edder zorgt ook voor problemen
og steeds op zoek naar de blues
IDY 'GUITAR' BURNS (59) IN NEDERLAND
eer tieners in
orden zwange
>ch Ness krijgt
pers op bezoek
AVRO maakt bezwaar
tegen 'pret-image'
I
DONDERDAG 24 SEPTEMBER 1987
Premieplaat
Robert Cray
Workshop
Brekers
iet licht
an Kuijer
Park en Kunst
Teleurstellend
Boeiend trio
Kijkvenster 142
loser Simons
it Schotse monster dat zich se
in schuilhoudt in het 216 meter
gt volgende maand alweer vi
ers.
je ploeg die mij wil hebben, moet ook
Jijn vriendin op de loonli j st zetten"
Phil Anderson, wielrenner
DE STEM
nee
•re-
?ul-
eel-
van
/ere
tige
»r-
van
ten.
37
lar-
one
on
teer
ge
en
al
taar
ister
ge-
ordt
iglo-
ditie
an-
aan
acht
of op
meer
orel-
me-
nog
het
einse
waar
boot
t het
11952
we-
wa-
ver-
■kken
zich
groot
neter
meri-
ïullen
nder-
irlijst
ek de
orren
schil-
die
ebben
•n die
derne
zullen
ipeur-
Ness
'Ope-
iverse
sa ties,
eerste
ise fa-
mpor-
te ap-
p als
veten-
ir. Op
tLon-
t door
Shine
rootste
xpedi-
ift on
dernomen op het myste
rieuze meer van Ness".
Shine ontkende trou
wens, dat uitsluitend jacht
zou worden gemaakt op de
onvindbare Nessie, het
monster dat in het jaar 5ffi
voor het eerst werd 'gezien'
door St. Columbe. Deze
Schotse heilige stond op
oever van het Loch Ness
toen het beest oprees uit het
water.
Grote aandacht zal wr
den besteed aan de rijke
visstand die zich op grote
diepte in dit meer schijnt te
bevinden. De Amerikaanse
Lowrance Xlfl-apparatuur
kan zelfs visjes onderschei,
den die in scholen dicht bi
elkaar zwemmen.
Over de hele wereld ma
ken vissers vandaag de dag
gebruik van Lowrance-toe
stellen om hun mogelijke
vangst op te sporen. Com
putergrafiek-recorders van
dit merk printen een conti-
nu-beeld van de werkelijke
onderwater-situatie. Op
dergelijke afdrukken is het
mogelijk zelfs de kleinste
vissen die op een afstand
van hooguit 10 cm van elk
aar verwijderd zijn duide
lijk te onderscheiden
Om dat doel te kunnen
bereiken, worden geluids-
seinen uitgezonden in sterk
verschillende richtingen.
De technici van 'Operation
Deepscan' hebben vooraf op
het Loch Ness talrijke proe
ven gedaan om hun appa
ratuur zo fijn mogelijk te
kunnen instellen. Hierbij
werd ondermeer rekening
gehouden met het feit, dat
de zeer steile wanden van
dit meer valse echo's kun
nen veroorzaken.
Het Loch Ness is een van
de beste voorbeelden ter
wereld van een topogra-j
fische scheur. Dit diepe
meer - een geologische fout
in de aardkorst - splitst
Schotland compleet in
tweeën van het dorp Fort
William tot de stad Inver
ness. Op grote diepte is het
er pikdonker. Het gitzwarte
water met een constante
temperatuur van 5 graden
Celsius veroorzaakt een
enorme drukking.
Naast bergforellen ver
blijven in het Loch Ne»
ook grote hoeveelheden
zalm en gewone forellen.
Sommige Britten zijn de
stellige overtuiging toege
daan dat in het diepste deel
van het meer levende we
zens uit de oertijd zijn ach
tergebleven. Het bekendste
voorbeeld daarvan is Nes
sie, het Memster van Lo®
Ness dat zich bij voorkeur,
laat zien in de komkom
mertijd.
10 EN TROS GAAN MET GALA'S CD EN LP-VERKOOP STIMULEREN
lomSmeets
jSDRECHT - De pla-
idustrie staat voor een
curieus dilemma. De
|"er in de nood zorgt te-
kertijd voor de grootste
Jemen.
disc heeft vanaf
!ar van introductie, 1983,
juidsdragersomzet in Ne-
nd in positieve zin beïn-
En dat kwam als een ge
uit de hemel, want
1978 vertoonde die een
ite daling. De grote
jraak van de cd kwam in
In dat jaar werd een spec
taculaire groei van 128 procent
gerealiseerd. Maar in dat
zelfde j aar daalde de omzet aan
langspeelplaten met dertien
procent.
En daar zit het probleem. De
hele cd-markt, hoe spectaculair
ook, beperkt zich tot tien pro
cent van alle consumenten. De
overige negentig procent laat
het door allerlei omstandighe
den steeds meer afweten. En
toch bezit die groep wel dege
lijk een platenspeler en - sta
tistisch bewezen - zelfs twee
cassettespelers.
Maar deze groep koopt, on
der meer onzeker geworden
door de berichten over de snel
opeenvolgende technologische
ontwikkelingen, steeds minder
lp's en cassettes.
Om daar verandering in te
brengen, worden er door de in
dustrie allerlei campagnes op
touw gezet. En de enige opzet
daarbij is zoveel mogelijk men
sen weer tot kopen aan te zet
ten. Dus ook lp's. En daar zit
het wonderlijke dilemma, want
iedereen weet dat de lp ge
doemd is binnen een aantal ja
ren definitief te verdwijnen.
De eerste campagne is de
Platen 10-daagse, van 7 tot en
met 17 oktober. Met name de
consument van 25 jaar en ouder
is de doelgroep waarop deze
campagne in eerste instantie
wordt gericht.
De traditionele premie-plaat
'Warm aanbevolen' (gratis bij
aankoop van ƒ27,50) ging vorig
jaar 470.000 maal over de toon
bank. Dat betekent dat in één
op de tien gezinnen in ons land
deze lp terecht is gekomen.
Aan de vooravond van de
Platen 10-daagse zendt de
TROS weer een 'Platengala'
uit. Gasten dit jaar zijn onder
meer zanger Robert Cray;
Songfestival-presentatrice
Viktor Lazlo; het Italiaanse
Henny Huisman (nieuw
kapsel) prsenteert vanavond
'Nationale CD-awards 1987'.
- FOTO ARCHIEF DE STEM
duo Albano en Romina Power;
de Engelse zangers Engelbert
Humperdinck en Cliff Richard;
de Amerikaan Gino Vannelli
en - net als vorig jaar - het or
kest van James Last.
Vanavond al zendt de KRO
T2Z
rechtstreeks een 'Cd gala' uit,
waarin voor het eerst de Natio
nale CD Awards uitgereikt zul
len worden (Nederland 2, 20.10
uur). Door middel van een
wedstrijdformulier dat in de
platenzaken verkrijgbaar is
geweest, heeft het publiek de
faroriete cd's van artiesten van
eigen bodem kunnen kiezen.
In de vier categorieën zullen
drie genomineerden - dat zijn
de artiesten die het hoogste
aantal stemmen hebben ge
haald - in het programma dat
Henny Huisman presenteert
optreden.
Wat de categorie 'zangers'
betreft zijn dat Lee Towers,
Piet Veerman en Richenel.
'Zangeressen': Anita Meyer,
Lori Spee en Nadieh. 'Groepen':
Frank Boeijen Groep, BZN, Het
Goede Doel. En tenslotte 'in
strumentaal': Berdien Sten-
berg, Laurens van Rooyen en
Flairck.
taéLokhoff
Boy Williamson
Jit hij als heel klein jon-
in de blueswereld be
ien op wasbord en met
mondharmonica voegde
moois toe aan de
van John Lee Hook-
had hij zelf een band en
len genoemde giganten bij
op de stoep. Hij gaf ze een
tje.
Guitar' Burns, op tour-
ioor Nederland, vertelt het
trots. Dat hij genoemde
giganten hielp toen deze
'down and out' waren,
t hij vanzelfsprekend, dus
mts gaat terug naar het
«jongetje. Dat hij Sonny
heeft gekend, vindt hij
-dijk genoeg, ook al* is hij
inmiddels toegetreden tot
dub van legendarische
ïvertolkers.
:ht jaar was hij toen hij
ly Boy voor het eerst zag.
ier het op dat moment te
Hen, zegt hij nu. Zeven
later kreeg hij een betere
;„Sonny Boy kwam bij ons
hooi met een riem die vol-
met harmonica's. A big
Ivoor alle studenten, want
«as nogal wat: Sonny Boy
ïmson. Als hij in die tijd
le radio kwam, stopten de
en met werken", vertelt
n de 10-jarige Martha vorig ja«
de baby ter wereld bracht, bes®
ervan een incident buiten prop®- ur. Tot l november.
ing stierf na een uur. Maar een jM'
en be-
anger-
meiend
nthi is
ren die
zen ge-
ers die
n. Een
had-
chtsge-
ste. Nu
n voor
nduikt,
yaanse
wrtdat
/anger-
in de
ar. En
wijst
iyaanse
ld voor
lat van
gaat de
etei er-
meisjes
ohtsrijp
is meer
lur met
Volgens
'e groei
ngen in
and dat
ide lief-
ens an-
lografie
vel por-
verbo-
oeit de
ieo's «i
ien. „De
irse cul-
e waar-
appij zo
groot dat onze tr*djtj<
waarden het onderspit
zegt Philista Onyango, s»
gieprofessor aan de uni*
telt van Nairobi.
Onyango deed vorig J"
onderzoek naar zwang»
onder middelbare sdiou
Ze ontdekte dat de
meisjes geen notie hadden
wisten van vooruenw~ i.
len klopte meestal^ Jmten.
hutsend noemt Onyaw;
dat mensen die seksuele v
lichting geven, zelf
doende op de hooft*
„Vroege zwangerschap
vrouwen de voornaams»
om de school te verlat*"
20
Veel meisjes nemen M"
vlucht tot abortus,
overheidscijfers wordt
cent van alle abortuss^
voerd bij vrouwen
twintig. Naast de
schande van jonge t*
schap lopen de jo"*?,®
ook een verhoogd nri»
baby's van jonge mo«*
ven voor het eerste le
Uit overheidscijfers bW»
hij na een concert in het Bre
dase café De Beijerd.
Eddy Burns is nu 59 jaar oud.
Hij werd geboren op 8 februari
1928 in Belzoni, Mississippi. Als
twaalfjarige speelde hij de
blues op de straathoeken en
pleinen van Webb en Dublin, in
de buurt van Clarksville. In
1944 speelde hij met Sonny Boy
Williamson en John Lee Hook
er.
Vier jaar later trok hij naar
Detroit. In datzelfde jaar
maakte hij ook zijn eerste
plaat: Bad woman Blues. Later
vormde hij een trio met John
Lee Hooker en John T. Smith.
Uit die tijd stammen ook de le
gendarische Hooker-versies
van Boogie Chillun en Burning
Hell.
Guitar: „Sonny Boy speelde
in Detroit en had een gitaar
speler nodig. Twee jaar heb ik
bij hem gewerkt, maar de blues
verdween langzaam. Ik ben
Rhythm and Blues gaan spelen.
Dat moest wel om te overleven.
In die tijd kwam ook Sonny
Boy bij me spelen en even later
John Lee."
Maar de blues kwam terug.
Of zoals Eddy Burns zegt: „You
can't stamp blues out; it always
bounces back." Op tournee door
Europa deze maand wordt hij
begeleid door Avalanche, de
Zeeuws-Vlaamse blues-trots.
„Ik speel graag met die man
nen. Eigenlijk heb ik ze niet no
dig, omdat veel mensen mij
solo het beste vinden, maar
voor de gezelligheid heb ik ze
gevraagd."
Op de vraag of blanken dan
wel de echte blues kunnen spe
len, antwoordt hij een beetje
verontwaardigd. „Natuurlijk
kunnen ze dat. Je hoeft niet
zwart te zijn voor de blues.
Kijk nou eens naar Robert
Cray; iedereen koopt zijn pla
ten omdat hij zwart is en iets
speelt dat op blues moet lijken.
Maar het is echt geen blues; het
is rock. Bovendien:al speel je
tweeduizend jaar, de blues leer
je nooit. Zwart of blank, je
kunt er alleen heel dicht bij ko
men."
„Ik ben nu 59 en werk er nog
steeds aan. En ondanks dat ik
goed ben, zal ik het toch nooit
leren. Ik kan wel iedereen een
eind meekrijgen. Al zet je hier
nu een paar mensen uit het
verre oosten neer, als ze met
mij spelen, hebben ze de blues.
Voor hoeveel mensen we dan
spelen, maakt niet uit. Ik speel
liever voor vijftig man die voor
mij komen, dan voor tiendui
zend die ik op die avond niet
kan grijpen."
Toch is Eddy Guitar ietwat be
zorgd over zijn opvolging; door
zwarte musici wel te verstaan.
„Op dit moment bereiken vier
blanken de top tegen één zwar
te. Dat is beangstigend. Als ik
tijd had en ik kon het op mijn
eigen manier doen dan zou ik
graag een workshop beginnen
om anderen de blues te leren.
Zwart en blank. Only the blues
en nothing but the blues. Zo
veel mogelijk zwarten, maar je
kunt niet te kieskeurig zijn",
zegt hij lachend.
Burns zegt zelf het liefst happy
blues te spelen. Echt triest
vindt hij de blues ook niet. Bal
lads bijvoorbeeld vindt hij veel
triester. Wat hij wel erg triest
vindt, zijn de tournees van
oudere collega's die niet eens
weten waar ze zijn. J.B. Hutto
is daar een treffend voorbeeld
van. Vlak voordat hij stierf,
was hij nog in Nederland, maar
wat hem betreft had het net zo
goed Verweggiestan kunnen
zijn.
„Ik ben ook eens met JB
Hutto op tournee geweest. Ze
stopten hem in een taxi naar de
middle of nowhere, hij zou
overal hebben gespeeld. In
Duitsland is het zelfs een keer
gebeurd dat hij uit de taxi
werd gezet omdat hij zwart
was. Die Amerikaanse militai
ren daar hebben het voor ons
soms goed verpest. Als ik erbij
was geweest, was het niet ge
beurd. Mij hebben ze zo niet te
behandelen. I'm no damned
soldier."
Eddy Burns: liefst 'happy
blues'. - FOTO DE STEM/CORJ.DE BOER
Willem Duys brengt vier keer 'Voor de vuist
weg'. - FOTO ANP
Door onze rtv-redactie
HILVERSUM - Dank
zij een 'subsidie' uit de
eigen verenigingskas
van 2Vz miljoen gul
den, wordt 72 procent
van de AVRO-televi-
sieprogramma's voor
komend seizoen door
deze omroep zelf ge
maakt.
Volgens AVRO-voorzit-
ter Wallis de Vries gaat
het hier om 'een afgewo
gen en volledig program
ma'. Letterlijk zei hij bij
de introductie van het
winterprogramma van
zijn omroep: „De door de
AVRO nagestreefde
combinatie van populari
teit en kwaliteit wordt
door de jaren heen bij
zonder gewaardeerd door
het Nederlandse publiek.
De AVRO maakt dan ook
bezwaar tegen de hier en
daar wel eens gebruikte
kwalificatie van 'pret-
omroep'. Maar natuurlijk
maakt de AVRO - en
graag - succesvolle amu
sementsprogramma's.
Ook dat hoort bij haar
karakter."
Dat 'AVRO-gezicht'
wil Wallis de Vries ook
handhaven mocht het tot
een nieuw, commerciëel
bestel komen. Zorgen
heeft hij vooral ten aan
zien van de financiën. In
dat verband sprak hij
zelfs van 'de verpaupe
ringsstrategie van de
Mediawet', waardoor het
maken van eigen pro-
dukties steeds moeilijker
wordt.
De AVRO opent het
nieuwe winterseizoen
aanstaande maandag
met een groots opgezet
themaprogramma over
nieuwe technologische
vindingen, die steeds
meer het leven van alle
dag gaan bepalen. Vol
gens de AVRO wordt het
een acht uur durende
'adembenemende tocht
door de toekomst'. De
titel is 'Morgen gebeurt
het'. Tegen het einde van
het jaar komt er nog een
themadag over reclame.
Vanaf 5 oktober zal de
AVRO-maandag er in
grote lijnen zo uitzien: de
middag begint met de
kookrubriek 'Kokkerel
len' en 'AVRO service sa
lon', gevolgd door twee
tekenfilmseries voor de
jeugd. In de vooravond
staan 'Toppop', 'Wordt
vervolgd' en 'Sportpano-
rama' gepland.
Meteen na het acht uur
Journaal volgen de grote
publiekstrekkers. Dat
zijn onder meer vier afle
veringen van 'Voor de
vuist weg', waarmee
Willen Duys z'n 25 jarige
AVRO-jubileum mag
vieren; twee compilaties
van one man shows van
Toon Hermans, plus z'n
complete laatste theater
show; zes keer 'Wedden
dat...'; drie shows met
Caroline Kaart; vier keer
Wieteke van Dort als de
Indische Tante Lien en
verder onder meer spe
cials met Berdien Sten-
berg, Willeke Alberti en
Marjon Lambriks.
Mies Bouwman kijkt nog
een keer terug op haar
mammoet-actie 'Open
het dorp', ook al 25 jaar
geleden en Carré bestaat
honderd jaar. De groots
opgezette gala-avond die
ter gelegenheid, daarvan
wordt gehouden zal de
AVRQ uitzenden.
'Spanning in Slagha
ren' is een eigen nieuwe
drama-serje, die speciaal
op de jeugd is afgestepid.
De succesvolle comedy
'De Brekers' keert vol
gend jaar met dertien
nieuwe afleveringen te
rug.
Tot de speelfilms die
de AVRO heeft gepro
grammeerd behoren kas
successen als 'An officer
and a gentleman', 'Terms
of endearment', 'Sophies
choice', 'Bridge on the ri
ver Kwai' en uit eigen
land 'Mama is boos'. Tot
de buitenlandse aanko
pen behoort de Ameri
kaanse successerie 'L.A.
law'.
Herman Kuijer, toepas -
'W en studies van
'eur. De Beyerd, Bosch-
raat 22, Breda. Open di.-
110.00 (za./zo. 13.00-)17.00
De reeks van vijf ten-
instellingen die momen-
el in De Beyerd te zien is,
ordt geopend door Kuijer
1 zijn kleurstudies. Niet
®kwaardig voor een
jnstenaar, omdat iedere
niest licht en kleur bestu
urt. Het gaat hier om de
ficifieke manier waarop
mler rijn kleurstudies ge-
geboortenbeperking. W ®kt in relatie met archi-
wisten van voorbehoeds™*' «uur, met bestaande
Ook dat komt
ders onder de 25 veel i8 Je er langs lc
dan bij ouderen.
Veel sociologen zoek»1
den voor het stijg»*®
voor. Kuijer maakt
Wie van de onderlinge
«ficties binnen kleuren-
hoe reageren
euren op elkaar. Daar-
ir bestaan veel theorieën
|ophet eerste gezicht laat
bijvoorbeeld denken
n die van de Zwitser Ri-
ard Lohse.
Het unieke van deze ex-
sitie is dat Kuijer van De
■yerd een ruimte kreeg
,een specifiek kunst-
rk Voor deze gelegenheid
,"laken* °P de linker
end bracht hij een lange
«ra kleurpanelen aan, die
^spiegelen in een van
Jj voorziene reeks aan de
wand.
langs loopt ont
man er zowel beeld- als
'^verschuivingen. Ik
'd het effect
wniet erg
tienerzwangerschap?»^ fc de reeksen
De traditionele •«sü
milie is aan het vet»*
vooral in de steden- v
waren de grootoude
met het onderricht
gedrag en mor*1*
zegt Onyango.
jongeren aan hun Ij»
ten en gaan m
ren."
Wn diaprojectie wor-
n ,ar*dere werkstukken
't tS? getoond, zoals in
j cTT-sorteerknooppunt
=-
in Roosendaal, in het
hoofdkantoor Bijenkorf in
Amsterdam en in de uni
versiteit van Nijmegen.
Duidelijk wordt hoe hij
met behulp van dag- en
kunstlicht en kleurattribu-
ten de architectuur veran
dert, ondersteunt of aan
een specifieke identiteit
helpt. Wat is het verschil
tussen een architect en
vormgever? Het is werk
dat typisch opgebloeid is
uit ontwikkelingen in de
zeventiger jaren. De rest
van de expositie is opge
vuld met maquettes en
kleurstudies, die de kijker
niet zoveel zullen doen. Er
is een aardig en (te) een
voudig (wat betreft de in
formatie) boekje bij de ex
positie verkrijgbaar.
H.E.
'Impuls', acht kunstenaars
uit België en Nederland. De
Mattemburgh, Antwerpse
straat 185, Hoogerheide. Open:
26 en 27 september 12.00-18.00
uur.
De tijdelijk op Mattem
burgh gevestigde diplomaat
mr. Schutter heeft aan dit
park als kunstwerk, dat
slechts enkele weekends per
jaar voor het publiek open
mag zijn (bij testamentaire
beschikking), een extra accent
gegeven. Op een bescheiden,
maar wel zorgvuldige manier,
treedt hij daarmee in het
voetspoor van de grote beelde
nexpositie 'Hebe', vorig jaar in
dit park, en de eerdere pogin
gen om in de fraaie villa ten
toonstellingen te houden.
In de villa is werk van drie
kunstenaars te zien. In een
stijlkamer hangen tekeningen
en pastels van de in Parijs
werkende Michael Rieu. Zijn
hoofdthema is 'de man' in al
lerlei (vaak benarde) situaties.
Heel krachtig werk; mooi van
tekening, kleur en compositie.
In de hall exposeren twee sie
raadkunstenaressen met een
geheel eigen stijl, duidelijk
Belgen, omdat ze allure ten
toon durven spreiden. Pia
Clauwaert doet dat bijvoor
beeld met sieraden uit hout
voorzien van bladgoud en
Thessa Goossens met heel na
drukkelijke spelden van zilver
en platina.
De in Zeeland werkende
Limburger Paul Bartels heeft
in de villa en de Orangerie een
aantal objecten geplaatst, die
onder meer via optische spel
letjes en illusies aan oude en
nieuwere culturen ironie be
drijven. In en bij de tuinkoe-
pel heeft Lidy Hoewaer (van
wie dezer dagen in Vlissingen
het milieumonument werd
onthuld) enkele overtuigende
objecten in glas en hout ge
plaatst. Op het gazon vielen
ons nog enkele knappe 'to
tems' op en een geslaagd spel
met een blad in het gras. Je
kunt naar de Mattemburgh
gaan om het fraaie park of om
de kunst of... om beiden. Het is
de moeite waard.
Op 4 oktober is er dan nog
een georganiseerde wandeling
door het park (zonder beel
dende kunst) maar begelei
ding ten aanzien van bomen
en planten en een herfstver-
siering door het Arboretum
Plafond van Herman Kuijer in PTT-centrum in Roosendaal.
uit Kalmthout in de villa en
een tentoonstelling van het
Brabants Landschap over het
leven van de natuur. Je be
taalt telkens 6 entree.
H.E.
Renske Koning, pastels en
olieschilderijen. Medisch Cen
trum, Languitensebaan 1,
Rijsbergen. Open: alle werk
dagen 9.00-17.00 en zo./zo.
12.00-14.00 uur. Tot 2 oktober.
Door een enthousiaste lezer
van deze rubriek geattendeerd
snelde ik me naar deze exposi
tie. Tenslotte moeten profes
sionele kunstenaars op dit
moment overal aan de weg
timmeren en wordt deze ten
toonstelling in de Uit-Gids
vermeld. Tot mijn spijt werd
ik heftig teleurgesteld in het
artistiek vermogen van de ex
posant, die wel leuk met kleu
ren weet om te gaan, maar
verder blijft steken in een ge
brekkige lijnvoering, compo
sitie en een onvermogen om
een innerlijke artistieke span
ning op te roepen. Het is te ho
pen dat het goede initiatief
van deze artsenpraktijk met
zijn talrijke kijkers in de toe
komst echte vakmensen in de
kunst de ruimte geeft. Als
vak-medici zullen ze dit be
grijpen.
H.E.
Hans van Zummeren, tek-
ningen en pastels; Paul Per
deus, beelden en Bruno van
Dijck, schilderijen en grafiek.
Galerie De Verbeelding,
Klokkenstraat 12, Baarle-
Hertog/Nassau. Open vrij. za.
en zo. 13.30-17.00 uur of na tel.
04257-9550. Tot en met 11 okto
ber.
In kleur en (bijna letterlijk)
handschrift schrijft Hans van
Zummeren dagelijks zijn
emoties neer; tracht hij het
verwarrende leven binnen
zijn geest te ordenen en te
vangen. Er is sprake van 'dag
boektekeningen' of van 'dag
boeknotities'. Zo te zien een
heel zonnig ensemble. Bij na
der (in)zien zijn het bladen vol
kreten in een gefolterd be
staan, die artistiek (i.e. via
zonnige kleuren) worden op
gevangen. De kijker kan er
mogelijk zichzelf mee identi
ficeren of anders esthetisch
genoegen beleven aan deze als
pastel liquide vervaardigde
expressieve dooltuinen waar
binnen artiest en mens elkaar
ontmoeten. Mooi.
De Vlaming Paul Perdeus
reageert op een eigen manier
op het platteland, de boeren-
cultuur, met plastieken
waarin hij restanten daarvan
op een nieuwe manier ordent
binnen monumentaal ge
dachte vormen. Dingen van
het erf worden vreemdsoor
tige wezens of reageren op te
gengestelde lijnvoeringen, die
duidelijk uit artiestenhanden
gegroeid zijn. De meeste - in
brons gegoten - objecten heb
ben een intiem karakter, maar
er zijn ook duidelijk plastie
ken aanwezig die om een uit
voering in het groot vragen.
Sommigen ervan hebben
trouwens al als prototype voor
monumentalere varianten ge
diend.
Een wat verwante intimi
teit is ook speurbaar in de
mooie schilderijen en tekenin
gen van Bruno van Dijck, die
zonder een academische te
vervallen, de vakbekwaam
heid van een academiedocent
laat zien. Wel lijkt hij zich op
gesloten te hebben in zijn ate
lier. Dat is onderwerp van zijn
tekeningen; tamelijk realis
tisch, maar tegelijk door de
'architectuur' van het inte
rieur te accentueren en het
fijnzinnige materiaalgebruik
heel stemmingsvol. Uit dat in
terieur maakte hij voorwer
pen los, die gevangen in
krachtige schematiserende
contouren en heel bewust
aangebrachte kleurpartijen
neigen naar een ontstoffelij -
king. Van Dijck wordt ook in
zijn materiaalgebruik steeds
soberder zodat de suggestieve
kracht grote wordt en de ver
innerlijking intenser.
H.E.
Ruth Terwiel; schilderij.
Ginnekenweg 142, Breda.
Open: altijd te zien; tot eind
september.
Langs deze verkeersader in
Breda ligt een merkwaardige
'galerie', een met een gesloten
deur, maar wel met een dui
delijke etalage. Dit voorma
lige 'rode pandje' was ooit een
sigarenwinkel. Eind zestiger
jaren heeft beeldhouwer Kees
Vet er een galerie in gehad. De
laatste jaren heeft de bewoner
van dit pand, de binnenhuis
architect Gerard van den
Berg, samen met Lia Minne-
boo er een soort kunstetalage
gevestigd, met de simpele ver
melding Ginnekenweg 142.
„Het is een tic dit te doen,"
zegt hij.
Tegen een geringe vergoe
ding stelt hij de winkelruimte
en de ernaast gelegen kamer
met raam beschikbaar, tel
kens voor drie weken, aan een
beeldend kunstenaar. Al een
jaar of drie is er ieder keer een
artiest geïnteresseerd in deze
opvallend ingekleurde omge
ving (bijv. fel-rose vloer). Mo
menteel heeft Ruth Terwiel er
een opvallend schilderij han
gen en een door haar vervaar
digd affiche. Zij verzorgt mo
menteel de publiciteit voor dit
kunst-venster. „De mensen
staan vaak met de neus tegen
de ruiten of zien het ook van
uit de buis. Het is bedoeld voor
passanten. Op het affiche
staan gegevens die het moge
lijk maken met desbetreffend
kunstenaar contact te zoeken.
Ja, het werkt. In de loop van
de jaren zijn er op deze ma
nier contacten ontstaan. Ver
der is het een cadeau voor de
voorbijganger."
Ruth, die in 1984 op St.-
Joost afstudeerde (monumen
taal/schilderen) studeerde na
dien verder aan de Poolse aca
demie in Poznam en stak haar
licht op in Italië. Maar liefde
voor tekenen en het figura
tieve is in die periode ge
groeid. Haar schilderij aan de
Ginnekenweg 142, met de
naam 'het Paar' demonstreer5
dat. Ze schilderde impulsief
een paar en zette er een taps
toelopend schilderij met
haakjes onderaan; waarop
een poezenpaar. Relativiteit
en humor en de behoefte om
het schilderijtje een soort
sculpturale dimensie te geven,
alsmede een krachtige manier
van schilderen, maken dit 'ob
ject' in deze etalage tot iets om
even bij stil te staan.
H.E.
li
