STEEDS MEER GANGSTERS TUSSEN RIJKEN DER AARDE
.AaJ
POSTBANK
MKRI
Rode
maden
REAGAN E
Huisarts in het nauw
Uwe Barse
verslaafd
kalmeermi
Penthouse en Playboy
strijden om de
eer van Jessica Hahn
AMSTERDAMSI
Beurs blijft ong
mmmÊmmmÊmm
DE STEM EXTRA OP WOENSDAG 9 DECEMBER 1987
BARCELONA - De eens zo vreedzame Costa del
Sol is de laatste jaren veranderd in een paradij
selijk toevluchtsoord voor de internationale maf
fia.
400 Misdadigers
Verdrag
Feesten
MEDISCHE
RUBRIEK
Daling
hypotheekrente.
De rente van de
Postbankhypotheken
is gedaald
en is nu vanaf:
Annemie
HENGEL-
RUBRIEK
DE STEM BUITENLAN
WASHINGTON - De eerste
dag van de topontmoeting
tussen de Amerikaanse pre
sident Reagan en de Russi
sche partijleider Gorbatsjov
in Washington is een succes
geworden.
I 814 protz.hs
I J Wot^hs
T11
Costa del Sol steeds crimineler
Van onze correspondent Paul van der Voort
De recente ontvoering van de 5-jarige miljonairsdochter
Melody Nakachian heeft het groeiende probleem op
nieuw onder de aandacht gebracht.
Teruggetrokken in luxueuze
chalets en omringd door schat
rijke Arabische sjeiks genieten
's werelds meest gezochte mis
dadigers ongestoord van de
sangria en de zon. Niet geheel
ten onrechte heeft de Britse
roddelpers de naam 'Costa del
Sol' omgedoopt in 'Costa del
Crimen', de Kust van de Mis
daad.
„Dit beeld is helemaal ver
keerd", zo zegt Manuel Sanchez
Bracho, de verontruste burge
meester van Estepona, het
plaatsje waar enkele weken
geleden de kleine Melody werd
ontvoerd. „De Britse roddel
pers maakt onze toeristenin
dustrie kapot Al die wilde ver
halen over de criminaliteit in
deze streek zijn zwaar overdre
ven".
De harde feiten geven de
burgemeester echter geen ge
lijk. Drugsmokkelaars, bank
rovers en wapenhandelaren
van allerlei nationaliteiten le
ven zij aan zij aan de nauwe
lijks twintig kilometer lange
kust tussen Estepona en het
jet-set centrum Marbella. Met
name de Britse criminelen voe
len er zich uitstekend thuis.
Volgens Scotland Yard wonen
er meer dan 400 min of meer
bekende misdadigers aan de
Spaanse zuidkust. Onder hen
beroemde figuren zoals Ronald
Knight, Clifford Saxe, Frede
rick Foreman, John Mason en
John Everett, de daders van de
twee grootste kraken die ooit
zijn gezet. In 1983 maakte deze
bende meer dan 140 miljoen
gulden buit bij overvallen op
de safeloketten van de Lon-
dense beveiligingsmaatschap
pij Security Express Limited
en de goudmagazijnen van het
vliegveld Heatrow.
Het illustere gezelschap leeft
al jarenlang ongestoord aan de
Costa del Sol. Ze wonen in lu
xueuze landhuizen, bezitten in
drukwekkende jachten en rij
den rond in peperdure sport
wagens. De groep staat bekend
als de 'Medalion Men', de man
nen met de medaillon, omdat ze
zich van boven tot onderen met
zware, gouden juwelen hebben
behangen. Altijd zijn ze om
ringd door de mooiste vrouwen
uit de streek.
In Estepona woont ook de
'Engelsman'. Het is Hudson, de
rechterhand van Ronald Biggs,
het brein achter de historische
overval op de posttrein van
Glasgow. „Hij leeft hier al een
paar jaar. Voor zich zelf en zijn
vriendin heeft hij hier twee
grote landhuizen gekocht, 's
Middags neemt hij rustig een
glaasje sherry op een caféter
ras, zegt een buurtbewoner die
hem van dichtbij kent.
Een ander berucht sujet is
Bernald Kay, een Brit die twee
miljoen pond rijker werd door
het oplichten van een paar on
dernemers in zijn land. Met
zijn zware Porsche scheurt hij
dagelijks onbezorgd door het
centrum van Estepona.
„We kunnen helemaal niet
tegen ze optreden", aldus de
politiecommissaris van de
plaatselijke provincie. „De he
ren lopen hier vrij rond omdat
ze in Spanje geen misdrijf heb
ben gepleegd. Wat ze in andere
landen hebben uitgespookt is
niet ons probleem".
Veel kan de Spaanse politie in
derdaad niet doen. Spanje en
Groot-Brittannië tekenden pas
onlangs een verdrag voor het
uitleveren van criminelen. De
overeenkomst heeft echter
geen terugwerkende kracht en
kan dus niet worden toegepast
op de overbekende Britse
gangsters die zich al jaren ge
leden in de streek hebben geïn
stalleerd. Daar komt nog bij
dat de Spaanse politie absoluut
niet op haar taak berekend is.
Men heeft niet genoeg man
kracht en materiaal om alle
verdachte types in de gaten te
houden.
„De brigade is bijzondei
zwak", zo schreef Scotland
Yard in 1984 in een rapport
over de groep inspecteurs die
de Spaanse politie heeft ge
vormd om de internationale
delinquenten op de voet te vol
gen". De brigade bestaat op de
kop af uit drie inspecteurs en
een enkele politiewagen. Op die
manier is het wel heel moeilijk
om alle verdachten te controle
ren", aldus Scotland Yard. Drie
jaar n& het opstellen van dit
De criminelen vinden aan de Costa del Sol een verblijfplaats waar ze ongemoeid worden
gelaten. Er bijvoorbeeld kan in alle rust partijtje gegolfd worden. - foto archief de stem
specteurs en twee politiewa
gens voor het bewaken van 400
zware jongens.
De twintig kilometer lange
•goudkust' biedt niet alleen on
derdak aan vooraanstaande le
den van de onderwereld. Het is
ook een rustoord van een bont
geschakeerd gezelschap Arabi
sche multimiljonairs, en leden
van de internationale jet-set.
Guillena Von Bismarck, de
kleindochter van de befaamde
'ijzeren kanselier'; Isabel
Preysler, de ex van Julio Igle-
sias; Jaime de Mora, de broer
van de Belgische koningin Fa-
biola; sjeik Fahd, koning van
Saudiarabië; de Italiaan An-
gello Salanini, topfiguur van de
beruchte vrijmetselaarsloge P-
2; Adnan Kachoggi, wapen
handelaar en rechtstreeks be
trokken bij Irangate. Het zijn
slechts enkele van de hoofdfi
guren van de zwoele nachten
aan de Costa del Sol.
Iedere kolonie heeft haar eigen
levensstijl. De Britse crimine
len hangen zich vol met gouden
juwelen en rijden rond in Por
sches of zware BMW's. De jet
set stort zich 's nachts in ver
kwistende feesten om de vol
gende dag tegen astronomische
De recente ontvoering van de 5-jarige miljonairsdochter
Melody Nakachian heeft het groeiende probleem van de cri
minaliteit aan de Costa del Sol opnieuw onder de aandacht
gebracht. - fotoepa
rapport is de situatie niet veel
verbeterd. De brigade is met
drie man en een patrouillewa
gen uitgebreid. In totaal zes in-
bedragen een 'exclusief ver
haal over een verloving, een
huwelijk, een zwangerschap of
een echtscheiding te verkopen
aan een of ander roddelblad.
En de schatrijke Arabieren
bouwen droompaleizen in on
vervalste sprookjesstijl.
De Libanees Yousef El Khe-
reiji is de eigenaar van het pa
leis Al Andalus. De woning
heeft een grondoppervlakte
van 28.000 vierkante meter. Er
werken tachtig bedienden.
Binnen de zwaar bewaakte
muren liggen zwembaden, lan
dingsplaatsen voor helicopters
en parkings voor 40 superluxe
auto's. Voor zijn privégebruik
bezit hij een Boeing 727, een
DC-8, een Falcon 20 en een he
licopter. Meer dan tien giganti
sche landhuizen her en der ver
spreid in Spanje staan op zijn
naam.
Naast het 'optrekje' van
Yousef ligt het paleis Mifaldi,
schuiloord van de gebroeders
Al Kassar, gespecialiseerd in
het smokkelen van wapens en
drugs. Een steenworp verder
het landgoed van Nakachian,
de vader van Melody die na een
ontvoering van elf dagen onge
deerd door de politie werd be
vrijd. Nakachian is volgens de
Britse pers een voormalige
'porno-baas die zijn hoofd
kwartier in Londen had. In
hetzelfde gebied woont de on
betwiste Number One van de
Costa del Sol: Adnan Kachoggi,
wapenhandelaar en een van de
rijkste mensen ter wereld.
Deze enorme concentratie
geld, macht en criminaliteit be
dreigt de rust aan de Costa del
Sol. Volgens de plaatselijke po
litie is er een levendige handel
in drugs, met name cocaine.
Heroïnehoeren, zakkenrollers
en messentrekkers komen van
alle streken van het land naar
de Costa del Sol op zoek naar
een gemakkelijk fortuin. De
plaatselijke toeristenindustrie
zegt doodsbenauwd te zijn voor
de slechte indruk die door dit
alles op de vreedzame buiten
landse vakantieganger wordt
gemaakt. Maar tegelijkertijd
zijn de hotelbazen en nacht
clubeigenaren in de streek
maar al te blij met het gezel
schap dat in andere landen niet
wordt gewenst. Een enkel ver-
jaardagsfeestje van treinrover
Hudson of een cocktailparty
van wapenhandelaar Kachoggi
brengt immers meer geld aan
het rollen dan vijf vliegtuigen
met bejaarde toeristen die wel
licht door de verhalen over de
groeiende criminaliteit worden
afgeschrikt.
Door Jan Paalman
VROEGER was een huis
arts een dokter die alles
kon, alles wist of in ieder
geval dapper deed alsof.
Hij deed zelf de bevallin
gen, kon, als het echt
moest, iemand op een bil
jarttafel van zijn blinde
darm ontdoen, hechtte zelf
kleine wonden en stuurde
iedereen met een recept
tevreden naar huis. Aan
zijn gezag werd, beroeps
querulanten daargelaten,
nooit getwijfeld.
Kom daar nu eens om, want
patiënten nemen hun huis
dokter steeds minder serieus.
De media hebben zelfs een
nieuw slachtoffer ontdekt: de
mishandelde huisarts.
Op de buis en in Vrij Ne
derland vertelden onthutste
huisartsen over hun ervarin
gen met de mondige patiënt.
Die eist tegenwoordig een re
cept en als het verwij sbriefje
naar de specialist niet snel
genoeg gegeven wordt dan
trekt men ome dokter wel
eens even over het bureau.
Citaat VN: „Hij voelt zich
minder dan ooit de dokter en
meer en meer een gewone
burger: bang voor baan en
nering, diefstal en agressie,
pressie, bedreiging en mani
pulatie, bedrog en tenslotte
een dolkstoot in de rug".
Nu dreigden huisartsen al
veel eerder gemangeld te
worden tussen de machtige
ziekenhuizen en de eisen van
de patiënt, alleen was dat
voor de buitenwacht nooit zo
duidelijk als nu. Aan het eind
van de jaren 50 sloeg de latere
professor huisartsengenees-
kunde dr. F. Huygen, samen
met, als ik me niet vergis, de
al even vermaarde prof. Que-
rido alarm. Het na de laatste
oorlog ras wassende specia-
listendom dreigde alle taken
van de huisarts naar zich toe
te trekken en als dat zo door
ging dan had de huisarts zijn
langste tijd gehad. Het was de
hoogste tijd dat huisartsen
eens gingen nadenken over
hun eigen vak en er een zelf
standig beroep van maakten.
In ieder geval zou een huis
arts méér moeten zijn dan een
optelsom van kleine specia-
listjes, want als dat zo zou
zijn dan zou het ziekenhuis
met gemak de taken van de
huisarts kunnen overnemen.
Dat tegenoffensief beleefde
zijn hoogtepunt in de jaren 70
en de huisarts werd zelfs het
troetelkind van ziekenfonds
en overheid. Want wat was
toen het geval? De kosten van
de gezondheidszorg rezen ook
toen zo de pan uit dat staatse
cretaris Jo Hendriks in 1974
besloot om een dam op te
werpen tegen de peperdure
run op de peperdure zieken
huizen. Die dam zou een kun
diger huisarts moeten zijn,
samen met kruiswerk, wijk
verpleging enzovoort. Huis-
artsengeneeskunde werd een
apart specialisme waarvoor
je na het artsexamen nog een
jaar (nu twee jaar) moest
doorleren.
Het vak kreeg nieuwe in
houd en ook het begrip ziek
en gezond. „Waarom komt
juist déze patiënt op dit mo
ment met déze klachten"
werd het uitgangspunt. Men
leerde dat niet alle klachten
medisch zijn, integendeel, en
als ze dat wel zijn ze niet alle
maal door een pilletje of poe
dertje zijn te verhelpen of
door een bezoek aan de spe
cialist. Maar ja, om te voorko
men dat zijn patiënten onno
dig door de medische molen
gaan heeft de huisarts gezag
nodig, en juist met dat gezag
van de huisarts is het sinds de
jaren 70 bergafwaarts ge
gaan.
De patiënten zijn veran
derd, mondiger geworden, en
weten zelf wel wat goed voor
hun is. Willen ze een verwijs-
kaart, dan willen ze een ver-
wijskaart, en een knappe
huisdokter die ze er dan
vanaf praat. Als ik niet ver
wijs, dan lopen mijn patiën
ten weg redeneren vele art
sen. Daar komt bij dat de
huisdokter veel van zijn ho
cus pocus heeft verloren en
hocus pocus maakt ook op de
mondige patiënt indruk.
„Vroeger", schreef een huis
arts, „zaten de patiënten met
open mond te kijken als ik de
bloeddruk opnam. Nu kopen
ze zelf zo'n apparaat en doen
het zelf".
Bovendien hebben de jonge
dokters in de jaren 70 hun
witte jas (met priesterboord!)
uitgetrokken en laten zich
veelal tutoyeren („zeg maar
Henk"), een sympatieke fout
die hun alternatieve vakbroe
ders nooit hebben gemaakt,
want die plegen gehuld in
witte jas onbegrijpelijke the
rapie met onbegrijpelijke ap
paraatjes. Een dokter die net
een gewoon mens is, niet voor
elke kwaal een recept paraat
heeft en verder begrijpelijke
dingen doet, dat kan nooit een
echte dokter zijn.
Dat bleek heel aardig uit
het promotie onderzoek van
kinderarts Leenderd Krol in
1985. Krol stond als assistent
aan hoofd van een zaal vol
kinderen en vroeg zich op een
gegeven moment af wat nou
precies de reden was waarom
die kinderen in ziekenhuis te
recht waren gekomen. Wat
bleek? Een kwart van de kin
deren lag niet op zaal omdat
ze ziek waren, maar om een
ziekte uit te sluiten. Navraag
bij de verwijzende huisartsen
wees uit dat in die in 60 pro
cent van de gevallen de ziek
teverschijnselen niet veront
rustend vonden en dat 40 pro
cent van de verwijzingen die
verwijzing op initiatief van
de ouders was gebeurd.
Liefst een kwart van de
kinderen was op wens van de
ouders, maar tegen de zin van
de betrokken huisarts door
verwezen! „De ouders hebben
kennelijk niet al te veel ver
trouwen in de capaciteiten
van de huisarts", aldus Krol.
De huisarts wordt daardoor
een steeds makkelijker te ne
men hindernis en zal in de
toekomst hooguit nog optre
den als toegangsambtenaar
voor het ziekenhuis, zo sprak
de Utrechtse professor Berg-
sma vorig jaar wat som-
bertjes een congres toe.
Reden genoeg voor de huis
artsen om opnieuw alarm te
slaan. Opvallend is dat men
enige spijt heeft dat men al te
veel verrichtingen aan de
specialist heeft afgeschoven.
Men wil huisartsen weer la
ten bekwamen in typische
medische verrichtingen, of in
modern jargon 'medical
skills', zoals hechten van
kleine wonden, behandelen
van ouderdomsdiabetes, hoge
bloeddruk enzovoort.
Nascholing moet verplicht
worden en het is niet onmo
gelijk dat huisartsen in de
toekomst om de zoveel jaar
een examen moeten doen om
hun kundigheid te bewijzen.
Ook opmerkelijk is dat men
steeds meer afstand neemt
van de 'praatcultuur' van de
jaren 70. De huisarts moet
niet gaan concurreren met
maatschappelijk werkers, go
gen en logen, want die zijn er
al genoeg, maar juist excelle
ren in eigen vak: "liever een
goede dokter, dan een slechte
psycholoog". Het is te hopen
dat dit reveil het tij keren
kan, want een goede huisarts
is goud waard en kan patiën
ten een martelgang door het
medisch circuit besparen.
Zelfs al zou een huisarts wei
nig weten van bijna alles, als
hij doorverwijst dan komt u
bij een specialist terecht die
bijna alles weet over bijna
helemaal niets.
WASHINGTON - Pen
thouse en Playboy, de twee
'gedistingeerde kronieken'
voor het zinnelijke genot
van de volwassen man, zijn
elkaar weer eens in de ha
ren gevlogen.
Deze keer heeft de strijd echter
wel heel extreme vormen aan
genomen. De inzet is de recht-
(ADVERTENTIE)
60'
Rente 2 jaar vast: 6,0 (6,27%)
Rente 5 jaar vast: 6,9 (7,23%)
Rente 7 jaar vast: 7,2 (7,55%)
Rente 12 jaar vast: 7,4 (7,77%)
De rentes gelden voor
hypotheken met gemeente
garantie en maandbetaling
(tussen haakjes staan de ef
fectieve rentes vermeld).
Wilt u meer weten over
de Postbankhypotheken?
Bel 020-5918011 ofhaal de
folder op het postkantoor.
schapenheid -en de maagde
lijkheid- van Jessica Hahn,
een van de mededingsters naar
de titel Miss Schandaal 1987 in
de Verenigde Staten.
Jessica Hahn, was degene
wiens dagje stoeien met televi
sie-evangelist Jim Bakker
leidde tot de complete ineen
storting van zijn menslievende
televisie-imperium. De vraag
waar het om draait is of het
meisje Hahn, waarmee Bakker
de liefde bedreef in een motel
kamer, een maagd was of een
hoer.
Penthouse bood Jessica
Hahn zeventigduizend gulden
voor een exclusief verhaal -
zonder foto's. Maar dat vond zij
niet genoeg en ondertekende
even later, naar verluidt, een
contract met de Playboy voor
een verhaal plus topless foto's
voor de somma van 2 miljoen
gulden.
Maar Playboy had het inter
view met Hahn nog niet eens
gepubliceerd, toen er in Pen
thouse plotseling een groot ar
tikel over Jessica Hahn prijkte.
Het verhaal scheen gebaseerd
te zijn op een bandrecorderop
name die Hahn zelf had ge
maakt van haar poging 'zwijg
geld' los te peuteren van Bak
ker.
In het Penthouse-artikel, en
ook in het Playboy-interview
(dat uiteindelijk in twee delen
werd geplaatst en voor een gi
gantische verkoopomzet zorg
de), hield Hahn hardnekkig vol
dat ze tot op het moment van
haar 90 minuten durende ren
dezvous met Bakker in Flo
rida een 21-jarige maagd was.
Bakkers versie van het ge
beurde vertoonde niet veel
overeenkomsten met Hahns
verhaal. Naar zijn zeggen was
Hahn geenszins een beginne
ling op seksueel gebied, maar
eerder een zeer ervaren dame
„die het klappen van de zweep
wel kende".
Copyright The Sunday Times
In België begint langzaam
tot het volk door te drin
gen dat het kabinet dat
momenteel zit maar een
senkabinetje is, en
op 13 december de
(verplichte) gang
naar de stembus
weer moet worden
gemaakt.
Langs snelwe
gen, op blinde mu
ren van boerderijen
woonhuizen, op viaduc
ten en bruggen en in de
spruitjesvelden op het platte
land, zijn in de tijd van een paar
nachten massa's plakborden
verschenen, waarop kandidaten
de kiezers hun leuzen toe
schreeuwen. Die affiches, die tot
in de verste uithoeken van het
land terug te vinden zijn, vor
men het feitelijke slagveld voor
de verkiezingsstrijd, want inhou
delijke campagnes zoals die
(soms) in Nederland worden ge
voerd, zijn in België volstrekt
niet aan de orde.
Partijprogramma's worden
angstvallig geheim gehouden,
tv-debatten tot de laatste dagen
vóór de verkiezingen beperkt, en
waarover het kabinet nu precies
gevallen is, kan - althans in
Vlaanderen - bijna niemand
zich nog herinneren.
Het gevolg is dat minder dan
twee weken voor de verkiezin
gen bijna eenderde van de stem
gerechtigde Belgen nog niet
weet op welke partij zijn of haar
stem uit te brengen. En die grote
massa kiezers, die nog alles kan
-Mariens naar de oppositie
bankjes verwijzen bijvoorbeeld,
of hem dubbelsterk terug laten
komen- moet nu met slogans
worden gelokt.
Waarbij volgens de meeste
campagnemakers de kortste slo
gans de beste zijn, want hoe
minder je zegt, hoe minder je
fout kan zeggen.
'Rotsvast', roept nu dus de
christen-democratische minister
van Sociale Zaken, Jean-Luc
Dehaene, van alle aanplakbor
den. 'Ja voor de toekomst'; 'Ja
voor houvast', vult Wilfried
Mariens hem aan. 'Vecht er
voor!' lonkt Paula d'Hondt,
CVP-staatssecretaris van Post.
'Sta pal', weet weer een ander.
'Wij zijn kordaat - NU', belooft
de Volksunie. 'De Vic - kordaat
in de Wetstraat' borduurt
tweede man Vic Enciaux, wat
onhandig, op dat thema voort.
'Ik zet door', kondigt tot ver
buiten zijn eigen district de libe
rale vice-premier Verhofstadt
blijmoedig aan.
Kortom, wie vanuit Brussel
de snelweg pakt naar Namen,
Gent of Antwerpen, wordt er
stapelgek van, maar heeft wel
binnen een kwartier alle veertien
de partijen gehad. Inclusief de
Vlaamse en Waalse sociaal-de
mocraten van SP en PS, waar
van de slagzinnen misschien
goede samenvattingen zijn van
wat links-België wil, maar dan
alleen voor mensen die niet te
hard rijden. Dat is het enige be
zwaar, want tot zo'n 120 kilome
ter per uur maken 'le coeur est
de retour' (Spitaels) en 'We
moeten er met zijn allen op
vooruitgaan' (Van Miert) zeker
geen slechte indruk.
De knapste campagne, die in
de Vlaamse pers ook de meeste
aandacht heeft getrokken, komt
echter op naam van Annemie
Door Frans Boogaard
Neyts, partijvoorzitter van de li
berale PW. Zoals alle lijstaan
voerders beschikt ook zij over
het grootste formaat plakbord
(20 vierkante meter) en daarop
ziet zij eruit als het jongere, be
ter geklede zusje van Madonna.
Een lichte glimlach plooit de
volle, sensuele lippen; twee hel
dere ogen kijken beloftevol, wat
schalks op, vanuit een eindeloos
knap smoeltje, dat door een vlot
kapsel wordt omlijst.
„Voor ik in 1985 partijvoor
zitter werd, had ik u beloofd dal
ik altijd Annemie zou blijven.
Voor mij was dat een belangrijk
engagement", staat bij dezelfde
foto, die ik een paar weken gele
den uit de krant knipte, en die
sindsdien -laten we maar zeg
gen: om professionele redenen-
op mijn bureau was blijven lig
gen.
Op ditzelfde moment ligt die
foto naast het toetsenbord vaa
mijn personal computer, en mis
ik de licht doorkomende snor,
de doordringende, maar ook iets
uitpuilende ogen, de wat hoe
kige kin en de opvallend grote
pukkel naast het rechteroog vaa
de vrouw, die mij eerder deze
week in een café m Londerzeel
met veel overtuiging en kennis
van zaken uitlegde waarom de
Belgische economie en het land
zelf toch weer het meest gebaat
zijn bij een centrum-rechts be
leid.
Van mij mogen de Vlaamse
liberalen de paar zetels winst
waar ze op rekenen, er bij krij-
fen. Maar voor hun kiezen
oop ik dat de afstand tussen de
campagnebeloften en het beleid
toch wat kleiner is dat die tussen
de echte Annemie en haar zusje
op de aanplakborden. Anders
levert ook de komende kabinets
periode maar weer veel teleur
stellingen op.
Door Rien van Nunen
HET GEBEURT nogal
eens dat ik word opge
beld. Meestal met de be
kende: Hoe, wat, wie,
waar-vragen. Soms
heeft men een verhaal,
of een probleempje op
visgebied. Zo ook laatst,
toen een vissend heer
schap mij met probleem
van de gekleurde maden
voorlegde.
Oftewel; mag men nu wel
met gekleurde maden vis
sen of mag men dat niet?
Om het duidelijk te stellen:
Wettelijk mag het vissen
met gekleurd voer wel. Er
staat (nog) niks in de wet
dat het vissen met gekleurd
aas verbiedt, een verbod
dat er trouwens wel zit aan
te komen!
Logisch dat men vraagt:
Hoe zit het dan met die ma
den met een zogenaamd
certificaat? Veel wedstrijd
vissers (wie anders) ver
schuilen zich achter zo'n
certificaat (van nul en ge-
ner waarde). Winkeliers
sluiten daar direct bij aan
(want denk eraan wettelijk
mag het).
Certificaat of geen certi
ficaat, het feit dat men al of
niet met gekleurd, min of
meer giftig aas vist, is een
kwestie van principe. Wil
len wij wel dat er gekleurde
vissen rondzwemmen?
Ethiek is hier misschien een
wat wijds woord, maar
wellicht dekt dat een deel
van de lading in dit geval,
ofwel is het netjes? Het
gaat er dus om of men wel
met gekleurd aas wil vis
sen. Vooral bij het vissen
met liters voermaden en ki
lo's gekleurd voer moeten
vraagtekens worden gezet.
De NWS en het CNHV,
beiden overkoepelende
hengelaarsorganisaties ra-
den het vissen met dat ge
kleurde spul af.
Veel verenigingen bepa
len in hun vergunningen
heel terecht dat het wed-
strijdvissen op bepaalde
wateren, of in alle, met ge
kleurd aas en voer niet
wordt toegestaan. Dit om
de wetgever voor te zijn en
de hengelaars vast aan de
situatie te laten wennen.
Loop dus niet te snel over
naar een visklub waar het
vissen met dergelijke pro-
dukten wel mag. Landelijk
komt men dan niet meer
aan de bak op wedstrijdge-
bied, want daar is het ver
boden.
Conclusie: Voer niet met
gekleurd voer of aas. Vis
desnoods, wanneer het u te
veel wordt met een enkele
gekleurde made op de haak.
Nog veel beter is het om het
vissen met kleurloze maden
en voer ter hand te nemen
Dan heeft men meteen een
voorsprong!
Bovendien zal een beper
king van het voergebruik in
het algemeen er toch wel in
zitten, een aanvulling op de
maatregelen die het milieu
tegen dit soort zaken moet
beschermen. Daar kan een
sportvisser wederom zijn
goede wil tonen en actief
meedoen. Nu al spreekt
men van een voerlimiet van
10 kilo! Of je een emmer
leeggooit (letterlijk).
Wellicht wanneer men
wedstrijden zou vissen met
als maximum 1 kilo lokvoer
en een halve liter maden,
staan de echte hengelaars
weer op en wordt er weer
eens wat voorn gevangen
Grote hoeveelheden voer
trekken immers vaak al
leen brasem?
Eerst
Van onze correspondent
Gistermorgen om twee minuten
voor elf schaarden de beide lei
ders zich, alleen met hun tolken,
aan de conferentietafel, om zoals
de woordvoerder van het Witte
Huis, Marlin Fitzwater, zei, 'het
verloop van de gesprekken voor
de komende dagen vast te stel
len.'
Even na half twaalf voegden zich on
der meer de chef van de Witte-Huis-
staf Baker, minister van Buitenlandse
Zaken Shultz, de Russische chef voor
pers- en propaganda-aangelegenhe-
den Jakolev en de verantwoordelijke
man voor buitenlandse aangelegenhe
den in het Centraal Comité Dobrynin
bij hen.
Er werden twee werkgroepen ge-
Van onze correspondent
BONN - De vroegere ministerpij
deelstaat Schleswig-Holstein, wij
verslaafd aan kalmerende middel!
Dat blijkt uit een rapport van
medische deskundigen, dat is
opgesteld in opdracht van het
openbaar ministerie. Hoofdof
ficier van justitie Joachim
Böttcher in Kiel maakte dat
dinsdagmiddag bekend.
Het gaat om een bijzonder
sterk kalmeringsmiddel, aldus
het rapport, dat slechts op re
cept verkrijgbaar is en waar
van de werking ongeveer tien
keer sterker- is als van het be
kende middel valium-10. Bar-
schel nam er vrijwel dagelijks
te hoge doses van. De onver
antwoord grote hoeveelheden
heeft Barschel zich verschaft
door het verschillende artsen,
onafhankelijk van elkaar, te
laten voorschrijven. Het mid
del dempt angstgevoelens.
De psychiaters onder de des
kundigen rapporteren, dat
Barschel door de overdoses die
hij gebruikte voor zichzelf de
grenzen van wat toelaatbaar is,
heeft kunnen verschuiven. De
tabletten konden zijn zelfbe
heersing en zijn geestelijke
prestatievermogens hebben be-
AMSTERDAM (ANP) - Het Beursplein
bleef ook dinsdag ongeanimeerd. De
stijging op Wall Street werkte 's mor
gens door naar beurzen elders in de
wereld, maar na een hogere opening
i zat er in Amsterdam weinig schot in de
koersen. Op de obligatiemarkt bleef
net dit keer ook kalm in afwachting
van de aankondiging van een nieuwe
staatslening, de eerste voor 1988. Gere
kend wordt op een rente van 6,25 pro-
cent en gehoopt op een bullet, of wel
een lening met vaste looptijd, die bij
voorkeur niet langer moet zijn dan ze
venjaar.
De internationals werden evenals
maandag wat duurder, waarvan Akzo
met een winst van ƒ1,30 op ƒ86,90 het
De aandeelhouders van KLM
-den niet mee in de bescheiden
vreugde. Zij zagen hun stukken ƒ0,90
minder waard worden op ƒ25,70.
De financiële waarden maakten dit
«eer pas op de plaats en Amro gaf
®en guldentje prijs op ƒ56. De grote uit-
g vers werden evanis maandag wat
uurder en dat gold elders in de markt
WrJf°°i!LAudet en Wegener. De aande-
maakte voorts een verdeelde
mjruk. Bols werd ƒ2,20 meer waard op
antoA*™ 9ist".Brocades gaf f°'70 Prijs
P ƒ24,30. Koninklijke Papier, Nijver-
°^*van der Grinten en
kften aardige stijgingen zien.
winc? iokale markt waren koers-
a yeggele8d voor Holec, Nedap,
Amerika Lijn, Macintosh, Me-
en Polynorm. Van der
ni en Staal Bankiers gaven prijs,
door oParaPelmarkt was geïnspireerd
ma£in Ulerend ^euws. De bekend-
door h8 een ^ünk hogere winst
mepr exploitant van onder
kc?i odeoschermen Avesco deed de
opveren naar ƒ75, nadat lange
240
230
220
210
200
I 8% antonius
I "v< antonius
SV. congr.o.u
«14 gasthuis
«ngr.o.l.v.
8* gasthuis
°v< gasthuis
gasthuis
<14 gasthuis
j 714
't« protz.hs
aeneas
(oostb.)
(oostb.)
lourdes
(tilburg)
(tilburg)
(tilburg)
(tilburg)
klokkenberg
liduina
('s-h'bosch)
('s-h'bosch)
('s-h'bosch)