L
I LI PS
We hebben niet leuk willen doen'
i Historie zonder geluid
door dirk vellenga
NOS brengt unieke
film over Horowitz
4Het zwarte publiek heeft de blues afgedankt'
FILM 'DONNA DONNA' DROOM VAN TWEELINGBROERS UIT BREDA
gemeente
Bob Geldof in Achter het Nieuws
9 ss
VETERAAN LOWELL FULSON REKENT AF MET MUZIEKMYTHE
ZATERDAG 12 DECEMBER 1987
\TEDEBOUWmm
Het is fantastisch
mooi om langzaam te
Óen groeien wat je zelf
op papier hebt gezet.
Gewoon een droom die
tastbaar wordt. We
hebben ontzettend veel
irespect gekregen voor
al die technische men
sen die zich voor ons
hebben ingespannen.
Jromen
0
Nooddoopje
Ramp
René van 't Hof
Onderonsjes
5555 Het begon allemaal zo mooi dinsdagavond. Twee
858 De NOS was erbijmaar liet op klunzige wijze de kans
855 vuiler van het nieuwe net Nederland 3.
5555 Vooral de TROS doet er alles aan de thuiszitters te
858 koele, witte lettertj es noemden de naam Klinkenberg niet,
5555 TROS haar standpunt wilde toelichten, had dit veel eerder
5555 in Aktua gekund. Klinkenberg is uitgestoten, in zijn geval is
I BLUESARTIEST is ge
woon een baan als alle an-
I dere. Geen gezeur over
I roeping alstublieft, er
I moet brood op de plank
I komen. Zo kijkt Lowell
I Fuls°n (66) ongeveer tegen
|zlJn professie aan. Heel
jwat blanke bluesfanaten
I Koesteren de mythe van de
I Rlues. Hoe meer handicaps
I to'kansarme' negerzanger
I "toft, des te groter de
I waardering van zijn
I blanke publiek.
Robert Cray
'Tramp'
„Ik denk dat ik pas echt alleen van het
biljarten kan leven als ik zo'n honderd
duizend gulden per jaar verdien"
Rlnl van Bracht, biljarter
DE STEM
G1
Liktiemiddelen alsmede
keling, fabrikage en be-
;e or buy" vraag. Zij se-
lertise - m.b.t. hun pro-
if en voert het totale or-
ste plaats en tijd, maakt
articipant van een inte-
arganisatie en geeft lei-
btiviteiten op het gebied
n produkten t.b.v. de fa
lie tot de logistieke doe-
oep van Philips;
en afdelingen (produkt-
groep enz.);
Iment.
>als bijvoorbeeld NEVIEI
orden een
;al worden belast met:
ing Voorbereiding/Ontwerp te
pn;
civieltechnische werken.
weg- en waterbouw of een ge-
n de genoemde werkgebieden
ring op de genoemde werkge-1
ijd, opleiding en ervaring,
lat zij bereid zijn zich binnen de
gebruikelijke rechtspositierege-
vacaturenummer binnen 14 da-
rgemeester en wethouders van
Door Marjan Mes
Ongelooflijk gewoon als je
veertig, vijftig man op de
set bezig ziet zich druk te
maken over iets dat jij hebt
bedacht. Zo'n hele kudde in
ide weer met jouw idee en
dan nog te bedenken dat er
|ook nog veertig, vijftig ge
zinnen van moesten eten".
De 30-jarige tweeling Hans en
Luc van Beek ziet een droom in
[vervulling gaan wanneer op 17
lecember in meer dan zestig
[bioscopen hun speelfilmdebuut
l'Donna Donna' gaat draaien.
:n debuut waarin de produ
cten Chris Brouwer en Haig
ialian van Movies Film Pro-
luctions zoveel vertrouwen
lebben dat zij hem als kerst-
uemière durfden te lanceren,
si enorm risico, want het be
tont dat deze liefdescomedy
iver een verlegen jongeman
ie als minnaar steeds mislukt
lekenlang jong en oud moet
ien vermaken.
De uit Breda afkomstige
'eelingbroers zijn er niet zo
ing voor. „We hebben de film
lein en warm willen houden,
ij is zonder noemenswaardige
ictie maar ook zonder preten-
ie of arrogantie. Een film
'aarin heel veel twintigers en
lertigers zich zullen herken-
len. We hebben niet leuk wil
len doen, maar onze hoofdper-
in Felix wel in komische si-
gebracht. Die jongen
ilf is doodserieus bezig om een
ieisje te versieren waar hij
'erliefd op is. Dat is vooral ont-
rend om te zien maar het
Jijn de situaties waarin hij ver-
ild raakt die op de lachspie-
:n werken".
s jochies uit een groot Bre-
as gezin waar letterlijk wei-
jiig ruimte was om de vleugels
pit te slaan, maakten Hans en
luc er al een gewoonte van om
Fjeg te dromen in fantasieën.
Pat uitte zich vooral in het
Khrijven van verhaaltjes,
pilderen en tekenen en later
ii het maken van 8 mm-filmp-
3 met fantasie-onderwerpen,
pie in hun vriendenkring gretig
trek vonden. In Brabantse
mateurfilmwedstrijden in de
laren zeventig vielen ze al op
p bijzonder origineel. Hoewel
ferschllend van karakter en
pterlijk blijken Hans en Luc
Ingevolge van hun tweeling-
fhap op een bijzondere wijze
pt elkaar verbonden. Creatief
Hans en Luc van Beek, de oorspronkelijk uit Breda afkomstige regisseurs van de nieuwe Nederlandse speelfilm, 'Donna
Donna'. foto kippa
beïnvloeden zij elkaar en vul
len zij elkaar op een niet vaak
voorkomende manier aan.
'Donna Donna' hebben zij
samen geregisseerd zonder dat
dat tot de door de producenten
gevreesde bonje leidde. Luc
schreef het scenario waarin hij
zijn eigen ervaringen als on
handige stuntelaar in de liefde
verwerkte. Hans was tijdens de
opnamen omdat hij wat zake
lijker is, degeen die het meest
direkt contact met de acteurs
had. Hun hechte creatieve band
leidde enkele jaren geleden al
tot de oprichting van het Am
sterdamse produktiebedrijf
Van Beek Van Beek Film
makers, dat ondermeer televi
sie-opdrachten uitvoert zoals
het kunstprogramma 'Op
Zicht'.
Het leven van Hans en Luc be
gon overigens weinig vreugde
vol. De inmiddels overleden
ouders van het duo ontdekten
tot hun schrik dat de jongetjes
bij hun geboorte met een ge
wicht van elk drie pond nau
welijks levensvatbaar waren.
Zij haalden er gauw een kape
laan bij, die een 'nooddoopje'
verrichtte voor het geval dat de
wichtjes het niet zouden halen.
De geestelijke doopte hen met
lauw water uit de geyser,
waarna ze als twee 'gevilde ko
nijntjes' voor drie maanden in
een couveuse verdwenen. Ver
volgens werd de doop nog eens
overgedaan in de kerk.
„We zijn tweemaal zalig ver
klaard", aldus de tweeling Van
Beek, „dus kon het niet meer
fout gaan met ons. Maar we
hebben wel lang het idee gehad
dat we de 25 niet zouden halen,
want dat had de arts gezegd.
Voordat we met de filmopna
men begonnen, moesten we
vanwege de verzekering me
disch worden gekeurd en het
was toch nog een hele opluch
ting dat we zo gezond bleken
als een vis".
Hans en Lues tweelingschap,
schrielheid en artistieke fanta
sie maakten hen dus van het
begin af tot twee buiten
beentjes. Hun schooltijd beleef
den ze als een verschrikking.
Toen Hans naar de Filmacade
mie in Amsterdam vertrok,
werden zij noodgedwongen van
elkaar gescheiden, want Luc
bezocht zonder grote betrok
kenheid een pedagogische aca
demie in Breda. Zo gauw hij
kon, aanvaardde Luc een
baantje als godsdienstleraar
aan een Amsterdamse huis
houdschool, zodat hij samen
met Hans weer verder kon
werken aan de 'grote droom',
het schrijven van filmscripts
en uiteindelijk het samen re
gisseren van een speelfilm.
Hans: „Scholen waren voor ons
een regelrechte ramp. Wij wa
ren heel speels en hadden wei
nig interesse voor wat er alle
maal ingestampt diende te
worden. Dat werd wekenlang
huilen en de zenuwen op je
maag. Die katholieke scholen
waren toch heel kindonvrien
delijk en daarom waren we al
tijd bezig met dromen over een
heel bijzondere toekomst, over
hoe we konden ontsnappen. We
komen uit een groot gezin met
zes kinderen en woonden in een
niet al te groot huis, dus dat
was niet echt feestelijk. We
staan er zelf niet van te kijken
dat er nu een Nederlandse
speelfilm van is gekomen".
Luc: „Zonder film zou ik niet
kunnen, maar ik zie het niet als
een levensdoel. Er zijn zoveel
zaken die belangrijker zijn. De
liefde bijvoorbeeld. Op dat ge
bied ben ik een echte laat
bloeier. Toen ik in Amsterdam
kwam wonen, werd ik wanho
pig verliefd op een buurvrouw,
die al een vriend had. Mijn va
der was in die periode overle
den en dat had me flink aange
pakt Het verliefd worden werd
een soort mechanisme, een in
haalmanoeuvre omdat ik daar
heel lang niets mee had ge
kund. Waar ben ik eigenlijk
mee bezig? vroeg ik me na zo'n
negen keer af.
Ik ben net als Felix in de film
een produkt van het voorbije
ik-tijdperk. Die verwarring
hoe je het nu eigenlijk aanlegt
met een vrouw. Al die techni
sche spelletjes van zogenaamd
vrije mensen die elkaar in bed
willen krijgen, omdat zij zich
zo nodig niet binden willen. En
daarom geforceerd alleen op
een kamertje gaan zitten knie
zen. Om te kunnen begrijpen
hoe dat allemaal werkt, ben ik
op een gegeven moment bij een
vijver naar futen gaan zitten
kijken. Hoe die op de versier
toer gingen. Ik heb ook wei met
ex-psychiatrische patiënten
gesproken. Werkloosheid is
niet het enige probleem van
onze tijd. Ook de eenzaamheid
en het zoeken naar vriend
schap, warmte en geborgen
heid. Dat is eigenlijk de basis
van de hele film. En van het le
ven. Felix is een angsthaas, een
heel begaafde student, een hele
slimme jongen, maar naar
vrouwen toe heel onzeker'.
De rol van Felix wordt ge
speeld door René van 't Hof, die
eerder opviel als een van de
zoons in het kassucces 'Flod
der'. Toevalligerwijze komt hij
eveneens uit Breda en bezocht
zelfs dezelfde Markenhage
Mavo als de gebroeders Van
Beek. Hoewel zij elkaar tevo
ren niet kenden, schiep het
meteen een band tijdens de op
namen van 'Donna Donna'.
Hans van Beek: „René wist
heel gevoelsmatig dat onhan
dige slachtofferschap van Felix
te hanteren zonder dat hij
overdreven gebruik maakte
van zijn mimische talent. Co
medy maken is vooral niet-
leuk doen in leuke situaties. Als
je een mop vertelt, moet je je
ook niet aanstellen, je moet zelf
slachtoffer worden, samen met
je mop".
Hans van Beek studeerde af
aan de Filmacademie met een
film over een architect die zijn
vrouw op kerstavond wil ver
moorden. De grote, enkele ja
ren geleden aan multiple scle
rose overleden acteur Siem
Vroom speelde de hoofdrol.
„Van hem heb ik enorm veel
geleerd over acteren", vertelt
Hans van Beek. „Hij wist pre
cies de zwakke plekken in het
script aan te wijzen. Een groot
kenner van teksten, die door
één woordje weg te laten of toe
te voegen precies de juiste toon
wist te treffen. Bovendien een
heel aardig en beminnelijk
mens met een grote fantasie die
meteen aanvoelde waar het
blokkeerde. Aan die ervaring
heb ik tijdens de repetitiepe
riode voor 'Donna Donna' heel
veel gehad!"
Tijdens het werkproces wa
ren Hans en Luc volgens hun
eigen zeggen 'twee handen op
één buik'. Ze hadden de film,
die gesubsidieerd werd door
het Produktiefonds voor de Ne
derlandse Film, eigenlijk ook
nog zelf willen produceren,
maar door staken de gerouti
neerde filmproducenten Brou
wer en Balian (van 'Schatjes',
'Mama is boos' en 'Het meisje
met het rode haar') een stokje
voor.
Luc: „Het moet een heel ko
misch gezicht zijn geweest op
de set hoe wij samen bezig wa
ren, met kleine onderonsjes
tussendoor. Een soort Jansen
Jansen uit Kuifje, maar alleen
niet zo onfortuinlijk. Wij zijn
wel twee heel verschillende ka
rakters maar we vullen elkaar
heel goed aan. We hebben de
zelfde ideeën over film en ook
hetzelfde gevoel voor humor;
altijd problemen en verdriet
willen relativeren. Hoe we
'Donna Donna' het best moeten
beschrijven, zou ik niet weten.
Als tragi-komedie misschien.
In ieder geval was 'The World
according to Garp' een van
onze grote voorbeelden. Bij ons
wordt het niet zo absurd, maar
er zit wel eenzelfde soort hu
mor in, met mededogen. We
hebben met opzet geen bekende
acteurs genomen, omdat we
jonge mensen een kans willen
geven en het leuk vinden om
nieuw talent te ontdekken. We
wilden per sé geen mensen die
hun gezicht al aan de film heb
ben verkocht zoals Peter Faber
en Gerard Thoolen, hoewel die
natuurlijk uitstekend zijn".
Daarom wordt de rol van het
door Felix aanbeden meisje Es
ther gespeeld door Simone
Walraven, vooral bekend als
presentatrice van het televisie
programma Countdown en de
rol van de droomvrouw van
Felix door het jonge fotomodel
van Amerikaanse afkomst
Bridget George. En daarom
werden toneelacteurs aange
trokken die nog geen al te be
kend filmgezicht hebben, zoals
Joke Tjalsma, Guusje van Til-
borgh, Lou Landré, Marlies
van Alcmaer, Heieen van
Meurs, Tonny Huurdeman en
Peter en Lettie Oosthoek.
588 wereldleiders ondertekenden een ontwapeningsakkoord.
858 Het was een Media Happening in ons Informatie-tijdperk!
$8 glippen zich te presenteren als de enige echte, professionele
855 „En dit is dan mevrouw Bush, oh oh nee, het is Raisa
88 Gorbatsjov" - „Laura, ben je daar?" - „Ja, Charles, kom er
558 maar in. Charles...."- „Nu is het geluid helemaal
588 weggevallen". De begeleiding van de historische beelden uit
88 Washington was gênant. Hulpeloos roepende NOS-mensen,
8;S de stem van een Engelse verslaggever, een rinkelende
88 telefoon.
88 Pieter de Vink vond zijn forumpje eigenlijk belangrijker
88 dan die Reagan en Gorbatsjov. Toen het beeld even wegviel,
88 wilde Pieter zo snel mogelijk terug naar zijn drie
88: deskundigen. Wie toen overschakelde naar de Duitse tv, zag
88': dat de verbinding met Amerika snel hersteld was en hoorde
88: bovendien dat er wél geluid kwam uit het Witte Huis.
88 Lag het aan de Nederlandse kant van de Atlantische
88 verbinding? Of wilde Reagan dat kleine, lastige NAVO-
888 bondgenootje nog even een lesje leren? TROS-Aktua kwam
88 later op de avond uiteraard terug op de ontmoeting in
8:8 Washington. De oude heer Luns deed zijn zegje en toen viel,
88 heel jammer, het geluid niet weg.
88 Het bleef een historische tv-avond. Ron en Michael deden
88; een wedstrijdje in handtekeningen-zetten en begaven zich
885 naar een ruimte waar het haardvuur al lekker intiem
88 gloeide en knetterde. En wij mochten allemaal mee. De tv
88 brengt ons overal, ondanks mensen als Pieter de Vink, en
88 maakt ons vertrouwd met de gezichten, de pukkels, de
888 vlekken, de zenuwtrekken en de kleedgewoonten van
5:8 iedereen die iets betekent op deze aardbol.
88 Deze week kwamen we bijvoorbeeld weer een reeks zeer
88 intieme dingen te weten over onze tv-helden. Zo drinkt
585 Adriaan van Dis een fles wijn per dag. Sonja heeft een
88 abonnement op het feministische blad Opzijwaarvan de
858 lezeressen zo prat gaan op hun seksuele activiteiten. Tineke
858 van Veronica vertelde Koos Postema onverbloemd iets over
88 een van haar klasgenoten: „Hij deed vieze dingen. Hij liet
5;8 zijn piem zien in het fietsenhok".
558 De tv creëert een gezellige j e-en-j ij -sfeer tussen de kij kers
5555 en de sterren op de buis. We mogen in hun slaaplamers
5555 kijken en we mogen zelfs even aan hun ondergoed ruiken.
885 verwennen met liefheid en zachtheid en daarom was het zo
5555 tragisch dat juist deze omroep die dinsdagavond toch nog
558 veziekte.
558 Na een gezellig spotje voor de kinderen met Linda de Mol en
5555 Martijn Krabbé, viel er opeens een begrafenisstilte in en
5558 kwam koel en stijf een mededeling op het scherm van de
88 directie van de TROS. Wim Klinkenberg had die dag net het
558 kort geding verloren waarin hij eiste weer toegelaten te
858 worden tot het Journalistenforum van de TROS-radio. De
5555 maar stelden dat dit alles niets te maken had met het
558 beknotten van de vrije meningsuiting, maar met het
885 overschrij den van de grenzen van de goede smaak van de
5555 journalist.
558: Waarom kregen wij dit extra vonnis voorgeschoteld? Was
855 de uitspraak van de rechter niet duidelijk genoeg? Als de
858 de tv geen aardig, intiem medium, maar een omroeper die
858 onbewogen een doodvonnis voordraagt.
HILVERSUM (ANP) - De
NOS zendt morgenmiddag
om 12.45 uur op Nederland 2
de film 'Horowitz speelt
Mozart' uit, een uniek docu
ment gemaakt in maart van
dit jaar in Milaan.
In de 50 minuten durende film
speelt de 83-jarige pianist Vla
dimir Horowitz de volledige
uitvoering van het pianocon
cert nummer 23 van Wolfgang
Amadeus Mozart.
Voorts is een reeks scènes te
zien waarin Horowitz zich op
de opnamen voorbereidt, ge
luidsbanden afluistert, woor
den wisselt met zijn echtgenote
en een gemproviseerde pers
conferentie geeft voor een
groep Europese muziekcritici.
Horowitz koos zelf de dirigent,
Carlo Maria Giulini, het orkest
van de Scala in Milaan en de
locatie, de Abanella-studio van
de Scala.
HILVERSUM (ANP) - Morgen bevat de actualiteitenrubriek
Achter het Nieuws van de Vara (22.05-22.35 uur Nederland 1) een
reportage vanuit Etiopië met onder andere een interview met Bob
Geldof van 'Band Aid'.
In Het Capitool wordt zondag (Nederland 2, 12.00 uur) gediscus
sieerd over de wankele positie van de grootmachten (naar aanlei
ding van de topontmoeting Reagan-Gorbatsjov). Gespreksleider
is Pieter de Vink. Gasten zijn E. van Eeghen, zakenman, M. van
Rossum, historicus (rijksuniversiteit Utrecht), mevr. A. Sandor,
publiciste over Oosteuropese zaken, E. van Lennep, oud-topman
OESO.
COED SBB
Het OBAS bed geeft de Juiste
steun aan ieder van beide partner
het zorgt voor ontspanning
en voor verlichting van piJn-
I Door Leo Nier se
I Blind, kreupel en aan de
Ir™ scoort het hoogst. En
I Komt Lowell Fulson even
I °ot in het eten gooien. Een
I 'wende legende' die afrekent
IWv mythe- Dat is Pas
J -deBlues-
ijswit- ■tr*'
I een doordeweekse
Pip Brafón ?,mt "1 het Bredase
«Ie De Beyerd binnen gdo_
L baarde entree van
Ijk oudere zwarte man die in
wil weer goed kunnen slapen, ML verkeerde kroee beland
nl ik meer weten over OBAS bedden. lijkt. Onberispelijk maar on-
fnkele verplichting aan. «Opvallend geleed X Mj
Postcode: Van 6611 ^an~
Woonplaats; rrftan. Hij kijkt op zijn
aan: OBAS, Antwoordnummer 2110,
postzegel is niet nodig.
horloge, loopt naar het po
dium en krijgt een gitaar
aangereikt die hij begint te
stemmen. Zal dus toch wel de
ster van de avond zijn. Maar
staat hier dan de legendari
sche bluesmeester? Onder
zijn jas komt een driedelig
kostuum van licht-modieuze
snit, inclusief pochet, te voor
schijn.
Lowell Fulson (66) groeide op
in een Indianenreservaat in
Tulsa, Oklahoma, en is thuis
in talrijke muzieksoorten. „In
mijn jeugd moest je voor de
blues in Texas zijn", vertelt
hij in zijn kleedkamer. „Bij
ons in Oklahoma had je meer
C&W en folk. Iedereen
maakte er muziek op banjo's,
fiedels en mandolines; daar
groeide ik mee op".
Veel van zijn songs werden
door zowel zwarte als blanke
artiesten opgenomen. Zoals
'Everyday I have the Blues'
door BB King, 'Reconsider
Baby' door o.a. Elvis Presley
en 'Tramp' door Otis Redding
Carla Thomas. Invloed op
anderen heeft hij trouwens
nog steeds. Al in '75 had hij in
aanleg de sound ontwikkeld
waarmee Robert Cray mo
menteel furore maakt.
Overigens gaat Fulson niet in
op die vergelijking tussen
hem en Robert Cray. Maar hij
heeft een hoge dunk van zijn
jonge collega. „Robert Cray
verliest een hoop zweet, die
werkt er hard voor. Zijn mu
ziek klinkt wel heel modern,
maar in essentie speelt hij
wel degelijk de Blues. Zie je,
jonge zwarte artiesten moe
ten bij ons andere stijlen zien
te ontwikkelen om nog aan de
bak te komen. Het zwarte pu
bliek heeft de blues volledig
afgedankt, het luistert liever
naar rap enzo. Alleen blanken
luisteren nog naar onze mu
ziek."
U bent dus een van de laatsten
der Mohikanen?
„O, heel zeker. De zwarte
jongeren horen alleen nog
reggae en de Jacksons op de
radio. Echte blueszangers
kunnen bijna geen platen
meer uitbrengen."
Ook Fulson zelf heeft, zijn
reputatie ten spijt, in geen
twaalf jaar een nieuwe plaat
kunnen maken. Wel in Euro
pa, maar die tellen niet voor
hem. „Ik heb geen plaat, als
die niet in mijn eigen land
uitkomt. Ja, zeker voel ik me
daardoor gekwetst."
Daarin kan verandering
komen nu Rounder Records,
Amerika's enig overgebleven
internationale blueslabel, in
februari een nieuwe lp van
hem zal uitbrengen. Zelf is hij
tevreden over het resultaat,
maar -wijs geworden door ja
renlange artistieke inmen
ging- wantrouwt hij de pro
ducers. „Je ploetert nachten
lang in de studio, maar je
herkent je eigen werk niet als
je het terughoort. Mijn mu
ziek is heel vaak in slechte
handen geweest; ik had niets
in te brengen."
De oude zanger mompelt ver
ongelijkt. Maar hij heeft ze
ook een keer mooi beet gehad,
vertelt hij met zichtbaar ple
zier. Het betreft zijn ver
maarde hitcompositie
'Tramp', die zijn platenmaat
schappij aanvankelijk niet
wilde uitbrengen. „Niet
bluesy genoeg, vonden ze.
Maar ik kreeg hulp van een
paar dj's. Toen werd er een
arrangeur bijgehaald, een
heel zwakke. Die wilde mijn
nummer vermoorden met een
overmaat aan blazers. Toen
ben ik tijd gaan rekken, tot
hij met vakantie ging. De
vent was woest toen-ie terug
kwam: 'Tramp' was uitge
bracht in mijn eigen arrange
ment, hahaha."
Dan wordt het tijd dat de
oude meester eens uitsluitsel
geeft over die door blanke
bluespuristen fel bediscus
sieerde zaken.
Kan de blanke ook echt de
Blues hebben en die vertol
ken?
„Ja, hoor."
Loopt de zwarte man nu
eigenlijk voortdurend met de
Blues rond?
„Je loopt toch zeker met
geen enkel gevoel voortdu
rend rond!
Kun je de blues dan wel op
roepen, wanneer je op het po
dium stapt?
„Lang hiet altijd. Kijk, je
speelt de Blues niet omdat je
die voelt, maar omdat je er
voor betaald wordt. Je kunt
slechts probéren dat gevoel in
jezelf op te wekken"
Hoe zit het dan met de mythe
van: doorlopend 'Nothing but
the Blues'?
„Bestaat niet. Als je blue
sartiest bent, weet je dat je
ervoor betaald krijgt, dus
speel je en ga je nergens op
Lowell Fulson, een van
de laatsten der Mohika
nen... - foto archief de stem
lopen wachten."
Toch hebben veel blanke
bluesliefhebbers daar een heel
ander idee over.
„Ik kan natuurlijk niet
voor anderen spreken, maar
als ik optreed, voel ik meestal
niets. Geen sikkepit. Ik wéét
hoe ik de Blues moet spelen
en ook dat ik mijn geld niet
krijg voor wat ik voel. En ik
weet eigenlijk wel zeker dat
dat voor mijn collega's net zo
is. Maar als artiest ken je na
tuurlijk de kneepjes van het
vak. Dat is 't geheim van de
smid, haha."
„Wat dacht je van die
C W-zangers met hun
smartlappen! Tranen met
tuiten heb ik ze zien huilen.
Da's net zoiets als de Blues."
Dan creëer je gewoon een ef
fect.
Zeker, dat heb je of je hebt
't niet."
En je hoeft er niet voor 'gele
den' te hebben om de Blues te
hebben?
Ben je mal. Je kunt num
mers schrijven over dingen
die je volstrekt koud laten.
Kwestie van techniek."
Hebt u er altijd zo over ge
dacht of hebt u pas later ont
dekt dat de vork zo aan de
steel zit?
„Nee hoor, dat zie ik al 40 jaar
zo. Er is toch zeker geen mens
ter wereld die al die ellende
kan meemaken die wij soms
bezingen."
Terug in de zaal. Lowell
Fulson is, begeleid door zijn
Zeeuws-Vlaamse begelei
dingsband Avalanche, begon
nen aan een funky toegift. „Do
you feel it?" schreeuwt de
zanger in de microfoon. „Voel
je het ook?" „Yeah, yeah!"
brult het publiek. Het ritueel
herhaalt zich enige malen.
Dan stapt Fulson van het po
dium. Hij kijkt weer op zijn
horloge en sloft zonder om te
zien naar de kleedkamer.
Einde werktijd.
