C
I
F
30Ï
I
F
Postbank kan u geld besparen.
Gouden bergen blijken
soms armzalige hoopjes
DESTEM
c
DE BANK MET DE S'BANK VAN HET JAAR'
g;s^'^deSdoe-
SILVER CLASS NIET VOOR TATOUAGE-FIGUREN
Ml
iW,-'.
X ïï*eer*
S2
Door Pieter-Jan Dekkers
Er gaat vrijwel geen dag
voorbij of u vindt wel adver
tenties van banken in uw
krant. In wervende slagzinnen besto
ken ze onophoudelijk de markt om
hun klantenkring te behouden c.q. te
te vergroten.
De ene bank denkt met u mee, de
andere smeert u 'maatwerk' aan, de
derde 'doet meer'. De ene bank spie
gelt u een zeer persoonlijke benade
ring voor, de andere wekt de indruk
alsof u geld toe krijgt èls u maar
klant wordt. En dan is er nog een
bank die het 'thuisbankieren' propa
geert, waarschijnlijk omdat de kanto
ren van deze bank hoogst onaan
trekkelijk zijn om financiële transac
ties in te verrichtën.
Elke bank heeft z'n sterke en
zwakke punten. Bij de ene bank kunt
u haast onbeperkt 'in het rood'
staan, de andere bank deponeert in
dat geval onmiddellijk de rekening in
uw bus. De ene bank doet niet moei
lijk als u eens een financiële tegen
valler heeft, de andere stuurt des
noods een deurwaarder op u af.
Maar allemaal hebben ze één doel:
zoveel mogelijk aan u verdienen,
want de eerste bank die aan liefda
digheid doet moet nog worden opge
richt.
De onzekere vooruitzichten van
banken noopt hen tot agressieve
verkoopmethoden. Natuurlijk, de
meeste banken boeken fraaie resul
taten en de winstcijfers zijn er dan
ook naar. Maar de concurrentie
wordt steeds harder omdat de tradi
tionele functie van de bank, geld le
nen tegen rente, steeds minder in
het laatje brengt.
OUWE SOK
Daar zijn nogal wat oorzaken voor
aan te wijzen, Een van de redenen is
dat we met z'n allen minder sparen.
Niet dat de zuur verdiende spaar
centjes in een ouwe sok of het vries
vak van de koelkast verdwijnen,
maar omdat er financieel aantrekke
lijker manieren zijn om je spaargeld
in waarde te laten stijgen.
Een andere reden is dat steeds
meer bedrijven, die geld nodig heb
ben voor bijvoorbeeld investeringen,
dat langs andere wegen binnenha
len: de uitgifte van aandelen of van
eigen waardepapieren.
Daar komt bij dat schatkistbewaar
der Onno Ruding de traditionele ver-:
trouwensrelatie tussen de bank en
de cliënt wil openbreken door de be
lastingdienst inzage te geven in de
boeken van de banken. En omdat,
naar ruwe schatting, meer dan de
helft van de Nederlanders het bezit
van spaartegoeden, obligaties, de
posito's, pandbrieven en andere
waardepapieren voor de fiscus ver
zwijgt, zien de banken met lede ogen
dat klanten hun bankboekjes plun
deren om de fiscus tijdig voor te zijn.
SEIZEN
Tenslotte brengt het traditioneel
bankieren vanwege de onzekere ren
testand steeds meer risico's met zich
mee. En dus wordt gezocht naar
nieuwe financiële diensten, zelfs als
daaraan bij de klant geen behoefte
bestaat. Want behoefte kun je kwe
ken en dus worden de nietsvermoe
dende spaarders bestookt met
'V V BW» W
VRIJDAG 30 OKTOBER
Qelcjf
m
nraChtig utober. m ae
rvns i.,r>nrdepli ,..i _^0pue"
geding
nieuwe 'artikelen'. Vooral vanuit
Amerika is een golf van nieuwe fi
nancieringsinstrumenten overge
waaid. Verder gaan steeds meer
banken branche-vreemde activitei
ten verrichten: van verzekeringen tot
reizen, van bartering tot pensioen
sparen.
De vraag rijst of de banken de
gouden bergen die ze vaak beloven
ook waarmaken en of ze nieuwe
diensten naar behoren aanbieden.
Dat is dus vaak niet zo. Het maand
blad 'Geldzaken' heeft een onder
zoek ingesteld naar de dienstverle
ning van de banken. Alle grote en
middelgrote banken kregen een vra
genformulier toegezonden en verder
is een steekproef onder klanten ge
houden.
OMSTREDEN
De onderzoekers wijzen de Bonds
spaarbank, 'De Spaarbank met de S',
aan als de beste bank van Nederland
in 1987. Deze bank springt in het oog
met de meeste pluspunten en heeft
ook oog voor de minder kapitaal
krachtige klanten. Die worden bo
vendien 'klantvriendelijk' benaderd.
Matige banken zijn de Rabo-bank,
de ABN en de Centrale Volksbanken.
Mees Hope, de Nederlandse Cre-
dietbank, Paribas, Crédit Lyonnais
Nederland (de voormalige Slaven-
burgs Bank) en de Friesland Bank
scoren minder hoog.
Het beantwoorden van de vraag of
banken goed of slecht zijn is overi
gens omstreden. Want wat de ene
klant goed vindt in een bank zal de
andere, met weer andere wensen,
slecht vinden. Voorzichtigheid is dus
geboden.
EVENROOD
Niettemin blijkt uit het onderzoek dat
er grote verschillen zijn in de dienst
verlening. Neem bijvoorbeeld de fi
nanciële verschillen. Als je een per
soonlijke lening van 10.000 gulden
wilt sluiten met een aflossingstermijn
van drie maanden betaalt u bij de
'Spaarbank met de S' slechts 9,8
procent rente. Bij de Amro en de
Rabo bent u al gauw 10,2 procent
kwijt, bij de NMB (die met u mee
denkt) 12,3 procent en bij Van Lan-
schot (die van het 'maatwerk') kost
zo'n persoonlijke lening 15,1 procent
rente.
Een ander voorbeeld. U staat even
rood. Dat is bij de Bondsspaarbank
afhankelijk van het bij te boeken sa
laris, maar gemiddeld kost dat u 12,3
procent. Bij de Centrale Volksban
ken is dat iets goedkoper (12 pro
cent) maar bij de ABN, de Amro en
de Postbank kunt u beter maar niet
in het rood staan: dat kost u daar
respectievelijk 18,8, 16,5 en 16 pro
cent.
De verschillen in rente op eenvou
dige spaarrekeningen zijn niet zo
groot. De meeste banken hanteren
2,5 tot 3 procent. Alleen Staal Ban
kiers springt eruit: daar krijgt u 5,1
procent en het is nog vrij opneem
baar ook.
In hun moordende concurrentiestrijd
bedenken banken steeds weer
nieuwe soorten rente-rekeningen om
klanten te trekken. De onderzoekers
zijn nagegaan wat de aantrekkelijk
ste aanbiedingen zijn. Bij de ABN is
dat 'afhankelijk van de markt en de
klant'. Bij de Amro zijn bankbrieven
(10 jaar) een aantrekkelijke beleg
ging, de effectieve rente bedraagt
6,39 procent. De Rabo-klanten ken
nen het Spaarplan met een rente tot
5 procent en de Patentrekening van
de Spaarbanken levert 4,75 procent
rente op. Als u van plan bent bij de
Centrale Volksbanken te gaan spa
ren levert de Patentrekening u 5,25
procent rente op, maar dan moet u
wel minimaal 10.000 gulden inleg
gen.
De bank- en giropas zijn niet meer
uit de samenleving weg te denken.
De meeste banken brengen voor een
bankpas en Eurocheque een tientje
in rekening. Alleen bij Staal Bankiers
bent u twee tientjes kwijt. Bij de Post
bank kost de girobetaalkaart geen
cent, maar'daar staat tegenover dat
u daar geen cent rente krijgt op de
lopende rekening. Overigens lopen
de andere banken met plannen rond
de rente op dergelijke rekening ook
af te gaan schaffen.
UITDEMUUR
Klanten vinden het steeds belangrij
ker 24 uur per dag geld bij de bank
te kunnen opnemen. Behalve bij
Staal Bankiers kan dat bij alle andere
onderzochte banken. Voor het een
malig gebruik van geldautomaten
betaalt de klant wel 1,50, behalve
bij de Postbank, daar is het gratis. Bij
de Spaarbanken moet in enkele ge
vallen 1,50 gulden worden betaald.
Dat de Spaarbank op dit terrein
een grote voorsprong heeft op de
concurrenten blijkt uit het aantal
geldautomaten, dat in het land ver
spreid is geïnstalleerd: 120. Dat bete
kent dat de meeste klanten redelijk
dicht in de buurt geld uit de muur
kunnen halen. Ook de NMB en de
Amro zijn wat dat betreft op de
goede weg: er staan al op 125 res
pectievelijk 90 plaatsen geldautoma
ten. De Postbank heeft er nog maar
32, maar daar komt snel verandering
in.
De Centrale Volksbanken slechts
één geldautomaat en dan nog in Val-
kenswaard, bepaald geen financieel
centrum. De Amro laat het overigens
ook afweten: daar kunt u op slechts
acht plaatsen terecht.
ENORME VOORSPRONG
Het zal niemand verbazen dat men
voor de dagelijkse bankzaken plaat
selijk niet om de Postbank heen kan.
Die heeft maar liefst 2.600 vestigin
gen en neemt daarmee een enorme
voorsprong op alle concurrenten.
Een zeer goede tweede is de Rabo
bank, die over 2.345 vestigingen be
schikt.
De Spaarbanken hebben 1.050
vestigingen. Wie zaken wil doen met
de ABN (700 vestigingen), Amro
(850) en de Centrale Volksbanken
(612) zal in z'n buurt altijd wel een fi
liaal van die bank vinden.
Moeilijker wordt het als men klant
is van Van Lanschot, want dan kan
men in slechts zeventien plaatsen te
recht. Staal Bankiers is wat dat be
treft de meest moeilijk 'bereikbare'
bank, die heeft slechts één vestiging
en vanuit Terneuzen of Baarle-Nas-
sau zal men weinig genegen zijn
voor bankzaken steeds naar Den
Haag te moeten.
HOOFDSCHUDDEND
Daar staat tegenover dat deze bank
en Van Lanschot bij de onderzoe
kers een zeer positieve indruk heb
ben achter gelaten. 'Min of meer
hoofdschuddend' hebben de onder
zoekers zich afgevraagd of men bij
De Nederlandsche Crediet Bank,
Mees Hope, Paribas en Crédit
Lyonnais Nederland de organisatie
nog wel onder controle heeft. Als ze
daar zo omgaan niet brieven en geld
van cliënten als met de vragenlijsten
en telefoontjes van de onderzoekers
dan ziet het er voor die klanten niet
best uit.
Het onderzoek betrof ook de dien
sten die banken aan beleggers in
aandelen en obligaties aanbieden.
Gezien de beurskrach van vorige
week misschien geen hoog sco
rende service, maar daarom niet
minder belangrijk, juist omdat de
banken daaruit steeds meer winst
halen.
De onderzoekers concluderen dat
vooral de kleine belegger/spaarder
bij de Bondsspaarbank het beste uit
is. Het gaat dan om bedragen tot
hooguit 50.000 gulden.
SLAPPE WAS
Degenen die wat meer in de slappe
was zitten (tot 250.000 gulden) en
een zelfstandig beroep uitoefenen
zitten bij Staal Bankiers goed. De
grote particuliere belegger annex
ondernemer kan tot pakweg een mil
joen gulden uitstekend zaken doen
met Van Lanschot. Voor hogere be
dragen is de Amro een goede keuze.
Overigens past bij deze beoorde
ling een waarschuwing: als een bank
door de onderzoekers als minder
goed wordt gekwalificeerd, betekent
dat nog niet dat die bank voor al z'n
klanten er met de pet na gooit. Bo
vendien richten nogal wat banken
zich op speciale klanten. Want 'nie
mand kent de mensen zo goed als
biechtvader, de bedelaar en de ban
kier', luidt een Siciliaans spreek
woord. Niettemin blijken de beloofde
bergen soms niet meer te zijn dan
armzalige hoopjes.
Het verschil tussen reiziger en toerist
Door Hans Veldhuis
Wat is het verschil tus
sen een toerist en
een reiziger, als dat
er al is? Beiden gaan misschien al
een of meerdere malen per jaar op
vakantie, bezoeken daarbij mogelijk
een dichtbij of verder weg gelegen
land, genieten er van de zon of de
sneeuw, zijn geïnteresseerd in de
plaatselijke cultuur of houden ervan
gewoon even niets te hoeven doen.
Maar toch worstelt de nationale reis
wereld sinds kort met die vraag.
Want het verschil blijkt er wel dege
lijk te zijn. En er zit, zo blijkt uit een
intensief marktonderzoek dat zo'n
twee jaar heeft geduurd, zelfs brood
in. Althans, voor de reisadviseur die
extra goed kijkt en luistert naar de
argeloze klant die straks het reisbu
reau binnenkomt. Gaat het om een
'gewone' man of vrouw, zonder veel
pretenties en misschien zelfs met or
dinaire tatouages op de arm? Of is
de klant iemand die zich niet confor
meert aan de massa, daarvoor wil
uitkomen en er ook nog voor wil be
talen?
Want juist voor die laatste groep is
het door toeroperator Hotelplan ont
worpen nieuwe reisprodukt bedoeld
dat binnenkort op de markt zal wor
den geïntroduceerd onder de naam
Silver Class Reizen. Reizen met een
zilveren randje. Goud ging kennelijk
nog net iets te ver. Of, zoals het in
een wervingsbrief aan de reisagen
ten heet: „Bedoeld voor een groep,
waarvoor de laatste honderd gulden
in een reissom minder belangrijk
wordt wanneer daar vele extra's,
misschien wel zekerheden, tegen
over staan".
Volgens directeur Frans van Steenis
„gaat het om een kwalitatief zeer
hoogwaardig reisprodukt, dat zich
richt op de top van de massa". Men
sen die gezien hun levensstijl be
hoefte hebben aan 'lifestyle-produk-
ten', die net een beetje meer aan
dacht wensen, meer individueel ge
richt willen reizen en zich niet als
een grijze muis onder de gelijkge
richte massa voelen. „Geen tatoua-
ge-figuren dus", zoals hij bij de intro
ductie aan de verzamelde reisjourna
listen liet weten. Maar wel „maatcon
fectie voor de doelgroep tweeverdie
ners tot twee-tonner met een ge
zonde dosis snob-appeal".
KLOOTJESVOLK
De brochure bestaat voor 75 uit
reizen binnen Europa en voor een
kwart uit tripjes naar bijvoorbeeld
Het Verre Oosten, de Malediven en
de Verenigde Staten. De Europese
bestemmingen concentreren zich
vooral rond de Middellandse Zee en
bevatten de betere hotels en appar
tementen. Waarbij nadrukkelijk ook
gewezen wordt op alle voor de doel
groep relevante criteria zoals golf,
tennis en culturele rondreizen. Het
gewone klootjesvolk is daarin dus
kennelijk minder geïnteresseerd.
De toekomstige Silver Class-reizi-
ger zal daarnaast nog een aantal ex
tra services genieten, zowel op lijn
dienst- als op chartervluchten. Maar
daarover wil men het achterste van
de tong nog niet laten zien. „In ver
band met de mogelijkheid tot kopieë-
ren door andere reizen-aanbiedej-s
op de Nederlandse markt", zo heet
het geheimzinnig.
EIGEN TAXI
Maar de toekomstige Reizigers mo
gen in elk geval al wel rekenen op
een VIP-behandeling, die normaal al
leen voor Very Important Persons of
wel zeer belangrijke mensen is weg
gelegd. Zoals een aparte incheckba-
lie op Schiphol (en dus geen einde
loos gehang in lange rijen van grijze
muizen) en toegang tot de Executive
Lounge op Schiphol als onverhoopt
toch nog moet worden gewacht op
het opeen stapelen van de Massa.
En bij aankomst hoeft de VIP zich
natuurlijk ook niet in de gebruikelijke
bus te wringen om zich dodelijk ver
moeid af te vragen wanneer deze nu
eindelijk eens bij zijn of haar hotel is
en waarom de route is zoals die is.
Want voor de transfer naar het hotel
staat er uiteraard een eigen taxi
klaar.
De kardinale vraag is nu echter
hoe het reisbureau nu moet ontdek
ken wie er tot die klasse van uitver
koren Reizigers behoort. Want je
kunt een klant nu eenmaal niet vra
gen even de mouwen op te rollen.
Vandaar dat Silver Class Reizen, dat
als een zelfstandige toeroperator zal
gaan opereren, zijn verkopers en
verkoopsters (verkoop vindt overi
gens alleen plaats via de 'betere'
reisbureaus) speciaal zal gaan trai
nen. Vooral over de wijze waarop de
doelgroep benaderd moet worden.
VERNISJE
Heeft men eenmaal 'beet', dan is het
belangrijkste werk eigenlijk al ge
daan: de klant met (te) veel geld is
niet langer anoniem. Want het reis
bureau heeft zich verplicht de naam
van de betrokkene rechtstreeks aan
de toeroperator door te geven, zodat
deze de VIP in de toekomst ook zelf
standig lekker kan maken met rei-
zen-met-een-randje.
Het wachten is nu op de toerope
rator die nóg een stapje verder gaat.
En liefhebbers zoekt voor reizen met
een goudkleurig vernisje, of mis
schien wel een met het geschitter
van diamanten. Jan-met-de-Pet
koopt als gewone toerist zijn massa
tripje naar Benidorm of Las Palmas
dan wellicht in de supermarkt. Of
thuis, via de buis. Want verschil moet
er kennelijk zijn. Ook al moet voor
die decadentie (veel) worden be
taald.
Door f
c
gekste
sinds I
banken
gende
strekke
klanten
Het is
rente
dorst,
tot obl
aan de
zoek h(
60 proc
al te n;
plichtin
van Fii
plicht f
dig inzé
Toer
jaar af
nodige
het on
naar dt-
centjes
naar e<
de and
kende
spaarrc
banker
nakijke
cijferd
twee m
verdwe
ciën wi
omdat
zijn.
Toch
'm
tv
Deb
van
lift, i
theek
De
een
'Eige
gebr
voor
is bijt
De
doet
loopt
Het
geïnf
koop
nieuv
ning.
He
alle
een
pothi
word
word
met
miert;
ment.
kenv
ment
