ederland ontduikt BTW-afdracht EG team bureau ANKERT (PVDA) IN RAPPORT VOOR PARLEMENTSCOMMISSIE: 1 ALcontrol steekt 5 miljoen in milieu-lab 'Vuil spel' met schone werkloosheidscijfers 'Rat race' Bedrijfsleven verhardt FINANCIËN Tours'88 STEM FINANCIËN/ECONOMIE ZATERDAG 19 DECEMBER 1987 Vendel BV siëspecialisten OMNIVERSUM NU: r WERKEN IS- COMMISSARIS HOUBEN HEROPENT BEDRIJF RAAMSDONKSVEER DALING WERKLOOSHEID MEER ZAAK VAN TELLEN DAN VAN BELEID NIEUWSOVERZICHT PERSONEELSCHEFS ZAKELIJKER T11 Icamp. in geheel Hongarij 's-Gravenmoer 01623-22194 jl988 zijn uit! Vraag lie mogelijkheden. Autorej] luizen, campings, hotels, ïieuwe Plein 11a, Kil KN Arnhem, 085-435051 :e Indonesiëspecialisten li| rige informatie over onze ondreizen, inclusief alle ederlandse reisleiding. laagse rondreizen naar 3ali en Sulawesi, evt. in of Hongkong/ Peking. pveneens alles inclusief 'hailand en Sri Lanka. ENTATIES INDONESIË Citaties in Heemstede, et onze diashow en wel in: 16/1, Eindhoven 23/1, rn 11/2, Utrecht 12/2. 1 even: 023-339151. w ANVR-reisburo of bij: 01 HD Heemstede Gar.fonds/1 AT A. •Frans Boogaard lUSSEL - De Nederlandse staat draagt ten on- jite regelmatig een te laag percentage BTW- östing af aan de Europese Gemeenschap in gekend over een aantal jaren heeft Nederland daar- bijna 100 miljoen Ecu of 230 miljoen gulden 'ver- j'. Met dat bedrag is Nederland koploper van de «p landen die het met de inning en afdracht van 1-gelden aan de EG minder nauw nemen. kn^ dagelijks 9^ 6f> chronos <0 2 0nthewini 3 DE MtL|(wt pen ander blijkt uit een ont- [5-rapport dat de Neder- 'st Europarlementariër Dankert heeft opgesteld t de begrotings controle- anissie van het Europees iement Het rapport, dat jenteel uit het Nederlands ie andere EG-talen wordt aid, komt volgend voor op de agenda van het jees Parlement. Daar ikthet deel uit van een hele e rapporten over fraudes lEG-gelden en maatregelen idie fraudes tegen te gaan. e informatie die Dankert jjn juridisch medewerker it Wiersma nu verzameld to over de BTW-afdrach- tan lidstaten, is in hoofd- 1 afkomstig uit rapporten lie Europese Rekenkamer. M t de jaarverslagen van deze instelling blijkt, dat de EG in de jaren '80 tot en met '84 ten gunste van zes lidstaten - de helft dus van de totale EG - zo'n 450 miljoen Ecu (meer dan een miljard gulden) als 'onin baar' heeft moeten afboeken. In absolute zin is de Bondsre publiek West Duitsland met een oninbaar bedrag van 500 miljoen gulden de slordigste, maar verhoudingsgewijs komt die dubieuze eer aan Nederland toe. Het gaat daarbij om een op telsom van kleinere bedragen, die volgens de zesde BTW- richtlijn van de EG 'onbedui dende bedragen' heten, maar ook om schulden van grote be drijven als RSV, die een derge lijk bedrijf bij wijze van steun verlening worden kwijtge- scholdea Menige overheid Europarlementariër Piet Dankert. - fotoanp 'vergeet' in een dergelijk geval, dat ook over deze bedragen BTW moet worden berekend èn afgedragen. Nederland blijkt juist op dit punt het meest vergeetachtig, maar scoort ook met achter stallige betalingen (van '82 tot '85 gemiddeld ruim 12 procent) veruit het hoogst „Dat doet de vraag rijzen," aldus Dankert, „of ook van deze betalingen alweer niet een groot deel als oninbaar moet worden afgeschrevea En zeker toont het aan hoe noodzakelijk het is dat EG-verordeningen worden nageleefd en de EG zelf daarop controle houdt." Volgens Dankert is dat te meer van belang, omdat niet alleen op het punt van de BTW-afdrachten, maar ook bij andere, nog moeilijker contro leerbare 'eigen middelen' als douanerechten en landbouw- heffingen, de EG veel inkom sten misloopt. Een sprekend voorbeeld daarvan kwam aan het licht toen Dankert bij de opstelling van zijn frauderapport de in voer van tapioca uit Thailand en China doorlichtte. In Neder land worden voor dit zetmeel- product, gerekend naar de kwaliteit, twee invoertarieven gehanteerd, maar in de prak tijk bleken de diensten die in Nederland belast zijn met de heffing van de importgelden tevens op te treden als Verze keraar' voor die tapioca-han- delaren, die met hun partijen in het duurste douanetarief vielen. Dankert vindt het 'zeer be denkelijk' dat nationale dien sten en instellingen die belast zijn met de inning van de eigen middelen van de EG tevens op treden als een soort schadever zekeringsmaatschappij die im porteurs schadeloos stelt als zij te maken krijgen met voor hen onaantrekkelijke, maar uit de EG-wetgeving voortvloeiende regels. „Tegen dergelijke prak tijken," aldus Dankert, „zou de Commissie, als dagelijks be stuur van de EG, zich krachtig teweer moeten stellen." Datzelfde geldt voor ten on rechte uitgekeerde EG-subsi- dies, die door de betrokken lid staat moeten worden terugge vorderd en aan de Commissie worden teruggegeven. Hoewel Nederland op it punt geen buitengewoon grote nalatig heid kan worden verweten, loopt de Commissie gerekend over meerdere lidstaten en meerdere jaren ook in deze sec tor honderden miljoenen gul densmis. Dankert: „En dan praat ik nog maar over de fraudegeval len die door de lidstaten zijn aangemeld Vaak gaat een lid staat daartoe pas over als de betrokken regering er vrij ze ker van is dat de ten onrechte uitgekeerde subsidie kan wor den verhaald In het andere ge val draait vaak de lidstaat zelf voor de kosten op, en heeft dus de betrokken regering er geen belang bij zo'n fraudezaak aan te melden. Je zou dat een pre mie op oneerlijk gedrag kun nen noemea" Waarom uitgerekend Neder land zowel op het punt van de oninbare bedragen als op dat van de achterstallige betalin gen zo hoog scoort, heeft de Ne derlandse oud-voorzitter van het Europees Parlement niet kunnen achterhalen. Volgens hem geven ook de rapporten van de Europese Rekenkamer daarover geen uitsluitsel. Maar vast staat voor Dan kert, dat een ingrijpende men taliteitsverandering bij zowel de lidstaten als de Europese Commissie moet garanderen, dat met de EG-inkomsten voortaan minder kan worden gerommeld. Dankert: „Het feit dat nu on nodig zoveel geld verloren gaat, is een verwijt aan de lidstaten, maar zeker ook aan de Com missie. Haar controle- en sanc tiemogelijkheden moeten wor den uitgebreid, maar in een aantal lidstaten zou de Com missie ook nu al, door gebruik te maken van het strafproces recht, een civiele vordering kunnen instellen. Dat mes snijdt aan twee kanten: het le vert geld op, èn het werkt pre ventief." OMNIVERSUM RUIMTTTHEAm 070-54 54 54 Ie dan len. het gevoel hebt dat nt(e) in u schuilt, dan is opnemen. En zeker an de sectoren waar als u daarin werk- 'Onze' sectoren zijn: en de gezondheids ik-, civiel-technisch en academisch tel- handgeschreven met alle relevante ring en opleiding, tot het arrangeren u dat heel snel van zijn. "empo-Team Uitzend- ijpers, Keizers- ven. van een interce- |ben samengesteld anders willen, kuntu peij, telefoon 020- tWillem Reijn AMSDONKSVEER milieu-laboratorium introl in Raamsdonks- heeft gisteren een in- seringsprogramma van miljoen gulden officieel floten. De Brabantse amissaris der Koningin F. Houben opende het «we laboratorium, dat mntrol in staat stelt bin- een week monsters van Échte grond of afval ler te analyseren. patrol is in zeven jaar uit- Meeid van "nul' naar een be smet 45 werknemers, voor analisten, en een om- ran vijf miljoen gulden. Het |tijf begon als 'adviesbureau laboratorium voor proces afvalwater', maar door de lie uitbreiding van de aan- it voor het milieu, is ook 'werk van ALcontrol uitge- Het laboratorium analy- rtsinds enkele jaren ook bo- en bodemwatermonsters, eist die markt is snel ge ilt „Het is voor ons een nes van vallen en opstaan leest", zegt directeur ir. J. der Meer van ALcontrol. waren geen normen en nie- Ead nam de monsters op de- wijze. Wij analyseerden emmonsters op dezelfde als afvalwater. Daarbij gade je in miligrammen en Ten we: het valt wel mee de vervuiling. Maar de Hen voor afvalwater en die bodemverontreiniging lenheel anders, dus rekenen M in microgrammen: dan 1 ie wel duizend keer zo'n •e waarde". lea probleem was dat de tteid nog geen normen had •teteld. „In het begin van leren tachtig bestond er het "ikbeeld van een geheel Jtöld Nederland Dat kwam omdat iedereen anders Directeur J. D. van der Meer op de afdeling chromatografie, waar vermengde stoffen worden gescheiden. werkte. Nu lijkt het wel mee te vallen: 95 procent van de mon sters die we nemen is niet ver ontreinigd De overheid is ook zakelijker geworden. Je kunt Nederland nooit helemaal schoon krijgen. Zoals het met Lekkerkerk is gegaan (toen huizen werden afgebroken en alle vuile grond werd wegge haald, een operatie die de over heid tientallen miljoenen gul dens heeft gekost, WR) zal nu niet meer voorkomen", zegt Van der Meer, die overigens van mening is dat vervuiling van bedrijven alleen aan ban den kan worden gelegd door stringente wetgeving en con trole. Het bedrijfsleven is nauw betrokken geweest bij de vast stelling van de ministeriële richtlijnen voor milieu-onder zoek. „Wij hebben ook deelge nomen in werkgroepen van het - foto de stem/johan van gurp ministerie van milieuhygiëne", zegt Van der Meer. „Die af stemming was hard nodig. Grondwater werd door de een gefiltreerd en bij de ander niet. Dat gaf gigantische verschillen in de uitkomsten. Die verschil len zijn nu weggenomen". De afgeronde investeringen hebben voornamelijk op auto matisering betrekking. Voor een deel in de administratieve verwerking maar grotendeels in apparatuur voor het lab, dat 24 uur per dag en zeven dagen in de week doordraait. „We hebben nu nog een week van analyse nodig, dat was vier we ken", zegt Van der Meer. Omdat de overheid voor bo demonderzoek voldoende geld heeft uitgetrokken, verwacht de ALcontrol- directeur een uitbreiding van het werk. Per 1 januari zal een nieuw kantoor in De Bilt worden geopend, waar vijf mensen komen te werken. „Er is nu een verplicht onderzoek voor plaatsen waar gesubsidieerde woningbouw is gepland. Verwacht mag wor den dat dat onderzoek ook moet worden gehouden op industrie terreinen. En ook in de vrije sector neemt de belangstelling toe, want je kunt voor een paar honderd gulden geen risico ne men als je gaat bouwen". Een ander gebied waar de aandacht groeiende is, vormen de bo dems van rivieren en kanalen. De 'waterbodems' zullen de ko mende jaren steeds meer werk opleveren. De grootste opdrachtgevers voor ALcontrol zijn overheids instanties -vooral Rijkswater staat- en ingenieursbureau's die zelf geen of een te klein la boratorium hebben. Samen zorgen zij voor een groeiende omzet bij ALcontrol. De omzet van vijf miljoen in '87 betekent een toename van veertig pro cent ten opzichte van 1986. ALcontrol is een dochter van Saybolt-Van Duyn uit Vlaar- dingen, waarvan driekwart van de aandelen weer in han den is van de Amerikaanse multinational Saybolt. De moe der is geheel gespecialiseerd op het gebied van de chemische industrie. Het afgeven van cer tificaten voor ladingen van tankers maakt het grootste deel van de omzet uit "ThomMeens HAAG - Premier Lub- is kan tevreden zijn. Als even meezit slaagt het binet er eind januari in Jklap in om de werkloos- jt met 200.000 terug te bigennaar ruim 480.000. 'trnee is dan direct een van f hoofddoelstellingen van het "toetsbeleid in deze periode ™öenlijkt: de werkloosheid 'tonen vier jaar met (meer •I 200.000 mensen vermin- °°r Lubbers moet dat een •afstellende gedachte zijn. •®e tijden waarin de export •"■eert, de bedrijven hun •ten zien afnemen en de in- ■rtngen naar een nul-ni- dalen, slaagt hij er toch r oven in om de werkloos- t' Met een kwart omlaag te lgen. Alle doemdenkers die natste weken om het hardst dat de werkloosheid ®r naar 800.000 omhoog zal dan naar 500.000 zal da nken op slag ongelijk te toch zal niemand in het "tot de vlag uitsteken over Huiken van deze doelstel- Want het gaat slechts om (Otenkundige truc. Feite- lt de werkloosheid tus- ,!u januari hooguit met 'to duizenden. tekenwinst is een gevolg oon nieuwe manier van tellen die vanaf 1 januari (voorlopig op proef) wordt ge bruikt. De werkloosheid wordt dan niet meer vastgesteld aan de hand van het aantal inge schreven werkzoekenden maar aan de hand van veel strengere criteria. In de nieuwe telling wordt heel streng de hand gehouden aan de regels die gelden om de werkloosheid te bepalen. 'Werkloos' is straks iedereen die werk zoekt voor meer dan 20 uur, die direct beschikbaar is, die niet ziek is, geen scholing volgt en staat ingeschreven bij het Gewestelijk Arbeidsbu reau. Die beperkingen brengen met zich mee dat uiteindelijk wellicht een kleine 200.000 mensen niet meer worden ge registreerd als werklozen,hoe wel ze dat zelf wel willen. Bui ten de boot vallen straks alle mensen die tijdelijk werk zoe ken, veel WAO'ers, alle 57,5-ja- rigen, allen die een schooloplei ding volgen om hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten, mensen die ziek zijn en allen die even een baantje hebben aangenomen in afwachting van betere tijden en beter werk. Politiek ligt de nieuwe ma- Minister De Koning: „Ik ga niet ruziën over tel-effec- ten. Dat moeten specialisten maar uitvechten". - foto de stem/johan van gurp nier van tellen nogal gevoelig. Iedereen is het er over eens dat de huidige wijze voor teveel vervuiling zorgt in het bestand, maar of de nieuwe CBS-telling nu echt het ei van Columbus is, daaraan twijfelt menigeen. Met name de oppositie is bang dat het kabinet de nieuwe telwijze zal gebruiken om zijn falend werkgelegenheidsbeleid te verkopen als een succes. De PvdA'er Leijnse en D66- Kamerlid Groenman vroegen minister De Koning (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) daarom deze week tijdens een overleg om de werkloosheids definitie aan te passen. Groen man: „Het is toch te gek dat iemand die een scholingscursus volgt om zijn kansen te vergro ten niet meer wordt meege teld." En Leijnse: „Er gaat een verkeerd beeld ontstaan. Door administratieve effecten lijkt het of de werkloosheid daalt." Leijnse daagde De Koning uit om in 1990 twee werkloos heidscijfers te presenteren: één volgens de nieuwe telling (dat zal dan volgens schattingen van dit moment ongeveer 425.000 zijn) en één volgens de oude telling (200.000 meer). „Anders kunnen wij nooit toet sen of dit kabinet zijn doelstel ling haalt." Leijnse kreeg steun van WD-woordvoerder Linscho- ten. Ook hij wil voorkomen dat er onduidelijkheid ontstaat over de waarde van de cijfers. „De minister mag niet de ver denking op zich laden dat hij de cijfers alleen wil opschonen om zijn doelstelling te halen." Maar de minister gaf geen krimp. „Wij hebben gezegd dat we de werkloosheid in 1990 met 200.000 willen terugdringen naar 500.000. Ik ga nu niet ru ziën over tel-effecten. Ik kan in 1990 niet beoordelen hoeveel mensen minder worden geteld als gevolg van de opschoning van het bestand. Dat moeten de specialisten maar uitvechten." De Koning lijkt daarmee af stand te nemen van de belofte van premier Lubbers, hoewel die nog steeds roept dat 200.000 minder de doelstelling blijft. Lubbers heeft altijd gezegd dat het om een echte verminde ring van de werkloosheid moet gaan en niet om een rekenkun dige. De Koning wilde maan dag alleen na heel lang en fel aandringen van de hele Kamer toezeggen „dat er geen mis bruik zal worden gemaakt van de nieuwe telwijze." Maar wat is misbruik in de ze? In 1983 is in ons land beslo ten om alle mensen die werk zoeken voor 20 uur of meer als werkloze te tellen. Tot 1983 lag de grens op 25 uur. Als gevolg van die daling naar 20 uur kwamen er van de ene dag op de andere 100.000 werklozen bij. „Daar heb ik toen ook niets van gezegd", zei De Koning deze week. Hij wil nu niet meer gaan tornen aan die norm van 20 uur en wees suggesties van Groen man af om zelfs mensen die maar voor één uur werk zoe ken als werkloze te registreren. „Dat kan helemaal niet omdat wij onze telling hebben aange past aan de normen van de ILO" (de internationale organi satie die de arbeidsmarkt over de hele wereld in de gaten houdt), zei de minister. Dat was een klein foutje. De ILO wil juist wél dat allen die zelfs maar voor één uur werk zoeken worden geteld. Vrijwel alle andere landen houden zich daar ook aan. Als Nederland dus zijn werkloosheid wil ver gelijken met andere landen moeten wij die groep mensen ook gaan meetellen. En dan zou de werkloosheid niet meer da len als gevolg van een reken- truc, maar fors stijgen (kenners denken zelfs met meer dan 300.000!). Die stijging wordt niet eens veroorzaakt door een rekenme thode, maar gewoon door toe passing van de internationale normen. Lubbers en De Koning hebben nog heel wat uit te leg gen voor het 1990 is. AMERIKAANSE onder zoekers hebben een paar jaar geleden een experi ment gedaan met de belo ning van rattenvangers. Ze ontvingen eerst één dollar per rat. Voordien kregen ze vier dollar per uur. Na vier weken gooiden de on derzoekers het over een an dere boeg. Na het vangen van vier ratten mochten de van gers grabbelen in een zak met knikkers. Tevoren moesten ze een kleur noemen. Wie de goede knikker pakte, kreeg vier dollar. Grepen ze de ver keerde knikker, dan hadden ze pech gehad. De baas van de rattenvan gers was heel tevreden. Zijn mannen vingen meer ratten, breidden hun gebied uit en de kosten per gevangen rat lie- pen met bijna een kwart te rug. De vangers genoten van hun 'rat race'. Het was vooral het spel dat hen motiveerde, meer dan de knikkers. Prestatiebeloning, want daar ging het bij deze ratten vangers om, komt voor in vele variaties. De meest directe vorm is stukloon: hoe meer ratten, des te meer dollars. Maar er zijn ook ingewikkel der systemen die een bredere beoordeling van prestaties over een langere tijd behel zen. In Nederland is loon naar werken in deze enge zin de laatste twintig jaar steeds meer op de achtergrond ge raakt. In 1966 werd nog ze ventig procent van de indu strie-arbeiders betaald naar gelang de geleverde presta ties. Nu is er van stukloon vrijwel geen sprake meer en ook andere koppelingen tus sen prestatie en beloning, zo als een jaarlijkse beoordeling, zijn in de jaren zeventig goeddeels verdwenen. Acht van de tien werkne mers hebben vandaag de dag een vaste beloning. Een baai dag meer of minder is niet meteen zichtbaar op de sala- risstrook. Al zal iemand die zijn loon enkel ziet als een aanwezigheidspremie, niet zo gauw carriere maken als de collega met hart voor de zaak. Dat wil zeggen: als de chef en de organisatie deugen. Of die zekerheid nou wel zo leuk is? Uit onderzoek blijkt dat de meeste mensen best loon naar werken willen. Vastigheid maakt ook een beetje machteloos. Je krijgt het gevoel dat je lot helemaal in handen ligt van anderen: personeelszaken of de vak bond. De laatste tijd is in ver scheidene ondernemingen prestatiebeloning ingevoerd: bij verzekeraar Centraal Be heer in Apeldoorn, bij het Nijmeegse bedrijf Smitweld, bij het winkelbedrijf Kon- mar. Meestal tegen de zin van de vakbonden maar met in stemming van het personeel. Bij Philips en Stork wordt er nog over gepraat. Bij Shell hebben de bonden het tij nog kunnen keren. -Ze moeten het zelf weten, maar over een paar jaar heb ben ze er spijt van', mopperen de vakbondsbestuurders. Iedereen denkt er beter van te worden, maar velen zullen bedrogen uit komen, is hun idee. Daar kan dr. Jasper von - Grumbkow hen geen ongelijk in gevea Hij is hoogleraar in de sociale wetenschappen (ar beid en organisatie) aan de Open Universiteit in Heerlen en heeft uitgebreid studie ge maakt van beloningssyste men. „De kater komt abso luut", denkt hij. Prestatieloon past wel in deze tijd. Het collectief is niet langer in tel. Uitzend- en op roepkrachten knabbelen aan ooit rotsvaste verworven rechten. De macht van de vakbonden in de bedrijven taant. De werkgevers stappen over hen heen naar hun eigen personeel dat ook best een beetje ondernemer wil wor den. Maar dan een ondernemer met onnoemelijk veel concur renten en een markt die de prijs dicteert. Honderddui zenden - werkloze 'onderne mers' bederven de markt. Probleem met prestatiebe loning blijft altijd de beoor deling. Bij de kassameisjes van de Konmar ligt het sim pel. De chef maakt 's avonds zijn rapportcijfers op door naar de omzet en het kasver- schil te kijken. Meestal zit het niet zo een voudig in elkaar. Er worden vaak ingewikkelde weten schappelijke toeren uitge haald om de prestaties zo veel mogelijk zonder aanziens des persoons te wegen. De beoordeling blijft niet temin de achilleshiel van de prestatiebeloning. Het oor deel van de chef geeft te vaak de doorslag. En dan kan gaan meetellen of iemand een stropdas draagt of een rin getje in zijn oor, een lange broek of een minirok. Je hebt overal hard werkende men sen en anderen die handig diezelfde indruk maken. Of die gewoon blauwe ogen heb ben. f Een manier om daar uit te komen is de beoordeling (en dus eigenlijk ook de beloning) openbaar te maken. Het punt is dat de argumenten die dan tevoorschijn komen, niet goed over te brengen zijn. Vooral bij de mensen die minder krijgen. Is Ruud Gullit met zijn miljoenenbenen tien keer zo goed als Bennie Wijnste kers? Geheimzinnigheid geeft macht. Zwijgend houdt de chef zijn mensen vóór en nó de dag des oordeels onder de duim. Alleen als iemand op een goeie dag de computer van de salarisadministratie kraakt, is de boot aaa Met die openbaarheid wordt het voorlopig niks. In de jaren zeventig is een wets ontwerp onderweg geweest maar dat is inmiddels in de diepste la gestopt die ze in Den Haag hebben. Daar ligt het nu stof te ver zamelen, samen met plannen voor vermogensaanwasdeling en wat ander kleingoed uit die tijd. Misschien komt het nog eens tevoorschijn als al die prestatiewerkers zich straks gaan afvragen of ze wel echt loon naar werken krijgen. ROTTERDAM - Personeelsmanagers worden in de ko mende vijf jaar veel 'harder' en zakelijker. Tact en bereid heid tot overleg verschuiven naar de achtergrond. De kunst om anderen te overreden en om te gaan met kritiek, gaat het afleggen tegen het vermogen om te organiseren en veranderingen door te voeren. Een team van de Erasmus Uni versiteit komt tot deze conclu sies na onderzoek onder 660 hoofden van personeelszaken en 200 lagere personeelsfunc tionarissen. Volgens de personeelsmana gers zullen er niet alleen ver schuivingen komen in het be lang dat in 1992 aan hun afzon derlijke deeltaken zal worden gehecht. Zij zeggen ook dat vrijwel alle eisen die nu aan hen worden gesteld, over vijf jaar zullen zijn verzwaard. Slechts aan twee eisen zal min der zwaar worden getild: de bereidheid tot overleg en 'con tactuele vaardigheid'. Als minder belangrijke ta ken en aandachtsgebieden worden voor '92 genoemd: be handeling van klachten, be drijfsmaatschappelijk werk, personeelsadministratie en functiewaardering. Een belangrijke eis waaraan de personeelsmanager van 1992 zal moeten voldoen is profes sionalisering op het gebied van planning, computertoepassing, budgettering en strategievor ming. Opvallend is de vermin dering van het belang dat aan medezeggenschap wordt toege schreven. Ook de beloning van werknemers schuift naar ach ter in het aandachtsveld. Vol gens de onderzoekers blijkt er minder ruimte over te blijven voor een 'zorgzame organisa tie'. Voor de onderzoekers 'ver rassend hoog' blijft het onder werp 'arbeidsmotivatie' scoren als het gaat om de kennis waarover de personeelschef van 1992 moet beschikken. Maar het onderwerp sociaal/ arbeidsrecht, dat nu nog als taak nummer één bovenaan staat, duikelt naar de twaalfde plaats, en het onderwerp 'so ciale zekerheid' zakt van de derde naar de zestiende plaats. Op het gebied van 'houding en instelling' van de perso neelsmanager blijft 'integer' bovenaan staan. In het rijtje van belangrijkste eisen stijgt 'resultaatgerichtheid' van de achttiende naar de derde plaats, en 'kostenbewust' van de twintigste naar de negende. Uit de 'toptien' voor 'houding en instelling' verdwijnen 'be reidheid tot overleg' (van vijf naar vijftien) en 'tact' (van ze ven naar twaalf). Het blad PW, maandblad voor personeelsmanagement, dat over het onderzoek publi ceert, vraagt zich voorzichtig af of deze resultaten 'signalen zijn van de terugkeer van de auto ritaire stijl van leidinggeven'.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 7