SB' E C I
Kaalheid meetbaar afgenomen na gebruik haargroeimiddel
DESTEM
KEVIS VERANDERT IETS AAN JE HOOFD
m
-Brittannië
mg en oud
MARIUS VAN STOKKOM LEGT EIGEN WIJNGAARD AAN
Engeland
oerverwarming
i.L. v. Soerland
Je kijkt je ogen uit. In Made, afdoende beschermd
tegen kwalijke winden, ligt een wijngaard. Marius
van Stokkom, in het dagelijkse leven chef bierpro-
duktie bij brouwerij De Oranjeboom in Rotterdam
maar wonend in Made, heeft er zo'n jaar of drie
geleden, fanatiek en energiek, een echte wijn
gaard aangelegd, in de buitenlucht dus. De oogst
van 1986 was de eerste. Het resultaat was zo goed,
dat wijnkoperij Walraven Sax in Etten-Leur er
dit jaar een paradepaardje van gaat maken en
vanaf nu jaarlijks enkele honderden flessen wil
verkopen aan restaurateurs en partikulieren. De
puur Nederlandse, witte wijn van Van Stokkom,
die zéér verrassend van kwaliteit is, komt uit de
noordelijkste wijngaard van het Europese vaste
land.
\W'/ sSS
greis v.a. 165,- p,p
sportvakantie v.a,
sch verblijf In oude
jn v.a. 240,- p.p
o-as-you-please |nci
vern. v.a. 395,- p,p
htingen 076 - 223912
ag naar Sally Breaks
VRIJDAG 18 MAART 1988
or 30 m' stenen vlo»
j780.-lncl.BTW
Géén tel. verkoop.
eresstraat 30, Bred».
Wijn uit Made
een succes
Mtrlut toont op
heleind vande
tfgeiopen
zomer trots de
volle botton
met gezonde
druiven In zijn
wijngaard.
Door Hein Sluijter
Wat een wijn! Je ge
looft gewoon je tong
niet. Bij het proeven
had ik als vergelijkingsmateriaal een
Slavante bij de hand. Slavante is een
witte wijn uit Zuid-Limburg, net zoals
Apostelhoeve. Ook Nederlandse wij
nen dus, maar tot nu toe de enige.
De wijn uit Made is totaal anders van
aard en je vraagt je af hoe het moge
lijk is, dat zo'n schitterende wijn zo-
grond kan komen. Meteen
geur denk je aan een betere witte
Bordeaux. Heel aromatisch, fruitig
met een hint van perzik. De smaak is
droog, vol, zuiver en harmonieus.
Perfect. Maar vooral valt de afdronk
op. De wijn talmt lang, héél lang na.
Tien minuten na het verbaasde proe
yen, had ik nog de smaak van dit
wonderlijke produkt in mijn mond.
Als ik deze wijn blind zou hebben
geproefd, zou ik grote moeite heb
ben gehad om te raden waar hij van
daan moest komen. Ik denk, dat ik de
zuidelijke Bordeaux zou hebben ge
noemd of misschien Oostenrijk.
Maar zeker niet Duitsland. Een
Duitse smaak had ik wel verwacht.
Temeer omdat de Zuidlimburgse
wijn een beetje op goede, droge
Duitse wijn lijkt. Zo dus ook de Sla
vante van hetzelfde jaar 1986, waar
geur en smaak het gebruik van het
ras Müller Thurgau verraden. Ook
een voortreffelijke wijn, fris en flink
wat fruit.
Maar lang niet dat overrompe
lende aroma en die ellenlange af
dronk van de wijn Van Stokkom, die
overigens best Amerwijn zou kunnen
heten. In Duitsland heb je Rijnwijn, in
Zuid Limburg Maaswijn en waarom
dan geen Amerwijn als de rivier De
Amer op een steenworp afstand ligt?
UOOINQ
Het is jammer, dat de Amerwijngaard
niet de noordelijkste ter wereld is. Hij
is ook niet de noordelijkste van Euro
pa. Maar wel van het Europese
vasteland. Dat komt omdat er in En
geland enkele goed producerende
wijngaarden te vinden zijn die noor
delijker liggen. De echte noordelijk
ste tref je daar boven Norwich aan
bij King's Lynn, bijna op de 53e
breedtegraad. King's Lynn ligt onge
veer op dezelfde breedte als Hooge-
veen. Made vind je zo'n tweehon
derd kilometer zuidelijker.
Marius blijkt die lange afdronk zelf
te hebben gewild. Hij was van plan
om voor zichzelf een wijn te maken,
die je de hele avond al nippend kon
genieten, ook al nam je maar een of
twee glazen. Welke druiverassen er
precies in verwerkt zijn, wil hij liever
niet gepubliceerd zien. Wel dat het
om overwegend Duitse rassen gaat.
Dat verbaasde mij nogal met het oog
op de Franse stijl, die de Amerwijn
uitstraalt.
Hij experimenteert overigens on
der meer met de Pinot Noir, de druif
waar alle grote rode Bourgognes uit
geperst worden.
BOERENZOON
Als boerenzoon houdt Marius van
het werk op het land. Als je daarbij
ook nog een rasechte wijnliefhebber
bent en je ontdekt in dezelfde ge
meente een stuk grond van duizend
vierkante meter dat zeer geschikt lijkt
voor wijnbouw en je kunt dat stuk
grond ook nog kopen, dan is het niet
zo verwonderlijk meer dat er ooit
Amerwijn zou komen.
Nu maakte hij al tien jaar geleden
wijn. Van appels en peren en zo. In
de loop'der jaren werd hij penning
meester van de Amateur Wijnma-
kersvéreniging West-Brabant, 'waar
hij op bijeenkomsten nogal eens in
de prijzen viel. En nu maakt hij dus
wijn van zelf verbouwde druiven. Zo
als hij zelf zegt, kijkt hij het hele wijn
wordingsproces af van het brouwen.
Want er zijn natuurlijk overeenkom
sten. Bier en wijn zijn beide gistings-
produkten. Je zou Marius wijnbrou
wer kunnen noemen.
KELDER
In een zelf gebouwde kelder, van
buiten onzichtbaar weggewerkt on
der het gazon in de achtertuin, ligt
de oogst van 1987 te rijpen. Dat zijn
450 flessen, waarvan er driehonderd
naar Etten-Leur gaan. De rest houdt
hij zelf of is bestemd voor de vereni
ging. Volgend jaar hoopt hij zeshon
derd flessen voor verkoop te kunnen
aanbieden. Hij vertelt er trots bij, dat
het sulfietgehalte in zijn wijn ver be
neden de officiële norm ligt en dat de
wijn van 1987 waarschijnlijk nog aro
matischer zal uitvallen als die van
1986. Ondanks de slechte zomer.
EIWIT
Bij Van Stokkom wordt de wijn niet
gefilterd. In geen geval. Hij klaart op
de klassieke wijze met eiwit. Het aan
bod van Walraven Sax om de wijn
in Etten-Leur te laten bottelen, heeft
hij zeer beslist afgeslagen. „Dat doe
ik zelf. Zo'n noordelijke wijn moet
heel voorzichtig in de fles worden
gedaan". Hij twijfelt niet aan het vak
manschap in Etten-Leur, maar vol
gens hem hoort het bottelen nu een
maal bij het wijn maken en dus geeft
hij die activiteit niet uit handen.
ONTDEKKER
De eigenlijke ontdekker van de
Amerwijn is wijnkoper Cees ter
Bergh van het Etten-Leurse bedrijf.
Die proefde een keer zijn wijn en viel
van verbazing bijna steil achterover.
Toen hij ook de wijngaard had aan
schouwd en bedolven werd onder de
enorme kennis van zaken die Marius
ten toon spreidde, zag hij een origi
nele promotiestunt voor zijn bedrijf
helemaal zitten. Alles lijkt rond, nu
Van Stokkom zich ook heeft inge
schreven bij de Kamer van Koophan
del in Breda. Alleen het definitieve
etiket ontbreekt nog. Het voorlopige,
dat nu op de flessen is geplakt, zal
waarschijnlijk wel als voorbeeld die
nen. De eerste Amerwijn zal over en
kele weken al te koop zijn. De consu
ment zal voor een fles 25 moeten
betalen. Duur? Jammer genoeg is de
wijn het nog waard ook.
Wljnmaker
Marius onder
het gazon In de
achtertuin. In
de zelf
gegraven
kelder ligt op
dit moment de
oogst van 1987
nog te rijpen.
FOTO MARCEL
BEKKEN
rit U re
TO teT
Door Hein Sluijter
Een winst aan hoofdhaar van
dertig procent. Het klinkt te
mooi om waar te zijn. Toch
is het zo. Al ligt het er maar aan hoe
je het bekijkt.
Ruim vier weken geleden begon ik
dapper, maar eigenlijk best wel on
gelovig, een kuur met het haargroei
middel Kevis. Daartoe aangezet door
nogal wat foldermateriaal, dat ik over
die lotion onder ogen had gekregen.
De mededeling dat Kevis in negentig
procent van de gevallen op zijn
minst IETS doet en slechts in tien
procent dus NIETS, viel daarin het
meeste op (zie De Stem Specifiek
van 12 februari ji). Ook was er vol
gens importeur Douwe de Jong, ver
spreid over heel Europa en ook in
Nederland, aan universiteitsklinieken
naarstig onderzoek met het betrek
kelijk nieuwe spul verricht. Met over
wegend positieve resultaten.
TROUW
Welnu, ik was vóór ik aan de kuur
begon, al ruim twintig jaar zo kaal
van boven als een omgekeerd soep
bord. En nog wel met eenzelfde
soort spiegeling erop. Dus maar
eens gewoon uitproberen, zo dacht
ik. Want kaal ben je en haar kun je
altijd nog krijgen.
Gedurende de kuur heb ik elke
avond trouw de vloeibare inhoud van
een flesje met de vingertoppen in
mijn bovenschedel gedreven. En er
natuurlijk voor gezorgd, dat ik
daarna niet meteen in de regen de
hond ging uitlaten. Nee, ook niet met
een paraplu in de hand of met een
hoedje op. Elk risico dat het zojuist
aangebrachte preparaat wegspoelt,
moetje zorgvuldig mijden.
Steeds heb ik minstens gedurende
een half uur het middel de gelegen
heid gelaten in de hoofdhuid vlijtig
op zoek te gaan naar levende haar
wortels. Want daar ging het om. Ke
vis werkt alleen als er nog haarwor
tels aangezet kunnen worden om
hun vroegere taak te hervatten. Zijn
die wezenlijke onderhuidse organen
zo dood als een pier, dan helpt niets.
UITSLUITSEL
Het resultaat is dat ik, verbazingwek
kend genoeg, niet tot die tien pro
cent behoor, die na de wekenlange
smeerpartij nog net zo spiegelglad
zijn als in de tijd ervoor. De kapper
moest uitsluitsel geven over de ware
toestand. Aan de vooravond van de
dag waarop ik de eerste Kevis-lotion
op de nog niets vermoedende wor
tels losliet, had ik hem mijn kaalheid
laten beschrijven in keiharde per
centages. En nu belde ik hem op:
„Het is zover".
Donsjesl Duizenden aandoenlijke,
kleine, witte donshaartjes, die er tij
dens het eerste consult beslist niet
waren, staan nu, nog wat onwenning
maar wel parmantig, op mijn bol
weer voedsel op te nemen uit de tot
hernieuwde activiteit geroepen wor
teltjes. „Een heel woud, man", zei de
kapper.
WIND
Toen hij na afloop van het knippen
de föhn ter hand nam om mijn bijge
knipte kapsel het toegebrachte vocht
te onttrekken, wuifden de donsjes
vrolijk in de warme wind. Gewillig en
toch al verbazend stevig verankerd,
gingen ze op en neer zoals een ko
renveld weerstand biedt aan een
woedende storm.
Maar dat is nog lang niet alles. Er
zijn ook gewone echte haren bijge
komen. Het percentage kaalheid op
mijn bdvenvoorhoofd is met vijf pro
cent afgenomen. Op mijn bovenmid-
denhoofd is dat drie procent. De be
haarde zijflanken hebben hebben-
dus naar boven toe enig terrein her
overd. Verplaatsen we ons nu naar
de regio van het bovenachterhoofd
dan moeten we met leedwezen con
stateren dat dit lichaamsdeel elke
medewerking heeft geweigerd. Het
totaal behandelde stuk hoofd bezit
nu aan gezonde, harde haren niet
veel meer dan het al jaren gewend
was. Een scheerkwast heeft er meer.
OPTIMIST
Maar toch, als ik zeg dat er in totaal
een meetbare haarwinst is ontstaan
van dertig pocent, dan verkondig ik
geen fabeltje. Alleen, ik reken dan
ook die donsjes mee. Die zie je
slechts van dichtbij en nog beter als
je dan over mijn hoofd blaast. Want,
zoals gezegd, ze reageren heel leuk
op luchtverplaatsing.
De kapper blijft optimist. Die gaat
er nog steeds van uit, dat de donsjes
kunnen uitgroeien tot volwaardige
haren met een normale dikte. Dan
veranderen de percentages natuur
lijk.
PERIODE
Dat er niet méér haar tevoorschijn is
gekomen, zullen we maar wijten aan
de lange periode dat mijn kaalheid
onbehandeld is geweest. Die hoofd
huid schrikt zich na al die jaren na-
tuurlijk rot.
Bij beginnende kaalheid zal er on
getwijfeld meer kans zijn op een dui
delijk, terstond zichtbaar en opval
lend resultaat. Hoe dan ook, uitein
delijk kun je zeggen, dat Kevis iets,
hoe gering in dit geval dan ook, aan
je hoofd verandert. Daar dus haren
aan toevoegt. Al zijn het bij mij gro
tendeels donsjes geworden. Maar ze
zijn mooi, hoor. Wie een keer wil ko
men blazen, moet wel een afspraak
maken.
T-. >^4
V;'" - V
WEKELIJKSE CONSUMENTENBIJLAGE. EINDREDAKTIE HEIN SLUIJTER, VORMGEVING AD COUWENBERGH.
ypm
V-/ u.
iM
- -•
p -
Schouwspel na
de kuur. Het
haarrestant
vooraan Is met
vijf procent
toegenomen.
De nieuwe
donsharen
achter die pluk'
zijn hier niet
zlchtbaar.FOTO
DE
STEM/DICK
DE BOER
