DE STEM
EDUARD SEYDUTZ
VERWENT JAGERS IN
I WAALSE ARDENNEN
garije Tours s
den m.o.
3tie consulent
ïi
ZATERDAG I4
23 JANUAR119881
JERLAND
JDINAVIE
IGARIJE
CENLAND
EMARKEN
OLEN
arenlang wist notariszoon Eduard
Seydlitz (35) uit Hulst niet wat hij met zijn leven aan-
wilde. Een tuincentrum in Terneuzen mislukte. Van
vertegenwoordigertje spelen werd hij gek. Aan de ww
jhad hij een gruwelijke hekel. Zes jaar geleden zag hij
brood in een oude familietraditie, de jacht. In Strée in
de Belgische Ardennen huurde hij een leegstaand
kasteel. Niet ver daar vandaan vond hij een jachtter-
waar hij samen met zijn vrouw Annelien een 'wild-
parkje' van 350 hectare omrasterde. Sinds die tijd
stuurt hij in het jachtseizoen kansloze wilde zwijnen
en fazanten voor de geweren van gefortuneerde
schietgrage gasten. De andere dagen van het jaar or
ganiseert hij jachtreizen voor zijn 'vrienden' door heel
Europa. Zelf kijkt hij liever de dood in de ogen bij jach
ten op echt groot wild in Afrika of Noord-Amerika.
Maar thuis, in zijn Efteling voor volwassenen, is hij de
ceremoniemeester van exclusieve jachtpartijen.
kastelen
Zeshonderd jagers
Regeltjes
Mooie sport
Instructies
Ontweiden
;arandeerd sneeuw tot eind apr.
00-2300 m. hoogte,
ak. app. Peter Gruber, A-5
he 124. Tel. 09-43.6477.255.
geriellijk inger. app. v. 6p^J
uitgestr. ski-wandelgeb. en vel]
e bezet. 033-16529/634389.
tSEE TIROL
1 pers. Zeer mooie omgeving.
a. Tel. 09-43.5376.5312.
,-THIERSEE
e rustige omgev. voor: wandeleij
t bij pension; te voet! Ski-lift<
i dorp, gratis vervoer v.v. Grati
in v.v. (12 km. af Küfstein). Bul
ito nodig (kapper a. huis). Ontbijt
Prijzen af ÖS 220,- p.p. p.d. VraJ
!r. PENSION ELVIRA MITTE
09-43.5376.5312"*.
a/d ATTERSEE. Uitz. op 't met
lelwegen en langlaufloipen. Skill
n. dir. a. huis. tt uur rijden naai
lis biedt U: gr. speelpl., zwembad]
Ikon/cv., lift, tafeltennis, biljart
34,-, incl. Pens Traschwandtnei
ee Oberös. Tel. 09-43.7666.221.
i/d Schlmdminger Tauern, 1000 n
a. huis skisch. v. beginners. Loip<
lede keuken, kmrs. m. do/wc. V.P. Df^
ng DM 20,-. Voor een aangenaam ver.|
ner, Gasthof i. Kleinsölk, 8961 Stein
hnstat. Gröbming.
ge vakantiewoningen,
itudio. Tel. 09-49.69.656525.
2-6 pers., zuidbalk. R Daldini,
ia, tel.: 09-41.9335-2095 of 353458.
Kjrl. te huur 1-5 kmr. vakhui
istig geleg. Ideaal ski en langlauf!
pileer. Tel. 09-41.81341600/342339 oi|
Lenzerheide.
twit) te huur 4 kmrs., 8 bed., balk.,1
18-511769 of 512713.
IOSLAVIE
xlerne app./kamers direkt aan 3
Gratis folder 01620-52620/50001.
Dolom. hotel m. strand, kmrs. m.|
;pt. nog vrij. 09-49-491-61339.
i^GALOWS IN ZWEDEN
genhausen 1. Tel. 09-49.4763.7542.
VGARIJE. 8 dgn. 540,-. H.P.H. De
:ls - bungalows - appartementen
5 catalogus. Tel. 077-872453.
3, hotel, camp. in geheel Hongarije. I
5109 ZG 's-Gravenmoer 01623-22194.
lein 11 a, Arnhem 085-435050
Vakantiehuizen, campings, hotels
ierachtige marmer-dorp.
i, van partic. Tel. 09-49.228.239784.
irhuurt app. in Tolo bij Nafplion]
kantie! Alles in de buurt!
max. 4 pers. Na 18 u.: 043-437220.
gelegen huisje, direkt a. zee.
en tot 20 maart: tel. 05443-74058.
N TE HUUR in Denemarken. Tel. 05»
gburo - Hoofdweg 99 - 9681 AC Midwoldl
gevraagd voor de instrukteursop- J
r.) leeftijd 20-40 jr. Zeilschool
g (Fr.l.) Vraag info: 05154-2363.
wordt
lezen
dan
INTERNATIONAL
alist bij uitstek biedt u 5%
idreizen als u boekt tot 31/1 '81
070-451302. Lid Gar. fonds.
J
kulturefe reizen 1 t/m 7 apr. v.v. luxe autobus 1-
■Warschau. 2: Nrd.-M. Polen Praag, verbl. H-P j
el 30. 6581 DW Malden 080-583366.
ngscursussen voor
omputer boekhouden
dam. Tel. 010-4137526/4138118
b.g.g. 01807-12930-
Den Haag. Tel. 070-977102.
Tilburg. Tel. 013-421719.
irenbeek. Tel. 04255-2421
eda. Tel. 076-651774.
Door Frank DelJ
Eduard Seydlitz vertelt zijn verhaal aan
de vooravond van de laatste jachtpartij
dit seizoen. Buiten is het donker,
en kil. Binnen, in een van de
w ruime vertrekken die chateau de
te telt, is het behaaglijk. Aan de muur
tijken trofeëen uit Alaska en Afrika mee
koe Eduard de eerste Bordeaux aan
spreekt, en zijn vijftigste sigaret van die
dig. Aan zijn voeten ligt een krokodil,
dood. Op zijn schoot zijn tweejarige tek-
H levend. „Dat zou een hond van het
kritisch faunabeheer kunnen zijn. Abso-
tiut anti-jacht. Naar wilde zwijnen kijkt
tij even en loopt dan door. Dat is niets
•oor hem".
Een diepe basstem vult de holle ruim-
le- »Hoe ik hier gekomen ben is eigenlijk
een mooi verhaal", vindt de slotheer
Achter in de twintig was hij toen al.
«Ik ben op een gegeven moment in Brus-
begonnen met het organiseren van
jichtreizen in het buitenland. Maar daar
'keel moeilijk je brood in te verdienen.
commissionair krijg je vijftien pro-
te Als je de kosten bekijkt is het
Jgenlijk geen haalbare kaart. Dus toen
Jicht ik bij mezelf: dat zijn slimmerik-
reu die de jacht verkopen, want die ver
ten hun spullen twee keer. Hetzelfde
Jantje of zwijntje wordt een keer aan
"e jager verkocht om het te laten schie-
j® en de tweede keer, want het wild
"jft liggen, voor het vlees. Ja, dan tel je
°P- Een plus een is twee. Ik dacht bij me-
pE ik moet het zelf gaan doen".
De notariszoon is toen gaan zoeken
te een geschikt jachtterrein. „De plek
'I uitstek was voor mij de Ardennen.
je zoiets wilt gaan doen heb je een
ro°t eigendom nodig. Dan praat je over
'aderden hectare. Zulke eigendommen
te er in de Ardennen nog voldoende".
twee jaar overheen voor hij een
t terrein had gevonden. „Ik had
I. e'al mijn woord laten vallen, maar na
Ih Jte tiad ik nog niets. Ik had voor
I Self eigenlijk al besloten om heel de
zaak uit mijn hoofd te zetten toen ik een
telefoontje kreeg. Binnen een week was
de zaak rond. Daarna heb ik het kasteel
gevonden. Dat is in de Ardennen geen
enkele moeite. Er staan er zoveel. In een
cirkel van tien kilometer rond dit kasteel
staan er zeker nog wel dertig, waarvan
de helft leeg staat. Wat jammer is".
Overeenstemming met eigenaar baron
de Moffart werd al even vlot bereikt.
„De man wilde het kasteel laten afbre
ken. Het contract om het te slopen was
al getekend. En toen kwam ik op de
proppen. Dat was een volslagen verras
sing voor hem. Welke idioot wil nu zo'n
ding huren. Het is gebouwd rond 1200,
en daarna drie keer verbouwd, in 1870
voor het laatst. Generaties van die man
zijn familie hebben hier in gewoond. Het
valt niet mee als je het dan moet laten
slopen. Maar toen kwam ik, en hij is nu
heel blij dat het kasteel weer leeft. Maar
als ik dit niet zou bedrijven zou het voor
mij ook niet kunnen. Wie kruipt er dan
nog in zo'n ding. Privé is het niet te
doen".
Het jachtterrein is zo'n 1500 hectare
groot. Een vierde daarvan omrasterde hij
voor de jacht op wilde zwijnen. „Dat-was
een hele klus. Daar heb ik samen met
mijn vrouw een half jaar over gedaan.
Heb je wel eens drieduizend palen op
een vrachtwagen zien liggen. Die moes
ten allemaal de grond in. De bodem is
hier hard, niet zo als in Nederland dat je
de palen er als het ware met de blote
hand kan indrijven. Als we zestig palen
op een dag deden hadden we heel hard
gewerkt. Ik weet nog niet hoe we het
voor elkaar hebben gekregen. Ik ben
toen tien kilo afgevallen. Maar die zijn er
ondertussen weer aan", lacht de kasteel
heer uitbundig.
Zijn bedrijf groeide hard. De eerste jaren
ging het om enkele honderden gasten.
Nu krijgt hij elke seizoen zo'n zeshon
derd jagers over de vloer. De meesten,
een selectie van hard werkende maar
goed verdienende ondernemers, komen
Eduard Seydlitz en zijn vrouw voor hun Jachtslot: „De charme van de omgeving, een echt kasteel, heel de ambiance er rond, dat trekt.
- foto's de stem/corj. de boer
Jachtslot schot in de roos
De zwijnen worden ter plekke ontweid. Vakkundige handen snijden de nog
warme kadavers open en sleuren de dampende Ingewanden op de koude bos
grond.
uit Nederland. „Het is heel eigenaardig.
Als je het in Nederland zou doen zou je
veel Belgen hebben. Hier zeggen ze 'in je
eigen land ben je nooit profeet'. Het is
het idee voor velen dat ze even in het
buitenland zijn ook al is het dan maar
België. Even eruit. De charme van de
omgeving, een echt kasteel, heel de am
biance er rond, dat trekt. Ik verhuur het
kasteel ook voor bruiloften. Dat er veel
Nederlanders komen, komt ook door de
taal. Door mijn Nederlandse mentaliteit.
Je zit wat makkelijker op die markt.
Fransen bijvoorbeeld hebben een heel
andere mentaliteit, een heel ander zaken
leven".
Hoe hij zich in die wereld een plaatsje
moest veroveren, leerde hij in zijn pe
riode als vertegenwoordiger van een be
drijf in landbouwartikelen. „Hoe dat
kwam, weet ik niet, maar op een gegeven
moment zat ik niet meer bij de inkopers
van het bedrijf maar altijd bij de direc
teuren. Dan begin je over zaken te pra
ten. Je hoort veel, je leert veel, ja, ja".
Concurrentie vreest hij niet, ook al
üjkt de markt ervoor open omdat hij de
enige in België is. In combinatie met zijn
reisbureau denkt hij zelfs de enige in
Europa te zijn. „Een paar jaar geleden
probeerde een Nederlander hetzelfde,
maar was binnen een paar maanden al
failliet. Dit vak is zeer persoonsgevoelig.
Mensen doen zaken met mij maar mis
schien niet met Pietje. Het is geen dik
doenerij. Dat klinkt misschien zo. Maar
ik ben echt doodsbenauwd om het aan
anderen over te laten. Daarom komt er
ook nooit een tweede kasteel of een
tweede jachtterrein. Ik kan mezelf niet in
tweeën splitsen".
Hij vertrok naar Belgie omdat hij in Ne
derland op die schaal nooit zaken zou
kunnen doen. Zou mogen doen. „In Ne
derland mag je steeds minder. Ook met
de jacht. In Engeland bijvoorbeeld heb
je veel estates waar ze hun jacht verko-
Ïien. Dat is de enige manier om hun
andgoed bij elkaar te houden. Zoiets in
Nederland doen kun je wel vergeten.
Dan ben je aan allerlei regeltjes gebon
den. In Engeland mag je bijvoorbeeld
zelfs geen fazant meer uitzetten. Wat na
tuurlijk klinklare onzin is. Ze kunnen
wel zeggen: het is jammer voor het fa-
zantje dat wordt doodgeschoten. Maai
de behoefte aan die fazant is er toch. Die
behoefte is zo groot dat de fazanten uit
Engeland worden geïmporteerd. Wat
maakt het dan uit of die fazant in het
buitenland wordt gefokt en doogescho-
ten of in Nederland".
Ethische bezwaren zoals die door mi
lieubewegingen worden aangedragen en
die zijn business kapot kunnen maken
heeft hij niet. „Neem, nu kistkalveren.
Die kunnen geen meter voor of achter
uit. Of kippen die nooit het daglicht heb
ben gezien. Dat wordt toch ook allemaal
gegeten. Nee, dan ben ik liever een
zwijntje dat voor zijn leven mag rennen".
Dat er in Nederland geen fazanten
meer mogen worden uitgezet, hebben de
jagersverenigingen aan zichzelf te wijten,
zegt Eduard. „Waarom denkt u dat hier
zoveel Nederlandse jagers komen. Al die
lulverhalen in Nederland waar de Neder
landse jagersvereniging zich mee verde
digt. Dat wij moeten jagen om het even
wicht in stand te houden is klinklare on
zin. Wij jagen, omdat wij het zo graag
doen. Dat mijn bedrijf bestaat, is daar
van het beste bewijs. Kijk, als er in Ne
derland werkelijk gereguleerd moet wor
den dan moeten ze staatsmensen in
dienst nemen en die zullen het dan wel
doen voor ons. De Nederlandse jagers
worden nu met hun eigen argumenten
om de oren geslagen. Als je het bestand
wil reguleren, waarom moet je dan nog
fazanten uitzetten?"
„Geloof mij, mensen jagen omdat ze het
graag doen. Niet omdat je graag doodt.
Dat doet niemand graag. Maar het is een
mooie sport. Je bent buiten, staat heel
dicht bij de natuur. Voor dag en dauw
opstaan, dat gevoel. Je wilt op een gege
ven moment een ree of wild zwijn schie
ten. Je stapt een paar keer om twee uur 's
morgens uit bed en je gaat uren wachten
tot het beest komt. En als die dan een
keer komt en je schiet het hert, mag je
dan ook een keer feesten en blij zijn dat
je een mooi schot hebt gelost? Je gaat
dan echt niet thuis zitten vertellen dat
het zo fijn is dat je de jacht hebt geregu
leerd. Je bent dan donders blij om de
trofee die je geschoten hebt. Zo is het".
Op de laatste dag van het jachtseizoen
moet het raster worden leeggeschoten.
Alle varkens moeten eruit, zodat het ter
rein zich kan herstellen. De jacht ver
koopt beter als de jagers in een groene
omgeving kunnen jagen. Honderd var
kens op een terrein van 350 hectare laten
ronddolen, levert na verloop van tijd een
kale vlakte op. Eduard doet op zo'n dag
zelf mee. Bij het leegschieten van het ras
ter gaat voor de jagers veel sportieve
waarde verloren omdat de drijvers zich
zo formeren dat de wilde zwijnen nauwe
lijks een kans krijgen te ontsnappen. On
snappen doen ze bij andere drijfjachten
wel. Een bewijs volgens Eduard dat ge
fokt wild toch wild blijft. „Maar als ze
de eerste keer niet worden geschoten ko
men ze toch de vijfde of zesde jacht aan
de beurt".
De dag van de jacht breekt voor Eduard
extra vroeg aan. Hij moet zijn gezelschap
aan de grens ophalen wat langer duurt,
omdat hij in Luik zijn sleutels in de auto
laat liggen. Na de ontvangst, kamerinde
ling en lunch verzamelen de jagers zich
op de binnenplaats. De instructies klin
ken streng. „Het is verboden in de drift
te schieten, daar lopen drijvers in en
honden. Iedere jager maakt zich voor de
drift kenbaar aan zijn buurman en ver
laat zijn post niet, wat er ook gebeurt.
Het is verboden voor en na de drift met
een geladen geweer rond te lopen".
Met die informatie vertrekt het kleine
konvooi naar het jachtterrein waar de
drijvers en honden al klaar staan. In het
veld verdelen Eduard en zijn jachtopzie
ner Wolfgang Hoyarts uit Breda de pos
ten. Eduard plaatst zichzelf op een
kroonpost omdat hij zijn gasten actie wil
laten zien. Na het startschot mogen de
drijvers hun show opvoeren. Het is de
bedoeling dat de jagers die in linies staan
opgesteld, de zwijnen aan zich voorbij
zien trekken. De beestjes schieten moet
dan voor een geoefend jager weinig pro
blemen meer opleveren.
Voor Eduard begint dan een span
nende tijd waarin hij tientallen keren
naar zijn sigaretten grijpt. „Ik sta hier nu
wel met jullie te praten maar intussen
gaat er heel wat in mijn kop om. Je kunt
nu niets meer doen en hoopt toch dat
iedereen kansen krijgt om te schieten".
Als hij dertig schoten heeft gehoord valt
de spanning weg. Twintig schoten op een
jacht is doorgaans een goed gemiddelde.
Maar de dertig schoten staan niet voor
dertig slachtoffers.
Die dag krijgt een groot aantal jagers,
na drieëneenhalf uur posten, zelfs geen
zwijn te zien. Een Italiaanse gast die va
ker op chateau de Streé vertoeft, kan vier
keer aanleggen, maar mist evenzoveel
keren. Een aannemer uit Willemstad die
voor de eerste keer meegaat, legt er wel
iswaar vier om, maar heeft er negen ko
gels voor nodig. Totale oogst dertien
stuks.
Als de jagers zich na het afblazen van
de jacht hergroeperen en hun ervaringen
kameraadschappelijk uitwisselen slepen
de drijvers de kadavers naar een open
plek in het bos. Een varken ziet er uit als
schietschijf en is alleen nog maar interes
sant om ragóut van te maken. Eentje
zonder hersenpan verdient al evenmin
een schoonheidsprijs. Een wildhande-
laar, die van dichtbij eens wilde meema
ken hoe hij aan zijn porties vlees komt,
kan er niet veel mee doen.
Daarna volgen bloederige taferelen. De
zwijnen worden ter plekke ontweid. Vak
kundige handen snijden de nog warme
kadavers open en sleuren de dampende
ingewanden op de koude bosgrond. De
levers, zo wil de traditie, zijn voor de
drijvers. Vervolgens worden de ontweide
zwijnen op een aanhangertje afgevoerd.
Terug op het kasteel wordt een ta
bleau gemaakt van het wild. Een mo
ment voor thuis. De prijsschutters knie
len bij hun slachtoffers en kijken trots in
de camera's van hun collega's. De sfeer
van mannen onder elkaar wordt in de
borrelkamer voortgezet. „Dat hoort er
ook bij", zegt Eduard. De tongen losser,
jachtkledij verruild voor smakelijke smo
kings, zet het gezelschap zich rond half
acht aan aan het buffet. Het diner wordt
verschillende keren onderbroken. Voor
speeches en heildronken. Attenties zijn
er voor de koningsschutters, een jacht-
das. Attenties ook voor het gastechtpaar.
Voor Annelien een gerookte zalm. Voor
Eduard, verpakt in een harde noot, een
condoom.