even. UITBLAZEN Voorbereiding verkiezingen in Suriname niet vlekkeloos Amerikaanse basis spekt economie, maar laat de armen arm Minister c VOORZIT >e goochel! Raisa's schnabbel KIEZERS MOETEN MOEITE DOEN OM EEN OPROEPKAART TE BEMACHTIGEN verdwijnen i haddent nodig... DE STEM I Ntien JAAR lang hebb-, led reven zoals goochelaars lek houdend met spectacuk iptimistische beloften. Pit harde oordeel velt een ge; westerse economische politic pn, nu een maand geleden, 1 ivu00rdeel 's 'n zekere zir «koord dat eind vorige weel irnerikaanse begrotingstekoi Fd dollar te verminderen. D Ergens op de effectenbeurz jPrake; integendeel, in luste r® en bleven de aandelen of Deze ontwikkeling is allei fan het akkoord van Washi conclusie, dat het in feite nif nmerikaanse tekort, dit jaar jwjard en in 1989 nog eens n- P'acht door een combinatie pogingen. Op papier lijkt he fonder het akkoord zou hei F 180 miljard dollar. Met an jrotingstekort zal volgend ja; DE STEM ACHTERGROND DINSDAG 24 NOVEMBER 1987 WIMKOCK DE STEM OESTEM BINN DEN HAAG (ANP) - van het Koninklijk Tv mité sluit nationale andbouw zoals inkom Nationale steun Wfe Zwaluw Haags hoogstandje ROND' 'T BINNENHOF Agenda Ruzie HI GORBA!" kirde Raisa toen ze het appartement van de hoogste Sovjet-burger kwam binnenhuppelen. De chef was juist bezig zich een Jack Daniels uit de party-shop in te schen ken, uit de kristallen karaf die hij van Ronald Reagan had mogen houden als een souvenir aan hun tête a tête op IJsland. Hij zette de karaf terug op de notehouten huisbar en nipte keurend van zijn whisky. Ik ge loof dat ik toch liever die Schotse moutwhisky heb dan deze bourbon, al moet ik zeg gen dat die uitstekend is. Jij ook eentje? „Nee, dank je. Ik moet even bellen", zei Raisa en ze gleed de kamer uit. Gorbatsjov zat peinzend in zijn schommelstoel door het raam naar buiten te staren. De eerste sneeuwvlok ken dwarrelden neer op Mos kou, maar de sneeuw bleef nog niet liggen. Het plein glinsterde nat in het licht van de vroeg ontstoken straatlantaarns. Dat had wel een half uurtje later ge kund, het schemert nog, dacht Gorbatsjov onwillekeurig. Een nagalm van een zuinige jeugd met een moeder die er altijd op aandrong de boter zo zuinig op zijn brood te smeren dat z'n mes méér terugbracht naar de botervloot dan het er had afge schraapt. Gorbatsjov glim lachte even in gedachten. „Dat kén toch niet. Dan zit er toch brood bij de boter?" had hij herhaaldelijk geantwoord, en zijn moeder had dan weer ge zegd: „als je maar begrijpt wat ik bedoel." Gorbatsjov ging even verzit ten, vouwde z'n ene been over het andere en verzonk opnieuw in gepeins. Perestroika en glas nost hadden hem geen wind eieren gelegd. Hij had natuur lijk het geluk dat zijn tegenvoe ter in Amerika niemand nog voor de gek kon houden. Dat hijzelf in sommige westerse lan den nog populairder was dan de president van de sterkste de mocratie op aarde, zei hem dan ook niet zoveel. Zeker niet in Holland. Holland, dacht hij verte derd. Daar kwam de meeste post vandaan. Hoe heetten ze ook weer, die drie meiden, die hem al een paar keer een wens kaart hadden gestuurd? Nora- lie, Elleke enne. soms had hij moeite met namen, Raisa plaagde hem daarmee, zei dat het zijn leeftijd was, o ja: Noortje. Had hij hier bij de Moskouse tv maar een paar van zulke spreekbuisjes. Van die gebrilde druiloren hier kon elke boer zo van de gezichten aflezen dat ze tegen heug en meug geselecteerde glasnost za ten te verspreiden. De sneeuw val was nu wat zwaarder ge worden, maar het was nog steeds natte sneeuw. Nee, wat hem meer had ver rast en wat hij veel en veel be langrijker vond dan de gunstige uitkomst van de populairiteits- matches waar ze in het westen zo verzot op zijn, was de wijze waarop hij, van meet af aan, door de meerderheid van de westerse media werd begeleid. Hij hoefde eigenlijk niet méér te doen dan elke willekeurige, van vredelievendheid getuigen- 3 de, uitlating van een van zijn 5 voorgangers te herhalen of hij j§ kwam op de voorpagina's en in de tv-journaals terecht, verge- 3 zeld van hoopvolle commenta- ff ren en aansporingen richting 3 Amerika eens wat soepeler te zijn. 3 Hij opende langzaam zijn 3 vuistje en lachte er eventjes in. Hij zat zich net af te vragen 3 hoe te handelen met de miljoe- 3 nen die zijn boek Perestroika in het westen ging opbrengen, 3 toen Raisa de kamer weer bin- j| nenkwam. Hij zag meteen dat er iets mis was. „Weet je wat ik net gehoord heb?" viel Raisa met de deur in huis, „dat ver- s schrikkelijke mens van Jeltsin j§ loopt overal rond te bazuinen 3 dat ik me dik laat betalen voor mijn werk bij het Cultureel S Fonds. Vier keer zoveel als 3 Ivan Modaal verdient, zegt ze 3 er steeds boosaardig bij!" Ik had je voor zoiets ge- ff waarschuwd, dacht Gorbatsjov 3 bij zichzelf, het was niet slim 3 om net te doen alsof je dat j§ werk voor onze nationale mo- 3 numentenzorg vrijwillig deed, zulke dingen komen vroeg of 3 laat toch uit, maar hardop zei 3 hij: „maak je maar niet druk 5 lieve. Ik zal die Jeltsins wel 3 even aanpakken." Boris Jeltsin, 3 de Moskouse partijchef, lag 3 Gorbatsjov al een paar dagen 3 zwaar op de maag, sinds de ver- 3 gadering van het Centraal Co- §f mité. Daar had Jeltsin, van wie 3 hij dacht dat het zijn vriend 3 was, fel uitgehaald naar Raisa 3 en, wat hij noemde, haar wes- 3 terse first lady-neigingen. Ook 3 daar al had Boris gewag ge- 3 maakt van Raisa's goed be- 3 taalde schnabbel bij het Fonds. 3 Als Jeltsins vrouw dit verhaal 3 nu ook nog in het hoogste rod- 3 delcircuit van het land ging 3 brengen, zat er nog maar één 3 ding op: degradatie voor Boris 3 en verbanning van zijn vrouw 3 naar een lager roddelcircuit, 3 dat hem en Raisa niet kon de- 3 ren. Zijn besluit was gevallen. 3 „Het probleem wordt opgelost 3 lieve. Vandaag nog en déér ne- 3 men we er nu eentje op." Hij 3 schonk twee glazen halfvol. 3 Voor Raisa wat ijswater erbij. 3 Dat had ze liever dan ijsblok- 3 jes. Hij hoopte nu maar dat hij 3 deze nogal persoonlijke be- 3 weegreden om Jeltsin de laan 3 uit te sturen buiten de glasnost 3 kon houden. Die hoop bleek vergeefs. 3 Het kwam, zij het met vertra- 3 ging, wel in de krant. In de En- 3 gelse Observer, niet de eerste de 3 beste. Maar weinig kranten na- 5 men het verhaal over. Mis- schien geloofden ze het niet, 3 daar in het westen. Niet van die 3 bovenste beste Gorbatsjov, de 3 bestseller-auteur van Perestroi- §j ka. lllllllimilllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllK Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans- hoofdredacteur. A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236452. Sportredactie 076-236236. Telefax redactie 076-236309. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen). Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen: 24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van f 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje® 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-2363947236911 Rpnk rolfltipQ' Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. Van een speciale verslaggever „Ik sta in de rij om nooit meer in de rij te hoeven staan", zegt een inwoner van Paramaribo, die al ge ruime tijd in het districts commissariaat een oproep kaart probeert te bemach tigen voor de komende verkiezingen. Die kaart had thuisbezorgd moeten worden, maar dat is niet gebeurd. Hij probeert nu alsnog een duplicaat te krijgen om er zeker van te zijn dat hij woensdag niet voor niets naar de stembus gaat. De man laat er geen enkele twijfel over bestaan dat zijn stem naar de in het Front ver enigde 'oude' partijen gaat „Als je voor het Front stemt, kies je ervoor om nooit meer in de rij te staan", legt hij uit Kennelijk heeft een aan zienlijk aantal stadsgenoten de stemkaart evenmin ont vangen, want het is druk in de gang van het commissariaat. De mensen verdringen elkaar voor de loketten. Sommigen zeggen al uren te wachten. „Deze chaos hebben wij vroe ger nooit meegemaakt", ver telt de Front-stemmer. Hij wordt bijgevallen door iemand die vijf identiteitsbe wijzen toont. „Mijn echtgeno te, schoonmoeder, twee kinde ren en ikzelf hebben geen op roepkaart gekregen", zegt hij. Een vrouw mengt zich in het gesprek: „bij mij heeft de hele straat niets ontvangen". Steeds meer wachtenden spreken hun ongenoegen uit over de gebrekkige distributie van oproepkaarten. Iemand beweert al een week bezig te zijn het papier in handen te krijgen en nog niets meer te hebben dan het advies na het weekeinde terug te komen. De vraag of hij inderdaad nog een keer terugkomt, beant woordt hij bevestigend. Op vallend is de vasthoudendheid waarmee het publiek de gang naar de stembus vooraf veilig wil stellen. Opvallend is ook dat veel wachtenden' laten weten voor het Front te kie zen. Velen die wel een kaart ontvingen, moesten vaststel len dat er fouten zijn ge maakt. Namen zijn verkeerd gespeld, adressen kloppen niet en zelfs overledenen wor den opgeroepen. Hoeveel stemkaarten niet zijn be zorgd, of hoeveel er fouten be vatten, valt niet te achterha len, maar de omvang van de moeilijkheden is zodanig, dat premier Jules Wijdenbosch de bevolking zaterdag via de staatsradio tot rust moest ma nen. Hij beloofde dat iedere kiesgerechtigde woensdag zijn stem zal kunnen uitbren- gea Organisator van de verkie zingen is mr F. Troon, direc teur op het ministerie van binnenlandse zaken. In de gang van het ministerie aan het Onafhankelijkheidsplein liggen de dozen met stembil jetten hoog opgestapeld. Zij worden ingeladen voor ver voer naar de districten buiten Paramaribo. In het gebouw heerst een ongekende drukte. Troon erkent dat er 'techni sche problemen' zijn bij de voorbereidingen, maar acht die niet van dien aard dat een ordelijk verloop van de ver kiezingen in gevaar komt. Hij wijt de moeilijkheden met de Stormloop op het hoofdstembureau om alsnog een op roepkaart te krijgen. - fotoanp oproepkaarten vooral aan tijdgebrek. Bij het invoeren van de gegevens in de compu ter zijn door de haast de no dige fouten gemaakt. De di recteur wijst erop dat in de stemlokalen nog kan worden nagegaan of iemand op de kiezerslijst staat. Troon ont kent met klem dat mensen om politieke redenen van de kie zerslijst zijn afgevoerd, zoals een kerkelijk zegsman tegen over het ANP suggereerde. „Dat werd bij vorige verkie zingen ook gezegd, maar het is niet waar. Ik kan dat contro leren". Op de vraag of verkiezings fraude onmogelijk is, ant woordt hij: „wat is onmoge lijk. Fraude uitsluiten kun je nooit helemaal, maar wij heb ben er alles aan gedaan om het te voorkomen". Kiezers moeten hun pink met inkt kleuren, om dubbel stemmen tegen te gaan en er is controle op het tellen van de stemmen. Ondanks de onenigheid over het houden van verkie zingen in de gebieden waar de groep-Brunswijk opereert, gaat Troon door met het tref fen van de voorbereidingen voor de districten Marowijne, Brokopondo en Sipaliwini. Legerleider Bouterse drukte eerder deze maand het hou den van verkiezingen in het hele land door. Dit tegen de zin van de 'oude' politieke partijen, die vinden dat een eerlijk verloop van de verkie zingen niet kan worden gega randeerd in de noodgebieden. Om naar Paramaribo uit geweken bewoners van het binnenland in de gelegenheid te stellen hun stem uit te brengen, werd per staatsbe- sluit het inrichten van extra stembureaus in de hoofdstad geregeld. Het onafhankelijke kiesbureau en een deel van de regering oordeelden dat dit besluit in strijd is met de kies wet. De 'oude' partijen zullen de geldigheid van de uitslagen van de drie 'oorlogsgebieden' na de verkiezingen aanvech ten. Zij willen deze zaak op dit moment niet te hoog opspelen om de verkiezingen niet in ge vaar te brengen. Paramaribo was de afgelo pen week iedere dag het to neel van verkiezingsbijeen komsten. Steeds keerde het zelfde patroon terug: drukbe zochte en feestelijke Front manifestaties en veel kleinere vergaderingen van de partij van Bouterse, de NDP. Naast het Front en de NDP dingen nog vier kleine partijen naar de kiezersgunst. Eén van die partijen is de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA) van vakbondsleider Fred Derby. In een telefoongesprek met de districtscommissaris van Paramaribo, beklaagt Derby zich over het afbreken door de politie van een SP A-bij een komst die dicht bij een NDP- vergadering werd gehoudea De NDP, die volgens Derby veel minder bezoekers had getrokken dan de SPA, mocht wel doorgaan. „Dit is slechts één van de incidenten tijdens de campagne. Soortgelijke dingen zijn al eerder ge beurd", voegde Derby eraan toe als hij de telefoon heeft neergelegd. Hij maakt zich er ook kwaad over dat onder de on geveer 120 partijfunctionaris sen die woensdag in stembu reaus worden gestationeerd, slechts drie SPA'ers zijn. „Wij hebben geen controle, terwijl in het Topberaad (het hoogste bestuursorgaan in Suriname) was afgesproken dat de poli tieke partijen mensen moch ten afvaardigen", aldus Der by. De SPA-lijsttrekker vindt dat zijn partij in de campag nes tekort is gekomen ten op. zichte van de NDP, die ge- bruik maakt van het staats- apparaat. De 'weelde waarin de NDP baadt' zit hem dwars, Hij verwijst naar het k< bare ontmoetingscentrum van de NDP, dat ondanks een ge- brek aan deviezen en bouw- materialen enige maanden geleden in hoog tempo werd neergezet. Ook vertelt hij dat plotseling enige honderden personen tijdelijk in over heidsdienst zijn genomen, kennelijk met het doel stem men te trekken. Derby betreurt het tegeljj. kertijd dat de 'oude' partijen geen lering hebben getrokken uit de geschiedenis en op nieuw met 'loze beloften' campagne voeren. Het Front wil volgens hem na de verkie zingen op dezelfde voet verder gaan als voor de staatsgreep van 1980. „De militaire revo lutie was een erfenis van ja renlange corruptie, arrogan tie en machtsdronkenschap, Ik vind het erg dat het Front geen beterschap heeft be loofd". Derby verwijt Front-leider Lachmon dat hij zich vooral heeft beperkt tot de belofte dat hij een beroep zal doen op Nederland. „Ze denken dat Lubbers met geld gaat strooi en. Het Front heeft geen an der ontwikkelingsmodel dan dat waarin de Nederlandse hulp de dienst uitmaakt". De vakbondsleider, die in het verleden verscheidene grote stakingen heeft geleid, vreest dat na enige maanden bewind van de 'oude' politici de men sen weer uit ontevredenheid de straat op gaan. „Als na acht maanden de rijen niet weg zijn, komen zij weer naar mij". Door Sophia Bodegon (IPS) DE AMERIKAANSE ma rinebasis Subic Bay op het Filipijnse eiland Luzon herbergt 9.000 militairen en burgerpersoneel. Nog eens duizenden mariniers en luchtmachtpersoneel doen de basis op gezette tijden aan. Samen spekten ze de economie van de na bij gelegen stad Olongapo vorig jaar met 360 miljoen dollar, vertellen marine- woordvoerders niet zonder trots. Maar niet iedereen is blij met die injectie. Het geld komt niet terecht bij de sloppenbe- woners, ondervoede kinderen en armen, zeggen critici. Ze vinden dat de bevolking veel te afhankelijk is van het mili taire dorp. Sinds het vliegdekschip 'Midway' een week geleden het anker lichtte, ligt Subic Bay er verlaten bij. Uit de barretjes aan de Magasasay Avenue schalt ondanks het vertrek van de matrozen, nog steeds rock-muziek. De weg buiten de hoofdingangen van de basis doet denken aan het wilde westen. Ook de bewoners van de basis laten zich minder zien. Sinds de aanslag op twee Amerikanen zijn de veilig heidsmaatregelen rond de ba ses verscherpt. De bewegings- Het vliegdekschip Midway bij de marinebasis. vrijheid van het personeel is beperkt en restaurants mogen hun deuren alleen maar op bepaalde uren openen. Van de 360 miljoen dollar die jaarlijks van de basis naar Olongapo vloeien, wordt 170 miljoen uitgegeven aan con tracten met plaatselijke be drijven voor bouw- en aanne- mingswerk en andere dienst verlenende taken. „Ik hou van Filipijnse pro- dukten", staat ergens op een muur in Subic. Lange tijd is voor de basis, die er sinds 1901 ligt, zelfs bouwmateriaal uit de Verenigde Staten, 12.000 km verderop, ingevoerd. Het enorme complex, met een lan dingsbaan en een onderwa- terhaven, is nu het grootste van de Verenigde Staten in het buitenland. Dertig procent van de be volking van Olongapo dankt een baantje aan het bestaan van de basis. Er werken 40.000 Filipijnen, van wie 18.420 in directe dienst zijn. De rest is huishoudelijk per soneel of werkt op contract basis. Pater Shay Cullen, een Ierse missionaris die al veer tien jaar in de stad werkt, vindt dat de stad in alle op zichten afhankelijk is van het militaire dorp. De belangrijk ste industrie die de Amerika nen scheppen is die van 'Rust en Recreatie', in de volks mond 'R en R', legt Cullen uit. In hun vrije tijd brengen de Amerikanen hun tijd door met een van de naar schatting 16.000 gastvrouwen en prosti- tuées. De massagesalons en barretjes bieden werk aan nog eens vele anderen. „Het is goed dat er prosti- tuées zijn", zegt Dean Lucilla Madrea, hoofd van een mid delbare school niet ver van de basis. „Zij beschermen de nette mensen." De school is begonnen jonge mensen op te leiden voor de 'R en R'-indu- strie. Vorig jaar sloten er twintig de cursus met goed gevolg af. Zij zijn nu gast vrouwen in een bar of bedien den. Madrea geeft toe dat er kinderprostitutie is, maar „dat is de schuld van de kin deren zelf. Dan moeten ze maar niet in de nachtclubs rondhangen", vindt de rector. Pater Cullen is een andere mening toegdaan. Hij wijt de kinderprostitutie aan de ar moede. Naar schatting 3.000 kinderen proberen zwervend aan een boterham te komen. Velen zijn ondervoed en 45 procent is wel eens gearres teerd en ingesloten voor land loperij. De kinderen zijn een gemakkelijke prooi voor sou teneurs en handelaren, zegt Cullen. Bijna twee miljoen Ameri kaanse militairen geven jaar lijks ruim vijf miljoen dollar uit in barretjes, gasthuizen en massage-salons. Maar vol gens pater Cullen komt daar van maar weinig terecht bij de sloppenbewoners en de werknemers van de 'R en IT- industrie zelf. Uit regerings- cijfers blijkt dat zeventig pro cent van de stedelingen bene den het bestaansminimum leeft. De matrozen die hun geld grif uitgeven, maken het le ven duurder. De Amerikanen huren tegen forse prijzen ap partementen en huizen, ter wijl er volgens de geestelijke een ernstig woningtekort voor de bevolking heerst. Voor veel Olongapo-bewoners zit er niets anders op dan een op trekje te bouwen langs de ri vier langs de basis. Sommige gezinnen zoeker, de afvalbergen van de basis dagelijks af op zoek naar fles sen, papier en plastic. Dat brengt op straat genoeg geld op om de dag door te komen Cullen ziet de Amerikanen het liefst vertrekken, houden het land arm en heersen de geest, het hart en de maag van de mensen", zegt hij. Een alternatief voor Olon gapo zouden een vishaven en een scheepsreparatiewerf kunnen zijn, oppert hij. „Maar wie waagt zich daaraan? De mensen zijn veel te druk met het hoofd boven water te hon den." yjn onze Haagse redactie DEN HAAG - Sluiting v ^noorden op grote schaal je orde. Minister Brinkn heeft dat gisteren ontkend vergadering met de kame: voor Welzijn. In de kamer werd gewaarschi verdwijnen van zeker 8.000 pli jaardenoorden als de minis loijgt, maar Brinkman weers; Hij meent dat dergelijke linge verschillen tussen de meenschap, onder bepaal zijn. Varekamp, die tot medio vo gend jaar ook voorzitter is va iet Landbouwschap, heeft d maandag gezegd tijdens de a gemene vergadering van h KNLC in Den Haag. Minister Braks van Lan< bouw en Visserij zei gistere die inkomenssteun strenge voorwaarden mc worden gebonden en het bes- nationaal kan worden gegevei Inkomenssteun moet volger de bewindsman selectief zij 'dat wil zeggen slechts te goede komen aan de landboi wer die ze nodig heeft', steun moet verder tijdelijk zi, en mag onder geen beding le tot verhoging van de pr duktie of concurrentieverva send werken. De Nederlandse bewindsms kiest voor nationale steun op dat inkomenspolitiek 'vooral geen communautaire aai gelegenheid kan zijn' en doo voeren van steun alleen voor landbouw 'zou leiden tot mer' waardige verhoudingen m andere beroepsgroepen'. Ook sen gemeenschappelijk sy leem voor inkomenssteun fra- degevoelig en is het waa (ADVERTENTIE) .nen tel ten I OPMERKELIJK gediscipli neerd en vlofjes werkten de radicale congresgangers zich zaterdag door de stapel wijzi gingsvoorstellen. In minder dan twee uur was de stem hebbende achterban van de PPR (dat zijn bijna alle leden) ervan overtuigd dat samen gaan met PSP en CPN onge wenst is. Afgelopen voorjaar probeer den de kleine linkse partijen het in een aantal provincies samen bij de statenverkiezin gen. Dat experiment werd geen succes. Samen haalden de kleintjes minder stemmen dat apart zou zijn gebeurd. De ontnuchtering was de PPR'ers - zelf de grootste voorstanders van samenwer king - van de gezichten af te lezen tijdens het voorjaars congres in Zwolle. Vele uren werd toen gediscussieerd over de vraag of de PPR nu wel of niet aan de eigen opheffing diende te werken. De dispu ten waren zo verward en zo breedvoerig, dat het bestuur tegen half zes in de middag de congresgangers naar huis moest sturen met niet méér dan de belofte „over een half jaar verder te gaan met de discussie". De denkpauze van zeven maanden blijkt verhelderend te hebben gewerkt. Het be stuur had zich keurig aan de zelfgestelde opdracht gehou den en een ferme 'resolutie' opgeschreven. Daarin werd de 'Alleingang' vastgelegd, zij het met pijn in het hart. Want - zo hield partijvoorzitter Jannie van der Plaat de deur op een kier - die keuze was de PPR opgedrongen. Van der Plaat stelde vast dat de be reidheid tot samengaan vooral bij de anderen (PSP en CPN) klein was. Een beetje zurig haalde ze een interview aan met de fractievoorzitter van de PSP, Andree van Es, in het (voor malig) communistische dag blad 'De Waarheid'. Van Es zei daar: „Het profileren van radicale linkse partijen te genover elkaar is een doodlo pende weg". Waarop Van der Plaat zei: „Wat Andree zegt, leeft niet binnen haar eigen partij". En een congresganger vult aan: „Andree is een zwa luw, maar die maakt nog geen zomer". De winter blijft nog even voor de PPR. „ALS er een UEFA was voor regeringen zouden heel wat overwinningen van dit kabi net worden omgezet in regle mentaire nederlagen". (D66-senator J. Vis tijdens de Algemene Politieke Beschou wingen.) DE Tweede Kamer spreekt deze week over de begrotin gen van Ontwikkelingssa menwerking en Economische Zaken. Wellicht komt ook een initiatief-wetsvoorstel over verhoging van het vakantie geld voor uitkeringsgerech tigden van 7,5 naar 8 aan de orde. De Senaat zou vandaag moeten stemmen over de mo tie Christiaanse, waarin de regering wordt gevraagd fi nanciële tegemoetkoming te vinden voor de kleine vissers die niet meer mogen vissen maar eigenlijk nog wel een bepaald 'quotum' hebben. De Grote Vissers visten dat quo tum in een razend tempo op. Premier Lubbers zei vorige week al de motie - zo die al aangenomen zou worden - niet te zullen uitvoeren. Het staat niet vast of de motie wel in stemming komt, omdat de vissers opnieuw naar de rechter zijn gestapt om een regeling af te dwingen bij minister Braks (Visserij). Het is goed vaderlands ge bruik om in afwachting van een rechterlijke uitspraak geen moties in stemming te brengen. Maar de indiener van de motie weet het nog niet. BRAM Stemerdink, PvdA- kamerlid en ex-minister van defensie, en Wim van Eeke- len, minister van defensie en ex-WD-kamerlid, liggen elkaar niet zo. Bij het minste of geringste vliegen ze elkaar in de haren, waarbij de eerlijkheid ge biedt te zeggen dat Stemer dink het vaakst aanleiding tot gekrakeel geeft. Nog pas vorige week kreeg het tweetal twee keer een ferm meningsverschil. De eerste keer tijdens een mon deling overleg tussen minis ter van defensie en Tweede Kamer (over de vraag wie het meest informatieve bewinds persoon was/is: Van Eekelen of Stemerdink), de tweede keer nadat Stemerdink 's avonds via de treurbuis had verklapt dat de twee Neder landse mijnenjagers stiekem opstoomden naar de Perzi sche Golf. Van Eekelen kwaad, omdat Stemerdink vertrouwelijke gegevens wereldkundig had Bram Stemerdink. - FOTO OESTEM/JOHAN VAN GURP gemaakt. Stemerdink kwaad, omdat hij niet als eerste, maar WD en CDA aan de buitenwereld hadden verteld dat de marine naar gevaarlij ker gebied koerste. Van Eekelen schreef direct een boze brief aan fractie voorzitter Kok van de PvdA of hij misschien een ander fractielid wist aan wie de be windsman vertrouwelijke in formatie kwijt kon zonder dat het direct op radio, tv of in de krant zou komen. Stemerdink vindt die brief belachelijk en onterecht. Maar komt er een ant woord, vragen we het PvdA- kamerlid. „Ja, morgen", ant woordt die bits. Wat staat er dan in? „Dat kan ik je nog Minister van Eekelen. - FOTODESTEM/JOHANVANGU* niet zeggen". Stemerdink kennend zal hij voet bij stu* houden en ontkennen dat W - als eerste - vertrouwelijk informatie heeft geschonden- Minister Van Eekelen 2» moeten bezien of het ant' woord tevredenstellend Oorlogszuchtig liet hij afgel®" pen zondag weten dat PvdA geen vertrouwelijke®' formatie uit zij n mond zal no ren zolang de brief niet tel antwoord is. En afhankeit l van het antwoord zal hü standpunt innemen. Dat zal wel weer nieuwe ruzie opleveren 1® I sen de twee. Eindredactie Pleter Eggen zal pas in I989 dalen. En c R-n op de federale begrotinr jen zeker evenwicht tussen I d n en de buitenlandse be Jjesident Reagan, die eei «nnoog praatte, had meer k ®n van zijn oude stokpaarc yn in de defensiebegroting ®en redelijke belastingverf eioofde hij drastische belas ls een aangeslagen Fhancf3" '6lderschap heeft hm2.rust op de financiële m bJh ren als de overscho- heaerland - bereid zijn enk nnen hun rente verder vej Als deze landen dat niet c '°er een uitgebluste presio «mie en die van de andere ven we een paar sombere i

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 2