AND BAUER ijshockeyschaatsen Anton Geesink, van judokampioen tot sportofficial en wereldreiziger I' RZICHT Lanka vermoor<| slag gedood informateur Belgiëj spoelen aan ver Afghanistan VlNTERSPORT BREJAART |inen hebben woensdag 1 anse regeringspartij UnJ ord. Ook drie begeleider! Idoodgeschoten. De dadeJ eer het vuur op de auti jf'wacht, chauffeur en j op een motor. In politik fcaan dat de daders gezoctj en marxistische Volkst eramuna (JVP). Het froif Singhalezen die tegen c. [:a en India ter beëindigin derheid. Volgens de politij Id juli werd ondertekend s /an de regeringspartij ver. nan van de grootste prot< bter Defence Association hj dinsdagavond omgekomei opgeblazen. Het Ierse Jantwoordelij kheid opgeëisj vaar gewond bij zijn hu elf ast, toen zijn auto ontj bnkomst in een ziekenhu uwde in een verklaring lei (Ulster vrijwilligers korps aire groep) dat ze verant daden van hun leden. Me llangrijkste ideoloog en ver nige protestantse leiders dii |m samenleven van protes er. ^informateur Guy Spitael litter van de Waalse Par liversiteit van Brussel, leer nds. Voor de tweede maal in i Nederlands spreekt maaj steren geconfronteerd me |sn overstaan van hem wei-I orzitter Frank Swaelen, diej |as dat gisteren de voorzit worden al sinds zaterdag jioeming van Spitaels tot in] ntaligheid als vanwege zijii itie waarin geen sociaal-de Tientallen, misschien we voensdag aangespoeld op de land Mindoro. 'fers van de scheepsramp in ipnden is er vrijwel niet meer] inog een jongetje van vijf le bleek op een misverstand gesproken door vissers, \t :n gevonden, drijvend op eet vonder' had zich als een lc Ipreid. Tot nu toe zijn er ssen de veerboot Dona Pa Sovjetunie heeft woensdag ^en over de strijd die het Sov- verklaarde tijdens een pers- ssische leger gesteund door df ag een grootscheeps offensiei ppstandelingen die de in hei iChost belegeren. De militair' tussen Khost en Gardez, df Ëtia, te heropenen. Khost teil ierd kilometer ten zuidooster ftroleerd door de opstandelin- en die vanaf de twee steder i kilometer van elkaar verwij- ;eeft dit aan dat deze 40 kil( van de rebellen zijn. Volgei e offensief dat Moskou hee toen het Sovjetleger Afghani-] nenviel. VEEMARKTSTRAAT 12, tel. 076-227000 's maandags geopend v a 13 00uu? Donderdag koopavond denk niet bij alles wat doe: winnen.. )R Anton Geesink stond de afgelopen tijd in het te- ivan drie grote gebeurtenissen: zijn (lang geheim ge ilden) kandidatuur voor een bestuurszetel in het Inter zonale Olympische Comité (IOC), zijn aandeel in de ipagne om de Olympische Zomerspelen van 1992 naar sterdam te krijgen en de race om het voorzitterschap ide Internationale Judo Federatie (IJF). sink werd inderdaad benoemd als lid van het IOC, sar de twee andere 'wedstrijden' liepen voor de voor- lige judokampioen uit op een teleurstelling. De Zo- spelen van 1992 werden aan Barcelona toegewezen en (Argentijn Sarki Kaloghlian mocht zich na een spij- rharde lobby laten kronen als voorzitter van de we- jjudobond. (órde verkiezing tijdens het WK judo in Essen kwam sink uitvoerig aan het woord in de media. De door rijke bedrijven gesponsorde duizendpoot, die de hele eld afreist om onder andere de judosport te promo- ,liet zich met graagte portretteren als de enige Neder- se sportofficial van allure. En het moet gezegd, de ierige' bouwvakker uit de Utrechtse volksbuurt wijk roeide na zijn glanzende carrière als judoka uit tot ibelangrijke en vooral bekende man in de internatio- i sportwereld. (de benoeming van Sarki Kaloghlian als voorzitter ide wereldjudobond lijkt Geesink lichtelijk aangesla- ,al zal hij dat zelf nooit toegeven. „Ik ambieerde dat trzittersschap, maar het is slechts een onderdeel van (activiteiten die ik onderneem", stelt de wereldreiziger, or Anton Geesink komt deze tijd van bezinning ken- fijkgoed uit. Na een zenuwslopend jaar gebruikt de i,naar wie in Utrecht zelfs een straat is genoemd, imaand om zijn plannen voor de toekomst op een (je te zetten; onder andere als lid van het IOC en als (ie man achter de commissie opleidingen en versprei- ;van de IJF. Een fragment uit het leven van iemand [zegt: „Voor mij is één en één twee. En is twee niet iplus één min één". Eddy van de Beek IREN - Het plaatsje Ga- in ligt er die ochtend som- Motregen, mist, grijze :elen. (woon)boerderij van Anton link is gemakkelijk te vin- zoveel straten zijn er niet tó dorpje vlakbij Zaltbom- Anton Geesink telefoneert een sportartikelenfirma de levering van een jas. excuseert zich voor zijn 'berige kledij (jogging- ik en T-shirt) die - hoe is mogelijk - ruim over zijn tone lichaam valt. Binnen- verliest Gameren zijn bekende inwoner. Gee ft verhuist naar zijn gehoor rats Utrecht; dat is prakti- in verband met zijn JWe functie als lid van het te sentimentele redenen mijn verhuizing zijn er glimlacht de 54-jarige „Ik moet vaak op Schip- bjn en sta soms uren in fi- Utrecht ligt wat dichter bij "Phol, ik hoop dat ik minder 'mijn kostbare tijd zal gaan Wen. Ga zitten, mijn w doet even boodschappen 'altbommel, zij zorgt straks 'voor koffie". aden we eens een vergelij- !t maken tussen 1964 en 1987. nz. Isobaren ofwel lijnen van gelijke lucht- occlusiefront* 4 die achter een depressie (slecht weerge- Malagalicht bew1;$ ■niü"i! Mallorcazwaar bew Maltalicht bewli?i Moskouzwaar bew-111 Münchenmist-ii, Niceonbewolkt Oslozwaar bew"j, Parijsmotregenj!jjr '178; 1591 .091 59' .79' 69' Praaglicht bew. Romemist Splitonbewolkt... Stockholmonbewolkt... Warschauzwaar bew... Wenenzwaar bew.... Zurichzwaar bew Casablanca.... zwaar bewjlï, Cyprusonbewolkt'15 Istanbulregen-J;5 LasPalmaszwaar bew Tel-Avivregen-.Igr Tuniszwaar bew. Set eerstgenoemde jaar ver- We u een gouden medaille Olympische Spelen van •V0j gedurende de afgelopen mden werd u gekozen tot lid tiet Internationaal Olym- ii (IOC), was u be- bij de door Amsterdam campagne voor de van 1992 en verloor u de om het voorzittersschap «e wereldjudobond (UF). ."ms voor u het meest bewo- tmir, 1964 of 1987? Geesink: „Ik vind '87 ,ri ket meest bewogen '964 beleefde ik heel an- Jei traint rond zo'n Olym- s Spelen keihard, je bent ,~n groep mensen bezig, je ver'angt naar een iriJ i_Ik. was one-track- w bezig. Fysiek, als Jmjan. Het emotionele ge- J??s °P het moment dat je Prijs wint. Maar een mi- "®wrt zoiets". 'iaar hen ik zeven, acht ^en wtensief op een an- mamer aan de slag ge- vanaf het moment dat ik Anton Geesink voor zijn woonboerderij in Gameren, die hij binnenkort gaat verlaten omdat hij dichter bij Schiphol wil wonen. FOTO'S AUDET wist dat ik een goede kandidaat was voor het IOC-lidmaat- schap, vanaf het moment dat ik me kandidaat stelde voor het presidentschap van de wereld judobond, dus de campagne aan te gaan. Zonder deals en tot het bittere einde. Fysiek waren de afgelopen acht maanden misschien niet zo zwaar, maar geestelijk heeft dit jaar erg veel van me ge vergd. Ik heb er niet onder ge leden, maar het is wel een hele andere 'techniek'. Als je je voorbereidt op een Olympische Spelen word je gedragen door een hele groep enthousiaste mensen, die ook willen, die je aansporen. Elke dag was er een strijd. Dit jaar was ik constant bezig met dingen die niet tast baar zijn". U bent geen voorzitter ge worden van de wereldjudo bond. Ziet u die ontwikkeling als een nederlaag, heeft u ge zichtsverlies geleden of had u deze uitslag verwacht Anton Geesink: „Nee, ik zie deze gang van zaken helemaal niet als een nederlaag. Er zijn journalisten, die anders bewe ren, maar ja, wat moet ik daar mee. Laten we dit voorop stel len: als je niet wint, heb je ver loren. Dat klopt. Maar het kan ook zo zijn dat je een nederlaag van te voren ingecalculeerd hebt. Dacht je nu werkelijk dat ik me mijn hele leven lang al leen met dingen heb bezigge houden waarbij ik van tevoren al dacht: ik win?" „Het grootste gedeelte van de activiteiten waarmee ik bezig ben en die ik voor mezelf steeds in een overwinning omzet, zijn voor de buitenwereld onzicht baar. Er zit toch veel meer tus sen een nederlaag en een over winning? Ik blijf er nog steeds van overtuigd dat ik als voor zitter van de wereldjudobond veel meer mogelijkheden had gehad en beter had kunnen functioneren dan de man, die er nu zit. Maar voor een hele boel landen, betrokken bij het wereldjudo, spelen andere be langen een rol". „Ik heb niet geweten dat er zo'n grote weerstand was tegen de groep die het binnen het we reldjudo voor het zeggen had. (Geesink doelt op ex-voorzitter Matsumae en zijn handlangers, red.). Toen ik mijn campagne ging voeren, vielen er geen deals meer te maken omdat de meeste landen hun stem al aan een ander hadden toegezegd. Ik wilde de vertegenwoordigers van die landen niet compromit teren. Die mensen konden hun beloften niet meer breken en zich naar mijn kant richten". Bent u niet enorm afgeknapt op dat lobby-gedoe? U bent een man van het 'bloed-zweet-en- tranen-type' en komt op de buitenwereld als recht-door-zee over. Zo'n gladde lobby, stem men die worden gekocht, coali ties die worden gesmeed. Is dat ook uw stijl geworden? Anton Geesink: „Het ligt er maar net aan op welke wijze je zelf een lobby gaat opzetten. Je moet nooit valse beloften doen. Ik had rond mijn campagne een brochure uitgegeven met daarin een duidelijk verhaal. Wat ik wilde, wat ik in huis had, kortom mijn programma. Het mooiste van alles is dat die andere twee kandidaten voor het voorzittersschap helemaal geen programma hadden". Maar juist daarom. U zegt zelf 'ik was op de plaats van voorzitter van de wereldjudo bond beter tot mijn recht geko men dan de Argentijn die er nu zit'. Dan moet je je toch knap vervelend voelen? Anton Geesink: „Ik wil niet niet zeggen dat die Argentijn slecht is. Dat hoeft namelijk helemaal niet. Alleen, ik heb veel meer voeling met de sport. In de tijd dat er nog geen sprake was van mijn kandida tuur voor het voorzittersschap heb ik meer aandacht gevraagd voor de minder gefortuneerde landen binnen het wereldjudo. Die aandacht vraag ik al meer dan twintig jaar". „Twee jaar geleden heb ik daarvoor een plan opgesteld en in 1986 zijn op mijn uitnodiging zeventig leraren uit de econo misch zwakkere landen op een seminar bijeen geweest. Pfeif fer (de eveneens afgevallen kandidaat-voorzitter, red.) en Kaloghlian (de vorige maand gekozen president van de we reldjudobond, red.) denken daar nu pas aan". „Die Argentijn is gekozen omdat hij financieel en op al lerlei andere manieren ge steund is door de zogenaamde andere Japanse groep, de te genstanders van de groep-Mat- sumae, waarin de voorzitter van de Japanse en de Aziati sche judobond zitten. Die twee voorzitters willen over twee jaar het generaal-secretariaat in Japan hebben. Zij zijn met veel geld en beloften de wereld rondgereisd. Ik heb alleen mijn programma gepresenteerd". Er zijn geluiden dat de nieuwe voorzitter van de we- reldjudo-bond, Sarkis Kalogh lianwat meer grip op uw acti viteiten binnen de opleidings- en verspreidingscommssie wil krijgen. Is dat zo? Anton Geesink: „Ik ben me daar niet van bewust. Hij heeft misschien het gevoel dat ik veel in mijn uppie heb gedaaa Dat gevoel is juist. Maar alles wat ik voor het wereldjudo heb ge daan is gebeurd met geld waar het IJF niets mee te maken heeft. Dat geld heb ik zelf bij elkaar gebracht en daar kan ik mee doen wat ik wil". O U gaat straks een deel van uw tijd besteden aan uw lid maatschap van het IOC. Afge zien nog van alle politieke moeilijkheden, het Olympisch ideaal, dat bestaat toch niet meer? Anton Geesink: „Ach, ik weet het niet. Er zijn journalis ten die met een vies gezicht het woord commercie uitspreken en als je met Olympisch ideaal gelijke kansen en amateurisme bedoeld, tja.Ik denk dat de commercie ook veel goede din gen voor de Olympische sport Anton Geesink: „Ik ben niet de man van de grote uitspraken". doet. Als er voor de Spelen niet zoveel geld zou binnenkomen via bijvoorbeeld televisie dan kunnen de minder gefortu neerde landen uit onze samen leving de kleren wel aan de kapstok hangen. Het is wel zo dat, als je iedereen gaat toela ten op de Spelen, je een scheve verhouding krijgt bij bepaalde sporten". „Profwielrenners die ge wend zijn honderden kilome ters te rijden en gewend zijn combines te maken, kun je niet met onervaren amateurs laten fietsen. Profboksers, gewend aan bikkelharde gevechten over vijftien ronden, kun je niet laten boksen tegen men sen, die nooit langer dan drie ronden hebben gebokst. De verschillen zouden dan te groot zijn. Dat heeft niets te maken met commercie, maar meer met niveau. De Jeugd Olympi sche dagen, afgelopen zomer op Papendal, benadert misschien nog het best het Olympisch ide aal. Daar gebeurde gewoon iets heel goed. Op die manier met jeugd werken heeft volgens mij ook een grote opvoedkundige waarde". „De 'grote' Spelen worden echter niet alleen voor de deel nemers gehouden, maar ook voor de mensen die thuis blij ven. Ik vind het normaal dat de televisie geld op tafel moet leg gen om die Spelen uit te zenden en daar hoort uiteraard de commercie bij. Dan wordt het interessant. De pers richt zich vaak alleen op ie honderd su peratleten, de absolute toppers. Die honderdduizenden spor ters, die onder die absolute top zitten en goed gestructureerd bezig zijn, daarover wordt veel minder gesproken en geschre ven. Maar juist daar kom je de Olympische idealen tergen, bij die mensen. Het Olympische ideaal bestaat wel degelijk". „Trouwens als je over geld gaat praten, er is geen journa list die zijn werk voor niets doet. De meesten schnabbelen er ook nog fors bij. Voor spor ters en sportevenementen mag dan toch ook wel geld worden gevraagd, komt je toch bij com mercieel denken. Bovendien, ik blijf er bij, de commercie, het geld, helpt de minder sterken in onze samenleving. Wat is daar nou verkeerd aan? En de politiek, tja, de politiek. Ach, die heeft altijd al gespeeld. Boycot? Tja, je moet wel weten dat wij, Nederlanders, de boy cot hebben uitgevonden. Weet je nog wel, Melbourne. Tegen woordig ben je door al die com municatie-middelen meteen bij allerlei politieke geschillen be trokken". „Vroeger ging er een weekje overheen en was het alweer oud nieuws. Als er iets in Ja pan gebeurt weten wij het in sommige gevallen eerder dan de mensen in Japan zelf. Zeker als het daar avond is, want dan is het hier dag. Zo gek zit dat in elkaar". U bent vaak in Japan ge weest, wat spreekt u aan in dat land? Anton Geesink: „De discipli ne, die het Japanse volk heeft en het gevoel van die mensen. Ik kan dat niet beschrijven. Als ik in dat land kom zeg ik vaak: hè, hè, ik ben thuis. Hotelpor tiers zeggen altijd tegen mij: Welcome home, mister Gee sink. Een nadeel is dat het land enorm duur is geworden. De mensen zijn gebleven zoals ze waren. Ik vind landen als Amerika en Frankrijk fijn. Vooral Frankrijk, daar voel ik me ook thuis. Heeft wat te ma ken met mijn sentiment, mijn gevoel. Ik vind Frankrijk een prachtig land, fantastisch". „Er is een periode geweest dat ik in die landen veel meer kon rondkijken. Nu is dat an ders, de schema's met al die za kelijke vergaderingen en be sprekingen zijn strak. Zeker in Japan. Ik ben tegenwoordig zo dynamisch met mijn werk be zig, ik sta om zes uur op en als ik dan om zes uur klaar ben ga ik eten. Dan maak ik een wan delingetje van een half uur en daarna duik ik de koffer in. De echt prettige herinneringen die ik aan Japan heb, dateren al weer van jaren geleden. Ik ben momenteel zo druk met mijn werk dat ik nauwelijks de kans heb om een land eens wat na der te bekijken". Er valt even een stilte als An ton Geesink en zijn vrouw aan- stalte maken om te vertrekken naar Utrecht. Plotseling zegt Geesink: „Nee maar, ach, wat moet je er nu eigenlijk van zeggen, hoe het allemaal is. Of hoe het alle maal gaat". En dan verwjzend naar de strijd om het voorzittersschap van de IJF: „Vanzelfsprekend praat je je niet vrij «kit je gewoon niet ge wonnen hebt. Maar waardoor win je niet Je kan op een gege ven moment niet winnen door dat je zegt van, ik wil niet heb ben dat datgene wat bestaat doorgaat. Ten tweede win je niet omdat je van te voren geen deal aangaat. Als ik direct had laten weten dat ik een deal had gewild met de man van Ocea- nië, had ik die vijftien stemmen, van Oceanië gehad". „Dan zou je kunnen zeggen, ik heb vijftien stemmen zeker plus van Europa vijftien. De man van Oceanië had gewoon te weinig te bieden. Dus wat gebeurde er, op de avond voor de vergadering komt dat spul naar me toe en vraagt: 'Gee sink, hoe ziet de situatie er uit Hoeveel stemmen heb je'. Ik zeg: nou, ik zou het niet weten hoeveel stemmen ik heb. En dan krijg je een situatie dat die man zegt: 'Als jij niet eens kunt zeggen hoeveel stemmen je hebt, gaan we naar een ander blok'". „Als ik gezegd had 'ik weet zeker dat ik op die groep kan steunen' dan was ik het gewor den. Die anderen waren veel langer met de hele campagne bezig, maar ik dacht dat ik nog best het een en ander kon rege len. Ik ben tot het bittere einde doorgegaan, dat is mijn instel ling. Bovendien had ik een goed programma te bieden". Maar heeft u de werking van uw programma niet wat over schat? In de lobby werkte dat programma dus helemaal niet. Anton Geesink: „Misschien zou ik dan helemaal terug moe ten gaan naar de bron en me zelf afvragen 'is het verstandig geweest om het zo te doen'? Ik blijf er bij dat het van mij kant uit gewoon de moeite waard was om het te proberen. Ik wil geen krasse uitspraken gebrui ken zoals Churchill die zei: 'oorlog verloren, oorlog gewon nen'. Dat soort uitspraken, nee, daar hou ik niet van". U wilde vernieuwing in het traditionele wereldjudo. Een nieuwe aanpak. Met een beetje fantasie kun je er ook een an dere uitspraak van Churchill bij slepen: „Give us the tools, we'll finish the job". Anton Geesink (lachend): „The tools, I don't have them..." Waar gaat de volgende reis naartoe? Anton Geesink: „Alaska".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 5