Sean Winders blij met populariteit
Turnsport zit in de lift
AU ZEEUWSE fJ
Pierre Raas
wil prof wordei
[NZET TE]
Jaap f
'ALS ZE ME AAN ALLE KANTEN VOORBU LOPEN STOP IK'
'EEN CLUB OP MAAT, EEN NIEUWE ONTWIKKELING IN DE GOLFSPORT
EEDE - Met zijn 37 jaar is Theo
de Croock de ouderdomsdeken
van afdelingstweedeklasser Aar
denburg. Kort voor de competi
tiestart was het helemaal nog
niet zeker of hij aan zijn negen
tiende seizoen in het groen
zwarte keurkorps zou beginnen.
Paraat
ZEEWSCH-YLAANDEREN GROOTSTE REGIO VAN DE ZEBRA
Kinderen
Reclame
^ZEKERINGEN
'NU IS HET TIJD OM AMBITIES
GESTALTE TE GEVEN'
Valpartij
Kansen
Toernooi Savok
in Sas van Gent
tweede klas
>re in Goes
Mleybal Oostburg
ider bestuur
DE STEM SPORT EXTRA DONDERDAG 3 MAART 1988 T48
)ESTEM SPORT 4
Door Rinus Verberkmoes
SLUISKIL - He is nog maar
enkele jaren geleden dat de
Engelse Sluikillenaar Sean
Winders het opnam voor de
golfsport in de regio. Dat hij
het als golf-promotor goed
gezien had, bewijst de groei
die deze sporttak sindsdien
heeft doorgemaakt. Voor
Winders tevens de basis om
zich thuis te voelen in het
Zeeuwse.
Dat hij hiervoor stevig aan de
weg moest timmeren, weet de
ex-Londenaar zelf het beste.
„In het begin was het enorm
pionieren en proberen vaste
grond onder de voeten te krij
gen. In die opzet ben ik redelijk
geslaagd," aldus Winders, die
na diverse regionale experi-
menten de golfclub Reimers-
waal mee op poten hielp zetten.
Een club die het tot tevreden
heid van Winders goed doet.
Toch wilde de golf-prefes-
sional Winders meer. De kans
daartoe kreeg hij in het Wal-
cherse Westkapelle. In de dui
nen tussen Zoutelande en
Westkapelle kon hij starten op
een twee hectare groot duinter
rein. Een uniek terrein waarop
hij-1 dagelijks te vinden is. Al
met al dus een redelijk snelle
ontwikkeling in de voor Win
ders 'populairste' sport. Want
golf populair maken en toegan
kelijk voor iedereen, is nog
steeds hetgeen Winders na
streeft. Hij vindt het dan ook
jammer dat er nog steeds teveel
clubs zijn die niet verder kij
ken dan de eigen groep en dus
ook geen onderlinge competitie
aangaan.
Want dat het meedraaien in
een competitie noodzakelijk is
om golf werkelijk populair te
maken, weet de Sluiskillenaar
als geen ander. Winders: „Voor
mij staat als een paal boven
water dat de kabeltelevisie veel
goeds heeft gedaan voor de
golfsport. Maandelijks zendt de
BCC een wedstrijd uit en die
wordt, voor zover ik reacties
hoor, goed bekeken. Het gevolg
hiervan is dat mensen geïnte
resseerd raken en ook eens een
balletje willen slaan. Deze inte
resse wordt vaak niet gehono
reerd omdat clubs privé zijn.
Mijn uitgangspunt is altijd ge
weest een golfclub op te zetten
waar iedereen aan de slag kan.
Het is mede daardoor dat ik
momenteel mensen vanuit bij
voorbeeld Rotterdam ontvang
om ze de golf-beginselen bij te
brengen. Op zich leuk voor mij,
maar toch ook een minpunt
voor de clubs in die regio."
Een gunstige ontwikkeling
waar Winders uitermate blij
mee is, is het gegeven dat het
voor de 'gewone' man nu even
eens mogelijk is een club op
maat te krijgen. Winders: „Dat
een wielrenner een fiets naar
zijn persoon aangemeten
krijgt, is voor iedereen nor
maal.
Hetzelfde geldt voor de
biljarter die zijn eigen keu
heeft. Bij de golfsport ontbrak
tot voor enkele jaren die moge
lijkheid. Wilde men die toch
hebben en dan praat ik over
profs, dan moest men daarvoor
in Engeland zijn."
Die periode is voorbij nu dit
materiaal eveneens in Neder
land verkrijgbaar is. Winders:
„Met deze unieke en goede ont
wikkeling zijn we weer een
stapje verder. Iedereen kan nu
een club bestellen die bij hem
of haar past. Het is een posi
tieve bijdrage die niet alleen
goed is voor de speler zelf,
maar ook voor zijn prestaties.
En dat is een goede zaak." Deze
club op maat, betekent dat de
speler de beschikkign kan krij
gen over een club die onder an
dere voorzien is van een voor
hem geschikte steel en een
ideale handgreep. Een stukje
gereedschap van en voor de
vakman vergelijkbaar met een
maatkostuum in de race van
hole naar hole in zo min moge
lijk beurten.
Theo de Croock doorzetter
Theo de Croock voelt zich nog best op zijn gemak in het eerste elftal van de voetbal
vereniging Aardenburg. - foto wim kooyman.
Door Fred Rabout
Als bloemist maakt hij lange dagen,
maar tot groot genoegen van trainer
Rudy Veraart kwam hij toch op tijd
opdraven.
„Ik heb inderdaad lang getwijfeld, maar dat
heb ik de afgelopen jaren al meer gedaan.
Nog steeds beleef ik plezier aan het voetbal
len en pas als ze me aan alle kanten voorbij
lopen kap ik er mee. Of een blessure moet me
vellen. Als je tegen de veertig loopt is terug
komen na een blessure niet meer zo gemak
kelijk."
Een blessure kreeg hij onlangs. Kort voor de
winterstop scheurde zijn knieband van de
rechter knie, maar gelukkig stond de winter
stop voor de deur en hij is nu paraat om aan
de tweede competitiehelft te beginnen met
'zijn jeugd'. „Ik ben inderdaad veruit de oud
ste, want na mij komt Sjaak Tellier en die is
rond de 25 jaar. Ik heb de tijd nog meege
maakt dat er over een linksbinnen en rechts
half werd gesproken. Nu hebben ze het over
een spits en als ze aanvallend willen spelen,
twee. Twintig jaar terug waren er vijf aan
vallers-."
Hij begon op zijn achttiende nadat hij zich
als 12-jarige op het Burgemeester van Don-
gen-sportpark kwam aanmelden, in het eer
ste. Toen was het niveau waarop gespeeld
werd aanmerklijk hoger, want op het hui
dige niveau, tweede klasse afdeling, speelde
Aardenburg nog nooit. „Toen ik begon had
den we inderdaad een leuk elftal met jon
gens als Rik Henry, Johan Baert, Eddy en
Jacky Paridaen. We draaiden mee aan de top
van de afdeling en pakten zelfs de titel om
een aantal jaren in de vierde klasse mee te
draaien. Met name het eerste jaar ging het
voortreffleijk, zowel in de competitie als
voor de beker, waarin we onder meer Vlis-
singen en Breskens uitschakelden en pas in
Roosendaal tegen RBC ons Waterloo vonden.
Het waren leuke tijden. We stonden wel met
een man of zes in het afdelingselftal."
De Croock, al een aantal jaren op het mid
denveld geposteerd nadat hij als buitenspe
ler was begonnen, heeft dus de teruggang
van het Aardenburgse voetbal meegemaakt.
„Jammer, maar het is niet anders. Er zijn
hier veel goede voetballers vertrokken. Pak
Martin Quataert, Rudy Snouwaert, Mario de
Vreeze, Jef Buzeyn, Marnix van Rie en Hans
Ritico. Blijven deze jongens hier dan spelen
we toch zeker geen tweede klasse afdeling.
Gelukkig hebben we Hans Ritico weer terug.
Tijdens de winterstop heeft hij tussentijds
overschrijving gekregen van Breskens en hij
betekent een welkome versterking, want met
name de afwerking ontbreekt nog dit sei
zoen. Dat zal best allemaal in orde komen,
want het zijn allemaal jongens tussen de
achttien en twintig jaar."
Dat Aardenburg een vrij kleurloos seizoen
voor het voetlicht brengt, heeft daar volgens
hem ook alles mee te maken. „Mij verrast het
zeker niet. Er waren inderdaad stemmen van
even terugkomen, maar zo simpel ligt dat
niet. Er zijn voorbeelden genoeg hier in de
buurt. Wat heeft Oostburg niet moeten
knokken om uit die tweede ldasse te komen.
Het probleem van Aardenburg is dat we leuk
kunnen voetballen. Al jaren staan we
daarom bekend. Tegen voetballende ploegen
lukt het dan ook wel, maar het spijtige is dat
je die in een tweede klasse afdeling niet te
genkomt. Het is puur werkvoetbal. Lange
halen, vlug thuis en dat ligt ons nu niet.
Trouwens ook in een eerste klasse van de
afdeling staat het krachtvoetbal hoog geno
teerd. De kwaliteit is er hier zeker. Dat be
wijzen jaar na jaar onze jeugdelftallen. Het
is alleen jammer dat er maar weinig spelers
de gevraagde mentaliteit op kunnen brengen
als ze de stap naar de senioren moeten ma
ken. velen knappen dan af."
Of dit nu werkelijk zijn laatste seizoen is?
„Dat weet ik echt zelf niet. Aan het einde van
elk seizoen zeg ik dat ik stop. Als september
weer in zicht komt, gaat het weer kriebelen.
Het wordt wel steeds moeilijker. Door mijn
werk kan ik maar één keer in de week trai
nen. Daarnaast speel ik nog wel in de zaal in
het Belgische Adegem. Dat begint meestal
pas 's avonds om tien uur, dus is qua werk
goed op te lossen. Conditioneel gaat het nog
wel. De pure snelheid is echter verdwenen,"
aldus de Eedenaar, die samen met Patrick
van Quekelberghe het voormalige vlassers
dorp vertegenwoordigt in Aardenburg. Er
zijn wel eens andere tijden geweest. De
Croock: „We hebben inderdaad elftallen ge
had waarin de inbreng van de mannen uit
Eede rond de vijftig procent lag, maar ook
die tijden lijken alleen maar in de archieven
terug te keren."
Door Peter Snelders
HULST - Het turnen in zijn
algemeenheid zit in Neder
land in de lift. De kwaliteit
van de wedstrijd- en top
sportturners en turnsters
neemt zichtbaar toe en over
het algmeen neemt ook de
kwantiteit in de meeste re
gio's, die tot het KNGV (Ko
ninklijk Nederlands Gym
nastiek Verbond) behoren,
toe.
De regio Zeeuwsch-Vlaande
ren maakt daarop geen uitzon
dering. Integendeel, want juist
in deze regio gaat het turnen in
zowel verenigings- als indivi
dueel verband met rasse schre
den vooruit.
„Het gaat uitstekend hier in
Zeeuwsch-Vlaanderen," zegt
Adri Koster, coördinator van
de regio Zeeuwsch-Vlaanderen
die deel uitmaakt van de Ze
bra, de Zeeuws-Brabantse
Turnkring. „Vooral de laatste
jaren is een duidelijke groei
waarneembaar. Zeg maar tien,
twaalf jaar geleden stelde het
turnen in verenigingsverband
nauwelijks iets voor hier."
Toen begon dat van de grond
te komen. Adri Koster was één
van de de vormgevers daarvan.
Na jaren leidende functies te
hebben bekleed bij de voetbal
vereniging HW'24 en de vol
leybalclub Watneys Tacktika
(de voorloper van Morres) han
teerde hij ook zo'n 25 jaar de
voorzittershamer van de Hul-
sterse atletiekvereniging
RKHAV. Vanuit die veriniging
ontstond ook de huidige gym
nastiek- en turnvereniging met
die naam.
„Het moet omstreeks 1970 ge-
weest zijn toen er hier belang
stelling ontstond voor gymnas
tiek. Daartoe voelde ik me di
rect aangetrokken. Net zoals de
atletieksport me altijd geboeid
heeft. Turnen en atletiek zijn
de basissporten. Van daaruit
kun je later aan tal van andere
sporten gaan doen, want atle
tiek en turnen zijn uitstekende
sporten voor de mentaliteit en
de lichaamsbeheersing.
Daarom had ik er nooit moeite
mee als sommigen naar een an
dere tak van sport over wilden
stappen. Als ze enig talent be
zaten stimuleerde ik dat zelfs.
Dat werd me niet altijd in dank
afgenomen, maar ik ging er al
tijd van uit dat je nooit de ont
wikkeling van iemands talent
in de weg mag staan.
Dat even terzijde. De gymnas
tiekvereniging kwam dus van
de grond en omdat ik graag
met kinderen werk, dat komt
ook wel uit hoofde van mijn
beroep als leraar, zat ik binnen
de kortste keren in het bestuur
van die vereniging. In het be
gin was het allemaal nog
mondjesmaat, maar zo stilaan
begon zich een serieuze gym
nastiekvereniging te ontwik
kelen. Dat leidde er toe dat we
contact zochten met THOR uit
Sas van Gent, de toonaange
vende vereniging hier in de re
gio, om eens in een onderlinge
wedstrijd tegen elkaar uit te
komen.
THOR zou twee meisjes
teams in de strijd brengen en
wij één. Van tevoren wist ik al
dat THOR op een hoger peil
stond dan onze club. Om onze
turnsters te stimuleren maakte
ik een afspraak met THOR. Die
luidde: Ik heb hier drie bekers.
Twee zijn er voor THOR en één
voor ons. Jullie krijgen de be
kers voor de eerste en derde
plaats, wij die voor de tweede.
Onze meisjes waren dolblij met
dat resultaat en zeker toen in
de publiciteit verscheen dat we
zo goed gepresteerd hadden
door een team van THOR ach
ter zich te laten. Toen begon
eigenlijk alles goed op gang te
komen. Een jaar later werden
we lid van het KNGV en nog
een jaar later hielden we een
wedstrijd van de Zebra.
We gingen in de vereni
gingscompetitie met drie ploe
gen van start. THOR, RKHAV
en V en K uit Hoek. Daarna
kwamen daar DIO Breskens en
CGV Clinge bij en nog later de
grote vereniging EMM uit Ter-
neuzen. Enkele jaren geleden
Olympus uit Vogelwaarde en V
en L uit Koewacht en dan
vanaf dit jaar TIOS en Turn'87
uit Oostburg. Daar gaan we
niet de boer voor op. Die clubs
melden zichzelf aan en krijgen,
als ze daar om vragen, docu
mentatie toegestuurd. De pu
bliciteit en het feit dat de wed
strijden zich in een bijzonder
vriendelijke en goed georgani
seerde sfeer afspelen, hebben
daar ook invloed op.
Een belangrijke factor is ook de
mond-op-mond-reclame van
de jeugd onderling. Die jonge
ren moedigen elkaar aan om
ook eens deel te nemen aan
wedstrijden. Daarom voorzie ik
nog groei. Er zijn nog geen ver
enigingen in Axel, Zaamslag,
Aardenburg en Cadzand en
misschien nog in plaatsen waar
ik niet vanaf weet. Mogelijk
komt er daarvan ook één bij
volgend jaar. Van mij mag het.
Alleen zullen we dan, omdat
het nu al een complex gebeuren
wordt, je praat over zo'n 500
deelnemers en deelneemsters,
de wedstrijd over twee dagen
uit moeten smeren. Ook dat is
geen onoverkomelijk probleem.
Die forse groei hier in de re
gio heeft er wel toe geleid dat
we nu de grootste vereniging,
althans in de regio, met de
meeste leden zijn binnen de Ze
bra. Ook ons jurykorps is mee
gegroeid. Er zijn pas 22 nieuwe
juryleden bijgekomen. Die en
de organiserende verenigingen
zorgen er voor dat alles op rol
letjes verloopt. We hebben hier
momenteel een kerngezonde
regio en dat doet de mensen die
l* v
w jtHHÉ -«fMtthk. T
r*»
Pierre Raas wil dit seizoen een aantal goede resultatj
neerzetten in het amateurwielerwereldje om zo een spriiij
plank te hebben naar de profs. - fototanniedeji
Van onze sportmedewerker
'S-HEERENHOEK - Pierre Raas loopt nog steeds mets
rieuze plannen rond om beroepsrenner te worden. Metj
uitgangspunt voor ogen begint hij aan het nieuwe seiz
waarin dus voor hem veel op het spel staat. De blonde
reur uit 's-Heerenhoek, die in april 24 jaar wordt, conti
deert dat het tijd wordt om aan zijn profambities gesfc
te geven.
Tevens weet hij maar al te goed
dat dit zal afhangen van de re
sultaten die hij boekt in het
amateurpeloton. „Ik sta dan
ook op scherp," zegt hij„en ho
pelijk heb ik meer geluk dan
vorig jaar." Pierre Raas had
toen een bijzonder onfortuin
lijk seizoen. Al in maart kwam
hij door een spierontsteking
aan zijn rechter knie weken
lang op non-actief te staan en
het noodlot sloeg voor hem op
nieuw toe tijdens de tweede
etappe van de Omloop' van
Zeeuwsch-Vlaanderen.
„Ik werd toen bij een valpartij
betrokken, waarbij een nier
werd beschadigd en belandde
tien dagen in het ziekenhuis.
Daarna vergde het herstel nog
geruime tijd en in feite was het
hele seizoen voor me naar de
knoppen. Want de echte grote
wedstrijden gingen mijn neus
voorbij." Weliswaar wist Raas
vorig jaar nog acht keer de
overwinningsbloemen in de
wacht te slepen en klasseerde
hij zich zeven keer als tweede,
maar deze resultaten in crite
riums waren blijkbaar toch
geen maatstaf om een profcon
tract los te peuteren. Integen
deel. De Zeeuw kreeg zelfs geen
nieuwe verbintenis bij Joi
Aarle, de gastrennersven
ging waarvoor hij drie
nen had geopereerd.
Een nieuwe tegenslag
voor Raas, die overigens
bij de pakken is gaan neen
ten en dit jaar probeert
vlammen in het clubspoc
hirt van zijn vereniging
Middelkamp. En volgens Pit]
Raas biedt dat genoeg per
tieven om in het grote
aan de bak te komen „Wel
nen met de ploeg een tochij
interessant programma
ken, waaronder Gent-Stas
de Dorpenomloop van
phen, de Zeeuuwse klassie!
en een aantal promotie*
strijden elders in het land
Ik zie dat dan ook wel zil
Met jongens als Heddy Nif
dorp, Peter Mol, Marcel
en Francois Franse, om
maar een aantal te noei
kunnen we dacht ik zo toch
wat bereiken. En wat m
betreft krijg ik wellicht
zoveel kansen om op het
plan te strijden dan in
gastrennersvereniging.
Patrick Tolhoek is dat in ii
geval vorig jaar goed uil
pakt, want die is toch
mooi binnen geraakt bij
prof ploeg. Ik hoop dat dit
mij ook bereikbaar is, wantl
roepsrenner worden blijft
mijn grote ideaal."
Pierre Raas heeft zich
winter regelmatig laten zierj
de Zeeuwse veldritcompet
„Om lekker bezig te blij'
zegt hij. „Want maandei
stil liggen is toch niet je
het. Na de veldritten ben iki
de training op de weg bet
nen, maar daarbij heb ik
toch wat kalmer aan gi
dan vorig jaar. Toen vlam
al in februari toen we met|
ploeg in Spanje trainden
daar ook een aantal w<
den reden. Teruggekeerd
eigen land ging ik er in
nog eens flink tegenaan
denk dat dit verkeerd voor
is uitgepakt. Bewust heb|
deze keer dan ook gekozen
een wat rustige opbouw. Als]
grote wedstrijden komen
vorm er wel zijn, reken
Ik voel me nu weer volto
fit en zie dan ook het nii
seizoen met optimisme en
vertrouwen tegemoet"
i onze sportmedewerker
EL - De scheidsrechters-
reniging Zeeuwsch-
aanderen gaat woensdag
naart een discussie aan
èr alles wat met het voet-
I] te maken heeft. Een de-
|t dat als titel meekreeg:
leer begrip-fijner voet-
IV
[t deze discussie aangegaan
|rdt heeft een oorzaak. Voor-
er van de scheidsrechters-
eniging Zeeuwsch-Vlaan-
„en Levien de Groote: „Wij
I vereniging zijn bereid onze
uit te steken en weten dat
arbiters fouten maken.
Da.
dro
een
te
hel
bri
mei
vi
det
te
Door Rinus Verberkmoes
HOEK - Een voetbalver
eniging kan tegenwoordig
niet bestaan zonder een gi
goed lopende kantine.
Veelal een 'uithangbord] e'
dat draaiende wordt ge- M
houden door vrij willigers. hc
In Hoek is dat niet anders, vt
Daar zwaait het echtpaar kil
[Jaap en Janny Meyer de tv
scepter in het 'beste café' h.
van het dorp.
Dat het echtpaar Meyer bin
nen de voetbalvereniging
Hoek op handen wordt gedra
gen, is niet zo verwonderlijk.
Enkele jaren geleden was het
helemaal niet eenvoudig
iemand te vinden die bereid
was veel vrije tijd in te ruilen
voor hard werken. Arbeid
voor een lach en af en toe een j',
schouderklopje. De toenma
lige Hoek-voorzitter Ton van
Vugt zocht van die werkers en
vond die in het koppel Jaap en
Janny Meyer. En zodoende
staan zij momenteel voor het
vierde jaar achter de bar in de
Hoek-kantine.
Jaap Meyer: „Ton van Vugt
vroeg ons toen Hoek moeilijk
zat. Hij wist dat wij het eer
der als eens acht jaar hadden
[gedaan. Met zijn bezoek en
verzoek dacht hij een rede-
!lijke kans van slagen te heb
ben. Onze kinderen waren in
middels net groot genoeg en
hadden niet steeds meer een
[oppas nodig. Dat maakte het
'oor ons tegelijkertijd een
z\
ni
sc
gi
is
kil
h
dr
1onze biljartmedewerker
)ES - De biljartvereniging
ontuur uit Goes houdt van
jjdag 4 tot en met zondag 6
art het Nederlands kam-
enschap tweede klasse libre.
eindstrijd wordt gehou-
i in café Flora aan de Markt
Soes.
ijdagmiddag om half een ko-
de deelnemers samen in
i Flora en een half uur later
loco-burgemeester De
uw van Goes de openings-
bt verrichten. Vanaf dat
stip begint het kampioen-
ap en er worden die eerste
drie ronden afgewerkt,
^oor zaterdag staan er even
drie ronden gepland en
lag blijft de slotronde over.
finalepartij wordt zondag
Btreeks half vier gespeeld.
n? kampioenschap, waar-
Ileiding in handen is van
fInu:s Vermeulen, nemen de
p™e spelers deel: 1. A. Nico-
r (Hoofddorp) moyenne 4.65, 2.
jprmeulen (Vlaardingen) 4.63,3.
■nelgers (Lichtervoorde) 4.56, 4.
felgers (Emmen) 4.49,5. J. Het-
(IJsselstein) 4.28, 6. H. Reede
"we""kerk) 4.26, 7. F. Geurden
1)418 8' A' Pompen (Kerk-
onze volleybalmedewerker
'TBURG - Met ingang van
"itus ontstaan er binnen de
ussie Recreatief Volleybal
_urg twee vacatures. Hans
en Peter Don, die deze
issieplaatsen bemannen,
genoodzaakt wegens tijd-
'ek him activiteiten voor
1 commissie te staken.
ro1^, wordt er op maandag
aart een bijeenkomst ge-
?en in de sporthal te Cad-
J°®om ecu nieuwe bezetting
"°r deze commissie te krijgen.
fi, vergadering begint om
Van onze volleybalmedewerfcfW uur.
Tanaf 7 maart tot en met 28
art wordt bovendien een af-
Pnd toernooi gehouden. De
traden worden gespeeld
'0-00 en 21.00 uur.
Coördinator van het turngebeuren in Zeeuwsch-Vlaanderen Adri Koster: „We zijn de
grootste regio binnen de Zebra en ik verwacht dat we nog zullen groeien."
- foto de stem/cor j, de boer-
deze sport een warm hart toe
dragen goed. Ook ik ben daar
best een beetje trots op. Daar
naast zie ik een doelstelling, de
jeugd moet bezig zijn, er mee in
vervulling gaan."
SAS VAN GENT - De ij
leybalvereniging Sa'
houdt van dinsdag 5 totj
met zaterdag 9 april
een recreatief volleyt
toernooi. Deze negende
tie vindt opnieuw plaatsj
sporthal De Vlaanderen
Sas van Gent.
Eigenlijk kan elke veren®
bedrijf of groepering aan
toernooi deelnemen
jfOüLE-BWDELING
Yyrdegëm 1, Nivoc,
jMn'Tetepost.
Zwin, ABN,
Fysio,
Kikkers,
Ac Rabo' Amr°. NMB, Crely-
2, vcG>k6r' st"Madl, Verde-
