AGENDA
FRITS SPITS EN DE PRIKKEL VAN EEN NIEUWE GENERATIE
Mammoetproj ekt
met Gurrelliederei
in Vlaamse steden
Australië heeft
weinig te bieden
Roland Holst Penning
voor dichteres Gerlach I
UJH22EHSEH
John Denve
in Nederlaö
WOENSDAG 9 MAART
Belazerd
^.ftTEM GIDS 2 WO
DUITSLAND 1
Party Boys
Noiseworks
Flash The Pan
Midnight Oil
Dave Dobbyn
Mental As Any
thing
Wa Wa Nee
DUITSLAND 2
„Mijn boeken worden steeds kleiner
en dunnerDe gedachte dat het
opraakt is wel angstig"
Maarten Blesheuvel, schrijver -
DE STEM
T2
'Ik maak tv zonder franje'
Als leraar Nederlands in Eindhoven was hij nog
gewoon Frits Ritmeester. Hij werd als Frits Spits
bekend, toen hij in 1973 bij de NOS zijn eerste ra
dioprogramma kreeg, Popfantasie op - toen nog -
Hilversum 3. Sinds mei 1978 presenteert hij van
maandag tot en met zaterdag De Avondspits op
Radio 3, een van de best beluisterde radioprogram
ma's in Nederland. In april stopt hij ermee. Spits
heeft het te druk met zijn televisieprogramma
Nieuwsspits, dat straks op Nederland 3 elke zater
dagavond veertig minuten zendtijd krijgt. Een in
terview met een presentator, die door veel luiste
raars en collega's als de 'grand old man' van de Ne
derlandse popradio wordt beschouwd.
Door Mart van der Sanden
Bijna 10 jaar lang, zes dagen
per week een uur lang recht
streeks een popprogramma
voor de radio maken. Daar
moet een mens op den duur
toch op uitgekeken raken, hoe
populair hij er ook mee is ge
worden.
Frits Spits: „Ach nee, ik heb het
nooit als een verplichting ge
zien. Integendeel, ik heb De
Avondspits soms op vleugels
van geluk gepresenteerd, van
wege de muziek zelf en de reac
ties van de luisteraars. Ik heb
bij geen enkele uitzending het
gevoel gehad: 'Wat zit ik hier
eigenlijk te doen?'. Wel: Wat
was dat slecht', vaak genoeg
zelfs. Het laatste half jaar kon
ik aan mezelf merken dat ik
scherpte miste in mijn teksten
en dat ik wat minder alert was
tijdens de uitzendingen, kleine
foutjes ging maken. De Avond
spits en Nieuwsspits allebei
goed doen was gewoon niet mo
gelijk. Het was te veel".
Spits geeft daarmee meteen
de reden aan waarom hij na 15
jaar stopt als discjockey. In die
periode heeft hij uitbundig lof
toegezwaaid gekregen. Hij
wierp, zo luidt het vaak geuite
compliment, samen met een
aantal VARA-collega's op Ra
dio 3 een dam op tegen de 'diar-
radio', waarmee vooral de
TROS op donderdag zoveel
luisteraars trekt. Spits draaide
wel platen die nog niet in de
hitlijsten stonden, en hij gaf
ook onbekende Nederlandse
bands een kans.
„Ik vind het moeilijk daarover
iets te zeggen", aldus Spits. „Ik
ben niet zo hoge-borst-opzette-
rig. Dat is geen valse beschei
denheid, hoor. Maar ik vind dat
de luisteraars maar moeten
uitmaken of iets goed is of niet.
Voor mij geldt alleen dat een dj
van muziek moet houden, er
belangstelling voor moet heb
ben en er ook nog aardig over
moet kunnen vertellen. Mijn
luisteraars hebben al die jaren
gemerkt dat ik ze nooit bela
zerd heb, dat ik altijd alleen
maar platen draaide die ik zelf
ook goed vond.
Het belangrijkste van dj-zijn
is met vuur en verve vertellen
welke emotie je voelt bij het
luisteren naar muziek. Het ge
voel dat je krijgt van 'moet je
nou toch 'ns horen wat er op
deze plaat gebeurt', zoals ik dat
had toen ik voor het eerst, 'Ma
ma' van Génesis hoordé, of 'In
the air tonight' van Phil Col
lins, of 'België' van Het Goede
Doel. Die prikkel die muziek je
kan geven, overbrengen op de
luisteraar, zodat die zelf ook
naar die plaat gaat luisteren,
Frits Spits: geen autoriteiten.
dat is de essentie van het werk
van een dj".
Volgens Spits gebeurt dat te
weinig op de Nederlandse ra
dio. „Ik luister niet zo vaak,
maar ik ben niet enthousiast
over wat ik wel hoor. Veel
'plastic' annonces. Het maakt
voor de meeste dj 's niet uit of ze
nou plaat A of plaat B draaien,
het is allemaal hetzelfde. Van
die nieuwe zender van Willem
van Kooten, Cable One, ver
wacht ik evenmin iets, hoewel
ik hem nog niet heb gehoord.
Op de eerste plaats geloof ik
niet in kabelradio, want je hebt
tenslotte geen kabelaansluiting
in je auto of je tuin.
Maar bovendien, dat pruttelt"
maar aan zonder enige emotie,
kabbelt maar door met middle-
of-the-road-muziek. Dat is niet
het soort radio dat rfflj uit mijn
slaap houdt. Cable One is bo
vendien een outlet voor de pla
ten die Van Kooten op zijn pla
tenlabel uitbrengt. Hij bepaalt
uiteindelijk zelf wat zijn dj's
moeten uitzenden".
FOTO T STICK
Frits Spits, sinds 1973 radioman
in hart en nieren, maakte in
september vorig jaar de over
stap naar de televisie, het grote
broertje bij de NOS. Dat was
even wennen, niet alleen voor
Spits zelf ('Het was een grap
pige confrontatie met mezelf,
ik wilde mezelf voortdurend
anders in het beeld neerzet
ten'), maar ook voor de kijker.
Er werd, zeker in het begin,
wat vreemd aangekeken tegen
die man van 40 met zijn diep-
doorleefde hoofd, die ineens
een actualiteitenprogramma
voor jongeren ging presente
ren.
Spits hoeft geen moment
over een reactie na te denken:
„Dat ik te oud zou zijn voor een
jongerenprogramma vind ik
echt flauwekul. Annie M.G.
Schmidt hepft ook heel lang
versjes Vóór kleine kinderen
geschreven. Van haar heeft ook
nooit iemand gezegd dat ze
daar te oud voor was".
Maar hoe kan een tv-presen-
tator, keurig gesettled met een
gezin en een ongetwijfeld dik
inkomen, geloofwaardig zijn
voor een jongere uit de punk-
of kraakbeweging? Spits knikt
iets bedachtzamer voordat hij
zijn antwoord formuleert: „Als
een punker of een kraker
merkt dat hij serieus wordt ge
nomen, doet het er volgens mij
niet toe hoe oud degene is met
wie hij praat. Als je je als pro
grammamaker afsluit voor
mensen, hen vreemd vindt om
dat ze anders zijn dan jij, dan
ligt het anders. Maar je moet
echte belangstelling aan de dag
leggen en je nieuwsgierig op
stellen, dan werkt het. Anders
kun je trouwens geen enkel
programma op tv of radio pre
senteren".
De start van de Nieuwsspits, op
dinsdagavond om 20.00 uur te
genover het NOS-journaal op
Nederland, was wat de kijkcij
fers betreft niet voorspoedig,
ondanks spotjes waarmee de
NOS kijkers voor de 'buurman
van het journaal' probeerde te
lokken. Spits geeft dat volmon
dig toe.
De verdubbeling van de zend
tijd voor de Nieuwsspits, vanaf
april elke zaterdagavond 40
minuten lang te zien op Neder
land 3, biedt Frits Spits in ieder
geval de mogelijkheid wat
meer rust in de presentatie te
brengen. Verandert er verder
nog veel aan het programma?
Frits Spits: „De kunstmuur
zal er waarschijnlijk uitgaan
en er komt in ieder geval een
mediarubriek bij. Verder heb
ben we de Nieuwsspits een
nieuw, uitnodigend motto mee
gegeven: 'de weekendprikkel1
voor een nieuwe generatie'. De
verhuizing naar de zaterdag
brengt met zich mee dat je niet
alleen kunt mikken op de groep
kijkers tot pakweg 30 jaar.
Nieuwsspits zal zich bezighou
den met mensen die zich op een
bepaald gebied voor het eerst
manifesteren. Dat zullen in
veel gevallen jongeren zijn,
maar ook iemand van 35 die
met een poëziebundel debu
teert, kan erin terecht. Die
hoort ook bij een nieuwe gene
ratie".
De Nieuwsspits moet een
'sprankelend en inspirerend
platform' worden voor jonge
mensen. „Zij moeten het idee
krijgen dat er in dat pro
gramma naar hen wordt ge
luisterd. Het wordt dan ook een
niet-autoritair programma.
Dat is trouwens iets anders dan
een anti-autoritair program
ma. Maar autoriteiten wil ik in
de Nieuwsspits absoluut niet
horen. Die bepalen wel voor
een belangrijk deel wat er in
Nederland gebeurt, ook voor
jongeren, maar komen op tele
visie al ruimschoots aan hun
trekken
Neem die ontgroeningsrel,
laatst in Rotterdam, waar eer
stejaars-studenten door slach
tafval moesten kruipen. Dan
zie je in het journaal wel de
rector magnificus van de Eras
mus universiteit, maar niet die
student die ziek is geworden
van dat slachtafval. Die jonge
ren zelf, die moeten in Nieuws
spits aan het woord komen".
„Ik wil televisie zonder
franje maken. De kijker moet
het idee hebben dat hij er zelf
had kunnen zitten, net als met
de ontbijtshow van Koos Pos-
tema tijdens de Olympische
Spelen. Daarom hebben we in
de Nieuwsspits ook dat sobere
decor. We moeten niet net doen
alsof televisie maken iets heel
bijzonders is. Televisie moet uit
de ivoren toren, uit de sfeer van
glamour en glitter, dan wordt
het medium vanzelf vertrou
wenwekkender.
Ik denk dat Nederland 3 op
dit punt gaat winnen. Ik geloof
in de programmamakers die op
dat net actief zullen zijn. Op
Nederland 3 worden de kijkers
niet voortdurend op de knieën
gedwongen met nog grotere
ijskasten Nieuwsspits moet
daarin gaan meedraaien. De
ideeën daarvoor heb ik in mijn
hoofd zitten. Nu moet ik er al
leen voor zorgen dat die er ook
uitkomen. Maar daarvoor gun
ik mezelf nog even tijd. Op de
radio was ik tenslotte ook niet
meteen goed".
AMSTERDAM (ANP) - Dichteres Eva Gerlach I
krijgt de A. Roland Holst Penning 1988 van het I
gelijknamige fonds. Een jury onder voorzitter-1
schap van Wam de Moor koos haar uit circa
inzendingen, aldus gisteren het fonds.
Gemene
verhalen
De penning is een oeu-
vreprijs en werd in 1986
voor de eerste keer uitge
reikt. Bij voorkeur wordt
een dichter voorgedragen
die niet of weinig met
andere prijzen is bedacht
en tenminste twee bun
dels op zijn of haar naam
heeft staan. De bundels
mogen niet langer dan 15
jaar geleden zijn ver
schenen.
Roland Holst nam in
1958 zelf het initiatief
voor 'de oprichting van
het naar hem genoemde
fonds. Hij wilde hiermee
financiële steun geven
aan kunstenaars in Ber
gen (N-H) en omgeving.
Talrijke kunstenaars
werden op deze wijze ge
holpen. Roland Holst
overleed in 1976 en
schonk zijn nalatenschap
aan het fonds, dat sinds
dien over ruimere mid
delen beschikt.
Eva Gerlach (pseudo
niem) werd in 1948 in
Amsterdam geboren. Ej|
is volgens het fonds v
nig over haar bekend I
omdat ze geen publieke
belangstelling wil. Haar
ware identiteit houdt
op de achtergrond.
Op 8 juni zal de dichte-1
res toch in de 'schijnwer
pers' staan, want de Ro-1
land Holst-penning
wordt haar dan in Ber-
gen uitgereikt in aanwe-
zigheid van onder ande
ren koningin Beatrix en
minister Brinkman van
cultuur.
Gerlach begon ruin I
tien jaar geleden met het
publiceren van gedichten
in het Hollands Maand
blad. Zij debuteerde in|
1979 met 'Verder g
leed'. Voor deze bundei I
'kreeg zij de Van der
Hoogtprijs. Gerlachs
tweede bundel verscheen
in 1983: 'Een kopstaand
beeld'. In 1984 en 1987
volgden nog respectieve
lijk 'Dochter' en 'Domici-
lie'.
milieu-organisatie "Blue
voert actie tegen de ver-
ng van de zee. Fabrieken
«„men nog steeds ongestraft
kun plutoniumhoudend wa-
lozen, waardoor alles in
- bijna onmiddellijk sterft,
ueeften zijn de enige dieren,
i]e iets langer blijven leven
m daarna een des te gruwe-
jkere dood te sterven. Het
bip van Ulue Sea' ligt voor
e kust, maar het moet vol-
,ens de bazen van de verant
woordelijke fabriek zo snel
aogelijk weg.
[20.05
Bergerac
'olitieman Bergerac moet
nwezig zijn bij de opening
een familiegraf in
ijk. In het graf zoekt
b'en de oplossing voor de
ude familievete tussen de
oussUlons en de Lefèvres.
jergerac dient ervoor te zor-
len dat alles goed verloopt
s tenslotte bet graf in aan-
jgheid van de pers wordt
èpend, gebeuren er plotse-
I onvoorziene dingen.
Vara-
fashlon
ANTWERPEN/LUIK/
BRUSSEL - Elk seizoen zet
het Kon. Filharmonisch Or
kest van Vlaanderen enkele
speciale projecten op zijn
programma. Dit jaar pakt
het in maart uit met de uit
voering van de 'Gurrelieder'
van Arnold Schönberg. Een
mammoetproj ekt dat meer
dan 300 musici op het con
certpodium brengt. Twee
koren, vijf solisten en een
recitant en twee orkesten
zullen o.l.v. Günther Neu-
hold dit unieke werk op
nieuw tot leven wekken. Óp
10 maart in de Elisabethzaal
in Antwerpen, op 11 maart
in het Conservatorium in
Luik en op 13 maart in het
Paleis voor Schone Kunsten
in Brussel.
In 1900 begon Schönberg met
leisië en haar hoofdstad
uala Lumpur dienen als
,r voor 'Varafashion'. De
leuwe voorjaars- en zomer-
!e wordt er getoond. Na-
wordt de basiskieur.
mantelpakken met
;e rokken tot net boven
knie bepalen het straat-
>ld. Voor de heren brengt
natureltrend soepele on-
ivoerde jasjes en wijde
ken. Daarnaast gaat het
buiten in de natuur veel
uriger aan toe met origi-
le batikdessins, kleine
impatronen en romanti-
e details.
Zwel Leben des
MattjaPascal
Ho Mastroianni speelt
de Italiaanse tv-film 'De
ree levens van Mattia Pas-
1'. De VPRO zond de film
rig jaar februari uil Het
rhaai is van Luigi Piran-
llo. De weinig uitvoerende
ittia Pascal, zoon van een
rgermansfamilie in goede
en, wordt verliefd op de
WIE ZICH op tv wel eens aan
Sky Channel waagt, zal daar
vast wel eens in een of andere
wazige Australische serie zijn
beland. Die series kenmerken
zich door een soort ruwe-bol-
ster-blanke-pit-karikaturen.
Getoonde emoties worden
weinig subtiel verwerkt in
happy endings, waarin nog
immer het spook van de ware
pionier rondwaart.
Voor ons hebben die series
eigenlijk weinig te bieden,
verwend als we zijn met ver
fijnde BBC-produkties of
zelf, in vergelijking met de
Australische series, altijd nog
betere Amerikaanse rommel.
Met de Australische pop
muziek is het nauwelijks an
ders. Australië is weliswaar
een Engelstalig continent,
maar op het gebied van pop
stelt het voor ons nauwelijks
iets voor. Uitzonderingen als
Nick Cave, AC/DC en The
Triffids, Split Enz bevestigen
die regel alleen maar. Split
Enz, later uiteengevallen in
de kwalitatief hoogwaardige
splinters Tim Finn en Crow
ded House, kwam trouwens
oorspronkelijk uit Nieuwzee-
land.
Platenmaatschappij CBS
poogt met het uitbrengen van
een achttal elpees van
Australische groepen dat
beeld van Australische pop
muziek hier te veranderen.
Ter gelegenheid van het 200-
jarig bestaan van Australië in
de Britse jaartelling zijn die
platen onder de noemer '1988
Australian rocks' hier uitge
bracht.
De reeks 'Australian rocks'
zal echter niet tot een drasti
sche herziening van onze kijk
op de Australische pop leiden.
Het zijn weliswaar stuk voor
stuk platen waarop degelijke
popmuziek te horen valt,
maar we zijn in de popmuziek
inmiddels op het punt aange
land dat overal degelijke pop
muziek wordt gemaakt. Met
alleen degelijke popmuziek
kom je er tegenwoordig niet
meer. Je zult iets bijzonders
in huis moeten hebben en he
laas voor Australië ontbreekt
die bijzonderheid bij het gros
van de bands in deze 'Austra
lian rocks'-reeks.
Het ergste zijn wel The Party
Boys. Op hun titelloze elpee
proberen ze gespierde, aan
R B verwante rock te spe
len. Daartoe wordt gebruik
gemaakt van klassiekers als
'Gloria' van Them en 'Hold
your head up' van Argent.
The Party Boys komen negen
van de tien keren echter niet
verder dan een karikatuur.
Bij vlagen heb je het idee
dat je naar het heropgerichte
Engelse nonsens-bandje Mud
zit te luisteren. Als je een
feestje hebt kun je The Party
Boys maar beter niet in huis
halen, want him muziek
draait al heel snel uit op alge
hele meligheid.
Noiseworks laat op de naar de
groep vernoemde elpee melo
dische hardrock horen. De
groep onderscheidt zich in
werkelijk niets van grote
Amerikaanse en Engelse
voorbeelden. Wat Noisworks
doet, is niet slecht, maar het
ontbeert elke originaliteit. Nu
tref je die originaliteit bij de
Amerikaanse en Engelse
voorbeelden ook nauwelijks
aan, maar die hebben het
voordeel dat ze te maken heb
ben met een enorme onder
linge competitie. Daardoor
willen er nog wel eens uit
schieters voorkomen. Noise
works kan in eigen land bij
gebrek aan beter hoog scoren,
maar hier in Europa voorzie
ik vooralsnog geen door
braak. Rouwig hoeven we
daar niet om te zijn.
Flash The Pan is het
bandje van Harry Vanda en
George Young. Dat tweetal is
Mental As Anything: zo nu en dan iets te gewild leuk.
FOTO CBS
NP
SPI
AAK
EINDREDACTIE WIM VAN LEEST
bekend als producers van
AC/DC (Georges jongere
broertje Angus speelt daar de
baas). Vanda en Young wer
den echter vooral beroemd als
het brein achter The Easy-
beats. Die groep maakte met
'Friday on my mind' een van
de allerbeste songs uit de
popgeschiedenis.
Als Flash The Pan boek
ten Vanda en Young ook hier
in Europa hits met nummers
als 'Hey St. Peter' en 'Waiting
for a train'. Op grond van die
nummmers en de daaraan
verbonden elpees kon je stel
len dat Flash The Pan zich
bezighield met hoogst door
dachte popmuziek, waarin
humor en het moeiteloos inte
greren van diverse stijlen een
belangrijke rol speelden. De
elpee 'Nights in France' geeft
je evenwel vaak het gevoel
met bedachte popmuziek te
maken te hebben.
Flash The Pan slaagt er
op het eerste gehoor wel in de
juiste melodietjes bij elkaar
te brengen, maar de diverse
nummers klinken wel erg
kunstmatig en variëren van
domweg saai tot uitermate
bloedeloos. Wat Vanda en
Young doen zit muzikaal uit
stekend in elkaar, maar het
ontbreekt nogal eens aan
overtuigingskracht. Ik krijg
bij het beluisteren van
'Nights in France' net iets te
vaak het idee een paar oude
mannen te horen die nog een
graantje mee willen pikken.
Midnight Oil geniet in ons
land al enige bekendheid. Die
bekendheid werd verkregen
met muziek die als twee
druppels water leek op die
van een van de beste Britse
groepen aan het begin van dit
decennium: The Clash.
Net als The Clash houdt
Midnight Oil van simpel ge
ïnstrumenteerde, indringende
rock en net als bij The Clash
is er sprake van geënga
geerde teksten. Midnight Oil
gaat in de teksten zelfs nog
een stapje verder en levert
vaak regelrechte protestsongs
af, waarin een lans gebroken
wordt voor de aboriginals, de
oorspronkelijke bewoners
van Australië.
Vroeger was Midnight Oil
zo nu en dan wat vermoeiend,
omdat de groep net niet aan
The Clash kon tippen, maar
de nieuwe elpee 'Diesel
Dust' is een voortreffelijke
plaat geworden. De groep
lijkt alsmaar aan geloof
waardigheid te winnen. De in
Big Audio Dynamite verza
melde resten van The Clash
kunnen hier nog veel van le
ren. Midnight Oil verdient
het om eindelijk eens door te
stoten naar wereldwijde be
kendheid.
Dave Dobbyn komt oorspron
kelijk uit Nieuwzeeland en na
successen daar maakte hij de
oversteek naar het grotere en
dus aantrekkelijkere Austra
lië. Ook daar oogstte hij suc
ces. De elpee 'Loyal' moet er
nu ons van overtuigen dat
Dave Dobbyn een opmerke
lijk talent is.
'Loyal' profileert Dobbyn
als een hedendaagse singer-
songwriter. Hij haalt niet het
peil van een Costello of een
Hiatt, maar ik kan me voor
stellen dat hij het met dit
soort muziek in Australië tot
de status van pop-persoon
lijkheid heeft gebracht.
'Loyal' is een gevarieerde
plaat met goed in het gehoor
liggende nummers. In de
verte doet Dobbyn denken
aan iemand als Mickey Jupp.
'Loyal' is best leuk, het gebo-
dene is misschien niet echt
modern, maar niettemin
sterk genoeg om ook op ter
mijn enige betekenis te heb
ben.
Mental As Anything is de
band die wat Nederland be
treft de allermooiste geflopte
single van de laatste jaren op
zijn naam heeft staan. Het
nummer 'Live it up' had alles
in zich van de onvergetelijke,
klassieke popsong, maar in
tegenstelling tot bijvoorbeeld
Engeland bleef het in ons
land een tamelijk onbekend
nummer.
'Live it up' was afkomstig
van de elpee 'Fundamental'
en op die elpee toonde Mental
As Anything zich een groep
met een uitgesproken voor
keur voor popsongs van het
zuiverste water. Mental As
Antyhing gaf aan de diverse
nummers flink wat dubbele
bodems mee en de groep pre
senteerde zich aldus als een
verzameling getalenteerde
lolbroeken.
De nieuwe elpee 'Mouth to
mouth' is van hetzelfde laken
een pak. De elpee bevat een
aantal sterke nummers die
onwillekeurig gedachten aan
klassieke popsongs bij je doen
opkomen. Jammer genoeg
wordt er zo nu en dan wat al
te gewild leuk gedaan. De
cover van Elvis Presleys
'Love me tender' bijvoorbeeld
is volstrekt achterlijk en
overbodig. 'Mouth to mouth'
haalt daardoor niet het peil
van 'Fundamental', maar in
dit Australische aanbod is het
niettemin een van de sterkere
platen.
De grootste verrassing van
deze lading Australische el
pees is het bandje Wa Wa
Nee. De titelloze elpee van
deze groep dateert uit 1986,
maar laat niettemin heel
eigentijds danspop horen. Wa
Wa Nee heeft iets weg van
Prince en al is er geen sprake
van een echt zwart geluid,
toch heeft de groep een be
hoorlijke portie soul in zijn
muziek zitten.
Wa Wa Nee houdt zich ook
bezig met synthi-pop, maar
waar dit bij bijvoorbeeld veel
Britse bandjes verzandt in
kleurloze deunijes, daar
slaagt deze Australische band
erin de nummers de nodige
bezieling mee te geven. Bij
vlagen slaagt Wa Wa Nee
erin om het enorm hoge peil
van wijlen Split Enz te halen
en dat is heel knap voor een
groep die nog niet zo gek lang
bezig is.
Al de voornoemde groepen
zijn ook terug te vinden op de
verzamelelpee '1988 Austra
lian rocks' die in een beperkte
oplage is uitgebracht. Je treft
op die plaat de Australische
single-hits van de diverse
bands aan. Al is het zo nu en
dan moeilijk om je aan de
hand van een paar num
mertjes een beeld van een be
paalde groep te vormen, toch
biedt deze elpee een aardig
overzicht van de stand van
zaken in de doorsnee Austra
lische popmuziek.
De eerlijkheid gebiedt te
zeggen dat die Australische
pop zoals op deze elpee verza
meld niet zo gek veel voor
stelt. Er zitten een paar uit
schieters bij in de vorm van
Wa Wa Nee, Midnight Oil en
Mental As Anything, maar
vergeleken bij de rest van de
wereld zijn dat niet meer dan
sub-toppers. De overige groe
pen en artiesten in deze
'Australian rocks'-reeks zijn
■nauwelijks opmerkelijk te
noemen en zijn voor ver
wende popliefhebbers die wij
hier in Westeuropa zijn, niet
of nauwelijks interessant.
De agenda voor de komende we
ken ziet er als volgt uit:
AC/DC en Dokken, 15 maart in
Arnhem (Rijnhal)
Sinead O'Connor, 16 maart in
Utrecht (Vredenburg) en 17
maart in Nijmegen (Vereeniging)
Chris Ilea, 19 maart in Den Bosch
(Maaspoort)
Saga en Loverboy, 25 maart in
Den Haag (Congresgebouw)
Def Leppard en McAuley Schen
ker Group, 1 april in Amsterdam
(Edenhal)
Temptations, 11 april in Utrecht
(Vredenburg)
Leonard Cohen, 18 en 19 april in
Amsterdam (Muziektheater)
Al Dl Meola, 24 april in Utrecht
(Vredenburg, voorverkoop begint
19 maart)
Rush, 2 mei in Rotterdam (Ahoy,
voorverkoop begint 12 maart)
Frank Zappa, 3 mei in Rotterdam
(Ahoy)
David Sylvian, 15 mei in Rotter
dam (Ahoy)
Michael Jackson, 5, 6 en 7 juni in
Rotterdam (Feyenoord-stadion)
Pink Floyd, 13 en 14 juni in Rot
terdam (Feyenoord-stadion)
Golden Earring en Powerplay, 11
maart in Tilburg (Noorderligt)
Black, 19 maart in Tilburg (Noor
derligt)
Ted Nugent en Krokus, 2 april in
Tilburg (Noorderligt, eenmalig
concert, voorverkoop begint op 11
maart)
Johnny Guitar Watson, 3 april in
Tilburg (Noorderligt, eenmalig
concert, voorverkoop begint op 11
maart)
Alice Cooper, 5 mei in Arnhem
(Rijnhal, voorverkoop begint 19
maart)
Manhattan Transfer, 23 april in
Den Haag (Congresgebouw, voor
verkoop begint 12 maart)
Klaus Maria Brandam,
Oostenrijkse topacteur,
als recitant optreedt in
Gurrelieder van Schönbei chtersdochter Olivia. Deze
- foto archief mi^ouwt echter met rentmees-
Malagna. De afgewezen
vanflattia troost zich daarop
it Romilda en zint op
■aak.
het compositiewerk
oratorium voor solisten,
nen- en gemengde koren:
ontzettend grote orkestbe®*
ting. Deze buitensporig gr
bezetting had het gevolg i
het werk moeilijk uitvoer!*
was. Schönberg schreef f
jaar aan deze compositie
22.40
Brlefe eines
Toten
door die lange periode verst! de donkere kelderruimte
lende drie delen qua sfeeri een museum leeft een
van elkaar. De Gurrelie oep mensen. Er is geen ver
werden voor het eerst uit lül meer tussen dag en
voerd in 1913 en het com ,cht. De buitenwereld heeft
werd een groot succes. gehouden te bestaan. Door
De tekst is geschrevenn f0ut in het computersys-
Jens Peter Jacobsen, de em hebben de supermach-
kendste Deense auteur na» i elkaar met atoomraket-
dersen en Kierkegaard l i vernietigd. De aardop-
verhaal van het kasteel 'Gil rvlakte is verbrand en ra-
gaat over de geheime Iiefffli «-actief besmet
koning Waldemar voor
jonge meisje Tovelille (kit
duif).
De beide orkesten die
co-produktie uitvoeren,
Koninklijk Filharmonisch
kest voor Vlaanderen en
Orchestre Philharmoniquf
Liège et de la communautél
nqaise, staan onder leiding'
Günther Neuhold. Als sol'
treden op Janis Martin
praan), Ruthild Engert
William Cochran (tenor]
Chris de Moor (bas),
tant werd de wereldbei
topacteur Klaus Maria
auer geëngageerd.
Het geheel wordt no|
versterkt met de stemmen
zowel het Praags man»
als van het Philips PI
nisch koor uit Eindhoven.
Aanvang van de concer
Antwerpen 20.30 uur en
en Brussel 20.00 uur. Ve
informatie en reservatie vn|
32.3.2377900.
DELFT (ANP) - John»
ver zal in april en me'
korte tournee door ons'
maken. Hij is 19 april if
Vereeniging in Nijmegej
april in De Doelen in
terdam, 22 april in het»
gresgebouw in Den Ha'
3 en 4 mei in het RAI
grescentrum in Amster»
In de begeleidingsband
twee legendarische naffl»
respektievelijk gitaar en
James Burton en Jerry S*
15.00
Afl.: 1
15.25
Ruxpi
15.45
Westd
16.40-1
Vands
1755
18.00
18.05
18.10
18.35
nieuw
tiener
19.00
KTRC
19.40
medec
19.45
20.10
20.15
Duitse
