IIMING ulst K '11? j Huis en tuin vol giftige planten US. ITING STUK INT DE GORNI MENU'S INT DE CQRNE DE STEM ÖENWEGöf HOE VEILIG IS EEN WILLEKEURIGE WONING? KINDEREN STEKEN ALLES IN HUN MOND 'BOETIEK 27.50 Ten 29.50 p« msmm ssenteert vanaf |3 oktober zijn: UT: yildsaus, ree, spruitjes ;rtjes garni. 29.501 i willekeurig huis in een wille- irige wijk. In het huis woont een inilie die we voor het gemak even jieberg zullen noemen. Het gezin «laat uit vader, moeder en twee Aderen: Inge van drie en Mare i anderhalf. Joost van Erdewijk wetenschappelijk medewerker ide stichting Consument en Vei- jieid. Hij zal het huis van de fami- Drieberg bekijken en beoorde- i op veiligheid. Kunnen Mare en jge veilig rondstruinen door het /ijnzuurkool, Inlichtingen: 16 Tel: 01140-14148 keert zijn fantastische 7TEL an de fijnste vis, sauzen. «dH bonen lull1 Inlichtingen: h 16 Tel: 01140-14148, CT""TI DINSDAG 13 OKTOBER 1987 Zekeringkastje in het inlh Anti-verblindingsspiegel TWee elektrisch verstelbare j I buitenspiegels Voorruit van gelaagd glas Achterruitverwarming I schakeling Halogeen koplampen Dubbele mistachterlicMC j Tivee achteruitrijlampen I Hogedruk koplampsproóej Interval op ruitenwissers Wis-was installatie I Eén-sleutelsysteem Centrale deurvergrendeM j Kindersloten op achteri Dubbeltonige claxon Schokabsorberende bU0 I Stootsierlijsten Steenslagbeschermers besi Wilg fcrtact We bellen aan. Een blond meisjeshoofd verschijnt achter de glazen deur en kijkt ons verlegen aan. Even later doet haar moeder open. We stellen ons voor en krijgen een kopje koffie aangeboden. Joost van Erdewijk legt uit dat het om de veiligheid van kinderen in en om huis gaat en steekt meteen van wal. „Is het onderraam van de voordeur van veiligheidsglas? Een kind kan zich lelijk bezeren als hij door de ruit valt. In het ergste geval kan een glas scherf een slagaderlijke bloeding veroorzaken. Dan moet je er wel heel snel bij zijn". Van Erdewijk legt uit dat er bij veiligheid altijd twee dingen meespelen. Enerzijds moet je kinde ren de gelegenheid geven wat te le ren. Daarvoor moeten ze ook af en toe op hun snufferd gaan. Anderzijds mag het niet fataal zijn èls het mis gaat. Bij Mare Drieberg ging het bijna mis. Mevrouw Drieberg: „Afgelopen jaar zaten Inge en Mare een keer in bad, in hooguit 10 cm water. Ik was even weggegaan, toen ik Inge hoorde gillen. Ik besteedde er niet meteen aandacht aan. Het komt zo vaak voor dat Mare Inge zit te pla gen, dan gilt ze net zo. Even later ging ik kijken en zag dat Mare voor over in bad lag en niet meer bewoog. Gelukkig was ik nog op tijd, maar ik ben wel vreselijk geschrokken". Joost van Erdewijk: „Ik zelf zou mijn kinderen nooit alleen laten als ze in bad zitten. Kinderen kunnen in een heel klein laagje water verdrin ken. Niet alleeh in bad, maar ook bui ten in een sloot of vijver. Je ziet in steeds meer nieuwbouwwijken vij vers. Die zijn nodig voor de afwate ring. Kinderen moeten goed weten dat die gevaarlijk kunnen zijn. Zelfs als ze kunnen zwemmen lopen ze een risico. Ze realiseren zich niet, vooral als ze nog zwemles hebben, dat je ook ergens anders kunt zwem men dan in een zwembad. In een sloot zijn ze helemaal vergeten wat ze op zwemles hebben geleerd". ne, ekonomische, i een proefrit in de W et zou verwachten, zo kompleet, dat u er iet 1.6 motor vanaf/211 'Ze moeten af en toe op hun snufferd gaan' Een harmonicahekje. „Kinderen kunnen met hun hoofd of een armpje of beentje bekneld raken in het hekje. Beter is een hekje met spijlen Van Erdewijk neemt een speelgoed clowntje van Ambitoys van tafel. „Je kunt het beste een keer flink trekken aan de kop van zo'n poppetje. Deze zijn gelijmd. Ze kunnen loslaten en dan kan er iets in de keel van een kind belanden. Kinderen steken im mers alles in de mond. Als je er een keer flink aan trekt en het gaat niet stuk, dan kun je er redelijk zeker van zijn dat het nooit zal loslaten". Mevrouw Drieberg steekt een si garet op. „Mijn sigaretten laat ik nooit slingeren. Je zei net al kinde ren steken alles in hun mond. En ik heb wel eens gehoord dat je van één sigaret in je maag heel ziek kunt wor den". ASBAKKEN Van Erdewijk beaamt dit en voegt er aan toe: „Sommige mensen verge ten hun asbakken leeg te halen Vier peukjes zijn ook een sigaret". In de hoek van de kamer staat een tafeltje met een kleedje tot op de grond. Op het tafeltje staan enkele zilveren voorwerpen. „Het kan zijn dat kinde ren zich aan zo'n tafelkleed optrek ken, als ze beginnen te lopen. Ik zou het weghalen om niet het risico te lo pen dat ze iets op hun hoofd krijgen. Hetzelfde geldt voor de schemer lamp op dat tafeltje daar, die kunnen ze ook omver trekken". Mevrouw Drieberg is het daar niet mee eens. „Ik moet ook leven, ik wil niet in een ongezellig huis zitten. Ik heb Inge en Mare geleerd dat ze van bepaalde dingen af moeten blijven. Je bent een week bezig met 'mag niet' en 'afblijven' en je moet ze con stant in de gaten houden. Daarna weten ze wat wel en niet mag en heb je nergens meer problemen mee. Bo- vpnriipn ais ik alles wea zou halen, zouden ze het bij een ander wel doen. Dan zitten ze overal aan, om dat het er thuis niet is". BEDUUSD Van Erdewijk is een beetje beduusd na haar woorden, maar geeft haar wel gelijk. „Je moet zelf de afweging maken, wat doe ik wel en wat doe ik niet. Als je je kinderen goed kent weet je wat ze wel en wat ze niet doen. Wel blijft het steeds uitkijken. Het ene kind is het andere niet. Din gen die het eerste kind misschien niet deed, doet het tweede wel". We lopen door de kamer naar de open keuken. Van Erdewijk is niet kapot van de stenen vloer. „Je glijdt snel uit en bovendien val je hard op zo'n vloer. Heel goed is wel dat er nergens drempels zijn. Drempels zijn een bron van ellende. Vooral kleine kinderen willen nogal eens struike len". Zijn oog valt op de radiator. „Het probleem met alle radiatoren is dat ze van die scherpe hoeken hebben. Als je een nis er omheen bouwt is de kans op letsel veel kleiner. Het beste zou natuurlijk zijn als de fabriek ze zou leveren zonder die scherpe ran den". GIFTIGE SPULLEN Hij complimenteert mevrouw Drie berg met haar aanrechtkastjes waarop een kinderveilige sluiting zit. „Alle giftige spullen zijn zo onbereik baar voor de kinderen". Ze wijst zelf op de drempel van de keukendeur. „Ik begrijp niet dat ze die drempel zo ongelukkig hebben gemaakt. De kinderen vallen er tien keer per dag over. Alle huizen hier in de buurt hebben van dit soort drempels, ter wijl ze toch konden weten dat hier Groen Is leven, groen is gezond. Er op uit dus, met de kinderen de natuur In of anders de natuur In huis halen: een prlvé-oerwoud van kamerplanten. Maar het 'oer woud' Is ook vol gevaren. Veel planten zijn giftig tot zeer giftig. Gevaarlijke stoffen als schoon maakmiddelen veilig opbergen en 'kinderveilige' afsluitingen. Voor de meeste ouders een van zelfsprekende zaak. Maar hoe zit het met giftige planten? Moeten de Dieffenbachia en de Gloriosa, om maar eens een paar zwaar giftige soorten te noemen, ook maar in een doos boven op de plank worden gezet of anders zins buiten het bereik van kinde ren worden gebracht? Wie kleine kinderen heeft moet z'n plantencollectie kritisch sa menstellen. Kinderen tot een jaar of vier zijn in staat ongeveer alles in hun mond te stoppen, zelfs als het er niet uitgesproken appetij telijk uitziet. Maar ziet een plant er smakelijk uit en is deze ruim aanwezig, dan is het nog meer oppassen. Vruchten, peulen en knollen van giftige planten kun nen sprekend lijken op die van eetbare planten. Met de juiste kennis bewapend hoeft niemand bevreesd te zijn. Zelfs als het zover komt dat er sprake is van vergiftiging is juist handelen voldoende om alles weer op z'n pootjes terecht te la ten komen. Het is het beste zo snel mogelijk de hulp van een dokter in te roepen. Daarbij is het wel raadzaam de naam van de 'schuldige' plant te onthouden of anders een stukje van de plant mee te nemen. In Nederland zijn geen gevallen van overlijden of ernstig letsel bekend die het gevolg zijn van vergiftiging door kamerplanten. Het totaal aantal slachtoffers dat door artsen wordt geholpen be draagt een paar honderd per jaar. Bij tuinplanten gaat het om enkele tientallen slachtoffers. In sommige andere landen vallen meer en zwaardere slachtoffers. Vooral daar waar het gebruikelij ker is dan hier om wilde planten en paddestoelen te eten. BLAUWZUUR De Stichting Consument en Vei ligheid heeft een brochure ge maakt waarin staat wat te doen bij vergiftiging door planten. Hierin is tevens een overzicht op genomen van de meest voorko mende giftige planten. Centraal bij de vraag hoe gevaarlijk een gif is, staat het antwoord op de vraag om welke hoeveelheid het gaat. Appelpitten bevatten bijvoor beeld een geringe hoeveelheid blauwzuur. Zo gering, dat een appel rustig met pit en al kan worden opgegeten. Maar de man die appelpitten zo lekker vond dat hij een kopje vol had opge spaard en dat achter elkaar op at, heeft zijn maaltijd met de dood moeten bekopen. Behalve gif kunnen trouwens ook de ste kels van cactussen een verve lende uitwerking hebben. Artsen noteren enige honderden slacht offers per jaar. Voldoende reden ook deze buiten bereik van kleine kinderen te houden. veel kinderen zouden komen wo nen". We lopen naar boven. Onderweg passeren we het toilet. Van Erdewijk is tevreden over de grootte. „Toilet ten zijn vaak te klein. Alles wat lastig is, en een te klein toilet is lastig, kan gevaar opleveren. Maar op dit toilet kun je uit de voeten". BEKNELD De trap is een verhaal apart. „Neder landse trappen zijn steiler dan die in andere landen. Consument en Vei ligheid pleit al lang voor minder steile trappen. Het probleem is dat dat nogal wat extra kost bij een nieuw huis. Of je moet de extra ruimte die de trap inneemt weghalen van andere ruimtes". Boven aan de trap is een hekje, zodat de kinderen niet van de trap kunnen vallen. Van Erdewijk is niet tevreden over het hekje dat er zit. Het is een harmonicahekje. „Kinde ren kunnen met hun hoofd of een armpje of beentje bekneld raken in het hekje. Beter is een hekje met I spijlen. Als de afstand tussen de spij len tussen de 6 en de 7Vi centimeter bedraagt, kan er niets gebeuren. Voor kinderbedjes geldt hetzelfde". GEMENE DINGEN Inmiddels zijn we boven aangeland en bekijken we de kinderkamers. Op de kamer van Inge moeten enkele poppen het ontgelden. „De oogjes zitten soms los. Dat zijn hele gemene dingen als je ze in je keel krijgt. Voor alles geldt: als het los kan, krijgen kinderen het los. En als ze het los hebben steken ze het in hun mond". Van Erdewijk kijkt de kamer rond. „Die schommelstoel daar staat veel te dicht bij het raam. Kinderen kun nen er op klimmen en dan is het nog maar een klein stukje naar het raam. Je kunt de stoel beter wat verder van het raam zetten". Zowel de kamer van Inge als die van Mare krijgen een dikke acht van Van Erdewijk. „Er is veel ruimte, ze staan niet volgepropt. De kinderen hebben bewegingsvrijheid. Sommige kamers zijn zo klein, daar kun je am- i per een bed en een kast kwijt". OPHANGEN Via de ruime overloop steken we over naar de badkamer. Van Erde wijk vindt het trekkoord van het licht te lang. Kinderen zouden zich hierin kunnen ophangen. „Ook de fles shampoo die daar staat zou ik liever buiten bereik van de kinderen zien. Wat ik wel heel goed vind, is dat de scherpe hoekjes aan deze wastafel zijn afgeschermd". We dalen de trap weer af en pra ten nog even na in de huiskamer. „Ik heb gezien dat er een aantal kinder veilige stopcontacten zijn in huis", zegt Van Erdewijk. „Bovendien heeft u een aardlekschakelaar. De kans dat er dan iets misgaat met electrici- teit is miniem. Hoe is het rondom het huis?" Mevrouw Drieberg: „De kin deren spelen meestal in de tuin. Inge speelt wel eens op straat. Ze weet precies hoever ze mag gaan. Daar heb ik geen omkijken naar. Marc is heel anders. Ik weet nu al dat ik daar straks als een kloek achteraan moet rennen". INZICHT Van Erdewijk complimenteert haar met haar inzicht. „Als je je dat reali seert, ben je al voor drie kwart op de goede weg. Ik maak wel eens mee dat mensen het probleem niet willen zien. U heeft heel goed in de gaten wat uw kinderen wel en niet doen. Je moet echter toch voorzichtig blijven en nooit zeggen dat doet mijn kind niet. Ongevalspreventie is heel be langrijk". Als we de deur achter ons dicht trekken wist Joost van Erdewijk zich het zweet van het voorhoofd. „Ik vond het soms heel vervelend om die mevrouw van alles onder haar neus te wrijven. Je voelt je toch een in dringer in haar huis. Over het alge meen heeft ze haar zaakjes heel goed voor elkaar. Het belangrijkste is dat mensen een beetje een idee heb ben waar ze op moeten letten". Bescherm hoekje voor scherpe tafelpunten.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 15