PROCES TEGEN ACTION DIRECTE BEGINT VANDAAG
ZEEUWSCÏ
Ronnie van
rw
Clint Eastwoods wraal
LA POLICE JUDICIAIR
Uit Opa's Poessiealbum
DE STEM EXTRA OP MAANDAG 11 JANUAR11988
T48
ATTENTATS TERRORISTES
Onthoofd
Wapens
Behulpzaam
Onvrijwillig
Zaadballen
COKS
VAN EYSDEN
IF
BACK TO
THE FUTURE
SAPIENS ON
BORROWED TIME
ONZICHTBARE MAN
MARMALADIVAAR
NIMROD
AY, THERE'S
THE RUB!
BAMBOOZELONEY
Leestafelen
TERNEUZEN - Duizen
den zeevogels zijn het
afgelopen weekeinde
voor de Zeeuwse kust en
np de stranden het
[slachtoffer geworden
yan een illegale lozing
van stookolie op de
Noordzee.
spoorloos
)ndankbaar
f olie laag
gerespecteerd en
De ondergang van
het Huis Rouillan recherche
MINISTlRE DE L INTÉRIEUR
DIRECTION CENTRALE DE LA POLICE JUDICIAIRi
Ondanks een al meer dan
een maand durende hon
gerstaking van oprichter
Jean-Marc Rouillan en
diens gezellin Nathalie
Ménigan, zal vandaag in
Parijs het eerste grote pro
ces beginnen tegen de top
van de Franse terreur-or-
ganisatie Action Directe
(A.D.). Omgeven door de
strengste veiligheidsmaat
regelen worden 24 leden en
sympathisanten van de
groep voor een speciaal
'terroristen-tribunaal' ge
bracht. De eerste aan
klacht luidt 'misdadige sa
menzwering tegen de
Franse staat'. Jean-Marc
Rouillan en de andere kop
stukken van A.D. riskeren
alleen daarvoor al levens
lang. Later dit jaar zullen
echter nog meer processen
volgen. Daar zal het dan
gaan om de specifieke
moorden, aanslagen en
bankovervallen die de
groep op haar geweten
heeft.
Door Bob van Huët
PARIJS - De allerbeste politie
agenten van Frankrijk hebben
die avond post gevat in het
dorpje Vitry-aux-Loges, aan
de rand van het bos van Or
leans. In de eerste linie de man
nen van commissaris Ange
Mancini, chef van het elite
korps RAID. Onhoorbaar en
bijna onzichtbaar door hun
zwarte pakken en bivakmutsen
hebben ze hun prooi omsingeld.
Nog is alles rustig in de half
gerenoveerde boerderij. Twee
mannen en twee vrouwen zit
ten aan tafel. Op het menu
Spaanse worst, aardappelpuree
en een stevige rode wijn. Een
van de mannen schenkt nog
eens in. Het is Jean-Marc
Rouillan, oprichter en leider
van de linkse terreur-organi-
satie Action Directe. De Franse
staatsvijand nummer één ver
keert in goed gezelschap. Aan
tafel zitten Nathalie Menigon,
zijn vriendin en medestrijdster
van het eerste uur, alsook
Georges Cipriani en Joëlle
Aubron, respectievelijk num
mer drie en vier van de ter-
reur-organisatie.
Om precies tien voor negen
zetten Mancini's 'Samoerai's'
de aanval in. Een granaat
blaast de voordeur uit zijn voe
gen. Het blijkt een afleidings
manoeuvre, want de mannen
van het RAID vallen door de
ramen naar binnen. De verras
sing is compleet. Zelfs de altijd
wakende Rouillan weet niet
wat hem overkomt. In een re
flex probeert hij naar de eerste
etage te vluchten waar een ma
chinepistool en granaten lig
gen. Maar een salvo van een
van de politieagenten weer
houdt hem daarvan. Een afket
sende kogel treft de leider van
extreem-links in de rechter bil.
Het zal de enige verwonding
zijn, niet in de laatste plaats tot
verbazing van het slachtoffer
fcns, i m 70. COtpaimcè
t*Kou courts.
marroo cbw, fesnl cl&r
Sus, f m C?*
£ou*«ufvort wwnq# chatsir
jkhmt y% cntvmlre cft qualilé tk tèmnm 4»(*> Ie cadre drv cntjut li v puur
Een Frans opsporingsaffiche waarin naar de verblijfplaats
van Menigon en Aubron wordt gevraagd. - foto ap
De begin vorig jaar gearresteerde Action Directe-leden Jean Marc Rouillan en Nathalie
Menigon. -fotoepa
zelf. Tegen vrienden had
Rouillan vaak gezegd dat de
politie korte metten met hem
zou maken als hij zou worden
gepakt De terrorist vergist
zich. Anders dan de meeste
slachtoffers van AD. zal hij
wél de kans krijgen zich te ver
dedigen, zij het dan in de recht
zaal. Nathalie Ménigon die een
van haar beruchte woede-uit
barstingen heeft en de mannen
van het RAID-team uitscheldt
voor rotte vis, wordt door
Rouillan tot kalmte gemaand.
„Houd je mond", roept hij haar
toe. „We leven nog!"
Heel Frankrijk haalt die 21e fe
bruari 1987 opgelucht adem. De
politie heeft het steeds gevaar
lijker wordende Action Directe
in één klap onthoofd. Na vier
jaar onafgebroken speurwerk
zijn de "historische" leiders
dan toch gevallen.
De top vier van het Franse
terrorisme kon worden ingere
kend door een tip van iemand,
wiens identiteit voor altijd ge
heim zal blijven Juist op een
moment dat het onderzoek op
een dood spoor lijkt te zitten
krant het gehucht Vitry-aux-
Loges in beeld. De 'indic' (tip
gever) heeft Nathalie Ménigon
zelfs gefotografeerd. De jonge
vrouw die mank loopt na een
auto-ongeluk in België is ge
makkelijk herkenbaar, ook al
noemt ze zich nu 'Nadine Pa-
guay'. Haar aanbrenger heeft
recht op de ruim 1 miljoen
francs, uitgeloofd door het
Franse Ministerie van Binnen
landse Zaken na de moord op
Renault-directeur Georges
een toevalstreffer.
De A.D.-boerderij heeft echter
nog meer verrassingen in petto.
Van de acht vuurwapens die er
worden aangetroffen blijken er
drie gebruikt bij diverse
moordaanslagen.
De pistolen waarmee de
Franse generaal Audran, hoofd
van de afdeling wapenexport
op het Ministerie van Defensie
en Georges Besse zijn geëxecu
teerd en de mitrailleur waar
mee generaal Blandin is be
schoten. Uit tal van documen
ten blijkt de samenwerking
van de Franse groep met ge
lijkgestemde organisaties door
heel Europa. Audran was het
eerste slachtoffer van de fusie
met de Duitse RAF, die voor
Jean-Marc Rouillan het grote
voorbeeld is. Gestreefd wordt
naar een algehele terreur en
chaos is Europa, waaruit - vol
gens het revolutionaire A.D.-
j argon - dan een nieuwe, prole
tarische heilstaat geboren zou
moeten worden.
Hoe professioneel de terro
risten die chaos wilden organi
seren blijkt ondermeer uit de
lijvige dossiers over potentiële
slachtoffers. Vele tientalle vi
deocassettes zijn gevonden met
opnames van vooraanstaande
politici, militairen en indus
triëlen. Van sommigen werd
een waar logboek bijgehouden
over hun dagindeling en privé-
activiteiten. Op het zwarte
lijstje van A.D. ondermeer de
rechtse persmagnaat Robert
Hersant, de socialistische oud
premier Laurent Fabius, de
kapiteins van de Franse
atoom-onderzeeërs en de direc
teur van Ariane-Espace.
Volgens de Franse journalist
Roland Jacques, die al deze
onthullingen heeft gedaan in
zijn boek 'La longue traque
d'Action Directe' (uitgeverij
Albin Michel) is wat A.D. in het
verleden heeft uitgevoerd 'he
lemaal niets' vergeleken bij
wat de groep allemaal in de zin
had. Zo waren er ondermeer
plannen voor de sabotage van
een kernenergiecentrale. De
ironie wil dat de uitvoering van
een aantal plannen is ver
traagd door de terreur van een
andere radicale groepering, het
Midden-Oosterse Solidariteits-
comité met de Arabische Poli
tieke Gevangenen. Vanwege de
verstrengde veiligheidsmaat
regelen in Parijs vonden Rouil
lan en de zijnen het verstandi
ger zich even in te houden.
De oprichter van A.D. is in zijn
schuilboerderij aanwezig wan
neer de rechercheurs een eerste
inventaris opmaken Een aan
tal van hen kent hij van eer
dere achtervolgingen. „Die kast
zou ik maar voorzichtig open
maken, er liggen staven tita
niet in", zo waarschuwt hij een
keer. De terrorist plaagt de po
litiemannen door te zeggen dat
ze een nog veel groter succes
zouden hebben geboekt wan
neer ze een week later zouden
hebben toegeslagen.
A.D. stond namelijk op het
punt een hoge functionaris van
het Franse Commissariaat voor
Atoomenergie te ontvoeren.
Voor hem was een van de ka
mers van de boerderij al spe
ciaal ingericht als "volkstribu
naal'. Doel van deze ontvoering
zou zijn geweest de vrijlating
te bewerkstelligen van Regis
Schleicher, een eminent A.D.-
Waar Nathalie Menigon is,
daar is ook Jean-Marc Rouil
lan. Al drie jaar wonen ze op
dit schuiladres. Bij de mensen
in het dorp staat het stel be
kend als 'schuchtere ecologen',
die hun zieke buren met Kerst
mis chocolaatjes brengen. De
aanwezigheid van Cipriani, de
klusjesman en lijfwacht van
Rouillan en Aubron, samen
met Ménigon moordenares van
Georges Besse is voor de politie
Met metaaldetectoren worden bezoekers van processen tegen Action Directe onderzocht op
wapens. -fotoepa
lid en de grote organisator van
de groep. Hij zit levenslang uit
vanwege zijn betrokkenheid
bij de moord op twee politie
mannen in maart 1984. Het pro
ces tegen Schleicher was voor
de Franse justitie aanleiding
tot het instellen van de speciale
'terroristen-tribunalen'. Een
eerste proces tegen Schleicher
moest worden verdaagd nadat
de burgerjury door hem was
bedreigd Volgens sommige po
litiemensen zou het wegvallen
van 'de organisator' in belang
rijke mate hebben bijgedragen
aan de val van het huis Rouil
lan.
Over de structuur van Action
Directe, dat een nationale en
internationale tak heeft, is in
middels ook weer wat meer be
kend. Door heel Frankrijk
heeft de groep sympathisanten,
waarvan een aantal overigens
op onvrijwille wijze is gerecru-
teerd.
Een voorbeeld van de laatste
is wel het verhaal van de 47-j a-
rige advocate Charlotte Gra-
nier die vandaag in de be
klaagdenbank zal zitten. Een
oude vriendschap met de
Duitse terroriste Gudrun Enss-
lin werd haar fataal. Hoewel
beide vrouwen, lang voordat
Ensslin bij de RAF ging, elkaar
uit het oog hadden verloren,
wist een lid van Action Directe
haar onder druk te zetten. Gra-
nier zorgt voor een schuiladres
voor Schleicher en wordt met
de dood bedreigd als ze erach
ter komt wie hij eigenlijk is.
Omdat ze niet naar de politie
durfde moet ook zij nu voorko
men voor 'misdadige samen
spanning'.
Het proces tegen de 24 bete
kent echter niet dat Action Di
recte definitief is uitgescha
keld.
De Franse politie vermoedt
dat de organisatie ongeveer 200
leden telt, waaronder een aan
tal radicale jongeren die bereid
zouden zijn de fakkel van
Rouillan over te nemen. Dat die
nieuwe generatie terroristen
heel serieus genomen moet
worden bleek een aantal dagen
geleden. Op het uiterst geheime
adres van de met terrorisme
belaste Parijse onderzoeks
rechter Jean-Louis Bruguière
kwam een uiterst dubieuze
nieuwjaarskaart binnen met de
tekst „1987 was een goed jaar.
En 1988?". Bruguière ontsnapte
vorig jaar met veel geluk aan
een moordaanslag, toegeschre
ven alweer aan Action Directe.
Als jongetjes te vroeg worden
geboren, is er een dikke kans,
wel 30 procent, dat er geen
ballen in hun zakje zitten. Hoe
kan dat? De testes, de zaad
ballen dus, ontstaan niet op de
plaats waar je ze zou ver
wachten en waar ze later ook
horen te zitten, maar een flink
eind hogerop in de buik zo ter
hoogte van de nieren. Pas in
de achtste maand van de
zwangerschap dalen ze, met
medeneming van een slip van
het buikvlies af naar de bal
zak ofwel scrotum. Bij die 30
procent zijn de testes klaar
blijkelijk nog op reis en in
bijna alle gevallen komt dat
later wel weer goed.
Maar er zijn ook kinderen bij
wie de testes nooit hun reis
doel zullen bereiken omdat ze
onderweg om ondoorgronde
lijke redenen blijven steken in
de buikholte of het lieskanaal.
Bijna altijd gaat het dan om
één bal en het verschijnsel
heet op zijn Potjesgrieks
'cryptorchisme' wat je letter
lijk kunt vertalen met 'ver
borgen zaadbal'. Om hoeveel
kinderen gaat het precies?
Daar heeft men, theoretisch
tenminste, een aardig idee
over, want bij de lichting 1946
bleek 0,7 procent van alle re-
cruten cryptorchisme te ver
tonen. Dat was nog in de tijd
dat deze kwaal niet werd be
handeld, zodat je kunt stellen
dat als je de natuur zijn werk
laat doen het in meer dan 99
procent van de gevallen vóór
het bereiken van de volwas
senheid wel goed komt. In de
jaren 60 ging men er steeds
meer toe over om per operatie
de echt niet ingedaalde testis
alsnog in het scrotum te bren
gen. Voornaamste reden: op
die manier hoopte men de
verminderde kans op het krij
gen van kinderen te verbete
ren.
We schrijven 1977. In het
Nederlands Tijdschrift voor
Geneeskunde verschijnt een
stof opjagend artikel van de
hand van dr. D. Hoogendoorn.
Hoogendoom is een medische
rekenmeester die op grond
van kille cijfertjes zeker eens
per jaar tot spraakmakende
conclusies komt Ook dat jaar.
Hij becijferde dat meer dan
vier op de honderd jongetjes
voor cryptorchisme geope
reerd werden, terwijl toch
hooguit maar één van die vier
ook echt deze kwaal vertoont.
In een aanvullend commen
taar schrijft kinderarts prof.
Visser dat het duidelijk was
dat kinderen 'op een druk
spreekuur' te vluchtig werden
onderzocht. Ze moeten, zegt
Visser, herhaaldelijk worden
nagekeken om een glij testis
uit te sluiten en als ze al ge
opereerd worden dan alleen
door experts als kinderchi
rurgen en kinderurologen,
want zoals elke operatie heeft
ook deze operatie zijn compli
caties.
In de jaren daarop duikt
het onderwerp cryptorchisme
voortdurend in het Neder
lands Tijdschrift op. Hoezo al
leen door kinderchirurgen en
kinderurologen laten opere
ren? vragen drie dokters zich
in een ingezonden brief in
1981 af. Daar zijn er maar ne
gen van en het gaat toch om
5500 operaties per jaar. Ze
worden bars te woord gestaan
door de kinderuroloog prof.
Scholtmeier: „Per jaar komen
slechts ca 850 jongens in aan
merking voor deze operatie",
en: „in ons land behoort deze
operatie dus slechts zelden
voor te komen." Een jaar later
rept Scholtmeier over de ope
ratie (orchidopexie) die 'in de
afgelopen jaren 4 a 5 keer te
vaak werd uitgevoerd'. Hij
pleit voor nauwgezet onder
zoek en registratie van de al
dan niet aanwezigheid van de
testes bij pasgeborenen. Zijn
de testes bij de geboorte of bij
bezoeken aan het consultatie
bureau aanwezig, dan weet je
later in geval van twijfel
praktisch zeker dat het om de
onschuldige glij testes gaat.
Dat jaar worden er 7200 jon
getjes geopereerd, het jaar
daarop 6000, het jaar daarop
5500 en in 1985 (laatst bekend
cijfer) nog altijd 5000. Dat
moeten er in de loop der jaren
minstens 10.000 te veel zijn ge
weest.
Rond 1982 wordt dat de
Vlissingse vrouwenarts Snick
toch wat te bar. Op Walche
ren werden tot dan minstens
40 jongetjes per jaar geope
reerd. Geheel eigenhandig
zette Snick een registratiesys
teem op, bij te houden door
consultatiebureaus, huisart
sen vroedvrouwen enzovoort
en kijk eens aan: in 1983
daalde het aantal operaties
tot 30, tussen '84 en '86 werden
slechts 9 jongetjes geopereerd
en men hoopt uiteindelijk uit
te komen op 7 per jaar! Intus
sen steeg de verwarring over
de behandeling van cryptor
chisme dusdanig dat deskun
digen in oktober 1986 rond de
tafel gingen zitten. Een ver
slag daarvan verschijnt pas
eind vorig jaar in het Neder
lands Tijdschrift. Welnu, met
de grootst mogelijke moeite
bereikte men min of meer
overeenstemming over de
beste behandeling van cryp
torchisme. Maar over het te
veel opereren werd luchtigjes
gedaan. De verslaggeefster dr.
S. de Muinck Keizer-Schrama
schrijft over de vele operaties
'waarvan het aantal niet in
overeenstemming lijkt te zijn
met het werkelijk voorkomen
van de niet-ingedaalde testis'.
Let wel 'lijkt'; misschien het
understatement van het jaar.
Wel zijn er goede voornemens.
Er moet een periodieke regi
stratie komen van de ligging
van de testes en de uitslag
moet bekend zijn bij ouders,
huisarts en consultatiebu
reau. Huisartsen dienen in de
eerste week na de bevalling
alle pasgeborenen te onder
zoeken. „Kosten noch moeite
dienen te worden gespaard"
om onderzoeksgegevens uit de
vroege jeugd te achterhalen
vóórdat men gaat opereren.
Daar komt men wel wat laat
mee, men heeft gewoon jaren
lang de zaak laten sloffen. De
laatste zin in het verslag
luidt: „Via het landelijk over
leg van de provinciale kruis
verenigingen dient dit alles
nog in de praktijk geëffec
tueerd te worden".
e kwamen weer los,
j de verhalen van men-
sen die tijdens de
feestdagen in plaats van kal
koen, kerststol, krans of andere
smullaria een lekker dik boek
gekonsumeerd hebben. Nooit
zomaar eentje, altijd een Goed
Boek, als een soort excuus voor
afwijkend gedrag wordt dat er
nadrukkelijk bijgezegd. „Ik had
dit jaar niemand uitgenodigd
voor de kerst en er zat een sim
pele zuurkoolschotel in de
oven, want ik had mezelf ge
trakteerd op een paar goeie
boeken". Of de variant: „Heer
lijk zo'n lange oudejaarsavond,
normaal komt het er niet van,
maar nu heb ik tot in de vroege
uurtjes zitten smullen van een
goed boek".
Ik kan me daar makkelijk
iets bij voorstellen. Daarom
ook denk ik nooit, dat zo'n ver
slag overdreven enthousiast ge
bracht wordt om toch wat een
zaamheid of een gevoel van zie
lig zijn te kamoufleren. Maar
zélf zou ik het wel anders doen.
Waarom niet het een met het
ander gekombineerd? Een
kerstboom vol suikeren klokjes,
sterren, engeltjes om er af en
toe eentje uit op te eten. Een
geurige kalkoen, kip of konijn
in de oven en op oudejaars
avond warme oliebollen voor
het grijpen. En dan het huis vol
met gasten. Genodigden die op
bevel breken met de goede ge
woonte om net als de drie ko
ningen gaven in natura aan te
dragen; in onze dagen vertaald
in voortgerecht bij het kerstme
nu, een kant en klare pudding
in ster-vorm, eigengebakken
appelflappen of kunstig ver
sierde koude schotel voor klok
slag twaalf.
Niets van dat al, - voor de
hap, de slok, de knabbel zorg ik
zelf wel. (Zo ongemerkt zit ik
het draaiboek voor onze feest
dagen van 1988 op te stel
len. Geen eten dus, maar
boeken moeten familie en
vrienden meebrengen, boeken
uit eigen bezit. Dat kan zijn een
nog ongelezen werk, dat al
maanden verleidelijk ligt te
lonken. Maar ook en vooral wil
ik zeer persoonlijke lievelings
boeken op mijn feesttafel krij
gen, zodat het één grote gezel
lige smulpartij kan worden.
„Heb jij al een stuk uit Hon
derd jaar eenzaamheid gehad?"
„Wie reikt mij een paar Kron
kels aan, daar heb ik zo'n zin
in". „Hiervan moet je eens een
paar blaadjes proberen: Kere-
win - buitenissig, zéér apart,
niet meteen ieders smaak, maar
als je even doorbijt, kun je er
niet meer van af blijven".
Zodra na het eerste opschep
pen over en weer iedereen van
een portie leesvoer zit te genie
ten, sta ik op om een feest
dronk uit te brengen: „Op alle
boekenwurmen hier aan tafel
kruid met onverwoestbare
vensdrang. Het blijkt si
gaat. Zoals Ik nog steeds vil
lang naar 'Toetie Walter' d
mijn kinderjaren, dat ik di
in niet één boekhandel ofk|
bliotheek meer kreeg voorgf
zo wil zij alleen maar 'een Nil
gerjongen'. Smaken ook
ken dan niet meer zoals
ger?
f we'd had the wit
that God gave geese,
we'd never have warred
to keep the peace.
Ter kwijting van het
kwaad
dat wij al hebben gedaan,
in de toekomst zowel
als in 't heden,
zullen we heel snel veel
goed
moeten doen
in ons nog recente verleden,
uit 'Rijm in Retrospect'
Ons aller bestaan
is al lang overtijd.
Moeder Natuur wil ons
al eeuwen kwijt.
Geen sterveling die u miste
toen u er nog niet was.
Waarom zou 't anders we
zen
als u wederkeert tot as?
Deze braambessenjam
smaakt naar vis, zei Saar
na haar eerste hapje ka
viaar.
Freiherr Karl von Sassen-
frasz,
seniel vóór hij volwassen
was,
is uit de Jagdverein gesto
ten
voor 't strikken van snip
pen
bij de achterpoten.
Of ik leef of sterf
komt er niet op aan.
Mij kwelt de vraag,
die ik moeilijk verdraag:
'Kan de wereld zonder mij
wel voortbestaan?'
Be not afraid, dear fellow
men
whether parias or upper-
ten
of more than two things on
ly:
Bamboozle and Baloney...
CARMEL (RTR) - De filmacteur Clint Eastwood heeft j
een paar jaar voor nodig gehad, maar nu heeft hij dan t>
de rekening vereffend die hem ertoe had aangespoord na>]
het burgemeesterschap van Carmel in Californië te stf
ven.
Vier jaar geleden vroeg Eastwood aan het gemeentebestuurj
hij bij de renovatie van een pand een liftkoker 45 cm hoger nw
maken dan de strenge bouwvoorschriften van de gemeente t
stonden. Het verzoek werd afgewezen en Clint Eastwood itt*
zijn bouwplan wijzigen.
Vorige week kon de acteur wraak nemen.
De gemeenteraad kreeg een brief te behandelen waarin f
raadslid David Maradei vroeg of hij om de bouwvoorschri
heen mocht en bij het verbouwen van zijn huis het dak 45 cmN
ven de 7.3 meter grens mocht laten uitsteken.
Eastwood vond dit „buitengewoon cynisch" en de raad
met een verhouding van 3-1 Maradei's verzoek af.
en overal ter wereld. En dan
ik graag speciaal toosten op f
onsterfelijk beertje met
een heel klein beetje verst
Winnie-de-Poeh, van wie iedej
een inmiddels, hoop ik, na
Poeh's aard toch minstens i
hapje van 't een of ander genu
tiga heeft". Twee disgenoti
horen niets van wat ik uitbre
Die zitten samen in het Po
hoekje eikaars boven over Jai
neman Robinson en al die i
dere vriendjes uit het Hondei
Bunderbos te lezen en te ruilen
te herlezen en opnieuw te
len.
Mijn huisgenoten verst
mij des te beter, er worden val
twijfelde blikken gewissel:!
heb je héér weer, voor de
veelste keer probeert ze ons dj
Winnie-de-Poeh door de stra
te jagen. „Afke's Tiental vi
Nienke van Hichtum", roept i
een strijdlustig, „dèt is pas
gelijke kost. Noem het een
derboek, maar als je dat op
tere leeftijd voorgeschoti
krijgt, proef je pas goed de
sentie van dat verhaal". 'Poeüj
zo strooi ik er peper overhe
„toevallig heeft die Nienke vu
Hichtum van jou wel
mijn Winnie-de-Poeh in
Nederlands vertaald".
Stilte. Geen blad ristelt.
eens een voorzichtig stemmetji
„Ik zou zo graag 'Ik zou
graag 'een Negerjongen' nq
eens helemaal in me opnemo
Als kind heb ik het vol verwon
dering opgepeuzeld: bruin
daardoor anders, niet te verg
lijken met wat ik tot dan toet
mijn leesplankje kreeg. M»
niemand weet meer van 'e
Negerjongen' af'.
We troosten. We present
'De Kleur Paars'. Zelfde ing
diënten zeggen we, een
racisme, een flinke scheut
derdrukking, doorspekt
vooroordeel, maar eveneens u
uiz
Door Joep Trommelen
jp de Zeeuws-Vlaamse
stranden viel de ellende nog
lee; de wind stond zodanig
iat slechts weinig olie aan
spoelde.
ïtussen dreigt er een tweede
ilievlek op de Noordzee. „Het
ïoudt niet op ook, die flauwe
kul", sprak J. Kneepkens,
roordvoerder van Rijkswater-
tat in Zeeland gistermiddag,
sn hij dat nieuws voor het
srst hoorde. Even later slaakte
een zucht van verlichting;
ioor de aanhoudende zuidwes-
;n wind lijkt Zeeland buiten
schot te blijven.
Meer verbijstering dan
roede kenmerkte de reacties
ran de betrokkenen dit week
einde. Het lot van de vogels
sjond voor iedereen centraal.
liddels is het schoonmaken
ran de stranden begonnen. Het
erst op Goeree, waar de
chade het ergst is.
De dader is voorlopig spoor-
poos, maar Rijkswaterstaat en
de Kustwacht zetten de speur-
cht voort. H. Zandstra, de
nan van het consulentschap
Natuur, Milieu en Faunabeheer
i Goes, coördineerde de zoek-
cht naar met olie besmeurde
[regels. „Het is een droevige si-
atie", zei hij zaterdag, toen
tóe vrijwilligers al bezig wa
pen de dieren (vooral zeekoe-
en, alken, futen en zee-eenden)
haar de opvangcentra te bren
gen-
Onder leiding van Zand-
ra's consulentschap begonnen
Be vrijwilligers zaterdag met
pun werk. Leden van natuur-
hermingsverenigingen, maar
ok mensen die van ver kwa
llen. Zondag kwam er bij
adstra zelfs een telefoontje
pinnen uit Friesland van
pmand die zijn diensten aan-
I Maar vaak was er al niets
neer te redden: vele vogels
poelden dood aan of moesten
er plekke worden afgemaakt.
Foor de mensen in de opvang
centra, waaronder vogelasiel
De Mikke in Middelburg, een
ndankbare taak. Want als ze
e vogels al schoon krijgen, is
let nog niet zeker of ze ook in
pen blijven.
i De olie kan de ingewanden
if het verenpak zo aantasten,
lat de dierljes op de lange ter-
Wjn geen schijn van kans heb-
fen.
i de nacht van vrijdag op za-
prdag is de olievervuiling op
F stranden van Wassenaar tot
foëk van Holland niet toege
komen. Zeeland kreeg echter
volle laag. Vooral op de
str
we
Bij
ste
zes
me
Scl
sla
I
sta
vrc
vai
var
de
sch
tofc
bes
mei
den
gek
Hei
zelf
nau
Mai
zoel
Vla:
ker
in d
ondi
O;
Ma
voc
off<
en
daa
gro
En
'olii
dat
trel
ten
het
doo
li
het
pro-
Een
hoe
vog.
van
mee
was
drcK
ontv
goe<
Z
vliei
del
olie
grot
kust
toen
echt
Van onze correspondent
SLUISKIL - Ronnie van
Opdorp is vijftig jaar ge
worden. Hij hoopte deze
hag in stilte met de naaste
tamilie te vieren, maar
zt)n' dorp Sluiskil had iets
anders in petto. L
De vele verenigingen waar
van Ronnie lid is, of waarin
mj de helpende hand toe
steekt, hadden onder leiding
van een ijlings opgericht co
mité de krachten gebundeld,
via het gezamelijk aanbieden
van een onvergetelijke ver-
Jaardag probeerde men iets
ri r*UIte doen voor het werk
at Ronnie voor deze vereni
gingen en voor Sluiskil in het
algemeen heeft verzet.
Zaterdagmiddag om twee
Wtrd thuis opgehaald
wor champetter Frans Bou-
onaut. „in naam van de Sluis-
I
t
c
a
c
1
e
c
d
z
t.
d
v
V
d
lt
d
n
e
si
d
s
g
ir
E
