Gouden tijden voor Fiat
F U|
Egv
Pleidooi voor meer vrouwelijke managers
ANSEN UITBREIDING EXPORT NEDERLANDSE BEDRIJVEN GERING
SOCIAAL BEKEKEN
Rentevrij stelling
indelen
ig voor
ïrsoneel
flTEM FINANCIËN/ECONOMIE WOENSDAG 7 OKTOBER 1987
Markt
Olieprijs
Voorsprong
ZORGEN OVER ANTI-MONOPOLIE-WETGEVING
50 miljard
Tegenkrachten
Groningen en konden tekenen
unieke arbeidsovereenkomst
■5^. K. j' "s
ind stonden, begon de
Ir in een keer uit ee
rtje te tappen. Voor
dan in Rome dacht teïj
noemde een bedrag
i het late uur, 10 procc
het normale dagtarit
\ietild
Door Gorard Kessn
Toen ik in Florence eet
piek moest neertellen
fcn rit waarvcor ik op de
|eg de helft hid betaald,
ndenknarsent! de bei
Jratend had ik even de
liet in de gatengehouden
ïauffeur die ojenschijnlij
- al vriendelijkheid was,
ar kennelijk vin geprotii
ging achter tb taxi st
oteerde zeer denonstral
ummer. Een lalf uur
en ik in mijn hotelkamer
lerken en het incident
ergeten was, wrd ik
ptie gebeld. „Bent U
en taxi vanaf liet voetl
lion gekomen? Ie chauffe
fier en wil U evensprekea'
Beneden stond de chai
net in zijn hand 5.000
Jutte zich uit in reronti
ngen. Een erscl
Irukke dag gehac zijn
tiek en ook nog en keer
Jan de auto. Gezin al dit
vas zijn concentatievei
Iterk verminderd et was hij
lelijk op zeer ongdukkige
n aanraking met d meter
nen. Kortom, hij ad zich
rist en kwam het gld verj
ran vele excuses tergbreq
Na al het voorgande lijkt
ilsof het onmogelij is mij
're afhandig te mafen. N«
'nder waar. Ik ka er
tiet tegen dat ik bedt
vordt op een manieidie er
nendik bovenop ligt Dal irt
belediging van de maselijl
lelligentie. Maar waneer
oude Italiaanse tarchai
duchtend en steunenceen
koffertje ter hand neen, heli
derweg nog een keer ner
de huisdeur een Kleeex
het niet aanwezie
veg te wissen en vrvi
3000 lire vraagt voor he
van de bagage, in plaat vat]
Ivoorgeschreven 1000, cn
ik niet. Een goede acteui
itie verdient beloning.
T19
HINGEN (ANP) - Bij
■id en bedrijfsleven
een zekere verstar-
(joordat men te weinig
jk maakt van vrouwe-
[ent in leidinggevende
ijs. Bovendien weet
„iet wat men mist. Dat
taatssecretaris D.Y.W.
raaff-Nauta in Paters-
tijdens een bijeen-
tvan vrouwelijke ma-
B de staatssecretaris
Nederland nog steeds
vergeleken bij bij voor
beeld de Verenigde Staten
waar het percentage vrouwe
lijke managers aanzienlijk ho
ger is. In ons land wordt slechts
vijf procent van de leidingge
vende functies door vrouwen
vervuld. Daarmee bungelt Ne
derland zelfs onderaan de
Europese ladder.
De staatssecretaris toonde
zich een voorstander van het
voorkeursbeleid, niet alleen bij
externe sollicitaties, maar ook
bij doorstroming binnen het
bedrijf. „Bij grotere achter
standen passen forsere midde
len en daarom kan ik het beleid
van de gemeente Amsterdam
goed begrijpen", aldus me
vrouw Nauta doelend op de ab
solute voorkeur die vrouwen
daar krijgen bij leidinggevende
functies in het onderwijs. Ze
vroeg zich alleen af of dat be
leid kost wat het kost moet
worden doorgezet, omdat de
werkomstandigheden door alle
weerstand niet erg prettig zul
len zijn voor de betrokken
vrouwen.
De staatssecretaris zal bin
nenkort met een voorstel aan
de ministerraad komen om op
haar departement een service
punt in te stellen om de evenre
dige vertegenwoordiging bij
ministeries en overheidsorga
nisaties te steunen en te stimu
leren.
De bijeenkomst in Paters-
wolde betekende de afsluiting
van de zeven VIP-cursussen
die het afgelopen jaar op ver
schillende plaatsen in ons land
zijn georganiseerd. Van de ne
gentig vrouwen die aan deze
door het ministerie van Sociale
Zaken gesteunde manage-
mentscursussen meededen,
heeft negentig procent inmid
dels een baan in het midden en
hoger kader van het bedrijfsle
ven. Het komende seizoen gaan
weer zeven cursussen van start
voor negentig vrouwen. Ze ble
ven over uit een groep van dui
zend belangstellenden.
De eerste proefcursus begon
twee jaar geleden in Oost-Gro-
ningen op initiatief van het ge
westelijk arbeidsbureau. Vol
gens drs. H.J. Walboomers van
het Opleidings- en Onder
zoekscentrum voor Bestuurs-
en Bedrijfsmanagement in Den
Haag is er in toenemende mate
belangstelling van het be
drijfsleven voor de VIP-mana-
gers. VIP staat voor Vrouw Is
Participant.
)ffshore klautert uit diep dal
j/en stilte. Goed, zei I
hup, daar werd de
or de tweede keer ingei bieter-Jan Dekkers
[t naTde stad toe^DeJ [TERDAM - De Nederlandse offshore-indu-
;p niet in de jzige stilte klautert langzaam uit een diep dal. Hoewel
,,Vb0r8eschiedeim inanciële resultaten dit jaar nog onder druk
icht had kurnen worden j mnn
or, de chauffeur vertel n, zal de bedrijvigheid m 1988 weer wat aan-
rduit over toetjes en 1 Jjgn.
:n°endkaarijaraTkend! !rlandseoffshore-bedrijven moeten echter niet den-
t.m jjj de gouden jaren '84 en '85 weer terugkeren. Inte-
ieel. De concurrentie is moordend en een grotere ex-
zit er nauwelijks in.
Sis er op de wereldmarkt
[offshore nog ruim 140 mil-
gulden omgezet. Een
rt daarvan is op de Noord-
esteed. Ruim 13 miljard
is besteed op het Britse
[van het Continaal Plat,
8 miljard gulden op het
ie deel.
bestedeingen op het Ne-
i deel van het Conti-
1 Plat bedroegen in dat
r ruim 3,1 miljard gul-
>g niet de helft van dat
1,3 miljard gulden, is
seks besteed bij Neder-
e bedrijven. In totaal 135
ai- en buitenlandse be-
profiteerden in 1985
Ie otfshore-bestedingen op
ierlandse deel.
ast die 1.3 miljard gulden
('binnenlandse' orders 'ex-
eerden' de Nederlandse
lore-bedrijven voor nog
IU miljard gulden, vooral
f bet Noorse deel van het
[mentaal Plat. De totale
jet van de Nederlandse off-
fe-industrie bedroeg in 1985
Ialve2,x6miljard gulden.
Iprig jaar daalden de in
kten van de offshore-indu-
i gevolg van de goed-
olie met ruim veertig pro-
j wat vergeleken met an-
i nog 'redelijk' was.
Iditjaar raamt het Schotse
Bu McKay weer een lichte
mg van de bestedingen.
|et inzakken van de offsho-
larkt heeft geleid tot een
aanzienlijke overcapaciteit De
wat grotere offshore-bedreven
hebben de crisis in deze sector
meestal wel overleefd. De klap
pen vielen vooral bij de kleine
bedryven en de toeleveran
ciers. De ontslagen by Grootint
en HCG en het faillissement
van Boele Bolnes spreken wat
dat betreft boekdelen.
Nu de markt weer wat aan
trekt zijn Nederlandse bedrij
ven er als de kippen bij om een
graantje te kunnen meepikken.
Daarbij worden vooral Noorse
opdrachtgevers bewerkt, want
daar zitten nog wel mogelijk
heden op exportorders.
De omvangrijke Britse
markt kan Nederland wel ver
geten. De Britse regering ver
leent pakweg 82 procent van
alle offshore-orders aan Britse
bedrijven.
Ook de Noorse regering
streeft er naar orders zoveel
mogelijk in eigen land te hou
den. Maar omdat de Noorse
offshore-industrie nog in de
kinderschoenen staat wordt het
grootste deel van de orders (60
procent) naar het buitenland
gesluisd. Door een nauwe sa
menwerking met Noorse be
drijven heeft de Nederlandse
industrie een flink deel van die
Noorse markt veroverd.
Eind 1985 begonnen de olie
prijzen flink te dalen als gevolg
Aantrekkende bedrijvigheid
van de poging van de oliepro
ducerende landen, verenigd in
de OPEC, om hun verloren ge-
gane aandeel in de wereld
markt weer te heroveren. Dat
en de onzekerheid over de toe
komstige ontwikkelingen op de
oliemarkt zorgden er voor dat
de meeste oliemaatschappijen
onmiddellijk het mes zetten in
hun offshore-uitgaven. Ook
staakten ze in veel gevallen de
(dure) ontwikkeling in nieuwe
olie- en gasvelden en ook dat
kwam bij de offshore-industrie
hard aan. Een aantal kleine
oliemaatschappijen ging zelfs
op de fles.
Dat het vertrouwen in de
offshore weer wat herstelt
komt door het voorzichtige op
timisme in de toekomstige ont
wikkeling van de olieprijs. Mo
menteel ligt de prijs weer een
stuk hoger dan de 10 dollar, die
op een gegeven moment in 1986
voor een vat olie moest worden
betaald. De prijzen schomme
len nu tussen de 18 en 20 dollar.
En dus wordt de winning van
olie en gas op dure plaatsen
(Noordzee) weer lonend. Bij een
olieprijs van 10 dollar per vat
was de exploitatie op de Noord
zee zo goed als verliesgevend.
Volgens onderzoekers is er
op korte termijn voldoende olie
in de wereld. Een te lage olie
prijs kan de energievoorzie
ning op wat langere termijn in
gevaar brengen. Want bij lage
prijzen zijn oliemaatschappijen
niet of nauwelijks genegen
nieuwe velden te zoeken en te
exploiteren, zeker niet in dure
winningsgebieden als de zee.
Voldoende olie dus, maar het
moet wel opgespoord en ge
wonnen worden. Om aan de
vraag tot diep in de twintigste
eeuw te kunnen voldoen zullen
nieuwe velden in produktie
moeten worden gebracht, ook
al is dat een kostbare zaak.
Daar komt bij dat met name
de Westerse industrielanden
ook om strategische redenen
met de exploratie van nieuwe
velden moeten doorgaan, wil
men tenminste niet afhankelijk
worden van de grillen en grol
len van sommige OPEC-lan-
den. Zodra de OPEC-landen
hun aandeel aanzienlijk zou
den hebben vergroot zou een
derde oliecrisis niet uitgesloten
zijn. Immers, het was in 1973
juist dat grote aandeel in de
wereldproduktie, waardoor de
OPEC straffeloos de olieprijs
kon verdrievoudigen.
De lagere olieprijs heeft het
aandeel van de OPEC in de we
reldproduktie inmiddels weer
vergroot en dat zou sommige
OPEC-landen in de verleiding
kunnen brengen de prijzen
weer 'ouderwets' te verhogen.
De kans daarop achten des
kundigen niet erg groot, omdat
dan het marktaandeel van de
OPEC-landen weer zou dalen
en de dure winning elders in de
wereld weer meer kansen zou
krijgen.
Daarom voorspelt men een
redelijk stabiel evenwicht. De
komende jaren zal de olieprijs
tussen de 15 en 20 dollar schom
melen, een eventuele crsis in de
Perzische Golf daargelaten. En
15 dollar per vat is al voldoende
om de oliewinning in dure ge
bieden lonend te maken.
Daarom breken er voor de
offshore-industrie weer zonni
ger tijden aan. Niet dat het top
jaar 1985 weer wordt gehaald.
Dat is voltooid verleden tijd.
Bovendien zullen de bedrijven
het - gezien de moordende con
currentie - vooral in een betere
kwaliteit moeten zoeken tegen
dezelfde prijs.
Wat dat betreft lopen de Ne
derlandse bedrijven zeker niet
achterop. Nieuwe technologie
moet de Nederlandse offshore
industrie een voorsprong geven
op de concurrentie.
Daar is veel onderzoek voor
nodig. De regering doet daar
wel iets aan, maar vergeleken
met andere bedrijfstakken nog
veel te weinig. Voor directe
steun aan deze belangrijke be
drijfstak trekt minister De
Korte (Economische Zaken) dit
jaar niet meer dan vijf miljoen
gulden uit.
Dat lijkt ontoereikend om de
Nederlandse offshore-indu
strie de concurrentieslag met
het buitenland te laten overle
ven. Vandaar dat steeds meer
stemmen opgaan om de Neder
landse offshore-bedrijven de
helpende hand te bieden.
Bijvoorbeeld door meer or
ders van het Nederlandse deel
van het Continentaal Plat in
eigen huis te houden. Dat
strookt dan wel niet helemaal
met de in Den Haag beleden
opvatting dat protectie uit den
boze is, zolang de Britten en
Noren de offshore-activiteiten
op hun deel van de Noordzee
als een zuivere binnenlandse
aangelegenheid beschouwen
zou Den Haag best wat minder
star aan ingenomen standpun
ten kunnen vasthouden.
in de Rotterdamse
FOTO FOTON"
«verslaggever
- Atag Holding in
[maakt van de komende
rsnotering gebruik om
[eigen personeel aande
el eigen bedrijf te
ten en bovendien de
s ie geven elk jaar nog
haandelen te kopen.
Welijk schat Atag, dat 8%
IW uitstaande aandelen-
Ijaal bij de werknemers te
lt «1 komen. Dat heeft de
TJ. Menderink, hoofd van
piagementdiensten mee-
feld.
menkort krijgt Atag een
fiotering. Het bedrijf zal
[ia de spaarloonregeling
een pakketje aandelen
raarde van 300 aan elk
ie ongeveer 1000 werkne-
>t cadeau doen. Dat zal 7
ar'g gebeuren, zodat uit
tik aandelen met een
waarde van ƒ2 miljoen
Personeel geschonken
de spaarloonregeling
6 werknemer nog eens
I ar voor een bedrag van
aandelen erbij kopen.
«Ming van Atag is de
L"™» sterker bij het
F te betrekken,
ffttag-directie heeft uitge-
Vdat over een aantal ja-
deze manier 8% van het
aandelen-kapitaal in
r "an de eigen werkne-
iita n tornen. Aandelen
L en v'a de spaarloonre-
mogen in principe in de
laar niet verkocht wor-
fjg Holding bestaat uit vijf
Keukenmtech-
,Atag Verwarming bv
;^s>, Pelgrim Kook- en
"jPOgsmdustrie bv (op-
J Ferro Techniek bv
a *7, ^levering, even-
liiuri f en Batavus
'Wielen en ook
aange-
Door Gerard Kessels
ROME - De Italiaanse
multinational Fiat maakt
gouden tijden door. Samen
met Volkswagen is de Tu-
rijnse onderneming de
grootste autoproducent
van Europa geworden.
Fiat stoomt met een hoog
tempo af op een jaarpro
ductie van twee miljoen
auto's.
Maar ook op andere terrei
nen, van levensmiddelen tot
telecommunicatie en ruimte
vaart, doet het familiebedrijf
van de Agnelli's van zich
spreken. Onlangs stegen de
aandelen van Fiat aan de
beurs van Milaan op één dag
met 4,6 procent, nadat een
Engelse en Amerikaanse
bank onafhankelijk van elk
aar geconstateerd hadden dat
een belegger wel gek is als hij
nu geen aandelen Fiat koopt
Wie had dat tien jaar gele
den kunnen denken? Reeksen
stakingen en een weinig effi
ciënte manier van werken
hadden de onderneming in de
achterhoede van de Europese
industrie doen belanden. De
Agnelli's leken zich bij de
achteruitgang neer te leggen.
Ze verkochten een deel van
hun imperium, onder andere
de warenhuisketen Rinascen-
te.
Na een aantal pijnlijke in
krimpingen, die door de vak
beweging uiteindelijk geac
cepteerd werden, ging het
weer bergopwaarts. De Ag
nelli's ontdekten dat het con
cern alleen een toekomst had
door de autosector te verster
ken. Managers als Vittorio
Ghidella stonden aan de wieg
van de uitgekiende modellen-
politiek die Fiat afgelopen ja
ren tot een gevreesde concur
rent gemaakt heeft op de we
reldmarkt In de eerste zes
maanden van dit jaar had de
Fiatgroep een marktaandeel
van 15,3 procent in Europa,
tegenover Volkswagen 14,8.
De inhaalmanoeuvre kwam
voornamelijk tot stand door
Beleggers hebben Fiat ontdekt.
de overname in het voorjaar
van het noodlijdende Alfa
Romeo. Nu ook Alfa Romeo
tot Fiat behoort, is vrijwel de
gehele Italiaanse automobiel
industrie in handen van de
Agnelli's. Alfa Romeo is in
een nieuwe onderneming met
Lancia samengevoegd tot
Alfa Lancia. Deze jongste loot
aan de Fiat-stam moet op de
markt van de luxe-wagens de
strijd aan gaan binden met
concurrenten als Daimler
Benz, BMW, Volvo en Saab.
De managers uit Turijn heb
ben Alfa Romeo vlot ingepast.
In ijltempo is de Alfa Romeo
164 uitgebracht, die voor het
eerst op de autobeurs van
Frankfurt gelanceerd is. Vol
gend jaar moet Alfa Romeo al
quitte spelen, daarna ziin er
voor het eerst sinds vele vele
jaren weer zwarte cijfers te
verwachten.
De groep komt dit jaar aan
een omzet die zo tegen de 50
miljard gulden zal liggen. Dat
cijfer zal echter sprongsge
wijs stijgen, niet alleen door
toename van de omzet van de
eigen bedrijven, maar vooral
ook door het opkopen van an
dere ondernemingen. Met een
welgevulde beurs blijft Fiat
ondernemingen aan het inlij
ven. Het ambitieuze doel is in
1990 op ene omzet van 80 mil
jard uit te komen. Lukt dat
inderdaad dan is Fiat een van
de grootste, zo niet de groot
ste, Europese onderneming.
De netto-winst is vorig jaar
met 8,4 procent gestegen ten
- FOTOARCHIEF DE STEM
opzichte van 1985 en de voor
de toekomst worden nog
mooiere cijfers verwacht.
Dit geweldige industriële
imperium wordt geleid door
één familie met aan het hoofd
Giovanni Agnelli, TAbboca-
to', oftewel 'de Advocaat', zo
als hij in Italië steeds eerbie
dig wordt aangeduid. Agnelli
heeft 40 procent van de aan
delen. Net de afgelopen
maanden heeft hij zijn kapi
tale bezit afgeschermd tegen
een overval en garanties ge
schapen dat Fiat ook na zijn
dood in handen van de fami
lie blijft. De 67-jarige advo
caat voelt er voorlopig echter
niets voor om terug te treden.
„Zodra ik niet meer kan
skiën, trek ik mij terug",
heeft hij ooit gezegd. En dat
zal nog wel even duren, want
Agnelli zweert bij een gezond
en sportief leven. Aan tafel
geldt hij als uiterst matig. Er
zijn dagen dat hij vrijwel
niets eet. In een van de duur
ste restaurants van Rome
verbaasde hij onlangs zijn
disgenoten door de bestelling
te beperken tot een gekookt
eitje.
Agnellis zoon Edoardo, de
zer dagen lichtgewond bij een
motorongeluk, zal dus nog
even geduld moeten oefenen
voordat hij het roer van de
multinational over kan ne
men.
De zorgen van Fiat liggen
niet zozeer op economisch
vlak als wel op binnenlands
politiek terrein. Grote macht
roept tegenkrachten op.
Vooral de socialisten van ex-
premier Bettino Craxi vinden
het hoog tijd dat Italië en
anti-monopolie wetgeving
krijgt. Al jaren voeren de so
cialisten een loopgravenoor
log met de Turijnse onderne
ming.
De strijd is nu weer tot uit
barsting gekomen naar aan
leiding van de fusie van een
staatsbedrijf met een Fiat
onderneming. Uit de fusie
moet een nieuwe telecommu-
nicatie-gigant voortkomen,
Telit. Na twee jaar onderhan
delen over het samengaan,
dreigt de fusie toch nog te
stranden op de benoeming
van de manager voor Telit.
De socilisten willen een van
hun prominente vrouwelijke
leden, Marisa Bellisario, die
haar sporen in het bedrijfsle
ven verdiend heeft, aan de top
van Telit zien. Fiat wijst die
benoeming echter af.
Het blijft afwachten of de
christendemocratisch-socia-
listische regering in Rome
echt met de aangekondigde
anti-monopolie wetgeving zal
komen. De advocaat beschikt
over machtige vrienden, ook
in de politiek.
Door PETER MUNNIX
Over de op handen zijnde
verruiming van de rente
vrijstelling doen de gekste
verhalen de ronde. Met
name sinds bekend is ge
worden dat de banken de
fiscus over 1987 en vol
gende jaren informatie
moeten verstrekken over
de rente die zij hun klan
ten betalen.
Het is bekend dat veel men
sen de rente over hun appeltje
voor de dorst, variërend van
spaartegoeden tot obligaties
en pandbrieven, niet aan de
fiscus opgeven. Eton onder
zoek heeft uitgewezen dat
maar liefst 60% van de spaar
ders het niet al te nauw
neemt met de fiscale ver
plichtingen. Vandaar dat de
minister van financiën de
banken nu verplicht heeft de
belastingdienst volledig in
zage van alle rentes te geven.
Toen deze maatregel medio
dit jaar afgekondigd werd,
hebben de nodige spaarders
het zekere voor het onzekere
genomen. Ze stapten naar de
bank en haalden hun spaar
centjes weg. De een bracht
het geld naar een bank in het
buitenland en de ander stopte
de centjes in de bekende oude
sok. Hoe het ook zij: veel
spaarrekeningen zijn geplukt
en de banken hebben met lede
ogen het nakijken. Het bank
wezen heeft al becijferd dat
op die manier zo'n dikke twee
miljard gulden aan spaargeld
is verdwenen. De minister
van financiën wil nog geen
bedragen noemen omdat hem
nog geen cijfers bekend zijn.
Toch wil ook de bewinds
man de centjes liever in eigen
land houden. Vandaar dat het
ministerie met een uitge
breide voorlichtingscam
pagne gestart is, compleet
met folder, met als doel de
mensen duidelijk te maken
dat ze niet bang hoeven te
zijn voor de fiscus. Allereerst
omdat de rentevrij stelling
met ingang van 1 januari 1988
(het wetsvoorstel ligt al op ta
fel) verruimd wordt en ver
der omdat de fiscus een soepel
navorderingsbeleid zal han
teren. Daarover straks meer.
Als de nieuwe wet wordt aan
genomen, kunnen ook de
mensen met een hypotheek op
hun eigen huis van de rente
vrijstelling profiteren. De hy
potheekrente hoeft dan niet
meer in mindering te worden
gebracht op de genoten
spaarrente. Voor alle duide
lijkheid: dat zal pas over het
belastingjaar 1988 gelden en
niet over het jaar 1987 zoals
velen abusievelijk menen.
Hoe zit het nu met die ver
hoging? Wel, bij ongehuwden
is 700 en bij gehuwde 1.400
rente vrij per jaar. Die bedra
gen worden volgend jaar
resp. 1.000 en 2.000. Voor de
rente van kinderen geldt nu
nog geen vrijstelling, maar
die wordt 500 per kind. Het
gaat om rente van spaarte
goeden van kinderen, die aan
de ouder worden toegerekend
en bij diens inkomen moeten
worden geteld. Het gaat hier
bij om minderjarige kinde
ren, die niet zelfstandig in de
belastingheffing worden be
trokken. Stel dat een kind
1.600 rente heeft en de
ouders ƒ800. Het kind heeft
500 vrij en de ouder mag het
restant van ƒ1.100 naar de
eigen vrijstelling overheve
len. De ouders mogen immers
2.000 hebben, maar genieten
slechts 800. Met het bedrag
van het kind blijven de
ouders nog onder de nieuwe
grens van 2.000. Als de
ouders 2.800 hebben en hun
twee kinderen elk ƒ50 rente
mag niets overgeheveld wor
den. Ze hebben 2.000 vrij (de
100 van de kinderen zijn
uiteraard onbelast) en over
het restant van 800 moeten
ze belasting betalen. Bij fi
nanciën zeggen ze nu zonder
meer dat een echtpaar met
drie kinderen dan een kapi
taal van ƒ70.000 kan hebben
zonder dat het een cent belas
ting betaalt. Men zegt er wij
selijk niet bij dat de ouders
dan wel heel goed moeten re
kenen hoe ze er belasting
technisch het beste kunner
uitspringen.
En nu het soepele navorde
ringsbeleid. Als u uit eigen
beweging de verzwegen rente
aangeeft en vraagt die rente
ook over vorige jaren na te
vorderen (de fiscus kan tot
vijf jaar teruggaan), dan
krijgt u geen boete. Aldus mi
nister Ruding in een royale
bui. Komt de fiscus er aan de
hand van de rentegegevens
over 1987 achter dat u rente
inkomsten hebt verzwegen,
dan wordt de boete 10% in-
plaats van de gebruikelijke
50%. Die matiging in boetes
geldt tot 1 januari 1990. Zo
soepel als de maatregel van
Ruding klinkt, is hij echter
niet. Een generaal pardon
voor alle mensen die rente
niet hebben aangegeven, zit
er niet in. Zo soepel als in an
dere landen, waar meteen een
streep gezet is onder het be
lastingverleden, zijn ze niet in
Den Haag. Het is in wezen
een halfslachtige manier -
vlees noch vis zeggen fiscalis
ten - om van het rentepro
bleem af te komen. De een
voudige burger denkt dat
hem niets kan gebeuren. Zo is
het echter duidelijk niet!
Rente is volgens de wet een
belastbare bate en iemand die
over een aantal jaren moet
bijbetalen wordt wettelijk
niet gepakt, maar zijn eigen
nalatigheid kan in sommige
gevallen best in de papieren
gaan lopen!
Een simpel voorbeeld: een
gehuwde man - in het bezit
van een eigen huis met hypo
theek - geeft over 1987 1.900
rente aan. In voorgaande ja
ren gaf hij vrijwel niets aan.
Gezien de sussende woorden
van minister Ruding en de
zijnen besluit de man nu
schoon schip te maken. Deze
man zal van een koude ker
mis thuiskomen. Allereerst
geniet hij over 1987 geen ren
tevrijstelling, omdat hij meer
dan ƒ1.900 aan hypotheek
rente betaalt. Die 1.900 kos
ten hem, er vanuit gaande dat
hij onder de grens van het
premie-inkomen voor de
AOW/AWW enz. zit, pakweg
zo'n 1.100. De belasting
dienst zal natuurlijk redene
ren: hé, over 1987 rente? Dan
zal hij over eerdere jaren ook
wel rente hebben genoten.
Navraag bij de bank leert de
fiscus dat die rente resp.
1.700, 1.500, 1.300 en 1.100
is geweest. Uitgaande van een
tarief van 32% plus daarbij de
volle mep (werknemers- én
werkgeversaandeel) van de
premies AOW/ AWW kost dat
zo'n dikke ƒ3.300. De 10%
boete niet meegerekend. Deze
burger is derhalve van zijn
5.600 meer als de helft kwijt.
Een en ander is wettelijk vol
komen in orde en uiteraard
aan hem zelf te wijten. Maar
dat vertelt hem niemand!
Het mag dan ook geen
wonder heten dat veel men
sen er geen moeite mee heb
ben om het risico gesnapt te
worden op de koop toe te ne
men. Hoe groot de kans is om
tegen de lamp te lopen, weet
niemand. De fiscus kan met
ingang van het belastingjaar
1987 de rentegegevens van
alle klanten bij de banken op
vragen. Dat staat vast, maar
de banken en de fiscus weten
nog niet exact hoe dat in zijn
werk gaat. In principe zal de
fiscus van elke Nederlander
de rente-cijfers over 1987 aan
de weet komen en in principe
kan de fiscus ook over voor
gaande jaren de rentegege
vens opvragen. Maar nie
mand kan zich voorstellen
dat de hele fiscale machine in
het werk gezet wordt om het
hebben en houden van ieder
een minitieus door te lichten.
Het zal wel zo zijn, dat men
sen die er - gezien hun inko
men of leefwijze - van ver
dacht worden rente-inkom
sten te verdonkeremanen het
eerst de klos zijn. Zekerheid
daaromtrent kan niemand
verschaffen. Het risico ligt
uitsluitend en alleen bij de
belastingbetaler zélf. U bent
dus gewaarschuwd.
Wie de folder van de belas
tingdienst wil hebben, kan
die gratis afhalen bij elk be
lastingkantoor.
GRONINGEN (ANP) - Na enkele maanden onderhandelen
hebben het college van B en W van Groningen en drie
ambtenarenbonden maandag een uniek arbeidsvoorwaar-
dencontract ondertekend.
Het contract loopt tot september 1990 en beschermt de positie van
de ongeveer 4.000 Groninger gemeenteambtenaren tijdens de
forse bezuinigingen die Groningen in die periode moet doorvoe
ren. De bezuinigingen kosten naar schatting 200 arbeidsplaatsen.
In het contract is vastgelegd dat dit zonder gedwongen ontslagen
moet gebeuren.
Daarnaast heeft de gemeente zich onder meer gebonden aan de
eis dat er niet bezuinigd mag worden op de arbeidsvoorwaarden.
Bovendien zal de gemeente extra investeringen doen om met min
der mensen en minder geld hetzelfde, zo niet een beter produkt af
te leveren.
