DESTF
R
'Ongeluk
zit in
'n klein
hoekje'
VELDRIJDER HUUB KOOLS LEUNT TEGEN WERELDTOP AAN
mm
0m,
\mm
NOORSE SCHAATSSTAYER
GEIR KARLSTAD:
ZATERDAG 12 DECEMBER 1987
BAARLE-NASSAU - Sinds drie seizoenen behoort Huub Kools tot het in
ternationale keurkorps bij de veldrijders. In het najaar van 1984 ontving hij
voor de eerste maal een uitnodiging voor een wedstrijd uit de Super Presti
ge-reeks.
Morgen wordt op het parkoers
Dé Witte Ruysheuvel in Oss de
vijfde wedstrijd verreden, die
meetelt voor het Super Prestige-
klassement veldrijden.
In die officieuze wereldtitelstrijd
geven de Nederlandse renners
voorlopig de toon aan.
Martin Hendriks leidt de dans en
weet bij de eerste tien op de
ranglijst nog vijf landgenoten.
Eén van hen is Huub Kools. De prof
uit Baarle-Nassau bezet na de
wedstrijden in Zürich, Zarautz,
Valkenswaard en Rome de zesde
plaats. Een gesprek met de bijna
26-jarige Brabander, die liefst zo
snel mogelijk uit de schaduw wil
treden van de gevestigde orde,
ofwel toppers als Roland Liboton,
Hennie Stamsnijder
en Reinier Groenendaal.
Tekortkomingen
Vormpiek
Kroonprinsen
g Financiën M/V
jienst M/V
CALGARY/HEEREN-
VEEN - Het leek wel of
sommigen het bobbe-
jlige kunstijs van de
Olympic Oval van het
i Canadese Calgary za
gen branden.
fcgiSS'SË.gg
200 ROLLEN MULTITAPIJT
300 M2 MULTI-SLAAPKAMERS
- omdat - het - goedkoper - kan
Ik doe me te weinig pijn'
nstemming
levelopment
jiedt goede
zowel bin-
eijk als bij de
elen. Daar-
ilria zijn per-
:undaire ar-
:oals een
een collec-
kering, waar-
beent van de
g neemt.
ng voor deze
i het functie
met belang-
iijke sollicita
tiebrief, met
(aturenummer
pina bv, Divi-
flilk, t.a.v. de
Personeel
1, 5570 AA
formatie, dan
uren contact
Irijfsdirecteur,
met de heer
975) 1351.
[iderzoek kan
electieproce-
Door Jacques Eestermans
I Bemodderd
parkoers.
in kou, sneeuw en hagel, maar nauwelijks vermoeid, draaft Kools over het
- FOTO ARCHIEF DE STEM
Hij heeft die erkenning van
zijn kwaliteiten de afgelo
pen jaren geenszins be
schaamd.
De minzame Brabander be
haalde vele overwinningen,
reeg ereplaatsen aan elkaar als
kralen aan een snoer, maar
slaagde er desondanks niet in
buiten de landsgrenzen zijn
naam te vestigen als renner in
de orde van grootte van Libo
ton, Stamsnijder, Thaler of
Groenendaal.
„Internationaal aanzien ver
werf je pas als je wereldkam
pioen wordt of een Super Pres-
tige-cross wint", weet Huub
Kools, „en dat is me tot op he
den dus nog niet gelukt. De tijd
is echter aangebroken, dat het
er een keer van moet komen. Ik
leun nu tegen de wereldtop
aan, het wachten is op het mo
ment dat het verschil helemaal
is weggewerkt".
„Ik maak me daar geen zorgen
over, want ik ben er van over
tuigd dat ik er wel kom. Nu ik
me als prof (Kools is beroeps
renner sinds 1 januari 1987, JE.)
helemaal op de sport kan rich
ten, moet het mogelijk zijn snel
het bewijs te leveren. Het
schort eigenlijk nog aan één
ding: ik heb er moeite mee in,
een wedstrijd toe te slaan. Het
valt niet mee om precies uit te
leggen hoe dat komt. Ik geloof
in mezelf, maar ik denk dat ik
soms te weinig lef toon, te be
scheiden ben of me niet genoeg
pijn kan doen. Ik werk er hard
aan om die tekortkomingen
kwijt te raken".
Huub Kools heeft zich daar
voor een streng trainings-re
gime opgelegd. Ten minste drie
keer per week traint hij drie
keer per dag. „Op die dagen doe
ik me bewust ontzettend veel
pijn. Dat helpt misschien. Ik
hoef me namelijk nooit pijn te
doen om een wedstrijd uit te
rijden. Als ik me dan vergelijk
met Stamsnijder.... Laat ik het
zo zeggen: Stamsnijder komt
altijd aan het einde van zijn
krachten over de streep, maar
wint wel; ik ben altijd redelijk
fris, maar kom toch niet verder
dan ten hoogste een tweede
plaats".
Hennie Stamsnijder is niet
alleen in dat opzicht een voor
beeld voor de prof uit Baarle-
Nassau. Evenals de nationale
kampioen zweert Huub Kools
bij een rustige opbouw van het
seizoen. „In januari zijn de
grote prijzen te verdienen, dan
moet je er echt staan. Ik wil
geen namen noemen, maar ik
heb het idee dat er nu al ren
ners op hun retour zijn. Daar
snap ik niets van. Natuurlijk is
het meegenomen om vroeg in
conditie te zijn, maar als je
bent afgebrand in de periode
waar het op aan komt, ben je
niet slim bezig".
„Ik merk nu goed dat mijn
vorm met de week beter wordt.
De eerste piek is gepland voor
het Nederlands kampioenschap
op 10 januari in Hulsberg. De
titel, ja dat zou mooi zijn. Ik
ben genoeg keer tweede gewor
den als je het mij vraagt. Als
amateur twee keer en dit jaar
als beroepsrenner ook al. Het is
echter sowieso van groot be
lang om daar voor de dag te ko
men met een klinkende presta
tie. Om kwalificatie voor het
WK in Hagendorf af te dwin
gen, moet je in Hulsberg vlam
men. Je hebt in ons land zeven
renners, die in die titelstrijd
thuis horen, maar Nederland
mag op 30 januari slechts vier
man afvaardigen naar Zwit
serland. Er zal dus keihard ge
knokt moeten worden".
Huub Kools pleit daarom
voor een open inschrijving.
„Eigenlijk is het absurd dat
drie van de beste veldrijders
van het moment zo'n wedstrijd
aan hun neus voorbij zien
gaan. Want zo is het toch? Ne
derland is toonaangevend, ze
ker in de breedte. Kijk maar
naar het Super Prestige-klas-
sement. Ik hoop dan ook dat de
reglementen op niet al te lange
termijn in die zin worden ge
wijzigd. Naar ik heb begrepen,
ligt er zelfs al een voorstel bij
de internationale wielerbond.
Misschien staan in 1989 wél alle
toppers aan het vertrek van het
WK".
Alle voortekenen wijzen er op,
dat ons land de eerstvolgende
jaren in het veldrijden de grote
trom blijft slaan. De beste ja
ren van renners als Martin
Hendriks, Frank van Bakel en
ook Huub Kools komen er nor
maal gesproken nog aan. Zij
zijn de kroonprinsen van de ge
neratie na Liboton en Stam
snijder. Maar daarna? „Als ik
om me heen kijk, vrees ik na
ons een groot gat", filosofeert
de Brabander. „Ik zie heel wei-
Huub Kools in een ontspannen pose.
nig jonge jongens met grote
mogelijkheden. Eigenlijk al
leen Wim de Vos. Die redt het
wel, voorzover ik dat kan in
schatten".
„Voorlopig is het echter aan
ons de plaatsen in te nemen
van de huidige vedetten. Wat
mij betreft liefst zo snel moge-
i Oud en Nieuw Gastel roepen solli-1
r per week); vacaturenr. 87-7;
aturenr. 87-8.
ctoren: Bestuursondersteuning, Wo-
ectoren vormen onder leiding van fl®
at o.a. belast is met de coördinaii!
de voortgangsbewaking.
Izaak belast worden met de volgend4
Oud I
Izaak worden belast met de vi
gen onderhoud groenvoorziening®11' I
iden.
enthousiaste medewerk(st)er, diei®
•hting);
mheden, met name op het
in 35 jaar en woonachtig is in
ch hier te vestigen.
1 Hovenier;
e stellen t.b.v. de storingsor<
6 (max.) f 3.284.- bruto per
jd doorgroei naar niveau 7 moy
3 (max. 2.571.- bruto per ma
1 gebruikelijke rechtspositieregelin^l
51toestel 11.-
oestel 16, of bij diens afwezigheid
oestel 17.
licitatiebrief binnen 10 dagen jna
college van burgemeester en
hdl
wetWljJ
college van uuiyeiirecoio
onder vermelding van vacature"
I Door Rob van Deursen
j Ondanks het feit dat de
Noorse schaatsstayer Geir
Karlstad tijdens de World
Cup-opening van het
I Olympisch seizoen '87/'88
eerder al in Heerenveen op
de vijf kilometer met 6.45.44
I een schot voor de boeg af
vuurde, viel iedereen afge
lopen weekeinde in Cal
gary toch bijna van verba-
I zing van zijn stoel.
Niet omdat de Noorse 'reus'
v®n bijna 1.90 meter lengte op
nieuw - nu met 6.43.59- het we
reldrecord op de 5000 meter op
ijs waar over iets minder
dan twee maanden de schaats-
onderdelen van de Olympische
Winterspelen zullen plaatsgrij
pen aanscherpte, maar door
aijn onverwachte uithaal op de
tien kilometer.
Officieel als eerste schaatser
ter wereld (de Rus Igor Malkov
zette op 13 december 1983 op
Medeo 13.54.81 neer, maar die
Prestatie kwam nooit in aan
merking voor de kwalificatie
wereldrecord) volbracht Karl-
io ron(tgang over 25 ova-
pinnende veertien minuten:
448.51. Een verbetering van
jn eigen, mondiale topper van
S. ,van 3aar in Heeren-
i (14.03.92) met niet minder
den 15.41 seconden.
,J~® c°rnmentaren waren niet
nrlf^nd. Het meest deed
Pgeld dat Karlstad te vroeg de
rte v°nn te pakken zou heb-
p., en dat hij Heerenveen en
kn far/,tijdens de Winterspe-
februari van het volgend
1 Vnn„ iZ0^ moeten bezuren,
t u al ln het Nederlandse
2 waar aHeen Gerard
i en™ S en Visser nog
I van !ilns *n het schaatsspoor
IfoL ontketende, 24-jarige
Geir Karlstad in actie op de overdekte baan van Heerenveen. „Goud staat voor mij niet vast, maar ik zal er dicht bij
zitten". foto anp
ven, klampte men zich aan die
stelling vast.
Geir Karlstad, die na terug
keer in Noorwegen werd bedol
ven onder de positieve reacties,
haalt daar zijn schouders over
op. „Iedereen heeft zo zijn eigen
aanpak", zegt hij met nadruk.
„Ik geloof dat wij binnen onze
Noorse kernploeg eerder dan
de rest in de gaten hebben ge
had wat de mogelijkheden van
het indoor-schaatsen zijn. Voor
de tien kilometer in Calgary
ging ik weg op een schema van
iets onder de veertien minuten.
Natuurlijk verbaasde het ook
mij dat ik steeds maar rondjes
van onder de 33 seconden bleef
draaien. Maar tevoren wist ik
wel zeker dat het doorbreken
van de barrière van veertien
minuten eigenlijk niet zo veel
problemen zou opleveren. De
combinatie van indoor en 1100
meter hoogte is in Calgary ide
aal. En als je met zo'n instelling
vertrekt, kan het bijna niet
fout gaan. Ik was na afloop
zelfs niet echt moe. Nee, ik had
juist dat heerlijke gevoel van
triomf. Als ik er nog een 5000
meter achteraan had moeten
doen, zou ik dat zonder morren
volbracht hebben".
Geir Karlstad, in de zomer
werkzaam als marketing-as-
sistent bij de Noorse telefoon
maatschappij voelt het vaak in
z'n binnenste juichen nu het
schaatsen nieuwe wegen in
sloeg. Als pure stayer weet hij
zich haast kansloos als het gaat
om de eerste plaats in de eind
rangschikking van een all
round-toernooi, maar op de
lange afstanden staat hij dus
zijn mannetje.
„Het is ook veel eerlijker. De
toppers op bijvoorbeeld de tien
kilometer ontmoeten elkaar
verspreid over het gehele sei
zoen vele malen in de serie om
de World Cup. Precies als in de
autosport weten de schaatslief
hebbers in maart exact wie nu
de absoluut beste was op zo'n
onderdeel. Al hoor je mij niet
zeggen dat ik in februari even
twee gouden medailles op de
vijf- en tienduizend meter in
Calgary zal gaan afhalen. Ik
weet duvels goed dat er nog
van alles mis kan gaan. Ik hoef
daarbij maar terug te denken
aan Sarajevo '84. Toen haalde
een rugblessure een fikse
streep door al mijn Olympische
aspiraties. Als een oude man
kroop ik daar over het ijs. Een
ongeluk zit in een klein hoekje.
Een keer een misstap op de
stoep voor mijn ouderlijk huis
en het kan gebeurd zij n".
Geir Karlstad houdt er van
om zich zelf uit de schijnwer
pers van het favorietendom te
halen. Toch besloot hij afgelo
pen zomer een voortrekkersrol
te gaan vervullen binnen het
Noorse schaatsen. „Ik voelde
me verantwoordelijk voor het
totaal van mijn sport binnen
mijn land. Er werd bij ons nog
steeds schamper gedaan over
onze prestaties. Steeds hoorde
je weer dat het in de tijd van
Storholt, Stensen, Stensjhem-
met en Sjöbrend allemaal zo
veel beter was. Eerlijk gezegd
heb ik me daar behoorlijk over
opgewonden. In overleg met
coach Hans Kristiansen besloot
ik de mensen thuis een lesje te
leren. Vandaar inderdaad zo
vroeg, zo hard. Ik denk dat ik
- FOTODESTEM/JOHANVANGURP
lijk. Hendriks, Van Bakel en ik
hebben het in elk geval in onze
mars de buitenlandse concur
rentie van onze leeftijd de baas
te blijven. Want de tegenstand
valt wel mee. Pascal Richard,
Mike Kluge, Wim Lambrechts,
prima renners, maar zij steken
niet boven ons uit...".
heel wat critici nu de mond
snoerde. En voor een te voege
topvorm ben ik helemaal niet
bang. Binnen het schaatsen
kun je plannen. Pieken op de
momenten die je uitzoekt. Zo
ver zijn we in Noorwegen ten
minste wel. Ik kijk vaak met
verbazing naar de Nederlan
ders. Barstensvol talent, maar
veel te voorzichtig. Uiteraard,
de hoofdprijzen van dit seizoen
zijn pas in februari te verdie
nen, maar ik ben er nietbang
voor. Goud staat dus voor mij
niet vast, maar ik zal er dicht
bij zitten".
Reikhalzend kijkt Karlstad
uit naar het moment dat in 1989
in het 100 kilometer ten zuiden
van Oslo gelegen Halden een
overdekte kunstijspiste zal
worden geopend. „Het heeft
wat lang geduurd voordat we
in Noorwegen op de ontwikke
lingen van het indoor-schaat
sen in vooral Heerenveen heb
ben ingehaakt. Er bestond al
direct de wil om een hal te bou
wen, maar gelukkig heeft men
de zaken onder controle gehou
den. Als je een hal neerzet zoals
in Oost-Berlijn, waar het open
en dicht doen van de ramen
voor de klimaatbeheersing
moeten zorgen, ben je verkeerd
bezig. Dat is korte termijn poli
tiek. In Halden komt een
schaatscomplex met de allure
van Heerenveen en Calgary. En
dat we daar nog een jaar op
moeten wachten, dat is niet erg.
Beter iets later helemaal goed
dan direct half".
Binnen de Noorse schaats
ploeg speelt sportpycholoog
Frank Beek een belangrijke
rol. Het eens per dag een half
uur dragen van een walk-man
met daarin een bandje met de
opgenomen stem van Beck met
mentale oefeningen behoort tot
de vaste aanpak. Karlstad: „Er
wordt wat lacherig over ge
daan, maar daar trek ik me
geen zier vanaan. Beek ver
schaft ons dagelijks een uitge
balanceerde verhouding tussen
rust en inspanning. Ik heb er
veel baat bij. En kijk eens naar
Rolf Falk-Larsen en Stein
Krosby. Dat zijn jongens, die
aan hun tweede schaatsjeugd
zijn begonnen".
