ëvën
UITBLAZEN
Studeren: niet vermogende
ouders zijn straks de klos
Generaal Akkoord werd blok aan been
Pleidooi voor vrije handel in drugs
DOOR GRO
Nauw van
Kales
Loyale opstellin
GEDULD MET SPECIALISTEN BIJ HET KABINET IS OP
DE STEMOM
IC
DE STEM ACHTERGROND WOENSDAG 15 JUN11988
DE STEM BINNENLAN
WIM KOCK
-DESTEM-
ADVIESORGAAN REGERING: RECHTSHANDHAVING GEMAKKELIJKER
LAATST, bij het lezen
van een kop in de
krant, viel het me op
eens op dat we de nauwe
doorgang tussen Dover en
Calais 'Het Kanaal' zijn
gaan noemen. Zelf doe ik
het ook als ik anderen uit
leg waarom ik bij Calais
oversteek in plaats van
Hoek van Holland. Dat
bij
is
eigenlijk vreemd want ik ben
op het gebied van aardrijkskun
dige namen wel zo'n puritein
dat ik me steeds weer erger aan
het Baairoet en Chedansk van
het tv-journaal en ook een te
genstander ben van de nieuwe
Schrijfwijze van buitenlandse
namen van het ANP, die tot
mijn verdriet sinds vorige zo
mer ook in deze krant braaf
wordt gevolgd. U weet wel:
Bahrayn, Kuwayt en Iraq.
Een bepaalde, regelmatige
reisgenoot mag ik graag het
bloed onder de nagels vandaan
halen door, rijdend door
noord-Frankrijk, vast te hou
den aan St. Omaars, Grevelin-
gen, Rijssel en Atrecht in plaats
van St. Omer, Gravelines, Lille
en Arras. Het wemelt in dat
stukje Frankrijk van al of niet
verfranste Vlaamse plaatsna
men: Borburg, Hazebroek,
Kassei, Koudekerke, Rozen-
dael, Schellebeeke, Worm-
houdt, Belle, Moerbeke, Steen-
werck en Steenvoorde, om
maar te zwijgen van Duinker
ken, Toerkonje en Robeke.
Het vreemde echter met Het
Kanaal is dat wat wij Het Ka
naal noemen Het Kanaal niet
is, als u me kunt volgen. Het
Kanaal begint pas een eind
voorbij Boulogne, ongeveer ter
hoogte van Dieppe en East
bourne. Het Kanaal is de zee
straat tussen Normandië en
Bretagne aan de Franse kant en
de zuidkust van Engeland. Het
eindigt tussen Brest en Land's
End, waar de Atlantische Oce
aan begint en we linksaf de
Golf van Biscaye in kunnen.
De Fransen noemen het
neutraal La Manche, maar de
Engelsen hebben zich het water
toegeëigend en noemen het
English Channel. Een heel klein
beetje terecht is dat wel want
de Engelse Kanaal-eilanden,
liggen aan de overkant, prak
tisch in de Golf van St. Malo.
Er is een tijd geweest dat de
weermannen van de radio, de
televisie was er nog niet of
stond in de kinderschoenen,
niet zo ver de oceaan op kon
den kijken als vandaag de dag.
Toen zag de weerman van de
Belgische radio de depressies
pas hangen als ze boven het
Nauw van Kales waren aange
komen. Daar moesten we als
kinderen om lachen. Moet je
diejen Bels horen. Kales! Daar
bedoelt'ie Calais mee. Maar de
Vlaming zei niets verkeerds. In
het Vlaams heet Calais nu een
maal Kales. (Van Dale: Kales
(Zuidn.) Calais: het Nauw van
Kales.) De smalle doorgang tus
sen Kanaal en Noordzee, heet in
Nederland Nauw van Calais,
naar het Franse Pas de Calais.
De Engelsen noemen het Nauw
van Calais de Strait of Dover.
Wij Nederlanders, die beide
zijden van de straat te vriend
moeten zien te houden mogen
kiezen uit Straat van Dover of
Nauw van Calais. Het mag al
lebei en beide namen staan in
alle Nederlandse atlassen en
zelfs op de wegenkaarten ver- E
meld. In de Nederlandse Times |j
Wereldatlas, die van Engelse
origine is, staat de naam 'Straat jE
van Dover' het grootst gedrukt.
Daaronder staat in veel klei- s
nere letters: 'Pas de Calais E
(Nauw van Calais)'. De marine, E
anglofiel als zij is, al sinds en
ondanks de zee-oorlogen tegen
de Engelsen, spreekt van Straat E
Dover. De meest gebruikelijke E
naam in Nederland is echter
Nauw van Calais. Dat wil zeg- E
gen bij mensen die dit soort |j
precisie nog willen of kunnen
aanbrengen in hun topogra- E
fische conversatie. Je kunt ook E
het standpunt kiezen dat het s
Nauw van Calais of de Straat E
van Dover deel uitmaakt van E
Het Kanaal. Dat is ook wel zo
handig want de Kanaaltunnel E
zal heus niet meer van naam E
veranderen omdat hij het
Nauw van Calais kruist.
Zelf probeer ik me weer te
wennen aan het Nauw van Ca- E
lais en de Straat van Dover, af-
hankelijk van het vertrekpunt.
Zo rijdt ik per slot van rekening E
ook dagelijks over de Bredase- E
weg naar m'n werk en over de
Oosterhoutseweg weer terug. E
En al vormt dat stuk weg een j|
geheel met de route tussen de E
brug bij Keizersveer en de stad E
Breda, daarom noemen we het E
nog geen Veerseweg.
Vergrijzing
DEZELFDE dag waarop de
krant meldt dat het Neder-
landse vreemdelingenbeleid E
weer wat 'minder gastvrij' E
wordt, belandt op mijn bureau
het maandelijkse nieuwsbulle-
tin van de Noorse Voorlich- E
tingsdienst uit Oslo. Daarin
lees ik dat Noorwegen behoefte E
heeft aan 15.000 immigranten E
per jaar. En dat tot het jaar E
2050. Dat is dus bijna een mil-
joen mensen in totaal. Het gaat E
om mensen van tussen de 20 en
30 jaar en ze zijn nodig om het E
land op gang te houden als E
straks, in steeds grotere aantal-
len, de autochtone Noren met E
pensioen gaan. Noorwegen ligt E
wat betreft de vergrijzing van
de (beroeps)bevolking ver voor- E
uit op de andere Europese lan- E
den. Nu al is er het percentage E
bejaarden veel hoger dan el-
ders. Dat is te danken aan de E
hoge gemiddelde leeftijd die de E
Noren bereiken en te wijten E
aan het constant zeer lage ge-
boortecijfer.
De berekening van de nood- E
zakelijke omvang en duur van E
de immigratiestroom is ge- E
maakt door het Noorse CBS en
is nog niet omgezet in een ac- E
tief immigratiebeleid. Wel heeft E
de Noorse regering inmiddels,
los van dit immigratie-onder-
zoek, besloten jaarlijks meer E
vluchtelingen binnen te laten. E
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiüT
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans- hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14,® 01140-13751.
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen:
24,90 per maand; 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van resp. 1,- per maand,
1,90 per kwartaal, J 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: ma. t/m zat. j 1,25.
Service-atdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-17.00 uur.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en
zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Jan van de Ven
STUDENTEN hoeven niet meer op de
staat te rekenen. Om hun studie te betalen
moeten veel van hen binnenkort naar de
bank.
Als de plannen van het kabinet doorgaan,
maar er zijn weinig tekenen dat die plannen de
grond worden ingeboord. Voor een aanvul
lende beurs maken ze straks dus een gang naar
de bank. Een commerciële instelling, ingesteld
op het maken van winst. Banken plegen kapi
taal veilig te stellen.
De praktijk zou wel eens kunnen leiden tot
een financiële kneveling van ouders, die hoe
dan ook het beste met hun kroost voor blijven
hebben. Er zijn enkele mogelijkheden om
ouders in de boeien van het geleende geld te
slaan: zij kiezen ervoor of zij raken er buiten
hun wil in verstrikt.
Banken beschikken over het middel om
ouders bij het afsluiten van een studielening
mede te binden. Leningen worden namelijk af
gesloten op het moment, dat kinderen nog niet
geheel op eigen benen staan. Beneden de acht
tien jaar mogen zij volgens de wet niet zelf
standig financiële bindingen aangaan. En tot
21 jaar blijven ouders aansprakelijk voor han
del en wandel van de student.
Komen studenten van nog geen achttien bij
een bank voor studiefinanciering dan heeft de
bank in feite niets met het kind te maken. Het
noodzakelijke contract wordt gesloten tussen
bank en ouders. Aan de binding komt geen
einde als de student na zijn afstuderen 21 of
ouder blijkt te zijn. Kinderen van 18 tot 21 zijn
weliswaar voor de wet meerderjarig en zij mo
gen naar eigen inzicht over vermogen beschik
ken, maar hun ouders blijven voor schulden
aansprakelijk. Bij het aangaan van een schuld
moeten ouders zich dus mede aansprakelijk
stellen Ook deze binding eindigt niet als het
kind de 21 is gepasseerd.
Aangezien het merendeel van de studenten
na de middelbare school zich als student laat
inschrijven bij een hogere beroepsopleiding of
een universiteit, krijgen heel wat ouders voor
aanvullende leningen op de basisstudiebeurs te
maken met commerciële instellingen. Zij gaan
volgens de regels van de wet een lening aan en
zij moeten zich garant stellen voor het betalen
van rente en aflossing.
Het verschil met de huidige praktij k is groot.
Nu krijgt de student van de staat een aanvul
lende lening. Buiten de regels van het Burger
lijk Wetboek om verplicht de student zich na
zijn studie het geleende bedrag renteloos in
kleine of grote parten terug te betalen. Wie
geen inkomsten heeft mag op uitstel van beta-
Minister Deetman afschuiven
ling of kwijtschelding van de schuld rekenen.
Zijn ouders blijven buiten schot.
Het nieuwe regiem breekt met de vanzelf
sprekendheid om elke jongvolwassene tot de
grenzen van zijn geestelijke vermogens te la
ten studeren. De overgang zal groot zijn: van
de staat als 'sinterklaas' naar een zakelijke in
stelling.
Niet iedereen verkeert in de positie om een
lening naar de maatstaven van banken te dra
gen. Niet iedereen komt zonder een garantie
van de staat thuis met een contract, dat een
scholier in staat moet stellen voor enige jaren
als student door het leven te gaan. Het kabinet
is, volgens een besluit van vorige week, van
plan om voor slechts 200.000 studenten een
bankgarantie af te geven. De andere 350.000
- FOTODESTEM/JOHANVANGURP
hebben ouders met 'hogere inkomens'. Zij hoe
ven niet op aanvullende faciliteiten te rekenen.
Op die manier legt het kabinet zelf al de ver
antwoordelij kheid bij ouders. Kunnen zij de
lasten dragen dan betalen zij de aanvullende
kosten uit eigen zak. Zo niet, dan mogen zij een
gegarandeerd beroep op een bankinstelling
doen. Aldus gaan niet de studenten een schuld
aan, maar hun opvoeders. Wie betaalt aan het
eind van de rit terug? Volgens het kabinet de
afgestudeerden.
De praktijk zal een ander beeld geven On
vermogende ouders zijn er in hun verantwoor
delijkheid voor kinderen anders aan toe dan de
vermogenden. Laatste groep draagt aanvul
lende kosten van de studie. En doordat onver
mogende ouders hun handtekening hebben
moeten zetten bij het sluiten van een aanvul,
lende lening, hebben zij te zorgen voor tij dig J
betaling van rente en aflossing daarover: aJl
directe contractspartij of als borg.
Het zou prachtig zijn als kinderen na hij
afstuderen in staat waren de schuld aan te
bank af te betalen. Beginnende werknemerjl
met en zonder goede vooruitzichten hebbe l
echter iets gemeen Zij beginnen met een be-
scheiden inkomen. Willen zij al jong trouwer/I
of anderszins een samenlevingsvorm beginner. 11
dan stuiten zij op financiële bezwaren. Op af.
betaling van de aanvullende studiefinacieriiJ
valt niets af te dingen. Banken zorgen er wel
voor, dat de geldstroom blijft lopen.
Zijn de jongeren erin geslaagd een baan J
bemachtigen en een partner te vinden, dan oJ
dervinden zij de eerste hobbel in hun zelfstan.
dige bestaan: de terugbetaling. Maandelijks
gedurende enkele jaren honderden guldens af
dragen van een karig bestaan draagt niet bi;
tot een fris begin van een arbeidzaam leven 11
Raakt de ex-student tegen de verwachting I
zijn baan kwijt dan moet volgens de huidige
regels zijn werkende partner mede opdraaien!
voor de af te lossen studieschuld.
Om hun kind al die ellende te besparen zul-ll
len ouders geneigd zijn de last van vele tien-||
duizenden guldens op zich te nemen. Zij st
immers toch al garant voor de afbetaling. Eenjl
enkeling stelt zich al voor om de kinderen tot I
volle ontplooiing te laten komen en daarna heil
eigen faillissement aan te vragen. Een weg, die
nergens toe leidt. Laten de ouders het tot een
faillissement komen dan blijven zij met weinig
achter (niet alles komt onder de hamer) en wat I
er aan studieschuld overblijft moet dan toch||
door de kinderen worden opgebracht, omdat [I
zij bij het lenen van een aanvullende studie-1|
beurs ook een contractsrol spelen.
Een constructie om ouders onbezorgd del
oude dag te laten ingaan en kinderen zonder
zware last een eigen leven te bezorgen na 1
volgen van een kostbare studie lijkt nauwe-j|
lijks te verzinnen. Onder hoge lasten valt niet||
uit te komen.
Er zal nog heel wat worden gedacht en ge-||
zegd over het financieren van studies. Deet-j|
man let daarbij vooral op minder uitgeven
rijksgeld. Ouders en studenten hebben een toe- II
komst voor ogen en banken zullen erop toezien, I
dat him investeringen met winst terugvloeien. I]
Met het leggen van alle verantwoordelijk-1
heid op de ouders werkt de regering onwille-1
keurig in de hand, dat mensen met geld hunl
kinderen elke gewenste opleiding laten volgen.
Onvermogenden mogen kiezen uit een mindere
opleiding of een goede, die zowel ouders
kinderen vanwege de hoge lasten grijze haren
bezorgt.
Door Pieter Eggen
HET BESTUUR van de
Landelijke Specialisten
Vereniging (LSV) zal dezer
dagen met enige weemoed
terugdenken aan drs. Joop
van der Reijden, die in het
kabinet Lubbers-1 staats
secretaris voor Volksge
zondheid was.
Niet omdat de medische spe
cialisten zulke dikke maatjes
met Van der Reijden waren -
integendeel zelfs - maar om
dat ze met zijn opvolger Dick
Dees helemaal niet overweg
kunnen. Dees heeft de messen
geslepen, die Van der Reijden
zei klaar te hebben liggen.
De tijden veranderen en het
geduld van de overheid is op.
De overheid pikt niet langer
dat de specialisten tot nu toe
behendig langs de meeste be
zuinigingen zijn gelopen. En
dus zegt het kabinet (minister
Jan de Koning van Sociale
Zaken en Dees voorop) het
'Generaal Akkoord' met de
LSV op, dat Van der Reijden
indertijd sloot.
In dat akkoord werd een
groot aantal zaken afgespro
ken, zoals een verlaging van
de tarieven, de vaststelling
van een norminkomen (een
gemiddeld inkomen bij een
gemiddelde werkweek) en de
instroom van jonge werkloze
specialisten. Tot nu toe is er
van deze afspraken nog maar
weinig terecht gekomen. De
tarieven gingen wel omlaag,
het norminkomen en andere
kostenvergoedingen zijn nog
steeds niet geregeld en de
werkloze specialisten zijn nog
steeds zonder baan.
Dees moest verleden jaar
droevig constateren dat de ge
plande bezuinigingen in de
specialistensector mislukken.
De openstaande 'schuld' is in
middels zo groot geworden
dat een bedrag van liefst 200
miljoen gulden al is overgehe
veld naar een volgend kabinet
(dus nó 1990).
Om het verzet van de spe
cialisten te kunnen breken
had, zo bleek verleden jaar,
Dees de hulp van de zieken
fondsen nodig. Die forceerden
een conflict met de specialis
ten over hun vergoeding voor
praktij kkosten. De zieken
fondsen vinden dat een ge
middelde specialist daarvoor
80.000 gulden per jaar te veel
krijgt. De vergoeding moet
worden teruggebracht naar
50.000 gulden. De LSV was des
duivels en zegde alle contrac
ten met de ziekenfondsen op.
Uiteindelijk gingen beide
partijen akkoord met bemid
deling, maar die liep op niets
uit.
Dees was daarover zo zie
dend dat hij weigerde nog
langer met de specialisten za
ken te doen. De ziekenfondsen
legden het conflict inmiddels
voor aan het COTG (adviesor
gaan dat de adviezen vast
stelt). Dat orgaan zal volgende
week een uitspraak doen over
de praktij kkosten. Dat advies
zal zeer negatief zijn voor de
specialisten.
Staatssecretaris Dees
.ziedend,
Min of meer los van deze
ontwikkeling kondigde mi
nister De Koning enkele
maanden geleden aan dat hij
het norminkomen van de spe
cialisten gaat verlagen van
180.000 gulden naar 148.000
gulden. Het feitelijke besluit
moet nog vallen, maar is bin
nenkort te verwachten.
De Koning besloot tot een
zijdige vaststelling, omdat het
overleg over het norminko
men niets opleverde. De spe
cialisten weigerden medewer
king aan een enquete naar de
inkomenspositie en vonden de
president van de rechtbank in
Den Haag aan hun zijde. Die
oordeelde dat de overheid al
leen maar onderzoek mocht
Minister De Koning
.geduldisop.
- FOTO'S DE STEM/JOHAN VAN GURP
doen, met instemming van de
specialisten. De rechter ver
wees daarbij naar het 'Gene
raal Akkoord'. Daar stond im
mers in dat beide partijen ge
zamenlijk oplossingen moeten
bereiken voor onder meer de
inkomenspositie. Zonder in
stemming geen maatregelen.
De LSV bejubelde deze uit
spraak van de rechter. Hij zou
haar nog van pas kunnen ko
men, als de overheid eenzijdig
de inkomens en de vergoedin
gen zou gaan aanpassen. Het
verbaasde niemand dat toen
de specialisten verleden
maand acties aankondigden,
zij vooral wezen op juridische
actie. Want waarom zou je
botte middelen als een zon
dagsdienst gebruiken, als je
voor de rechtbank ook je ge
lijk kunt halen? Van een uit
spraak van de rechter heeft
de patiënt bovendien geen
hinder, terwijl de toch al niet
bijster populaire specialisten
van acties 'tegen' patiënten
bepaald niet beter worden.
Dees en De Koning zagen
aankomen dat ze over hun
voorgenomen maatregelen
nog uitvoerige juridische ge
vechten moesten leveren. Met
opnieuw uitstel (en misschien
wel weer afstel) van bezuini
gingen als gevolg. Het kabinet
restte nog maar één ding: het
akkoord opzeggen. Afgelopen
vrijdag ging het kabinet ak
koord met die lijn, nadat ove
rigens de juristen van Sociale
Zaken en WVC hadden ge
zegd dat opzeggen kan.
Dees en De Koning schre
ven daarop deze week een
brief vol harde verwijten.
„Langdurig hebben we u het
voordeel van de twijfel gege
ven", staat er en ook: „we
achten uw vereniging verant
woordelijk". De bewindslie
den zijn het beu. En daarom
zegt het kabinet het akkoord
op. Dat ze het akkoord ook he
lemaal niet nodig hebben, la
ten Dees en De Koning aan
het slot van hun brief door
klinken in een onverholen
vertoon van macht: „Voor de
verwezenlijking van het over
heidsbeleid. .is zo'n akkoord
Door Thom Meens
ALS DE HANDEL in en
bezit van hard drugs uit de
strafrechtelijke sfeer wor
den gehaald komt dat de
rechtshandhaving ten goe
de. Zowel de samenleving
als de verslaafden zijn
meer gediend bij een goede
opvang en begeleiding van
de naar schatting 20.000
drugsverslaafden in ons
land, dan bij een streng,
maar falend optreden van
justitie.
Dat betoogt de Wetenschap
pelijke Raad voor het Rege
ringsbeleid (WRR) in een rap
port aan de regering. De raad
erkent tegelijk dat het op dit
moment vrijwel ondoenlijk is
om de handel vrij te laten. Er
zijn teveel medische bezwa
ren. En ook kan Nederland
zo'n stap niet alleen doen.
Daarvoor is internationale
samenwerking nodig. Maar
dat neemt niet weg dat de
WRR vindt dat het uit oog
punt van rechtshandhaving
uiterst aantrekkelijk kan zijn
om de handel in en het bezit
van hard drugs vrij te laten.
Volgens de WRR is de cri
minaliteit vanaf 1960 meer
dan vertienvoudigd, terwijl
het percentage opgeloste za
ken is gedaald. „Door deze
stijgende criminaliteitscijfers
is er allerwege twijfel ont-
staan over de effectiviteit van
de rechtshandhaving en
wordt gezocht naar maatre
gelen in de preventieve sfeer",
aldus de WRR.
Het adviesorgaan conclu
deert dat drugsverslaafden
voor een groot deel verant
woordelijk zijn voor de kleine
gewelds- en vermogenscrimi
naliteit (zeg maar de diefstal
len en berovingen op straat).
Als drugs gratis worden ver
strekt, hebben verslaafden
geen reden meer om auto's
open te breken of mensen te
beroven om aan geld te ko
men.
Bij de gratis verstrekking
moet op verslaafden sterke
aandrang (geen dwang) wor
den uitgeoefend om af te kic
ken. Op die manier verdwijnt
de noodzaak voor verslaafden
om zich op ongeoorloofde
wijze geld te verschaffen voor
de koop van drugs. Volgens de
WRR hoeven de medische be
zwaren geen reden te zijn om
de handel niet vrij te maken.
Als de overheid exact weet
wie drugs ontvangt, is de me
dische begeleiding ook beter
te verwezenlijken.
De raad pleit tevens voor de
bouw van meer drugsvrije
Afkicken: aandrang, geen dwang.
klinieken en opvangpunten en
ook voor een strengere aan
pak van het helingcircuit en
een meer gerichte begeleiding
van jongeren. Dat kan al op
de scholen beginnen.
Het advies van de WRR
staat vrijwel geheel in het te
ken van de versimpeling van
de rechtshandhaving. De
overheid moet minder willen
regelen, maar moet die zaken
die ze nog wel regelt ook echt
in de hand houdea Dat kan
ertoe leiden dat er meer poli
tie op straat moet komen,
meent de WRR.
Regels maken omwille van
de regels is echter niet goed.
De overheid moet bij elke
maatregel die ze bedenkt ge
lijk aangeven hoe ze hem wil
handhaven. De zorg voor de
handhaving dient in eerste
instantie te liggen bij degenen
die verantwoordelijk zijn
voor de uitvoering van beleid.
Gemeenten zouden bijvoor
beeld het recht moeten krij
gen vergunningen in te trek
ken als mensen de regels
overtreden. Dat werkt effec
tiever dan inschakelen van de
rechter. De rechter dient wel
als laatste redmiddel achter
de hand te worden gehouden,
vindt de WRR.
Dat laatste geldt vooral
voor voetbalvandalisme, dief
stal en geweld. In driekwart
van deze gevallen wordt de
dader nooit gevonden. De
WRR pleit hier voor een geza
menlijke aanpak van gezin,
omgeving en overheid, ftl
straf van de rechter moet als!
stok achter de deur behouder l
blijven, maar meer politie ofl
straat en een grotere betrokj
kenheid van mensen bij h»|
woonomgeving, kunnen veel
doen. Te denken is daarbï
ook aan maatregelen in «I
verzekeringssfeer die mensetj
dwingen om op hun i
spullen te letten.
Om alles in goede banen tf
leiden is het tevens nodig datl
justitie, als er wordt opgetrej
den, ook effectief handelt!
Boetes moeten vlug wordeï|
geïnd en gevangenisstraffe'!
dienen snel ten uitvoer 1
worden gelegd. Tegelijk zo#l
de overheid in het wetboelt
van strafrecht de schadevej
goeding als nieuw type straf
moeten opnemen. Op dit n»
ment bestaat de schadever|
goeding al als bijkom
straf. De WRR pleit ervoor?
schadevergoeding zonder 1*1
perking in de hoogte op te në|
men in het wetboek In
zelfde wetboek moeten overal
gens ook regels komen voor»!
veel voorkomende vorm®!
van subsidiefraude, vindt »l
WRR.
Het rapport is gemaakt til
verzoek van de regering. D-f
wilde wel eens weten hoe t|
zich het beste kan opstel#
om 'regeloverschrijdend f\
drag' van burgers te voorl®|
men.
Van onze Haagse redactie
nEN HAAG - Bijna de ge
hele Tweede Kamer is gis
teren over staatssecretaris
De Graaf (Sociale Zaken)
gevallen over diens beleid
met betrekking tot de ge
in ke behandeling van man
nen en vrouwen in de so
cial e zekerheid.
ne Kamer is boos op De Graaf
omdat hij bij de Raad van State
advies heeft gevraagd over een
wettelijke regeling van dit pro
bleem, terwijl hij aanvankelijk
had beloofd om eerst met de
Kaï
voo
ons
gulc
stal
wen
blij
rin
wer
gesc
immers niet een noodzake-|
lijke voorwaarde". Het
dus ook anders.
De juristen van de LSV on-l
derzoeken momenteel of hunl
collega's het bij het rechte
eind hebben. Als de LSV i
indruk heeft dat de over-l
heidsadvocaten de verkeerds)
argumenten hebben gebruikt!
dan slepen de specialisten del
overheid opnieuw voor de|
rechter.
Maar in de tussentijd zullen
de specialisten er wel ac
zijn dat ze niet op veel cle-l
mentie hoeven te rekenen
Daarvoor hebben ze te lang|
getreuzeld. De kans dat ze
net als in 1986, toen Van dei
Reijden wel eens zijn tanden!
liet zien - met succes een te f
roep op premier Lubbers kun
nen doen lijkt nihil. De LSV»
zal natuurlijk wel opnieuw)
langs de 'binnenlijn' van hel
kabinet proberen de ergste
druk van de ketel te krijgen.
Eén sterk argument hebben I
ze daarbij wel. Een groot aan- f
tal specialisten zal met
enorme inkomensachteruit-1
gang van wel 30 tot 40 procent j
worden geconfronteerd, als del
maatregelen van het kabinet I
nu doorgaan Zo'n inkomens;)
achteruitgang in een keer i
het faillissement van een aan-l
tal specialistenpraktijken te|
tekenen Óf dat argument ir
druk maakt is de vraag.
WVC is de stemming zeeil
strijdbaar: 'Eigen schuil
dikke bult', redeneert e
groot aantal mensen dal
„De specialisten hebben
lang gewacht met toegeeflijk'!
heid. Dan moeten ze het i
maar voelen".
Fisc
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG - Verleden ja;
aan belastingen fors gestege
Zij hebben bijna 113 miljard gi
een stijging van bijna zeven pi
gaf de grootste stijging met ruim
Volgens het jaarverslag van de
Belastingdienst is de stijging te
wijten aan verbetering van de
economie en de verhoging van
de btw-tarieven enerzijds. An
derzijds hebben ook bijgedra
gen maatregelen bij de heffing
en inning van de verschillende
belastingen en accijnzen, zoals
de automatisering van de voor
lopige aanslagregeling en een
stringentere invordering.
De opbrengst van kostprijs-
verhogende belastingen, zoals
de btw, steeg met 7,2 procent tot
53,4 miljard gulden. Belastin
gen op winst, inkomen en ver
mogen stegen met 6,6 procent
tot 59,5 miljard gulden totaal.
Van deze laatste groep daalde
de opbrengst van de inkom
stenbelasting met bijna een
miljard tot 4,3 miljard gulden.
Volgens de belastingdienst is
dit voor een deel veroorzaakt
door een toename van het aan
tal belastingplichtigen dat om
voorrang verzocht bij terug
gave van belastingen over '86.
Het verbeteren van de eco
nomie blijkt uit de stijging van
de opbrengst van de dividend
belasting met negen procent tot
1,8 miljard gulden. De belas
tingdienst reikte in 1987 4,4
miljoen aangiftebiljetten uit.
Door het hanteren van een an
dere belastingtabel is dit aantal
iets lager dan in het voor
gaande jaar. Het aantal belas
tingplichtigen voor de vennoot
schapsbelasting steeg met
achtduizend tot 175.000. De be
langrijkste reden daarvoor
noemt de dienst de oprichting
van besloten vennootschappen
die dienst doen als beheer- en
tussenholding.
Het aantal in te vorderen
aanslagen steeg in '87 met
45.000 tot bijna 12,7 miljoen. Het
aantal opdrachten van de be
lastingdienst om beslag te leg
gen daalde met ruim veertien
procent tot 829.000. In 91.000 ge
vallen werd ook werkelijk be
slag gelegd tegen 74.000 in 1986.
Het allerlaatste dwangdmiddel
om de belastingen te innen, de
executoriale verkoop, werd
minder gehanteerd: 2.346 ge
vallen tegen 2.661.
m
935.
van
cenl
kwi
onri
met
Daa
keli,
van
mil;
bed
aan
den
gen
E
deri
tot
cale
riny
vooi
bel;
trof
van
dac
mil,
bra
u
Ol
HH
geg
ciël
wil
gul
ST„
blit
ren
Ger
bep
daa
60 i
bet-
roe]
L
TR
de
Tel
tie
WV
bev
een
naa
bev
IN MINISTER VAN DEN BROEK besc
Kwaam bewindsman op Buitenlanc
dwingt internationaal respect af door
en door zijn diplomatieke gaven.
ai 'i^n kant van de Politicus Van
]s de bewindsman die verantwoordin
andse parlement. Met die rol heeft h
je. Het is niet zo dat aan de democr
oen Broek getwijfeld hoeft te worden
aat de man wiens vizier nagenoeg a
Proplemen mee heeft om zich naar c
oerlandse politiek te richten.
I up zulke momenten raakt de enigszir
jneerste Van den Broek snel geïrriteer
HfarDarro9an«e- De paspoortenaffai
ha2» roek de 'ndruk heeft weten te w
Ijieen met de procesgang in het parler
Luorw erst moeizame discussies in c
L d 9esproken over de serie mislu
a™a werd besloten om een one
Trv, i 2®tten. Zeer tegen de zin van
mice- blii.ken oit een brief aan de
iinf^ waar'n hij te kennen gaf de c
te w'Hen beperken. De con
b? ®"ln9.van Van den Broek in haar
uJ®eas b|j de Tweede Kamer enquêt
rionr o?1 misnoegen van de minister
Taai- i jeStief bekeken is een parle
?wal van het fraudebestend
aariwddel. Maar niet vergeten m<
tiiri u .ove Po'itieke blunders boven
h„ "et Paspoortendrama hangt var
kaar hn^00rdeliike bewindslieden
5t "un 'a|en weten te rechtvaardige
renria n°9: met bijna ijzeren conseq
zetartiS.üi®nfes,ival voortgezet. Wie
naar l, st' m°et niet verbaasd st
riatio hlare waPens grijpt om op die
patie boven tafel te krijgen.
topk n^Sar.da1 de juridische positie v
dat ar ^erker op wordt. De vrees
lllronri ai a sebadeclaims worden i
Siikhaiw eze argumenten nemen e
diae d m°et komen in de gang van z
*rokPaanSpaort- Het Parlement heeft z
vinrka?ó alle betrokkenen - o-
lasman - mag een loyale opstellinc
