AND
BAUER ijshockeyschaatsen
Anton Geesink, van
judokampioen tot
sportofficial
en wereldreiziger
I'
RZICHT
Lanka vermoor<|
slag gedood
informateur Belgiëj
spoelen aan
ver Afghanistan
VlNTERSPORT
BREJAART
|inen hebben woensdag 1
anse regeringspartij UnJ
ord. Ook drie begeleider!
Idoodgeschoten. De dadeJ
eer het vuur op de auti
jf'wacht, chauffeur en
j op een motor. In politik
fcaan dat de daders gezoctj
en marxistische Volkst
eramuna (JVP). Het froif
Singhalezen die tegen c.
[:a en India ter beëindigin
derheid. Volgens de politij
Id juli werd ondertekend s
/an de regeringspartij ver.
nan van de grootste prot<
bter Defence Association hj
dinsdagavond omgekomei
opgeblazen. Het Ierse
Jantwoordelij kheid opgeëisj
vaar gewond bij zijn hu
elf ast, toen zijn auto ontj
bnkomst in een ziekenhu
uwde in een verklaring lei
(Ulster vrijwilligers korps
aire groep) dat ze verant
daden van hun leden. Me
llangrijkste ideoloog en ver
nige protestantse leiders dii
|m samenleven van protes
er.
^informateur Guy Spitael
litter van de Waalse Par
liversiteit van Brussel, leer
nds. Voor de tweede maal in
i Nederlands spreekt maaj
steren geconfronteerd me
|sn overstaan van hem wei-I
orzitter Frank Swaelen, diej
|as dat gisteren de voorzit
worden al sinds zaterdag
jioeming van Spitaels tot in]
ntaligheid als vanwege zijii
itie waarin geen sociaal-de
Tientallen, misschien we
voensdag aangespoeld op de
land Mindoro.
'fers van de scheepsramp in
ipnden is er vrijwel niet meer]
inog een jongetje van vijf le
bleek op een misverstand
gesproken door vissers, \t
:n gevonden, drijvend op eet
vonder' had zich als een lc
Ipreid. Tot nu toe zijn er
ssen de veerboot Dona Pa
Sovjetunie heeft woensdag
^en over de strijd die het Sov-
verklaarde tijdens een pers-
ssische leger gesteund door df
ag een grootscheeps offensiei
ppstandelingen die de in hei
iChost belegeren. De militair'
tussen Khost en Gardez, df
Ëtia, te heropenen. Khost teil
ierd kilometer ten zuidooster
ftroleerd door de opstandelin-
en die vanaf de twee steder
i kilometer van elkaar verwij-
;eeft dit aan dat deze 40 kil(
van de rebellen zijn. Volgei
e offensief dat Moskou hee
toen het Sovjetleger Afghani-]
nenviel.
VEEMARKTSTRAAT 12, tel. 076-227000
's maandags geopend v a 13 00uu? Donderdag koopavond
denk niet bij alles wat
doe:
winnen..
)R Anton Geesink stond de afgelopen tijd in het te-
ivan drie grote gebeurtenissen: zijn (lang geheim ge
ilden) kandidatuur voor een bestuurszetel in het Inter
zonale Olympische Comité (IOC), zijn aandeel in de
ipagne om de Olympische Zomerspelen van 1992 naar
sterdam te krijgen en de race om het voorzitterschap
ide Internationale Judo Federatie (IJF).
sink werd inderdaad benoemd als lid van het IOC,
sar de twee andere 'wedstrijden' liepen voor de voor-
lige judokampioen uit op een teleurstelling. De Zo-
spelen van 1992 werden aan Barcelona toegewezen en
(Argentijn Sarki Kaloghlian mocht zich na een spij-
rharde lobby laten kronen als voorzitter van de we-
jjudobond.
(órde verkiezing tijdens het WK judo in Essen kwam
sink uitvoerig aan het woord in de media. De door
rijke bedrijven gesponsorde duizendpoot, die de hele
eld afreist om onder andere de judosport te promo-
,liet zich met graagte portretteren als de enige Neder-
se sportofficial van allure. En het moet gezegd, de
ierige' bouwvakker uit de Utrechtse volksbuurt wijk
roeide na zijn glanzende carrière als judoka uit tot
ibelangrijke en vooral bekende man in de internatio-
i sportwereld.
(de benoeming van Sarki Kaloghlian als voorzitter
ide wereldjudobond lijkt Geesink lichtelijk aangesla-
,al zal hij dat zelf nooit toegeven. „Ik ambieerde dat
trzittersschap, maar het is slechts een onderdeel van
(activiteiten die ik onderneem", stelt de wereldreiziger,
or Anton Geesink komt deze tijd van bezinning ken-
fijkgoed uit. Na een zenuwslopend jaar gebruikt de
i,naar wie in Utrecht zelfs een straat is genoemd,
imaand om zijn plannen voor de toekomst op een
(je te zetten; onder andere als lid van het IOC en als
(ie man achter de commissie opleidingen en versprei-
;van de IJF. Een fragment uit het leven van iemand
[zegt: „Voor mij is één en één twee. En is twee niet
iplus één min één".
Eddy van de Beek
IREN - Het plaatsje Ga-
in ligt er die ochtend som-
Motregen, mist, grijze
:elen.
(woon)boerderij van Anton
link is gemakkelijk te vin-
zoveel straten zijn er niet
tó dorpje vlakbij Zaltbom-
Anton Geesink telefoneert
een sportartikelenfirma
de levering van een jas.
excuseert zich voor zijn
'berige kledij (jogging-
ik en T-shirt) die - hoe is
mogelijk - ruim over zijn
tone lichaam valt. Binnen-
verliest Gameren zijn
bekende inwoner. Gee
ft verhuist naar zijn gehoor
rats Utrecht; dat is prakti-
in verband met zijn
JWe functie als lid van het
te sentimentele redenen
mijn verhuizing zijn er
glimlacht de 54-jarige
„Ik moet vaak op Schip-
bjn en sta soms uren in fi-
Utrecht ligt wat dichter bij
"Phol, ik hoop dat ik minder
'mijn kostbare tijd zal gaan
Wen. Ga zitten, mijn
w doet even boodschappen
'altbommel, zij zorgt straks
'voor koffie".
aden we eens een vergelij-
!t maken tussen 1964 en 1987.
nz. Isobaren ofwel lijnen van gelijke lucht-
occlusiefront*
4 die achter een depressie (slecht weerge-
Malagalicht bew1;$ ■niü"i!
Mallorcazwaar bew
Maltalicht bewli?i
Moskouzwaar bew-111
Münchenmist-ii,
Niceonbewolkt
Oslozwaar bew"j,
Parijsmotregenj!jjr
'178;
1591
.091
59'
.79'
69'
Praaglicht bew.
Romemist
Splitonbewolkt...
Stockholmonbewolkt...
Warschauzwaar bew...
Wenenzwaar bew....
Zurichzwaar bew
Casablanca.... zwaar bewjlï,
Cyprusonbewolkt'15
Istanbulregen-J;5
LasPalmaszwaar bew
Tel-Avivregen-.Igr
Tuniszwaar bew.
Set
eerstgenoemde jaar ver-
We u een gouden medaille
Olympische Spelen van
•V0j gedurende de afgelopen
mden werd u gekozen tot lid
tiet Internationaal Olym-
ii (IOC), was u be-
bij de door Amsterdam
campagne voor de
van 1992 en verloor u de
om het voorzittersschap
«e wereldjudobond (UF).
."ms voor u het meest bewo-
tmir, 1964 of 1987?
Geesink: „Ik vind '87
,ri ket meest bewogen
'964 beleefde ik heel an-
Jei traint rond zo'n Olym-
s Spelen keihard, je bent
,~n groep mensen bezig, je
ver'angt naar een
iriJ i_Ik. was one-track-
w bezig. Fysiek, als
Jmjan. Het emotionele ge-
J??s °P het moment dat je
Prijs wint. Maar een mi-
"®wrt zoiets".
'iaar hen ik zeven, acht
^en wtensief op een an-
mamer aan de slag ge-
vanaf het moment dat ik
Anton Geesink voor zijn woonboerderij in Gameren, die hij binnenkort gaat verlaten omdat hij dichter bij Schiphol wil wonen.
FOTO'S AUDET
wist dat ik een goede kandidaat
was voor het IOC-lidmaat-
schap, vanaf het moment dat ik
me kandidaat stelde voor het
presidentschap van de wereld
judobond, dus de campagne
aan te gaan. Zonder deals en
tot het bittere einde. Fysiek
waren de afgelopen acht
maanden misschien niet zo
zwaar, maar geestelijk heeft
dit jaar erg veel van me ge
vergd. Ik heb er niet onder ge
leden, maar het is wel een hele
andere 'techniek'. Als je je
voorbereidt op een Olympische
Spelen word je gedragen door
een hele groep enthousiaste
mensen, die ook willen, die je
aansporen. Elke dag was er een
strijd. Dit jaar was ik constant
bezig met dingen die niet tast
baar zijn".
U bent geen voorzitter ge
worden van de wereldjudo
bond. Ziet u die ontwikkeling
als een nederlaag, heeft u ge
zichtsverlies geleden of had u
deze uitslag verwacht
Anton Geesink: „Nee, ik zie
deze gang van zaken helemaal
niet als een nederlaag. Er zijn
journalisten, die anders bewe
ren, maar ja, wat moet ik daar
mee. Laten we dit voorop stel
len: als je niet wint, heb je ver
loren. Dat klopt. Maar het kan
ook zo zijn dat je een nederlaag
van te voren ingecalculeerd
hebt. Dacht je nu werkelijk dat
ik me mijn hele leven lang al
leen met dingen heb bezigge
houden waarbij ik van tevoren
al dacht: ik win?"
„Het grootste gedeelte van de
activiteiten waarmee ik bezig
ben en die ik voor mezelf steeds
in een overwinning omzet, zijn
voor de buitenwereld onzicht
baar. Er zit toch veel meer tus
sen een nederlaag en een over
winning? Ik blijf er nog steeds
van overtuigd dat ik als voor
zitter van de wereldjudobond
veel meer mogelijkheden had
gehad en beter had kunnen
functioneren dan de man, die
er nu zit. Maar voor een hele
boel landen, betrokken bij het
wereldjudo, spelen andere be
langen een rol".
„Ik heb niet geweten dat er
zo'n grote weerstand was tegen
de groep die het binnen het we
reldjudo voor het zeggen had.
(Geesink doelt op ex-voorzitter
Matsumae en zijn handlangers,
red.). Toen ik mijn campagne
ging voeren, vielen er geen
deals meer te maken omdat de
meeste landen hun stem al aan
een ander hadden toegezegd. Ik
wilde de vertegenwoordigers
van die landen niet compromit
teren. Die mensen konden hun
beloften niet meer breken en
zich naar mijn kant richten".
Bent u niet enorm afgeknapt
op dat lobby-gedoe? U bent een
man van het 'bloed-zweet-en-
tranen-type' en komt op de
buitenwereld als recht-door-zee
over. Zo'n gladde lobby, stem
men die worden gekocht, coali
ties die worden gesmeed. Is dat
ook uw stijl geworden?
Anton Geesink: „Het ligt er
maar net aan op welke wijze je
zelf een lobby gaat opzetten. Je
moet nooit valse beloften doen.
Ik had rond mijn campagne
een brochure uitgegeven met
daarin een duidelijk verhaal.
Wat ik wilde, wat ik in huis
had, kortom mijn programma.
Het mooiste van alles is dat die
andere twee kandidaten voor
het voorzittersschap helemaal
geen programma hadden".
Maar juist daarom. U zegt
zelf 'ik was op de plaats van
voorzitter van de wereldjudo
bond beter tot mijn recht geko
men dan de Argentijn die er nu
zit'. Dan moet je je toch knap
vervelend voelen?
Anton Geesink: „Ik wil niet
niet zeggen dat die Argentijn
slecht is. Dat hoeft namelijk
helemaal niet. Alleen, ik heb
veel meer voeling met de sport.
In de tijd dat er nog geen
sprake was van mijn kandida
tuur voor het voorzittersschap
heb ik meer aandacht gevraagd
voor de minder gefortuneerde
landen binnen het wereldjudo.
Die aandacht vraag ik al meer
dan twintig jaar".
„Twee jaar geleden heb ik
daarvoor een plan opgesteld en
in 1986 zijn op mijn uitnodiging
zeventig leraren uit de econo
misch zwakkere landen op een
seminar bijeen geweest. Pfeif
fer (de eveneens afgevallen
kandidaat-voorzitter, red.) en
Kaloghlian (de vorige maand
gekozen president van de we
reldjudobond, red.) denken
daar nu pas aan".
„Die Argentijn is gekozen
omdat hij financieel en op al
lerlei andere manieren ge
steund is door de zogenaamde
andere Japanse groep, de te
genstanders van de groep-Mat-
sumae, waarin de voorzitter
van de Japanse en de Aziati
sche judobond zitten. Die twee
voorzitters willen over twee
jaar het generaal-secretariaat
in Japan hebben. Zij zijn met
veel geld en beloften de wereld
rondgereisd. Ik heb alleen mijn
programma gepresenteerd".
Er zijn geluiden dat de
nieuwe voorzitter van de we-
reldjudo-bond, Sarkis Kalogh
lianwat meer grip op uw acti
viteiten binnen de opleidings-
en verspreidingscommssie wil
krijgen. Is dat zo?
Anton Geesink: „Ik ben me
daar niet van bewust. Hij heeft
misschien het gevoel dat ik veel
in mijn uppie heb gedaaa Dat
gevoel is juist. Maar alles wat
ik voor het wereldjudo heb ge
daan is gebeurd met geld waar
het IJF niets mee te maken
heeft. Dat geld heb ik zelf bij
elkaar gebracht en daar kan ik
mee doen wat ik wil".
O U gaat straks een deel van
uw tijd besteden aan uw lid
maatschap van het IOC. Afge
zien nog van alle politieke
moeilijkheden, het Olympisch
ideaal, dat bestaat toch niet
meer?
Anton Geesink: „Ach, ik
weet het niet. Er zijn journalis
ten die met een vies gezicht het
woord commercie uitspreken
en als je met Olympisch ideaal
gelijke kansen en amateurisme
bedoeld, tja.Ik denk dat de
commercie ook veel goede din
gen voor de Olympische sport
Anton Geesink: „Ik ben niet de man van de grote uitspraken".
doet. Als er voor de Spelen niet
zoveel geld zou binnenkomen
via bijvoorbeeld televisie dan
kunnen de minder gefortu
neerde landen uit onze samen
leving de kleren wel aan de
kapstok hangen. Het is wel zo
dat, als je iedereen gaat toela
ten op de Spelen, je een scheve
verhouding krijgt bij bepaalde
sporten".
„Profwielrenners die ge
wend zijn honderden kilome
ters te rijden en gewend zijn
combines te maken, kun je niet
met onervaren amateurs laten
fietsen. Profboksers, gewend
aan bikkelharde gevechten
over vijftien ronden, kun je
niet laten boksen tegen men
sen, die nooit langer dan drie
ronden hebben gebokst. De
verschillen zouden dan te groot
zijn. Dat heeft niets te maken
met commercie, maar meer
met niveau. De Jeugd Olympi
sche dagen, afgelopen zomer op
Papendal, benadert misschien
nog het best het Olympisch ide
aal. Daar gebeurde gewoon iets
heel goed. Op die manier met
jeugd werken heeft volgens mij
ook een grote opvoedkundige
waarde".
„De 'grote' Spelen worden
echter niet alleen voor de deel
nemers gehouden, maar ook
voor de mensen die thuis blij
ven. Ik vind het normaal dat de
televisie geld op tafel moet leg
gen om die Spelen uit te zenden
en daar hoort uiteraard de
commercie bij. Dan wordt het
interessant. De pers richt zich
vaak alleen op ie honderd su
peratleten, de absolute toppers.
Die honderdduizenden spor
ters, die onder die absolute top
zitten en goed gestructureerd
bezig zijn, daarover wordt veel
minder gesproken en geschre
ven. Maar juist daar kom je de
Olympische idealen tergen, bij
die mensen. Het Olympische
ideaal bestaat wel degelijk".
„Trouwens als je over geld
gaat praten, er is geen journa
list die zijn werk voor niets
doet. De meesten schnabbelen
er ook nog fors bij. Voor spor
ters en sportevenementen mag
dan toch ook wel geld worden
gevraagd, komt je toch bij com
mercieel denken. Bovendien, ik
blijf er bij, de commercie, het
geld, helpt de minder sterken
in onze samenleving. Wat is
daar nou verkeerd aan? En de
politiek, tja, de politiek. Ach,
die heeft altijd al gespeeld.
Boycot? Tja, je moet wel weten
dat wij, Nederlanders, de boy
cot hebben uitgevonden. Weet
je nog wel, Melbourne. Tegen
woordig ben je door al die com
municatie-middelen meteen bij
allerlei politieke geschillen be
trokken".
„Vroeger ging er een weekje
overheen en was het alweer
oud nieuws. Als er iets in Ja
pan gebeurt weten wij het in
sommige gevallen eerder dan
de mensen in Japan zelf. Zeker
als het daar avond is, want dan
is het hier dag. Zo gek zit dat in
elkaar".
U bent vaak in Japan ge
weest, wat spreekt u aan in dat
land?
Anton Geesink: „De discipli
ne, die het Japanse volk heeft
en het gevoel van die mensen.
Ik kan dat niet beschrijven. Als
ik in dat land kom zeg ik vaak:
hè, hè, ik ben thuis. Hotelpor
tiers zeggen altijd tegen mij:
Welcome home, mister Gee
sink. Een nadeel is dat het land
enorm duur is geworden. De
mensen zijn gebleven zoals ze
waren. Ik vind landen als
Amerika en Frankrijk fijn.
Vooral Frankrijk, daar voel ik
me ook thuis. Heeft wat te ma
ken met mijn sentiment, mijn
gevoel. Ik vind Frankrijk een
prachtig land, fantastisch".
„Er is een periode geweest
dat ik in die landen veel meer
kon rondkijken. Nu is dat an
ders, de schema's met al die za
kelijke vergaderingen en be
sprekingen zijn strak. Zeker in
Japan. Ik ben tegenwoordig zo
dynamisch met mijn werk be
zig, ik sta om zes uur op en als
ik dan om zes uur klaar ben ga
ik eten. Dan maak ik een wan
delingetje van een half uur en
daarna duik ik de koffer in. De
echt prettige herinneringen die
ik aan Japan heb, dateren al
weer van jaren geleden. Ik ben
momenteel zo druk met mijn
werk dat ik nauwelijks de kans
heb om een land eens wat na
der te bekijken".
Er valt even een stilte als An
ton Geesink en zijn vrouw aan-
stalte maken om te vertrekken
naar Utrecht. Plotseling zegt
Geesink:
„Nee maar, ach, wat moet je er
nu eigenlijk van zeggen, hoe
het allemaal is. Of hoe het alle
maal gaat".
En dan verwjzend naar de
strijd om het voorzittersschap
van de IJF:
„Vanzelfsprekend praat je je
niet vrij «kit je gewoon niet ge
wonnen hebt. Maar waardoor
win je niet Je kan op een gege
ven moment niet winnen door
dat je zegt van, ik wil niet heb
ben dat datgene wat bestaat
doorgaat. Ten tweede win je
niet omdat je van te voren geen
deal aangaat. Als ik direct had
laten weten dat ik een deal had
gewild met de man van Ocea-
nië, had ik die vijftien stemmen,
van Oceanië gehad".
„Dan zou je kunnen zeggen,
ik heb vijftien stemmen zeker
plus van Europa vijftien. De
man van Oceanië had gewoon
te weinig te bieden. Dus wat
gebeurde er, op de avond voor
de vergadering komt dat spul
naar me toe en vraagt: 'Gee
sink, hoe ziet de situatie er uit
Hoeveel stemmen heb je'. Ik
zeg: nou, ik zou het niet weten
hoeveel stemmen ik heb. En
dan krijg je een situatie dat die
man zegt: 'Als jij niet eens kunt
zeggen hoeveel stemmen je
hebt, gaan we naar een ander
blok'".
„Als ik gezegd had 'ik weet
zeker dat ik op die groep kan
steunen' dan was ik het gewor
den. Die anderen waren veel
langer met de hele campagne
bezig, maar ik dacht dat ik nog
best het een en ander kon rege
len. Ik ben tot het bittere einde
doorgegaan, dat is mijn instel
ling. Bovendien had ik een goed
programma te bieden".
Maar heeft u de werking van
uw programma niet wat over
schat? In de lobby werkte dat
programma dus helemaal niet.
Anton Geesink: „Misschien
zou ik dan helemaal terug moe
ten gaan naar de bron en me
zelf afvragen 'is het verstandig
geweest om het zo te doen'? Ik
blijf er bij dat het van mij kant
uit gewoon de moeite waard
was om het te proberen. Ik wil
geen krasse uitspraken gebrui
ken zoals Churchill die zei:
'oorlog verloren, oorlog gewon
nen'. Dat soort uitspraken, nee,
daar hou ik niet van".
U wilde vernieuwing in het
traditionele wereldjudo. Een
nieuwe aanpak. Met een beetje
fantasie kun je er ook een an
dere uitspraak van Churchill
bij slepen: „Give us the tools,
we'll finish the job".
Anton Geesink (lachend):
„The tools, I don't have
them..."
Waar gaat de volgende reis
naartoe?
Anton Geesink: „Alaska".