L DE STFiyr 4Op de fiets wil ik laten zien wie ik ben' BOB MAASKANT ALS VOETBALMAKELAAR EEN SPIN IN HET WEB Arnold Vanderlijde zoekt 'spirit' in Gleason's Gym iSON JAANUS KUUM VERLIET RUSLAND OM PROFWIELRENNER TE WORDEN iRETARESSE NIEUWEGEIN - „Ja, ik ben blij dat je me belt, want ik kreeg net een telefoontje uit Engeland, fan huren is geen sprake, ze willen deze jongen lunicatie B.V, en ten behoeve#0^ speler. Voor dat geld koop je er nooit meer zo een". irijfsleven en IKVOORZIENING DEN-LANGSTRAAT! Wonturier Larsson Vitesse Wisselingen Aalbers ZATERDAG 5 DECEMBER 1987 RANKENHALÜI Scouts Indringer Nederlands Luxueus 200 ROLLEN NIULTITAPIJT 300 M2 MULTI-SLAAPKAMERS - omdat - het - goedkoper - kan Telecom- /.inRijen(N.B.)is iige en snel dochter van het sfonaktiebola- ison. Wereldwijd end op het telecommunicatie vare. yjna zeventig jaar diecommunicatie de Nederlandse 800 mensen succesvol aan de vcatie van nu en t ontwikkelen en digitale telefoon- esturings- Door Chris van Nij natten rvoor, transmisalleen verkopen aan jullie". en centrales gr voigt een stilte tijdens welke aan de andere kant van Crere doeleindenje telefoonlijn een voetbalmanager iets zegt. „Hoezo te flecommunkatie, b edrijfscentrales, stellen en tele- pt de leveranties geavanceerde -centrales neemt ecommunicatie mgrijke plaats in drlandse telecom iarkt. Bfeda-BelcnmNMO 32-076-711134 Dongen-St.-Jos«ptistriat 92-01623-21241 is niets voor jud? Ik weet'ook wel dat jullie als voetbalmensen deze stainrod willen, maar dat de geldschieter het laatste word heeft. Jammer, dan houdt het op. Maar het is een irkvoorziening, kring de I amenwerkingsverband be-1 n Drunen, Heusden, Loon I Waalwijk en Waspik, biedt I Sociale Werkvoorziening I irca 470 W.S.W.-medewer-\ 'ewerkers. ïdustrieel, een cultuur- ee| ministratief werkverband. ek wegens zwangerschap is wordt gevraagd: 3e hoorn ploft op de haak. Pan plaats ik deze jongen toch Duitsland of in België", iraat Bob Maaskant in het liets voor zich uit. Het gaat goed met Maaskant 49). De man die ooit als mas eur, manager, betaald advi- ieur en trainer (de volgorde is willekeurig) werkzaam was bij SW, Go Ahead Eagles en NAC, nu als officieel UEFA-wed- itrijdmakelaar een kleine zelf standige. Daarnaast is hij als 4000 fficieel spelersmakelaar voor "iialve dagen in dienst van de ioor de overheid en de belan- ;en-organisaties uit het be- aalde voetbal bestuurde Stich- ing Arbeidszaken. Maaskant heeft het altijd iruk, druk, druk. Een inter view verloopt met horten en toten. Van overal vandaan vordt gebeld; zaken zijn zaken, s Zomers is hij betrokken bij vrijwel alle 'grote' vriend- «happelijke wedstrijden. De van het jaar houdt hij zich 'ooral bezig met het bemidde- transfers. „Goh, ik heb 1 wat spelers geholpen, ie? Kieft, Sanchez Torres, irebach, Patrick, Dean Wil- Mitchell, Linford. Noem ar op". feinnenkort treedt Maaskant boor veertig uur in dienst van pe Stichting Arbeidszaken, ijn collega Ger Lagendijk apt namelijk per 1 februari bp. Maar Maaskant is zijn le- jven lang toch enigszins een [avonturier geweest. Verkeert pij niet liever in de 'bush' van [de illegale makelaardij? In die hemerige 'onderwereld' van fiet betaalde voetbal zwaait Cruijffs schoonvader Cor Cos- ter de scepter. „Illegaliteit is niets voor mij. Ik voel me daarin niet thuis. Eerlijk niet Ik heb een officiële licentie, die raak je kwijt als je opereert als een louche manager". Volgens Maaskant heeft het geen enkele zin op te treden te gen illegale makelaars. „Ar beidszaken heeft dat een keer geprobeerd. Maar de steun van de KNVB, die dan noodzakelijk is, was toen nihil. Dan kijk je dus wel uit voor je je kop weer eens stoot. Je ziet nu weer dat Ajax bezig is Larsson uit Zwe den te halen. Maar wij weten van niets, terwijl wij advies moeten geven aan het Ministe rie van Sociale Zaken over een werkvergunning voor die jon- gea In dit geval kunnen we moeilijk een negatief advies uitbrengen. Die Larsson heeft recent negentien interlands ge speeld en is dus een verrijking voor het Nederlandse voetbal". Maaskant wil nooit meer terug in dienst van een voetbalclub, die conclusie heeft hij inmid dels getrokken. „Met stress werken vind ik leuk, maar de druk bij een club neemt bela chelijke vormen aaa Wat ik bij NAC niet meegemaakt heb, toen we degradeerdenIk heb pas geleden drie aanbie dingen gehad om manager te worden. Van twee clubs kan ik de namen niet noemen, de an dere club was Vitesse. Ik heb nee gezegd. Hoewel die club de beste is om bij te gaan werken. Er is daar tien jaar lang een Cfc rni «ft .«ft «ft. ft» «ft. al Bob Maaskant, een drukke baas: ik kom overal en ik weet alles ja, eigenlijk - FOTOWIM HENDRIKS wanbeleid gevoerd. Maar die publiek in Arnhem is rijp voor club komt eraan, Vitesse gaat een grote club", slagen, hoe dan ook. Er zijn Bij een club is in de meeste daar veel mogelijkheden en het gevallen meer te verdienen. Maaskant werkt bij de Stich ting Arbeidszaken tegen een vast salaris. Als wedstrijdma kelaar 'vangt' hij ten hoogste mij tien procent van de gage van de club die hij onder brengt. „Het laatste wat ik ben, is een geld wolf", legt hij met een uitge streken gelaat uit. „Ik ben te vreden met wat ik heb. Klau wen geld interesseren me niet, echt niet, al dachten sommigen rond NAC daar weieens anders over". In zijn functie is Maaskant een spin in het web van het vader landse en aanpalende betaald voetbal. „Ik weet wel alles ja, eigenlijk", zegt de makelaar niet zonder trots. „Ik kom over al, niet alleen in Nederland, maar ook daarbuiten. Ik durf nu een brief in een envelop te doen met daarop enige trai nerswisselingen, die de ko mende tijd plaats hebben". Maaskant gaat helaas niet zo ver de daad bij het woord te voegen. „Het is mijn lust en mijn le ven, joh. Als kind al werd ik door mijn vader mee naar het voetballen gesleept. Het werd mijn hobby en is het nu nog steeds. Heerlijk". „Als je naar vorige week kijkt. Op dinsdag zit ik bij Ajax - Porto, een dag later bij Feyen- oord - Bayer Leverkusen, vrij dags bij PEC - Fortuna, op za terdag bij Anderlecht - KV Mechelen en 's zondags bij Sparta - PSV. Daarom weet ik nu dat Rinus Israel nog twee jaar bij Feyenoord blijft en op welke plaatsen hij mensen no dig heeft en wie er bij Feyen oord mogen vertrekken. Ik heb Aad de Mos, Anderlecht-ma- nager Michel Verschuere en zijn trainer George Leekens gesproken en nu weet ik dat drie Belgische clubs een trainer zoeken en dat Winterslag een voorstopper moet hebben. Dat zou ik allemaal niet weten als ik thuis blijf zitten. En dan duik ik 's nachts mijn bed in en slaap uit tot een uur of tien. Of ik tref de pech dat Aalbers, de voorzitter van FC Utrecht, die 's ochtends om half acht begint, me uit mijn bed belt. Nou ja, dan begint de dag wat vroeger toch". Door Jo Cortenraedt NEW YORK - Arnold Vanderlijde werkt momenteel keihard aan zijn conditie in de beroemde boksschool Gleason's Gym in de Newyorkse wijk Brooklyn. De Europees kampioen zwaargewicht wil in Amerika vooral meer 'spirit' opbouwen om een fellere stijl te krijgen. De Limburger verblijft vanaf afgelopen weekeinde in New York en komt vol gende week dinsdag weer naar huis. Het weekeinde gebruikte hij om wat te ontspannen na de zware toernooien in Oost-Berlijn, Belgrado en het Hongaarse Eger. Maan dag begon hij aan zijn trai- ningsweek in Gleason's Gym. Deze boksschool is ge vestigd in een voormalig pakhuis in het sombere ha vengebied rond de Brooklyn Bridge. Vanaf die kant heeft Vanderlijde een majes tueuze blik op de skyline van Manhattan, het hart van New York, waar de bokser ook logeert. Dat be tekent elke dag op en neer reizen in het drukke verkeer van en naar Manhattan. Vanderlijde werd door de leiding van Gleason's Gym bijzonder hartelijk ontvan gen. Deze school, waar on dermeer Muhammad Ali en Joe Frazier ooit trainden, wordt gezien als de beste boksschool van New York. Het boksen staat in Amerika in een veel hoger aanzien dan in Europa en daarom is deze trainingsperiode voor Vanderlijde ook mentaal van belang. „De Amerikaanse boksers zijn technisch niet beter dan de Europese, maar zij wor den veel meer gewaar deerd", zo vertelt hij na zijn eerste inspanningen in Gleason's Gym. „Bovendien zijn ze hier erg fel, zelfs tij dens de training. Mijn tech niek is goed, maar het kan geen kwaad om met een heel andere stijl kennis te ma ken. Je krijgt er meer spirit door en daar zorgt de sfeer hier ook automatisch voor". Vanderlijde heeft de afge lopen week tal van Ameri kaanse zwaargewichten ontmoet in Gleason's Gym en tegen die 'zware jongens' uit het profcircuit gebokst. „In Europa is het een pro bleem goede sparringpart ners te vinden. Hier wemelt het van de goede boksers. Alleen al daarvoor is het een Arnold Vanderlijde (rechts): „Het is een goede voorbereiding op de Olympische Spelen". - FOTO ANP goede voorbereiding op de Olympische Spelen om hier te komen trainen", zegt de Sittardenaar. De dagelijkse training staat overigens ook in New York onder leiding van de Hongaar Gyula Bo- dis, die met Vanderlijde is meegereisd. De Limburgse bokser gaat elke ochtend om acht uur een stukje joggen in het Central Park, dat vlakbij zijn hotel ligt. „Dat is altijd goed om de spieren even los te maken. Maar los daarvan is het gewoon een lack als je tussen de bomen door overal wolkenkrabbers ziet. Zoiets doetje wat". De kans is groot dat Van derlijde nog vaker gaat trai nen in Amerika. Dat hangt af van zijn plannen om na de Olympische Spelen van 1988 een profcarrière te be ginnen. In Amerika is de professionele bokswereld veel beter ontwikkeld dan in Europa. Daar worden ook gigantische bedragen be taald voor de grote gevech ten. „Natuurlijk voel ik daar veel voor en het is goed dat ik nu al hier contacten op bouw. Maar eerst wil ik me zo goed mogelijk voorberei den op de Olympische Spe len en deze trainingsweek in New York is in dat kader erg belangrijk". tionaris ressorteert recht-1 ir en heeft de volgende ta-1 sn verslagen; inkomende en uitgaande I atie en het directie-archief; f notuleren van vergaderin-1 telefonische contacten. inkomende en uitgaandel welijke correspondentie en I scifieke gegevens, iet: I eiding; waardige opleiding; genschappen. ir. vertrek zal aanstelling aan-1 s geschieden, deze functie kunnen wor-1 heer J.A.M. Dusée, hoofd ■36921). opleiding en ervaring maxi' maand, overheid is van overeen-1 igen na het verschijnen van I let bestuur van de W.M.L- 'aalwijk. gië). Tel.: 09.32.3.664.03.18-19 naar Kapellen (aan de linkerkant) &OORTEN BIER van Antwerpen. EN NIEUW! N FEESTGESCHENKEN! ag, donderdag en vrijdag u. tot 17.00 u. tot 12.30 u. HIPELCORSA TE WINNEN. ii Door Jan Seuren SINT-NIKLAAS - Schoorvoetend betreedt hij de huiskamer van ploegleider José de Cauwer. Op z'n gezicht verschijnt een flauwe glim lach als hij de hand drukt. Sinds de vriendelijke en verlegen Jaanus Kuum (23) in 1986 beroepsrenner werd bij Toshiba, heeft hij journa listen steeds gemeden. Pas toen De Cauwer hem er op wees dat ook het omgaan met de media tot het werk van een beroepsrenner behoort - Kuum heeft voor 1988 een contract bij de Belgische AD/Renting-ploeg getekend - was hij bereid tijd voor een gesprek vrij te maken. De achterdocht is begrijpelijk. Jaanus Kuum werd op 2 oktober 1964 geboren in het Russische Tallin. Hij is de eerste wielrenner uit de Sovjet-Unie, die een proflicentie op zak heeft Kuum, hij spreekt uitstekend Engels, was elf jaar oud, toen hij voor het eerst aan wielerwedstrijden deelnam. Als in de wintermaanden trainen op de weg onmogelijk was, hield hij met zaalvoet bal, basketbal en hockey zijn conditie op peil. Jaanus Kuum was niet zo maar één van de honderduizenden wielrenners in ?'n geboorteland. Toen hij zeventien jaar was, verdiende hij als amateur- wielrenner meer dan z'n vader en moe der, die in de fabriek werkten, samen. Kuum behoorde tot de Russische selec tie voor de Olympische Spelen in Los Angeles 1984, maar moest een grote te leurstelling verwerken, toen de Sovjet- regering tot een boycot besloot. Kuum had maar één doel voor ogen. Hij wilde profwielrenner worden en als hij dat ideaal wilde verwezenlijken, zou hij Rusland en z'n familie moeten verlaten, "de amateurronde van Denemarken 1984 greep hij z'n kans. Terwijl z'n ka mergenoot vast sliep, vluchtte Jaanus Kuum 's nachts met wat kleren als enige agage naar Oslo in Noorwegen, waar ajn grootouders van vaderskant woon den. Noorwegen kreeg er een toprenner burg tijdens de EG-ronde benaderde, tekende Kuum een één-jarig contract voor ADR. Vertegenwoordigers van de Italiaanse ploegen Del Tongo en Gewiss, die hem eveneens een verbintenis wil den voorleggen, kwamen te laat. Kuum woont nu enkele weken in een luxueus ingericht appartement in Sint- Niklaas. Hij kocht een scooter, waar achter hij in het vlakke Antwerpse land gaat trainen om snelheid te kweken en woont op drie kilometer afstand van de familie De Cauwer, waar hij inmiddels kind aan huis is. bij. Kuum werd kampioen tijdrijden. Hij woonde nog geen jaar in Oslo, toen hij al de Noorse nationaliteit kreeg. In een Franse etappewedstrijd voor ama teurs won Kuum de rit met aankomst op de Mont Faron. Het duurde niet lang of hij werd door de scouts van de profploe- gen ontdekt. In augustus 1986 tekende Jaanus Kuum als 21-jarige een profcon tract voor de Toshiba-ploeg en werd ploegmaat van Bernard Hinault en Greg LeMond. Elke avond ligt hij om negen uur in bed. Kuum leest veel boeken over de medi sche begeleiding in de sport en heeft in teresse in alles wat met wielrennen te maken heeft. Als Nederlands wordt ge sproken, kan hij de gesprekken redelijk volgen, omdat de taal volgens hem enigszins verwant is met het Noors. Ne derlandstalige kranten kan hij vrij goed lezen en hij is vast van plan over enkele maanden Nederlands te praten met z'n ploegmaats. Kuum is zo bezield van z'n vak dat hij zelfs op de trainingen tot het uiterste gaat. In z'n eerste maanden als beroepsrenner werd Kuum, lengte 1.81 meter bij een gewicht van 68 kilogram, vijfde in de Coors Classic en claimde in de tijdritten een plaats tussen erkende tijdrijders als Hinault, LeMond en Ber nard. Kuum werd tweede in de Ita liaanse semi-klassieker Coppa Sabatini. Dit jaar bleef hij echter ver onder de verwachtingen. Jaanus Kuum woonde tijdens het seizoen in een appartement in Zwitserland op zeventig kilometer afstand van ploegleider Paul Köchli. Hij voelde zich eenzaam, had aan niemand steun en dacht aan z'n familie in Tallin. De weg terug was echter afgesloten. Kuum trainde als een bezetene, maar nam te weinig rust. Als hij ziek was ge weest, gaf hij z'n lichaam nauwelijks tij d om te herstellen. In de Giro van dit jaar presteerde hij zwak, nadat hij in de ronde van Roman- dië ziek was geworden. Hij voelde zich bovendien een eenling in de door tal van nationaliteiten gekleurde Franse ploeg. Toen José de Cauwer hem in Luxem- José de Cauwer volgt het relaas met Kuum op de voet. Kuum heeft z'n ploeg leider al verschillende keren verteld, dat hij niets over z'n jeugd en verblijf in Rusland kwijt wil. Hij is doodsbenauwd dat z'n familie naar aanleiding van z'n uitspraken zal worden gestraft. Zonder dat z'n ouders en broers en zussen er iets van wisten, is hij gevlucht. Onder welke omstandigheden de familie in Tallin woont, wenst Kuum onder geen enkel beding te vertellen. „Op de fiets wil ik laten zien wie ik ben", aldus Kuum. De Cauwer heeft begrip voor z'n standpunt. Z'n grootste zorg zal zijn Kuum zelfver trouwen te geven, omdat de renner nog steeds meent dat hij in het profpeloton als een indringer uit Rusland wordt be schouwd. De Belgische ploegleider heeft inmid dels ervaren, dat Kuum verkeerd heeft getraind. Als voorbereiding op een be langrijke wedstrijd ging Kuum 30 tot 40 kilometer op een dag hardlopen om het hartritme te versterken. Daardoor ver bruikte hij veel reserves. Eddy Merckx, hij levert in het seizoen 1988 het materiaal aan de Belgische ploeg, is zó onder de indruk van het at letisch vermogen van de renner met de extreem lange benen, dat hij Kuum heeft aangeboden hem het volgend jaar te willen begeleiden. De Cauwer: „Kuum is een voorbeeld voor iedereen. Hij hoeft niet gemotiveerd te worden. Je moet hem eerder afremmen. De wieler sport is alles wat hij heeft, want de rest heeft hij in Rusland achtergelaten". Jaanus Kuum; de vriendelijke en verlegen ex-Rus, die volgend seizoen on der de hoede van ploegleider José de Cauwer rijdt. FOTOTONNYSTROUCKEN

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 9