4Ik ben een trainingsdier' ice OORNEMEN VAN GERARD KEMKERS TOT BEGIN JANUARI: :urs m/ 1/1 reizen, ondscoach als doping die ogen zijn rericht op Calgary 1KER M/V Twaalf judoka's naar WK in Essen MULTITAPIJT]? mmÊSÊÊlÊÈÊÊËM KERKER J1 fk Jté H {ff f 4 - 'hb SjflF Br"'"' ii H iK'' jjÊk Sv I aJH PB Hf s y». ZATERDAG 14 NOVEMBER 1987 1NGSERVICE fif ai3 BA BREDA ZANDVOORT - De witte kuiven op de woeste golven van het stuk Noordzee voor de boulevard van Zandvoort komen in tomeloze vaart op het strand af. Lering OMPUTER iMMEUR X3-TRAINER CHRIS DE KORTE GAAT NIET GEBUKT ONDER KRITIEK Ongenoegen Zwakke rol Ufc$l BL& ijp„ lüii jfsagp jT Jantje wel, Pietje niet Perspectief Niet veel zin ,00 ROLLEN MULTITAPIJT M2 MULTI-SLAAPKAMERS omdat - het - goedkoper - kan g 32-076-711134 DonfletvSt.-JoMphstrMt 92-01623-21241 telefonische anneer u: enqui chaatsen met handrem aan bent; |>onstem beschikt; Sn per week beschikt s middags) (werk® u.); heeft vreemde men oraf voor een vraaj' tooruren belt en vraj al, maakt deze met u er januari 1988 gaan bait binnen het geheel van geleiding aan jonge, alleen ingen/overlegsituaties i de instelling. Ing in individuele hulpvede id zijn met vrouwenhulp1 d minimaal 25 jaar rijbewijs BE en auto. voorkeur gegeven aan e p, mogelijkheid tot omzet hiedt volgens Welzijns-CA! ondanks het feit dat het schaatswereldje reeds en- Iele weken wedstrijden (Den Haag en Groningen) inde, begint het ijsseizoen eigenlijk pas vandaag Jicieel. tanmiddag namelijk strijden de gewesten van de Koninklijke Nederlandse Schaatsenrijders Bond p de kunstij sbaan van Deventer om de IJsselcup. tl ontmoeting voor dames en heren over 500 en j meter. oor de vaderlandse schaatstop komt deze wapen- iouw van de KNSB wat ongelegen. Zowel de da skernploeg van Egbert van 't Oever, de sprint- [ormatie van Eppie Bleeker en de all-rounders van (enk Gemser verkeren in een belahgrij k stadium tan de opbouw van de vorm naar het absolute ïoogtepunt van dit schaatsjaar, de Olympische Winterspelen van het Canadese Calgary. i/andaar dat de toppers zoals Yvonne van Gennip, Jein Vergeer, Geert Kuiper en Gerard Kemkers evoren weinig waarde hechten aan een eventuele lege in het individuele klassement in Deventer. De strijd om de IJsselcup is 'gewoon' een tussensta- ionnetje tijdens de reis naar de Olympus. Daarom wordt er ook niet zwaar aan getild dat de kern- iloegleden Leo Visser (griepje), Henry Kraayenbos liet gekwalificeerd), Jolanda Grimbergen (griep- |e) en Bouke Jonkman (enkel-blessure) vanmiddag phet appel zullen ontbreken. Alle ogen zijnge- icht op Calgary. Ook die van Gerard Kemkers. interview. Door Rob van Deursen Als een wielerpeloton in een massale eindsprint vlak voor de meet beukt het door stormkracht tien opge zweepte water de kust. De Noordhollandse badplaats, af gelopen week het tijdelijk onderkomen van de schaats ploeg van coach Henk Gemser kreunt en steunt onder het geweld. Aan de horizon boven zee versmelten water en wolken tot één, bijna inktzwarte streep. Weggedoken in zijn groene sportjack staart Gerard Kem kers naar het natuurlijke spel van aanval en verdediging. „Het lijkt op mijn situatie van vorig seizoen", zo stelt hij vast „Dat ontstuimige van die gol ven, dat had ik over me. Ik wilde me zo snel mogelijk be wijzen. Dat nekte me in het midden van de schaatsmaan- den. Ik kreeg een diepe terug val. Er zaten spier-enzymen in mjjn bloed, toonde onderzoek van de dokter aan. Ik liep mijn lijf voorbij. Daarbij kwam nog een griepvirus en het zaakje lag van binnen door elkaar. Het vervelende was dat ik dat te laat in de gaten kreeg. Ik voelde me prima, maar de ver eiste spanning op de spieren ontbrak. Ik heb er van geleerd. Dit seizoen schaats ik tot aan de afstandskampioenschappen de eerste dagen van januari met de handrem aan". Haast als een onderwijzer ge tuigt de twintigjarige schaatser uit Eelde van de lering, die hij trok. „Ik deed te veel. Het op schrift gestelde trainingspro gramma van Gemser volgde ik tot op de letter. Ik durfde niets te laten vallen. Toen ik minder ging rijden en ik samen met Gemser naar de oorzaken zocht, kwam dat er uit Gemser vertelde, dat zijn programma vanachter zijn bureautje thuis was geschreven als leidraad voor de totale groep. Dat een ieder er uit moest pikken wat goed voor hem was. Luisteren naar je lichaam, ja, zo noemt hij dat. Ik had er moeite mee. Ik ben een trainingsdier. Heb er plezier in. En dan is het rot om tegen je zelf te zeggen: van daag maar eens niet, Gerard. Dit seizoen zal ik dat toch moe ten doen Om harder te schaat sen, zal ik meer rust moeten nemea Het klinkt gek, maar het is de pure waarheid. Kijk, ik was vorig jaar om deze tijd de koning van de kleine wed strijdjes. Zodra ik een starter zag, wilde ik vlammen. Daar aan ook ben ik een deel van het seizoen minder geweest Je kan alleen in de top meedraaien als je op de juiste momenten er staat en tijdens duels als die om Gerard Kemkers: „Het schaatspubliek zal er begrip voor moeten opbrengen dat wij in het begin van het seizoen nog niet zo hard gaan". - fotoanp de IJsselcup ingehouden schaatst". In die ommekeer qua instel ling van Gerard Kemkers speelt uiteraard mee dat hij zich in de ogen van de keuzehe ren van het Nederlands Olym pisch Comité al voor 99 procent plaatste voor Calgary. Stelde hij in maart nog dat hij geduld zou hebben tot aan de Olympi sche wintersessie van het Franse Albertville; nu waar deert hij Calgary op tot het doel van het streven. „Daar moet het gebeuren", zo klinkt het met nadruk. En dan toch ietwat voorzichtig: „Het schaatspubliek zal er be grip voor moeten opbrengen dat wij in het begin van het sei zoen nog niet zo hard gaan. Voor de wedstrijden om de World Cup in Heerenveen bij voorbeeld trainen we 's och tends gewoon door. Je moet het in Nederland uit de lengte of de breedte halen. Alles najagen, dat gaat niet". Gerard Kemkers kijkt voor zich uit. Samen in ieder geval met Hein Vergeer en Leo Vis ser wil hij de strijd in Calgary aan met mannen als de Rus Goeljajev, de Zweed Gustafson en de Noor Karlstad gaan. Meer dan ooit is hij er van overtuigd dat hij "hiet bij voor baat genoegen moet nemen met een plaats naast het erepodium. „De basis werd, in vergelijking met het verleden, nog meer ideaal voor mij". Kemkers doelt dan op het feit dat hij het Atheneum in Gro ningen verliet en bij schaats sponsor BSO in dienst trad. „Die school, dat had er ook mee te maken met die terugval. Ik was geen briljante leerling, maar zonder veel problemen scoorde ik toch altijd zevens en achten. Vanaf het moment dat ik in Jong Oranje en later dus in de seniorenploeg kwam, ging het minder. Het werden zesjes, zelfs vijfjes en soms viertjes. Ik schrok me kapot. En maakte me zorgen. Dat werkte door. In mijn kop zat me dat dwars. Nu heb ik meer zekerheid. Weet precies hoe het er voor staat. Ook omdat ik volgend jaar maart in militaire dienst moet Misschien kan ik in die periode mijn Atheneum afmaken Want dat wil ik nog steeds". Het tekent Gerard Kemkers. Als hij voor zich zelf uitmaakte dat hij iets kan halen, werkt hij zich ook door en over muren om zijn doel te bereiken. Dat Leo Visser hem voorbijstreefde en als Nederlands allrounder nummer twee achter ondanks alles Hein Vergeer door het va derlandse schaatsleventje gaat, deert hem niet. „Visser liet meer progressie zien 'dan ik, maar ik zat nooit ver achter hem. Dus als ik dit jaar betere controle houd, wordt het nog een aardig gevecht". Buiten doet inmiddels een bleek zonnetje een poging het grauwe aangezicht van de dag iets aangenamer te maken. Bo ven het autocircuit van Zand voort tekent zich een regen boog tegen het wolkendek af. „Het sprookje vertelt dat aan het eind van zo'n boog een pot met goud verstopt ligt. Leuk, maar voor mij staat die pot in Calgary op de ijsbaan. Ik ben benieuwd wat we daar begin december bij de World Cup aantreffen. Eerlijk gezegd ben ik niet zo'n voorstander van overdekt schaatsen. Ik heb be hoefte aan frisse lucht; in een hal voel ik me bijna altijd 'zie- kig' wordea Daarom juich ik het toe dat we tijdens deze we ken de baan van Heerenveen afwisselen met die van Haar lem". En vandaag dus de kunstijs baan van Deventer. Gerard Kemkers wordt er niet koud of warm van. Eerst de IJsselcup, morgenavond Friesland tegen de rest van Nederland. Hob- beltjes, die met de handrem aan genomen moeten worden om in februari de Olympische berg met inzet van alle krach ten te kunnen bedwingen Ten minste als Kemkers zijn eigen ik in bedwang kan houden..... an de Sollicitatiecommis straat 22 4818 HC Breda. pelname in Roosendaal ie ISI-opleidingen :n Ml) LBO-c en T2 of T6) of gelijkwaardig. rolledig dagonderwijs, niet voldoet aan de r een schakelkursus. liter li jk 11 december, Tel: 01640 - 42560 TIM is een modern reis- P3® reau in Tilburg, waar 11 ters met behulp van modern s tuur cliënten in Midden-BraM wk daarbuiten gemotiveerd ste staan. i der medewerkers zoeken wij" et een irt, waar hij/zij voornamelijk reizigers. ut een ruime ervaring te lieWejj structuur, terwijl bekendheid i» II en FOT vanzelfsprekend is-jjj ringsapparatuur strekt zeker net daarnaast uitstekende secuw len worden geboden aan een f teamverband kan werken. wensen te voldoen wordt u llicitatie te zenden aan: Postbus 519, 5000 AM TIL»6f als RAPTIM Nederland B.V. continental Holding B.V. |ee ik voel me echt geen pispaaltje. Ik heb er vrede mee neer Spijkers straks presteert door zich tegen mij af letten. Ik als bondscoach hoef geen lof te krijgen, als er jear gepresteerd wordt". iris de Korte, de bondschoach van het Nederlandse he ijudo lijkt zijn woorden te menen. De golf van kritiek (■vooral het laatste half jaar over hem is uitgestort nijnt hem niet te raken. In zekere zin ziet hij er zelfs (sitieve kanten aan. por Jaap van Essen POGVLIET - Na het fhec op het EK in Parijs in pi van dit jaar gaan de pMandse heren-judo- [s vanaf donderdag in de jrtansing op het WK in |tWestduitse Essen. de hooggespannen ver- (mtingen was Parijs'87 een ■lement om snel te vergeten. ""ijl de Oranje-dames gros- en in eremetaal, wisten de 'en niet één medaille te ver foren. R; in Parijs vielen er harde Porden en de beschuldigende vinger ging in de richting van de bondscoach. Met name Ben Spijkers en Hans Buiting, de twee leerlingen van de Nij meegse school van Wim Visser, keerden zich tegen De Korte. Vooral Spijkers die - na zijn zilveren medaille van 1986- in Parijs niet verder reikte dan een vijfde plaats, verklaarde niet langer met de bondscoach te willen werken. Spijkers en Buiting kondig den aan de centrale trainingen niet meer te bezoeken en in de voorbereiding naar het WK hun eigen weg te gaaa Een de finitieve breuk tussen 'Nijme gen' en de bondscoach leek op Van onze sportredactie NIJMEGEN - In totaal komen twaalf Nederlandse judoka's (zeven vrouwen en vijf mannen) in actie op net Wereldkamipoenschap in Essen dat begint op wnderdag 19 november en duurt tot en met zondag de 22ste. Opvallende afwezige is Anita van der Pas, die op het EK in w «,s, n,og was voor een bronzen medaille in de klasse wt 48 kilogram. Jr"les-coach Karei Gietelink heeft haar gepasseerd nomendoor j601 trairl^1Gen miste. Haar plaats wordt inge- Rerer?eü SU afvaardiging bestaat uit: SrnUl I™.. Henneveld (Maassluis, tot 78 kilogram), Ben foor? w S?V!?egen' tot 86 kilogram), Theo Meijer (Amers- loXa'm?\.?i?1grarnh Hans Buiting (Nijmegen, boven 95 ki- DarnM. i jy Wilhelm (Waalwijk, alle categoriën). qup ?u®lca gau (Amstelveen, tot 48 kilogram), Veroni- (Amst^61™3?8 (Heerenveen, tot 52 kilogram), Jenny Gal 61 tot 56 kilogram), Chtia Gross (Vlaardingen, tot lrenertfi?tX',?r,'?antal Han (Maassluis, tot 66 kilogram), Kok (Tilburg, tot 72 kilogram en alle categoriën). handen, maar er werd toch een compromis uitgewerkt. Onder de oppervlakte smeult het wederzijdse ongenoegen echter voort. Bondscoach Chris de Korte is zich dat terdege be wust, maar lijkt zich er (voor lopig?) mee verzoend te heb ben. „Ach die kritiek na het EK, dat was niets nieuws", aldus De Korte. „Eigenlijk heb ik nog nooit iets anders meegemaakt". „Integendeel eigenlijk. Wan neer Spijkers zich kan ontwik kelen door zich geestelijk tegen mij af te zetten vind ik dat pri ma. Voor een begeleider (be doeld wordt Visser, red.) is het goed als hij bij zijn leerling kan appeleren aan gevoelens van angst of haat. Die gevoelens zijn namelijk heel effectief om te zetten in een enorme presta tie- en geldingsdrang. In het algemeen werkt het heel goed. Dat is al eeuwen bekend. Gods diensten zijn bijvoorbeeld veelal op zulke gevoelens ge fundeerd. Het is in ieder geval gemakkelijker en werkt sneller dan het zoeken naar positieve motivatie. Werken met dit soort negatieve stimulansen is niet mijn stiel, maar het werkt wel. Wanneer Spijkers straks een medaille pakt, dan heb ik er echt vrede mee". Wrijvingen lijken in het judo onuitroeibaar. Ook in de 'gou den jaren' van het Nederlandse judo, achtereenvolgens het tijdperk van Geesink en Ruska, waren de onderlinge verhou dingen nimmer optimaal. De laatste jaren liggen de proble men vooral in de verhouding tussen 'Nijmegen' en de rest van het land. Met 'Nijmegen' wordt in dit geval met name bedoeld de school van Wim Visser, Judo Ryu. Tot voor kort moest daarbij ook nog de school Van der Pool worden gerekend, maar die bestaat nauwelijks meer. Al jaren achtereen ligt Vis ser, met in zijn kielzog zijn leerlingen, overhoop met 'de Bond'. Visser levert al tijden het gros van de Nederlandse topjudoka's met toptalent Ben Spijkers als belangrijkste ex ponent. In het kleine judo-we reldje wordt de keiharde, Spar taanse werkwijze van Visser nog al eens negatief benaderd, maar feit blijft dat zijn aanpak succesvol is, een gegeven waar ook De Korte niet omheen kan. „Het is niet mijn stijl, maar de werkwijze van Visser werpt natuurlijk vruchten af, zonder meer. Als clubtrainer doet hij het voortreffelijk. Ik als bonds coach zou willen dat er meer trainers zo waren als Visser, maar helaas is er bijna niet één die er zoveel tijd en energie in steekt als hij. Visser heeft veel contacten en kan zijn leerlin gen daardoor veel aan interna tionale toernooien laten deel nemen. Enorm belangrijk na tuurlijk, want in Nederland is de top erg smal". Juist omdat de top in Neder land zo smal is, begrijpt De Korte echter ook niet goed waarom iedereen steeds maar weer alleen met zijn eigenbe lang bezig is. De Korte: .Ak koord, judo is in de eerste plaats een individuele sport. Maar juist dan is de sfeer in de omgeving belangrijk. We moe ten het samen doea Maar mo menteel is het zo dat er op grote toernooien gewoon twee af vaardigingen zijn: Nederland en 'Nijmegen'. Er is geen sprake van een gezamenlijk optreden. Visser (die zijn eigen judoka's coacht, red.) en ik communiceren wel, maar dan op het zuiver technische, nood zakelijke vlak. Vrienden zullen we echt nooit worden". Visser en De Korte hebben dus een verschillende kijk op het trainen van judoka's, maar kunnen zich als professionals wel vinden in hun kritiek aan het adres van de Judo Bond Nederland (JBN). Visser maakt er al helemaal nooit een geheim van absoluut niets te begrijpen van de meeste beslissingen die het hoofdbestuur neemt, maar ook De Korte is hard in zijn oor deel. „De JBN speelt natuurlijk Mm' Chris De Korte; 'In Nederland willen we voor een dubbeltje op de eerste rang zitten en toch wereldkampioenen krijgen.' - foto de Gelderlander. een hele zwakke rol. Laten we wel wezen, wat is de JBN ook eigenlijk. Het hoofdbestuur is niets anders dan een samen raapsel liefhebbers. Die men sen zitten in het algemeen maar in het bestuur en willen zich dan ook nog laten gelden. Neem nou de centrale trainin gen. Eerst neemt het bestuur een voorstel aan om twee cen trale trainingen per week ver plicht te stellen voor de selectie. Visser ageert daar tegen en achter mijn rug om wordt dan een compromis uitgewerkt waarbij de Nijmeegse jongens maar eens in de week hoeven te komen. Dat kan gewoon niet". „Visser heeft in zijn mening over de JBN meer dan gelijk, Er is geen sprake van een structureel beleid bij de bond. Maar Visser maakt daar op zijn beurt weer handig gebruik van de zwakte van de JBN. Zo'n geval als met de trainin gen is typerend. De selectie is ook zo iets. In mijn aanbeveling voor het WK had ik Hans Bui ting voor de klasse 'alle catego rieën' aangewezen en Willy Wilhelm in het zwaargewicht. Het bestuur heeft dat op aan drang van Visser precies omge draaid. Dat heeft Visser slim gespeeld, want hij kijkt al weer vooruit naar de Olympische Spelen. Een plaats bij de eerste acht op het WK is een kwalifi- actie-eis en de klasse 'alle cate gorieën' is er in Seoel helemaal niet. Alleen moet Visser zich niet vergissen, voor mij is Wil helm nog steeds kandidaat voor het zwaargewicht". Met de selectie-procedure is al weer zo'n gevoelig liggend on derwerp aangesneden Bij ieder groot evenement is het weer prijs. 'Waarom Jantje wel en Pietje niet', luidt kort sa mengevat de jarenoude en steeds weerkerende vraag bij het bekend worden van de se lectie. Ook ten aanzien van de se lectie voor het WK in Essen ging dat weer op. Zo begrijpt Wim Visser absoluut niet waarom er slechts vijf heren worden afgevaardigd, zodat de drie lichtste klassen onbezet blijven. „Wanneer het nou een WK in Azië of zo was geweest had ik er vanwege de kosten misschien nog begrip voor ge had", aldus Visser, „maar nu is het WK om de hoek, dan stuur je toch gewoon acht mensen?". Chris de Korte: „Er is ge woon niet genoeg kwaliteit in Nederland. Het is natuurlijk heel leuk om mensen ervaring op te laten doen, maar daar is een WK niet voor. Wanneer ik acht mensen stuur die er alle maal meteen in de eerste ronde uitliggen dan heb ik het ook weer gedaan. Er waren ook duidelijke afspraken De judo ka's moesten op een groot in ternationaal toernooi een me daille halen om voor het WK in aanmerking te komen. Daar heeft verder niemand aan vol daan". Voor het geval Wilhelm maakt De Korte duidelijk een uitzondering. Wilhelm kwam ruim een jaar helemaal niet meer in actie, naar officieel verluidt vanwege een zeer spo radisch voorkomende virus-in fectie (cyto-megaly), maar vol gens boze tongen omdat hij geestelijk geheel met zichzelf in de knoop lag. De Korte blijft echter pal achter Wilhelm staan. „Willy heeft zoveel klas se, dat hij een uitzondering is. Ik heb intensief met hem ge werkt en hij is er weer boven op. Daar is hard voor gewerkt, want iedereen die hem kent weet hoe moeilijk het is om hem weer aan de gang te krij gen". Willy Wilhelm mag volgens Chris de Korte dan weer hele maal terug zijn op de judomat, dat neemt niet weg dat de spor tieve topper nog steeds als een sociale tobber door het leven gaat. Jarenlang aan de top van het Nederlandse judo staan is blijkbaar geen enkele garantie voor een enigzins aanvaard baar bestaansniveau in mate riële zin. Chris de Korte, die zelf eige naar is van een sportcomplex in Hoogvliet, stelt zich ook wel eens de vraag in hoeverre het verantwoord is wat de Neder landse judo-top doet en vooral laat voor een sportieve carriè re. „Willy Wilhelm heeft een baanlje bij het NSF. Theo Meijer heeft zijn school opge geven. Ben Spijkers en Hans Buiting leven van een uitke ring. Eigenlijk is het waanzin nig". „Al met al is dat een van de grootste conflicten die ik in het bondscoachschap tegenkom. Wat mag ik van die jongens verwachten?. Wanneer Theo Meijer zijn studie laat schieten om zich helemaal op het judo te richten, kan ik daar in zekere zin nog achter staan, maar wat moet je met jongens die in de categorie 'twijfelgevallen' zit ten? Aan de ene kant heb je een brede subtop nodig om goede toppers te krijgen, aan de an dere kant hebben wij die jon gens helemaal niets te bieden. In Nederland willen we voor een dubbeltje op de eerste rang zitten, en toch wereldkampioe nen krijgen. Wanneer een Ko- reaan een medaille wint krijgt hij twee ton, toen Spijkers zijn zilveren medaille haalde, kreeg hij geloof ik een judo-pak". Volgend jaar loopt het contract van De Korte als bondscoach af. Hij wil zich er nog niet over uitlaten of hij door wil gaan of niet, maar uit zijn woorden valt te proeven dat hij er niet echt veel zin meer in heeft. Wim Visser wordt door velen als zijn opvolger getipt, vooral ook omdat bondsvoorzitter Van Oosten (van wie De Korte een beschermeling zou zijn) bin nenkort opstapt. Onlangs al fungeerde Visser als coach van een quasi-nationaal team dat tijdens een Japanse week in Utrecht op de mat kwam en een Japanse selectie versloeg. Visser was door de Utrechtse organisatie gevraagd een team samen te stellen. De Korte zegt er geen pro bleem mee te hebben wanneer Visser bondscoach wordt.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 11