DE STEMÏ
sé^miarjan berk maakte kro-jeugdserie over popgroep
De Band is dichterbij dan Fame'
4$
m
s4
1
1P^
Duitse tv-presentator
beschuldigd van
Nazi-journalistiek
fc\#|
DONDERDAG 17 DECEMBER 1987
LVERSUM - De zes-
jelige jeugdserie uit
Iver de popgroep It's
|oo Much (ITM), die
[en aantal jaren gele
ien echt heeft bestaan,
beleeft vrijdag om 17.46
|uur de tweede afleve-
ing.
M fsUBaBBn
100 jaar
Le Corbusier
Op herhaling
Beeldenaar
fc
Zeeuwse
harmonie
Joke van
Wingerden
„Wensen vinden het vast leuk samen met
collega's te sporten. Kijk maar naar de
'grote drukte op bedri j f sreoepties"
Sander Tllanus, Sport Management Support
12
Ett;
6^1
Sroraw/y.v;
it Mart van der Sanden
e serie, eenvoudigweg 'De
nd' getiteld, is geschre-
door Marjan Berk en
hildert de veelal authen-
ke belevenissen van de
i bandleden.
arjan Berk kwam in 1983 op
t idee voor de serie. Haar
_m Ruud-Jan speelde mee in
|Eét funkbandje, dat toen op
thoolfeestjes en in jongeren-1
sntra optrad. Marjan Berk
li sjouwde regelmatig met
.jsterkers door Amsterdam
jaar de zalen waar ITM moest
Ltreden. Zij wilde in een tv-
Lrie laten zien met hoeveel
•.••v.-V.-.VA'zjVSSWSBSSB
.V; jSSttSQBI
plezier amateurpopgroepjes,
waarvan er in Nederland vele
duizenden zijn, repeteren en
optredea Daarvoor hoefde ze
eigenlijk alleen maar de bele
venissen van de bandleden op
het podium en in het dagelijkse
leven op te tekenen. Verreweg
de meeste voorvallen in De
Band zijn dan ook echt ge
beurd.
Voor de opnamen van De Band
werd ITM opnieuw gefor
meerd. Alle bandleden werden
opgetrommeld en spelen zich
zelf, op één na: Candy Duif er.
Deze saxofoniste maakte in
1983 nog deel uit van de groep,
maar heeft intussen een eigen,
succesvolle carrière in de pop
muziek opgebouwd. Het ver
zoek om aan de serie mee te
doen wees Candy Dulfer enigs
zins hooghartig af. Ze heeft het
te druk met ander werk en ze is
het muzikale niveau van haar
ex-collega's ver ontstegen.
Haar plaats werd ingenomen
door Isabel Dumas, die enige
uiterlijke gelijkenis met Candy
Dulfer vertoont.
De Band is een goedkope
produktie en dat is in een aan
tal opzichten goed te merken.
De bandleden zijn amateur-ac
teurs zonder tv-ervaring. Dat
betekent dat het verhaal nood-,
gedwongen uit een aaneen
schakeling van korte scènes
bestaat. Het opbouwen van de
dramatische spanning in lan
gere scènes kunnen amateurs
niet aan, aldus Marjan Berk.
Het geluid is apart opgeno
men in de studio, wat storende
missers tijdens zogenaamde li
ve-concerten in de serie tot ge
volg heeft. In een van de afle
veringen zingt een meisje een
liedje, loopt een meter van de
microfoon weg, maar aan het
geluid is daarvan niets te mer
ken, dat blijft identiek. „Het
was te duur om die optredens
live op te nemen", voert Marjan
Berk als excuus aaa
'De aankleding van de serie is
summier. De Band speelt zich
niet af in trendy decors, maar
in eenvoudige huiskamers en
kale repetitieruimtes. Dat sluit
aan bij de 'klunzigheid' die de
serie volgens Marjan Berk
moet uitstralen. „Vergelijk het
met Fame. Leuk om te zien,
maar de prestaties zijn te goed
om je er makkelijk mee te kun
nen identificeren. Fame is voor
Nederlandse jongeren een on
bereikbaar ideaal. De Band
straalt een zekere klunzigheid
uit en dat staat dichter bij de
mensen".
Onbedoelde klunzigheid zit
er overigens ook in De Band
De afleveringen zijn in 1984 ge
schreven met de bedoeling de
serie een jaar later uit te zen
den. De opnamen zijn wegens
geldgebrek bij de KRO uitge
steld tot begin 1986. De serie
heeft daarna nog pakweg an
derhalf jaar op de plank gele
gen. Het gevolg van deze ver
traging is wel dat in De Band
oneffenheidjes in de actualiteit
voorkomen. Zo wordt Toontje
Lager genoemd als bestaande
band, terwijl die groep toch al
lang ter ziele is.
De KRO heeft De Band gepro
grammeerd tot en met 15 ja
nuari. Niet lang daarna begint
de NCRV met Switch, ook een
serie over een popgroep. Die
produktie is heel anders van
opzet. Het verhaal is volledig
bedacht, terwijl de vormgeving
veel aandacht krijgt. Switch
moet er juist heel snel en flit
send gaan uitzien.
BONN - Het weekblad
Der Spiegel heeft de
74-jarige Westduitse
tv-presentator Wer
ner Höfer, vooral be
kend van het tv-zon-
dagmorgenpro-
gramma 'Frühschop-
pen', beschuldigd van
journalistieke activi
teiten voor het Nazi
bewind.
Höfer was in de oorlog
columnist van '12 Uhr
Blatt', een nationaal-so-
cialistisch orgaan, en in
1943 juichte hij de be
rechting van de kritische
pianist Karlrobert Krei-
ten zeer toe. Kreiten had
opmerkingen gemaakt
over de ondergang van
de Duitse cultuur en
werd opgehangen in
Berlijn.
Werner Höfer is al
eerder aangevallen van
wege zijn orlogsverleden,
maar hij heeft steeds
volgehouden dat de re
dactie van '12 Uhr Blatt'
zijn artikelen corrigeer
de. Der Spiegel heeft alle
teksten van Höfer onder
zocht en concludeert dat
Höfer zelf consequent
een pro-Nazi-toon ge
bruikte.
Höfer heeft nooit ont
kend vanaf 1933 lid te
zijn geweest van de
NSDAP. Sinds de jaren
vijftig is hij een hoog
geachte tv-gesprekslei-
der in de Bondsrepu
bliek. De beschuldigin
gen die eerder vanuit de
DDR zijn geuit, werden
in West-Duitsland hooit
echt serieus genomea
(ADVERTENTIE)
I* De tien spelers van 'De Band
..FOTO KRO
•100 jaar Le Corbusier.
Stadsschouwburg Tilburg.
n: ma.-za. 11.00-18.00 en
119.00-21.30 uur; zo. 12.00-17.00
I uur. Tot 23 januari.
Het 75-jarig bestaan van de
Hogechool/Leergangen Til
burg, afdeling bouwkunde,
was aanleiding deze tentoon
stelling ten dele over te ne
men vanuit de Antwerpse
Handelsbeurs, waar de hon
derdste geboortedag van deze
grote bouwmeester (1887-1965)
herdacht is. De expositie be
vat twee ontwerpen van
Corbu voor Antwerpen,
waarvan er een werd uitge
voerd. In Nederland is hij
vaak geciteerd in de architec
tuur. Zijn ontwerp voor Ant
werps Linkeroever uit 1933
dat nu in Tilburg en niet in
Parijs wordt getoond, aldus
de directeur van Brussels Lu-
rasarchief bij de opening, doet
denken aan een Bijlmermeer
avant la lettre. De geest van
Corbusier moet bij de ontwer
pers doorgewerkt hebben. Is
in Nederland niets gebouwd
van de hand van Corbu, in
Antwerpen staat tenminste
nog een huis dat onder zijn
architectuur werd gebouwd
aan de Populierenlaan; in
«27. Het Phüips-paviljoen op
de expo werd afgebroken.
He Antwerpse fotograaf-
schilder Guilette lukte het via
briefverkeer hem een ont
werp te laten maken, dat door
een architect uit eigen omge-
wng werd uitgevoerd. Het is
de enige woning geworden
volgens het zogeheten Citro-
nan-type, ontwikkeld uit zijn
Maison Domino, bedacht voor
'ndustriebouw. Met tekenin
gen en een maquette, alsmede
met de daarbij horende cor-
respondentie is dit huis op pa-
P'er te bekijken.
Het interessantst zijn de fo-
J° s die de eigenaar in de der-
'ger jaren maakte en die de
woning in gebruik laten zien.
uuilette bewoonde vanuit een
oosterse mystieke instelling
'woonmachine' (geïnspi-
eerü door de woning van
Kunstschilder Ozenfant in
is 6611 kubus met
n tweedelige binnenstruc-
cnkïi ^aarb>ij de trap als Ja-
cobsiadder (gedacht wordt
Th C aan Chaplin's film
e KlfJl een centrale rol
speelt. De door 'iedereen'
overgenomen gedachte van
een split-level is daarbij al
aan de orde. De catalogus doet
wat misprijzend over de hui
dige bewoning, maar het is
nog steeds de enige constant
bewoonde Corbu-ruimte.
Guilette wilde de hele straat
laten bebouwen door gere
nommeerde architecten. Het
stadsbestuur weigerde zijn
medewerking aan wat nu een
open-luchtmuseum van de
eerste orde had kunnen zij a
Nu is deze woning daar een
eenling met een nog beroer
dere omgeving als het Riet
veld-huis in Utrecht. Momen
teel wordt het gerestaureerd.
H.E.
Groepstentoonstelling
schilderijen en beeldhouw
werk; Galerie Esprit, Graven
straat 99 Clinge. Open:
woensdag t/m zondag van
133-17.30 uur, 25 december
en 1 januari '88 gesloten, 31
december tot 16.00 uur.
Het getuigt van een goed be
leid wanneer een galerie een
nauw en blijvend contact on
derhoudt met de kunstenaars
waarvoor zij eenmaal geko
zen heeft De kans op exposi
ties, die als eendagsvliegen te
bestempelen zijn, wordt daar
door aanzienlijk verminderd
ten voordele van de kunste
naar en de galerie. Van dit be
leid uit is het begrijpelijk dat
galerie Esprit te Clinge in de
kersttijd een groepstentoon
stelling inrichtte van een aan
tal schilders en beeldhouwers,
die reeds meerdere malen in
de galerie exposeerden en met
wie derhalve een vaste band
bestaat. Ditmaal zijn het de
schilders Frédéric Bootz,
Lambert Oostrum, Mado
Schoolmeesters, Hendrik van
Veenendaal, Paul de Vilder,
Boetje Pattirane en de beeld
houwers Evangelis Cotrotsos,
Joz. de Loose en Kees Vet.
Gezien de onmogelijkheid
op het werk van elk dezer ex
posanten in te gaan, volstaan
wij met te wijzen op enkele
hoogtepunten. Ongetwijfeld
behoren daartoe de soms op
groot formaat en in bies-
terkleuren uitgevoerd land
schapsaquarellen van de in
Griekenland wonende Frans
man Frédéric Bootz. Ze getui
gen van een romantische vi
sie, die met de verve van een
virtuoos vakmanschap op pa
pier werd gebracht. Opmer
kelijke geabstraheerde land
schappen in zeefdruk en olie
verf zijn er van Hendrik van
Veenendaal; van de serie olie
verven met abstrakte motie
ven van Lambert Oostrum
treft er één als geslaagd door
zijn rake compositie, zoals die
bij andere werken mislukt
schijnt door overmoed, non
chalance en de uitgesproken
wil in series te werken. Van
overtuigende kracht is het
werk van de Molukse kunste
naar Boelje Pattirane, dat in
felle en toch warme kleuren
het vrouwelijk naakt bezingt.
De boven reeds genoemde
beeldhouwers tonen over het
algemeen werk dat char
mante kleinplastiek genoemd
zou kunnen worden; de Vla
ming Joz. de Loose laat ook in
zilver gegoten sieraden zien.
Onder het werk dat niet di
rect tot de tentoonsteUing be
hoort, maar in de achterzaal
te zien is, trekken de gesti
leerde, verdroomde land
schappen van de Vlaming
Marcel Robbe stille aandacht.
Reden genoeg dus, dunkt
ons, voor een artistiek uit
stapje naar Clinge, drie kilo
meter van Hulst.
W.E.
Verkooptentoonstelling in
De Beeldenaar, Keizerstraat
3, Breda. Open maandag tot
en met donderdag van 9.00 tot
12.00, van 14.00 tot 17.00 en van
19.00 tot 20.00 uur, vrijdag van
9.00 tot 12.00 uur, zaterdag en
zondag van 13.00 tot 17.00 uur.
Op 21, 22, 23 en 24 december
van 13.00 tot 17.00 uur, tot en
met 24 december.
Een nieuw initiatief van Bre
dase kunstenaars. Op idee en
onder leiding van Kiki Derks
hebben de beeldende kunste
naars, die aan De Beeldenaar
ft" ft
1
i
1,
4 V
ft
ft
S
Tot 3 januari nog laat
beeldend kunstenaar Han
Janselijn 'architectuurmo
déllen' zien in het Museum
voor Hedendaagse Kunst,
Het Kruithuis, in Den
Bosch. Gefascineerd door
bouwwerken van bijvoor
beeld architecten als Van
Gooi, dom Van der Laan en
Aldo Rossi herleidt hij hun
scheppingen tot kunstwer
ken van eigen hand. Er is
ook een project te zien van
Bossche Torens, gebaseerd
op driehoeken van zestig
graden. Het bestaat uit een
driedelige installatie met
acht torens. Open: di.-zo.
11.00 (zo. 13.00)-17.00 uur.
-instituut voor creatieve vor
ming- doceren, de gelegen
heid aangegrepen om in eigen
huis werk aan de man te
brengen. Daartoe zijn gangen
en trappen, gelukkig voorzien
van volkomen neutrale muur
oppervlakken, als tentoon
stellingsruimte gebruikt. Om
dat er verkocht moet worden
is gekozen voor werk dat di
rect aanspreekt en betaalbaar
is. Veel tekeningen, opvallend
weinig grafiek, wat foto's en
een aardige verzameling plas
tieken, vooral keramische,
zijn er in de aanbieding.
Wie regelmatig kunst kijkt
zal weUicht even aan de sfeer
moeten wennen, want het is
heel wat anders om een zo
subtiele tekening als Dick Fl-
uitsma's 'Verzoeking van de
Heilige Antonius' onder de
trap te zien of binnen de ge
wijde stilte van een respecta
bele kunstgalerie. Edoch, de
werksfeer die in dit schoolge
bouw onmiskenbaar aanwe
zig is, werkt relativerend en
maakt de afstand tussen de
getoonde kunst en 'hoe zal het
bij mijn bankstel staan' aUeen
maar kleiner.
En van vijftien verschil
lende invalshoeken is er voor
de niet te veel eisende liefheb
ber van aUes wat: krachtige
kleurrijke bladen met ab
stracte tekens van Birgitt van
Bracht, stemmige statische
foto's van Peter Keesom met
een oude auto als onderwerp
en van José Wonders met een
theatrale inslag, die het ka
rakter van een momentop
name hebben, keurig gesty-
leerde kleurenlitho's van
Akke Sins aan de natuur ont
leend, studieuze tekeningen
van Petra van den Heuvel
over landschapsarchitectuur,
inteUectuele etsen van Jan
Michielsen met een composi
torisch verrassende benade
ring.
Spannende staalplastieken
van Thijs Derks met fijne
contrasten in materiaal en
vorm, expressionistische,
geestige én arrogante portret
ten van keramist Rob Brandt
en wat introvertere objecten
van Maarten Koreman, die in
zijn kronen een onderscheid
tussen vorm en decoratie
schijnt aan te duiden. Kleur
rijke tekeningen van Kiki
Derks vol levendige sugges
tieve beelden, van Marian
Aerssens, die in haar figuren
juist het statische, monumen
tale element benadrukt, en
van Coleta Velderman, die in
haar complexe figuraties en
fraaie intrigerende composi
ties literaire thema's ter hand
neemt.
Karin Schreppers biedt on
der meer een formele potlood
tekening aan, opgebouwd uit
streepjes, en Frans van Veen,
als hekkesluiter, laat een
groot en indrukwekkend, ge
schilderd landschap zien, dat
hij heel inconsequent op een
verkooptentoonstelling niet te
koop aanbiedt.
Als deze expositie vol
doende weerklank vindt -en
tot nog toe is men hoopvol ge
steld- zal dit initiatief in de
Metamorphosis; meubel-
ontwerp van Geoffrey Har-
court, te zien op de tentoon
stelling 'Textieldesign, van
schets tot produkt', tot 13
maart in het Nederlands
Textielmuseum in Tilburg.
Zij beoogt inzicht te geven
in de geheimen van het vak
bij de produktie van wo
ningtextiel - gordijnstof
fen, meubelbekleding en
vloerbedekking. Vier grote
Brabantse bedrijven laten
hier uitvoerig zien het pro
ces, waarvan zij tijdens de
Brabant Biënnale in Breda
onlangs al een slipje op
lichtten. Aan de hand van
schetsen, drukproeven, fo
to's, staal- en kleurkaarten
en twee audio-visuals
wordt het produktieproces
uitgelicht. Open: behalve
op maandag dagelijks 10.00
(za./zo. 12.00)-17.00 uur.
toekomst gecontinueerd wor
den.
LIAROOSE
Expositiegroep St-Anna ter
Muiden. St-Anna ter Muiden,
voormalig gemeentehuis.
Open: za./zo. van 14.00-17.00
uur. Tot 3 januari 1988. -
In het schilderachtige oude
raadhuisje van het al even
schilderachtige dorpje St-
Anna ter Muiden, dat een
maal een kunstenaarskolonie
was, gelegen bij Sluis op de
grens van Nederland en Bel
gië, heeft de Westzeeuws-
vlaamse expositiegroep, die
zich naar dit dorp noemt, een
nu al weer jaren bestaande
traditie getrouw, een winter-
tentoonsteUing ingericht vol
gens het beproefde recept: de
vaste kern van de groep, be
staande uit Liesbeth Huser,
Ernest Joachim en Wim KruH
toont nieuw werk en daarom
heen groepeert zich werk van
een aantal gastexposanten uit
alle delen van Nederland
(Vlamingen ontbreken helaas
voor de eerste keer), met
name Han van de Broeke,
Jaap Clement, Han van Ha
gen en Philip Wiesman. De
tentoonstelling vertoont als
geheel een zeer harmonisch
karakter wat de verdeling der
verschillende disciplines be
treft: men ziet hier het werk
van een fotograaf, van drie
aquarellisten en drie grafici
(etsers).
Ook qua visie vertonen
verschillende kunstenaars
een opvaUende harmonie en
eensluidendheid: zowel Lies
beth Huser met een drietal in
briljante kleuren gedane
aquareUen, geïnspireerd op
evenementen in haar woon
plaats IJzendijke als Han van
Hagen en Philip Wiesman
met series van voHeerd vak
manschap en gevoel voor poë
tische essentie getuigende et
sen waarvan de motieven aan
landschap, bos en beemd ont
leend zijn, houden zich voor
namelijk aan de werkelijk
heid zoals zij die voor zich
zien. Hetzelfde geldt ook voor
de fotograaf in het gezelschap
Wim KruH, die in uitstekende
presentatie een aantal foto
grafieken laat zien waarvan
die welke merkwaardige
steenstructuren in beeld
brengen het zuiverst in de
herinnering blijven. Drie van
de zeven exposanten geven
aan de werkelijkheid een
strikt persoonlijke interpreta
tie: Jaap Clement varieert in
een serie van vijf aquarellen
op boeiende, fantasievolle
wijze het thema horizon. Er-
nest Joachim verbeeldt in zijn
op het landschappelijke en
vegetatieve geïnspireerde et
sen vol verfijnde kleur zijn
gevoelens van bewondering
en huiver voor de geheimzin
nige krachten in de schepping
en de aquarellist Han van de
Broeke toont zich een op het
sierlijke en decoratieve be
dachte speelse improvisator
op het thema, bloemen, plan
ten en vlinders. Een tentoon
stelling, boeiend door de ver
schillende visies op de werke
lijkheid en met aankoopprij
zen, die in deze dagen rond
Kerstmis menige geschenken-
zoek(st)er zullen aanspreken!
W.E.
Gouaches en pastels van Joke
van Wingerden-Kleijne.
Klein Eijssel, Meersel-Dreef,
België. Open woensdag tot en
met zondag van 10.00 tot 18.00
uur, ook eerste en tweede
Kerstdag en Nieuwjaarsdag,
tot en met 10 januari.
Bruisende vitaliteit laat nie
mand onberoerd En dat
vormt' de grootste charme van
het werk van Joke van Win
gerden uit Breda, die als auto
didacte nog niet zo lang aan
de weg timmert. Vanuit een
feüloos werkend, natuurlijk
gevoel voor kleur bouwt ze
haar figuraties op. Heel spon
taan ontstaan haar vormen:
„Het moet er uit", zegt ze zelf.
Opgelucht dat ze haar gevoel
tastbaar heeft gemaakt en,
ingeval het aan haar ver
wachtingen beantwoordt,
verrukt over het resultaat,
wordt er verder niet aan de
beeldvorming gesleuteld
Een manier van werken, die
behoorlijk riskant is en dat is
op deze tentoonstelling ook
duidelijk te zien. Er zijn teke
ningen die precies dat hebben
waardoor een beeld blijft
boeien. Het zijn de schokef
fecten in het kleurgebruik,
gevangen in deels herkenbare
en deels abstracte figuraties,
die vaak door hele frisse com
positorische invalshoeken een
fraai en persoonlijk beeld op
leveren. Daarnaast zijn er
bladen die veel van de nodige
spanning missen doordat er
op een weinig kritische ma
nier aan een bepaald thema
alsmaar door is gewerkt.
Joke van Wingerden ont
leent haar inspiratie vooral
aan religieuze thema's en ver
werkt bijvoorbeeld teksten in
haar beelden. Wanneer deze
tekens binnen de stijl van de
andere beeldvormers vaUen is
dat een verrijking. Hier is het
alsof iemand anders een com
mentaar over het beeld heen
heeft geschreven, wat storend
werkt. Maar dit veelzijdige
natuurtalent zal deze onvol
komenheden wel weten te
overbruggen, omdat zo te zien
nog lang niet alle bronnen
zijn aangeboord, getuige de
kleine tekening met rietpen,
een techniek lang geleden
maar een maal beoefend,
maar van een kwaliteit die
vraagt om vervolg.
LIAROOSE
