s
p
E
C
F
E
K
n
X
d moet
•engen
ng voor
ïbraken
I
I
DE STEM
ÜWHWll
KLEURIG EN PRAKTISCH VISITEKAARTJE VOOR DE CONSUMENT
5f
1'
y
1
NlOfè
ikens
VAN STATE:
irde
1ILD:
io Bevelanden/Schou.
uiveland. In december
loor bisschop H. Er™
gewijd. Zondag 3,
(roepingenzondag
de heer Van Hees om
ur in de parochiekerk
H.-Maria Magdalen,
zijn eerste heilige mi,
nsluitend is er tot 13 35
1 receptie in restaurant
tadhuis aan de Grot,
in Goes. Zondag 15 mej
ons van Hees voor in i,
listieviering van U jq
1 de Martinuskerk
ade-Spekholzerheide.
heer Wagenaar, 3. me-
De Badts-de heer Van
toy. Groep B: 1. me-
Hendriksen-de heer
Ier Hooft, 2. mevrouw
Wanrooy-de heer D,
3. heren Hermans-De
.R - In de christelijke I
chool Op de Bres wordt
;dag 27 april een bazar
den, die is opgezet door
•achten en de activitei-
nmissie. Ze willen hier-
;eld ophalen voor leer
den voor de school. Er is
ommelmarkt, spelletjes,
•ad van avontuur met
rrijzen en er kan koffie I
1 gedronken. De hoofd-1
een weekeinde of mid-1
in een stacaravan
.ng De Bommerd tel
tapelle. De bazar duurt I
8.00 tot 21.00 uur.
JE - Gedeputeerde I
ouwer P. de Nood uit
le dijk tuusen de Ca-
tulpolder terug brengt
i heeft die dijk in 19841
aven, omdat zijn uit-
rdvoerders van het pro-
estuur en de gemeente
rg hebben tijdens de be
ing van het geschil be
lt grote waarde te hech-
1 de bescherming van de
jdijken. Dat De Nood de
onder vergunning heeft
aven, vinden ze een
ke zaak.
ïeentewoordvoerder A.
essel: „Het gaat om een
aantasting van het
haam".
•ovinciebestuur vindt dat I
langen van De Nood in I
raak ondergeschikt zijn
et provinciale beleid om
mendij k te beschermen,
iciewoordvoerder G j
rs: „Dat is er op gerikt
ndijken vanwege de I
an verbonden landschap-1
natuurwetenschappe-
en cultuurhistorische
ien zoveel mogelijk inl
te houden."
afdeling voor de geschil-
an bestuur van de Raad
tate zal in het kader van I
ijdelijke Wet Kroong®
en over enige tijd een uit-1
k doen in deze zaak.
r inbraken, vooral 111
nannen uit Goes, Axel
Middelburg. Dit waren
1D. B. (19), de 23-jarige
H. (Schore), die aan het
k allen werden veroor-
ng-
n vastgesteld dat hij een
had om koortsachtig op
te gaan naar geld. BH
n die periode zwaar ver-
1 aan het gokken en ha" I
ïiervoor diep in de schul-1
estoken.
een
en
andere jongens
'speciale redenen', maar
zo meldden hun raad® l
meegesleept door he'l
psgebeuren'. Allen hebb®
ntussen aan de groep 0®'
en zijn een studie b®
of aan het werk g® I
reden waarom drie va»
annen veroordeeld werd® I
•oorwaardelijke gevang®-1
raffen van twee maand®
5 uur dienstverlening,
de vierde (de Axelaah
zijn kleinere aandeel e®
id voorwaardelijk kr#»
egd en 75 uur dienstver!®
VRIJDAG 22 APRIL 1988
De nieuwe cultuur
van de plastic tas
Door Henriëtte Verburgh
Dat alleen de inhoud telt
en niet de verpakking, is
een oude wijsheid, die
door de tijd is achterhaald. Het gaat
vandaag de dag om allebei.
Met een gewoon pakpapiertje maakt
een detaillist het dan ook niet meer.
Zeker niet als hij exclusieve life-styl
artikelen wenst te slijten. Er zal min
stens en snelle plastic draagtas aan
te pas moeten komen. Met een uiter
lijk dat zo aantrekkelijk is dat een
klant er graag zijn aankoop in ziet
verdwijnen.
Een dure grap voor de winkelier?
Helemaal niet. In feite betreft het hier
een hele goedkope manier van ad
verteren, waarbij koning klant zelf zo
vriendelijk wil zijn om als venter van
een reclameboodschap te fungeren.
Want ook op een draagtas van allure
ontbreekt natuurlijk de firmanaam
niet. Ja, en hoe mooier de tas, en
hoe sjieker de zaak, hoe gretiger de
klant om dit vrijwilligerswerk op zich
te nemen. Ook nog lang nadat een
koop is gesloten. Immers bepaalde
plastic zakken hebben zelf de status
van life-style attribuut.
„Zelfs een beginnend ondernemer
moet van zijn plastic draagtas geen
sluitstuk op de begroting maken", is
dan ook de vaste overtuiging van Ti-
nie Mulder van Mulder Draagtassen,
een firma die zich geheel heeft toe
gelegd op de produktie van bijzon
dere (plastic) zakken. Samen met
haar man Butch adviseert zij detail
listen door heel Nederland ten aan
zien van de brandende kwestie: de
verpakking.
WCOIJVEREN
Het merendeel van de clientèle be
weegt zich op het gebied van de ex
clusieve mode en mode-accessoires,
maar ook een luxe warenhuis als
Metz Co in Amsterdam bestelde
zijn draagbaar imago bij Mulder.
Geen wonder want wat Mulder te
bieden heeft aan zakken en tassen
kan wedijveren met het beste op dit
gebied in de wereld. En dat terwijl dit
familiebedrijfje zich met het buiten
land nauwelijks inlaat, 'omdat het in
Nederland zelf razend interessant is'.
„We deden oorspronkelijk in land
en tuinbouw plastic", vertelt Tinie
Mulder in de royale patriciërswoning
in het hartje van Hoorn.
ITAUAAR
„Een jaar of tien geleden kwamen wij
in aanraking met een Italiaan, die zei
dat hij 'daarginds over de bergen'
iets deed in plastic draagtassen. Of
dat misschien ook iets voor ons was.
De man bleek de schitterendste ex
emplaren te maken onder meer voor
Benneton. Een gulden per stuk
moesten ze kosten. Dat was in die
tijd belachelijk duur en de midden
stand zag het dan ook absoluut niet
zitten. Een Italiaanse modezaak, hier
in Hoorn, nam ze niettemin af en
vanaf die tijd is het langzaam berg-
opwaar.s gegaan en hebben We ook
onze eigen formule gevonden".
Dat de plastic zak uiteindelijk zo'n
successtory is geworden, schrijft Ti
nie Mulder toe aan de grote prakti
sche waarde ervan en aan de iritro-
m
H
Bi®;
ws0m~
■Sr,
mi
s®
fm
m
6^
maal per jaar stellen wij onze con
cepten bij".
Dat smaakvol en duur niet gelijk op
hoeven te gaan, wordt gedemon
streerd aan de hand van twee ont
werpen bestemd voor de juweliers
branche. Een vertederend choco
lade bruin plastic zakje kost 40 cent,
terwijl een ingewikkeld, maar niet uit
gesproken 'mooier' exemplaar van
geplastificeerd papier ongeveer
ƒ1.50 moet opbrengen. Voor de
duurste zak van Mulder legt de de
taillist zo'n acht gulden neer.
„Op het moment is de papieren
draagtas erg in trek, aldus Butch
Mulder. Hij appelleert aan de waar
dering voor het natuurlijke, pure, dat
als luxe wordt ervaren. Geliefde op
drukken zijn die uit de jaren vijftig
met tafereeltjes van de happy fami
ly". Hij toont een afbeelding van een
overgelukkige permanenthaar-moe-
der plus blozende baby. Zij worden
door een Gary Grant-achtige huisva
der in een grote bolle automobiel
door een fleurig landschap gere
den".
BROM
Het is maar een van de duizenden
plaatjes in de meest uiteenlopende
genres, vervaardigd gedurende de
afgelopen twee eeuwen, die Butch
Mulder in de loop der tijd heeft ver
zameld. Zij dienen als inspiratiebron.
Butch Mulder: „Om in deze branche
te slagen moet je kijk hebben op di
verse stijlen en op kwaliteit. Anders
dan een kunstenaar, die uitsluitend
volgens zijn eigen visie schildert,
mag je geen vooringenomen stand-
-y
A
•V
t>l
f
duktie op het juiste historische mo
ment.
TOUWTJES
Tinie Mulder: „Een twee decennia
terug stonden er achter de paktafels
van de grote warenhuizen drie meis
jes, fulltime bezig met het uitrollen
van papier, het vouwen van doosjes
en het omwikkelen met touwtjes. Het
ging hier om het nederigste winkel-
werk, maar het was niettemin erg
kostbaar voor de ondernemer,
vooral toen de verplichte jeugdlonen
kwamen. Met de plastic zak maakte
je in een klap het meeste pakwerk
overbodig, zonder de service aan te
tasten".
SMAAKVOL
Hoewel er door het hele land mo
menteel vrijwel de zelfde hoogwaar
dige mode wordt verkocht, blijken er
wel degelijk plaatselijke verschillen
in voorkeur ten aanzien van de zak
te onderscheiden. Tinie Mulder:
„Amsterdam is de maker, die geeft
de toon aan, met Rotterdam als
grote modieuze navolger. Het zuiden
heeft naar mijn mening de meest fijn
zinnige smaak. Hoe het ook zij, twee
punt innemen. Naast een goed ge
voel voor het 'nu' en de zeer nabije
toekomst staat of valt de zaak met
het kunnen invoelen wat die heel
verschillende klanten bedoelen".
VERZAMELAARS
Nederland telt naar schatting een be
hoorlijk aantal stille verzamelaars
van de plastic draagtas. Lieden die
dit kleinood van onze massacultuur
waarderen om de zak zelve. Een van
hen is Henk Overduin, directeur ad
interim van Het Haagse Gemeente
museum. Overduin: „Wat in het re
cente verleden de blikken trommels
waren, zijn nu de platenhoezen en
de plastic zakken. Voor dat soort tri
viale voorwerpen heeft men in een
museum doorgaans weinig belang
stelling. Ik ben destijds begonnen
aan dat verzamelen van plastic
draagtassen uit een soort ernstige
ironie. Zonder enig selectiecriterium
in acht te nemen. Want ik besefte
heel goed dat nergens in Nederland
die dingen officieel en systematisch
werden bijeen gebracht. Ik heb ooit
eens bepleit dat het Openlucht Mu
seum in Arnhem er aan zou begin
nen, als museum dat zich met volks
kunde bezig houdt. Nu en niet een
halve eeuw na ons, want dan krijg je
het nooit meer echt voor elkaar.
Daarom heb ik mijn tassenbestand
ook per testament aan dat museum
vermaakt".
WEKELIJKSE CONSUMENTEBIJLAGE. EINDREDACTIE HEIN SLUIJTER, VORMGEVING AD COUWENBERGH.
Mooie,
grappige,
rustige en
opvallende
plastic tassen
In alle kleuren
van de
regenboog.
FOTO
DESTEM/
JOHAN
VANGURP
"V'
