging was binnen een
half uur gedaan. De drommen
stroomden de stad al weer uit,
toen Rinus Michels Amsterdam
dankte voor het massale wel
kom: 'Een echte voetbalstad!'
Voor achten schoven de rei
nigingswagens het plein al
weer stofzuigend over. Am
sterdam was moe, schorge-
schreeuwd, maar gelukkig. Met
de zege van Oranje was dit een
historisch feest, om nooit te
vergeten.
olksfeest in hoofdstad
rRinzeBrandsma
LONDEN (ANP) - Manchester United is in opspraak
geraakt door betalingen aan spelers, die niet in de
administratie van de club zijn terug te vinden. Dit
blijkt uit een onderzoek dat de belastingdienst bij de
Mancunians heeft verricht. Dat berichtte de Sunday
Mirror.
Het gaat om grote sommen geld, sinds 1980 uitgekeerd aan
spelers en managers van United. De betalingen werden
buiten kennis van de inspectie der belastingen gehouden.
Tot het rijtje spelers aan wie vergoedingen zijn uitgekeerd,
behoren spelers als Lou Macari, Frank Stapleton en Ar
nold Mühren. Aan de Nederlander zou bij zijn vertrek
60.000 pond sterling (210.000 gulden) zijn uitgekeerd. Daar
over is de club en de speler nog belasting verschuldigd.
Van onze sportredactie
EINDHOVEN - De schattingen liepen uiteen van 25.000
tot 70.000 Oranje-klanten. Maar het leek wel of heel Ne
derland erbij wilde zijn, toen het nationale elftal gisteren
weer voet op Nederlandse bodem zette. Mensen die er ook
bij waren, toen de Paus en Europacupwinnaar PSV op
Eindhoven Airport landden, zeggen dat de drukte van
toen volkomen in het niet viel bij de mensenmassa die
gisteren achter de dranghekken stond.
Velen hadden de auto's op en
kele kilometers afstand van het
vliegveld achter moeten laten.
Dat deerde echter niemand.
Zelfs de mededeling dat het
vliegtuig een uur vertraagd
was, kon de pret niet drukken.
'Aanvallen!' brulde de menigte
keer op keer, nadat een trom
pettist van de Philips Harmo
nie weer eens 'Ta-ta-ta-ta' had
laten klinken.
Onder aan de vliegtuigtrap
werden de spelers welkom ge
heten door burgemeester Stad
houders van Veldhoven, burge
meester Van Kemenade van
Eindhoven, Philips-president
Van der Klugt en staatssecre
taris Dees. Spelers en coaches
ontvingen daar de sportpen
ning van de gemeente Eindho
ven en een videocamera en vi
deobanden van alle wedstrij
den die tijdens het Europees
kampioenschap zijn gespeeld
van Philips.
Eenmaal op een enorm po
dium voor het luchthavenge
bouw bedankte aanvoerder
Ruud Gullit namens de spelers
het Nederlandse publiek: „Jul
lie zijn voor ons een grote steun
geweest". Slechts tien minuten
later was het feest voor de fans
alweer over. Het gezelschap
trok zich terug in het luchtha
ven-gebouw, waar politieman
nen, personeel van het vlieg
veld, militairen en wie al niet,
de kans aangreep om een
handtekening te bemachtigen.
Het vertrek van de drie bussen
die het gezelschap naar Am
sterdam moesten brengen liep
enige vertraging op omdat het
onmogelijk bleek om het vlieg
veld te verlaten. Tegen twee
uur lukte dat. Ook op de via
ducten boven en bermen langs
de rijkswegen ten noorden en
westen van Eindhoven stonden
her en der tientallen mensen
die een glimp wilden opvangen
van de Europese kampioenen.
Enkele tientallen mensen
hebben van de huldiging zelf
niets gezien. Voor hen eindigde
het urenlang wachten op een
brancard van de EHBO.
