p IN ES 'Ik word slaperig van 120 kilometer per uur' L. Gouden VW-jubileum met diepzwarte rand lEGINNENI RUKKEI ons werKI DE STEM ISTRATIE •ELNAGELS SUPERSNELLE WAGENS NOG STEEDS OVERAL GOED VERKOCHT coopavond geopend O VIJFTIGJARIGE KEVER EEN IDEE VAN HITLER :lenderH 35. 35.- 39.- 55. 89/ 79/ 59. 99/ 99/ 99. 49/ 39. JMERIE JLST o.a. i.a.: TOEN: Paul reed dagelijks op en neer tussen Breda en Best. In zijn wagentje van Koreaanse makelij werd hij gedwongen rechts te blijven rij den. De linker-inhaalstrook behoorde toe aan de snelheidsmaniakken in hun Mercedessen, BMW's, Porsches en dergelijke racemonsters. NU: Paul rijdt nog steeds op en neer tussen Breda en Best in zijn 'Koreaantje'. Maar, er wordt hem niet langer een minderwaardigheidscomplex op gedrongen door de voorbij scheurende parade- paardjes van de grote automerken. Ook hij kan nu gebruik maken van de linker-inhaalstrook. lanpassingen. Want IERLAND helpt, zoveej Jelen toelaten, waar /oorzieningen échtte jn. Voor iedere |ipte! Dankzij het jro, regionale jn, afdelingen en zo'nl Iwilligers rondom onze ;ollecte. 7-^1 201,3800 VB Amersfooj Tel.:033-63 52' giro625.C Ala VRIJDAG 10 JUN11988 s c udio - Zonnestudio leidssalon 111 juni a.s. tot 16.00 uur van gt u ter kennismaking tgelnagel opgezet. Rijvend een kijkje nemen. i harte welkom. Tel. 01140-141331 Door Cengiz Solak inds 1 mei mag men in Ne- derland pertinent niet sneller rijden dan 120 kilo meter per uur, zoals iedereen nu wel weet. De politie houdt de snelwegen nauwlettend in het oog om overtre ders zo snel mogelijk een halt toe te roepen en te bekeuren. Is het nog leuk een wagen aan te schaffen die met gemak harder gaat dan 200 kilo meter per uur? Raak je ze nog wel kwijt als auto-dealer? Wat moet je nu als eigenaar van zo'n kilometervre ter? Wat betreft de dealers is er niks aan de hand. De verkoop van 'de snelle auto' is niet gedaald na de in treding van de nieuwe maximum snelheid. Bij Jan van Geel, eigenaar van BMW-garage 'De Markies' in Bergen op Zoom, zullen de wagens niet onder een laagje stof verdwij nen. „Er is niets te merken aan de verkoop van snelle auto's. Het gaat bij de bestuurders niet zozeer om de te bereiken snelheid, maar om het idee een waanzinnig snelle wagen te bezitten". AMERIKA Hij geeft als voorbeeld Amerika. „In de VS mag niet sneller gereden wor den dan 90 kilometer per uur. Men gaat daar ook niet harder. Niettemin kopen veel in Nederland gelegerde Amerikanen een wagen waarvoor 90 kmü een peuleschil is. Ze nemen die mee terug naar Amerika. Alleen maar om het idee eigenaar te zijn van een snelle auto", aldus BMW-dealer Van Geel. Er wordt wel een daling verwacht van de brandstofverkoop. Garage eigenaar Jan van Geel ziet steeds meer tevreden gezichten aan zijn pomp. „Daar er beslist niet harder gereden mag worden dan de toege stane maximum snelheid rijden veel auto's zuiniger. Daar komt nog bij dat voor veel auto's 120 kmü de zui nigste snelheid is". OMZET De grote oliemaatschappijen hebben nog niets gemerkt van een daling in de brandstofafname. Ze verwachten het wel. „De campagne is nog maar kort aan de gang. Oliemaatschap pijen leveren zo'n 10 tot 20 duizend liter tegelijk aan de verkooppunten. De enige manier om nu al iets te we ten te komen, is bij de verkooppun ten kijken of er minder omgezet wordt in vergelijking tot dezelfde pe riode verleden jaar. Dat is gebeurd en uit die steekproef bleek dat de omzet minder was. Maar, in die pe riode zaten ook veel vrije en warme dagen. Dat maakt het onmogelijk exact te zijn", aldus de heer Van Rooden, voorlichter bij Esso. Ook zijn collega's van Shell en Q8 hebben nog geen exacte cijfers pa raat. „Het is te kort dag, dat moet nog grondig onderzocht worden", zegt de Q8-voorlichter. Ze delen wel allemaal de mening dat het brand stofverbruik zal dalen aangezien een lagere snelheid zuiniger is. En door de strengere controle rijden er veel minder mensen te hard. En hoe zit het dan met de bestuur ders van die wagens voor wie 120 ki lometer een fluitje van een cent is? Houden zij zich aan de limiet? Een snelle makelaar uit Bergen op Zoom, eigenaar van Mercedes 230: „Ik wordt slaperig van 120 kmü. En aan gezien slaperige bestuurders een gevaar op de weg zijn, rijd ik dus wel wat harder. Men moet nu niet den ken dat ik als een roekeloze, hoe en waar dan ook, plankgas over de snelweg scheur. Er zijn trajecten waarop 120 zelfs nog te hard is. Zo als vrijdagmiddag tussen Bergen op Zoom en Etten-Leur. Maar, 's nachts als er in de wijde omtrek geen an dere auto te bekennen is, gaat de snelheidsmeter ver over de 120 kmü". KAT Ook de eigenaar van een BMW 535i, maximum snelheid 237 kmü, uit Ber gen op Zoom bekent 's nachts nogal eens de remmen los te gooien. „Overdag houd ik mij netjes aan de regel. Ik kijk de kat uit de boom. Er worden momenteel vele overtredin gen gemaakt en bekeurd en ik ben benieuwd ,of het poitie-apparaat de strenge controle kan volhouden. Als de politie in Nederland de zaak net zo rigoureus gaat aanpakken als de Belgische rijkswacht, dan zal ik mij netjes aan de toegestane snelheid houden. En ik zit voor mijn werk vaak in Duitsland dus daar kan ik mij ook uitleven". VOORHOOFD Volgens de campagne-makers voor de nieuwe maximum-snelheid is het succes ervan voor een groot deel te danken aan de sociale controle tus sen de automobilisten onderling. Een controle waarvan de twee cou reurs uit Bergen op Zoom niet echt onder de indruk zijn. „Je merkt het wel aan de andere weggebruikers als je te hard rijdt. Als ik met hoge snelheid aan kom rijden wijzen ze met het vingertje naar het voorhoofd, knipperen met de lichten. Of ze blij ven links rijden zodat ik er niet langs kan. Maar, daar trek ik mij echt niets van aan. ledereen moet het zelf maar weten", zegt de snelle makelaar. Zijn mening wordt gedeeld door de BMW-eigenaar. Beiden zijn verder niet bang dat de strenge controles lang zullen aan houden. Ook garage-houder Van Geel verwacht dat niet. „Een paar jaar geleden mochten we maar 100 kilometer per uur gaan. Ook toen werd er in het begin intensief gecon troleerd en bekeurd. Maar na ver loop van tijd hield niemand zich er meer aan. En dat zal nu ook wel het geval zijn". Drie wagens die gemakkelijk verleiden om de 120 km/u- grens verte overschreiden. Door Rink Drost Volkswagen bestaat vijftig jaar. Voor een jubileumfeestje is objectief gezien alle aanleiding, want uit een aarzelend begin is per slot van rekening een van de groot ste autoproducenten ter wereld en een van Duitslands grootste werkge vers gegroeid. Echter, voor een al te uitbundig feest bestaat ook weer geen aanleiding. Het gouden jubi leum heeft een diepzwarte rand. Want het was niemand minder dan Adolf Hitler die op 26 mei 1938, He melvaartsdag, de eerste steen legde voor het concern. Hitler was de man die Europa en de wereld in de diepste ellende uit de menselijke geschiedenis heeft ge stort. Hij was de man wiens regime tientallen miljoenen militairen, joden, zigeuners en andere onschuldige burgers op vaak gruwelijke wijze de dood in heeft gedreven. Hij was de man door wiens optreden de gren zen in Europa duurzaam anders zijn getrokken, het Duitse volk over twee Duitse staten plus een aantal andere staten verdeeld raakte en miljoenen Duitsers uit hun 'Heimat' werden ver dreven. Deze man mag dan de stoot tot de oprichting van Volkswagen hebben gegeven, hij verdient toch- niet, in het middelpunt van de feest vieringen te staan. Dat heeft de leiding van VW begre pen. Het management heeft een feest op touw gezet zonder dat Adolf Hitler daarbij in de schijnwerpers wordt gezet, maar toch ook zonder dat alle aandacht van het nazi-verle den, waaraan Volkswagen direct is ontsproten, wordt afgeleid. De Bo- chumse historicus Hans Mommsen heeft opdracht gekregen in het kader van de herdenking onderzoek te ver richten naar de oorsprong van Volkswagen AG met als richtsnoer: „We willen geen schoonwasserij, maar ook geen beschuldigende vin gers, geen bewijs van goed gedrag, maar ook geen oorkonde van ver doemenis." SUPERGOEDKOOP Uitgangspunt was om het verleden, ook al is dat nog zo zwart, eerlijk te openbaren en daar lering uit te trek ken. In zijn beruchte manifest-boek 'Mein Kampf', dat in de nazitijd aan elk pasgetrouwd stel tegelijk met het trouwboekje werd uitgereikt, en dat in iedere Duitse huishouding nog eerder dan de bijbel aanwezig werd geacht, kondigt Hitier de geboorte van Volkswagen al aan. Hij heeft het over 'de motorisering van het Duitse volk'. Toen Hitler in 1933 aan de macht kwam, gaf hij, zonder zijn eigen be moeienissen op te geven, partijvrien- den opdracht, dit idee uit te werken. Die vonden de beroemde Stuttgartse auto-ontwerper Ferdinand Porsche bereid, een supergoedkoop autootje te tekenen dat betaalbaar zou zijn voor de gemiddelde Duitse arbeider. FOEILELIJK Porsche liet zich graag voor de na- tionaalsocialistische kar spannen. Op zijn tekenplank verscheen een weliswaar foeilelijk, maar (naar toen malige begrippen) gemakkelijk te produceren en zeer betaalbaar vehi- keltje, een echte 'volkswagen'. De Duitse auto-industrie, met voorop de destijds grootste producent GM- dochter Opel, stond uiterst sceptich tegenover de nazi-ideeën van volks- motorisering. Vooral het idee, voor Porsches volkswagen een compleet nieuwe fabriek uit de grond te stam pen, ontmoette hoon. Waar moest de noodzakelijke know-how vandaan gehaald worden? Maar Hitier zette door. In de massamotorisering zag hij, zoals hij zelf zei, de mogelijkheid, zijn heerschappij te stabiliseren. Hitier koppelde het autoproject aan dat van 'Kraft durch Freude' (KdF), het door de nazi's gretig geannexeerde project van 'Turnvater Jahn', zo veel mogelijk Duitsers - maar dan wel in massaal verband - BESLISSING De keuze viel op het stadje Fallersle- ben en de omgeving daarvan in Nie- dersachsen, ten noorden van het Mittellandkanal. In 1936 nam Hitier de beslissing: delen van de stad Fal- lersleben, de gehele gemeenten Ro- thehof en Hesslingen, en delen van omliggende gemeenten zouden wor den samengevoegd tot één stad, met als centrale factor de fabriek van KdF-auto's. Bij het nieuwe geheel behoorde een voormalig riddergoed, de vreugden van lichamelijke oefe ning te laten beleven. Bodo Laffe- rentz, een van de nazikopstukken van KdF, kreeg de opdracht een ge schikte standplaats voor de volkswa genfabriek, toen KdF-Automobil- werk, te vinden. dat Wolfsburg had geheten. Dat ge geven plus Hitiers bewondering voor de wolf bepaalden de naam van de nieuwe stad: Wolfsburg. Zowel de verwezenlijking van Wolfsburg als van de KdF-fabriek werden voortvarend aangepakt. Op 26 mei 1938 legde Hitier de eerste steen voor de KdF-fabriek. 70.000 Genodigden waren getuige. ROOS Ondanks de voortvarendheid waren de nationaal-socialisten de Duitse 'Gründlichkeit' niet uit het oog verlo ren. Dertig voor-exemplaren van de KdF-auto, geproduceerd bij Por sche, waren duchtig aan de tand ge voeld door de SS. Ferdinand Por sche bleek in de roos te hebben ge schoten met zijn revolutionaire ont werp. Het protoype van het 'ke vertje', nog zonder achterruit, met grote koelribben op de achterklep die het 25 pk sterke boxermotortje aan het gezicht onttrok, was nauwe lijks kapot te krijgen. SPAARSYSTEEM Vooralsnog echter mochten de Duitse arbeiders zich blind staren op de KdF-wagen. 990 Reichsmark 'af fabriek' zou de auto kosten. Daar kon geen andere autofabrikant, ook Opel, aan tippen. De arbeidersinko mens lieten echter niet de aanschaf- ineens van zelfs een auto onder de 1000 RM toe. KdF ontwikkelde een simpel spaarsysteem: aspirant-ko pers konden spaarzegeltjes plakken en als ze na verloop van enkele jaren 990 RM bij elkaar hadden, zou hun auto klaar zijn. Honderdduizenden begonnen nij ver te sparen en KdF-Wolfsburg be gon, mede gefinancierd door dit spaargeld, voorzichtig te produce ren. 134 manuren gingen in de pro- duktie van één Volkswagen zitten, voor die tijd ongehoord weinig. Te genwoordig vergt een VW-Golf 16 manuren. OORLOG Echter, in Wolfsburg werden nauwe lijks auto's voor de nijver zegeltjes plakkende KdF-spaarders geprodu ceerd. Hitler had zijn zinnen op ver overing gezet. 4800 Man was de personeels sterkte op 16 september 1938, toen de KdF-autofabriek werd omgedoopt tot 'Volkswagenwerk GmbH'. De naamswijziging had een navrante bijsmaak, want omstreeks die datum werd de produktie van Volkswagens gestaakt en schakelde de fabriek over op de fabricage van terreinwa- Na de oorlog kwam de produktle op grote schaal op gang. Hier het model met het spijltje in het achterruitje. gens, amfibievoertuigen, tankwielen en schotelmijnen. De KdF-spaarders stonden in de kou. Met hulp van familieleden had den sommigen al een flink deel van het benodigde aantal zegels bijeen geplakt. Ze konden naar hun be geerde auto fluiten. De meesten de den dat zonder morren, met geheven rechterarm, in opperste aanbidding voor hun Führer. Toen de geallieerden in 1945 Wolfs burg binnentrokken, werkten in de voor tweederde vernielde fabrieks gebouwen nog 9000 mensen. In de stad Wolfsburg, grotendeels uit ba rakken opgetrokken, huisden nog 17.100 mensen onder erbarmelijke omstandigheden. Wolfsburg werd later ingedeeld bij de Britse zone. Met VW ging het steil opwaarts. In 1950 kwam de Kever- produktie boven de 100.000 exem plaren. Hitiers wensdroom kwam als nog uit: Duitsland werd 'geautomobi- liseerd'. De prijs was inmiddels wel aanmerkelijk omhoog gegaan: 4800 D-Mark voor een wagen in stan daarduitvoering. ACHTERHAALD In 1972 doorbrak het concern met de Kever de magische produktiegrens van de T-Ford, met een produktieto- taal van 15007034 stuks. De Kever was toen toen al over zijn hoogtepunt heen, maar de direc tie weigerde aanvankelijk dat in te zien. Het concept van chassis-met- carrosserie was zwaar achterhaald, evenals de achterin geplaatste mo tor. Pas in 1974, toen het concern diep in de donkerrode cijfers stak, werden in Wolfsburg de bakens verzet. De legendarische Kever werd, althans in Europa en Noord-Amerika, opge volgd door de Golf. Aanvankelijk was dat overigens niet de bedoeling: de kleinere Polo was de rol van succes volle opvolger toebedeeld. Het pu bliek besliste anders. De produktie van de Kever mag in Europa.dan zijn gestaakt, In Midden- Amerika lijkt hij onuitroeibaar. Hij wordt nog steeds geproduceerd, zij het uitsluitend in Mexico en zij het uitsluitend voor de eigen markt.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 15