De Pel, de koning van de combine
:mise in
weekamp
4Weg naar finish
is lang en zwaar'
PLOEGLEIDER AAN BASIS VAN NEDERLANDSE PROFWIELERSPORT
DE STEM SPORT 5 MAANDAG 1 FEBRUAR11988
ver Rijkaard
J twee miljoen toe
sdse allround-titel
ïemen teveel risico
Kransjka Gora
f in Schladming
BREDA - Met Kees Pellenaars is
een man heengegaan, die van grote
betekenis is geweest voor het prof-
wielrennen in Nederland. Hij legde
in de vijftiger jaren, toen hij als
ploegleider met de nationale forma
tie furore maakte in de Tour de
France, in feite de basis.
Doorbraak
In opspraak
Water en vuur
Slimheid
Opschudding
Rechtlijnig
Wereldkampioen
Autoritair
Zwaar gewond
Lachen
Televizierploeg
Goed ploegleider
'ERZICHT
heeft de gesprekken met Jorg
Sporting Lissabon wil verwer
andaag in de middag zal waar
;en. „Wij moeten wachten," steld
at is tenslotte niet zo'n heel een
gaat niet rechtstreeks tussen d
het spel, PSV is belanghebbend
len aan de datum van 31 januai
rop volgens de eisen van de Am
ïg geregeld had moeten zijn. „D
rnmogelijk gemaakt," verklaard
an. „Wij praten nog verder en o
te geven wanneer de gesprekke
jf afgebroken worden. Evenmii
ite wat er zal moeten gebeurer
■tugal toch afketst".
'dsponsor BMW Nederland heel
«nde contract met de Koninklijk
KNHB) nu al te verlengen tot e
van 1992 in Barcelona. Met d
bedrag van circa twee miljoe
n het geld zal worden aangewen
geleiding van de nationale dames
aereiden op de Olympische Spele
al sedert 1983 financiële steun va
Gustafson en Jasmin Krohn hel
lag gelegd op de Zweedse schaat
ieide kampioenen wonnen in
en. Gustafson behaalde de titel
41,09 - 7.20,72 - 2.02,68 - 15.08,3) wa
l tijdens de Europese titelstrijd i
kwam de Zweedse stayer nirnnw
voorsprong op Karlberg.
Nederlandse viermansbob heeft
ie NOC-limiet voor de Olympiscl
enomen. In de derde en laatste on
>trijd op de Olympische baan va
e laatste bocht onderuit. Ernsti|
niet voor, maar van kwalificatie
;elijke eis - was geen sprake. I
Westduitse B-ploeg, die evenmi
ng naar Calgary.
B 2.30,72, 2. Oost-Duitsland A 2.31,37,
nrijk B 2.31,79, 5. Roemenië A 2.32,48,
Skiën voor eigen publiek is opiui
oslavische vedette behaalde afgek
a Gora een dubbele overwinnin
ilom, zondag de slalom. In beide r:
erd de Zwitserse Vreni Schneidf
ITSLAGEM
75,2. Schneider (Zwi) 2.17,41,3. Fernai
(Oos) 2.17,92, 5. Quittet (Fra) 2.19,14,
(Oos) 2.19,74, 8. Nilsson (Zwe) 2.19,76,
tignard (Fra) 2.2026.
ider (Zwi) 1.26,05,3. Steiner (Oos) 1.26,
nandez-Ochoa (Spa) 1.26,70,6. Kinshoi
Dos) 1.27,04, 8. Guignard (Fra) 1.27,29,
Maier (Oos) 1.27,87.
1. Figini (Zwi) 185 punten, 2. Oer
ernandez Ochoa en Walliser (Zwi) 143.
Oostenrijkse skiërs hebben zate
ie reuzeslalom in Schladming. Ru
istrijd om de wereldbeker. Hij wei
ten Strolz, Mayer en Mader.
54, 2. Strolz (Oos) 2.45,63, 3. Mayer (Oo
Pieren (Zwi) 2.46,91,6. Wasmeier (WE
Zurbriggen (Zwi) 2.47,61, 9. Tomba (It
1. Zurbriggen 219 punten, 2. Tomba
asmeier 1OT, 6. Mayer 76.
Door Hein Groothuis
Voor het tijdperk Pellenaars stelde het
profwielrennen in Nederland bitter wei
nig voor, althans wat de weg betreft.
De Koninklijke Nederlandse Wielrenunie
(KNWU) negeerde de beroepsrenners en gaf de
genen die zich aan een Tour-avontuur waagden,
nota bene soms onder begeleiding van journalis
ten, geen enkele ondersteuning.
De Pel zorgde voor een doorbraak, nadat hij
door een journalist (Rud de Grood) was aange
zocht een ploeg voor de Tour van 1951 te forme
ren. Het samenstellen van een team kostte de
oud-wielrenner nogal wat overredingskracht,
want in het verleden had deelname aan de
Grande Bouclé Nederlanders nooit meer dan
een schijntje opgeleverd. De Pel ritselde even
wel via een drietal sponsors, Pontiac, Ceylon en
Joco, een garantie-verdienste van dertig gulden
per man per dag en een premiepot voor goede
resultaten. Peters, Wagtmans, Van Est, Dek
kers, Schoenmakers, Dielissen en Faanhof gin
gen met De Pel in zee. Het werd een opmerkelijk
debuut voor de ex-timmerman uit Terheijden,
want Wim van Est won een etappe in Dax en
werd daar de eerste Nederlandse drager van een
gele trui. Evenveel publiciteit leverde de dag
erna op, toen Wim van Est tijdens de afdaling
van de Aubisque 70 meter een ravijn in stortte.
Het 'drama Van Est' resulteerde onder meer in
een nog door velen gekende reclame-slogan -
'Zijn hart stond stil, maar zijn Pontiac liep nog'
- en een schitterende uitspraak van Gerrit Pe
ters: 'Als een boterbloem lag hij in de afgrond'.
De Pel nam na het uitvallen van IJzeren Willem
de Nederlandse ploeg, die in de bergen toch niets
te zoeken had, uit de strijd. Het deerde totaal
niet. Het succes van Van Est en zijn malaise sor
teerden het gewenste effect. Nederland was op
slag Tour-gek. Het maakte het voor Pellenaars
in de jaren nadien een stuk gemakkelijker. On
der andere door een grotere interesse van het
bedrijfsleven. Zo diende de fietsenfabriek Loco
motief zich meteen als sponsor aan, hetgeen ze
ker geen overbodige luxe was, want in 1951 reed
de Nederlandse ploeg op 'voorhistorisch mate
riaal'.
TANDEN
Van Splunter - Kraajenbrink 2
0.
ilai
>•2,
ide
-1,
•s -
ijk
-2.
s -
ö-
1-
3U—
jnp
ens
c -
ers
)-2,
sde
ten
0-2,
1-1,
ens
/an
ink
nus
1-1,
■on-
wen
s -
0-2,
SCHAATSEN
Marathon in Eindhoven
UITSLAGEN
A-rijders: 1. Van Kemp*
(Nieuwveen), 2. Kromkamp (O,
deholtpade), 3. Kramer (Oude
schoot), 4. Van den Boogei
(Eindhoven), 5. Ruitenberg (O
debroek), 6. Hagen (Lisse), 7. Kas
per (Driel), 8. Jonker (Wijtgaard
9. Hopman ('t Zand), op één roi
de: 10. Dijkstra (Pesse), 1
Vriend (Enkhuizen), 12. Boo
(Hem), 13. Wedman (Amstei
dam), 14. Van der Hoorn (Ti
Aar), 15. Cazemier (Den Horn), 1
Manden (Wapserveen), 17. Nia
ten (Heemskerk), 18. Pron
(Oost-Graftdijk), 19. Veen (Zul
phen), 20. Kleine (Kerkenveld).
Dames: 1. Hoogendijk (Ermeli
2. Uitham (Zuidlaren), 3. Van T<
(Nes aan de Amstei).
STANDEN
A-rijders: 1. Van Kempen 78
punten, 2. Kromkamp 72,0,
Kasper 59,0, 4. Hagen 92,0,
Pronk 41,0, 6. Cazemier 34,0,
Boon 31,0, 8. Maarssen (Rijsser
hout) 30,0,9. Jonker 26,0,10. Zoo
(Rockanje) 25,1.
Dames: 1. Hoogendijk 117,5 pui
ten, 2. Van der Ploeg (Assen)
3. Van Tol 76,2.
De
de
:n-
ien
ia-
er.
di-
iag
in-
én-
ste,
rtig
eu-
ovs
lag
pen
ilov
ral-
In
ing
Ni-
eel-
ula
Vil h:
Sax en Yasser Seirawan.
confrontatie tussen de Russe
Joesopov en Ehlvest werd b
slist in het voordeel van eers
genoemde. Bij Portisch - Vagi
nian is de stand 3-2 in het voo:
deel van de Hongaar. In
overgebleven tweekamp
doen Kevin Spraggett en
tor Kortsjnoi het uiterste
uitschakeling te voorkome
Kortsjnoi zette Hjartarsson
een Sj esnikov-opening in d
tig zetten van het bord en ve:
kleinde daardoor zijn achte
stand tot 3-2. De Canade
Spraggett won van Sokolov.
Uitslagen vijfde ronde: Spragg'
(Can) - Sokolov (Sov) 1-0 (sta'
2(4-2(4), Salov (Sov) - Timn"
(Ned) (4-(4 (stand 2(4-2(4), Spef
man (GBr) - Seirawan (VSt)
(stand 4-1), Short (GBr) -
(Hon) (4-ti (stand 3(4-1 (4), Joeso
pov (Sov) - Ehlvest (Sov) (4*
(stand 3(4-1(4), Hjartarson (IJsD
Kortsjnoi (Zwi) 0-1 (stand 3-2).
De Pel leidde de Nederlandse ploeg, die in 1953
het ploegenklassement won plus vijf etappes, tot
en met 1957. In dat jaar werd hij door Locomo
tief de laan uitgestuurd, waarbij de ploegleider
via de rechter de sponsor wel een bedrag van
63.000 gulden als 'overbrugging' afdwong. De re
den voor het ontslag van De Pel was dat hij in
opspraak was geraakt. Diverse renners beweer
den dat Pellenaars hen in financieel opzicht be
lazerd had. Hij zou een speciale Tour-premie
van Martini in eigen zak hebben gestoken - vol
gens Pellenaars zelf is die premie nooit uitbe
taald door de sponsor - en de coureurs ook met
andere zaken hebben benadeeld. Het kwam de
ploegleider zelfs op een bezoek van de Fiscale
Inlichtingen en Opsporingsdienst (FIOD) te
staan. De belastingambtenaren, die geïnspireerd
door publicaties in actie kwamen, pleitten De
Pel vrij. De beschuldigingen zijn echter altijd
blijven hangen. „De grootste fout die ik ooit be
gaan heb, is dat ik die renners geen proces we
gens smaad heb aangedaan. Er is een smet op
mijn naam blijven kleven", verklaarde De Pel
jaren later.
Kees Pellenaars keerde in 1958 niet als ploeglei
der van de Nederlandse formatie terug. Doordat
hij in onmin met de KNWU leefde, werd Klaas
Buchly als zijn vervanger aangewezen. Pelle
naars en de KNWU waren als water en vuur.
Heel zijn loopbaan ageerde hij tegen de wieler-
unie, waarvan hij de bestuurders als nietsnut
ten beschouwde, die meer voor eigen glorie in de
weer waren dan voor het belang van de wiel
renners. Kort voordat hij 65 jaar werd, zei hij
zijn lidmaatschap uit ongenoegen op.
Het ploegleidersbestaan van Pellenaars kreeg
na een kortstondig avontuurtje met de kleine
Sinalco-ploeg (1960) een glanzend vervolg met
de Televizier-formatie (1964 t/m 1967), waarvan
de renners als echte vrijbuiters in de Tour te
keer gingen (in 1967 zat daarin overigens weer
een nationale ploeg, zonder Pellenaars, die zich
terugtrok na een partij bekvechten). In 1971 en
1972 kwam hij nog een keer op het toneel met de
matige Goudsmit-Hoff-ploeg, min of meer ge
noodzaakt door de financiële situatie.
De grote kracht van Pellenaars als ploegleider
was naast zijn kennis van zaken zijn slimheid.
Hij bereikte veel succes door het sluiten van
verbonden. Hij kan dan ook gerust de koning
van de combine worden genoemd. „Ik heb altijd
combine gereden. Wie bij mij koerste, kon wat
verdienen, 't Is toch beroepssport", zei De Pel na
zijn terugtreden.
Meteen al bij zijn intrede als ploegleider er
voer hij dat met praten veel te bereiken valt.
Daaraan waren de etappe-overwinning en de
gele trui van Wim van Est ook te danken. In dat
jaar was Hugo Koblet de grote kanshebber voor
te eindzege. De Zwitser, die ook eerste werd,
had het niet begrepen op het voortdurende aan
vallen van de Nederlanders en stuurde steeds
een landgenoot mee. De dag nadat Pellenaars
met Koblet had gesproken, was er groen licht
voor de Nederlandse ploeg en sloeg Van Est zijn
Een ander voorbeeld van combine. In het najaar
Van 1954 logeerde Louison Bobet bij Pellenaars
°m steun te zoeken voor de Tour van het vol
gende jaar. De Pel maakte een deal en incas-
9 seerde nog geld ook van de Fransman. Helemaal
vlekkeloos verliep de combine overigens niet. De
samenwerking was zo opzichtig, dat de Belgen
Widen staken. Nadat de stoom weer wat van de
ketel was, zorgde Adri Voorting voor opschud
ding door bij Louison Bobet een fietspomp in het
voorwiel te steken, waardoor de Fransman over
de kop sloeg. Goddet riep Pellenaars ter verant
woording en kreeg tot zijn verbazing te horen
dat de ploegleider zelf verantwoordelijk was
voor het gebeurde. „De Belgen zeggen immers
dat we in combine rijden, dus..", legde De Pel er
bij uit. „Vous êtes tres intelligent (U bent erg in
telligent)", antwoordde de Tour-directeur.
Pellenaars, die ook met Coppi zaken regelde,
was het sluiten van verbonden ook nog niet ver
leerd, toen hij met Goudsmit-Hoff op de markt
kwam. Zijn ploeg won tot grote woede van de
KAS-formatie de ronde van Andalusië. Het had
onderhandelen over de Vuelta tot gevolg. Over
eenstemming werd bereikt dat Goudsmit-Hoff
KAS zou helpen met betrekking tot het alge
meen klassement en dat de Nederlanders enkele
etappes zouden mogen winnen. Bovendien werd
de Nederlanders een extra premie in het voor
uitzicht gesteld als de eindzege naar KAS zou
gaan. „Er werd een contract van opgemaakt. Al
les stond zwart op wit. Die premie hebben we
pende band krachttermen als 'nondeju' ontrol
den, en hij was zeer autoritair, niet gemakkelijk
voor zijn omgeving. Inspraak duldde hij in feite
niet. Hij zei eens: „Als je er koersen mee kon
winnen, zou ik niet tegen inspraak zijn".
Er bestond echter ook een andere Kees Pelle
naars, iemand met een klein hartje en sociaal
bewogen. Hij zorgde ervoor dat zijn coureurs
het zo goed mogelijk hadden. Goede sociale
voorzieningen waren voor hem een vereiste.
Vandaar dat het ook niet vreemd is dat Televi-
zier de eerste Nederlandse ploeg was, waarvan
de renners aanspraken konden doen gelden op
de verzekeringswetten. Voor renners die slecht
wegkwamen sprong hij op de bres. Zo zorgde hij
ervoor dat Cees Rentmeester destijds buiten de
verzekeringsuitkering van 25.000 gulden een be
drag van 12.500 gulden van Goudsmit-Hoff
kreeg, hoewel het bedrijf geen enkele verplich
ting had. Toen Pellenaars het bedrag ging bren
gen, vroeg hij Rentmeester drie bolussen te ha
len bij de bakker. Rentmeester voldeed aan het
verzoek, maar liet De Pel de paar gulden wel
betalen. Over dat soort dingen kon De Pel niet
uit. Duivels was hij.
Pellenaars, die jagen als grote hobby had, was
een rechtlijnige man. Zwart of wit kende hij,
maar geen grijsschakeringen. En hij zei wat hij
dacht. Hij nam geen blad voor de mond. Met zijn
uitspraken vergaloppeerde hij zich ook wel
eens. Zo is zijn opmerking over de kwaliteiten
van Jan Janssen legendarisch. „Als Jan Janssen
de Tour kan winnen, kan mijn schoonmoeder
het ook", zei De Pel. Jan Janssen won de Tour in
1968. Pellenaars wilde later niet toegeven zich
vergist te hebben in de persoon van Janssen. „Ik
heb hem er alleen maar mee willen prikkelen",
beweerde De Pel.
Pellenaars was ook voor de duvel niet bang.
Hij schroomde niet Wim van Est thuis te laten
voor de Tour van 1956. Supporters van de Wille-
brorder dreigden zijn huis aan de rand van het
Liesbos in brand te steken. Voor De Pel was het
geen reden om op zijn beslissing terug te komen.
Integendeel, hij provoceerde de aanhangers van
Van Est zelfs door door 'Hier is 't' op zijn huis te
kalken, hetgeen ook de officiële benaming werd.
De vrouw van De Pel had het minder begrepen
op de supporters. Zij sliep bij afwezigheid van
De Pel met het j achtgeweer naast het bed.
De Pel, die een aantal jaren als columnist werk
zaam was - voor zowel Televizier als deze krant;
hij schreef zijn bijdragen voor De Stem zelf -
had ook als renner een grote naam. In 1934 werd
hij in Leipzig wereldkampioen bij de amateurs,
hoewel hij al een aantal wedstrijden als onaf
hankelijke had gereden. Na dat succesjaar (26
zeges) stapte De Pel, die een sterk eindschot had,
over naar de profs, in welke categorie hij in 1936
de wegtitel veroverde. Omdat er op de weg niet
bijster veel te verdienen viel, concentreerde De
Pel zich het meest op de baan, waar hij goed
boerde, ook tijdens de oorlogsjaren, toen hij een
koppel vormde met Wals. Hij ontwikkelde zich
tot een uitstekende zesdaagserenner. Hij nam in
totaal aan 31 zesdaagsen deel en won er vier.
Kees Pellenaars voor het huis in Breda aan
het Liesbos waar hij jaren woonde. Nadat
supporters van Wim van Est gedreigd had
den het huis in brand te steken, omdat de
Willebrorder in 1956 niet was opgenomen in
de Tour-ploeg, kalkte de ploegleider 'Hier is
't' op de woning, die nadien zo is blijven he
ten. FOTO DE STEM/ JOHAN VAN GURP
ook nog opgestreken", verklaarde De Pel nader
hand.
Met zijn slimheid bespeelde Pellenaars ook
als geen ander renners. Hij wist precies hoe hij
hen aan moest pakken om succes te krijgen. Als
hij mannen als Wout Wagtmans en Wim van
Est kleineerde aan de vooravond van een wed
strijd, 'vlogen' zij de volgende dag. Ook zette hij
renners tegen elkaar op om zijn doel te bereiken.
Kees Pellenaars was als ploegleider een mar
kante figuur, die je nooit over het hoofd kon
zien. Hij was een 'bullebak', aan wie aan de lo-
Nadat de ontwikkeling van het Nederlandse
profwielrennen op de weg in 1945 op gang was
gekomen, boekte Pellenaars succes in de Rondes
van Nederland en Duitsland. In de Ronde van
Nederland van 1949 won hij twee etappes. In
hetzelfde jaar behaalde hij de eindzege in de
Ronde van Duitsland. Een jaar later kwam in
diezelfde ronde een einde aan de actieve wieier-
loopbaan van De Pel. Met een vaart van tachtig
kilometer per uur botste hij tijdens een afdaling
op een stilstaande Amerikaanse legerwagen. Hij
raakte zwaar gewond. „Alleen het vel hield me
nog bijeen", zei hij later.
Het ongeluk leidde tot een geweldige canard
van de Belgische journalist Achiel van den
Broeck. Voor hem was Pellenaars, die aan zijn
val een aanhoudende hoofdpijn, niet meer te ge
bruiken spieren in de rechterbovenarm en een
stijve rechterhand overhield, dood. Hij plaatste
in zijn krant een in memoriam over de 'Leeuw
van het Liesbos', dat nu pas op zijn plaats is.
De Pel geeft aanwijzingen aan zijn renners tijdens een koers.-
FOTO DE STEM JOHAN VAN GURP
Door Peter Vierenhalm
BREDA - De dood van
Kees Pellenaars is bij veel
oud-renners niet over als
een schok overgekomen.
Wim van Est, de eerste
renner die een gele trui
mee naar huis nam,
maakte de langdurige
doodsstrijd van Pelle
naars van nabij mee.
WIM VAN EST: „Hij heeft er
lang over gedaan. De laatste
negen, tien weken lag hij al
heel slecht. Twee weken ge
leden zei hij tegen vijf men
sen die op dat moment op be
zoek waren dat het met hem
gedaan was. Net op dat mo
ment kwam ik binnen en De
Pel leefde meteen weer op. Ik
zei: 'Kees, de weg naar de fi
nish is zwaar en soms langer
dan je denkt'. Hij heeft
daarna nog twee weken te
gen de dood gestreden".
Onder leiding van ploeg
leider Pellenaars, zorgden
renners als Van Est, Wout
Wagtmans, Gerrit Voorting
en Jan Nolten in de jaren
vijftig voor de eerste Tour
koorts in Nederland. Van
Est: „Als ploegleider wist
Pellenaars ons heel goed te
bespelen. Hij was altijd slim
mer dan de anderen en moti
veerde zijn renners zo, dat
deze tot het uiterste gingen.
De successen van ons toen
waren ook te danken aan
Pellenaars".
Tot zijn zware ongeluk in
1950 was Pellenaars één van
de grootste Nederlandse ren
ners. Van Est over die tijd:
„Kees had niet die geweldige
klasse, maar had wel een ge
weldig karakter. Hij gaf
nooit op. Verder was zijn
koersinzicht formidabel. Hij
wist precies wanneer hij
moest aanvallen. Die ijzeren
wil en inzicht leverden hem
vele overwinningen op".
Ploegmaat van Van Est
was GERRIT VOORTING.
De Haarlemmer behoorde
naast Van Est en Wagtmans
tot de groten in de ploeg van
leider Pellenaars. Voorting
heeft minder goede herinne
ringen aan Kees Pellenaars.
„Ik heb niet zo'n hoge pet op
van Pellenaars. Bij Wout,
Wim en mij hield hij geen
geld achter, maar vooral de
jongeren in onze ploeg ont
vingen soms een schijntje
van hem. De jongens durfden
er niets van te zeggen; anders
lagen ze er uit. Hij is er rijk
van geworden. Pellenaars
was een dictator met> te veel
macht. Toen ik een keer tij
dens een rit in Italië voor lag,
probeerde Pellenaars mijn
ploeggenoten op te jutten om
mij in te halen. Een Hollan
der mocht niet winnen!".
GERBEN KARSTENS, wiel
renner van een latere gene
ratie, bracht met oud-renner
Leo Duindam, die nu in
Zuid-Frankrijk woont, vo
rige week nog een bezoekje
aan Kees Pellenaars in het
Bredase Diaconessenhuis.
Pellenaars was in de jaren
zestig de ploegleider van de
Televizierploeg, waarin ook
Karstens naam maakte.
De Rijenaar kreeg in het
Diaconessehuis de zwaar-
zieke Pellenaars nog aan het
lachen. Karstens: „Ik zei te
gen Pellenaars: 'De Karst
gaat weer goed rijden van
daag'. De Pel moest lachen.
Want die woorden zei hij
vroeger ook altijd tegen mij.
Een week eerder bracht ik
hem ook een bezoekje. Hij
liet me toen zijn benen zien
en zei: 'Ik heb sterke benen
vandaag'. Nou je had zijn be
nen moeten zien, zo mager.
Maar dat tekent de man wel.
Hij was hard voor zichzelf en
voor anderen. Hij stimu
leerde de renners heel vak
kundig, door ze tegen elkaar
uit te spelen en vette premies
uit te loven".
„Pellenaars en ik waren
eikaars tegenpolen", vervolgt
Karstens. „We hadden alle
bei een grote smoel. We kwa
men vaak met elkaar in aan
varing, maar hadden echt
respect voor elkaar. Toen ik
het eerste jaar bij Televizier
Pellenaars als ploegleider
had, won ik Parijs-Tours. Bij
de finish stond hij op mij te
wachten en gaf me een zoen.
Daar is nog een foto van. Die
heb ik hem in het ziekenhuis
gegeven. Hij moest huilen,
want hij had een dag eerder
nog aan die rit teruggedacht.
De foto werd als eerbetoon
boven zijn ziekbed gehan
gen".
HENK NIJDAM uit Zundert
reed in de beginjaren zestig
vier jaar voor Kees Pelle
naars. Hij was één van de
renners van de beroemde Te
levizierploeg. Henk Nijdam:
„Het is wel bekend wat Kees
Pellenaars voor de Neder
landse wielersport beteken
de. Hij heeft het wielrennen
teruggebracht tot wat het nu
is. Vooral dank zij hem
raakte Nederland in de ban
van het wielrennen. Pelle
naars was een pionier, van
een andere tijd. Toen hadden
wielrenners het nog niet best.
Nu verdienen de meeste ren
ners goed en zijn de omstan
digheden ook verbeterd. Het
is natuurlijk jammer dat
Pellenaars er niet meer is,
maar wat voorbij is, is voor
bij!".
Voor veel mensen bezat
Kees Pellenaars door zijn ka
rakter geen echte public-re-
lations-eigenschappen. Ex-
wielrenner Rini Wagtmans,
die onder meer in de beginja
ren zeventig bij de ploeg
Goudsmitt-Hoff zat, met
Kees Pellenaars als ploeglei
der, spreekt dit tegen. Wagt
mans: „Hij was wel degelijk
een echte pr-man. Toen hij
leider van de Televizierploeg
was, gingen de oplagecijfers
van de Televizier-gids in een
paar jaar tijd van dertigdui
zend naar driehonderddui
zend. Pellenaars was echt
professioneel bezig. En dan
zeggen sommigen nog dat De
Pel zijn waar niet kon verko
pen".
RINI WAGTMANS begrijpt
wel waarom bepaalde men
sen zich niet lovend over
Kees Pellenaars uitlaten.
„Kees was een goede ploeg
leider, maar wel een harde.
Als hij kwaad op zijn renners
was, dan was hij ook goed
kwaad. Maar stak hij in een
goede bui, dan liet hij dat ook
merken. Hij joeg door zijn
karakter nogal wat mensen
tegen zich in het harnas. Ik
denk dat bijvoorbeeld Gerrit
Voorting niet naar zijn be
grafenis zal gaan. Ik heb in
ieder geval heel veel opgesto
ken van Kees. Je leert verder
te kijken dan je wielercar-
rière lang is. Als renner moet
je ook aan de toekomst den
ken, niet alleen aan het wiel
rennen. Dat is te weinig".
De Pel met bijna onafscheidelijke sigaar.
- FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
