L
RS
ïr (m/v)
B. V.
1
J
LEO VISSER IS NIET VAN PLAN OM OP HET EK VERSTOPPERTJE TE SPETEN
'Ik kan me niet
veroorloven ergens
een grove steek
te laten vallen'
of Elektronika.
ZATERDAG 23 JANUARI 1988
ET EEN beetje mazzel
ordt hij morgen tegen het
allen van de avond in Den
aag op de kunstijsbaan De
ithof gekroond tot Europees
ampioen all-round. Als op-
olger van bij die pillen-af-
ire betrokken en in Den
aag afwezige Rus Nikolai
iljajev.
!gen weg
Heiden
Gewapend
A63
internationaal opererende
|ektronika- en Hi-Tech sec-
i toeleverancier fijnmecha-
i eigen produktiefaciliteiten
eiten en mede vormgeven
eken wij een:
vestigingen in Breda en
t managen van een afdeling
Itbouw van onze onderne-
I hoog in zijn vaandel. Ge-
brganisatie denken wij aan
unctie, kunnen hun sollici-
SLAAPKAMER NODIG
300 m' multl slaapkamers
jjjfiÉRBEDEKKING NODIG 200 ROLLEN MULTITAPIJT
ertda-Setatuntmg 32-076-711134 Dongec^st.-josaplBtraat K-01623-2I241
DE STEM
JT
>0 filialen
-in onze keukenwinkels en
an binnenkort een aantal
laarom met spoed:
NWINKELS IN DE
ID EN WEST-BRABANT
en wij enthousiaste
ceur hebben voor deze branche.
ils verkoper werkzaam bent in
1-, auto-, confectie-, technische
In aanmerking voor deze inte-
wel bereid zijn een volledig
jilgen.
vulling is het rijbewijs BE
en gezond en dynamisch
it dan een bondige sollicitatie-
recente pasfoto naar:
l 6100 AC ECHT.
It u in de linker-bovenhoek:
"iterondernemingen- de
jk ruim 200.000 afnemers
frinkwater geproduceerd
enten in de provincie,
lelingen, verspreid over
'roduktiemaatschappij
teit in Limburg en
ordt gevraagd een
lijk Pensioenfonds en de
ektekosten Regeling.
ig dat men in of in de
itandplaats woonachtig is
sn. Bij verhuizing kan een
worden verleend in de
chtingskosten.
vrouwen in dienst nemen,
uitdrukkelijk gevraagd te
jgelijkheid van kinder-
rtogenbosch aanwezig.
natie met betrekking tot
gewenst telefonisch
genomen met de heer Ing.
ng Algemene Dienst,
'73-154432 of met
tuten, afdeling Personeels-
73-154497.
tend schriftelijk en tot 14
chijnen van deze adver-
in de bedrijfsdirecteur
de N.V. P.N.E.M.,
HA 's-Hertogenbosch,
van nr. 87-T-316in de
Jk benader het EK heel serieus. Ik zeg niet dat ik ga winnen, maar ik zal me wel kapot knokken om zo dicht mogelijk hij die eerste plaats te geraken
- FOTO WOUT STEENSMA
wRobvanDeursen
brokje geluk zal daarbij nood-
kelijk zijn, omdat dit EK een van
laatste toernooien is die in de
litenlucht zal worden afgewerkt.
gezien de ervaringen van het Euro-
a schaatstreffen van 1983 op dezelfde
'te, waar door de wisselende omstan-
ïheden de overwinning van Hilbert
e der Duim na afloop sterk ter dis-
®ie stond, kunnen het van het Noord-
ï-strand met de wind aangevoerde
M, de zeewind zelf en (toen) een ver-
wd dweilschema de topper maken of
■eken.
tw Visser zelf schuift de rol van fa-
net maar al te graag door naar de
•moren' Zweed Tomas Gustafson, de
%e, Noorse kampioen van dit sei-
Rolf Falk-Larsen en naar Gerard
rokers. Zo zit hij nu eenmaal in elk-
«scheiden, af en toe een tikkeltje
"legen en gesteld op rust rond zijn
SOMS dringt het besef even tot hem door. Nu in het Nederlandse
schaatsen het tijdperk Hein Vergeer het einde nadert, weet Leo
Visser dat hem de komende jaren een zwaardere taak wacht. Sa
men met Gerard Kemkers zal hij tegen wilen dank het voortouw
moeten nemen.
De afgelopen twee jaar - Visser maakte zijn debuut in de kern
ploeg tijdens het WK-all-round in Inzeil 1986- voelde hij zichge-
lukkig in de schaduw van 'brutaaltje' Vergeer. Zijn voorbeeld
toch uit hetzelfde Zuidhollandse dorp Haastrecht. Maar het li
chaam van Vergeer lijkt te blokkeren. Verzet zich tegen de gro
tere snelheid, die tegenwoordig wordt gevraagd om bij de abso
lute top te kunnen blijven behoren. Terwijl zijn dorpsgenoot dui
delijk bezig is aan de weg terug naar de anonimiteit, sloeg Leo
Visser, sinds 13 januari dit jaar 22 jaar, de tegenovergestelde
richting in.
■"Ik zal er voor knokken'
allerhoogste tijd om Leo Visser zelf
het woord te laten. „Inderdaad, ik
h straks met Kemkers op 22-jarige
*h]fl de oudste van de ploeg. Wat er
«mende week ook met Hein Vergeer
Kurt; hij stopt in ieder geval aan het
van dit seizoen met lange baan-
'aatsen. Zodra Vergeer eenmaal naar
marathons is overgestapt, zijn Kern
ei en ik de 'ervaren' jongens. Dat is
eigenlijk. Ik sta er in principe niet
stu. in een ploeg lost zoiets zich van-
°p. Ik ben niet zo'n leiderstype. Ten-
dat geloof ik. Wordt de bal in
|n richting gespeeld, heb ik daar in
geval geen moeite mee. Ik heb het
bij Vergeer gezien. Hij was en is nog
steeds meer bezig met dingen buiten het
schaatsen, zoals het geven van inter
views, dan wij. Tegenwoordig ga ik
meer mijn eigen weg. In het eerste jaar
ben je toch voorzichtig. Ik kwam van
Jong Oranje, van Leen Pfrommer. Aan
Gemser moest ik wennen. Ook al bleek
hij een prima vent en een uitstekend
trainer. Ik had het geluk dat Kemkers
gelijk mee over ging. Daardoor stonden
we samen sterker. Konden we er met z'n
tweeën over praten. We tastten de boel
af. Voorzichtig. Nu niet meer. Ik durf
zelfs fouten te maken. Dat maakt me
niet veel uit. Dat hoort er bij."
Voor de Olympische Winterspelen
van Calgary, die op zaterdag 13 februari
beginnen, geldt Leo Visser als een van
dé medaille-kandidaten op de vijf- en
de tien kilometer. Vandaar misschien
dat hij het Europees kampioenschap
vandaag en morgen met dat beeld in
zijn achterhoofd een beetje gereser
veerd zal benaderen.
„Ben je gek, voor eigen publiek wil ik
altijd vlammen. Calgary ligt nog ver ge
noeg weg om volledig van dit EK te
kunnen herstellen. Hoe diep ik waar
schijnlijk ook zal moeten gaan. Er staan
op De Uithof 350 supporters speciaal
voor mij uit Haastrecht en omgeving
langs de baan. Die kan en wil ik niet te
leurstellen door er vanuit te gaan, dat
Calgary veel en veel belangrijker voor
mij is. In werkelijkheid moet ik daar
vanuit gaan, maar dat kan ik dus niet.
Als ik dat deed, had ik mijn plaats be
schikbaar moeten stellen en moeten
blijven trainen. Nee, ik benader het EK
heel serieus. Ik zeg niet dat ik ga win
nen, maar ik zal me wel kapot knokken
om zo dicht mogelijk bij die eerste
plaats te geraken."
De afwezigheid van Guljajev in Den
Haag kan de spanning alleen maar ver
hogen. Immers, de door de doping-af-
faire van zijnvoetstuk gevallen dubbel-
kampioen van vorig seizoen, bouwde
zijn grote meerkamp (500, 1500, 5000 en
10.000 meter) op vanuit de twee korte af
standen. Hilbert van der Duim had daar
in zijn tijd ook een handje van, terwijl
Vergeer in 1985 en 1986 (Eskilstuna en
Oslo) 'woonde' op de mijl en de vijf kilo
meter. In Den Haag lijkt vandaag en
morgen de klok teruggedraaid te wor
den naar de periode van voor '77, toen
een stayer pur sang als Piet Kleine we
reldkampioen kon worden. De mannen
van de lange adem vertonen sinds het
indoor-tijdperk in het schaatsen meer
progressie dan de raffelaars op het kor
tere werk.
Leo Visser schrikt een beetje van die
stelling. „Het zou kunnen, maar als ik
op de 500 meter een seconde op iemand
van de kanshebbers verlies, moet ik al
twintig tellen op de tien kilometer op
hem terugpakken. Ik heb eens een vi
deo-band gezien van het WK in 1977 in
Heerenveen. Dat toen in een week ver
plaatst werd van Da vos, waar geen ijs
lag, naar Nederland. De Noor Stens
Stensen stond na zijn tien kilometer ge
beiteld. Hij zou de kampioen zijn, maar
Eric Heiden had nog een klein kansje. In
het hol van Piet Kleine, zijn tegenstan
der op de tien, bleef hij maar meezwie-
ren. En Heiden haalde het. Op z'n tand
vlees, maar hij pakte die titel. Dat kan
in Den Haag ook gebeuren. Als er goed
ijs ligt, kan een niet zo'n goede stayer,
die na drie afstanden eerste staat in het
klassement zich vastbijten. Zwaar ijs,
dat lijkt me wel in zo'n geval in het
voordeel van ons stayers. Op dat mo
ment komt op aan op puur kracht. En
dat hebben wij nu eenmaal meer dan de
technische glijers".
De basis voor een eventueel Europees
kampioenschap ligt volgens Leo Visser
in de wet van de gelijkmatigheid. „Ik
kan het me niet veroorloven om ergens
een grove steek te laten vallen. Dat
sprak ik al met mezelf af. Ik geloof dat
een vent als de Noor Geir Karlstad op de
sprint twee seconden op de rest laat lig
gen, dat hij gezien is. En die kan toch
een beetje gas geven op de lange afstan
den. Een klassements-wedstrijd is nu
eenmaal iets bijzonders. Van alles een
klein beelje goed, maakt het eindresul
taat uitstekend. Maar vergeet vooral
Tomas Gustafson niet. Gustafson zette
in Inzeil reeds een 38'er neer en in Inns
bruck, dus ook buiten, kwam hij op de
vijf kilometer tot 6.58. Dat laatste vooral
heeft veel indruk op me gemaakt."-
Het indoor-schaatsen van tegenwoordig
werkte speciaal grens-verleggend op de
lange afstanden. Het feit dat inmiddels
Karlstad en Leo Visser de barrière van
veertien minuten op de tien kilometer
doorbraken, spreekt wat dat betreft
boekdelen. Zeker, omdat binnen het we
reldje van de internationale schaatstop-
pers zelf die prestaties nauwelijks ver
bazing wekten. Het werd en wordt als
een normaal en logisch gevolg van het
moderne schaatsen beschouwd.
Leo Visser kijkt even naar de in de
zon blinkende, besneeuwde toppen van
het Alpen-gebergte rond het Zwitserse
Davos, waar hij en Gerard Kemkers
plus Hein Vergeer zich voorbereidden
op het EK. „Het zit tegenwoordig anders
in het koppie. Zo'n 6.58 van Gustafson
buiten was twee jaar geleden nog on
denkbaar geweest. Ja, op Medeo, niet in
Innsbruck. Je ging er gewoon vanuit dat
je zoiets niet kon halen. Door het in
door-schaatsen hebben velen de knop
pen kunnen omdraaien. Niets is in feite
meer onmogelijk. Buiten werkt dat
door. Eenmaal het gevoel hebben dat je
constant onder de zeven minuten rijdt
binnen, geeft je buiten ook een kick. En
kijk maar naar de ontwikkelingen in
het randgebeuren. Nu iedereen binnen
harder gaat, zoekt men voordelen in an
dere zaken. Zoals nog meer aërodyna
mische pakken; windafgevlakte schoe
nen en ijzers van andere materialen.
Voor mij een teken dat onze sport in een
stroomversnelling raakte. Op kleine
dingen moeten tienden van seconden
gewonnen worden. Dat houdt in dat het
schaatsen eindelijk volwassen wordt.
Dat vormt voor mij het grote voordeel
van het indoor-tijdperk."
Hein Vergeer staat vandaag en morgen
in Den Haag met angst en beven aan de
start. De confrontatie met het Neder
landse publiek vreest hij meer dan zijn
tegenstanders. De fluitconcerten vorig
jaar in het overdekte ijsstadion van
Heerenveen bij het WK en de World
Cup suizen nog in zijn oren. Leo Visser
trekt zijn wenkbrauwen op. Een zeer
pijnlijke ervaring voor zijn maatje, zo
weet hij duvels goed. „Ik heb daar veel
van geleerd. Dan zie je hoe relatief suc
ces is. Ik vind het grandioos als mensen
voor mij juichen, maar een uurtje laten
denk ik tegenwoordig toch: als ik op
mijn bek ga, fluiten ze ook naar mij. Ik
ben door die klote ervaringen van Hein
er niet harder op geworden. Dat geloof
ik niet, nee. Je kan het niet maken om
de mensen op de tribunes te negeren.
Alleen, als het mij zou gebeuren, verrast
het me niet meer. Ik ben er wel tegen
gewapend. Een voordeel, al voel ik me
niet bepaald gelukkig met het besef dat
het kan voorkomen."
Schaatsen betekent soms vallen en
opstaan. Dit seizoen schoof Leo Visser,
die toch niet bekend staat als een duike
laar, twee keer onderuit. Eerst tijdens
de Nederlandse afstandenskampioen-
schappen in Heerenveen op de vijf kilo
meter en het eerste weekeinde van het
trainingsstage in Davos op de sprint. De
analyse leerde de Haastrechter dat val
len hem geen angstcomplex zal bezor
gen. „In Heernveen ben ik mezelf van
geen fout bewust. Ik heb de video wél
tien keer afgedraaid, maar kon niets on-
dekken wat ik fout deed. Dat kan. Hier
in Davos kwam coach Henk Gemser na
het zien van de video-beelden naar me
toe. Hij zei: „Voor dat je vandaag weer
op het ijs stapt, wil je ik vragen of je al
weet wat je verkeerd hebt gedaan." Ik
reageerde gelijk. Doordat ik mijn buik
spieren niet genoeg aanspande, liep de
schaats te ver weg en toen kostte het te
veel moeite om mijn slag weer gecoördi
neerd te krijgen. En daardoor raakte de
punt van de schaats het ijs en lag ik op
mijn platte neus. Zodra je de oorzaak
van een valpartij hebt ontdekt, is het
probleem over. Ja, het verhaal van die
ezel en die steen. Maar ook... vallen
hoort er bij. Al bid ik God op m'n blote
knietjes dat het in Den Haag mij be
spaard blijft. Het zou voor eeuwig zonde
blijven."
