DE STEM EDUARD SEYDUTZ VERWENT JAGERS IN I WAALSE ARDENNEN garije Tours s den m.o. 3tie consulent ïi ZATERDAG I4 23 JANUAR119881 JERLAND JDINAVIE IGARIJE CENLAND EMARKEN OLEN arenlang wist notariszoon Eduard Seydlitz (35) uit Hulst niet wat hij met zijn leven aan- wilde. Een tuincentrum in Terneuzen mislukte. Van vertegenwoordigertje spelen werd hij gek. Aan de ww jhad hij een gruwelijke hekel. Zes jaar geleden zag hij brood in een oude familietraditie, de jacht. In Strée in de Belgische Ardennen huurde hij een leegstaand kasteel. Niet ver daar vandaan vond hij een jachtter- waar hij samen met zijn vrouw Annelien een 'wild- parkje' van 350 hectare omrasterde. Sinds die tijd stuurt hij in het jachtseizoen kansloze wilde zwijnen en fazanten voor de geweren van gefortuneerde schietgrage gasten. De andere dagen van het jaar or ganiseert hij jachtreizen voor zijn 'vrienden' door heel Europa. Zelf kijkt hij liever de dood in de ogen bij jach ten op echt groot wild in Afrika of Noord-Amerika. Maar thuis, in zijn Efteling voor volwassenen, is hij de ceremoniemeester van exclusieve jachtpartijen. kastelen Zeshonderd jagers Regeltjes Mooie sport Instructies Ontweiden ;arandeerd sneeuw tot eind apr. 00-2300 m. hoogte, ak. app. Peter Gruber, A-5 he 124. Tel. 09-43.6477.255. geriellijk inger. app. v. 6p^J uitgestr. ski-wandelgeb. en vel] e bezet. 033-16529/634389. tSEE TIROL 1 pers. Zeer mooie omgeving. a. Tel. 09-43.5376.5312. ,-THIERSEE e rustige omgev. voor: wandeleij t bij pension; te voet! Ski-lift< i dorp, gratis vervoer v.v. Grati in v.v. (12 km. af Küfstein). Bul ito nodig (kapper a. huis). Ontbijt Prijzen af ÖS 220,- p.p. p.d. VraJ !r. PENSION ELVIRA MITTE 09-43.5376.5312"*. a/d ATTERSEE. Uitz. op 't met lelwegen en langlaufloipen. Skill n. dir. a. huis. tt uur rijden naai lis biedt U: gr. speelpl., zwembad] Ikon/cv., lift, tafeltennis, biljart 34,-, incl. Pens Traschwandtnei ee Oberös. Tel. 09-43.7666.221. i/d Schlmdminger Tauern, 1000 n a. huis skisch. v. beginners. Loip< lede keuken, kmrs. m. do/wc. V.P. Df^ ng DM 20,-. Voor een aangenaam ver.| ner, Gasthof i. Kleinsölk, 8961 Stein hnstat. Gröbming. ge vakantiewoningen, itudio. Tel. 09-49.69.656525. 2-6 pers., zuidbalk. R Daldini, ia, tel.: 09-41.9335-2095 of 353458. Kjrl. te huur 1-5 kmr. vakhui istig geleg. Ideaal ski en langlauf! pileer. Tel. 09-41.81341600/342339 oi| Lenzerheide. twit) te huur 4 kmrs., 8 bed., balk.,1 18-511769 of 512713. IOSLAVIE xlerne app./kamers direkt aan 3 Gratis folder 01620-52620/50001. Dolom. hotel m. strand, kmrs. m.| ;pt. nog vrij. 09-49-491-61339. i^GALOWS IN ZWEDEN genhausen 1. Tel. 09-49.4763.7542. VGARIJE. 8 dgn. 540,-. H.P.H. De :ls - bungalows - appartementen 5 catalogus. Tel. 077-872453. 3, hotel, camp. in geheel Hongarije. I 5109 ZG 's-Gravenmoer 01623-22194. lein 11 a, Arnhem 085-435050 Vakantiehuizen, campings, hotels ierachtige marmer-dorp. i, van partic. Tel. 09-49.228.239784. irhuurt app. in Tolo bij Nafplion] kantie! Alles in de buurt! max. 4 pers. Na 18 u.: 043-437220. gelegen huisje, direkt a. zee. en tot 20 maart: tel. 05443-74058. N TE HUUR in Denemarken. Tel. 05» gburo - Hoofdweg 99 - 9681 AC Midwoldl gevraagd voor de instrukteursop- J r.) leeftijd 20-40 jr. Zeilschool g (Fr.l.) Vraag info: 05154-2363. wordt lezen dan INTERNATIONAL alist bij uitstek biedt u 5% idreizen als u boekt tot 31/1 '81 070-451302. Lid Gar. fonds. J kulturefe reizen 1 t/m 7 apr. v.v. luxe autobus 1- ■Warschau. 2: Nrd.-M. Polen Praag, verbl. H-P j el 30. 6581 DW Malden 080-583366. ngscursussen voor omputer boekhouden dam. Tel. 010-4137526/4138118 b.g.g. 01807-12930- Den Haag. Tel. 070-977102. Tilburg. Tel. 013-421719. irenbeek. Tel. 04255-2421 eda. Tel. 076-651774. Door Frank DelJ Eduard Seydlitz vertelt zijn verhaal aan de vooravond van de laatste jachtpartij dit seizoen. Buiten is het donker, en kil. Binnen, in een van de w ruime vertrekken die chateau de te telt, is het behaaglijk. Aan de muur tijken trofeëen uit Alaska en Afrika mee koe Eduard de eerste Bordeaux aan spreekt, en zijn vijftigste sigaret van die dig. Aan zijn voeten ligt een krokodil, dood. Op zijn schoot zijn tweejarige tek- H levend. „Dat zou een hond van het kritisch faunabeheer kunnen zijn. Abso- tiut anti-jacht. Naar wilde zwijnen kijkt tij even en loopt dan door. Dat is niets •oor hem". Een diepe basstem vult de holle ruim- le- »Hoe ik hier gekomen ben is eigenlijk een mooi verhaal", vindt de slotheer Achter in de twintig was hij toen al. «Ik ben op een gegeven moment in Brus- begonnen met het organiseren van jichtreizen in het buitenland. Maar daar 'keel moeilijk je brood in te verdienen. commissionair krijg je vijftien pro- te Als je de kosten bekijkt is het Jgenlijk geen haalbare kaart. Dus toen Jicht ik bij mezelf: dat zijn slimmerik- reu die de jacht verkopen, want die ver ten hun spullen twee keer. Hetzelfde Jantje of zwijntje wordt een keer aan "e jager verkocht om het te laten schie- j® en de tweede keer, want het wild "jft liggen, voor het vlees. Ja, dan tel je °P- Een plus een is twee. Ik dacht bij me- pE ik moet het zelf gaan doen". De notariszoon is toen gaan zoeken te een geschikt jachtterrein. „De plek 'I uitstek was voor mij de Ardennen. je zoiets wilt gaan doen heb je een ro°t eigendom nodig. Dan praat je over 'aderden hectare. Zulke eigendommen te er in de Ardennen nog voldoende". twee jaar overheen voor hij een t terrein had gevonden. „Ik had I. e'al mijn woord laten vallen, maar na Ih Jte tiad ik nog niets. Ik had voor I Self eigenlijk al besloten om heel de zaak uit mijn hoofd te zetten toen ik een telefoontje kreeg. Binnen een week was de zaak rond. Daarna heb ik het kasteel gevonden. Dat is in de Ardennen geen enkele moeite. Er staan er zoveel. In een cirkel van tien kilometer rond dit kasteel staan er zeker nog wel dertig, waarvan de helft leeg staat. Wat jammer is". Overeenstemming met eigenaar baron de Moffart werd al even vlot bereikt. „De man wilde het kasteel laten afbre ken. Het contract om het te slopen was al getekend. En toen kwam ik op de proppen. Dat was een volslagen verras sing voor hem. Welke idioot wil nu zo'n ding huren. Het is gebouwd rond 1200, en daarna drie keer verbouwd, in 1870 voor het laatst. Generaties van die man zijn familie hebben hier in gewoond. Het valt niet mee als je het dan moet laten slopen. Maar toen kwam ik, en hij is nu heel blij dat het kasteel weer leeft. Maar als ik dit niet zou bedrijven zou het voor mij ook niet kunnen. Wie kruipt er dan nog in zo'n ding. Privé is het niet te doen". Het jachtterrein is zo'n 1500 hectare groot. Een vierde daarvan omrasterde hij voor de jacht op wilde zwijnen. „Dat-was een hele klus. Daar heb ik samen met mijn vrouw een half jaar over gedaan. Heb je wel eens drieduizend palen op een vrachtwagen zien liggen. Die moes ten allemaal de grond in. De bodem is hier hard, niet zo als in Nederland dat je de palen er als het ware met de blote hand kan indrijven. Als we zestig palen op een dag deden hadden we heel hard gewerkt. Ik weet nog niet hoe we het voor elkaar hebben gekregen. Ik ben toen tien kilo afgevallen. Maar die zijn er ondertussen weer aan", lacht de kasteel heer uitbundig. Zijn bedrijf groeide hard. De eerste jaren ging het om enkele honderden gasten. Nu krijgt hij elke seizoen zo'n zeshon derd jagers over de vloer. De meesten, een selectie van hard werkende maar goed verdienende ondernemers, komen Eduard Seydlitz en zijn vrouw voor hun Jachtslot: „De charme van de omgeving, een echt kasteel, heel de ambiance er rond, dat trekt. - foto's de stem/corj. de boer Jachtslot schot in de roos De zwijnen worden ter plekke ontweid. Vakkundige handen snijden de nog warme kadavers open en sleuren de dampende Ingewanden op de koude bos grond. uit Nederland. „Het is heel eigenaardig. Als je het in Nederland zou doen zou je veel Belgen hebben. Hier zeggen ze 'in je eigen land ben je nooit profeet'. Het is het idee voor velen dat ze even in het buitenland zijn ook al is het dan maar België. Even eruit. De charme van de omgeving, een echt kasteel, heel de am biance er rond, dat trekt. Ik verhuur het kasteel ook voor bruiloften. Dat er veel Nederlanders komen, komt ook door de taal. Door mijn Nederlandse mentaliteit. Je zit wat makkelijker op die markt. Fransen bijvoorbeeld hebben een heel andere mentaliteit, een heel ander zaken leven". Hoe hij zich in die wereld een plaatsje moest veroveren, leerde hij in zijn pe riode als vertegenwoordiger van een be drijf in landbouwartikelen. „Hoe dat kwam, weet ik niet, maar op een gegeven moment zat ik niet meer bij de inkopers van het bedrijf maar altijd bij de direc teuren. Dan begin je over zaken te pra ten. Je hoort veel, je leert veel, ja, ja". Concurrentie vreest hij niet, ook al üjkt de markt ervoor open omdat hij de enige in België is. In combinatie met zijn reisbureau denkt hij zelfs de enige in Europa te zijn. „Een paar jaar geleden probeerde een Nederlander hetzelfde, maar was binnen een paar maanden al failliet. Dit vak is zeer persoonsgevoelig. Mensen doen zaken met mij maar mis schien niet met Pietje. Het is geen dik doenerij. Dat klinkt misschien zo. Maar ik ben echt doodsbenauwd om het aan anderen over te laten. Daarom komt er ook nooit een tweede kasteel of een tweede jachtterrein. Ik kan mezelf niet in tweeën splitsen". Hij vertrok naar Belgie omdat hij in Ne derland op die schaal nooit zaken zou kunnen doen. Zou mogen doen. „In Ne derland mag je steeds minder. Ook met de jacht. In Engeland bijvoorbeeld heb je veel estates waar ze hun jacht verko- Ïien. Dat is de enige manier om hun andgoed bij elkaar te houden. Zoiets in Nederland doen kun je wel vergeten. Dan ben je aan allerlei regeltjes gebon den. In Engeland mag je bijvoorbeeld zelfs geen fazant meer uitzetten. Wat na tuurlijk klinklare onzin is. Ze kunnen wel zeggen: het is jammer voor het fa- zantje dat wordt doodgeschoten. Maai de behoefte aan die fazant is er toch. Die behoefte is zo groot dat de fazanten uit Engeland worden geïmporteerd. Wat maakt het dan uit of die fazant in het buitenland wordt gefokt en doogescho- ten of in Nederland". Ethische bezwaren zoals die door mi lieubewegingen worden aangedragen en die zijn business kapot kunnen maken heeft hij niet. „Neem, nu kistkalveren. Die kunnen geen meter voor of achter uit. Of kippen die nooit het daglicht heb ben gezien. Dat wordt toch ook allemaal gegeten. Nee, dan ben ik liever een zwijntje dat voor zijn leven mag rennen". Dat er in Nederland geen fazanten meer mogen worden uitgezet, hebben de jagersverenigingen aan zichzelf te wijten, zegt Eduard. „Waarom denkt u dat hier zoveel Nederlandse jagers komen. Al die lulverhalen in Nederland waar de Neder landse jagersvereniging zich mee verde digt. Dat wij moeten jagen om het even wicht in stand te houden is klinklare on zin. Wij jagen, omdat wij het zo graag doen. Dat mijn bedrijf bestaat, is daar van het beste bewijs. Kijk, als er in Ne derland werkelijk gereguleerd moet wor den dan moeten ze staatsmensen in dienst nemen en die zullen het dan wel doen voor ons. De Nederlandse jagers worden nu met hun eigen argumenten om de oren geslagen. Als je het bestand wil reguleren, waarom moet je dan nog fazanten uitzetten?" „Geloof mij, mensen jagen omdat ze het graag doen. Niet omdat je graag doodt. Dat doet niemand graag. Maar het is een mooie sport. Je bent buiten, staat heel dicht bij de natuur. Voor dag en dauw opstaan, dat gevoel. Je wilt op een gege ven moment een ree of wild zwijn schie ten. Je stapt een paar keer om twee uur 's morgens uit bed en je gaat uren wachten tot het beest komt. En als die dan een keer komt en je schiet het hert, mag je dan ook een keer feesten en blij zijn dat je een mooi schot hebt gelost? Je gaat dan echt niet thuis zitten vertellen dat het zo fijn is dat je de jacht hebt geregu leerd. Je bent dan donders blij om de trofee die je geschoten hebt. Zo is het". Op de laatste dag van het jachtseizoen moet het raster worden leeggeschoten. Alle varkens moeten eruit, zodat het ter rein zich kan herstellen. De jacht ver koopt beter als de jagers in een groene omgeving kunnen jagen. Honderd var kens op een terrein van 350 hectare laten ronddolen, levert na verloop van tijd een kale vlakte op. Eduard doet op zo'n dag zelf mee. Bij het leegschieten van het ras ter gaat voor de jagers veel sportieve waarde verloren omdat de drijvers zich zo formeren dat de wilde zwijnen nauwe lijks een kans krijgen te ontsnappen. On snappen doen ze bij andere drijfjachten wel. Een bewijs volgens Eduard dat ge fokt wild toch wild blijft. „Maar als ze de eerste keer niet worden geschoten ko men ze toch de vijfde of zesde jacht aan de beurt". De dag van de jacht breekt voor Eduard extra vroeg aan. Hij moet zijn gezelschap aan de grens ophalen wat langer duurt, omdat hij in Luik zijn sleutels in de auto laat liggen. Na de ontvangst, kamerinde ling en lunch verzamelen de jagers zich op de binnenplaats. De instructies klin ken streng. „Het is verboden in de drift te schieten, daar lopen drijvers in en honden. Iedere jager maakt zich voor de drift kenbaar aan zijn buurman en ver laat zijn post niet, wat er ook gebeurt. Het is verboden voor en na de drift met een geladen geweer rond te lopen". Met die informatie vertrekt het kleine konvooi naar het jachtterrein waar de drijvers en honden al klaar staan. In het veld verdelen Eduard en zijn jachtopzie ner Wolfgang Hoyarts uit Breda de pos ten. Eduard plaatst zichzelf op een kroonpost omdat hij zijn gasten actie wil laten zien. Na het startschot mogen de drijvers hun show opvoeren. Het is de bedoeling dat de jagers die in linies staan opgesteld, de zwijnen aan zich voorbij zien trekken. De beestjes schieten moet dan voor een geoefend jager weinig pro blemen meer opleveren. Voor Eduard begint dan een span nende tijd waarin hij tientallen keren naar zijn sigaretten grijpt. „Ik sta hier nu wel met jullie te praten maar intussen gaat er heel wat in mijn kop om. Je kunt nu niets meer doen en hoopt toch dat iedereen kansen krijgt om te schieten". Als hij dertig schoten heeft gehoord valt de spanning weg. Twintig schoten op een jacht is doorgaans een goed gemiddelde. Maar de dertig schoten staan niet voor dertig slachtoffers. Die dag krijgt een groot aantal jagers, na drieëneenhalf uur posten, zelfs geen zwijn te zien. Een Italiaanse gast die va ker op chateau de Streé vertoeft, kan vier keer aanleggen, maar mist evenzoveel keren. Een aannemer uit Willemstad die voor de eerste keer meegaat, legt er wel iswaar vier om, maar heeft er negen ko gels voor nodig. Totale oogst dertien stuks. Als de jagers zich na het afblazen van de jacht hergroeperen en hun ervaringen kameraadschappelijk uitwisselen slepen de drijvers de kadavers naar een open plek in het bos. Een varken ziet er uit als schietschijf en is alleen nog maar interes sant om ragóut van te maken. Eentje zonder hersenpan verdient al evenmin een schoonheidsprijs. Een wildhande- laar, die van dichtbij eens wilde meema ken hoe hij aan zijn porties vlees komt, kan er niet veel mee doen. Daarna volgen bloederige taferelen. De zwijnen worden ter plekke ontweid. Vak kundige handen snijden de nog warme kadavers open en sleuren de dampende ingewanden op de koude bosgrond. De levers, zo wil de traditie, zijn voor de drijvers. Vervolgens worden de ontweide zwijnen op een aanhangertje afgevoerd. Terug op het kasteel wordt een ta bleau gemaakt van het wild. Een mo ment voor thuis. De prijsschutters knie len bij hun slachtoffers en kijken trots in de camera's van hun collega's. De sfeer van mannen onder elkaar wordt in de borrelkamer voortgezet. „Dat hoort er ook bij", zegt Eduard. De tongen losser, jachtkledij verruild voor smakelijke smo kings, zet het gezelschap zich rond half acht aan aan het buffet. Het diner wordt verschillende keren onderbroken. Voor speeches en heildronken. Attenties zijn er voor de koningsschutters, een jacht- das. Attenties ook voor het gastechtpaar. Voor Annelien een gerookte zalm. Voor Eduard, verpakt in een harde noot, een condoom.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 29