IIMING
ulst
K
'11? j
Huis en tuin vol giftige planten
US.
ITING
STUK
INT DE GORNI
MENU'S
INT DE CQRNE
DE STEM
ÖENWEGöf
HOE VEILIG IS EEN WILLEKEURIGE WONING?
KINDEREN STEKEN ALLES IN HUN MOND
'BOETIEK
27.50
Ten 29.50 p«
msmm
ssenteert vanaf
|3 oktober zijn:
UT:
yildsaus,
ree, spruitjes
;rtjes
garni. 29.501
i willekeurig huis in een wille-
irige wijk. In het huis woont een
inilie die we voor het gemak even
jieberg zullen noemen. Het gezin
«laat uit vader, moeder en twee
Aderen: Inge van drie en Mare
i anderhalf. Joost van Erdewijk
wetenschappelijk medewerker
ide stichting Consument en Vei-
jieid. Hij zal het huis van de fami-
Drieberg bekijken en beoorde-
i op veiligheid. Kunnen Mare en
jge veilig rondstruinen door het
/ijnzuurkool,
Inlichtingen:
16 Tel: 01140-14148
keert zijn fantastische
7TEL
an de fijnste vis,
sauzen. «dH
bonen lull1
Inlichtingen:
h 16 Tel: 01140-14148,
CT""TI
DINSDAG 13 OKTOBER 1987
Zekeringkastje in het inlh
Anti-verblindingsspiegel
TWee elektrisch verstelbare j
I buitenspiegels
Voorruit van gelaagd glas
Achterruitverwarming
I schakeling
Halogeen koplampen
Dubbele mistachterlicMC j
Tivee achteruitrijlampen
I Hogedruk koplampsproóej
Interval op ruitenwissers
Wis-was installatie
I Eén-sleutelsysteem
Centrale deurvergrendeM
j Kindersloten op achteri
Dubbeltonige claxon
Schokabsorberende bU0
I Stootsierlijsten
Steenslagbeschermers
besi
Wilg
fcrtact
We bellen aan. Een
blond meisjeshoofd
verschijnt achter de
glazen deur en kijkt ons verlegen
aan. Even later doet haar moeder
open. We stellen ons voor en krijgen
een kopje koffie aangeboden. Joost
van Erdewijk legt uit dat het om de
veiligheid van kinderen in en om huis
gaat en steekt meteen van wal.
„Is het onderraam van de voordeur
van veiligheidsglas? Een kind kan
zich lelijk bezeren als hij door de ruit
valt. In het ergste geval kan een glas
scherf een slagaderlijke bloeding
veroorzaken. Dan moet je er wel heel
snel bij zijn". Van Erdewijk legt uit
dat er bij veiligheid altijd twee dingen
meespelen. Enerzijds moet je kinde
ren de gelegenheid geven wat te le
ren. Daarvoor moeten ze ook af en
toe op hun snufferd gaan. Anderzijds
mag het niet fataal zijn èls het mis
gaat.
Bij Mare Drieberg ging het bijna
mis. Mevrouw Drieberg: „Afgelopen
jaar zaten Inge en Mare een keer in
bad, in hooguit 10 cm water. Ik was
even weggegaan, toen ik Inge
hoorde gillen. Ik besteedde er niet
meteen aandacht aan. Het komt zo
vaak voor dat Mare Inge zit te pla
gen, dan gilt ze net zo. Even later
ging ik kijken en zag dat Mare voor
over in bad lag en niet meer bewoog.
Gelukkig was ik nog op tijd, maar ik
ben wel vreselijk geschrokken".
Joost van Erdewijk: „Ik zelf zou
mijn kinderen nooit alleen laten als
ze in bad zitten. Kinderen kunnen in
een heel klein laagje water verdrin
ken. Niet alleeh in bad, maar ook bui
ten in een sloot of vijver. Je ziet in
steeds meer nieuwbouwwijken vij
vers. Die zijn nodig voor de afwate
ring. Kinderen moeten goed weten
dat die gevaarlijk kunnen zijn. Zelfs
als ze kunnen zwemmen lopen ze
een risico. Ze realiseren zich niet,
vooral als ze nog zwemles hebben,
dat je ook ergens anders kunt zwem
men dan in een zwembad. In een
sloot zijn ze helemaal vergeten wat
ze op zwemles hebben geleerd".
ne, ekonomische,
i een proefrit in de W
et zou verwachten,
zo kompleet, dat u er
iet 1.6 motor vanaf/211
'Ze moeten af en toe
op hun snufferd gaan'
Een harmonicahekje. „Kinderen kunnen met hun hoofd of een armpje of beentje bekneld raken in het hekje. Beter is een hekje met spijlen
Van Erdewijk neemt een speelgoed
clowntje van Ambitoys van tafel. „Je
kunt het beste een keer flink trekken
aan de kop van zo'n poppetje. Deze
zijn gelijmd. Ze kunnen loslaten en
dan kan er iets in de keel van een
kind belanden. Kinderen steken im
mers alles in de mond. Als je er een
keer flink aan trekt en het gaat niet
stuk, dan kun je er redelijk zeker van
zijn dat het nooit zal loslaten".
Mevrouw Drieberg steekt een si
garet op. „Mijn sigaretten laat ik
nooit slingeren. Je zei net al kinde
ren steken alles in hun mond. En ik
heb wel eens gehoord dat je van één
sigaret in je maag heel ziek kunt wor
den".
ASBAKKEN
Van Erdewijk beaamt dit en voegt er
aan toe: „Sommige mensen verge
ten hun asbakken leeg te halen Vier
peukjes zijn ook een sigaret". In de
hoek van de kamer staat een tafeltje
met een kleedje tot op de grond. Op
het tafeltje staan enkele zilveren
voorwerpen. „Het kan zijn dat kinde
ren zich aan zo'n tafelkleed optrek
ken, als ze beginnen te lopen. Ik zou
het weghalen om niet het risico te lo
pen dat ze iets op hun hoofd krijgen.
Hetzelfde geldt voor de schemer
lamp op dat tafeltje daar, die kunnen
ze ook omver trekken".
Mevrouw Drieberg is het daar niet
mee eens. „Ik moet ook leven, ik wil
niet in een ongezellig huis zitten. Ik
heb Inge en Mare geleerd dat ze van
bepaalde dingen af moeten blijven.
Je bent een week bezig met 'mag
niet' en 'afblijven' en je moet ze con
stant in de gaten houden. Daarna
weten ze wat wel en niet mag en heb
je nergens meer problemen mee. Bo-
vpnriipn ais ik alles wea zou halen,
zouden ze het bij een ander wel
doen. Dan zitten ze overal aan, om
dat het er thuis niet is".
BEDUUSD
Van Erdewijk is een beetje beduusd
na haar woorden, maar geeft haar
wel gelijk. „Je moet zelf de afweging
maken, wat doe ik wel en wat doe ik
niet. Als je je kinderen goed kent
weet je wat ze wel en wat ze niet
doen. Wel blijft het steeds uitkijken.
Het ene kind is het andere niet. Din
gen die het eerste kind misschien
niet deed, doet het tweede wel".
We lopen door de kamer naar de
open keuken. Van Erdewijk is niet
kapot van de stenen vloer. „Je glijdt
snel uit en bovendien val je hard op
zo'n vloer. Heel goed is wel dat er
nergens drempels zijn. Drempels zijn
een bron van ellende. Vooral kleine
kinderen willen nogal eens struike
len".
Zijn oog valt op de radiator. „Het
probleem met alle radiatoren is dat
ze van die scherpe hoeken hebben.
Als je een nis er omheen bouwt is de
kans op letsel veel kleiner. Het beste
zou natuurlijk zijn als de fabriek ze
zou leveren zonder die scherpe ran
den".
GIFTIGE SPULLEN
Hij complimenteert mevrouw Drie
berg met haar aanrechtkastjes
waarop een kinderveilige sluiting zit.
„Alle giftige spullen zijn zo onbereik
baar voor de kinderen". Ze wijst zelf
op de drempel van de keukendeur.
„Ik begrijp niet dat ze die drempel
zo ongelukkig hebben gemaakt. De
kinderen vallen er tien keer per dag
over. Alle huizen hier in de buurt
hebben van dit soort drempels, ter
wijl ze toch konden weten dat hier
Groen Is leven, groen is gezond.
Er op uit dus, met de kinderen de
natuur In of anders de natuur In
huis halen: een prlvé-oerwoud
van kamerplanten. Maar het 'oer
woud' Is ook vol gevaren. Veel
planten zijn giftig tot zeer giftig.
Gevaarlijke stoffen als schoon
maakmiddelen veilig opbergen
en 'kinderveilige' afsluitingen.
Voor de meeste ouders een van
zelfsprekende zaak. Maar hoe zit
het met giftige planten? Moeten
de Dieffenbachia en de Gloriosa,
om maar eens een paar zwaar
giftige soorten te noemen, ook
maar in een doos boven op de
plank worden gezet of anders
zins buiten het bereik van kinde
ren worden gebracht?
Wie kleine kinderen heeft moet
z'n plantencollectie kritisch sa
menstellen. Kinderen tot een jaar
of vier zijn in staat ongeveer alles
in hun mond te stoppen, zelfs als
het er niet uitgesproken appetij
telijk uitziet. Maar ziet een plant
er smakelijk uit en is deze ruim
aanwezig, dan is het nog meer
oppassen. Vruchten, peulen en
knollen van giftige planten kun
nen sprekend lijken op die van
eetbare planten.
Met de juiste kennis bewapend
hoeft niemand bevreesd te zijn.
Zelfs als het zover komt dat er
sprake is van vergiftiging is juist
handelen voldoende om alles
weer op z'n pootjes terecht te la
ten komen. Het is het beste zo
snel mogelijk de hulp van een
dokter in te roepen. Daarbij is het
wel raadzaam de naam van de
'schuldige' plant te onthouden of
anders een stukje van de plant
mee te nemen.
In Nederland zijn geen gevallen
van overlijden of ernstig letsel
bekend die het gevolg zijn van
vergiftiging door kamerplanten.
Het totaal aantal slachtoffers dat
door artsen wordt geholpen be
draagt een paar honderd per
jaar. Bij tuinplanten gaat het om
enkele tientallen slachtoffers. In
sommige andere landen vallen
meer en zwaardere slachtoffers.
Vooral daar waar het gebruikelij
ker is dan hier om wilde planten
en paddestoelen te eten.
BLAUWZUUR
De Stichting Consument en Vei
ligheid heeft een brochure ge
maakt waarin staat wat te doen
bij vergiftiging door planten.
Hierin is tevens een overzicht op
genomen van de meest voorko
mende giftige planten. Centraal
bij de vraag hoe gevaarlijk een
gif is, staat het antwoord op de
vraag om welke hoeveelheid het
gaat.
Appelpitten bevatten bijvoor
beeld een geringe hoeveelheid
blauwzuur. Zo gering, dat een
appel rustig met pit en al kan
worden opgegeten. Maar de man
die appelpitten zo lekker vond
dat hij een kopje vol had opge
spaard en dat achter elkaar op
at, heeft zijn maaltijd met de
dood moeten bekopen. Behalve
gif kunnen trouwens ook de ste
kels van cactussen een verve
lende uitwerking hebben. Artsen
noteren enige honderden slacht
offers per jaar. Voldoende reden
ook deze buiten bereik van kleine
kinderen te houden.
veel kinderen zouden komen wo
nen".
We lopen naar boven. Onderweg
passeren we het toilet. Van Erdewijk
is tevreden over de grootte. „Toilet
ten zijn vaak te klein. Alles wat lastig
is, en een te klein toilet is lastig, kan
gevaar opleveren. Maar op dit toilet
kun je uit de voeten".
BEKNELD
De trap is een verhaal apart. „Neder
landse trappen zijn steiler dan die in
andere landen. Consument en Vei
ligheid pleit al lang voor minder
steile trappen. Het probleem is dat
dat nogal wat extra kost bij een
nieuw huis. Of je moet de extra
ruimte die de trap inneemt weghalen
van andere ruimtes".
Boven aan de trap is een hekje,
zodat de kinderen niet van de trap
kunnen vallen. Van Erdewijk is niet
tevreden over het hekje dat er zit.
Het is een harmonicahekje. „Kinde
ren kunnen met hun hoofd of een
armpje of beentje bekneld raken in
het hekje. Beter is een hekje met
I spijlen. Als de afstand tussen de spij
len tussen de 6 en de 7Vi centimeter
bedraagt, kan er niets gebeuren.
Voor kinderbedjes geldt hetzelfde".
GEMENE DINGEN
Inmiddels zijn we boven aangeland
en bekijken we de kinderkamers. Op
de kamer van Inge moeten enkele
poppen het ontgelden. „De oogjes
zitten soms los. Dat zijn hele gemene
dingen als je ze in je keel krijgt. Voor
alles geldt: als het los kan, krijgen
kinderen het los. En als ze het los
hebben steken ze het in hun mond".
Van Erdewijk kijkt de kamer rond.
„Die schommelstoel daar staat veel
te dicht bij het raam. Kinderen kun
nen er op klimmen en dan is het nog
maar een klein stukje naar het raam.
Je kunt de stoel beter wat verder van
het raam zetten".
Zowel de kamer van Inge als die
van Mare krijgen een dikke acht van
Van Erdewijk. „Er is veel ruimte, ze
staan niet volgepropt. De kinderen
hebben bewegingsvrijheid. Sommige
kamers zijn zo klein, daar kun je am-
i per een bed en een kast kwijt".
OPHANGEN
Via de ruime overloop steken we
over naar de badkamer. Van Erde
wijk vindt het trekkoord van het licht
te lang. Kinderen zouden zich hierin
kunnen ophangen. „Ook de fles
shampoo die daar staat zou ik liever
buiten bereik van de kinderen zien.
Wat ik wel heel goed vind, is dat de
scherpe hoekjes aan deze wastafel
zijn afgeschermd".
We dalen de trap weer af en pra
ten nog even na in de huiskamer. „Ik
heb gezien dat er een aantal kinder
veilige stopcontacten zijn in huis",
zegt Van Erdewijk. „Bovendien heeft
u een aardlekschakelaar. De kans
dat er dan iets misgaat met electrici-
teit is miniem. Hoe is het rondom het
huis?" Mevrouw Drieberg: „De kin
deren spelen meestal in de tuin. Inge
speelt wel eens op straat. Ze weet
precies hoever ze mag gaan. Daar
heb ik geen omkijken naar. Marc is
heel anders. Ik weet nu al dat ik daar
straks als een kloek achteraan moet
rennen".
INZICHT
Van Erdewijk complimenteert haar
met haar inzicht. „Als je je dat reali
seert, ben je al voor drie kwart op de
goede weg. Ik maak wel eens mee
dat mensen het probleem niet willen
zien. U heeft heel goed in de gaten
wat uw kinderen wel en niet doen. Je
moet echter toch voorzichtig blijven
en nooit zeggen dat doet mijn kind
niet. Ongevalspreventie is heel be
langrijk".
Als we de deur achter ons dicht
trekken wist Joost van Erdewijk zich
het zweet van het voorhoofd. „Ik
vond het soms heel vervelend om die
mevrouw van alles onder haar neus
te wrijven. Je voelt je toch een in
dringer in haar huis. Over het alge
meen heeft ze haar zaakjes heel
goed voor elkaar. Het belangrijkste is
dat mensen een beetje een idee heb
ben waar ze op moeten letten".
Bescherm
hoekje
voor scherpe
tafelpunten.