EG dobbert op het
falen van ministers
Kwaliteit: een onsje meer of minder
Grondwet brengt geen verandering
J UNILEY
Stem co mm
de stem
de stem ACHTERGROND DINSDAG 6 OKTOBER 1987
fttem BINNENLAND
fol is voP
DEZE WEEK ALGEMENE BESCHOUWINGEN IN TWEEDE KAMER SSffiSKSSt! JS'vSdepU- 4/
VOLK VAN SURINAME MOET BUITENWERELD INPALMEN
Feest
Agenda
Diefstal
Rest
n
End het 1 ,af9elopen da9en in e
holt ui9 ls 9eweest. In Nede
rdat mo vr,eemdelingenhaat. Afge
hvarinl st 300 gemeenten r
lmefcr rlan.v'uchtel'n9en- Deze uil
ret helt!?? verontrusten dan de
ste kunnen afsluiten.
Door Frans Boogaard
NU afgelopen weekend
ook de EG-ministers van
Buitenlandse Zaken in
hun informele beraad in
het Deense Nyborg, con
form de verwachtingen,
niet tot een (beginsel)ak-
koord zijn gekomen over
een ontwerp-begroting
voor 1988, en de formele
einddatum voor het indie
nen van dat ontwerp bij
het parlement is verstre
ken, zijn de woede en ver
slagenheid binnen de EG
groot.
Uitgerekend iri het jubileum
jaar van de Europese samen
werking, dat met sport- en
culturele activiteiten zoveel
luister wordt bijgezet, blijkt
de wil tot politieke samen
werking bij de lidstaten zelf
nog zó onderontwikkeld, dat
voor het eerst in dertig jaar
de ministerraad het zelfs niet
eens kan worden over een
nieuwe begroting.
Geen wonder dat de Deense
EG-commissaris Henning
Christophersen, binnen de
Commissie verantwoordelijk
voor het begrotingsbeleid,
vrijdag al uiting gaf aan zijn
„diepe ontevredenheid" over
het feit dat een dag eerder in
Luxemburg de begrotingsmi
nisters het touwtje aan het
slot van een zes uur lange
vergadering in de boot gooi
den.
Zonder ook maar een dag
te verliezen, kondigde hij een
procedure aan voor het Euro
pese Hof.
Maar afgezien van het feit
dat juridische stappen nooit
de mooiste weg zijn om een
doel te bereiken, is tegen de
tijd dat er een arrest komt het
kwaad al geschied.
De politieke fricties zijn
een feit, en puur budgettair
staat al vast, hoe snel en coö
peratief er vanaf dit moment
ook wordt gewerkt, dat de EG
het nieuwe, zeer belangrijke
kalenderjaar 1988 zonder be
groting moet beginnen.
In het spoorboekje van de
EG is in die situatie voorzien,
want al eerder heeft het com
munautaire beleid een tijd
lang moeten draaien op (per
maand) één twaalfde van het
budget van het vorige jaar.
Dat zogenaamde 'twaalfden-
systeem' zou dus ook begin '88
moeten worden toegepast.
Maar juist dan, aldus
ChristópKeïsen. komt de toe
passing van het twaalfden-
systeeniheél bièroerd uit.
Het gemeenschappelijk
landbouwbeleid, dat drie
kwart van de EG-begroting
beslaat en dit jaar zo'n 22 mil
jard rekeneenheden vergt, zal
namelijk volgend jaar, als ge
volg van allerlei ingrijpende
hervormingen, zeker 27 mil
jard rekeneenheden vragen.
Als de onder meer door Ne
derland fel-betwiste belas
ting op oliën en vetten er niet
komt, wordt dat zelfs ruim 29
miljard.
Dat betekent dat vanaf de
eerste maand het landbouw
beleid door puur geldgebrek
ernstig zal worden gestag
neerd.
Precies hetzelfde, al zijn de
bedragen daar minder spec
taculair, geldt voor het on-
Premier Thatcher
.dwarsligger.
derzoeksbeleid, dat dankzij
langdurig aarzelen van de
Britse premier Thatcher toch
al in zware ademnood is ge
bracht, alle waarschuwingen
over de technologische voor
sprong van Japan en de VS
ten spijt.
Maar wellicht nog het
grootste nadeel is dat door het
uitblijven van een budgetak
koord, een heel zware hypo
theek wordt gelegd op de top
van Kopenhagen, begin de
cember, en daarmee op de
voortgang van de totale
Europese samenwerking.
Over die voortgang, waar
voor Commissievoorzitter
Delors in februari van dit
jaar de raad van ministers
vergaande voorstellen deed
(het zogenaamde 'drieluik' of
'pakket-Delors'), werd op de
laatste top van regeringslei
ders afgelopen zomer al van
gedachten gewisseld.
Concrete besluiten leverde
dat niet op, maar desondanks
wilde geen van de regerings
leiders of Commissieleden
van het woordje 'mislukking'
horen.
Er was immers zinvol ver
gaderd, en op de komende top
in Kopenhagen zouden de po
sities wel verder worden
vastgelegd. Twee begrotings
raden terug, toen het budget
fiasco zich begon af te teke
nen maar de heren bewinds
lieden nog een dag en een
nacht en nóg een dag vóór
zich hadden, beklaagde de
Nederlandse staatssecretaris
Van der Linden (Buiten
landse Zaken) er zich plotse
ling over dat de 'richtlijnen'
van de laatste Europese top
toch wat minder concreet wa
ren dan het zich aanvankelijk
had laten aanzien.
En nu, met de nieuwe top in
het niet_al te verre_ verschiet,
zullen de Commissie ën'de re
geringsleiders moeten oppas-
Jeh.'tjatde budgët-problema-
tiek het totale pakket-Delors,
waarvan het een belangrijk
onderdeel is maar ook niet
méér dan dat, niet gaat over
heersen.
Want in dat geval is de EG
er nog niet: Engeland blijft
dan meer middelen weigeren
omdat er van een zuiniger
landbouwbeleid niets komt.
En dat beleid komt niet van
de grond, omdat het zeker de
eerste paar jaar méér geld
kost.
Maar of de situatie echt zo
rampzalig is, zal pas begin
december blijken. Want heel
vaak is een crisis of crisis
dreiging nodig om in schijn
baar onvoorwaardelijk be
trokken posities toch weer
wat beweging te krijgen.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans- hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
«076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, «01640-36850.
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen).
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, «01140-13751
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,01620-54957.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9,01150-17920.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen
Vlisslngen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Rnnl/rplatioc
Postgiro 1114111 -ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Max de Bok
ALS je de kans hebt om
een aantal weken door een
ontwikkelingsland te rei
zen - en dat niet als zon-
zoekend toerist, maar als
iemand die de gelegenheid
om met mensen van hoog
tot laag in contact te ko
men -dan gebeurt er wat
met je.
Je ontmoet mensen die in
grote afhankelijkheid van de
natuur, dagelijks een harde
strijd om het kale bestaan
moeten voeren. Je ziet dat de
stad zich ontwikkelt tot de
vergaarbak van mensen die
op de rand van het bestaan
leven. Armoe troef. Bedelarij
neemt er ontstellende vormen
aan. Je merkt hoe slecht het
gesteld is met de zorg voor de
gezondheid. Je hoort hoe uit
zichtloos de problematiek van
de schuldenlasten, die je in
theorie kende, is. Je vraagt je
af hoe mensen erin slagen nog
toekomstgericht te denken en
bezig te zijn. Je verbaast je
over de levensblijheid on
danks alles en de gastvrijheid
van mensen die geen nagel
hebben om hun gat te krab
ben. En dan denk je daar in
donker Afrika aan Nederland
en hoor je je tot jezelf zeggen:
wat zijn we daar toch met
luxe-problemen bezig.
Die relativering is op zich
zelf goed. Je gaat weer eens
beseffen hoe gevaarlijk en
onrechtvaardig het is, dat de
wereld in rijk en arm ver
deeld is. Je realiseert je weer
beter hoe belangrijk het is dat
de kapitaalstroom van rijk
naar arm geleid wordt en dat
de hulp die we geven aan de
arme wereld weinig meer is
dan de druppel op de
gloeiende plaat.
m riteit nnriprlincre huln n* uan de Rotterdamse m—A
Terug in eigen land duurt
het even voordat je je weer
druk kunt maken over on
rechtvaardigheden in de
eigen samenleving. Je bent
geneigd ze te kleineren. Waar
hebben we het met ons allen
eigenlijk over Over een pro
centje meer hier, een hon
derdje minder daar. Is het
niet overdreven te spreken
over armoede in Nederland?
Hoe verwend zijn en gedra
gen we ons eigenlijk?
Dan lees en hoor je over ar
moe in eigen land. Dan zie je
die afschuwwekkende beel
den van mensen die zich op
uiterst valse gronden ertegen
verzetten dat asielzoekers
hun veilige en beschermde
bestaan zouden komen ver
storen. Dan beleef je in je
eigen buurt dat met zoge
naamd van zorg voor wooon-
wagenbewoners doortrokken
- maar in de grond smerige
discriminatoire - redenerin
gen, geprotesteerd wordt te
gen de vestiging van een
woonwagenkampje. En dan
weet je ineens weer dat het
niet om luxe-problemen gaat,
maar om de kwaliteit van het
menselijk bestaan in al zijn
facetten.
Zal het daar in het grote
politieke debat tussen volks
vertegenwoordiging en rege
ring - vandaag, morgen en
donderdag in de Tweede Ka
mer - ook over gaan? Het zou
eigenlijk wel moeten. Het zou
goed zijn indien het beleid
van het kabinet-Lubbers II
zou worden afgemeten aan
Premier Lubbers
...Rotterdamse zakelijk
heid
- foto de stem/johan van gurp
opvattingen die bij partijen
leven over de inrichting van
onze samenleving. Er zijn
vele boekwerken gevuld met
beschouwingen over de zorg
zame samenleving. Politici
hebben er de mond vol van.
Maar het blijft bij woorden.
Kijken we nog eens wat
premier Lubbers in de rege
ringsverklaring van juli vo
rig jaar zei met een variatie
op Brecht. Sprekend over de
terugtredende overheid en de
fout om teveel van wetten en
regelgeving te verwachten,
zei de premier: „Tegelijker
tijd wel daar optreden waar
er achterstanden zijn; ons
goed realiseren dat wie het
goed heeft, om zo te zeggen in
het licht leeft, al te gemakke
lijk achterstandsposities van
anderen - meer in het duister
- over het hoofd ziet." Wat le
zen we van de hand van mi
nister Huding (Financiën) als
reactie op de waarschuwing
van de Raad van State dat
een doorgezet bezuinigings
beleid in toenemende mate op
maatschappelijke weerstan
den zal stuiten? Dit: „Een
voor het kabinet nieuw ge
zichtspunt." Is het kabinet
dat ziende blind en horende
doof? Is het uit de lucht ge
grepen, overdreven als de
kerken armoede een van de
meest schrijnende problemen
van onze maatschappij noe
men? Is het onwaar dat het
kabinetsbeleid er ook volgend
jaar weer toe zal leiden dat de
rijken rijker worden, de ar
men ten hoogste even arm
blijven? Legt het kabinet niet
juist de last van de bezuini
gingen daar, waar ze nauwe
lijks meer gedragen kunnen
worden. Bij ouderen, bij jon
geren, bij kinderen die op
speciaal onderwijs zijn aan
gewezen? Zei Lubbers niet
kort voor de verkiezingen
dat er na de stelselher
ziening rust moet komen voor
de mensen met een sociale
uitkering en dat er meer
warmte moet komen in de sa
menleving."? Uit welke on
derdelen van het beleid
spreekt die rust, die warmte?
Is het niet schrijnend dat
CDA-fractieleider De Vries
zonder blikken of blozen ver
klaart dat bejaarden best zelf
de tandarts kunnen betalen
omdat ze toch niet vaak naar
hem toe hoeven? Getuigt het
niet van een buitengewoon
gemakzuchtig denken als hij
zegt dat jongeren die niet
werken ook niet zelfstandig
hoeven te wonen? Het is niet
zo dat ze alleen maar met
subsidie zelfstandig kunnen
wonen. „Mijn eigen stude
rende kinderen wonen ook
buiten de deur, maar zij krij
gen geen huursubsidie"; ja,
dank je de koekoek). En is het
niet onstellend generalise
rend als hij over de betrekke
lijke goedkoopte van de ge
zinszorg praat met een onder
toon van: kinderen zouden
ook wel eens voor hun ouders
kunnen zorgen.
Waar is de tijd gebleven
dat de KVP-politica Marga
Klompé bij de introduktie
van haar Bijstandswet de
mensen op het hart drukte
dat de tijd van de GUNST
voorbij was, dat het handje-
op-houden, het afhankelijk
zijn van liefdadigheid ver
vangen werd door RECHT op
bijstand. Daar sprak een
zorgzame overheid. Nu lijken
we met de Rotterdamse zake
lijkheid, de no-nonsense, die
het kabinet meer dan iets an
ders kenmerkt, een steeds
verder terugtredende over
heid te hebben. Een overheid
die zich boven en tegenover
de samenleving plaatst.
Het kabinet slaagt er maar
niet in - de vraag is of het ka
binet dat wil - de indruk weg
te nemen dat zijn filosofie
geen andere is dan de filosofie
van de economie, van het be
zuinigen, van het kleiner fi-
riteit, onderlinge hulp,
men voor elkaar uit de nt jank een verbod ge-
op acties van bin-
(jippers zoals die zich
jpen vrijdag hebben
edaan.
werd een transport van
van het kabinet vals. Niet
verlangen naar een nu,
schappij waarin deze bep
pen herijkt gestalte en vu
krijgen, is de drijfveer i
het kabinet, de economie r--
domme geld beheerst het') uwbakken van Granaria
leid. En zelfs dan schiet
van het geld. Het sluit,
lens en wetens, mensen,
van een aandeel in de vu
Wacht maar, wacht maar,
les komt goed. Maar even jvaard,
moeten de mensen die
goed hebben voorgaan. Dat
beter voor de economie.
•ERDAM (ANP) - Het g]]\f
persbedrijf Granaria
maandagmiddag in
NjeUwe Maas ter hoogte
kabinet tekort in het verdt t Rotterdamse Parkkade
----- gctievoerende binnen-
«ers geënterd en vastge-
„ujn de Rijnhaven. Gra-
zichtig toenemende welvar had in het kort geding de
•rsbonden ONS en ASV
alsmede vijf
jers.
raadsman van Granaria
an Laarschot vroeg een
Dat denken en handel j op dergelijke acties met
dringt mensen terug naar
een c
den i
caat
Masti
niet
dat
met
recht
omsc.
zeesl;
Eei
schip
inhei
vendi
tal v
schril
ria b
o
zelfs al over de rand vanl
bestaansminimum,
plaatst hen buiten de san*
leving. Dat wakkert groep
goïsme aan. Precies data
het kabinet zegt te
voorkomen. Bij zo'n bel;
valt een beroep op solidarit
in onvruchtbare bodem. I
beleid veroorzaakt kil
waarin de asielzoeker men
tegenover in plaats van r
hem vindt, kilte waarin
stille armoede floreert
beleid waarin gemeenten
noodsprongen worden veris K verslaggever
om de meest schrijnende nf^RDAM EINDHOVEÏ
van mensen te leningen.
Het zou goed zijn ais i bedrijven hebben werkn
Kamerdebatten zouden ga neergelegd uit protest tej
over de vraag wat we met i a neri
allen met de samenlew
willen, hoe we onze maa tUnilever-margarinebedrijf
schappij zo kunnen inricht n Rotterdam gingen gistermc
dat kwaliteit voor aliened (ki bij Nestlé-bedrijven
kenmerk van is. Maar Cpharsterbrusr gingen de v
vrees dat het wel ween ScharsterDrug gingen ue v
gaan over de vraag of het# 'gen de derde dag in en bij d<
onsje meer of minder m jk HTL ging de ochtendploeg i
Door Jan van de Ven
SURINAME is voor een
nieuwe grondwet. De be
volking heeft er per refe
rendum 'ja' tegen gezegd.
Die instemming garan
deert in elk geval, dat ver
kiezingen voor een volks
vertegenwoordiging wor
den gehouden.
Maar grondwet en verkiezin
gen houden niet ook verande
ringen in. Suriname heeft
over een maand nog dezelfde
sterke man. Alleen tussen
theorie en praktijk zal een
verschil ontstaan.
In theorie kan elke Surina
mer van naaminaanmerking
komen voor de belangrijkste
functi^ in dat: lar^d. De man
op de top van de piramide
heet nu legerleider en straks
president. Op dit moment is
Desi Bouterse de legerleider
en hij heeft zich kandidaat
gesteld voor het president
schap.
Machthebbers plegen niet
zomaar macht uit handen te
geven. Wie macht heeft wil
macht houden. Een menselijk
gegeven, dat zeker ook heeft
meegespeeld bij het schrijven
van de nieuwe grondwet en
dat bij het beoordelen van de
grondwet niet uit het oog mag
worden verloren.
Volgens de grondwet kie
zen de Surinamers binnen
kort een assemblee, een
volksvertegenwoordiging, die
bestaat uit 51 leden. Liefheb
bers kunnen zich in hun dis
trict kandidaat laten stellen.
De wet bestempelt het parle
ment tot hoogste orgaan van
de staat, dat niet door andere
bestuurders kan worden aan
getast. President en regering
krijgen niet het recht het par
lement naar huis te sturen.
De assemblee bepaalt wie
president en vice-president
gaat worden. Lukt het niet bij
voorgeschreven meerderheid
een kandidaat te benoemen
dan gaat die bevoegdheid
over op een breder college: le
den van de assemblee en de
districts- en ressortraden.
Eenmaal in functie be
schikt de president over de
volgende omschreven macht:
hij is staatshoofd, hoofd van
de regering, opperbévelheb-
ber van het; leger, voorzitter
van de staatsraad en van de
veiligheidsraad. Hij heeft de
leiding over de buitenlandse
politiek en de voorbereiding
van het regeerprogramma.
De president formeert de
raad van ministers.
Samen met de assemblee
heeft de regering de wetge
vende macht. Ministers krij
gen overigens niet de gele
genheid eigen macht op te
bouwen. Zij zijn volledig ver
antwoording verschuldigd
aan de president, die naar
willekeur kan benoemen en
ontslaan. De ministerraad als
geheel is verantwoordelijk
voor voorbereiden en uitvoe
ren van het door de regering
vastgesteld beleid.
Boven parlement en rege
ring functioneert een staats
raad. Voorzitter daarvan is de
president. In de staatsraad
heeft hij als gesprekspart
ners: het leger, de werkge
versorganisaties, de vakbe
weging en de in de assemblee
vertegenwoordigde politieke
Desi Bouterse
voor het oog van de we
reld
- FOTO ANP
partijen. Wat de bevoegdhe
den van de staatsraad zullen
zijn weet het Surinaamse
volk nog niet, omdat de wet
die de bevoegdheden regelt
nog moet worden gemaakt.
Naar het idee van de hui
dige machthebbers zou het
werk van de staatsraad om
vatten: controle en begelei
ding van het staatsbestuur;
schorsen van bepaalde door
de raad van ministers geno
men besluiten voor zover in
strijd geacht met de grondwet
en het regeerprogramma; het
doen van voorstellen van wet
en staatsbesluiten aan de re
gering; mobilisatie van het
volk; adviseren van de presi
dent.
In de opzet van parlemen
taire, ministeriële en presi
dentiële bevoegdheden is iets
terug te vinden van de 'ba
lance of power', zoals die in de
Verenigde Staten functio
neert. Het kiezen van de as
semblee verloopt via het En
gelse kiessysteem.
Nadeel van het districten
stelsel is de mogelijkheid van
herschikking. In Engeland is
de praktijk, dat de aan de
macht zijnde partij districten
opnieuw groepeert om de
kans op een nieuwe meerder
heid veilig te stellen. Hele
maal feilloos kan manipule
ren nooit zijn, maar bij ver
kiezingen helpt elk beetje. In
het verleden hebben Labour
en Conservatieven elk hun
best gedaan om met het ver
leggen van grenzen en aan
tallen kiezers per district het
toeval op eigen overwinning
te vergroten.
Hoe het districtenstelsel in
Suriname werkt, zal nog blij
ken. Rekening moet echter
worden gehouden met een zo
danige indeling van distric
ten, dat de uitschrijver van
verkiezingen vrijwel zeker is
van de overwinning. Met
aanzekerheid grenzende
waarschijnlijkheid hebben de
huidige machthebbers de dis
trictsgrenzen zo gelegd, dat
hun macht niet verloren hoeft
te gaan.
Van ander kaliber is de
grondwettelijke regeling van
de staatsinrichting. Die lijkt
op de democratische werk
wijze in de Verenigde Staten.
Toch zijn er verschillen. De
president ontleent zijn man
daat niet aan het volk, maar
aan de assemblee. En de as
semblee bestaat bij de gratie
van de districten.
De toekomstig? president
van Suriname -krijgt- veel
macht. Hij maakt het beleid
en voert het uit. Valt het be
leid niet in de smaak dan kan
hij een minister ervoor ver
antwoordelijk stellen en ont
slaan. De president heeft te
vens een dikke vinger in de
wetgevingspap. Samen met
de assemblee bepaalt hij
welke wetten er komen en sa
men met de staatsraad kan
hij vervolgens wetten onge
daan maken.
Het bestaan van een nog te
regelen staatsraad trekt de
(parlementaire) machtsver
houdingen in Suriname hele
maal scheef. Mr. H. Fernan-
des Mendes zegt over dit or
gaan in het Nederlands Juris
tenblad: „De raad combineert
controlerende, adviserende,
rechtsprekende en deels wet
gevende functies. In deze tijd
is zoiets bizar te noemen.
Vooral indien men bedenkt
dat de leden van de raad niet
democratisch gelegitimeerd
en onafzetbaar zijn. De raad
frustreert taken en bevoegd
heden van het hoogste staats
orgaan: de assemblee."
(e gevallen protesteren de
emers - met steun van de
FNV-bonden - tegen
Bij eventueel conflict li [0ndigde ontslagen. Bij
sen de staatsraad en de i aat het om een cao-con-
semblee kan een patstel
ontstaan, omdat over dejonden zijn al maanden-
derlinge relatie niets is k net de HTL-directie in
paald. Wie zou daar gareni k 0ver een nieuwe cao.
spinnen? Als Bouterse pres rectie wil slechts een
dent wordt, en wie twijfe erhoging geven van 1
daar nog aan, dan is hij dei; t, de bonden eisen 'en-
chende derde. De presiè r0centen', omdat de di-
wordt weliswaar door dei een 36-urige werkweek
semblee gekozen, maar in jreekbaar acht.
der hoeft hij zich niets u n Bergh en Jurgens
dat college aan te trekk 250 van de 700 werkne-
omdat hij immers in maandag het werk neer
staatsraad de voormant otes^ tegen plannen van
van de vertegenwoordig reetje de restauratieve
politieke partijen als ad: en voortaan uit te beste-
seur heeft. laardoor vervallen zeker
Fernandes Mendes conti nen.
deert: „Uit bestuurlijk 04 vankelijk was een korte
punt vertoont de grond» nderbreking gepland,
belangrijke gebreken B gezien het 'teleurstellen
feit dat de berstuurlijkeorf itwoord van de directie
nen in een potentieel conti 'den de stakers later op
rerende verhouding tot el aan het werk te gaan.
aar zijn geplaatst vergroot: stakers boden de directie
potentiële bestuurlijke a ïtitie aan waarin ophel-
macht." f wordt gevraagd over de
De huidige machthebte e-plannen. Toen de di-
hebben er alles aan gedï de werkonderbreking
voor het oog van de buit# 'ast' noemde besloot men
wereld op de goede weg: r te staken,
zijn. 'Herstel van de democn Industriebond-FNV
tie' moet het sleutelt*? t de staking. De bond
worden om ontwikkelinf de vrees van de werkne-
gelden weer te laten binis dat de plannen van de di
stromen. Met dat geld hoi uiteindelijk veel arbeids-
men de economie weer 1 zullen kosten. De Uni-
gang te helpen. Leegloj
werkt een contra-revolutie j
de hand. Dus moet de bevö|
king aan het werk.
Uit de aanloop naar deï
mocratie mag echter wor»
opgemaakt, dat Suriname^
huidige leiders houdt
krijgen alleen een niei
titel opgeplakt. Het
blijft het land in een ija
greep houden. Zelfs 1
soldaten naar de kazernen
teruggekeerd.
lever
dracl
om zj
tiële
ketip
dernt
deac
He
in Ne
neme
de pi
lever
en to.
Me
Unile
bij L
dinge
beids
len.
demi
eens
Unile
1.200
verd'
gerst
De d
voedi
maar
vakb
ranti
menc
slage
maxi
uitzie
100 tc
Op
dens
drijv
gens
moet
Gork
werk
RUIM zeven jaar lopen vele
miljoenen Nederlanders, al
dan niet in actiegroepen, te
hoop tegen de mogelijke
plaatsing van 48 kruisraket
ten in ons land. Een kleine
maand terug alweer komen
de ministers van Buiten
landse Zaken van de VS en de
Sovjet-Unie, Shultz en Sje-
vardnadze, tot een principe
akkoord, dat inhoudt dat de
kruisvluchtwapens er niet
zullen komen.
Reden tot vreugde alom,
zou je denken. Zou, want juist
onder hen die zolang tegen
plaatsing actie gevoerd heb
ben, heerst tweespalt. De
vraag of het principe-ak
koord reden tot vreugde
geeft, houdt de gelederen ver
deeld.
Het hoofdbestuur van. de
PPR, een van de deelnemende
partijen in het Breed Initia
tief voor Verdergaande Ak-
ties tegen Kruisraketten (BI
VAK), stuurde onlangs een
brief rond waarin de andere
BIVAK-partners wordt opge
roepen om van de anti-kern
wapendemonstratie op 31 ok
tober in Den Haag een groot
feest te maken. Het principe
akkoord is volgens de Radica
len, misschien door hun histo
rische banden met het katho
lieke volksdeel wat blijmoe
diger van inslag dan andere
vredesactivisten, reden ge
noeg om, op verantwoorde
wijze uiteraard, de bloe
metjes eens flink buiten te
zetten.
Andere BIVAK'ers hebben
er een duidelijk andere me
ning over. „We zien het be
reikte akkoord als een begin.
Er is nog zeer veel te doen.
Echt reden om uitbundig
feest te vieren is er niet", al
dus een wat zuinige reactie
uit het andere kamp.
Het BIVAK zoekt nu naar
een compromis. Iets in de
trant van een discussie-dans
ant.
HET kabinet komt deze week
op de parlementaire snijtafel;
het zal naar verwachting een
voorzichtige operatie worden
zonder ernstige ingrepen. An
ders gezegd: alle politieke
ogen zullen de komende da
gen gericht zijn op de Rijks
begroting voor volgend jaar,
samengevat in Hare Maje-
steits Troonrede, die vandaag,
morgen en donderdag zal
worden geloofd/bekritiseerd.
Het geheel wordt aangeduid
met de term algemene poli
tieke en financiële beschou
wingen.
In de loop van donderdag
avond zal duidelijk zijn of de
aangekondigde belastingver
laging in 1988 doorgaat, of de
helft van de minima minder
te besteden hebben dan dit
Tazelaar
.nog 15 jaar.
- foto de stem/johan van gurp
jaar - zoals minister De Ko
ning (Sociale Zaken) toegaf -
dan wel of de oppositie een
voet tussen de deur bij het
kabinet heeft gekregen.
De Eerste Kamer bespreekt
de militaire pensioenen en de
raad voor advies van het bi
bliotheekwezen. De 'over
kant' zal de slag om de publi
citeit daarom opnieuw win
nen, en dat ondanks het feit
dat de enquêtecommissie deze
week niet vergadert.
HET restaurant van het de
partement van Binnenlandse
Zaken ('Biza' in de wande
ling) heeft last van dieven/
dievegges. In het personeels
blad van Binnenlandse Zaken
(waaronder de gemeentepoli
tie ressorteert) lezen we onder
het kopje 'eksters' dat het mi
nisteriële restaurant in 1986
150 dienbladen kwijt raakte,
alsmede 720 stuks bestek; 240
setjes vork/lepel/mes. De
schrijver van het stuk vraagt
zich af of er steeds meer amb
tenaren op Biza een caravan
krijgen.
Het restaurant heeft een
constant aantal gebruikers.
Per dag lunchen er gemiddeld
718 mensen en dat is een da
ling met 11 personen ten op
zichte van het jaar daarvoor.
De gemiddelde bezoeker van
het restaurant besteedde
3,66 aan zijn maaltijdje. En
menigeen hield daar nog een
dienblad en een bestekset aan
over.
Binnenkort zal minister
Van Dijk wel constateren dat
ambtenaren niet alleen lui
zijn, maar ook stelen als de
raven.
ZOUDEN er nog ervaren (en
rechtstreeks gekozen) Ka
merleden overblijven in de
PvdA-fractie? Na het vertrek
van Dales, Van Dam (die nu
met een grote mond in week
bladen roept dat het eigenlijk
anders moet in het parlement,
EINDREDACTIE
PIETER EGGEN
maar hoe?), Van der Doef,
Van der Hek, Van Kemenade,
Van der Louw, Patijn en Van
Thijn - en het zeer onvrijwil
lige afscheid van Van den
Bergh - resteert nog een
handjevol oude-getrouwen.
En Tazelaar en De Boois zin
nen ook al op vertrek, naast
die anderen die dat niet
hardop durven zeggen.
Elseviers Weekblad herin
nerde vorige week fijntjes
aan de vijf uitzonderingen die
Anne Vondeling (voormalig
prominent PvdA'er en Ka
mervoorzitter) hanteerde
voor vertrek uit de Kamer
van een gekozen vertegen
woordiger.
Alleen als een Kamerlid
bewindspersoon wordt, mag
hij/zij vertrekken, of om per
soonlijke omstandigheden, of
wanneer er een conflict met
de partij is, of als iemand toch
al wil vertrekken en er in het
laatste jaar een mooie
vrijkomt of als de pa'
iemand verzoekt een beli
rijke functie te
niet zijnde een burgemeest
schap, lidmaatschap
Raad van State of hoogi
raarschap.
Eigenlijk alleen Van
en Patijn voldeden aan'
criterium, want Voni'"
had 'een burgemeestei
van een heel grote gem'
als uitzondering laten gel'
alsook een commissariaat
de koningia En van Van
Bergh kunnen we zon®
teveel fantasie constat""
dat hij een conflict had
de partij. Toch
Intussen zijn Tazelaar
De Boois het kamerwerk
iswaar niet echt moe,
zoeken ze toch wat an<
Tazelaar maakt grote
voorzitter te worden van
produktschap voor Vee
Vlees en De Boois zegt
reeks functies op het ooi
hebben in de sector natuur1
milieu.
Rob Tazelaar hecht n»
aan de vijf punten van
deling, want hij voert aa« L
hij vijftig jaar is en nog «I
tien jaar wat te doen
hebben. De Boois moet-®
redenering van Ti
nog veertien jaar wat te"
hebben. En liefst buite"
Binnenhof.
Wie is de volgende
Ier?
pling, politieke moorden, executie
re vormen van schending van de
I nog aan de orde van de dag. Hon
ptuis en haard in de steek omdat
Behoort eland. Volgens het VN-con
pen zijn het laatste anderhalf jaar
licht.
F® om stil van te worden. Cijfers 00
Bgen - die keihard aangeven hoe
f obleem is waar de wereld van ve
leerd.
jnisaties als de Verenigde Naties
Fpn niet moe om ons daarop te wijzi
lioonzetting wat feller geworden.
Ps vaker blijkt dat regeringen teri
lrfn üan asiel aan vluchtelingen.
L nd steekt in dat opzicht zeker
pgende landen. België, West-Dui
I®" [ik meer asielzoekers toe dan t
|e illusie koesteren dat Nederland
penbeleid, de statistieken wijzen an
Kaldnkman van WVC heeft gist
Inn volledig passen in het be
l gastvrijheid. Brinkman wil h
ükt 'w°,r de 9renzen te sluiten als
len is vo1'' a|dus Brinkman.
f n wilt binnenlaten, moet je tegen
L we ,ot onze grote spijt vol zitten
hoor,aPnla' redenen deugt deze we
c, kanten. Allereerst is het idee
P^ngenverdragen en bovendien
im maken om - na het bereiker
Fvin^u?°.d!3eva"en tot ons land toe
L htelin9en hebben hulp vaak h
ïn rioti?ez'en de ^wijzende reacti
rvoin P'an van Brinkman ooit
fat w=ns de vraa9 waarom een
&mnn»arvan °P z')n vingers kan
FdP h niet halen- Heeft Brinkman
L^orgde Nederlanders die vii
Ik Zl|n met het toelaten van vri
en gebonden6ten hoe het moe1'm
fc°u 2''n dan tieeft minister Br
wL£®spe®ld' Een bewinsdman h
landen 1'' heeft gekozen. Ook
4
