veel manschappen blij met 'bruin reisje'
koel aan
METUWEXI
VOORJJ
'SAVOI
VOOR
GESLOTEN KA
Voor het eerst meer mannen dan
vrouwen in Groot-Brittannië
Autisme: het lege for|pESTEM buitenland
•MSTERDAMSE
eineken oir
Brasems: zoek ze ondiep
ER IS'N BETEREN
BELDE DHL KOE
DE STEM EXTRA OP WOENSDAG 9 SEPTEMBER 1987
DEN HELDER - Vier
tot vijf maanden van
huis op een missie in
een gebied vergeven
met oorlogsdreiging,
ver weg van vrouw en
kind.
En toch heerst in Den
Helder aan boord van
de 'Maassluis' en de
'Hellevoetsluis' een jo
lige, enthousiaste stem
ming.
Later
Zin
Onzekerheid
Zorg
Gering
Scheepsbouw
MEDISCHE
RUBRIEK
BONN (RTR/DPA/UPI) - De
duitse samenwerking groei
voor stap, ondanks alle verse
j 20 heeft woordvoerder Wo
Schauble van de Westduitse
kanselier Helmut Kohl meeg
op een persconferentie op de t
I dag van het historische bezoe
Honecker aan de Bondsrepubl
06-0552
Wachten
Gemakkelijk
HENGEL-
RUBRIEK
Licht vissen
T11
Marine bewust van gevaar
Door Rinze Brandsma
„Eindelijk eens actie, se
rieus aan het werk". Maar
enkelen van de tweemaal
40 bemanningsleden heb
ben om overplaatsing ge
vraagd.
De twee mijnenjagers M 856
'Maassluis' en M 859 'Hellevoet-
sluis' zijn door de minister van
Defensie aangewezen als de
Nederlandse bijdrage tot het
mijnvrij maken en houden van
de Perzische Golf. Die beslis
sing viel maandag.
Dinsdag was alle hens op de
schepen bezig om de twee mo
derne mijnenjagers uit te rus
ten voor de lange missie. Daar
is zeker een week voor nodig:
eind volgende week stomen de
twee marineschepen via het
Suezkanaal richting Golf van
Oman, om zich daar bij het hen
beschermende Britse eskader
te voegen, een reis van 10.000
kilometer, 4 tot 5 weken varen.
Mogelijk valt het vertrek
wat later, om samen-op te kun
nen varen met Belgische mij
nenjagers. Deze week neemt
ook de Belgische regering een
beslissing over eventuele bij
stand. Doet België mee, dan
vertrekken uit Oostende mij
nenjagers van dezelfde klasse,
samen met een Belgisch be
voorradingsschip.
De grote meerderheid van de
opvarenden zal meegaan naar
de Golf. Dat moeten ze ook,
want op één uitzondering na
(dienstplichtig wasofficier Ter
Zwege op de 'Maassluis', hij
gaat 'graag' mee) zijn het be
roeps. Alleen in verband met
langlopende opleidingen en
trouwplannen hebben van
beide schepen 3 tot 4 van de 40
overplaatsing aangevraagd.
Voor de bemanningen is
geen sprake van lang verlof
voor het uitvaren: er moet de
komende week hard gewerkt
worden, op z'n hoogst mogen ze
een paar dagen thuis afscheid
nemen. Ook is de kans niet zo
groot, dat zij een gevarentoe-
slag zullen ontvangen. Daar
wordt nog over gepraat met de
bonden.
Sergeant-machinist Luuk de
Wit van de 'Hellevoetsluis': „Ik
heb er wel zin in. Meest zijn we
3, hooguit 5 weken achtereen op
zee. Dit is behoorlijk lang, ja,
en ver weg". Hij is getrouwd.
„Mijn vrouw vindt het niet
leuk, maar je weet: je bent bij
de marine, zo'n klus kan altijd
gebeuren".
Dat zeggen de mannen - op
mijnenvegers doen geen vrou
wen dienst - zonder uitzonde
ring: het thuisfront is zwaar
Commandant Lute van de'Maassluis'.
- foto anp
Commandant
Spall.
mijnendienst Van
- foto anp
tégen de lange, moeilijke Golf-
trip.
Richard van der Wal (21) is
de (on)gelukkige die niet mee
kan om privé-redenen: hij wil
zijn trouwdag met zijn Odilia
in Leeuwarden gewoon laten
doorgaan en blijft thuis.als
de marineleiding dat goed
keurt, want ook hij is beroeps
en moet een dienstbevel ge
hoorzamen.
De bemanningen zijn vooral
blij dat nu bekend is dat ze
gaan, en wie mogen/moeten;
een eind aan de onzekerheid
die al wekenlang in de lucht
hing. Zeker, ze zijn zich bewust
van de gevaren, maar „wij blij
ven buiten het echte oorlogsge
bied, in de zuidelijke Golf van
Oman, ver buiten bereik van
Iraq en een eind van Iran".
Wat hen precies te wachten
staat, daarvan hebben zij, van
mijnenjachtmatroos tot de
commandanten (beiden kapi
tein-luitenant-ter zee) R.Lute
van de 'Maassluis' (de oudste in
jaren, die de leiding van de
twee schepen heeft) en E. Mil
tenburg, nog amper een idee.
Met de hitte zal het wel mee
vallen, bezweert commandant
mijnendienst kapitein ter zee
Van Spall, want in de herfst
zouden in de Golf aangename
bruinbak-temperaturen van
20-22 graden heersen. Anderen
spreken van wel 50 graden. In
elk geval komt daar alles aan
op de airconditioning, die er
met name voor de gevoelige
apparatuur is.
Verder zullen bij zandstor
men de aanzuigfilters van
koelinstallaties en machineka
mer meer zorg nodig hebben.
De gevaren van de straks
nabije Golfoorlog schrikken
nog niet af, aan boord van de
zusterlijk zij-aan-zij in de Hel-
derse marinehaven liggende, 52
meter lange en 9 meter brede
grijze bescheiden schepen met
polyester romp heerste dinsdag
in elk geval een uiterst jolige
stemming. Volgens de com
mandanten zit het er wel in,
dat de merendeels jonge be
manningsleden wat minder
uitgelaten zullen zijn, als de
vertrekdatum dichterbij komt.
Een echt probleem wordt het,
de maanden op zee straks door
te komen. Mogelijk krijgen de
schepen daar geen mijn te ve
gen, laat staan te jagen, omdat
hun aanwezigheid af
schrikwekkend genoeg is. Er is
sprake van, dat Djibouti (Frans
Somalië) thuishaven wordt,
maar ook dat ligt op een week
varen van het operatiegebied
in de Perziche Golf.
De schepen zullen het waar
schijnlijk geheel moeten heb
ben van Britse en eventueel
Belgische bevoorradingssche
pen; een haven aandoen en dus
passagieren zit er mogelijk
voor onze Jannen niet eens in.
En dat, terwijl de ruimte aan
boord zo gering is, dat het om
die reden nog de vraag is of er
mariniers meekunnen om met
draagbare Stinger-raketten de
schepen extra te beschermen
tegen bijvoorbeeld Iraanse
zelfmoord-commando's.
Ter ontspanning gaat een Ia-
ding videofilms en gezel-
schaps-spellen mee. De schepe
lingen zelf zeiden dinsdag, dat
ze 'elkaar er wel doorheen zul
len slepen': „De motivatie en
gezelligheid aan boord is goed,
de meesten varen al jaren met
elkaar en weten wat ze aan de
anderen hebben".
Het verguldsel van naam- en
wapenborden van de twee mo
derne mijnenjagers ('83 en eind
'84) blinkt. En in de Traditieka
mer van de Mijnendienst bla
ken de commandant en de
chef-staf van de Mijnendienst -
die thuisblijven - van strijd
lust, gezeten onder de histori
sche scheepsnaamborden On
bevreesd, Onvervaard en On
verdroten. De commandanten
van de twee uitverkoren sche
pen zijn aanmerkelijk meer in
getogen.
Aan boord van de schepen
wordt voor de reis naar de
Golf nog het een en ander
hersteld. -fotoanp
Ervaring in warme en diepe
wateren kreeg de mijnendienst
tijdens veegoperaties in de
Rode Zee in 1984. Er wordt
vooral op gehoopt dat de Bel
gen meegaan. Immers, de sche
pen zijn gestandaardiseerd, er
wordt al intensief samenge
werkt en in Oostende staat de
gezamenlijke mijnenbestrij-
dingsschool.
Onderdeel van de voorberei
dingen is de installatie van één
of meer punt-50-mitrailleurs.
De normale bewapening van de
mijnenjagers is met een 20
mm-mitrailleur op het voordek
uiterst licht en meer bedoeld
om drijvende mijnen de lucht
in de jagen dan het schip te
verdedigen. Tegen bijvoorbeeld
Iraanse, met explosieven vol
gestouwde, harakiri-speedbo-
ten zouden de jagers nu vrijwel
machteloos zijn. Ook wordt sa-
telliet-communicatie-appara-
tuur geïnstalleerd voor recht
streeks contact met Den Haag
en Den Helderen voor fami
liegroeten.
Vurig ontkenden de marine
chefs de veronderstelling, dat
de twee mijnenjagers naar de
Golf gaan om daar een gaaf
nummertje public-relations te
bedrijven voor de Nederlandse
scheepsbouw. Zo zou bijvoor
beeld Kuwayt de aanschaf van
dit ultramoderne type uit de
'Alkmaar-klasse' overwegen.
„Wij denken niet dat die
overwegingen bij de regering
meegespeeld hebben bij het ne
men van de beslissing. Maar
het is natuurlijk wel een aardig
bijkomend effect voor de BV
Nederland".
Door Jan Paalman
Wat autisme nou precies is
laat zich eigenlijk niet in
woorden beschrijven, zei
de kinderpsychiater pro
fessor Levita eens, „om het
een beetje te begrijpen
moet je die kinderen zelf
meemaken".
Vorige week stelde Tros Ak-
tua een aantal van deze kin
deren aan het Nederlandse
volk voor. Doelgroep, om dit
neuzelwoord maar eens te ge
bruiken, was niet de ouders,
want die weten alles al, maar
veeleer het grote publiek dat
van niets weet. Voor de
ouders van de 6000 autistische
kinderen die Nederland telt,
is die onwetendheid een extra
hard gelag. Als hun kind in
het openbaar uit de band
springt dan worden ze niet
zelden getracteerd op gratis
opvoedkundig advies van niet
begrijpende omstanders. Ook
dat nog.
Sommige titels van boeken
die door deskundigen en
ouders over autisme zijn ge
schreven -zoals 'De Belege
ring', 'Het Fort', of 'De Jongen
in de Glazen Bol' - geven in
een notedop aan waar het om
gaat. Autistische kinderen
lijken zich te verschansen in
een geestelijk fort: ouders ko
men er niet in en het kind kan
er niet uit. „O God, ik zou op
gesloten kunnen worden in
een notedop, en me toch Ko
ning kunnen voelen van de
eeuwige ruimte", schreef
Shakespeare, en dat geeft de
wereld van het autistische
kind aardig weer.
Vader, moeder en leeftijd
genootjes lijkt hij niet te zien
of te horen. Aankijken doet
hij ze niet, hij wendt zijn blik
af of kijkt dwars door ze
heen. Zich schijnbaar niet be
wust van enig menselijk le
ven buiten zijn geestelijke
omwalling, speelt het autisti
sche kind op de binnenplaats
van zijn fort bizarre spelletjes
met voorwerpen. Eindeloos
met de lift heen en weer, of
urenlang puzzels leggen, op
voorwerpen tikken, steeds
maar dezelfde woorden her
halen („Wanneer ga jij
dood?") alsof de naald in een
groef is blijven steken.
In 1943 beschreef Leo Kan-
ner als eerste dit geheimzin
nige gedrag en noemde het
'early infantile autism'. Hij
noemde ook de oorzaak en
daarmee begon een tot op he
den woedende opinieslag tus
sen al dan niet deskundigen.
Volgens Kanner zou het
autistische kind zo weinig
ruimte krijgen van intelli
gente, ambitieuze maar lief
deloze ouders (Kanner
noemde ze 'ijskast-ouders')
dat het zich uit pure zelfbe
scherming terugtrekt achter
een ondoordringbaar pantser.
De bioloog Nikolaas Tinber
gen kwam tot een soortgelijke
conclusie. Als dieren aarzelen
tussen naderen en vluchten
dan maken ze wat ethologen
oversprongbewegingen noe
men; de kat gaat zich krab
ben en het paard krabbelt
met zijn voorhoef.
Door een 'verkeerde' op
voeding zouden autistische
kinderen ook voortdurend
twijfelen tussen toenadering
en wegvluchten en dat zou
weer die eindeloze bizarre ri
tuelen verklaren. Tinbergen
sprak zijn vermoeden uit toen
hij op 5 juli 1974 zijn Nobel
prijs aanvaardde en zijn
boodschap sloeg in als en
bom. Het voordeel van de op
vattingen van Kanner en
Tinbergen is dat ze autisme
in principe als behandelbaar
beschouwen, maar dat voor
deel staat tegenover een niet
onaanzienlijk nadeel: er is
iets mis met het kind omdat
er iets mis is met de oi.
De laatste tijd gaat de
ning van veel deskuni
precies de andere ka
Het autistische kind is in
ogen geen intelligent kinij
je door een voortdi
stormloop uit zijn fort
kunnen bevrijden, maar
eer een kind met een deft
de hersenen. Volgens de
derpsychiater R.W.
die dit jaar op dit ondei
promoveerde, kan het
miljoenen prikkels die
hersenen bestormen niet_
verwerken. Het kind vj
niet weg, het probeert oi
scheppen in de totale
door zich maar op een
richten. Vandaar die bi
spelletjes. Vandaar de nii
temmen woede als er ii
verwachts gebeurt. Oi
schreef dr. F.C. Verhuis]
het Nederlands Tij
voor Geneeskunde een ai
met geen ander doel
ontrafelen van de dij
over autisme „die het a'utj
sche kind en zijn ouders
hebben geschaad dan
baat". Welke mythes?
Mythe 1: een verkeerdi|
voeding is de oorzaak
autisme. Dat klopt niet,
Verhulst, en geeft er een
redenen voor. Niet
hebben autistische kint
andere lichamelijke
kingen als misvormde
vergrote schedelomtrek
een grotere kans (40 pi
op epilepsie. Ook klopt
meestal niet (mythe 2) dat
gens in die glazen bol
telligent kind zit dat w<
pig probeert uit te breki
een normaal leven zou
nen leiden als je er ma
slaagt om dat glas in tesl
Niét zo'n gek idee,
autistische kinderen
soms virtuozen in het ji
ren met kennis of vi
pen. De werkelijkheidii
der romantisch. Drie!
van de autistische
heeft een IQ van onder
(100 is gemiddeld norma:
een hele kleine mindi
heeft een min of meer
male intelligentie,
deze kleine groep (3 pri
slaagt er in om zich zei
dig in de maatschappj|
handhaven. Ouders zijn
langer de schuld, maara|
talen daar een prijs v<
moeten afstand doen vi
droom om ooit een noi
kind te hebben.
De behandeling, dat
nu duidelijk zijn, kan
meer bieden dan een be;
ding van het kind en
dersteunen (niet behai
van de ouders. Er ga!
laatste tijd geruchten
medicijnen die iets
autisme zouden uitrii
maar als die al zouden
pen, dan helpen ze alleen]
delijk. Verder heeft het'
net besloten om eens
bezuinigen op de opvanjj
deze bijzondere kini
Consequent kabinetsl
Verantwoordelij ke
zijn verantwoordelijk vi
opvoeding van hun
kind. Als ze er niet uitte
kunnen ze aankloppen
RIAGG. De man die de
nigingsstaat de naam
zame samenleving' gal
dient de Nobelprijs vooi|
advertentiewezen.
(Nederlandse Vereniging^
Autisme, Postbus 1367,
Bussum)
Het bezoek opent oude wonden d
stonden als gevolg van de deling
land aan het eind van de oorlog
heeft ook grotere hoop gewekt o
vere betrekkingen tussen de twee
landen.
Het is een emotievol gebeuren voor de E
[in oost zowel als west, die maandag v
eest de twee, overigens bijna gelijke,
„aast elkaar zagen wapperen. De Bunc
spetlde beide volksliederen, ofschoon
|dat de DDR gebruikt in de Bondsrepu
langniet meer is toegestaan.
Miar de Oostduitse woordvoerder W
|Meytr, een functionaris van het minist(
buitenlandse zaken van de DDR ver
I dat le besprekingen tussen Kohl en H
(voorde DDR een teken zijn dat de twee
(statei kunnen samenwerken ondanks
(ADVERTENT)
WORLDWIDE EXPRE
Door onze correspondent Roger Simons
LONDEN - In Groot-Brittannië ra
ken oude vrijsters stilaan uit de mode.
In tegenstelling met vroeger is er te
genwoordig een beloftevol mannen-
overschot dat in de komende tijden
nog scherp zal aangeroeien; elke
Britse vrouw die een man zoekt kan
nu superkieskeurig wezen.
Meer dan een kwart miljoen Britse jonge
mannen zal wellicht alleen door 't leven
moeten omdat er niet genoeg meisjes meer
voorhanden zijn. „Er is een 'boom' van
vrijgezellen op til", zegt het Studiecen
trum voor Gezinspolitiek wiens bedrijvig
heid wordt gefinancierd door de regering
van Margaret Thatcher.
Dit centrum heeft net een studie ge
maakt over het verrassende mannenover-
schot. In Engeland en Wales zijn er al
238.000 meer jongens dan meisjes van 15
tot 29 jaar. Het studiecentrum verwacht
dat tegen 1993 dit surplus tot 284.000 zal
klimmen.
Net zoals overal elders worden ook in
Groot-Brittannië telkens meer jongens
geboren dan meisjes. De volkstelling van
1951 bracht aan het licht dat er voor elke
1.000 meisjes van minder dan 4 jaar pre
cies geteld 1049 j ongens in omloop waren.
Maar het sterftecijfer van jongens was
toen ook veel hoger. Mannelijke tieners
waren telkens in de minderheid. Vandaag
de dag zijn de Britse vrouwen pas in de
meerderheid wanneer zij de leeftijd van
ruim 50 hebben bereikt.
Vroeger scheen de natuur de hoge sterfte
onder de mannen ten gevolge van ziekte,
oorlog en andere oorzaken te compenseren
door geregeld meer mannelijke dan vrou
welijke zuigelingen op de wereld te laten
komen. Vandaag de dag blijft de man lan
ger in leven omdat er geen wereldoorlog
meer is geweest en omdat ook hij voordeel
haalt uit de vooruitgang van de medische
wetenschap.
Het aantal jonge mannen neemt nu
sneller toe dan dat van jonge vrouwen. In
1930 had Groot-Brittannië meer vrouwen
dan mannen van 47 jaar. In 1950 moest je
al klimmen tot de leeftijd van 55 om meer
vrouwen dan mannen te vinden. Rond 1980
moesten Britse vrouwen 57 worden om in
de meerderheid te kunnen komen ten aan
zien van het Britse mansvolk.
In 1985 zagen op Brits grondgebied voor
elke 1.000 meisjes zo'n 1.054 jongens het
zogenoemde levenslicht. In Engeland en
Wales lopen momenteel 6,8 miljoen man
nen en maar iets meer dan 6,5 miljoen
vrouwen rond van 15 tot 29 jaar. Steeds
meer mannen in plaats van vrouwen (zo
als in het zogeheten Victoriaanse tijdperk)
zullen dus een eenzaam leven moeten slij
ten. De Britten noemen dat „op de plank
blijven liggen" of „onverkocht blijven".
Geduldig wachten op de komst van een
geschikte bruid kan echter ondanks alles
ook de moeite lonen. Volgens het Britse
Studiecentrum voor Gezinspolitiek zijn in
1985 dertien Britten getrouwd nadat zij de
rijpe leeftijd van 80 jaar hadden bereikt.
De Britse vrouw wordt trouwens als
maar kieskeuriger. Het maandblad 'Wed
ding and Home', gewijd aan trouwen en je
eigen nestje, ondervroeg kortgeleden 1.500
toekomstige bruidjes over hun geliefde
partners. Al deze dames spraken een ver
pletterend oordeel uit over de Britse man,
die volgens hen veel te korzelig en lui is,
slordig en te tuk op seks.
De .ongewassen voeten van de Britse
vrijer verspreiden een hoogst onaange
name geur. Hij knipt de nagels van zijn te
nen in bed en laat de hoornachtige restan
ten daar achter. Bovendien boert hij luid
ruchtig in het openbaar, slaapt en snurkt
op bijeenkomsten en is volslagen over
tuigd van zijn eigen superioriteit. „Het is
dan ook geen wonder", aldus 'Wedding
and Home', dat op de Britse eilanden als
maar meer eenzame vrijgezellen rond
zwerven.
Door Rien van Nunen
Ik begrijp mensen best als
ze voornvissen verkiezen
boven het vangen van bra
sem. Voorn is sterk, men
kan er veel van vangen in
korte tijd, als ze eenmaal
op de stek zitten. Boven
dien is een voorn een
mooie vis, veel kleur in de
ogen, slank van lichaam
en helderrode vinnen.
Toch gaan diezelfde mensen
soms tegen de brasem tekeer.
Luie dweilen zijn het, slijm
jurken, vaak grauw van
kleur. Bovendien zijn bra
sems niet sterk, verjagen ze
de voorn van de voerplaats en
kost een onverwachte brasem
menig voorntuigje. Maar de
brasem kan ook anders wor
den bekeken.
Brasems horen in het laag
landmilieu, als koeien in de
wei. Er zijn. er onnoemelijk
veel van. Brasem is boven
dien een vrij gemakkelijk
vangbare vis. Van het vroege
voorjaar tot in de late herfst
kan men brasem vangen.
Brasems zijn bovendien te
vangen met een wijde varia
tie aan aassoorten, dit in te
genstelling tot de meeste an
dere witvissoorten. Kaas,
deeg, brood, wormen, maden,
hennep, verse de vase, mais
en aardappel zijn er een paar
uit dat lijstje. Bovendien
komt het lokken van brasem
minder nauw, want de bra
sem is een slokop die met van
alles genoegen neemt. Dat
houdt verband met de eetge
woonte van het dier. Brasems
nemen een hap bodemmate
riaal en werken dat geheel
naar binnen. Via de kieuwze
ven komt het bodemspul in
grote wolken naar buiten.
Brasems eten weinig gericht,
maar als er zaken aanwezig
zijn die opvallen, zoals maden
en ander levend spul dan
wordt het eettempo verhoogd
en iets doelgerichter.
In deze tijd van het jaar, het
water is zo'n beetje op zijn
warmst en bijna iedere vis
soort kweekt reserves voor
het paaiproces of de winter.
Verhoogde voedselzoekerij
dus. Ondiepe waterstroken
herbergen op dit moment erg
veel voedsel. Slakjes, allerlei
larven, vliegjes, maar ook ve-
getarisch materiaal. Brasem-
scholen zoeken dergelijke
stroken af. Waar voedsel aan
wezig is strijkt zo'n school
neer. Op die plaatsen is het
goed vissen. Grote hoeveelhe
den voer zijn weliswaar niet
direct nodig, maar bedenk
wel dat een school brasems
een en ander uitricht met een
voerplaats! Binnen enkele
minuten is het er een door
zichtige soep van modderwol-
ken en vretende vissen ont
staan. Regelmatig bijvoeren
(maden!!) is geboden anders
trekken de grotere vissen
verder, de rest volgt.
Hoe verhoogt men nu zijn
viskansen bij het brasemvis-
sen? Gek genoeg houden bra
sems helemaal niet van dikke
stugge lijnen, grote haken en
zogenaamde 'brasempenne
Licht vissen brengt ook
veel meer vis in het leefneU
het vroege voorjaar vangt
geen die het aandurft 8/ljj
haakje 22 te zetten meer
6/100 kan ook maar dan si»
men nogal eens door het
heen. De vis is welisws
zwaar, maar lui in bev
gingstempo. Hoe anders is<
in de nazomer en de her
De vis neemt het aas en lo
er doodgewoon mee weg.
subtiele tikjes, geen twij"
Veel feller dan anders du
de brasem naar dieper wa#
of in de stroom. Ook eer
geschept tonen ze zich le'
dig, in puike conditie,
slijm dus, en mooi van kleuij
De bronskleurige zijn
mooiste. Tien kilo br:
vangen is echt niet moei
maar probeer het eens
een pennetje van één grafl
een kleine meter wat'
Dichtbij de kant, op het
lands Diep van Willei
tot en met Moerdijk kan
zo veel vis vangen.
De voorn zit vaak wat"
der weg, maar de kans
groot dat ook daara mooie'
emplaren van worden meer
vangen bij het vissen me!
Winkelpikker, de match-I"
gel en de vaste stok.
llEgjqj
i u (ANP) - Heineken
zich dinsdag verder kunnen her-
len van de schade die maandagoch-
was opgetreden onder invloed
oe publikatie van de halfjaarcij-
Ex-interim-dividend sloot het
*17650 per 80100 J4»20 beter °P
l„De1,Arterdamse te"15 bleef dins-
met overwegend hogere
«en. Het Damrak moest zijn eigen
rs bepalen, want Waü Street was
loten gebleven in verband met La-
de internationale waar
in?0 f hoger op 167,30.
't op f^S1134,50 m K0n- OUe 60
d<; hnanciële sector was Amro-
Lk r °P f85 en Midden
klank 330 op 169,80. Nedlloyd
-sJ "^ar f 180, KNP 130 op
Océ-Van der Grinten ƒ4 op
Gist-Broeades liep 1,40 op naar
•W, Internatio-Müller 1,30 naar
J^reomij-Wehry 1,80 naar
tof'rmï old herstelde zich ver-
m/ii?kïïat wtaït betekende
Klif"" Bii de verliezers ging Wol-
i f 170 VOoroP met een neergang
«tod? f*"1128" °bUgatiemarirt
'ihoge^^t^0"6™^
- O" de lokale markt hadden de
overhand. Schuttersveld
»tex t rio"3 'i20 °P f "2,20, terwijl
■SÏÏ fantrok tot 28. Goed in de
e Ka hS a 'ondsen als Twent-
u gSed draaiende Ubbink,
'I BrXf Giessen-de Noord.
v'kimA. „^asnapolksy, Mljn-
tdeum+^e Werken O" Riva telden
HdLh£ fotere verliezers. De aan-
ag SL?e fodlissementsaan-
'•lïehSïï Bouw deden do
ge koersen van de stukken
van het
De 1
Kleding
geenc
paralle
taald
zakte v
Testhou
De
van de
gaande
Kon. O
tale om
51.077 c
r4i,.
antonius
antonius
^ngr.o.Lv.
«asthuis
luis
tuis
.'asthuis
uys
(oostb.)
(oostb.)
lourdes
(tilburg)
(tüburg)
(tilburg)
(tilburg)
(het)
klokkenberg
liduina
Cs-h'bosch)
('s-h'bosch)
('s-h'bosch)
1968-
1972-
1972-1
1958—:
1971-1
1972-d
1952-1
1»
1972-1
1950-f
191
1971-1
1973—
1972-(
