Schuivende Panelen: een 'pronkstuk' voor de Pvd
T
Verhoging van tarieven: Rabobank bijt het spits a
Mbeki wil politieke actie tegen regering hervatten
even..L
UITBLAZEN
ERVOERSI
Meer dan schoon
terste
zoon
RAPPORT-PRONK GEHEEL IN DE SOCIAAL-DEMOCRATISCHE TRADITIE
ANDERE BANKEN VOLGEN. POSTBANK LACHENDE DERDE
IE STEM COM
-DESTEM-
rSTEM BINNENLAND
dSTERDAM (ANP) - De
rwacht volgende week sta
rdamse haven nu de ondei
<1.000 wertae,
den. De keuze voor een: iten van een nieuwe cao
slukt.
BASISCURSUS
V1ANAGEMENTEN
ORGANISATIE
OP DE kille zolder
van het Bredase
stadsarchief lees ik
weer de voorpagina van 23
november 1963. Vieren
twintig jaar na dato krijg
ik nog een brok in mijn
keel van de zinnen, waarin
de ontsteltenis doorklinkt
van degene die ze schreef; zin
nen die berichten over de
moordaanslag op president
Kennedy. Al in de fors ge
drukte aanhef wordt vermeld
dat de president, voor hij stierf,
het Sacrament der Stervenden
is toegediend. Een klein detail
dat het bericht krachtiger da
teert dan de datumregel boven
aan de pagina.
Verderop meldt de krant
hoezeer de dood van Kennedy
iedereen, die het bericht ver
nam, schokte. „Het telefoonnet
was een deel van de avond
overbelast omdat mensen elk
aar opbelden om erover te pra
ten. Wildvreemden spraken
elkaar op straat aan." De krant
spreekt van 'een beeld van ont
reddering' dat te vergelijken
was met de reacties van 'de
man in de straat' op de onheils
tijdingen over de watersnood in
1953. Er is geschreven dat
iedereen zich tot in lengte van
jaren herinneren zal wat hij
deed en waar hij was toen het
bericht van de aanslag hem be
reikte. Dat zou best waar kun
nen zijn. Ik was thuis bij vrouw
en kind, in de kleine flat waarin
we nog geen twee maanden
woonden. We hadden bezoek
van een bevriend paar. Het was
een wat verlate kraamvisite.
Ik wilde naar de Krait. Om
sneller meer te wet sa dan de ra
dio te bieden hal. Bovendien
wilde ik erbij zijt als de krant
moest worden 'omgegooid'.
Meehelpen, ook al was ik toen
stadsverslaggever. Als een
krant, waaraan de hele dag is
gebreid plotseling moest wor
den omgegooid dan ontstond er
in die jaren op de redactie een
alle hens aan dek-situatie, waar
aan vrijwel niemand zich kon
of wilde onttrekken. Onze
vrienden begrepen dat en ver
trokken vroeg. Op de krant kon
ik de dienstdoende sportredac
teur ontlasten die zich vrijwillig
had belast met het samenstellen
van een fotopagina over leven
en werken van Kennedy. Er
moest per slot van rekening
ook nog een sportpagina in de
krant van de volgende dag.
Kennedy. Kraamvisite. Ik
blader terug in de krantenleg
ger, naar, de dagen ng, 3 novem
ber. Zondag 3 november 1963
was precies zo'n dag als afgelo
pen zondag 1 november 1987.
Een mooie, stille herfstdag,
zonnig en met een aangename
temperatuur die maakte dat je
in trui of colbert buiten kon
wandelen. Ik vind de kleine ad
vertentie in de krant van 5 no
vember. „Met vreugde delen
wij u mee etc." Het is de adver
tentie die mijn vrouw en ik
hebben laten plaatsen om de
wereld te laten weten dat we
een zoon hebben. De meeste
mensen die het enigszins aan
gaat weten het dan al lang.
Sommigen van hen heb ik in
het holst van de nacht van zon
dag op maandag uit hun bed
den gebeld. Ik kon het gewoon
iaej oxmivi noi 11 Lnununu i cnuMu iMUVCiviDcrt iao/
WIM KOCK
niet voor me houden, ook met
nadat ik het mijn ouders en
schoonouders al zelf was gaan
vertellen en ik met mijn vader
'het scheel eraf gedronken had'.
Onze eerste zoon was zijn stam
houder.
Het gevoel dat je bijna barst
van geluk: het bleek te bestaan.
Op weg naar mijn ouders, op
de brommer van de krant, zat
ik van vreugde beurtelings on
gegeneerd te janken en luid
keels te zingen. Ik geloof dat ik,
wat dan geluk moet zijn, nooit
in puurder vorm heb beleefd
dan toen ik in het donker over
de verlaten weg naar het dorp
van mijn ouders reed.
Ik ging die nacht pas tegen
de ochtend naar bed. Vrouw en
kind lagen veilig in de
kraamkliniek en ik zat in m'n
eentje op de flat na te denken.
Tussen de opwellingen van
vreugde door, telkens aanlei
ding om de telefoon te pakken
en iemand uit bed te bellen,
drongen zich de vragen op. Wat
zou er van die jongen worden?
Wat hing hem en ons nog bo
ven het hoofd en vooral: zou
den we in staat blijken hem te
helpen vormen tot een fatsoen
lijk mens, uitgerust met de
vaardigheden die nodig zijn om
een redelijk gelukkig leven te
kunnen leiden? Hoe moest dat
trouwens: opvoeden? Ik pro
beerde terug te denken aan hoe
ik zelf was opgevoed, maar er
kwam me niets concreets voor
ogen waaraan ik op dat mo
ment houvast had.
„Ze worden vanzelf groot",
had mijn vader gezegd, „en op
voeden gaat ook vanzelf. Maar
je zult zelden zeker weten of je
het goed doet." Hoe het in zijn
ogen met mij was gelopen?
Uiteindelijk wel goed," had hij
gezegd en ik had wel geweten
wat er schuilging achter dat
'uiteindelijk'. Zorg en ongeduld
om een volwassen wordende
zoon die maar niet wist wat hij
echt wilde in de maatschappij.
Het handelskantoor, de marine,
de bank: er zat geen lijn in.
Nu mijn zoon net zo oud is
als ik was toen ik in fase drie
van mijn nog stuurloze loop
baan - de bank - verkeerde,
zou ik ook kunnen proberen
een balans op te maken. Maar
dat doe ik natuurlijk piet in de
krant. Hij doet en beziet som
mige - ook belangrijke - din
gen anders dan ik het zou doen,
maar dat zal mijn vader van
mij zeker ook hebben gevon
den. Trouwens: ik kan ook niet
zeggen dat mijn zienswijze al
tijd de goede is of is geweest.
Ik heb de krantenlegger van
1963 uit. Het is een turbulent
jaar geweest. Maar voor mijn
vrouw en mij is 1963 deson
danks op de eerste plaats het
geboortejaar van onze eerste
zoon.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllfri
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen-adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen).
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, ©01140-13751.
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje ©076-236882.
Grote advertenties uitsluitend ©076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties ©076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Rflnkrplfltipc
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Max de Bok
Valt de PvdA van het so
ciaal-democratisch geloof
af? Schuift de PvdA naar
het politieke middenveld?
Tracht de PvdA opzichtig
in het gevlei te komen bij
het CDA?
Dergelijke vragen werden af
gelopen week veelvuldig ge
steld en van een pasklaar be
vestigend antwoord voorzien.
Dat alles naar aanleiding van
het rapport van de commis
sie-Pronk, die tot taak had
een aanzet te geven voor een
programmatische vernieu
wing van de PvdA.
De bevestigende antwoor
den leken vooral voort te ko
men uit een te haastige ken
nisneming van het rapport en
een zekere 'vergroving' in de
weergave van enkele in het
oog springende onderdelen.
Dat die onderdelen - gelijke
behandeling en anti-discrimi
natie en euthanasie-wetge-
ving - zoveel aandacht trok
ken is te begrijpen. In de dis
cussie over beide zaken heeft
de PvdA zich niet onbetuigd
gelaten. Een PvdA-Kamerlid
drong als eerste aan op een
wet tegen seksediscriminatie.
PvdA-Kamerleden steunden
als eersten het D66-initiatief
voor een euthanasie-wetge-
ving en PvdA'ers dienden nog
niet zo lang geleden een eigen
wetsvoorstel gelijke behande
ling in. Het doet dan vreemd
aan als een commissie uit de
zelfde partij, in strijd met die
activiteiten en het geldende
verkiezingsprogramma, tot de
conclusie komt dat wetgeving
op die beide terreinen voor
alsnog maar beter kan wor
den vergeten. Het is het lot
van partij commissies die ver
nieuwend bezig moeten zijn,
dat afstand ontstaat tussen
wat geldt en wat zou moeten
gaan gelden. Het CDA heeft
dat ook gekend, de WD zal
het niet anders vergaan.
Daar komt nog bij dat de
commissie-Pronk tot haar
conclusies is gekomen in een
geslaagde poging om, los van
de actuele politieke strijd, de
beide vraagstukken te plaat
sen in het brede kader van
een te voeren cultuurpolitiek.
Misschien getuigt het van
te groot idealisme als men
verwacht dat racisme en dis
criminatie effectiever te be
strijden zijn door overreden
en overtuigen dan door'-
Jan Pronk
'krampachtige vervolging en
verbod' en 'de knoet van de
wet'. Maar het is goed dat de
commissie juist ook op dit
punt helder maakt dat van 'de
wet' niet alle heil moet wor
den verwacht. Wetgeving al
léén kan de mentaliteit van
een samenleving niet veran
deren, zeker niet op het ter
rein van racisme en discrimi
natie, waar sluipende proces
sen hun vernietigend werk
doen.
De afweging die de com
missie maakt in het vraag
stuk van euthanasie-wetge-
ving, is overtuigend. Tenmin
ste voor wie, als de commissie,
van het standpunt uitgaat dat
de patiënt zélf het laatste en
beslissende woord heeft. Wie
dat zelfbeschikkingsrecht
centraal stelt, moet beseffen
dat wetgeving onder de hui
dige politieke verhoudingen
daaraan geen recht zal doen.
Vanuit dat besef kiest de
commissie-Pronk daarom lie
ver voor de formulering van
juridische normen en proce
dures waarvan de naleving
aan de beroepsgroep zelf kan
worden gedelegeerd, maar
waarbij toetsing door procu
reurs-generaal en rechter
lijke macht mogelijk moet
blijven. Dat sluit weliswaar
een aantal nadelen niet uit -
artsen en verplegend perso
neel blijven in zekere zin
kwetsbaar, artsen en patiën
ten zullen de actieve euthana
sie de verschijningsvorm blij
ven geven van een niet straf
bare vorm van stervensbege
leiding - maar die nadelen
verkiest dé commissie boven
wetgeving die het zelfbe
schikkingsrecht niet tenvolle
eerbiedigt.
Genoeg over de twee pun
ten die, als gevolg van de ac
tuele politieke stand van za
ken, zo in het oog springen.
Met daarbij nog deze aante
kening: het is niet onwaar
schijnlijk dat een euthanasie
wet en een wet gelijke behan
deling van kracht zijn gewor
den tegen de tijd dat de opties
van de commissie-Pronk tot
PvdA-beleid zijn verklaard.
Het rapport 'Schuivende
Panelen' - de intrigerende
titel is ontleend aan de rechts-
socioloog Schuijt, die de hui
dige maatschappelijke situa
tie vergeleek met drie over
elkaar schuivende panelen;
dat van de voorbije standen
maatschappij, dat van de uit
gedijde verzorgingsstaat en
het paneel van de komende
informatiemaatschappij
heeft heel wat meer te bieden.
Om te beginnen een voor
treffelijke en intelligente
analyse van de huidige sa
menleving, maatschappelijke
trends en dominerende ont
wikkelingen. Daarin wordt de
ontwikkeling die het PvdA-
denken heeft doorgemaakt
niet vergeten en wordt een
geslaagde poging gedaan om
aan te geven door welke be
ginselen de sociaal-democra
tie zich liet leiden en hoe
daaraan in opeenvolgende fa
ses praktisch-politieke invul
ling werd gegeven.
Leest men die analyse aan
dachtig en kijkt men van
daaruit naar de beleidsopties
die de commissie heeft gefor
muleerd, dan is de bewering
niet houdbaar dat de commis
sie-Pronk een voorzet heeft
gegeven om de PvdA van
haar sociaal-democratisch
geloof af te helpen. Wie nog
eens bij elkaar ziet staan wat
in PvdA-rapporten als het
Plan van de Arbeid (1935), de
Weg naar de Vrijheid (1951),
Om de Kwaliteit van het Be
staan (1963) en het Advies van
de Commissie van Zes (1972)
aan uitgangspunten voor een
sociaal-democratische poli
tiek werden geformuleerd en
wie die punten legt naast
'Schuivende Panelen', ziet een
grote mate van continuïteit.
Hij ziet echter ook, dat de
praktisch-politieke vertaling
van uitgangspunten óf ach
terwege bleef óf sterk wis
selde met de dynamiek van de1
samenleving, de veranderin
gen in de economie, de samen
stelling van regeringscoali
ties, het al dan niet in de op
positie verkeren en - ook dat -
de waan van de dag.
Het rapport is gebaseerd op
vier maatschappelijke trends,
die als fundamenteel gezien
worden voor onze samenle
ving in ontwikkeling: inter
nationale schaalvergroting in
economie en cultuur, versto
ring van het natuurlijk even
wicht, de zichzelf verster
kende technologische revolu
tie en de onomkeerbare indi
vidualisering. De commissie-
Pronk is ervan overtuigd dat
elk van deze vier trends, af
zonderlijk en in combinatie,
van geweldige invloed zullen
zijn op de politieke en sociaal-
economische orde.
Hét probleem is hoe greep
te houden en te krijgen op die
ontwikkelingen. Het is niet zo
opvallend, want de tendens is
al geruime tijd in de PvdA
aanwezig, dat de commissie
nogal definitief afrekent met
het ideaal van de maakbare
samenleving door wet en re
gelgeving. Zij stelt zich daar
bij onder meer op het door
Willy Brandt bij diens af
scheid als voorzitter van de
SPD verwoorde standpunt:
„Wij zijn er niet op uit Het
Geluk bij de wet te regelen;
maar wij willen de creatieve
kwaliteiten waarover mensen
beschikken tot vrije ontplooi
ing brengen. Het gaat om be
wegingsvrijheid in maat
schappelijke verantwoorde
lijkheid".
Op een groot aantal punten
worden die woorden van
Brandt doorgetrokken naar
beleidsvisies en -keuzes. Bij
voorbeeld als het gaat om de
vraag wat de rol van de poli
tiek kan zijn. Dan klinkt uit
het rapport de overtuiging op
dat de politiek bij een steeds
verdergaande internationali
sering van de maatschappe
lijke problemen, veeleer een
corrigerende en beherende
dan een sturende taak heeft.
Of als het gaat om de rol van
de overheid: dan leest men in
het rapport een bijgestelde vi
sie op de overheidstaak.
Niet meer de overheid
waarvan alle oplossingen
voor alle problemen mogen
worden verwacht; ook niet de
terugtredende overheid,
waaraan delen van het CDA
in de discussie in die partij
nogal hechten; wél de over
heid die in de economie en het
maatschappelijke leven een
onze verslaggever
EDA - Een groot aantal
ontruste klanten van de
yaartonderneming Ar-
ïta/Arcada heeft giste-
contact opgenomen met
recherche-team dat de
zorg om het milieu, bevldenking van fraude bij
ring van economischeonderzoekt,
bestrijding van criminal T
bevordering van inter; ic'er van Justitie mevrouw
stimulerende rol
vooral als het gaat om i
vaardiger inkomensveroi
nale veiligheid.
De zwakte van het ra;
zit zeker niet in het analj
gedeelte, evenmin in de
briljante overwegingen
leerd beleid. De zwakte
keuzen of, beter gezegd
ontbreken van keuzen,
paald zwak is het rappoi
het gaat over de strijd
een van de grootste a
problemen: de hoge en
velen te langdurige werk]
heid. Dat de commissie h
mijn ogen altijd wat
spannen, idee van de 25-i
werkweek heeft laten vt
is alleen maar realist
Zelfs kan men nog wel
gaan met de opvatting dal
uniforme verkorting vai
arbeidstijd alléén
doende is om het kwaad
de werkloosheid te bestrij
De commissie slaagt er
ter niet in duidelijk te nt
ujcen meldde gisteren aan
eind van de middag dat tot
toe ongeveer 80 mensen
het speciale informatie
ver (01620-33201) hadden
ten grondslag liggen ai eld- wilden weten of de
aanzetten tot nieuw gefo jde-affaire hun rechten bij
Janta kan aantasten.
de vaagheid van som >e mensen die contact heb-
opgenomen met het onder-
zoeksb
riode
naamc
komst
Dat
waaru
cada, i
bedrij
de uit
dekke
Vee
het d:
niet rr
daar
wankf
onder
grote
)nru
zijn het overleg ingegaan met
vrije dagen zouden kom! ordvoerder van de bond. 'We wi
risverhoging, 1 procent arbeic
ledige herbezetting en het afslu
overeenkomst'.
laatste houdt in dat de
met de bonden
zienlijke verlenging vat
bedrijfstijd, waarbij de a
dag en de zondag als v
vrije dagen zouden
vervallen, lijkt mij eerder
nieuw maatschappelijk
bleem op te roepen dan di
een ander oplost.
'Schuivende Panelen' is
discussierapport. Daafctgevers
moet men misschien niet
zwaar tillen aan het feit
de commissie-Pronk op
'opties'. Het gevaar is wel
tot besluitvorming over
jten overleggen als zij
atregelen nemen in dé sfeer
automatisering. De bonden
groot aantal punten geen t eten dan inspraak krij gen in
zes doet, maar zich beperkl personele consequenties van
automatisering maar ook in
in de discussie die uiteind! jonsequenties wat betreft de
aliteit van het werk.
nieuw verkiezingsprogranplolgens de FNV-bond willen
werkgevers geen overkoepe-
Willy Brandt
- FOTftAP
(en in mijn visie onontkm
baar tot een nieuw begin
programma) leidt, de san
hang uit het oog wordt va
ren. Daardoor zou, opnif
een programma ontsÈ
waarin ieder wat van zijn
ding vindt, maar waaraan
innerlijke samenhang i
breekt. Zo'n programma
ongewild maar met recht
titel 'Schuivende Pane
verdienen. Het 'pronks
van de PvdA verdient een
ter lot.
(ADVERTENTIE)
Door Louis van de Geijn
UTRECHT - De drie-en-een-half miljoen
rekeninghouders van de Rabobanken in
Nederland krijgen volgende maand nog
een uitgebreide brief van hun bank
waarin wordt uitgelegd waarom het ge
bruik van de betaalrekening meer geld
gaat kosten. In een brochure worden ach
tergronden van de tariefmaatregelen uit
gelegd en worden tips verstrekt voor het
zuinig gebruiken van cheques.
Rabobank Nederland had die voorlichting lie
ver gecombineerd met de berichtgeving over
het advies dat op dit punt naar de aangesloten
banken is gegaan. Maar in de samenspraak met
922 lokale bankorganisaties bleek de geheim
houding toch niet gegarandeerd te kunnen
worden. Alarmerende persberichten ijlen dus
de afgewogen publieksvoorlichting van de
bank vooruit.
Het verhogen van tarieven voor het beta
lingsverkeer zit bij de Rabobank en andere
grote banken al lang in het vat. In de Raad voor
het Betalingsverkeer is daarover de laatste ja
ren voortdurend gesproken. Eén van de proble
men was dat de Postbank, de grootste partij in
het particuliere betalingsverkeer, zijn eigen
weg wilde gaan. In plaats van de rekeninghou
ders een vergoeding te vragen, schrapte de
Postbank deze zomer de rentevergoeding van
driekwart procent op de gewone girorekening.
Andere moeilijkheid is dat de Europese Com
missie fronsend kijkt naar tariefafspraken tus
sen banken. De banken zijn het er over eens dat
er tarieven moeten komen. Niemand wil het op
zijn eentje doen. Maar samen mag ook niet. Om
niet van kartelvorming te worden beschuldigd,
moet elke bank afzonderlijk maatregelen be
denken.
Volgens een woordvoerder van Rabobank
Nederland in Utrecht vallen de gevolgen voor
de doorsnee bankklant erg mee. De centrale or
ganisatie adviseert het abonnement voor een
Eurochequepas te verhogen van 10 tot 15 per
jaar, een betaalchequepas gaat een tientje kos
ten, een automaatpas 5. Het gebruik van che
ques blijft tot een getal van zestig gratis. Cliën
ten die meer cheques gebruiken, betalen twee
kwartjes per cheque boven dat aantal.
Van de 3,5 miljoen rekeninghouders maken
volgens de Rabobank niet meer dan 1,2 miljoen
mensen gebruik van cheques. Driekwart mil
joen rekeninghouders komen toe met zestiog
cheques per jaar. Ruim vierhonderdduizend
cliënten gaan, als zij even veel cheques blijven
gebruiken als nu, bijbetalen.
Eén van de bedoelingen van de tariefmaatre
gelen is echter om het losse gebruik van che
ques, ook voor kleinere betalingen, af te rem
men. De wetenschap dat men bij een gebruik
van tweehonderd cheques per jaar ƒ70 extra
kwijt is, moet de cliënt een bewuster gebruiik
van dit betaalmiddel bijbrengen.
In Utrecht is men nog niet benauwd voor het
weglopen van duizenden rekeninghouders. „De
gevolgen zijn immers voor de meeste mensen
zeer beperkt. Bovendien is het te verwachten
dat ook andere banken met tariefmaatregelen
komen". Dat is inderdaad de afgelopen maan
den al onderwerp van studie. Nadat de Post
bank deze zomer aankondigde de vergoeding
van rente op betaalrekeningen te staken,
maakte de Raad voor het Betalingsverkeer op
zijn beurt bekend dat er bij de andere banken
overeenstemming bestond over tariefmaatre
gelen.
Die Postbank, toen de gebeten hond
consumentenorganisaties, kijkt nu tevreé
naar alle opwinding over de maatregelen v
de Rabobank. In bankkringen is wel verondi
steld dat ook de Postbank volgend jaar nu
geloven aan tariefstelling, maar volgens
zegsman van de Postbank is daarvan
sprake.
Voor mensen die sinds vrij ton «n
leidinggevende positie bekleden.
Duur van de cursus: 5x2 dagen.
Prijs ƒ2240,- per persoon
exclusief logies en maaltijden.
Inlichtingen:
Informatieavond
12 november a.s.
19.00-21.00 uur in Motel Brabant,
Heerbaan 4-6, Breda
en bij:
Hogeschool Katholieke Leergangen
Secretariaat SPO-5 (Bureau voor
Management en Organisatie)
Postbus 283, 5000 AG Tilburg
a telefoon: 013 - 394225
Faculteit Bedm)e, Men». Media
De tariefmaatregelen zoals de Rabobank
die nu, als ze de adviezen van Rabobank Nede
land opvolgen, per 1 januari gaan nemen,
op zichzelf niet voldoende om het betalingsvi
keer uit de kosten te krijgen. Verdere kosteni
heersing moet daaraan bijdragen. Andere
rieven worden vooralsnog niet overwogen.
De Rabobanken incasseren door het invoer
en verhogen van tarieven enkele tientallen
joenen guldens per jaar. De woordvoerder si
daar tegenover dat een soortgelijk bedrag n:
de rekeninghouders vloeit door een andi
maatregel: de rentevergoeding op de betaal
kening wordt, over het saldo boven 2500, vi
dubbeld. Over de eerste 2500 blijft de rent
vergoeding op driekwart procent. Daarbow
wordt het per 1 januari anderhalf procent.
lende
koms
de
bedri
Ar
ook:
loons
spret
vrije
mers
kunr
'De
afslr
mag
jaar'
Dc
geste
bitei
imp:
leg 1
leid.
D
proc
dooi
wijz
gen.
in j
gek<
hog
van
Noo
V
korr
té b
stel
den
E
een
gev
wa:
Die
lijk
tra
we
nas
Vei
DE VRIJLATING VAN
GOV AN MBEKI, een van
de leiders van de in Zuid-
afrika verboden anti-
apartheidsorganisatie Af
rican National Congress
(ANC), wordt door tegen
standers van het apart-
heidsbeleid van de rege
ring in Pretoria als een be-
langrijke overwinning be
schouwd.
Van politiek rechtse zijde
werd echter gesteld dat de re
gering met Mbeki's vrijlating
een stap in 'een gevaarlijke
richting' heeft gezet.
De 77-jarige Mbeki werd don
derdag op vrije voeten gesteld
na 23 jaar in de gevangenis te
hebben gezeten. Zijn vrijla
ting leidde alom tot specula
ties over de mogelijkheid dat
ook andere gedetineerde pro
minente anti-apartheidsacti
visten, zoals Nelson Mandela,
binnenkort op vrije voeten
zullen worden gesteld.
Donderdagavond ver
klaarde Mbeki tijdens een
persconferentie dat hij zijn
actieve oppositie tegen het
apartheidsbeleid van de
blanke minderheidsregering
zal hervatten. Op de vraag of
hij een boodschap voor de
jonge zwarten in zijn land
had antwoordde Mbeki: „Zij
moeten de strijd voortzetten".
„Ik blijf staan achter de
denkbeelden waarvoor ik des
tijds achter de tralies werd
gezet en die door het ANC
worden uitgedragen", zei
Mbeki. Tevens verklaarde hij
zichzelf nog steeds als lid te
beschouwen van het ANC en
van de Zuidafrikaanse Com
munistische Partij.
Sinds zijn veroordeling tot
levenslang in 1964 maakt
Mbeki met Nelson Mandela,
Walter Sisulu en Ahmed Ka-
thadra deel uit van het 'ANC-
hoofdkwartier' op het gevan
geniseiland Robbeneiland. Op
het echte hoofdkwartier van
het ANC in ballingschap in
Lusaka is zijn zoon Thabo
Mbeki, belast met de buiten
landse betrekkingen, een rij
zende ster.
Govan Archibald Mvunye-
lina Mbeki stamt evenals Nel
son Mandela uit een familie
van Xhosa-chiefs in Transkei,
In 1977 kreeg Mbeki een eredoctoraat van de Universi
teit van Amsterdam. Tijdens de plechtigheid werd voor
zijn vrijlating gedemonstreerd. - fotoanp
tegenwoordig een van Zuid-
afrika's 'onafhankelijke'
thuislanden. Hij kreeg een
beurs voor een studie aan de
Universiteit van Fort Hare,
waar veel leiders uit Zuidelijk
Afrika gestudeerd hebben.
Hij studeerde af in de sociale
wetenschappen in 1937.
Als student sloot Mbeki
zich in 1935 aan bij het ANC,
onder invloed van Edward
Roux, een van de leiders van
de Zuidafrikaanse communis
tische partij en van Max Yer-
gan, een zwarte Amerikaanse
communist. Hij gaf les aan
verscheidene scholen, maar
werd uiteindelijk ontslagen
wegens politieke activiteiten.
Lid van de Communistische
Partij was hij toen nog niet,
maar hij maakte geen geheim
van zijn linkse sympathieën.
In de jaren '50 was Mbeki
actief in het verzet tegen de
reeks apartheidswetten, die
de Nasionale Party na haar
verkiezingsoverwinning van
1948 uitvaardigde. Hij keerde
zich fel tegen het inferieure
Bantu-onderwijs, dat zwarten
wilde opleiden tot dienstbaar
heid aan blank Zuidafrika. De
oudere generatie zwarte
Zuidafrikanen heeft dankzij
de zendingsscholen vaak be
ter onderwijs genoten dan
hun kinderen, maar in de ja
ren vijftig moesten de kerken
de meeste scholen sluiten.
Mbeki nam deel aan de
voorbereiding van het Con
gres van het Volk in 1955 in
Klipfontein bij Johannesburg,
waar het Handvest van de
Vrijheid werd aangenomen,
door het ANC nog steeds be
schouwd als zijn grondwet. In
1956 werd Govan Mbeki lan
delijk voorzitter van het ANC.
Na de afkondiging van
noodtoestand, die volgde
bloed van Sharpeville in 1
zat hij vijf maanden in hs
tenis. In dat jaar werden
wel het ANC als zijn afspB|
sing, het Panafricanist Co
gress (PAC), verboden. In 19
sloot Mbeki zich aan bij
Communistische Partij, die'
eerder was verboden. In
cember van datzelfde jaf
werd hij aangehouden wegel
bezit van explosieven, m
later om technische reder
vrijgesproken.
Hij negeerde zijn huisaH
rest, dook onder en sloot zie
aan bij Umkhonto we Siz«'
de militaire vleugel van
ANC. In juli 1963 werd Ml
gearresteerd bij een politie
overval op Liliesleaf Farm
Rivonia, bij Johannesbut
waar Umkhonto we Siz»t
zijn hoof kwartier had. In
Rivonia-proces van 1964 wf
Govan Mbeki met Nel
Mandela, Walter Sisulu
vijf anderen tot levensla'
veroordeeld wegens sabots!
Sindsdien heeft hij gevang'
gezeten op Robbeneiland.
-
F
tANDIGHEID EN VECHTLUST kan e
[olkshuisvesting niet worden ontzeg
net veel gevoel voor ironie 'ambtelo
•en jaar buitenspel. Hij heeft die p
[ijdens de verhoren van de parle
fouwsubsidies werd duidelijk dat hij
h combinatie met de toch al grote p:
3rokx had zich met vallen en ops
kindsman met veel kennis van zakei
prokx voor de commissie een moeili
Met een bijna niet te stuiten woorc
jnissie ervan te overtuigen dat hij ste
Wanneer hij werd geconfronteerd r
3p zijn minst twijfelachtig deden lijkt
aartige houding aan. 'Een schoonhi
[[iet veel kunnen ontdekken', of
peest me in de steek gelaten'. Dit
Se saaie sfeer tijdens de verhoren t£
lake doende.
I De feiten wijzen immers uit dat de
San schoonheidsfoutjes kunnen wo
biet te lezen en waarschuwingen
slechte financiële controle op bele
prokx in de fout gegaan. Het is niet
nem politieke en bestuurlijke nalatig
I Hij bevindt zich hiermee in het g
pindsman Gruijters van Volkshuis\
P'9d - hij gaf daar tijdens de verh
van - aan een overschatting van zij
paar zijn hand te zetten.
I De positie van Brokx is echter e
F[s. Brokx vecht voor politiek eerhe
galegd, is nog maar de vraag. Prer
ging dat Brokx niet had hoeven ops
Ruete heeft zijn mening niet noemer
l Dat is goed nieuws voor Brokx. N
gat hierdoor het CDA zijn wegge'
pat open armen zal ontvangen. Br
gte dag van de verhoren nog ever
part de Vries. De fractieleider var
■986 een brief waarin werd aang
prokx.
Een verbitterde en sarcastische I
Ijogenloos uit naar de Vries die h
Pust op zijn ontslag te hebben aa
pan worden in Den Haag niet gau\
piultueuze dagen van zijn vertrek
pympathie van Lubbers. Het moe
■(nes hield voet bij stuk en bewee:
|nag worden onderschat. Door de
•a vallen, lijkt Brokx niet de verstan
"e moet leiden naar politieke rehat
I
