Steilstarter
Barschel maakte
loodrechte val
Dood Barschel dramatisch hoogtepunt in schandaal zonder weerga
M»RI
Uganda viert 25
jaar waardeloze
onafiiankelijkhel
[arm Dost vei
irotest de reel
AMSTERDAMSE
Loed hoger op
[eursplein
DE STEM EXTRA ACHTERGROND DINSDAG 13 OKTOBER 1987
VAN BRILJANTE LEERLING EN STUDENT TOT VERGUISD POLITICUS
jjjgTEM BUITENLAND
rÉENPEAC
Per trein
moest Ko"
Ka5?'®5™™
T48
Door Rink Drost
EEN BRILJANTE leer
ling, een briljante student,
een briljante politicus,
hard in de omgang met
anderen, doch in feite ge
voeliger dan hij zich naar
buiten voordeed.
Dat was Uwe Barschel, de
man die een loodrechte val
maakte na een steile zakelij ke
en politieke carrière, waarin
hij het hoogtepunt nog lang
niet leek te hebben bereikt. 43
Jaar was hij toen hij stierf,
ontluisterd en verbitterd,
maar tot het laatst strijd
vaardig.
Op 13 mei 1944 werd Uwe
geboren in Glienicke, een
voorstad van het toen zwaar
gebombardeerde Berlijn. Na
de oorlog groeide de jonge
man op in het landelijke
Schleswig-Holstein, waar
zijn studieresultaten op de la
gere school al ver boven de
middelmaat uitstaken.
Ook zijn politieke belang
stelling mocht meer dan mid
delmatig worden gènoemd.
Op achttienjarige leeftijd
trad hij toe tot de Junge
Union. Vijf jaar later was hij
voorzitter van de afdeling
Schleswig-Holstein. Weer
twee jaar later, 1969, werd hij
plaatsvervangend voorzitter
van de CDU in Duitslands
noordelij kste deelstaat.
In 1971 bezette Uwe Bar
schel, 27 jaar oud, al een
CDU-zetel in de landdag in
Kiel. Twee jaar later was hij
fractievoorzitter.
Zijn studieresultaten had
den inmiddels gelijke tred ge
houden met zijn politieke
carrière. In 1970 promoveerde
hij tot doctor in de rechten (in
Nederland de magisterstitel -
mr.) en in 1971 mocht hij zich
ook doctor in de filologie noe
men.
Al in zijn middelbare
schooltijd had Uwe Barschel
zijn politieke engagement
niet onder stoelen of banken
gestoken. In de hele Bondsre
publiek baarde hij opzien
toen hij, als voorzitter van de
leerlingenvereniging van zijn
gymnasium, de nazi-opvolger
van Hitier, Grossadmiral
Karl Dönitz, voor een lezing
op de school uitnodigde. In die
tijd bleek ook zijn harde om-
Het stoffelijk overschot van Uwe Barschel wordt naar
de ambulance gebracht. -fotoap
gang met anderen. Toen hij in
het bestuur van de leerlin
genvereniging gekozen wilde
worden, beschuldigde hij zijn
medekandidaat van homo
seksualiteit. Die trok zich
boos terug.
Na zijn gymnasiumoplei
ding studeerde Uwe Barschel
rechtswetenschappen, sociale
economie, politicologie en pe
dagogiek aan de universiteit
van Kiel. Toen hij zijn eerste
doctorsgraad behaalde, was
hij al drie jaar voorzitter van
de Jonge Union en een jaar
plaatsvervangend CDU-
voorzitter in Schleswig-Hol
stein.
In de Kieler landdag bleef
Barschel niet lang op de frac-
tieleidersstoel zitten. Onder
ministerpresident Gerhard
Steltenberg (die vooral na
Barschels druk van Bonn
naar Kiel was teruggekeerd)
werd Uwe Barschel in ja
nuari 1979 minister van fi
nanciën in Schleswig-Hol
stein. Zeven maanden later
wisselde hij die post voor die
van minister van binnen
landse zaken.
Toen in 1982 Steltenberg
weer naar Bonn ging, om er
bondsminister van financiën
te worden, nam Barschel het
ministerpresidentschap over.
Met zijn 38 jaar was Barschel
de jongste ministerpresident
die de bondsrepubliek ooit
heeft gekend. Hij voerde zijn
CDU bij de verkiezing van
vier jaar geleden naar een
comfortabele absolute meer
derheid in de landdag.
Dit jaar ging het met de
CDU in Schleswig-Holstein
aanmerkelijk minder goed.
De vooruitzichten voor de
verkiezingen waren ronduit
slecht, enerzijds door het
landbouwbeleid van de rege
ring in Bonn en de felle rich-
tingstrijd tussen CDU en
CSU, anderzijds door de uit
stekende campagne van de
sociaaldemocraten onder lei
ding van de in alle omstan
digheden evenwichtige Björn
Engholm. Vlak voor de 'hete
fase' in de verkiezingsstrijd
raakte Barschel zwaar ge
wond bij een vliegtuigonge
luk. Hij overleefde als enige
van de vier inzittenden.
Terwijl de SPD-campag-
neleiders met het oog op Bar
schels ongeluk een faire ver
kiezingsstrijd beloofden, koos
de CDU voor een heel andere
strategie. Al dan niet met me
deweten of zelfs op instigatie
van Barschel werd het vlieg
ongeluk in de campagne uit
gebuit en kreeg de verkie
zingsstrijd een ronduit onver
kwikkelijk karakter. De
rechter verbood de CDU zelfs
een krant te verspreiden met
valse aantijgingen tegen de
SPD en de Groenen.
Los daarvan ontstond kort
voor de verkiezing op 13 sep
tember het schandaal waarin
Uwe Barschel zijn vroegere
persmedewerker Reiner
Pfeiffer en het weekblad Der
Spiegel de hoofdrolspelers
werden. Het schandaal leidde
tot Barschels aftreden als mi
nisterpresident en leek nu
ook te leiden tot zijn aftreden
als Landdaglid voor de CDU.
De gestorven politicus ge
noot tot voor kort bij vriend
en vijand veel respect van
wege zijn enorme uithou
dingsvermogen en zijn hel
dere inzichten. Die laatste
trokken ook ver buiten zijn
deelstaat de aandacht. Maar
geliefd bij zijn achterban is
hij nooit geweest. Daarvoor
sprong hij te onzacht om met
zijn politieke tegenspelers en
zijn ondergeschikten. Volgens
vrienden heeft hij voortdu
rend last gehad van zijn ge
brek aan populariteit en ge
liefdheid.
Uwe Barschel was ge
trouwd met Freya von Bis
marck, een nazaat van de ar
chitect van de Duitse eenheid.
Het echtpaar had vier kinde
ren, Barschels moeder leeft
nog.
Door Rink Drost
DE DOOD van de 43-jarige
Schleswig-Holsteinse ex-minis
terpresident Uwe Barschel is het
wel zeer onverwachte voorlopige
hoogtepunt in een schandaal dat
in het naoorlogse Duitsland zon
der weerga lijkt.
De ontwikkelingen op een rijtje:
4 september: de slotfase van de
verkiezingscampagne is ronduit on
verkwikkelijk geworden. In kort ge
ding laten de SPD en de Groenen de
CDU verbieden, een krant te ver
spreiden met valse beweringen over
strafvrij heid voor seksuele omgang
met kinderen, waar de SPD en de
Groenen voor zouden willen ijveren.
7 september: bijna een week voor
de landdagverkiezing van 13 septem
ber 1987 lanceert het weekblad Der
Spiegel verhalen, waarin wordt ge
sproken van ongeoorloofde zwart-
makingspraktijken van de kant van
de CDU in de verkiezingscampagne.
Vooral de valse aangifte wegens be
lastingontduiking tegen Barschels
voornaamste tegenstander, SPD-
fractieleider Björn Engholm, komt
ter sprake. Volgens Der Spiegel trok
Barschel aan de touwtjes.
12 september: de dag voor de ver
kiezing wordt bekend, dat Barschels
vroegere persmedewerker, ambte
naar Reiner Pfeiffer, in Der Spiegel
met een groot aantal details over on
wettige CDU-praktijken komt, die
Barschel zou hebben bedacht. Het
gaat niet alleen om de valse aangifte
tegen Engholm, maar ook om de op
dracht hem te bespioneren om hem
te kunnen beschuldigen van seksuele
uitspattingen en homoseksuele nei
gingen. Ook is er sprake van, dat
Pfeiffer in opdracht van Barschel
een afluistermicrofoontje moest be
zorgen, dat PTT-ambtenaren in Bar
schels telefoon zouden moeten vin
den. Op die manier kon Engholm van
ongeoorloofde campagnepraktijken
worden beshuldigd.
13 september: Barschel maakt van
de affaire-Barschel de affaire-Spie
gel. Hij dient aanklachten in tegen de
redactie van de Spiegel en Pfeiffer.
Hij pleit voor een onderzoekscom
missie uit de landdag, die moet aan
tonen dat alle beschuldigingen je
gens hem 'smerige leugens' zijn.
Pfeiffer blijft bij zijn beschuldigin
gen en doet er bij journalisten van
andere media nog een schepje boven
op. Bij de landdagverkiezing verliest
de CDU haar meerderheid. Zelfs met
de FDP samen komt ze maar op de
helft van de landdagzetels.
14 september: de FDP blijft bij
haar toezegging aan de CDU, bereid
te zijn tot een coalitie. Onderhande
lingen met de SPD worden afgewe
zen. De Spiegel-redactie verwerpt
verwijten, dat ze de verkiezingsuit
slag zou hebben beïnvloed.
16 september: De FDP laat weten,
wel met de CDU over een coalitie te
willen onderhandelen, maar pas mi
nisters te willen leveren wanneer de
verwijten tegen Barschel en de CDU
ongegrond blijken. De SPD in zowel
Kiel als Bonn stelt Barschel tenmin
ste politiek verantwoordelijk voor
het schandaal en eist zijn aftreden.
18 september: Barschel deponeert
acht verklaringen onder ede bij een
notaris, waarin hij zich onschuldig
verklaart. In een voor de tv uitgezon
den rede van ruim een uur geeft hij
het publiek zijn erewoord, dat hij on
schuldig is.
19 september: de FDP spreekt haar
vertrouwen in de CDU en Barschel
uit.
20 september: in voor-exemplaren
van Der Spiegel van de 21-e breidt
Pfeiffer zijn beschuldigingen uit.
Barschel zou de geestelijke vader
zijn van een valse brief op papier
van de Groenen,', die een wig moest
:óen
drijven tussen Groenen en SPD.
21 september: de FDP neemt voor
zichtig afstand tot de CDU. Fractie
leider Zumpfort eist van zijn toe
komstige coalitiepartner, dat 'de
zwij nestal wordt uitgemest'. Hij wil
niet meer tegelijk met Barschel voor
de camera's verschijnen. Privédetec-
tive Harry Piel bevestigt Pfeiffers
beweringen over het schaduwen van
Engholm. De naam Barschel zou bij
de opdracht niet zijn genoemd.
23 september: Barschel maakt be
kend, dat hij had willen aftreden,
maar dat zijn fractie, de partij en
zijn voorganger Steltenberg - nu mi
nister van financiën in Bonn - hem
hadden overgehaald aan te blijven.
25 september: Barschel kondigt
verrassend zijn aftreden aan, met in
gang van 2 oktober.
2 oktober: installatie van de
nieuwe landdag. Barschel is fractie
lid voor de CDU. Zijn aftreden als
ministerpresident wordt voorgele
zen. Vicepremier Henning Schwarz
neemt de leiding van de demissio
naire regering over.
6 oktober: een onderzoekscommis
sie uit de landdag, waarin alle vier
partijen zijn vertegenwoordigd, be
gint met de getuigenverhoren. Pfeif
fer bericht vanuit Portugal, dat hij in
opdracht van Barschel in maart al
bij de recherche in Kiel was geweest
om dossiers over strafbare feiten van
Groene politici te bemachtigen. Het
openbaar ministerie in Lübeck vindt
in de paperassen van Barschels se
cretaresse de bevestiging, dat een
aangetekende brief met een kopie
van de valse aangifte tegen Engholm
aan Barschel is ontvangen. Barschel
had onder ede verklaard, zo'n kopie
niet te hebben ontvangen of gezien.
7 oktober: de officier van justitie
heeft zoveel verdenkingen jegens
Barschel, dat hij de landdag verzoekt
Barschels parlementaire onschend
baarheid op te heffen. Verklaringen
voor de landdagcommissie maken
aannemelijk, dat Barschel ondanks
zijn ontkenning onder ede in januari
al wist van een onderzoek naar Eng-
holms belastinggedrag. De commis
sie roept Barschel terug van zijn va
kantie. Hij zou op 14 oktober een ver
klaring moeten afleggen. CDU-ver-
tegenwoordiger Trutz Graf Kerssen-
brock constateert, dat de voporstel-
ling van zaken zoals Barschel die ge
geven heeft 'op een aantal punten
niet overeenkomt met de waarheid'.
9 oktober: Barschel reageert vanaf
Gran Canaria verbitterd op de con
clusies die zijn eigen partij uit de
verhoren in de commissie heeft ge
trokken. Hij blijft bij zijn verklarin
gen van 18 september en kodigt aan,
op 12 oktober al in Kiel te zijn om
voor de commissie als getuige te ver-
schijnen. De voorzitter van de SPD
in Schleswig-Holstein geeft verras
send toe, al voor de landdagverkie
zing bezoek van Pfeiffer te hebben
gehad. Hij had gezwegen omdat hij
had gedacht te maken te hebben met
een CDU-provocateur.
10 oktober: Barschel vertrekt van
Gran Canaria naar Geneve, waar hij
om 15.10 landt. Hij neemt zijn intrek
in hotel Beau Rivage, kamer 317.
11 oktober: een verslaggever van
het weekblad Stern, die hem met en
kele collega's achterna was gereisd
en eveneens in hotel Beau Rivage lo
geerde, vindt Barschel gekleed dood
in de met water gevulde badkuip van
zijn hotelkamer.
Tussen New York en
Washington spoedt
zich dagelijks de Me-
troliner voort.
Dat is een zilvergrijze
trein, in de wagons
waarvan vliegtuig-
stoelen staan opge
steld. Men kan uit
de trein opbellen,
met kan er een hap
eten, met kan er zich
overgeven aan alle
comfort en men kan uit
de tamelijk kleine raampjes
naar buiten kijken. Dat laatste
kan men beter niet doen.
Wie uit de trein naar buiten
kijkt, heeft - althans tussen New
York en Washington - het ge
voel het meest zondige, zwarte
deel van de Amerikaanse ziel te
zien. Want buiten is het smerig,
vuil, uitzichtloos. Buiten is de
Amerikaanse droom verworden
tot krottenwijken, vervallen fa
brieken, leegstaande huizen en
eindeloze illegale vuilnisbelten.
Het begint eigenlijk al op
Pennsylvania Station in New
York. In de hal moet de politie
vierentwintig uur per dag op de
been zijn omdat zich daar soms
meer zwervers, drop-outs, dak
lozen, zakkenrollers en dronk
aards bevinden dan reizigers.
De perrons zijn een soort onder
aardse holen, donker en smal.
Roestwater druppelt langs de
betonnen en ijzeren zuilen naar
beneden.
Zet de trein zich in beweging,
dan ziet de reiziger eerst het on
genaakbaar zwart van een tun
nel. Om het nabijgelegen New
ark te bereiken, rijdt de Metroli-
ner door de moerassen van New
Yersey op de oostelijke oever
van de Hudson. In de vale riet
velden bevinden zich verlaten
spoorwegemplacementen en
even verlaten fabrieksterreintjes.
De wegen lopen hoog over de
moerassen heen, steunend op al
lang niet meer geverfde ijzercon
structies. In die verlatenheid
staan locomotieven en treinwa
gons te sterven in hun eigen
roest. Newark zelf is een ver
schrikking, de triomf van het
verval. Er hangen altijd ver
veelde mensen uit de ramen van
de verkrotte huizen langs de
spoorlijn. Op de platte daken
liggen Cola-flesjes en lege bier
blikjes.
Langs de oevers van de Dela
ware bij Wilmington staan ein
deloze rijen chemische fabrie
ken, tussen de pijpen, torens en
rookpluimen waarvan hier en
daar woonwijken zijn inge
klemd. Sommige huisvrouwen
hangen hun was op aan de che
mische installaties die tot aan de
achterdeuren van hun huizen
zijn opgerukt.
Vlak voor Philadelphia strek
ken zich - kilometers lang - ver
vallen, in onbruik geraakte,
dichtgetimmerde, vernielde en
met onkruid overwoekerde fa
brieken langs de spoorlijn uit.
De eigenaren ervan zijn kenne
lijk niet verplicht die bedrijven
af te breken of hebben er het
yVals
onze verslaggever
TWERPEN - Het afvals
geld niet voor. Data caiius II mag van de Belgi
haait zich nabij Bait, -,riteiten de haven van Anti
is de reiziger dan al voorl0pig niet Verlaten.
n heeft illegaal afval uit S]
boord. Daar moet eerst eei
ling voor gevonden zijn.
rerwachting is dat daar nog w<
dagen overheen kunnen gaan.
dan
reiziger
de bennen
t al
ovtt
lengte van de spoort
York naar Wash
openbare vuilstortpl
den gebruikt. Tensli
Metroliner Washinj
en ook dat is
ervaring, want het zijii
krotten en eindeloos,
loosde emplacement!
blik vangen.
Wie Amerika door
van de Metroliner
de zeer stellige indnï]
Jo Wijnen
machtigste land van)
roest, afbladdert, v«
aar stort, met ontniidl
kerd raakt, stervendeisj
Zeker, spoorlijnen)
in Europa door der
delen. Vroeger werdaf
brieken juist bij de si
gebouwd omdat het:
van de produkten
moest worden vervool|
fabrieken werden dek
bouwd van diegenen 4
brood in verdienden j
rika vestigt de nieuwe!
zich nu op kersverse J
en ruime terreinen 1
grote uitvalswegen. ïl
de spoorlijnen achtei
verval en de leegstand!
De oude woonwijtal
nog steeds. De
wonen zijn diegen
hebben kunnen
Wat vroeger levendi
woonbuurten waren.:
to's. De uitzichtlo
bestaan daar roept i
maar een dreigende
op die zo nu en
derbroken door een t
van geweld.
Zo hoopt de sociali]
telijke ellende in dec
steden van Amerika n
langs de spoorlijnen!
bevindt zich het
heim waarover
een besmuikt stilzwijgt
neemt.
Geen wonder dat li
deel van de reizigers i
het lezen slaat zodn|
zich in beweging
niet kijken. Men kannel
En omdat niemand!'
kijken, wordt het
maar erger.
WEINIG LANDEN zullen hun onafhankelijksda(|
terneergeslagen stemming vieren als Uganda. 'Hi
waardeloze onafhankelijkheid' schreef de Fin
mes van Kampala vrijdag, de dag waarop t
eeuw onafhankelijkheid werd gevierd.
Uganda, dat bij zijn onafhan
kelijkheid in 1962 het welva
rendste landen van Oost-
Afrika was, is weggezakt in
een wanhopige cyclus van ge
weld, coups en burgeroorlogen.
De 'parel van Afrika', zoals het
land in de koloniale tijd heette,
wordt alleen in het volkslied
nog bezongen.
„Er is niets waar we trots op
kunnen zijn in deze 25 jaar.,
sinds de onafhankelijkheid zijn
de mensen slechter af dan on
der het kolonialisme, we zijn
achteruit gegaan", zei premier
Samson Kisekka in een inter
view. The Citizen, het dagblad
van de Democratische Partij,
een van de regeringspartijen,
sprak van een kwart eeuw van
onderdrukking, dictatuur, ar
moede en ongelijkheid.
President Yoweri Museveni,
die de traditionele onafhanke
lijkheidsparade op de Kololo
Heuvel in Kampala gadesloeg,
deed zijn best de moed erin te
houden met de aankondiging
dat de rebellen nu binnen en
kele weken verslagen zullen
zijn.
Toen Museveni in januari
1986 met zijn rebellenleger van
het Nationaal Verzet (NRA)
Kampala binnentrok, haalden
veel Ugandezen opgelucht
adem. De jonge, maar gedisci
plineerde strijders van Muse
veni zouden een eind maken
aan een lange nachtmerrie van
moordpartijen, afpersing en
plundering door het bandeloze
leger van de verdreven presi
dent Milton Obote. Maar het
geweld bleek zo ingekankerd
dat ook Museveni het niet kon
uitroeien. In delen van het land
zijn roof- en strooptochten een
manier van leven geworden
voor ontwortelde jonge man
nen, die nooit een normaal le
ven gekend hebbea
Uganda's ellendei
1966, toen een machte
brak tussen president]
de traditionele to'
Buganda, Toro,
Ankole. Tot 1971 W|
zich met harde hand
haven. Toen
Amin in 1971 de ma®
dansten de mensen in
op straat De vreugd']
korte duur. Het schr
van de grillige diet
rucht om zijn pervers]
heden, kostte naar r
300.000 mensenlevens.
Een invasieleger van]
niaanse troepen en t
ballingen bracht op®
korte tijd hoop. Maar]
werd ex-president 0
beschermeling van
in het zadel geholpen]
kiezingen die in bredf
doorgestoken kaart
zien.
Obote slaagde er
emge greep op t
gea Zijn geheime
wierf zich een rep
weinig minder sinisten]
die van Amins beul'
Naar schatting 500
vielen er tussen 1»
Museveni erfde een
en verarmd land. Aan
boekte hij wel succes
economisch her?S«
zijn verzoeningspt»1" 1
de verschillende sta
gingen om de eerbiet
de mensenrechten te
gen en de invoering^
vorm van
erstis.
Maar noordelijtoj
die zich
van de politieke i
tanten van ven
hebben de s
vea(ANP)
mlieu-organistie Greenpeace gaf de
autoriteiten dit weekeinde de tip dat
Iwas met de lading van de Vulcanus II
neace is het schip lang geen onbeker
yuicanus II is eigendom van het P
bedrijf Ocean Combustion
^S). Dit bedrijf is gespecialiseerd
Ihranden van afval op zee.
3 4 oktober laadde de Vulcanus II 10
i in het Franse Le havre. Vervolgen
•chip op 7 oktober de Spaanse haven
Ier aan om nog eens 1200 ton afval aanj
nen.
t afval zou aanvankelijk op de 120
se noordkust verbrand worden,
aatselijke vissers, met eerdere nui
nUSSELDORF (ANP) - Harm Di
de rechtszaal van de rechtbank i
en.
39-jarige Arnhemmer weigerde no|
aanwezig te zijn omdat hij geen
ielfde feiten veroordeeld wil worden.
j naar aanleiding van de getuigen-
jchtbank zijn begonnen. Die getuige
de Bondsrepubliek die tussen januar
•1984 hasj zouden hebben gekocht in de
hem.
Hoewel rechtbank-president Zimn
wees dat het niet is toegestaan tussen
Verlaten bleef de Arnhemmer bij zijn
wezig te hoeven zijn. „Als het niet op
:an dan verstoor ik de zitting verder,
euwen", aldus Dost. Daarop liet
lat hij bij een verstoring van de z
diende te verlaten.
Tijdens de tweede zittingdag van h
«nadrukte zijn Nederlandse advoca
opnieuw dat de rechtszaak tegen de N|
jloofd is. Volgens Orie heeft de Westd1
kening gehouden met internationale
den dat een verdachte twee keer voor
Veroordeeld. Bovendien zou Dost
londsrepubliek Duitsland zijn uitgel
nisleidende gegevens.
Harm Dost werd in 1984 tijdens eei
[earresteerd. In november van dat j
BRD uitgeleverd. Hij zit sindsdien in
Volgens de Westduitse justitie zou
hoeveelheden hasj aan Westduitsers
ou hij zich daarom schuldig hebben
voer van drugs in de Bondsrepubliek.
DAM (ANP) - Pakhoed was
«"^veer het enige fonds op
hH»1ïa,mse effectenbeurs dat de
"™t trok in positieve zin. De me-
t K?" tlet bestuur dat de winst
bijna kan verdubbelen als de
rs»Ma!LPandair aan Av" Express'
wat lokte flink wat vraag uit Het
- daardoor ƒ1,50 duurder
hoed was zoft beetje het enige
op "et Beursplein, waar het
enin.!Tnge vo°rnamelijk kom-
ote rn Jï®8, bandelen daalden
ite h!?< rheid in waarde, zij het
berJtl.een over het algemeen
feoblteT«0mvang bleven, en ook
hmeldSemarkt Viel tveinig vro-
i oPm^n Van 06 Westduitse rege-
Itn on Ho Procent bronbelasting te
tuJTir.Van obU8aties werd
deeiTS3?? aren uiteenlopend
ior dJ51 dat beleggers
te^ vdsrepubUek <5aan mij-
frlandm men land als
Jkenoi anderen zeiden erop
[het Di^£lde Nederlandse rege-
volgen.
PeleepAr» i x ueeia 231 volgen.
r'4» laatste 'eken maandag meer
^to/p^°tnp^.gavengemid-
Wr zakil f?™™8 naar f 257.60.
B "oot Mo i W naar f13g.80 an
verliet ƒ1
en Wolfc
evenals c
fondsen.
Een fl
dal-ten
ƒ104,70. Z
aandelen
op ƒ100,5
rijksdaal
moest wi
had e
National!
gewaard
Grinten 2
Ook ii
verliezen
sterdam
dubbeltje
rug moes
Otra. Oi
weer Doe
met een
De op
zet van 1<
record, v
der van 7
er sprak
met alwe
omzet
tweede v
ten. Hie
aangeboc
levendig
iïtonius
"atonius
JJhp.o.l.v.
'""'huis
huig
^thuis
huis
aeneas
(oostb.)
(oostb.)
lourdes
(tilburg)
(tilburg)
(tilburg)
(tilburg)
klokkenberg
liduina
('s-h'bosch)
('s-h'bosch)
('s-h'bosch)
1908-
1072-
1972-
1971-
1972-
1952-
1959-
1950-
1966-
1971-
1973-
1972-
Uwe Barschel
foto anp
Het hotel Beau-Rivage in Genève, waar het drama zich
afspeelde. fotoap
Uwe Barschel (rechts) tijdens zijn laatste po9litieke optreden, de eerste zitting van het
nieuwgekozen parlement van Schleswig-Holstein op 2 oktober j. I. - foto ap
De man, die het slachtoffer moest worden van de lastercampagne,
SPD'er Björn Engholm.
fotoap
