even.
UITBLAZEN
Verouderd Sovjet-management moet wijken voor efficienc
Wfe
'Paus wijst leek kerk uit'
Natuur-
geweld
MOSKOUSE ECONOMEN: 'PERESTROIKA IN HET JAAR 2000 VOLTOOID
SLOTWEEK BISSCHOPPENSYNODE INGEGAAN
1 hoop van
rSShe»^f,^0kker,r°uv
EDRUF
hebbent
geregeld
1 Betaalbaar
Bensioen...
DE STEM ACHTERGROND DINSDAG 27 OKTOBER 1987
iflTEM BINNENL
-DE STEM.
De 70-jarige revolutie
HAAG - Het Rijk i
|oen gulden in Fol
i aantal banken verhel
nde twee jaar de krf
met een kleine 3001
Ander vak
Gesprek
Haags
hoogstandje
Agenda
Klas-genoten
tripboeken
rengen al
37.000 op
WIMKOCK
VOOR de lezer op het
verkeerde been komt
te staan: dit stukje
gaat niet over Engeland.
Het gaat over bomen. En
geland speelt slechts de
bescheiden rol van deco
rum omdat de Atlantische
weergoden een deel van de
archipel, die zich beschermend
uitstrekt voor onze continen
tale kusten, hebben uitgekozen
als toneel voor een van de
zwaarste orkanen van de laatste
paar eeuwen. Voor hetzelfde
geld hadden ze ons kunnen
aanwijzen.
Geboren in de Golf van Bis-
kaye en niet of onvoldoende
opgemerkt door Engelands we
tenschappelijke Pelleboeren,
overviel de orkaan, nu bijna an
derhalve week geleden, een zich
van geen gevaar bewust eiland
en dat terwijl een Nederlands
radiostation daags tevoren zijn
luisteraars had aangeraden een
eventueel voorgenomen reis
naar Engeland maar even uit te
stellen.
Als we zaterdagmorgen
Canterbury uitrijden begint de
Engelsman die met ons mee
rijdt uit te wijden over de storm
en de gevolgen ervan. Van een
afstand hebben wij de zwaarte
van de storm afgemeten aan
het aantal doden dat hij veroor
zaakte. Dat waren er negentien.
Een van hen stierf in een hotel
bed in Hastings, toen een
schoorsteen van het hotel om-
verwaaide en de tonnen we
gende steenmassa zich dwars
door drie slaapkamers boorde.
Er is natuurlijk meer en de.
Engelsman is er vol van. Na
ruim een week zitten er nog
steeds tienduizenden huizen
zonder stroom of telefoon. Tal
van scholen zijn de .hele vorige
week gesloten geweest, hoewel
de herfstvakantie pas gisteren
begonnen is. Nog steeds zijn er
dorpen die over de weg onbe
reikbaar zijn. Ik geloof hem
maar half. „Hij praat alsof hij
het over een oorlog heeft",
schamper ik in gedachten, maar
vijf minuten later word ik stil
van wat ik zie.
Het zijn de bomen. Een der
gelijk verwoesting heb ik nog
nooit gezien. Ik herinner me
door een windhoos platgelegde
percelen naaldhout. Maar
windhozen treffen slechts be
trekkelijk kleine stukken land,
springen dan weer verder en
trekken zo hun smalle hink-
spoor van vernieling. Het bo-
menkerkhof, waarin een deel
van Engeland is veranderd,
strekt zich uit over tien graaf
schappen, tot in het hart van
Londen, waar je zou verwach
ten dat de torenhoge barrières
van staal, beton en glas een
simpele boom wel konden be
schermen tegen woedende
windstoten.
Onze snelle verkennings
tocht strekt zich zigzaggend uit
van de'zuidkust tot aan Cam
bridge, noordelijk en anderhalf
uur rijden van Londen. Elke
blik naar buiten omvat tiental
len omgevallen bomen tegelijk.
De gevelde bomen zijn alleen
per computer te tellen. De
schattingen luiden twee tot drie
miljoen. Statistisch gezien lijkt
dat niet veel op de honderd
miljoej bomen die de Forestry E
Commission (Bosbouwdienst)
minuilimnminimum
in 1980 op de Britse eilanden
telde, maar alle schade is aan
gericht in een beperkt deel van
het land.
Wat een chaos het geweest
moet zijn, nu ruim een week ge
leden, is goed te zien. Alle we
gen die wij volgen zijn zonder
uitzondering versperd geweest
door omvergewaaide bomen.
Soms maar door een paar,
maar heel dikwijls door tiental
len bomen over nog geen hon
derd strekkende meters. Alleen
de wegversperrende delen zijn
weggezaagd, de rest heeft men
zo gelaten. Het duurt minstens
een jaar eer alles wat omverge
blazen is of van de stammen af
gerukt, zal zijn opgeruimd. In
houtwallen en windschermen
zijn brede bressen geslagen. De
velden liggen bezaaid met tak
ken van allerlei grootte. In een
klein dorpspark dat we passe
ren zijn alle volwassen eiken en
beuken geveld. In één explosie
van natuurgeweld lijkt het wel
want hun stammen liggen vol
maakt parallel.
Reusachtige, nooit ge
snoeide en alleenstaande eiken,
die er een mensenleven of lah-
ger over hebben gedaan om een
volmaakt symmetrische kruin
te ontwikkelen, hebben de helft
daarvan verloren. Tal van die
reuzen liggen ontworteld in de
velden en sommige zijn gewoon
afgeknapt. Eiken stammen van
meer dan een halve meter door
snee! Een heuvelrug die sinds
mensenheugenis werd be
kroond met een beukenbos' is
door de storm volkomen kaal
geschoren. Dit is het gewone
beeld dat zich ononderbroken
opdringt aan de voorbijganger.
We hebben het dan nog niet
over de tienduizenden kostbare
en zeldzame bomen die gesneu
veld zijn in historische parken
en botanische tuinen.
Het geschonden landschap
roept deernis op en een gevoel
van groot verlies. Toch is dat
verlies betrekkelijk. Wat de na
tuur doet is uiteindelijk welge
daan, zeggen de deskundigen in
de steeds meer hout verpul-
pende Sunday Times (deze
week met 120 pagina's de 'dik
ste aller tijdenr). En dat is na
tuurlijk waar. De reiziger die
volgende zomer voorbijkomt,
als de ravage is opgeruimd en
nieuw lover de wonden van af
gerukte takken verbergt, ziet
niets meer van het grote verlies
dat degenen hebben geleden
die naast of onder die bomen
woonden.
Alleen die solitairen in het
veld met hun grillige, scheve
kruinen, zullen nog lang getui
gen van de ramp, zoals er altijd
al van die asymmetrische een
lingen hebben gestaan, getui
gend van vorige orkanen. Maar
acht, hoevelen van de passan
ten hebben oog voor het ver
schil tussen een symmetrische
en een asymmetrische eik?
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen-adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen).
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres; Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
24,20 'per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice;
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Leo van Vlijmen
AAN HET jammerlijke
aanbod in de winkels is pe
restrojka net zo min af te
lezen als aan de nog steeds
lange wachttijden op de
vliegvelden of de onbe
schoftheid waarmee Mos-
kouse taxichauffeurs hun
passagiers behandelen.
De 'ombouw' blijft echter niet
alleen menige buitenlander
verborgea Ook de arbeiders
van de Zil-autofabriek kon
den nog maar enkele maan
den geleden bij een bezoek
van de Moskouse partijsecre
taris Boris Jeltsin slechts
melden dat zij van pere-
stroika nog niet veel gemerkt
hadden.
Hoe moet je je trouwens een
'herstructurering' voorstellen
in het grootste land ter wereld
waar je tien vlieguren met
een viermotorige jet nodig
hebt om van de westgrens
naar de oostgrens te komen?
Een land met meer dan hon
derd volkeren en evenzovele
talen en tradities. Een land,
dat niet alleen in het Aziati
sche gedeelte, maar ook in de
Europese steden, tot in Mos
kou toe, op bepaalde punten
nog altijd een onderontwik
kelde indruk maakt.
En daarover begint dan al
direct het conflict met Vladi
mir Kwint, een van de brei
nen van perestroika op het
Economisch Instituut van de
Academie van Wetenschap
pen. Kwint noemt het idee dat
de Sovjetunie met een natio
naal produkt van ruim 700
miljard roebel (1 roebel
3,30) een ontwikkelingsland
zou zijn ridicuul. „De nood
zaak voor onze perestroika
ligt ergens anders".
En dan rekent hij op een
klein stukje papier voor: „In
het verleden namen we ge
noegen met een jaarlijkse
groei van 3 procent. Dat bete
kent dat we 13,5 miljard roe
bel meer te besteden hebben
Onze bevolking neemt jaar
lijks met 2 miljoen toe. Daar
voor moeten we 4 miljard roe
bel uittrekken. Blijft over 9,5
miljard. Laten we nu eens een
probleem nemen als de nood
zakelijke hervorming van het
middelbaar onderwijs. Dat
zou ons vier miljard kosten;
blijft er nog 5,5 miljard over.
En dan willen we bijvoor
beeld nog iets doen voor de
gepensioneerden. Daar heb
ben we er 55 miljoen van in de
Sovjetunie. De meesten van
hen hebben vanwege de Bur
geroorlog en de moeilijke pe
riode daarna geen behoorlijke
opleiding gehad, konden
daarom alleen maar eenvou
dig werk doen, kregen dus een
laag loon en krijgen nu een
laag pensioen. Als we ze tien
roebel per maand meer geven
- en dat is echt niet overdre
ven veel - dan hebben we aan
onze 5,5 miljard roebel niet
eens genoeg".
Vladimir Kwint kijkt
triomfantelijk op van zijn pa
piertje en constateert: „Wij
hebben dus perestroika niet
nodig omdat we onderontwik
keld zijn, maar omdat we an
ders de economische, educa
tieve en sociale problemen
niet kunnen oplossen. Daarom
moeten wij onze produktie
drastisch verhogen. Maar er is
nog een ander probleem. In
het Europese deel van ons
land beginnen de delfstoffen
op te raken. Nu al halen we
ruim 75 procent van onze olie
en onze mineralen uit Siberie.
Ons grote arbeidspotentieel
bevindt zich echter in Cen
traal- Azie en de fabrieken die
de delfstoffen kunnen ver
werken liggen in het Europese
deel. Welnu, die twee proble
men, verhoging van de pro
duktie en de organisatie van
het werk over reusachtige af
standen stellen enorme eisen
aan een hoog ontwikkeld ma
nagement. En helaas hebben
we moeten constateren dat
het daaraan ontbreekt. Pere
stroika is dus in eerste instan
tie: ontwikkeling van het ma
nagement, bevordering van
de efficiency".
Maar hoe komt het dan dat
het management niet met zijn
tijd is meegegaan? Kwint legt
uit: „Het management-sys-
teem dat we tot nu toe kenden
stamt nog uit de jaren dertig.
Dat was een bureaucratisch
systeem met als kenmerk de
grote macht van de ministe
ries. Zo'n systeem kan heel
goed functioneren in oorlogs
tijd, maar we leven nu in
vrede en bovendien in een
nieuw tijdperk, met als ken
merk de grootschaligheid en
dan werkt een zuiver admini
stratief management natuur-
Joeri Toesjoenov en Vla
dimir Kwint, perestroika-
economen - foto leo van vlijmen
lijk niet. We hebben nu een
flexibel management nodig
dat niet vanuit een centrum,
het ministerie, tot in details
alles krijgt voorgeschreven,
maar dat ter plekke zelf be
slissingen kan nemen. Welnu,
dat is perestroika".
Wat Vladimir Kwint heeft
uitgedokterd zal hem door de
ministers en het personeel op
de ministeries niet in dank
zijn afgenomen. „We moeten
in twee richtingen werken.
Van de ene kant gaan we het
aantal ministeries drastisch
verminderen en het personeel
op de resterende ministeries
nog eens flink inkrimpen. Dat
is een forse operatie, want we
hebben 108 unie-ministeries
en nog eens ruim 800 ministe
ries in de afzonderlijke Sov
jet-republieken. En van de
andere kant grijpen we terug
naar een idee dat Lenin in
dertijd lanceerde: de sovnar-
choz. Dat waren regionale ra
den voor de economie die ten
tijde van de NEP (Nieuwe
Economische Politiek) uitste
kend functioneerden. Derge
lijke organen zijn veel beter
in staat tot coördinatie omdat
zij dichter bij de bedrijven
staan".
Efficiënt management is
natuurlijk al heel wat, maar
hoe moet dat management de
arbeiders efficient aan het
werk krijgen? Want absen
teïsme (vanwege verknocht
heid aan de fles), ongeïnteres
seerdheid en slordig werk zijn
immers de belangrijkste oor
zaken van de te lage produk-
tiviteit.
Dat is het werkterrein van
Kwints collega Joerij Toe-
sjoenoev. Hij vertelt, dat in
1995 de arbeidsproductiviteit
in vergelijking met 1985 onge
veer 2,5 maal zo groot moet
zijn. „We willen daarvoor
geen nieuwe ondernemingen
oprichten, maar denken dat te
kunnen bereiken door reorga
nisatie en uitbreiding van de
bestaande bedrijven. En na
tuurlijk door invoering van
moderne technologieën".
Dat is allemaal goed en wel,
maar hoe denken ze de arbei
ders efficiënt aan het werk
krijgen? Daar is toch een
mulans voor nodig. En
Gorbatsjov tijdens het zoi,
plenum van het Centrale
mité niet gezegd
vruchten van perestroika
na 1990 geplukt zullen
worden. Bovendien h
toch tegelijkertijd aangei
digd dat per 1 januari
staande een aantal staal
sidies op bijvoorbeeld bro
melk en vlees, maar ook j
het openbaar vervoer zi
komen te vervallen. Met
dere woorden het leven wori
duurder en de mensen zoi
ondanks een versobering
nog harder moeten werken"
Kwint: „Maar de
gaan ook omhoog, kunnen 3
thans, dankzij het nieu
systeem van zelf-financier.
omhoog gaan. We hebben bi
voorbeeld een proef ged
met een ingenieurs-collec.
in Leningrad. De meeste led
van dat collectief wilden b
der en efficiënter gaan v
ken. Enkelen vielen af. 1
de produktie steeg en het cc
lectief had de besc]
over dezelfde loonsc
voorheen toen de afvallen!
nog bij hoorden. Iedereen d
lid was gebleven van heta
lectief kreeg nu dus
loon. En per 1 januari 1
zullen 60 procent van alleot
dernemingen in de Sovjetu
volgens het systeem van a
financiering kunnen opc
ren. Dat wil zeggen, dat zijl
naargelang de produktivitq
stijgt over een grotere loj
som kunnen beschikken. Dij
komt dan nog bij dat we«
bezig zijn om het systeemvi
de verdeling van de loons
te herzien. Maar dat proces|
natuurlijk nog ingeu
der".
Kwint en Toesjoenov z
beiden optimistisch over dj
kansen van perestroika. 1
het lopende en het volgen
vijfjarenplan moet de
structurering haar
krijgen. En de vorming v
een nieuw management r
in het jaar 2000 gereali
zijn. Het klinkt erg opü
tisch.
jTERDAM - Anne-
van Grinsven, corres-
iente voor de 'gezamen-
omroepen' in Suri-
en door Kamerlid
"jn KRO's Echo be-
jdigd van intieme con-
i met enkele hoge Su-
pieten, had die
tiding makkelijk kun-
[bleek tot bijna ieders ver-
Lg gisteren tijdens het
[geding dat Van Grinsven
[onze Haagse redactie
jl daarvoor zal de Raad
i termijn worden verst
tken aan een saneringsop
..snde tijd zullen drie on-
lelij ke personen als een
jraad het doen en laten
[fokker nauw volgen.
_ster De Korte (Economi-
[Zaken), Fokker en de ban-
hebben een akkoord van
j inhoud gesloten. Gisteren
de voorwaarden open
gemaakt en lichtte De
tde Kamercommissie voor
:he Zaken in over de
engekomen afspraak. Ko-
donderdag zal de Ka-
(ADVERTENTIE)
Door Jan Bouwmans
DE LEUVENSE hoogle
raar Jan Kerkhofs SJ zei
het vorige week vrijdag
nog op een symposium in
Tilburg. Degene die in de
katholieke kerk heilig ver
klaard wil worden doet er
beter aan om geen leek te
zijn. En al helemaal geen
gehuwde leek.
De Napolitaanse arts Giu--
seppe Moscati heeft deze
beide hindernissen genomen.
Zondag is hij door paus Jo
hannes Paulus II officieel hei
lig verklaard. Dat gebeurde
tijdens een langdurige plech
tigheid op een goed gevuld St
Pietersplein.
Het is geen louter toeval
dat de heiligverklaring van
deze op 12 april 1927 in het
harnas gestorven arts, vader
van twee kinderen, gebeurt
tijdens de bisschoppensynode
Dit signaal van de pai
komt aan het begin van
slotweek van de synode. Is i
een veeg teken? W§n| bis
schoppen willen'"zich op eei
synode nog wel eens uitei
mate gevoelig tonen voor di
soort pauselijke signalen.
over de roeping en zending
van de leek in kerk en wereld.
De paus verwees in zijn
preek naar de synode, die deze
week ten einde loopt. Deze
preek en de heiligverklaring
zelf kunnen worden opgevat
als de bijdrage van de paus
aan de standpuntbepalingen
van de synode, juist op het
moment dat die zich in de
cruciale fase bevinden.
De roeping tot heiligheid
van de leken stond centraal in
de pauselijke preek. Dit hei
ligheidsthema wordt vanuit
het. centrum van r.k.-kerk
steeds weer gepusht op de sy
node. Nu wordt elke gelovige
geacht naar heiligheid te stre
ven. Het is geen bijzondere of
specifieke zaak voor leken.
Gaat het dan wellicht om een
bepaald type heiligheid, dat
men graag tot hoofdzaak van
deze synode ziet uitgroeien?
De paus beschreef Moscati
niet als een heilige zoals het
ook kan. Hij beschreef hem
evenmin als het kwalitatief
betere voorbeeld in zijn soort.
Nee, de Napolitaanse arts
hoogleraar werd gepresen
teerd als de concrete verwer-
kelijking van hét ideaal van
de christenleek.
Nuchtere noordelingen zul
len er moeite mee hebben om
hetgeen deze man heeft ge
daan als heel bijzonder té be
stempelen. Hij was hoofd van
een ziekenhuisafdeling voor
ongeneeslijk zieken. Het bij
zondere aan hem moet zijn
benadering van zijn patiënten
geweest zijn. Die waren, zo zei
de paus, nooit alleen maar li
chamen die behandeld moes
ten worden. Hij zag altijd de
hele mens voor zich. „De arts
had niet alleen lichamen te
behandelen, maar ook zielen",
was de beroepsinstelling die
hij ook zijn studenten in
prentte.
Misschien was hij zijn tijd
vooruit in het onderkennen
van het gewicht van de psy
chologische dimensie in het
bedrijven van de geneeskunst.
Maar artsen die zich tegen
woordig nog zouden beperken
tot het voorschrijven van pil
len en poeders, vallen bij hun
patiënten door de mand.
Blijft de vraag of het soms
overtrokken is om Giuseppe
Moscati uit Napels te bestem
pelen tot het ideaal van een
priesterleek? Het signaal van
zijn heiligverklaring richting
synode kan nauwelijks iets
anders zijn dan de boodschap
dat leken die heiligheid tot
roeping hebben, hun heilig
heid niet in de kerk moeten
zoeken, maar in de wereld. De
leek wordt als het ware voor
en ter wille van zijn heilig
heid de kerk uitgewezen.
een boodschap uitgeven,
van de vijf opstellers his
is monseigneur Dario
Ion Hoyos. De Colombi
bischop die als secretaris
de CELAM over heel Lafiji
Amerika een compui
teem heeft opgezet, ter
king van de bevrijdini
logen.
in
ruim
ZE stonden er een onwennig
en giechelend bij, toen ze tekst
en uitleg kregen in de hal van
het gebouw van de Tweede
Kamer. Robin Linschoten en
Erica Terpstra - beide WD-
kamerleden en redelijk Be
kende Nederlanders - doen
net als Mies Bouman „en nog
een aantal mensen" mee aan
een actie van de AVO.
De AVO is een club die zich
beijvert om mensen met een
handicap aan werk te helpen.
Afgelopen week jubileerde de
AVO en bij die gelegenheid
leek het de organisatoren van
het jubileumfeest een leuk
idee een aantal Bekende Ne
derlanders een schilderstukje
te laten schilderea
En dus stonden ze daad.
Erica Terpstra en Robin Lin
schoten voor een schildersezel
met een doek (formaat 80x70
cm) keurig opgespannea Elk
van de Bekende Nederlanders
krijgt twee doeken, met een
schildersezel en toebehoren.
Dat zijn een doos vol olieverf,
een schildersmes, een groot
aantal penselen en een boekje
met handleiding. Na lezing
van dat boekje moet iemand
met een gemiddelde intelli
gente olieverf op een doek
kunnen zetten.
Wie er desondanks niet uit
komt en in de knoei blijft zit
ten, kan zich tot Marte Röling
wenden. Dat is een Beroemde
Schilderes uit Haarlem, die
bovendien graag in de be
langstelling staat.
De kandidaat-schilders
moeten uiterlijk half januari
hun 'kunstwerken' inleveren
bij de AVO. De schilderstuk
ken worden een maandje la
ter openbaar geveild en de op
brengst is bestemd voor de
gehandicapten. De organisa
toren rekenen op een gemid
delde opbrengst van 4.000 gul
den per doek.
„Als het dat ook opbrengt,
kies ik een ander vak", zegt
Erica Terpstra. Ze heeft zich
de afgelopen dagen met haar
handleiding opgesloten en
hoopt binnenkort te kunnen
aanvangen met haar schilde
rijen. Wat het moet worden?
„Dat weet ik niet, ik wacht
maar op inspiratie".
Robin Linschoten heeft het
voorlopig nog te druk om na
te denken aan zijn schilder
kunstige uitstapje. „Het zal
wel het Kerstreces worden,
voordat ik er aan toe kom".
OF het opzet was of niet, dat
werd niet duidelijk. Maar de
dames en heren Eerste- en
Tweede Kamerleden waren
niet erg tevreden over hun ge
sprek met de president van El
Salvador, José Napoleon
Duarte. Die bezocht verleden
week gedurende drie dagen
Nederland. De laatste dag
was een officiële met ont
vangsten door premier Lub
bers, de koningin en een ge
sprek met het parlement.
De parlementariërs hoor
den van de president „eigen-
Erica Terpstra
..4000 gulden..
FOTO DE STEM J0HAN VAN GURP
lijk helemaal geen nieuws".
Maar veel tijd om de presi
dent wel wat nieuws te ont
lokken bleek er niet te zijn
voor de Kamerleden. Voor het
gesprek was welgeteld één
uur uitgetrokken en dat uur
werd nagenoeg geheel gevuld
met een monoloog van de pre
sident.
De voorzitter van het ge
sprek, de PvdA-senator Baar-
veld-Schlaman, had eerst tien
minuutjes vragen gesteld, na
mens de Kamerleden, waarop
Duarte een verhaal van ruim
een half uur afvuurde.
„Zodoende bleef er nog
maar dik vijf minuten over
voor het stellen van wat kriti
scher vragen", zegt een van de
Kamerleden wat gefrus
treerd. „Ik wil niet de schuld
aan Duarte geven. Hij wist
misschien niet dat het een ge
sprek moest worden, maar het
is wel een les voor de volgende
keer".
Hoe dan ook, wat Duarte de
Kamerleden - vertrouwelijk -
te vertellen had, stond de
zelfde dag al in alle kranten.
De daags ervoor gehouden
persconferentie was door
Duarte aangegrepen om zijn
complete repertoire af te
draaien. Kern ervan bestond
uit een toelichting op het vre
desplan, aangevuld met een
roerend appèl op de Neder
landse bevolking te doen, hem
en het Salvadoraanse volk
vergiffenis te schenken voor
de moord op vier Ikon-jour
nalisten in 1982.
„Het departement van Bin
nenlandse Zaken niet dyna
misch? Bunk, meneer de
voorzitter, utter bunk. Onzin,
in beter Nederlands".
(Cees van Dijk, turbo-minis
ter van Binnenlandse Zaken
op de Amerikaanse toer.)
OP de dag dat het Nederlands
elftal zich probeert te kwalifi
ceren voor de eindronde van
het Europees voetbalkam
pioenschap in West-Duits-
land, bespreekt de Tweede
Kamer de internationale af
spraken die zijn gemaakt om
voetbalvandalisme te bestrij
den.
Die afspraken werden ge
maakt in 1985 naar aanleiding
van de onlusten in mei van
dat jaar bij de finale van de
Europacup in Brussel. De
voetbalminnaars onder de po
litici kunnen overigens gerust
zijn: het onderwerp wordt
morgen in de middaguren be
handeld en is ruim voor de af
trap van Nederland tegen Cy
prus beëindigd.
De Kamer praat vandaag
over de begroting van het mi
nisterie van Landbouw en de
wettelijke regeling voor het
werken met behoud van een
uitkering. Dat debat wordt
donderdag afgerond, de land
bouwbegroting woensdag.
Dan heeft de Kamer tevens de
afslanking van de rijksover
heid op het programma staan.
Donderdag staat een debat
over de rakettenbasis in
Woensdrecht op de agenda en
tevens de behandeling van het
wetsvoorstel om aan Ambo
nezen die in 1951 en 1952 door
de Nederlandse overheid naar
ons land zijn gehaald gedu
rende drie jaar een uitkering
te geven van 2.000 gulden, de
zogenaamde Rietkerk-uitke
ring. De Kamer stelt donder
dag de voorwaarden vast
waaraan de betrokkenen
moeten voldoen om de uitke
ring te krijgen.
HANS van Mierlo is een prin
cipieel mens. Zo verkondigde
hij enkele maanden geleden
in deze rubriek „nooit mee te
werken aan programma's als
'In de hoofdrol"' (van Mies).
Reden voor de weigering: dat
soort programma's gaat niet
over politiek en dient alleen
maar om je te vergapen aan
de politicus als mens. Niets
voor Van Mierlo dus.
Dat bleek afgelopen zater
dag toch anders te kunnen,
want het tv-programma
'Klasgenoten' (van Koos)
draaide om de geboren Bre-
danaar. Van Mierlo was er te
zien temidden van zijn klas-
Zoveel is nu al zeker, datiljsTERDAM (ANp)
synode geen eigen afgera d yan
rapport zal produceren. Mi ieke veUi van stri
zal het laten bi) enkele los eken bij Sotheby's
aanbevelingen. Dat geeftnsterdam heeft
paus in elk geval veel ra» JJ.OOO opgebracht
ruimte om er naar agf
goeddunken mee te handel» itheby's brengt (ook
^ag nog) de unieke
I llectie stripboeken on-
i de hamer van Betty
s(44).
De collectie Bloos is een
de grootste en belang-
tete in ons land. De
ste prijs werd maan-
betaald voor het al-
'Wietje en Krol in
«ka' 1335) uit de
e BloncÜe en Blinkie.
betrof hier een tien-
ten jaren oude eerste
genoten van het CanisiiS
lege in Nijmegen (kwe
ver voor intellectueel 1
liek Nederland).
De aandachtige kijker B
onder meer vernemen 1'
Van Mierlo 'als
twaalf' - „da's typisch®
daas" - iedere keer f
heimwee overvallen werijj
de gedachte alleen al c
na een vakantie weert
Nijmegen diende terug B»
ren, dat hij zijn vrije
meermaals placht dooi
brengen met het be
van parende reigers in de w
sen bij Ubbergen en dal'
kort na zijn vertrek van»
jezuïetencollege meteen
zijn geloof af donderde'.
En waar Herman
Van Mierlo's
Klasgenoten, zich
eind van het program®1;
verleiden tot het spelen';
een stukje piano, L
leerling van het Cams®
geheel eigen interpretatie
'La Mèr', hét succesnur
destijds van de Fransen
sonnier Charles Trenet
Volgens de voorlicb®
de D66-fractie in de
was Van Mierlo's aan»
heid niet in strijd met®
uitsprakea „Van Mierlo^
het een leuk programs'
te doem En bovendienn
al andere politici als
Kok en Dick Dolman erfl
gezeten". Dat hij van w
had genoten bleek ook
loop, toen hij met éénv® d
voormalige maatjes (tw®J|
recteur van een Vr"
hotel in Hilversum]
de kleine uurtjes de
wonderen uit diens
heeft genoten.
eindredactie
pieter eggen
(ADVERTENTIE)
'n Brochure?
'"wyerzekeringenchrleeur
01 b*l: (010) 454 80 20
ide No!? e,n met een onver
<er nü^f andse re9ering w
indi^ Het aandeel va
,0c tneis daarmee vergroot
Lin lde Nederlandse vliegtu
ié 7ao 2a' de beslissing var
kzoek^1, De Korte' a,s een
;tatw!S?pporten terecht ko
in de ncUHK d®, minister wein
i Weeth ,e tosten.
In a*?n wel dat hij met
1 hHzirh ,er beschikkin
veel m-r op 660 Punt vvaaro
>iXenenenin Fokker ge
indient?" 2,)n om het nJ
slagen 009 steeds een
®euvria (°m maar et
m. 9 zo laa3 blijven) en i
fi' moeten w^h'1 2l'n 2el,s v
[toiist Swamn vers,erkt I
Pken steiflü moet wordf
^amlnworu®" ^n forse sa
food h» m-k!ng z°eken met
Brv°orl?«fteL De Korte
de rest, inderdaad: op
