'osting
LEX COENE RICHT ZICH MEER EN MEER OP MAATSCHAPPELIJKE CARRIÈRE
IPNIEITW
DE STEM EXTRA DONDERDAG 14 JANUAR11988
DE STEM SPC
Zeven jaar geleden speelde badmintonspe-
ler Lex Coene serieus met de gedachte pro
fessional te worden. De toen achttienjarige
Velpenaar wilde het liefst alles opzij zet
ten voor zijn geliefde sport, trainde zich
wezenloos en gedroeg zich op de baan
uiterst agressief. De vocabulaire van
Coene leek slechts een woord te bevatten:
winnen. Nu, drie nationale titels, een aan
tal toernooi-overwinningen en veel inter
nationale ervaringen rijker denkt Lex
Coene er heel anders over.
De 26-jarige badmintonspeler heeft geko
zen voor een maatschappelijke carrière en
gaat zijn activiteiten op badminton-gebied
duidelijk terugdraaien. Coene houdt zich
beschikbaar voor de Nederlandse selectie,
probeert via hoofdklasse-vereniging RFL
Arnhem zijn plaats in de Nederlandse top
te handhaven, maar heeft geen oren meer
naar internationale avonturen, laat staan
de Europese- of wereldtop. Terwijl zus
Eline haar ClOS-studie opgaf voor het
badminton, maakte Lex Coene een keuze
in omgekeerde richting.
„Bij Eline is nog steeds sprake van pro
gressie in haar spel, bij mij al langere tijd
niet meer. Dus neem ik nu wat gas terug.
Met badminton kan ik mijn brood niet
verdienen. In het verleden heb ik wel eens
gedacht dat ik prof speler zou kunnen zijn.
Nu bekijk ik de zaken wat realistischer. Ik
kan en wil geen prof speler zijn. En daar
heb ik heel wat redenen voor", stelt Lex
Coene, die tegenwoordig twintig uren les
geeft op een HEAO-school in Zwolle en
daarnaast derdejaars student rechten is.
Onze verslaggever zocht Coene op in zijn
ouderlijk huis in Velp. Een gesprek met
een 'voormalige topsporter', die zijn draai
in de maatschappij probeert te vinden.
VELP - „Ik voel me
nog steeds moe, heb
hier en daar zelfs
spierpijn. Dat heb ik
nog nooit meegemaakt.
Vlak voor de nationale
kampioenschappen ben
ik een paar dagen ziek
geweest, maar tijdens
de wedstrijden voelde
ik me weer prima. Tot
de tweede set in de fi
nale. Daarna ging het
helemaal mis. Tja, ik
weet ook niet hoe 't
kwam, 't is jammer".
Enige tijd na de ontluiste
rende verliespartij in de fi
nale van de 'nationale' te
gen Uun Santossa blikt
Lex Coene terug naar die
eindstrijd.
I badmintonmedewerker
ITERNEUZEN - BC Term
zen won met 6-2 de thi
I wedstrijd tegen het Oost
[houtse Borobudur. Patr
I van Straten verving de
Iwezige Robert Peters.
jnog drie wedstrijden v(
de boeg kan het kampiot
H(
VRDENBURG
elftal draait als een
»ja de winst een paai
ist het gisteren in
ersteklasser SK Bev
dwang te houden,
ïerste plaats voo
Stephanie Hot tie
BONDSCOACH
'Met badminton valt geen
droog brood te verdienen'
Door Eddy van der Beek
De tv-camera's registreerden
keihard het vermoeide gezicht
van drievoudig nationaal kam
pioen Lex Coene, die onver
wacht met duidelijke cijfers
(15-5, 11-15, 5-15) verloor. Het
was de zevende maal dat de
doorgaans conditioneel ijzer-
sterke Velpenaar in de eind
strijd stond en het zou wel eens
de laatste keer kunnen zijn ge
weest. „Ach, het Nederlandse
topniveau moet voor mij ook de
komende twee jaar haalbaar
zijn. Volgend jaar sta ik mis
schien wel weer in de finale.
Waarom niet?"
Zeven jaar geleden wilde je nog
de badmintonivereld veroveren.
Nu schakel je duidelijk terug en
kies je voor je baan en studie.
Wat is er gebeurd?
Lex Coene: „Toen leunde ik te
gen de Nederlandse top aan en
zat ik op school (HEAO in Arn
hem, red.). Ik had het idee om
me na mijn schooltijd full-time
met badminton te gaan bezig
houden. Ik heb die HEAO afge
maakt en realiseerde me dat ik
naar het buitenland zou moe
ten om topspeler te kunnen
worden. Daar had ik toch niet
zo'n trek in. Ik had het hier in
Nederland best naar mijn zin
en de hele wereld doortrekken,
nee... Ondanks de aanwezig
heid van sponsors kon ik in Ne
derland financieel gezien niet
rondkomea Ik heb toen geko
zen voor een rechtenstudie,
omdat ik die studie redelijk
met het badminton kon combi
neren. Eind vorig jaar heb ik
voor de grap gesolliciteerd
naar een part-time baan in het
onderwijs en tot mijn verba
zing werd ik nog aangenomen
ook. Later kwam het idee om
op een wat hoger niveau les te
gaan geven. In die tijd wist ik
natuurlijk al dat ik nooit een
internationale topper zou wor
den, maar op nationaal niveau
kon ik nog best mee. Wil je we
reldtopper worden, dan moet je
zo'n streven grondig aanpak
ken en alles opzij zetten. Nou,
daar had ik dus geen zin meer
in. Vier, vijf keer per dag trai
nen, nee... Ik wilde niet ten
koste van alles de absolute top
halen. Daar kwam nog bij dat
mijn prestaties matig waren;
er zat geen duidelijke ontwik
keling in mijn spel. Ik be
speurde bij mezelf te veel be
perkingen, die door het opvoe
ren van de traningsarbeid niet
zo maar weg te werken zouden
zijn. In mei van dit jaar had ik
de eerste contacten met een
HEAO-school in Zwolle en met
ingang van 1 augustus kon ik
daar twintig uur per week les
geven. Ik heb eerst wat presen
tatie-cursussen gevolgd en het
gaat nu prima".
Ben je niet bang dat je spijt
krijgt van je besluit het bad
minton op een lager pitje te zet
ten?
Lex Coene: 'Bij de beste tien van de wereld kom ik toch nooit'.
Lex Coene: „Ik kon dat aanbod
gewoon niet weigeren, deze
baan is voor mij een prima
start. Zeker ook om eventueel
later naar het bedrijfsleven
over te stappen. Soms denk ik
wel eens van 'had je niet meer
uit die badmintonsport kunnen
halen'. Tja, wie weet. Misschien
krijg ik er later nog wel spijt
van, maar daaraan probeer ik
gewoon niet te denken".
Het topsportklimaat in Neder
land wordt door veel mensen
als slecht bestempeld. Met name
bij individuele disciplines is
het aantal rellen tussen sport
lieden en sportbonden ontel
baar. Heb jij wel eens tegenwer
king ondervonden van de bad-
mintonbond?
Lex Coene: „Nee. Ik heb altijd
veel begeleiding gezocht buiten
de badmintonbond om. Bege
leiding op maatschappelijk,
mentaal of medisch gebied
vanuit de bond is er bijna niet,
al worden nu de eerste stappen
gezet. In principe heb je alleen
te maken met een bondscoach.
Maar nogmaals, wij, mijn fa
milie, hebben altijd veel zelf
ondernomen en zijn bijvoor
beeld ook met de Nederlandse
Sportfederatie gaan praten. De
badmintonbond had en heeft de
middelen niet om toppers, zeg
maar, professioneel te begelei
den. De bond is wel vriendelijk
voor haar speelsters en spelers,
uitzonderingen daargelaten. De
communicatie tussen toppers
en de badmintonbond verloopt
aardig. De bestuurders zitten
ons zeker niet dwars en bij be
paalde selectie-procedures
voor grote toernooien stelt de
bond zich vaak welwillend op.
Althans, ik heb nooit last met
bestuurders gehad. Soms
voelde ik me wel eens moede
loos als ik de mogelijkheden
zag die speelsters en spelers
hadden in toplanden als Dene
marken, Engeland en de Azia
tische landen. Nederland is een
klein land, de middelen zijn be
perkt, maar toch wordt er veel
van ons verwacht. Zo'n manier
van denken, die je in Neder
land heel vaak tegenkomt, is
niet eerlijk. In Nederland ver
wachten ze vaak topprestaties,
maar daar staat weinig tegen
over. Ik heb het dan over spor
ten als tennis, tafeltennis, bad
minton en de zaalsporten. In
Nederland is topsport combine
ren met werk of studie haast
onmogelijk. Er is geen voorzie
ning die een dergelijke combi
natie fors ondersteunt. Volg je
ergens een opleiding, dan heb
ben de mensen die zo'n oplei
ding verzorgen er geen bood
schap dat jij aan topsport doet.
Er valt weinig te regelen; er
wordt gewoon niet over nage
dacht. Ik heb dat zelf meerdere
malen ondervonden. Topspor
ters kunnen dus eigenlijk ner
gens op terug vallen. Hun
maatschappelijke ontwikke
ling komt in de knel en het
'aantal sportlieden, dat rijk
wordt van de sport, is gering.
De NSF is momenteel bezig
met onderzoeken naar het le
ven van topsporters na hun ac
tieve loopbaan. De cijfers zijn
onthutsend, veel ex-topspor
ters krijgen psychische moei
lijkheden, het aantal scheidin
gen of breuken in relaties is
groot. Kortom, topsporters val
len vaak in een groot, diep gat.
Ik wil dat niet, ik wil me toch
een beetje indekken voor de
toekomst. Sommige journalis
ten verwijten mij dat ik niet al
les opzij heb gezet om de abso
lute top te bereiken. Die men
sen beoordelen mij alleen op
mijn sportieve prestaties, maar
wat ik verder in de maatschap
pij doe, interessert hen niet. Ik
begrijp de houding van die
journalisten wel, maar de rede
natie 'topsporters moeten niet
zeuren en alleen maar sporten'
kan er bij mij niet in. Ik denk
ook na over de tijd na de sport.
Ik probeer sport te combineren
met een maatschappelijke car
rière; voor die combinatie heb
ik zelf gekozen. Die combinatie
heb ik zelf geaccepteerd".
Jij hebt altijd aardig kunnen
tennissen. De financiële moge
lijkheden in die sport zijn
groot. Niets voor jou?
Lex Coene (lachend): „Ja, maar
de concurrentie is ook erg
groot. Ik heb veel contact met
Michiel Schapers, die wel eens
hier over de vloer komt als hij
in Nederland is. Moet je eens
horen hoe serieus die jongen
leeft. Schapers zit nu bij de
beste vijftig van de wereld,
maar daarvoor heeft hij lang
moeten knokken. Hij heeft vee]
geïnvesteerd en begint nu te
oogsten. Het leven van een ten
nisser lijkt me trouwens ook
niet alles. Ik hou van uitgaan,
sociale contacten in mijn ken
nissenkring of werkkring. Die
tennissers hebben helemaal
geen kring, die reizen van hot
naar haar, hotel in hotel uit. De
beste twintig hebben vaak geld
genoeg om familie of begelei
ding mee te nemen, maar een
grote groep leidt toch een hard
en jachtig bestaan. Ik zou daar
niet tegen kunnen".
Hoe ziet jouw toekomst er uit?
Lex Coene lijkt me niet iemand
die op het tweede plan gaat spe
len; dus binnen een jaar zal het
wel helemaal gebeurd zijn met
de badmintonsport.
Lex Coene: „Ik denk al twee
jaar dat het met me gebeurd
is.Nee, zonder dollen, ik heb
moeite gehad om dat idee, dat
halen van die Europese of we
reldtop, uit mijn hoofd te zet
ten. Maar goed, die droom is al
lang voorbij. De trainingsar-
beid die ik nu verricht, moet
voldoende zijn om nog twee
jaar met de Nederlandse top
mee te draaien. Dan ben ik 28,
29 jaar en daarna zien we wel
verder".
Op de Zomerspelen van Barce
lona, in 1992, is badminton een
Olympische sport. Zou dat geen
mooie afsluiting van jouw car
rièrezijn?
Lex Coene: „Ach nee, ik heb er
wel eens aan gedacht. Maar
nee. De kwalificatie-eis van het
NOC zal zeer pittig zijn. Dan
moet je de beste van Nederland
worden en blijven. En zelfs dat
gegeven is nog niet voldoende.
Kijk maar naar Michiel Scha
pers. Bij de beste tien van de
wereld kom ik toch nooit. Niet
haalbaar, gezien alles wat ik
nu doe".
Op welke manier heb jij je al
tijd op jouw sport geconcen
treerd of hoe heb je je altijd
ontspannen?
Lex Coene: „Lezen, ik lees
enorm veel. Literatuur. Vanaf
mijn twaalfde heb ik werkelijk
boeken verslonden. Voor het
slapen gaan, in het buitenland.
Ik ben begonnen met boeken
van bijvoorbeeld Couperus en
heb die lijn doorgetrokken
naar de moderne auteurs.
Deelder, Büch. Ik heb ook filo
sofische boeken gelezen, vaak
op vakantie. Lekker rustig.
Rond wedstrijden lees ik vaak
romans. Of boeken die ik al
ken. Die bieden me dan ont
spanning".
ijn jouw beste herinneringen
aan de trips naar het buiten
land?
oene: „Twee reizen staan me
erg bij. De eerste maakte ik op
achttienjarige leeftijd naar In
donesië, vijf weken lang. Mijn
ouders komen uit Indonesië en
ik heb daar tijdens een trai
ningsstage het huis bezocht
waar mijn ouders hebben ge
woond. Op Bandoeng. Hard ge
traind en veel gezien. Een jaar
later maakte ik de sprong naar
de Nederlandse top. In '84 heb
ik een trip gemaald naar China
met mijn zus Eline, Erica van
Dijk, Astrid van der Knaap en
Pierre Pelupessy. Dat was een
culturele uitwisseling, die drie
weken duurde. Tussendoor
hebben we trainingsstages ge-
j Van onze
hap BC Terneuzen
Irneer ontgaan.
Ipe winst van 8-0 van Sfjut
[tegen Wings houdt de Oostb'
(ve:
daan en zijn we nog in1
land, Maleisië en IndonesiiJ
weest. Een prachtige con
tie van sport en cultuur,!
onvergetelijke e venen
Puur sportief gezien zijnr
drie Nederlandse titels rat
lijk absolute hoogtepunten'!
Tegenover hoogtepunten s
ook dieptepunten. Noemer^
een?
Lex Coene: „Ik kan veel d
punten opnoemen, maarl
verliespartij tegen die
rijker op het laatste
kampioenschap in Zweden!
wel een heel deprimerend!
varing. En dan druk ik mei
voorzichtig uit Tjonge, f
was ik toen slecht. Ach, elk|
had ik wel van die wedstr
Ik kan nu wat gemak
tegen mij n verlies. Er is eel
riode geweest waarin ik f
agressief was op de baan rf
ken en schelden. Nu benik|
rustiger. Wel gedreven,:
veel rustiger."
Acht jij een Nederlands
mintonspeler ooit in
absolute wereldtop te t
Lex Coene: „Nou ja,
Pierre Pelupessy, toch ee
goeie. Hij zegt vaak dalj
eigenlijk in deze pericuj
hele wereld zou moeten:
toeren, maar Pierre hee!l|
middels ook een baantje j
cepteerd. Bas von Barna: j
hoff, iets jonger dan ik,
Santossa, die al rond dei
is, gaan zich ook meer ridl
op een maatschappelijke
rière. Het is een bekend
haal. In Nederland is hetj
de meeste sporters bijna e
gelijk om van de sport tel
Dat geldt zeker voor het)
minton, daarmee valt hiera
droog brood te verdienen"
Van onze sportmedewerker
eindstand werd uiteii
jlers, waar ex-internatior
naand de touwtjes in hai
toneel de beteren warea
Beveren-trainer sprak
Doop over een goed oefendu
ver veertien dagen begi
|voor zijn ploeg de tweede coi
etitiehelft met de uitwedstr
gen FC Luik en zijn mann
Uen dan toch beter moet
steren dan gisteravond.
Met name in de eerste he
ras er nauwelijks
rachtsverschil sprake. Voor
rerdedigend speelden de vc
gelegenheid in het gro
)ken Zeeuws-Vlaming
ark Met Alex Dehulsters i
jatste man, Wilco Braafha
voorstopper en het Bre
s-duo Willie de Jaeger
Tonnie van Voren op de vle
»ls werd de Beveren-aanv
staal ontkracht Raakten
eigen toch door de linies, ds
doelman Wim Verpoor
paraat.
Een onvermoeibare Paul vi
er Hooft, die overal te vint
s, kreeg zelfs een mogeli,
eid de score te openen, toen
?an onze tennismedewerker
ERNEUZEN - Stephan
ottier uit St.-Jansteen b
aaide in het master-toe
hooi van het Audi-winte
tennis-circuit bij de 14-;
Fige meisjes de eer
plaats.
in Doorn gespeelde we<
jden waren een slotstuk vf
eerder gespeelde drie roi
en van deze door de tenni
ond georganiseerde wedstr
enreeks. Rottier versloeg in
ale de Utrechtse Klaartje
at met overtuigende cijfer
"2 en 6-1. In de 16-jarige lee
jjjdcategorie was het distri
-eeland vertegenwoordij
or Angela Latuheru en Ma:
j de Kok. Bij de jongei
gde De Kok beslag op
«•de plaats door Joep Hofm.'
et 6-4 en 6-2 te verslaan. E
1 meisjes werd Angela Lati
eru achtste. In de beslissent
ȕ)d verloor zij van Line
temandsverdriet met 2-6,
14-6.
ELBOURNE - Het
piieuw goed met het i\<
jeriandse tennis in Austn
l voor de tweede keer z"
Tn,er,twee landgenoten
aerde ronde van de
URtralin^L
ga
N<
zi
Ope
Kampioer
Coene volgt geconcentreerd de shuttle.
Australische
happen.
Etf.^ Seleden schreve
f®uel Schapers en Huub va
Kei al een stukje geschit
door met zijn tweeën
a ,rde ronde van het ouc
f ad siam toernooi
terecht te komea
L^rdden 1001 de pech
tnk™ r m derde ronde
twamen waarin ze over.
feroui?» na slaags raakten
overigens net
fachtt scheldwoorden e
iwi ,en over het net hee
Be^L ogen' 1)6 hee!
I vana fn daarom spele
kanddaag. de dag weer aa
Pjnaers zijde in het dubbel
L^hapors trok in die broe
iP<ÏÏ,uan het langste eint
lento 6611 Plaatsje in c
toleenr/'en' oadat zij
fgende tegenstander Tii
"Son daarin zijn rug bles
d;
