0
'Krachten zorgvuldig verdelen'
'The Brat',
'Boom Boom',
of 'Bobo'?
ARNOLD MÜHREN RUST ALS DE REST LOL MAAKT
Adri van Tiggelen:
mooiste
veijaardagscadeau
de locatie
zoekt
destem
SPORT 3 ZATERDAG 18 JUN11988
5. En krijgen
ïr Postbank-
oband werd
racht van de
ïurt 1 uur. S
verzorgt de
elijk dat een
gewikkeld;
jwfonds
Tijd
Zuinig
KOOP
Gelijk
Ploeg
Vast
VEEL FAVORIETEN BH HEREN VOOR EINDZEGE OP WIMBLEDON
I
Van onze
speciale verslaggevers
BENRATH - Adri van
Tiggelen kreeg woens
dag al het mooiste ca
deau voor zijn verjaar
dag van één dag later.
De overwinning op Enge
land kon op geen beter mo
ment komen voor de 31 jaar
oud geworden verdediger
van het Nederlands elftal,
die donderdagmiddag met
vrouw en kind zijn geboor
tedag in kleine kring ver
der vierde.
Buiten de overwinning
kreeg Van Tiggelen woens
dag nog een presentje.
Bondscoach Rinus Michels
vond het tijd, dat zijn over
belaste linkerverdediger
wat extra steun zou kijgen
van een echte middenvel
der in plaats van een han
gende spits; in praktische
termen: Erwin Koeman in
plaats van Johnny van 't
Schip.
Een leuke verrassing van
Michels voor de Brusselse
verdediger, die zondag met
een minder leuke surprise
van de bondscoach te ma
ken had gekregen. „Ik
kreeg toen bij de ochtend
bespreking te horen, dat ik
niet zoals in de oefencam
pagne op rechts maar op
links moest verdedigen. Dat
stond op het bord. Daar
kijk je dan wel even
vreemd van op. Niet dat ik
daardoor van slag was,
maar toch. Die twee wissels
voor de wedstrijd tegen En
geland had ik verwacht,
hoewel daar op de training
niets van te merken was
geweest. Michels had ge
zegd, dat hij zijn vertrou
wen hield in de elf, die zon
dag tegen de Sovjetunie
hadden gespeeld. Maar
woensdagochtend bij het
ontbijt bleek Van 't Schip
niet bij de zestien te zitten.
Binnen 24 uur kan zoiets
veranderen bij Michels.
Met hem is er toch altijd
wel wat bijzonders".
Van Tiggelen overtuigde
nog niet als verdediger op
linkers. Die mening deelt de
vrije verdediger van An-
derlecht, die bij het Neder
lands elftal een vaste man
voor zijn rekening moet ne
men, overigens niet. Hij
zegt geen moeite te hebben
met de wisseling. De min
dere beurt tegen de Sovjet
unie had te maken met de
vele taken, die hij van Mi
chels had opgedragen ge
kregen. Belanov moest
worden uitgeschakeld, de
ruimte achter de 37-jarige
Mühren moest worden af
geschermd en bij gelegen
heid moest hij doorkomen
naar voren.
Dat was te veel. „En stil
staan met Belanov moet je
natuurlijk ook nooit doen.
Die is zo rap weg. In de eer
ste helft bleef hij voorna
melijk op het middenveld.
Na de pauze kwam hij wel
en bleek hij nog zeer fit.
Wij speelden bovendien
vaak zonder laatste man,
we namen te veel risico te
gen de Sovjets, die gevaar
lijker zijn dan de Engelsen.
Bij de counters komen ze
snel uit de diepte. Dat is
moeilijk te verdedigen. De
Engelse spitsen Lineker en
Beardsley, die Rijkaard en
ik afwisselend moesten af
dekken, blijven meer
voorin hangen. Daar kun je
je beter op instellen. Boven
dien wist ik van Troost,
mijn kamergenoot, dat bei
den met handgebaren wer
ken. Twee vingers omhoog
betekent dat ze de bal diep
willen hebben. Lineker
loopt dan terug naar zijn
eigen helft en spurt dan
plotseling diep. Daar was ik
gelukkig op voorbereid".
Arnold Mühren: Marco van Basten hoort in de basis. Met
alle respect voor Johnny Bosman". - foto wit nilwik
pioen op te volgen.
Slechts negen spelers heb
ben ooit in één seizoen zowel
de Franse- als Britse hoofd
stad aan hun voeten gekre
gen. Dat lukte alleen Björn
Borg (1978, 1979, 1980), Rod
Laver (1962, 1969), Lew Hoad
(1956), Tony Trabert (1955),
Budge Patty (1950), Donald
Budge (1938), Fred Perry
(1935), Jack Crawford (1933)
en Rene Lacoste (1925).
Slechts twee van hen, La
ver als amateur in 1962 en als
professional in 1969, en
Budge speelden Grand Slam
door ook de beste te zijn bij
de open Australische- en
Amerikaanse kampioen
schappen.
„Het Grand Slam is een
droom", zei Wilander veer
tien dagen geleden nadat hij
Leconte in eigen huis voor j o-
ker had gezet, „een schitte
rende fantasie die, als men
het mij vraagt, niemand van
de huidige spelersgeneratie
tot werkelijkheid kan ma
ken".
Ook Wilanders eigen pres
taties op Wimbledon steven
hem in de overtuiging niet op
te kunnen tegen Laver en
Budge. Zijn straight-sets-ne-
derlaag tegen de uiteinde
lijke kampioen Pat Cash,
twaalf maanden geleden in
de kwartfinales, was de eer
ste keer dat hij verder kwam
dan de vierde ronde.
Van de favorieten spreid
den Cash en Becker in Parijs
een bewonderenswaardige
techniek ten toon. Het ont
brak beiden echter aan ge
duld, volharding in de lange
slagenwisselingen en de ar
tistieke aanpak, die nodig is
voor het spel op gravel.
Anders dan Wilander en
I-endl (runner-up van de
laatste twee jaar) hebben
Cash en de tweevoudige oud
kampioen Becker de moge
lijkheid de shooj-out op het
razendsnelle centre-court
van Wimbledon vanuit de
pols te beslissen. Voor die
twee is de zomer nog maar
pas begonnen.
De hamvraag is ook wat
John McEnroe gaat doen. De
dienstdoende limousines ver
voeren de Amerikaan over
enkele dagen voor het eerst
door de Fred Perry-poort
sinds zijn alom verbazing
wekkende nederlaag in de
kwartfinales van drie jaar
geleden tegen zijn in Zuid-
Afrika geboren landgenoot
Kevin Curren.
McEnroe is terug. Ouder,
wijzer en vooral aardiger.
Wellicht dat hij ook zijn bij
naam 'The Brat' (kwajongen,
lummel) nog eens kwijtraakt.
In Parijs was hij in de vierde
ronde bijkans opgewassen
tegen Lend! voordat hem
door de Amerikaanse schei-
drechter Kaufmann een oor
werd aangenaaid in de tie
break van de tweede set.
Niets zou zijn wonden
sneller helen dan een vierde
Wimbledontitel. Als Slobo
dan Zivojinovic tenminste
geen roet in het eten gooit
Zoals in McEnroe's voorlaat
ste optreden op gras, in de
cember 1985 in Melbourne.
Zivojinovic sloeg McEnroe in
de kwartfinales in de vijfde
set voor bijna drie jaar van
het gras af. Op die dag was
'Bobo' wel een killer. Het
werd 6-0 in de vijfde set.
McEnroe was er zo onderste
boven van dat hij zijn schoe
nen op de baan liet staan, de
persconferentie liet voor wat
hij was en als een schicht uit
het oude Kooyong stadion en
Australië verdween. Niet al
leen verslagen, maar ook
vernederd door Zivojinovic,
onder wiens handdruk hij
aan het net ineenkromp.
Grapje van 'Bobo'. Houdt
hem in de gaten de komende
weken.
nvb
■alss
jaag
jbs'/l
ethoek
met nóg een
jren eenzolder-
17.900,- vrij op
vestiging.
teresse?
jcumentatie bij het
n Breda,
3a, (naast het Turf-
76)225377.
p werkdagen
Ouur.
gavond van
uur.
dse Gemeenten
overslaan, maar dat is pas één
keer gebeurd".
BENRATH - Op twee spelers na - Morten Olsen
(38) en Peter Shilton (38) - is hij de oudste deelne
mer aan het Europees kampioenschap voetbal.
Arnold Mühren is 37 en daarmee de veteraan in het ge
zelschap van Rinus Michels, dat vandaag de strijd aan
bindt met de Ieren.
Maar een echte leider is de Vo-
lendammer niet. Het zit niet in
zijn aard en bovendien is zijn
staat van dienst als internatio
nal met twintig landenwed-
strijden achter zijn naam, niet
bepaald indrukwekkend.
Wie hem nodig heeft kan op
hem rekenen, maar de tech
nisch hoogbegaafde midden
velder van Ajax dringt zich in
de groep niet op aan de jonge
ren Hij is wat Michels noemt
een linkspoot', maar die term
is in relatie tot Mühren wel
licht wat vulgair gekozen.
Van Euro '88, zoals de Duit
sers het EK hebben aangeduid,
geniet Mühren met volle teu
gen Maar zijn afscheid van het
Nederlands elftal ziet hij met
rasse schreden naderen. „Daar
heb ik geen problemen mee",
bekent de balartiest uit het pa
lingdorp. „Mijn opvolger staat
klaar, dat heb ik in de wed
strijd tegen de Engelsen nog
eens bevestigd gekregen. Erwin
Koeman is de man op links, die
mij gaat opvolgen. We hebben
alleen nog een goede linksbui
ten nodig, maar die heb ik
sinds het verdwijnen van Rob
bie de Wit nog niet gezien".
In het in opdracht van Michels
lot een soort vesting omge
toverde domein van hotel
Kheinterrasse neemt Arnold
Mühren de tijd voor een ge
sprek. Hij ziet er een dag na het
gevecht met de Britten nog
steeds wat versleten uit.
„Dat komt omdat ik slecht ge
slapen heb. Dat heb ik altijd na
een wedstrijd, dan is het een
puinhoop in mijn hoofd. Ik ging
pas om een uur naar bed. Ik
heb tijdens een toernooi als dit
toch echt tien uur slaap per et
maal nodig. Daar ben ik nu niet
aan toegekomen. De meeste
jongens zijn woensdagavond
even weggegaan, gewoon om
de spanning van zich af te pra
ten en te lachen. Ik kan dat niet
meer opbrengen, ik ben in het
hotel gebleven".
„Nu moet ik mijn krachten
heel zorgvuldig verdelen. Ik
ben immers geen achttien
meer. Toch valt het me mee,
ook qua voetbal. Als ik mijn
rust maar pak. 's Middags
slaap ik echt een uur of ander
hall. De andere jongens zoeken
dan hun vrouw op, ik niet. Als
ik wil, mag ik van de trainer
best een keer een trainingkie
Het is alsof Joop Zoetemelk
zelf aan het woord is. Mühren
is zeker zo zuinig op zijn li
chaam. De Engelse school,
waar hij de instituten Ipswich
Town en Manchester United
bezocht, moet een kwelling
voor hem geweest zijn. Een En
gelse voetballer leeft er immers
maar op los, zo wil het vooroor
deel.
„Nee, wat dat betreft was het
zeker geen kwelling. Ik heb me
gewoon nooit als een Engelse
prof gedragen, anders had ik
nu niet meer gevoetbald. Die
gasten daar die doen maar wat
joh. Je ziet maar weinig goede
Engelse voetballers van boven
de dertig. Daar bereiden ze zich
heel anders voor, concentratie
hebben ze nog nooit van ge
hoord. Als er hier bij het Ne
derlands elftal iemand voor de
wedstrijd zit te lachen, vinden
ze dat hij niet goed met zijn
vak bezig is. Moet je in Enge
land komen. Ik heb het meege
maakt bij Ipswich, vlak voor
dat we de Europacupfinale te
gen AZ gingen spelen, dat bijna
het hele elftal in de spelerstun
nel een liedje liep te zingen. Die
gasten van AZ vielen om van
verbazing. Spelbos heeft het er
nog steeds over. Maar wij won
nen die beker wel".
Mühren prefereert desal
niettemin een voorbereiding
zoals ook Michels die propa
geert; trainen en concentreren,
een serieuze taakopvatting.
Toch ziet hij nu weer dat vrij
blijvendheid wel degelijk er
gens toe kan leiden. De Ieren
vormen er in West-Duitsland
het levende bewijs van. Met
wat mazzel bereikten ze de
eindstrijd van het EK Dat von
den ze leuk, maar niet meer
dan dat. Bondscoach Jack
Charlton kwam niet eens naar
de officiële loting in Düssel-
dorf.
•xrt
g Breda-Roosendaal
a
■9»
lig klooster
an 291 Breda
LONDON - Wie gaat over
veertien dagen Wimble
don winnen? Degene, die
het antwoord op deze
brandende vraag weet is
een gelukkig mens. Hij
stapt in Engeland een van
de bookmakerskantoren
binnen, die er net zoveel
zijn als zich in Amster
dam haringkarren bevin
den en deponeert daar al
zijn spaarcentjes op de
kansen van de favoriet.
Weliswaar heeft de achtens
waardige firma Ladbroke te
genwoordig ook kantoren in
Nederland, maar dan kan al-
leen gewed worden op evene
menten die zich binnen de
landsgrenzen afspelen.
Wie een gokje wil wagen op
de afloop van het open toer
nooi van de All England
Lawn Tennis and Croquet
(AELTC) dient derhalve even
over de Noordzee te wippen.
Zoals dat altijd gaat bij het
gokken op paarden, honden
of tennissers, hoe groter de
kmsen van de winnaar, hoe
kleiner de uitkering als de
jnzetter zijn gelijk haalt. Het
neeft weinig zin om geld te
zotten op de leden van de ge
vaagde orde, de spelers die
zowel volgens het plaatsings-
conruté van de AELTC als
volgens de bookmakers de
meeste kans maken om het
mernooi te winnen.
Aan Lendl, Wilander,
rkkh. Leconte, Edberg,
McEnroe en Becker valt niet
zoveel te verdienen. Het is
eel leuker om een klein
'd if Wa§en °P een echte
vark horse', een speler wiens
kansen door de bookmakers
P nul komma nul getaxeerd
worden. Boris Becker was
f:°nsPeler in 1985. Zeventien
m?r' ji118 anoniem, stond hij
maandag drie jaar geleden
Hi„j0p zesenvijftig. Wie op
dag een tientje op de kan-
sen van Boris had gezet zou
er veertien dagen later zes
envijftig terugkrijgen.
Een onbekende effecten
makelaar had op die dag nog
wat kleingeld over. De man,
wiens naam drie jaar na dato
nog steeds een vraagteken is,
deponeerde niet minder dan
tienduizend pond op de kan
sen van de toen nog onbe
kende Westduitser. Miljonair
was deze gokker waarschijn
lijk al, anders had hij een
dergelijke gok niet kunnen
wagen. Hoe dan ook, op de
eerste maandag van juli kon
hij een cheque van 560.000
Pond op gaan halen, een
dikke twee miljoen gulden.
De man had het dus goed
gezien. Als hij dit jaar weer
een gokje waagt, wie is dan
zijn 'dark horse' van 1988?
Niet Mats, Boris, Henri,
Ivan, John, Pat of Stefan,
maar 'Bobo'. Bobo? Slobodan
Zivojinovic. Als er een speler
is die Wimbledon kan win
nen maar wiens kansen
daarop niet serieus genomen
worden, is het wel de 24-ja-
rige Joegoslaaf met de dijbe
nen als betonnen pilaren en
de armen als boomstam
metjes. Zivojinovic staat ten
onrechte te boek als een spe
ler, die maar één ding kan:
bloedhard serveren. Maar
Becker kon drie jaar geleden
ook niet veel meer dan dat en
dat was voldoende om Wim
bledon tweemaal te winnen.
Bovendien is het spel van
de Joegoslaaf de laatste twee
jaar zienderogen vooruit ge
gaan. Een toernooi heeft hij
nog nooit gewonnen, maar
een 'Bobo' in vorm kan op
gras van iedereen winnen. In
'86 verloor hij pas in de halve
finales van Lendl, vorig jaar
ging hij er in de kwartfinales
tegen Jimmy Connors uit.
Zivojinovic is ongeregeld
dubbelspelpartner, boezem
vriend en plaatsgenoot van
Monegask Boris Becker. Tot
Arnold Mühren verlaat in gezelschap van Rinus Michels de Nederlandse spelersbus voor
de training. fotowiinikwik
Dinsdag heeft de eerste halve
finalewedstrijd plaats, maar op
die dag heeft Charlton eigen
lijk een afspraak met een maat
om ergens te gaan vissen, zo
liet hij weten. Het tekent de
sfeer in het Ierse kamp, waar
Charlton vaker aan te treffen
is met een glas whisky in zijn
hand en een sigaar in zijn
hoofd dan in trainingspak met
een bal aan zijn voet.
„Vergis je niet in de Ieren",
zegt Arnold Mühren terwijl hij
met zijn linker wijsvinger in
het luchtruim priemt. „Ik heb
ver voor het EIK al voor de
Ieren gewaarschuwd. Ze doen
net of het ze allemaal geen zak
kan schelen. Maar pas op, ik
ken ze. In zo'n atmosfeer voelen
ze zich het lekkerst. Ze komen
hier naartoe zonder enige pres-
tatiedruk. Iedere winst is pure
winst, begrijp je. Ze groeien nu
boven zichzelf uit, ze lachen
zich rot. De meeste van die jon
gens beschouwen hun verblijf
hier als een vakantie. Maar dan
zijn ze op hun gevaarlijkst. Als
ze dat groene shirt aan hebben,
zijn ze niet te houden. Eigenlijk
is de aanduiding Ierland mis
leidend. Je zou haast denken
dat ze de beste elf zijn uit de
zwakke eerste divisie in Ier
land, maar zo ligt het natuur
lijk niet".
Mühren heeft gelijk met die
stelling. Als de selectie van Ier
land onder de loupe genomen
wordt, blijkt daarin geen een
speler onder contract te staan
bij een Ierse club. In de basis
opstelling staan drie spelers
van Celtic Glasgow, een van
Tottenham Hotspur, twee van
Manchester United, drie van
Liverpool, een van Sheffield
Wednesday en een van Derby
County.
„Het is echt een feestgezel-
schap", weet Mühren, „ik ge
loof dat alleen die Houghton
niet drinkt. Ik vind ze wel de
verrassing van het toernooi,
zeg. Ze spelen sterk, een beetje
als de Engelsen; in een 4-4-2
systeem. Dat ligt Oranje wel, is
gebleken. Je hebt ze snel op
hun knieën, als je hun aanval
len maar vroeg genoeg af
breekt".
Het klinkt allemaal verdomd
simpel, maar Oranje's senior
meent het; het Nederlands
heeft alle kans op een goed re
sultaat tegen de Ieren. „Als er",
zo stelt hij, „maar gejaagd
wordt als de groenhemden in
balbezit zijn".
„Daar hebben wij de ploeg toch
voor. Vooral als we met de op
stelling van woensdag starten.
Met Erwin naast me en Marco
in de spits zijn we toch wel
sterk gebleken". En dan toont
de vriendelijke Noordhollander
zich meedogenloos, maar pro
fessioneel voor zijn clubgenoot
John Bosman. „Met alle respect
voor Johnny, maar ik vind dat
Marco er in moet blijven staan.
Ik had van tevoren tegen
Frank Rijkaard gezegd: de
enige die de Engelsen de das
om kan doen, is Marco. Dat
kwam wel aardig uit, dacht ik
zo. Met alle respect voor
Johnny Bosman, maar daar
heb je hoofdzakelijk door de
lucht wat aan. Marco is ook
over de grond aanspeelbaar,
ook daarin is-ie een kei".
Het inbrengen van Kieft in
de basis vindt de routinier
minder geslaagd. Hij voert
daar twee redenen voor aan:
„Ik ben bang dat we dan te
aanvallend gaan spelen. Daar
bij komt dat dat Gerald Va
nenburg zijn plaats kost. Dat
verdient die jongen niet, daar
voor speelt hij te goed. Die mag
er niet uit".
Ondanks zijn leeftijd en zijn
ervaring kan Mühren deze uit
spraken over een opstelling
vrijblijvend maken. Een echte
vraagbaak is hij niet voor Ri
nus Michels. Maar wie wel? „Je
weet toch hoe Michels is, die
tovert altijd verrassingen te
voorschijn. Nu ook weer. Krijg
ik ineens Erwin naast me, ter
wijl ik in de kranten lees dat
Michels zoveel mogelijk het
elftal intact wil houden. Ik ben
benieuwd hoe we tegen Ierland
opgesteld worden. Ik hoop dat
Erwin blijft staan, dat scheelt
me een berg sjouwwerk".
Een ding staat vast, met Müh
ren kan niet geschoven worden.
Hij is een plaatsgebonden bal
kunstenaar. Van zijn generatie
is hij op zijn niveau de laatste
der Mohikanen. Met die status
heeft hij geen enkel probleem.
„Het interesseert me geen zier
of ik met een kereltje van acht
tien of een vent van veertig sta
te praten. Als ik maar plezier
heb".
Arnold Mühren, het staat
vast, in de wereld van het top
voetbal, is hij nog steeds op de
eerste plaats een echte liefheb
ber. Hij verdient het eigenlijk
wel, om een van zijn laatste
kunstjes op hoog niveau te mo
gen opvoeren in het Olympisch
stadion van München.
j* wWéWÜk'
"J,
W-M tfFmk'tfr rr
Slobodan Zivojinovic: niet alleen snoeihard serve
ren. FOTO HENK KOSTER
geen killer.
Hij heeft overwinningen
op Becker, Lendl, McEnroe
en wie niet in de top-tien,
achter zijn naam staan, maar
hij heeft ook te vaak ver
zuimd om de genadeklap uit
te delen. Zoals een week of
twee geleden in Parijs, toen
hij Wilander in de vijfde set
met 5-2 voor het grijpen had.
Mis poes, want de Zweed
ging verder en niet Zivojino
vic. Of tegen McEnroe, een
half jaar eerder in de derde
ronde op Flushing Meadows;
2-1 voor, breakpoints op 3-3
in de vierde, maar niet af
kunnen maken.
En toch kan Zivojinovic
Wimbledon winnen. Hij moet
alleen zeven keer zijn dag
hebben om het vertrouwen
van de gokkers waar te ma
ken.
Resteren de favorieten.
Wilanders overwinning op
Leconte op Roland Garros
bracht zijn aantel Grand-
Slam-titels op zes, een in
drukwekkende collectie voor
een man van 23. Maar Wilan
der weet ook dat hij de ge
schiedenis tegen heeft waar
het zijn kansen betreft om
Cash als Wimbledonkam-
door Léon Krijnen
vorig jaar had zijn grootste
bekendheid te danken aan
zijn 'partnership' met Becker
('Boom Boom'), aan wiens
zijde hij ondermeer de dub
belspelen in Brussel en Mi
laan op zijn naam bracht,
maar nu begint hij ook flinke
potten te breken in het en
kelspel.
Met zijn lengte van 1.93
meter en een gewicht van te
gen de honderd kilo is Slobo
dan Zivojinovic een in
drukwekkende verschijning,
maar met een bijzonder in
nemend karakter. Naast zijn
gewicht, zo'n massa spieren
en botten laat zich nou een
maal niet snel verplaatsen op
glad gras, lijkt dat vriende
lijke karakter een nadelig ef
fect op zijn uitslagen te heb
ben. 'Bobo' is een beul, maar
