Kritische Dylanfans vullen
biograaf Robert Shelton aan
i
Ontspannend nazomeren met een koffer vol boeken
1
50
Idealen en bittere
herinneringen
aan Bob Dylan
ANDIA
VRIESKAST
HE STEM EXTRA OP WOENSDAG WOENSDAG 26 AUGUSTUS 1987
DNS
VGE PRIJS
UNG 552 399
4ECHT 5004 499
>S AVM 704 699
»S AVM 710 849
IOSCH 1000 TOEREN
AAT (V637)
GRATIS (w.w. 98,-)
BEKEND MERK
Eigenaardig
FELMODEL
KOELKAST
Verhelderend
Privacy
'ALL ACROSS THE TELEGRAPH' ONTHULLEND NASLAGWERK
Motorongeluk
MIELE STOFZUIGER
Visioenen
JOAN BAEZ SCHREEF HAAR MEMOIRES:
'AND A VOICE TO SING WITH'
Sara
Ruzie
A61
T47
Door Leo Nierse
■\LL Across The Telegraph
a Bob Dylan Handbook' is
na Robert Sheltons 'No Di-
tection Home' het tweede
biografische werk dat dit
jaar over Bob Dylan ver
fijnt. De Britse publicist
jlichael Gray, doctor in de
•ngelsaksische letteren en
[en van Europa's meest
ooraanstaande Dylanken-
jers, bundelde voor deze
uitgave een groot aantal ar
tikelen die de afgelopen
acht jaar verschenen zijn in
bet Britse tijdschrift 'The
Telegraph'.
Deze kwartaaluitgave bevat
uitsluitend aan Bob Dylan ge
jijde artikelen. Uitvoerige, zo
niet breedvoerige essays
taarin Britse en Amerikaanse
hoogleraren Dylans songtek
sten uiteen rafelen en interpre
teren. Daarnaast bevat The Te
legraph journalistieke recon
structies van belangrijke pe
rioden uit Dylans leven, als
mede interviews met muzikan
ten, literatoren en cineasten
met wie Dylan kortere of lan-
tijd heeft samengewerkt.
Redacteur van The Tele
graph is John Bauldie, die Mi-
jiael Gray terzijde heeft ge
staan bij het bundelen van de
informatieve artikelen
iit dit fanzine- voor-intellec
tuelen. Resultaat van beider
inspanning is een driehon-
lerd pagina's tellend na
slagwerk, dat enkele weken
geleden door de Londense
uitgeverij Sidgwick Jack
son op de markt is gebracht.
5u vormen de Dylan-/rea/cs
sen eigenaardig volkje. Het
lanatisme waarmee zij hun
rerzamelingen trachten uit
Ie breiden, hebben zij onge
twijfeld gemeen met de
geobsedeerde fans van an
dere artiesten. Daarentegen
ontbreekt bij hen de onge-
tompliceerde verering die
doorsnee fan voor zijn
idool opbrengt. Kritisch van
instelling onderwerpen zij
letterlijk ieder onderdeel
van Dylans uitgebreide
suvre steeds maar weer op
nieuw aan uitputtende ana-
en loodzware close-rea-
ding. In de ogen van zijn
tans hebben Dylans vaak
mysterieuze teksten de sta
tus van het Evangelie. Dat
wordt nagevlooid op verbor
en betekenissen en gelijk
bijbelteksten opgenomen in
het gezamenlijke vocabulai
re, En waar een evangelie is,
bar zijn ook schriftgeleer-
len. Zij zijn het die hun ver
togen publiceren in de eli-
140 liter
LITER
ITON-PHILIPS
bliceerd wil zien, daar schrijft
de onderdanige Shelton ook
niet over. The Telegraph dus
juist wel. Bovendien zijn de
fans bij The Telegraph kriti
scher ten opzichte van hun
idool dan de objectiever
geachte biograaf.
Om nog even terug te komen op
die schriftgeleerden: hun bijna
potsierlijke zwaartillendheid
betekent nu ook weer niet, dat
de in 'Across The Telegraph'
opgenomen essays zonder be
lang zouden zijn. Allereerst ge
ven zij de buitenstaander een
aardig beeld van een apart
soort fan. En dan b.v. een arti
kel over de vaak subtiele ver
schillen tussen Amerikaans en
Brits Engels en de wijze
waarop Dylan daarvan soms
handig gebruik maakt. Dat is
zeer verhelderend en moet ook
voor bv. niet 'Dylanofiele' stu
denten Engels ruim de moeite
waard zijn. Zo ook een verhan
deling over de invloed van Dy
lans Amerikaanse 'bewustzijn'
op diens idealen en zienswijzen
en daarmee op zijn teksten.
Bob Dylan
foto cbs
taire, aan beide zijden van
de oceaan gelezen Tele
graph.
De bundel All Across The Tele
graph is representatief voor de
sfeer van het blad en dat is niet
altijd even gunstig voor de
leesbaarheid. Gelukkig worden
de uitputtende tekstinterpreta
ties gelijkmatig afgewisseld
met interviews en biografische
reconstructies. Met name die
laatste zijn een stuk toeganke
lijker geschreven. Het mate
riaal is grotendeels ontleend
aan een enorm aantal interna
tionale tijdschriftverhalen en
boeken. De meeste daarvan
zullen de doorgewinterde Dy
lanfans in de loop der jaren
niet ontgaan zijn. Maar dat is
slechts een kleine groep lezers
en wie van hen is er dan nog
compleet op de hoogte? Die re
constructies leveren soms al
leraardigste anekdoten op.
Vooral het hoofdstuk over Dy
lans werkrelatie met Holly-
wood-regisseur Sam Peckin-
pah (in wiens film 'Pat Garrett
Billy The Kid' hij acteerde en
musiceerde) is -ondanks een
groot aantal bekende passages
een klein juweel.
Informatief, inzichtelijk en bij
tijden amusant zijn ook de in
terviews met leden van Dylans
artistieke relatiekring. Van
dichter en vriend Allen Gins
berg vernemen we bv. dat Bob
Dylan zichzelf al sinds zeven
jaar niet meer als een torn-
again Christian' beschouwt
en gedraagt. Ook al is een
Godsbesef de kleine joodse
rockpoëet nog altijd niet
vreemd. Met smaak her
haalt Ginsberg (overtuigd
boeddhist) een theologische
gedachtenwisseling met zijn
vriend. Dylan vraagt op een
gegeven moment: „Allen, lig
jij soms met God overhoop?"
Ginsberg: „Ik heb de goede
man nog nooit ontmoet".
Dylan concludeert: „Dan lig
jij dus met God overhoop".
Waarop Ginsberg: „Nou, ik
ben anders niet begonnen".
Opvallend bij de keuze van de
reconstructies en interviews is,
dat het perioden en voorvallen
uit Dylans leven betreffen die
tot op heden niet of slechts heel
terloops in de paar belangrijke
biografieën uit de doeken zijn
gedaan. Zoals de details rond
Dylans befaamde motoronge
luk uit 1966 (waarbij hij zeker
DDIA
JZER
ntech
IJZER
type 250
niet levensgevaarlijk gewond
raakte, maar er wel een alibi in
vond om zich aan een aantal
verplichtingen te onttrekken),
zijn relatie met popart-kunste
naar Andy Warhol, zijn
vriendschap met Warhol-pro-
tégé Edie Sedgwick en de sa
menwerking met verschillende
cineasten. Over film gespro
ken: Dylan verwerkte in de
songteksten van de lp 'Empire
Burlesque' ('85) liefst acht
Humphrey Bogart-citaten, zij
het zonder bronvermelding.
Ook dit soort weeljes geeft The
Telegraph door.
Gesteld kan worden dat 'All
Across The Telegraph' enkele
overduidelijke hiaten opvult in
het genoemde 'No Direction
Home' van Dylans meest 'ge
zagsgetrouwe' biograaf, Robert
Shelton. Wat Dylan niet gepu-
Of het blad - en daarmee de
bundel - recht doet aan Dylans
eigen opvattingen m.b.t. zijn
artistieke en persoonlijke vrij
heid is nauwelijks de vraag.
Het achtervolgde idool heeft
menigmaal verklaard niet ge
diend te zijn van lieden die aan
de hand van zijn oeuvre in zijn
geest proberen te wroeten. En
die alles in het werk stellen om
zijn kluizen vol met honderden
niet uitgebrachte songs te
plunderen. 'Stupid, mislea
ding jerks' noemde hij hen
nog onlangs. Waarop een
der Telegraph-auteurs zich
- heel typerend - afvroeg of
Dylan hén misschien be
doelde toen hij op zijn een
na jongste lp zong over de
'Bloodhounds of London'.
"Samenvattend bevat 'All
Across The Telegraph' een
hoop aanvullend biografisch
materiaal. Niet in een door
lopend verhaal verteld,
maar in afgeronde frag
menten. Daarbij wordt de
chronologie van Dylans car
rière getrouw gevolgd, tot
en met de eerste maanden
van dit jaar. De informatie
is beurtelings inhoudelijk
(songs) en feitelijk (biogra
fie), loodzwaar en luchtig,
met een inhoud die niet uit
sluitend voor Dylan-o-fie-
len interessant is.
Michael Gray: 'All Aross The
Telegraph'. XJitg. Sidgwick and
Jackson, Londen. Winkelpriji
in Nederland plm. 45,-
OPENINGSPRIJS
Boor Henk Egbers
IN de hoek van mijn kamer ligt
ten stapel boeken, die ik er neer-
;elegd heb met de opmerking
Voor de vakantie'. Gezien de va-
antiespreiding kiezen veel men
sen voor de nazomer om er nog op
fl te trekken. Daarom haal ik ze
nu uit. Mogelijk zitten er tips
Maar weinig mensen zijn in staat hun
tad mee op vakantie te nemen.
Veem daarom mee 'Hondse verha
len' een bundel met prachtige verha
len, die u mogelijk ook stof tot bezin-
tag geven over uw eigen relatie met
w hond. De twintig verhalen, ge
lokt uit andere boeken, zijn geschre-
tt door auteurs als Louis Paul Boon,
'in Cremer, Herman Pieter de Boer,
Kousbroek, Carmiggelt, Midas
Akkers, Jan Hanlo etc.
Avontuurlijke en roerende histo-
ietjes met zinsnedes als: 'Overal
"aar mensen bijeen zijn praten en
tateren ze, om het hardst klessebes-
wie de beurt krijgt, de boventoon
®rt. Als de eigen stem maar wordt
taoord. De inhoud doet er weinig toe.
)f misschien toch ook wel. Wie goed
tatert hoort in het geklets hetzelfde
ht de hond aan zijn lantaarnpaal
Overtrouwt: hier ben ik, ik, ik, ik, ik;
ta rekening met mij, mij, mij, mij.
ïortom: gezeik'. Juist, van Midas.
,'s het niet de hond, dan is het moge-
'jk het tennisracket dat u het voor-
jaar op de been gehouden heeft.
is het verstandig de vakantiepe-
lode te gebruiken om u te bezinnen
"er deze bezigheid aan de hand van
ta boek 'Sex als sublimatie van
'tois' (uit de geheime geschriften
Freud). Waarschijnlijk hebt u
'°°it geweten dat neurotische symp-
taien, zoals de tenniselleboog, zijn te
taeiden tot een conflict dat de kop
Weekt als sprake is van een
'taiwe methode om de libido te be
ogen En wat de voetstanden bij
Snis betreft: zij vertalen verboden
^fantasieën. Kortom uit deze ont-
tate geheime geschriften van Freud
tat u veel opsteken over bij voor
bid de tennisbaan als divan, bestia-
«it op de tennisbaan etc. Voorzien
ta authentieke foto's maakt de tekst
duidelijk waarom u tennis verkiest
)v«i sex. De beroemde Freud met
li morbide angst voor witte broek-
s en rokjes licht een tipje op over
in indringende kijk op tennis.
Waarschijnlijk hebt u dat niet no-
Wanneer u 'Altijd Verliefd' blijft
als de titel luidt van een bundel met
e mooiste liefdesverhalen'. Dat is
Jan Cremer
foto anp
Sigmund Freud - fotoarchief de stem
natuurlijk een verkooptitel. Maar
tochEr is al eerder een bundel met
deze titel verschenen en die vloog
weg. Daarom heeft uitgever Novelle
Jaap Voerman (dus zichzelf) en Mar
tin Slagter de opdracht gegeven om
een tweede bundel samen te stellen.
Ze zochten hun heil onder meer bij
Godfried Bomans, Hans Warren,
Maarten 't Hart, Louis Couperus,
Boudewijn Büch, Jan Cremer, Levi
Weemoedt e.a. Dat deze auteurs mooie
verhalen schreven staat als een paal
boven water. Of je bij deze schrijvers
ook in de leer moet gaan om altijd
verliefd te blijven valt te betwijfelen.
Zoals de winter de potentie voor een
lente/zomer in zich heeft, zo is het
goed te bedenken dat na de zomer
weer een winter op de loer ligt. Niet
om u vast te laten wennen aan deze
idee kunnen we de bundel met 'Win-
ter-vertellingen' van Isak Dinesen
aanbevelen. Achter deze naam gaat
namelijk schuil Karen Blixen (1885-
1962), die vorig jaar nogal bekend
werd door de film over haar leven:
Out of Africa. Deze Winter's Tales
stammen uit 1942 en kwamen al in
1961 in een Nederlandse vertaling uit.
Verhalen als Het dromende kind,
Smart-Akker, Alkmene en De vis la
ten je nog steeds een niet-conventio-
nele benadering van het dagelijks le
ven ervaren. Verhalen die je uit een
sleur halen; dus uitgerekend voor de
vakantie (maar niet alleen).
Voor de liefhebbers van thrillers
belooft James Jackzon met zijn
'Dzjerzjinski Plein' de nodige span
ning. Het verhaal gaat over een Rus
sisch soldaat in Duits krijgsgevan
genschap, die bang is om terug te ke
ren na de oorlog. Hij wil wel wreken
voor de CIA, maar de prijs die hij
daarvoor moet betalen is te hoog. Hij
komt daardoor tussen twee werelden
in te zitten en is nergens meer thuis.
Een spannende psychologische thril
ler over een gevecht - niet met de vij -
anden, maar met zichzelf, met zijn
identiteit. Hoewel je dit soort fanta
sieën, gebaseerd op werkelijkheden
die de auteur zelf schept, met een
grote korrel zout, laat staan met arg
waan moet bejegenen, is zo'n boek
goed voor enkele uren ontspanning.
Vakantie.
Het boek 'Criminele vrouwen'be-
vat verhalen van vier vrouwen die bij
hun pogingen om zelfstandig te wor
den zozeer verwikkeld raakten in
strafrechtspraak en het gevangenis
wezen dat ze tegenwoordig, als niet-
criminelen en niet-gevangenen, nog
steeds het slachtoffer zijn van vrouw
vijandige mythen over vrouwelijke
wetsovertreders en gevangenen. Dat
zegt Pat Carlen, de criminologe, die
dit boek (Criminal women; some
autobiographical accounts) samen
stelde.
Bij zijn verschijnen in Engeland in
1985 kreeg het boek veel aandacht.
Doel ervan was de sociale ongelijk
heid die vrouwen in een seksistische
maatschappij krijgt opgedrongen ook
in strafzaken onder de aandacht te
brengen. De vier vrouwen vertellen
hun verhaal op een rustige 'objectieve'
manier, waarbij duidelijk wordt hoe
bepalend de sociale omstandigheden
zijn bij het ontstaan van misdadig ge
drag. Dat is geen nieuws, maar de
manier waarop de omgeving - van
hoog tot laag - reageert op iemand
met crimineel gedrag die bovendien
nog vrouw is blijft frapperend. Be
kend is de dubbele handicap van
vrouw-zijn en tevens zwart-zijn, hier
wordt een dubbele handicap op een
geloofwaardige manier uitgelicht
vanuit een niet alledaagse context.
Aanbevolen.
Anderen vluchten liever in boeken
met fictieve misdaden. Als het dan om
vrouwen gaat is de Engelse bestseller
'Moon', in de Nederlandse vertaling
'Priesteres van het kwaad' van
Herbert een middelmatig remplacant.
Originele ideeën verliezen aan kracht
als ze in een cliché-taal beschreven
worden. De hoofdpersoon in dit boek,
ene Jonathan, lijdt aan moordadige
visioenen, waarbij fantasie en werke
lijkheid met elkaar in de knoop ko
men. De scènes zijn soms bijna van
een liturgische dramatiek. De titel
kan er dus mee door. De vrouw als
'verschijnsel mens' wordt hier niet be
ter van. Wat moet je ook met zinnen
(inhouden) als: „Ik heb van hun zielen
geproefd via het vlees van hun orga
nen".
Stephen King is in dit wereldje na
tuurlijk een hele gerenommeerde
naam. Aan de uitgave van zijn The
eyes of the Dragon/Ogen van de
Draak is alle zorg besteed middels
middelmatige tekeningen van David
Palladaini. Het is een sprookjesachtig
verhaal voor zover het een kasteel en
een prins betreft, maar ze zijn niet ga
rant voor een leuk bestaan. Dat is
Kings' bedoeling ook niet. zijn helden
zijn draken, prinsen en boze tove
naars. Het is dat King zo'n grote
schare bewonderaars/ lezers heeft dat
het verschijnen van een nieuwe King
nieuws is, anders deden we er het
zwijgen toe. Maar 310 pagina's vakan-
tielectuur en zijn 20e Nederlandse
vertaling dienen gemeld.
Hondse verhalen. Uitg. Novella,
prijs 14,90.
Prof. Theodor Saretsky: 'Sex als su
blimatie van tennis'. Uitg. Het Spec
trum, prijs 19,90.
Altijd Verliefd deel twee. Uitg. No
vella, prijs 14,90.
Isak Dinessen: Winter Vertellin
gen'. Uitg. Bert Bakker, prijs 29,50.
James Jackson: 'Dzjerzjinski Plein'.
Uitg. Luitingh, prijs 29,90.
Pat Carlen: 'Criminele vrouwen'.
Uitg. BZZTÖH, prijs 19,50.
James Herbert: "Priesteres van het
kwaad'. Uitg. Luitingh, prijs 29,50.
Stephen King: 'Ogen van de Draak'.
Uitg. Luitingh, prijs 29,50.
Joan Baez
Door Dirk Vellenga
Schrijvend in de keuken
van haar Californische
woning beseft Joan Baez
dat ze het muzikaal gezien
de laatste zes, zeven jaar
nogal moeilijk heeft ge
had. Haar genre, folk
songs met sociale beteke
nis, bevindt zich in een
identiteitscrisis. Tenmin
ste in Amerika, stelt Joan
vast, niet in andere lan
den. Daarom voelt ze zich
eens te meer een 'dissi
dent' in eigen land.
Het is te lezen in de inleiding
van haar boek 'And a voice to
sing with', dat ook in Neder
land te krijgen is (via de im
porteur). De memoires van
de 46-jarige Joan Baez wor
den door velen eerst nageplo
zen op ontboezemingen
waarin de naam Bob Dylan
voorkomt. Laat ik daar dan
maar mee beginnen. Baez be
handelt 'het geval Dylan' in
twee hoofdstukken, die beide
in bitterheid eindigen.
Joan Baez was al een be
kende zangeres toen ze de
nieuwkomer Bob Dylan in
1961 ontmoette in Gerde's
Folk City in Greenwich Vil
lage. Hij droeg een "jasje van
roestig leer, twee maten te
klein', sprak slecht Engels en
toonde weinig begrip voor de
noden van anderen.
Toch was Joan diep onder
de indruk van zijn energie.
De romantiek van die eerste
ontmoetingen legde ze vast in
het nummer 'Diamonds and
Rust'. Ze zat urenlang tegen
over 'the original vagabond,
the unwashed phenomenon'
in 'a crummy hotel over
Washington Square' en
voelde zich gelukkiger dan
ooit.
Met spijt constateert Joan
('Joanie' voor Dylan) dat Bob
een ander idee over hun
vriendschap had. Terwijl de
twee folksterren met elkaar
omgingen in New York,
Woodstock en Carmel Valley,
waar Baez een huis had laten
bouwen, onderhield Dylan
ook al nauwe contacten met
Sara, zijn latere vrouw. Soms
richt Baez het woord recht
streeks tot Dylan: tijdens zo
merse weken in Carmel
(1964) mompelde jij iets over
trouwen en ik zei nee. Het
was geen aanzoek, maar
meer een spelletje. „Jij zult
het je wel anders herinneren,
als jij het je überhaupt her
innert".
In het voorjaar van 1965 ging
Joan Baez op verzoek van
Bob Dylan mee op tournee
door Engeland. „Jij wilde die
tour helemaal voor jezelf",
schrijft Joan, die in Engeland
helemaal niet aan bod komt.
Dylan heeft geen tijd voor
haar en vraagt haar ook
nooit om op het podium te
komen. Als Baez onverwacht
op de deur van zijn kamer
klopt, doet Sara open.
Tijdens de Rolling Thun
der Revue in 1975 doet zich
ongeveer hetzelfde voor. Dy
lan papt in een dronken bui
met haar aan en wil dat ze
bloed-broeder en -zuster
zijn, maar verder heeft hij
geen aandcht voor haar.
Trouwens ook zijn vrouw
Sara loopt verloren rond, Bob
wordt vaak vergezeld door
een groupie die door Joan
Baez 'Mopsy' wordt ge
noemd. Later vestigt Baez
haar hoop op een tournee met
Dylan door Europa, maar dat
blijkt uiteindelijk een tour
nee van Dylan en Santana te
zijn.
Joan Baez loopt zich ver
schillende keren te pletter op
de muur die Dylan om zich
heen gebouwd heeft. Toch
wist ze al in 1965 dat zij en
'the unwashed phenomenon'
behoorlijk verschillen van
karakter. Hij was alleen so
ciaal bewogen in zijn songs,
schrijft Baez. Hij geloofde
niet dat veranderingen mo
gelijk waren, was nooit ac
tief, liep nooit mee in demon
straties. De schrijver van
'Masters of War' maakte
grapjes over politieke idea
listen.
Idealisme is voor Joan
Baez steeds een belangrijke
drijfveer geweest. Haar
ouders, de Schotse Joan
Bridge en de Mexicaan Al-
bert ('Popsy') Baez, namen
haar mee naar Quaker-bij
eenkomsten, waar geweld
loosheid werd geplaatst te
genover geweld en onder
drukking. Het gezin Baez
(Joan heeft twee zusters,
Pauline en Mimi) verbleef
korte tijd in Bagdad, waar
vader een laboratorium op
zette en les gaf. Daar stond
de jonge Joan oog in oog met
mensen die leefden in erbar
melijke omstandigheden.
De sociale bewogenheid
van Joan werd nog sterker
toen ze tijdens haar lagere
schooljaren in Calif ornië
door blanke Amerikanen
werd beschouwd als een Me
xicaanse en door de Mexi
caanse Amerikanen niet
werd geaccepteerd, omdat ze
geen Spaans sprak. Toen ze
later in Boston woonde, werd
ze gegrepen door zangers als
Harry Belafonte en Pete See-
ger. Aan het eind van de ja
ren vijftig werd ze actief in
het koffiehuizen-circuit.
Albert Grossman, die later
manager werd van Bob Dy
lan, bood aan haar aan het
grote geld te helpen. Ze kon
optreden in een nachtclub in
Chicago en een platencon
tract krijgen bij Columbia.
Maar Joan weigerde, ze ging
platen maken voor Vanguard
en nam Manny Greenhill uit
Boston als persoonlijk mana
ger.
Joan Baez schrijft over haar
avonturen met Martin Lu
ther King en dienstweigeraar
David Harris met wie ze
enige tijd getrouwd was,
haar bezoeken aan Vietnam,
Noord-Ierland en Zuid-
Amerika en haar activiteiten
voor Amnesty International.
Ook de ruzie in radciale
kringen in de VS over de
vraag of men de nieuwe re
gering in Hanoi wel of niet
kon bekritiseren, wordt door
haar aangestipt.
Baez geeft haar mening
over veel dingen in haar me
moires, soms met een ver
keerd jaartal, maar dat is
meer te schuld van de 'edo-
tor'. Standpunten en indruk
ken zijn belangrijker dan
feiten en Joan heeft duidelijk
niet in de eerste plaats ge
streefd naar volledigheid en
het verschaffen van histori
sche duidelijkheid.
Het fijne over haar ver
houding met Dylan komen
we ook nu weer niet te weten
(en dat hoeft ook eigenlijk
niet), maar Joan is in ieder
geval zwaar teleurgesteld.
Het zal nooit meer goed ko
men, lees de laatste regels
van de Dylan-episode: „Ik
heb gedacht dat het mis
schien beter was als ik deze
dingen over jou niet zou
schrijven, maar zoals het nu
op papier staat, gaat het toch
eigenlijk over mij, of niet?
Het zal jou niet raken. De
dood van Elvis raakte jou.
Daar stond ik ook buiten".
Joan Baez: 'And a voice to
sing with (A memoir)'. Uitg.
Summit Books, importeur
Van Ditmar, prijs 49,90.
Marconistraat 4
Torro tel. 01100-14224
INGEN Hermesweg 23
opcenter Groenendijk
1184-12563
EUZEN Schependijk 9
1150-12423
ELBURC t.o. trefcenter
houwerssingel 4
1180-14406
ildinqen kunnen afwijken^
