"Blij dat we heelhuids terug zijn'
sVieuw
VEEL LOF VOOR PRESTATIE BREDASE GYMNASIALE FIETSERS
To
ONDERD Al
Hee zwaar gev
ij ongeval in 1
DE STEM EXTRA MAANDAG 24 AUGUSTUS 1987
BREDA - „In Griekenland wist ik niet of we er
goed aan deden. Het was daar heel heet, in de
kranten las je over honderden doden door de
hitte en je zag werkelijk geen kip op straat.
Tour-etappe
Stralende baby's
\0s&
PAPIER
VOOR UW PEN
Honden 2
Honden-3
De huid van
de beer
Namibië
Kunst naar
de knoppen
Ziekenfonds
verzekerden
FS®asbl@@m
Reforger
Merijn-4
Getrouwd met
de oorlog
Par*
bij
T48
Door Eugène Loomans
Alle mensen daar trokken zich terug in hun huizen en
dan fiets je toch als groepje Nederlanders door het stille
Griekse landschap. De oplossing? We zijn daar dus erg
vroeg opgestaan en om half zes op de fiets gestapt. Om
uiterlijk elf uur 's-morgens waren we binnen en kon de
allergrootste hitte omzeild worden".
Noor van Oerle was een van de
ruim 30 fietsers en ongeveer 20
begeleiders, vrouwen en man
nen en allen als (oud-)leerling
of (oud-)docent dan wel op een
andere manier betrokken bij
het Stedelijk Gymnasium in
Breda, die de afgelopen zes we
ken op de fiets op weg geweest
S van Delphi in Griekenland
naar Breda. Zaterdagmiddag
kregen ze in Breda een 'helden
ontvangst' op de Grote Markt.
Het eerste onderdeel van de
viering van het 100-jarig be
staan van de Bredase school zat
erop.
Uitgesproken zullen alle be
trokkenen voorlopig nog wel
niet zijn over de monstertocht
van 3000 km, waarbij de aan
dacht voor de cultuur parallel
liep aan de sportieve kant van
de tocht. Regelmatig zijn er op
de route naar Nederland be
langrijke oudheidkundige en
culturele zaken bezocht in Del
phi, Athene, Rome, Verona etc.
etc. „Wat je daarbij merkt",
zegt Eric de Bruyn, de grote
'regelateur', „is dat een pro
gramma met de combinatie
cultuur-sport echt barstensvol
zit. Er bleek nauwelijks tijd te
zijn om iets voor jezelf te doen".
Noor van Oerle kan dat bea
men: „Ik heb onderweg gepro
beerd een brief naar huis te
schrijven. Daar heb ik drie da
gen over gedaan, zozeer was je
bezig met van alles".
Terug even naar zaterdagmid
dag half drie op de volle en re
genachtige Grote Markt van
Breda. Voorafgegaan door po
litiemensen op motors met alle
toeters en bellen aan, draait het
pelotonnetje van 30 fietsers de
kasseien op, gevolgd door volg
en materiaalwagens en een van
flink wat reclame-boodschap
pen voorziene bus. Het geheel
Krijgt iets van de aankomst
van een Tour-etappe. Het
weerzien met vrienden en be
kenden is soms ontroerend. De
hele groep is na 3000 km over
Europa's wegen, waaronder
per ongeluk een echt stukje
Duitse Autobahn, heelhuids te
rug en dat is een vooral niet te
onderschatten prestatie van
zowel fietsers als begeleiders.
Wethouder Jan Hofsté heet
de ondernemende groep wel
kom en ziet in de tocht een per
fecte afspiegeling van zijn por
tefeuille: sport, onderwijs en
cultuur. Rector Schaafsma van
het Gymnasium zegt zeer trots
te zijn en bovendien diep onder
de indruk van de prestatie.
„Deze combinatie van bezoeken
aan Griekenland en Italië is
uniek. Het kan misschien wel
een halve eeuw duren voordat
er weer zoiets kan". Er wordt
in het door het hoge vochtig
heidsgehalte van de lucht be
nauwde Bredase stadhuis nog
een groepsfoto gemaakt (aan
geboden door het Bredase ge
meentebestuur), er wordt nog
een woordje gezegd door een
trotse vertegenwoordiger van
hoofdsponsor ICI, er wordt op
de Markt een pizza gegeten van
een andere sponsor en een ijsje
van weer een andere en dan
kan het (eindelijk) richting
Stedelijk Gymnasium, waar
nog flink wat organisatoren,
begeleiders en anderen in de
bloemen moeten worden gezet.
Italië, dat is zowel Eric de
Bruyn als Noor van Oerle ge
weldig goed bevallen. De ont
vangst in iedere plaats was
zonder meer grandioos, zeggen
ze. „Zuid-Talië was een feest".
Leden van fietsclubs kwamen
de Nederlandse coureurs tege
moet en fietsten tot 40 km mee.
Gemeentebesturen zorgden
voor perfecte ontvangsten met
champagne en vooral toespra-
Tientallen supporters ontvangen de heldenin de stromende regen op de Grote Markt van Breda. - foto de stem/johan van gurp
ken over de Europese gedachte
en een bijdrage die de fiets
tocht aan de vrede tussen de
volkeren zou kunnen leveren.
Eric de Bruyn vindt het zeer
opmerkelijk dat de Europese
gedachte (nog) zo leeft, Noor
van Oerle heeft het idee gekre
gen dat de Italiaanse magistra
ten dachten dat de tocht juist
die doeleinden wilde bena
drukken. Ze heeft het zo gela
ten.
In West-Duitsland was de
ontvangst ook zeer redelijk,
hoewel het bezoek aan het mu
seum voor moderne kunsten in
München niet door kon gaan
omdat het museum gesloten
bleek. „Zijn we naar het Olym
pisch Stadion gegaan, maar die
wedstrijd van Bayern Mün
chen was werkelijk heel
slecht", zegt Eric de Bruyn.
„Toen we hoorden dat NAC ook
weer verloren had viel ook dat
wel weer mee".
De laatste week is het vooral op
het pure fietsen aangekomen.
In het warme zuiden reikten de
dagelijkse etappes van 60 tot 90
km; in het aanmerkelijke koe
lere noorden, waar hevige re
gens de karavaan teisterden,
moest er steviger op de pedalen
worden gestaan. „Het opmer
kelijke is", aldus Noor van
Oerle, „dat je eigenlijk steeds
fitter aankwam. Ook tijdens de
rit van 180 km heeft eigenlijk
niemand grote moeilijkheden
gehad. Het was dan zaakje blik
op oneindig te zetten. Je merkte
trouwens vanaf het begin van
de reis dat er goed getraind
was en er onderling een band
was ontstaan. Je merkte dat
iedereen de tocht wilde en ook
kon volbrengen".
Zowel Eric de Bruyn als
Noor van Oerle en andere deel
nemers bleken zaterdag, toen
bij lange na nog niet alle in
drukken verwerkt waren, zeer
onder de indruk van de manier
waarop 50 verschillende indivi
duen zeven weken met elkaar
om waren gegaan. „Dat ging
gewoon lekker", meent Eric de
Bruyn.
Eric de Bruyn begint van
daag weer aan zijn werk na een
vakantie met 50 individuen;
Noor van Oerle kruipt mis
schien over een paar weken
weer op de fiets voor een tocht
naar Londen met fietsers voor
de vrede die de Limes-groep in
Italië heeft ontmoet. "Ik heb de
spullen nu toch en de conditie".
Aan een uniek avontuur is
een eind gekomen, het normale
leven wacht weer. „Ik ben blij
dat we heelhuids terug zijn. Op
zich is het prettig om weer met
beide benen op de grond te
staan", dacht Eric de Bruyn za
terdag. Hij hoeft zijn auto in
ieder geval niet meer met 60 tot
70 km/u van bergen af te laten
denderen om de fietsers voor te
kunnen blijven. Hem en de an
deren wachten weer andere
hobbels.
Nog steeds blijft het
een vondst van de
eerste orde, wat He
len Caldicott een aantal jaren
geleden presteerde. Met een
groe p vredesvrouwen drong zij
door tot Amerika's politieke
bollebozen. De vrouwen had
den dikbeluier de baby's bij
zich en ze plantten die kirrend
een krijsende schatjes pardoes
op de buro's van de verbouwe
reer de volksvertegenwoordi
gers: „Bedenk wel, als jullie nu
praten over kernwapens, dat je
daarmee beslist over de toe
komst van deze kinderen".
Het heeft niet zoveel gehol
pen, zou je zeggen. Zoals veel
mensen die zich de blaren lie
pen in grote demonstraties,
vraagtekens zetten bij het nut
daarvan. Jaren en jaren kun je
protesttochten houden, zeggen
ze, hand tekeningen verzame
len, diskussie-avonden beleg
gen of staan koukleumen in een
zielig standje op de plaat selijke
markt, maar je ziet geen veran
dering. Dan opeens komt Gor-
batsjov en door één andere fi
guur aan de top, lijkt er wat
mogelijk. Sommigen recht
vaardigen met dit soort 'zie je
wel' hun afhaken. Anderen blij
ven alle moeite en strijd van
opgestapelde vredesaktiviteiten
ervaren als een werkzame
kracht, energie die nooit verlo
ren gaat, die altijd iets teweeg
brengt.
Vredesmensen gaan gewoon
door. „Ik heb het vaste geloof
dat het anders moet in deze we
reld, dat het anders kim. Daar
aan zal ik elke dag opnieuw het
mijne moeten doen Een ste
vig houvast zo'n uitgang spunt
met volop ruimte voor persoon
lijke invulling. Kamerleden be
stoken met lastige maar reële
vragen, de franciskaanse vre
deswacht meelopen, correspon
deren met gelijkgerichten over
de grenzen heen om vredesnet-
werken te vlech ten - er is zo
veel te doen Krea tiviteit is ge
boden want een beproefd
handboek bestaat niet. Denken
over vrede en werken aan vrede
is bijna onontgonnen gebied.
Na eeuwen en eeuwen on
noemelijk veel verdriet en el
lende om een ontelbaar aantal
veel oorlogen, staat bewape
ning nog steeds centraal. De
burger betaalt er braaf z'n be
lasting voor. Waarom al dat ne
gatieve handelen om oorlog te
gen te houden, de wereld is
meer gebaat bij gerichte studie
en samenwerking tot een vesti
gen van vrede. Wie zo denken
en zich beijveren om een vre-
desfonds van de grond te krij
gen (f 5,72 van een gas- en
electranota, ja die mensen on
der anderen) krijgen de kous op
de kop.
Half Nederland mag dan
overlopen van bewondering
voor politici die zich in een
Sterrenslag door de modder
wentelen, zo'n prestatie is niets
INRUIL
12 MAANDEN GA
■^Verkoop, leasing, verhuur, service, c
vergeleken bij het stugge
houden van vredesgedrevej
Die overigens met beide b,
op de grond staan. Zo
gen over voorzieningen
tijde van een kernramp
dwaalde bom dan wel lel)
centrale. Logische stap
mensen die onder meer m
lopende band kindjes in(
met de aantekening
D.T.P.'. Zolang die afkortin
het gele inentingsboekje
het ministerie van volksgea
beid en milieuhygiën e
staat voor: Doelmatige Ts
1G
lekke
■i rse
said.
onze verslaggever
AND MIDDEL-
- Afgelopen week-
is de bezetting van de
toeristische accom-
jties in Zeeland flink
Het hoogseizoen is
■bij, maar het fraaie
r van vorige week vrij-
verlokte toch nog tal
mensen 'even een
weekent
pikken.
„Wij heb
mijn ind:
het hoog
echt heef
natuurlij
onze verslaggever
nobyl Preventie, of
teit van gelijke strek
waakzaamheid
ook wordt een opgeblazen
richt door geprikt dat
hoe goed nu in ons land dt
strijding van kern rampen
regeld: 28 mensen extra
noodsituaties vlieg tuigen
de radio-activiteiten «j^gUZBN
?,De enige denkbare bee tCÏkaanse katalysa-
ring van de medische gevrij fabriek Engelhard
van kernexplosies is het w een vestiging openen
komen daarvan" Kern act®erneuzen.
uitspraak van de NV MP
derlands e Vereniging voorl
dische Polemologie, met
leden en een afdeling Ws
Brabant in oprichting.
komst van dit bedrijf,
op volle sterkte werk
zo'n honderd mensen
betekent een belang-
maal werkers uit de~g® e versterking van de
heids zorg, onder wie vroeé mische industriële be
uwen met hun heel eigen be
dering van de zaak. Je
doen om gezonde kinderen
gezonde moeders geboren»
ten worden en ze daar na
vigheid in de Zeeuws-
amse Kanaalzone.
j 1 lclllibklic illuuoulc vva/i
de vermenging van alpn, V£m lde
ven, dat is velen het eigen F
weten zowel als de beroeps
in. Besloten is een vesti-
in Europa te stichten om
een marktaandeel te kun-
verwerven en snel in te
en spelen op wensen van
bnten. Tot nu toe vindt de
aanwezigen mee te bombi
ren r«£n «tmiino i gepatenteerd pro-
te na. Op het internatioi
Vroedvrouwen
week in Den Haag,'staan
desvroedvrouwen met
kraam vol informatie i
ren. Geen straling,
kende centrales, geen li
bommen, geen proeven in vt
zeeë n vol vissers en eilan d
volkingen, laat de wereld
worden - uit eigenbelang.
nie M. G. Schmidt ons
Frans Halsema
n toezong 'Vlui
meer'.
loc
IK schaar me volledig ach
ter de brief van de heer
Pley. Niet de hond, maar de
mens maakt van de wereld
een puinhoop. Waarom zou
den er zoveel hoofd
pijnklachten zijn in gebie
den waar veel industrie is?
Daar lig ik eerder wakker
van dan van het gezeur over
hondepoep.
Etten-Leur,
C. Portier-de Deugd
Jaap Pleij uit Roosendaal
blaft er goed op los (Stem
d.d. 10/8). Zoals alle honde-
fanaten laat hij zich zien als
mensenhater. Jaap wijsneus
poept niet alleen, hij gromt,
bijt en pist ook nog.
De twee miljoen honden
in Nederland doen blijkbaar
geen kwaad, maar de mens
wel! Kortom Jaap's schatjes
zijn in zijn ogen milieu
vriendelijk. Alle hondebe-
zitters zouden vijfhonderd
gulden per jaar per hond
moeten betalen. En Jaap zou
moeten worden veroordeeld
tot 5 jaar kennelopsluiting
bij 20 honden.
Breda,
J. Jansen
(Discussie gesloten)
Zouden onze fiscale voor
lichters en deskundige re
kenmeesters het verhaaltje
van de berenhuid, die al
verkocht was vóórdat de
beer geschoten was, niet
kennen Ik vrees van niet
anders zouden ze hun "ver
haal' over de miljarden-
overschotten nog wel even
in de pen hebben gehouden.
Wat is zo'n voorspelling
waard Wie kan zeggen hoe
er in 1988 onze economie zal
uitzien Wat is de ontwik
keling van de lonen en de
prijzen Hoe staat het met
de uitkering aan onze
500.000 werklozen Hoe
vaak heeft men al prognoses
gesteld over toekomstige
mee- of tegenvallers en wat
is er vaak van uitgekomen
In vroeger jaren heb ik een
mijnheer gekend, hij was
opzichter bij de Rijksgebou
wendienst, die aan alle be
langhebbenden van alles
beloofde.
Ikzelf was ook bewoner
van een rijkswoning, maar
van zijn beloften kwam
vaak niets trecht Hij had
dan ook al spoedig de naam
van 'blij maker', een erg toe
passelijke naam. Ik zou onze
fiscale rekenmeesters ook
diezelfde titel willen geven,,
daarbij stiekem hopend dat
ze het bij 't rechte eind heb
ben.
Breda,
F. Vorstenboscb
Omdat Nederland de VN-
raad voor Namibië erkent,
wordt het door deze raad als
eigenaar van Urenco voor
de rechter gedaagd voor he
ling van uranium uit Nami
bië dat door Zuid-Afrika
wordt bezet De VN-raad
erkent de SWAPO als de
'enige vertegenwoordiger
van het Namibische volk'.
In Namibië zijn echter
meerdere politieke partijen
wat het dictatoriale karak
ter van de VN-raad en de
'bevrijdingsbeweging'
SWAPO aantoont Via al
lerlei 'Namibische' fondsen
verstrekt de VN aan deze
'enige' vertegenwoordiger
miljoenen dollars voor haar
gewapende strijd voor een
èénpartijstaat in Namibië.
De mede-eigenaren,
West-Duitsland en Groot-
Brittanië erkennen de VN-
raad voor Namibië echter
niet en zij zullen bij een
weigering van hun uranium
door Urenco dan ook een
enorme schadevergoeding
eisea Wat een nederlaag
voor de éénpartijstaat-doc-
trine in de Nederlandse
anti-democratische buiten
landse politiek.
Kruisland,
L. Nelen
Vriend en vijand zijn het er
over eens dat het rampzalig
is dat de beeldende kunste
naarsregeling (BKR) is ver
dwenen. En wait nu Moe
ten de kunstenaars dan
maar mooie commerciële
schilderijtjes of beeldjes
gaan maken die toevallig
goed staan of hangen in de
kamers van bijvoorbeeld
ome Nelis of Tante Dien?
Want zo wil WVC de meer
derheid wel richten. Er zijn
immers zoveel kunstenaars.
Men vergeet echter dat
ons land een heel goede
naam heeft, vooral in het
buitenland. Veel kunste
naars zijn via de BKR in een
goede structuur gekomen
doordat zij konden blijven
werken. Dat valt nu weg.
Conclusie De kunst ont
wikkelt zich niet meer en er
is geen aanbod op de mark
ten Dag NederlandZe
zoeken het wel elders, waar
het wel is Ik hoop dat men
dit in Den Haag begrijpt.
Kort geleden heb ik
iemand die een expositie in
Breda opende, horen zeg
gen: Wanneer het niet snel
verandert dan gaat ons land
het meest cultuurarme tijd
perk in zijn bestaan tege
moet." Die man heeft gelijk.
Dat geldt overigens niet al
leen voor de beeldende
kunst, maar ook voor de po
diumkunsten en de musea.
Als het eenmaal zo ver is,
dan is het niet meer terug te
draaien. Dan is het voor al
tijd te laat.
Oosterhout,
Anton Michielse
Ziekenfondspremie omhoog.
Tandarts voor volwassenen
uit pakket geschrapt. 25
Gulden betalen om bij de
specialist te mogen komen,
straks 5 gulden betalen om
bij de huisarts te mogen ko
men, dure apotheekkosten
plus knaakafdracht en ga zo
maar door. Wat denken de
politici dan wel op welke
hoogte zij staan
De enige en juiste oplos
sing is: Laat de vestiging
vrij en u zult zien dat alle
kosten in de gezondheids
zorg omlaag zullen gaan. De
dienstenverlening blijft zo
doende op peil. Dan komt
het op kwaliteit aan. De
vrije concurrentie doet zijn
werk. De strijd om de pa
tiënt is begonnen.
Ongelooflijk, dat zulk een
'lampje' niet in de breinen
der politici tot ontbranding
komt. Zo moeilijk is dat toch
niet Als de heren en dames
deze materie als een 'zaak'
bekijken moet men het óók
als een 'zaak' afhandelen en
daarbij al het menselijke
terzijde schuiven.
Dus: poot stijf en weg met
alle dikdoenerij der genees
heren. Het is de hoogste tijd,
doch het kan nog net. Wij
zullen er allemaal wel bij
varen. Als men echter toe
geeft aan de eisen wordt het
straks beslist nog erger. Het
kan en moet daarom goed
koper worden.
Clinge,
J. Clariman
Ik reageer kritisch op het
artikel over camping De
Flaasbloem te Chaam.
Op de Flaasbloem - met
ooit een select publiek - bi
vakkeren anno 1987 's zo
mers 3.000 of meer gasten.
Oók deze camping is er niet
aan kunnen ontkomen dat
deze gasten een doorsnee
vormen van de gemiddelde
Nederlander. Helaas gaat
een aantal daarvan de gren
zen van de vrijheid te bui
ten, of negeert deze.
De geponeerde uitspraak,
dat op de Flaasbloem geen
torenhoge kratten bier
en/of boerende jongelui
voorkomen, moet op een
misvatting berusten.
Ter illustratie: van 20/7
tot 1/8 j.l. stonden in één der
bungalows waar jongelui
woonden dagelijks circa 10
kraten pils opgestapeld.
Schande werd gesproken
over troep en overlast.
Gedurende dezelfde pe
riode hielden dronken jon
gelui iedere nacht kampeer
ders uit hun slaap, éénmaal
tot 's morgens 5 uur.
Uw verslaggeefster geeft
correct weer, dat het op de
Flaasbloem om 23 uur stil
moet zijn. Contrair hieraan
is het enige regels later te
lezen, dat evenementen
ruimschoots na 23 uur ein
digen. Handlichting met be
staande orderegels
Terzijde zij opgemerkt
dat de Flaasbloem de laatste
jaren, buiten de maanden
juli/augustus, circa 10 gro
tere bungalows verhuurt
voor schoolwerkweken e.d.
Hierop zou niets aan te mer
ken zijn, ware de ervaring
niet dat de hedendaagse
schooljeugd veelal eerst
vanaf 23 uur begint te leven.
Dit gaat regelmatig gepaard
met verstoring van de
nachtrust.
Gesignaleerde misstan
den zijn des te opvallender,
omdat uw artikel melding
maakt van een 'kampwacht'
die - nog wel gedurende de
late uurtjes - 'rondjes' zou
lopen over het Flaasbloem-
terrein, om toe te zien op
naleving van de orderegels.
Enige scepsis lijkt niet mis
plaatst.
Omtrent door jongelui
van aangrenzende campings
bedreven vandalisme,
vechtpartijtjes enz. heeft
m.i. de Flaasbloem zich er
op te bezinnen of zij deze
zelf niet uitlokt, middels het
organiseren van disco
avonden en het tot midder
nacht, of later openstellen
van een café, waar o.a.
sterke drank wordt ge
schonken.
Weren van de jongelui is
amper mogelijk. De Flaas
bloem is een terrein met 6
slagbomen, waarvan er 5
doorgaans vanaf 8 tot 22-23
uur open staan, en een en
kele keer zelfs 's nachts niet
alle gesloten blijken. Jan
Rap en zijn Maat kan onge
hinderd deze camping be
treden, met alle risico's van
dien (diefstal, beschadiging
eigendommen etc.).
Bij een zich veranderende
recreatiemarkt en wijzi
gend vakantiegedragspa
troon, is de klant weer ko
ning aan het worden. Dit
houdt o.m. in dat deze zich
op het terrein van zijn/haar
keuze welkom, voldaan,
doch bovenal veilig moet
kunnen voelen.
Ik ben ervan overtuigd
dat de Flaasbloem in staat
moet worden geacht - óók
voor de toekomst - een kwa
liteitsniveau van hoog ge
halte veilig te stellen.
Rotterdam,
D. de Ronde
De bevelhebbers van de
Navo vinden het weer eens
nodig om, bij wijze van
oefening, soldaten en oor-
logsmaterieel in zo snel mo
gelijke tijd richting Oost
blok te transporteren. Deze
oefening heeft de onsmake
lijke naam REFORGER
(REturn of the FORces to
GERmany). Men heeft ons
altijd doen geloven dat de
legers van de Navo-landen
nodig zijn om de bevolking
te verdedigen tegen een
aanval van de Oostbloklan
den.
Nu echter komen hun
ware bedoeling aan het
licht: de oefening die na RE
FORGER plaatsvindt, heet
'Certain Strike', wat 'zekere
aanval' betekent! Bij deze
Navo-oefening (de grootste
aller tijdenzullen hon
derdduizenden militairen
enkele weken kunnen oefe
nen in het gebruik van de
modernste wapensystemen
(waaronder chemische, bac
teriologische- en kernwa
pens). Op een geldverslin
dende manier wordt zo een
nieuwe oorlog voorbereid.
En dat terwijl iedere mi
nuut nog mensen een vrese
lijke hongerdood sterven...
Hoogerheide,
D. Luysterburg
Wanneer 's ochtends 'De
Stem' voor me ligt en ik de
met grote blokletters aange
kondigde bezuinigingen en
andere triestheden vluchtig
heb bekeken, draai ik het
blad en zoek de rubriek van
'Merijn'. Zijn vaak zo gees
tige woordspeling, blijkbaar
zo voor de vuist weg, het
geen los staat van de vooraf
bestudeerde humor op het
toneel, is uniek en ik kan
dan ook bewondering op
brengen voor de man, die nu
al jaren-lang dag-in-dag-
uit een bepaald soort humor
weet te brengen in 'n wereld
waar 'humor' uitermate
schaars is.
Merijn, ik ken je persoon
lijk niet en ik hoef je ook
niet te kennen. In de wereld
van de journalistiek moet
men open staan voor kritiek
maar die moet dan gefun
deerd en gegrond zijn. Er
zijn er altijd weer, die be
hoefte hebben vanuit hun
anonimiteit, naar voren te
komen. Als voorwendsel ge
bruiken ze dan ditmaal een
'slip of the pen' van uw
hand, hetgeen blijkbaar hun
orthodoxe ziel ontroerd
heeft. Een ander maakt van
de gelegenheid gebruik om
z'n persoonlijke rancune te
spuien met de bedoeling je
geestkracht te breken en je
maatschappelijke positie
aan te tasten.
Merijn ik veronderstel
met zekerheid, dat uw ach
ting voor het koningshuis
even groot is al 't mijne,
maar ik ben tevens over
tuigd, dat de leden daarvan,
alom bewonderd om hun
democratische instelling, de
ziekelijke, vaak hysterische
verering van de hielenlik
kers, verplicht zijn te onder
gaan, maar meestal met een
schamper glimlachje beant
woorden.
Breda,
B. Ceartmer
Voor vele ex-geïnterneer
den is de maand augustus
een periode van verdriet en
ellende. Ik heb er thans ook
moeite mee. In 't verleden
had ik daar geen last van
Alle nare herinneringen
waren toen diep begraven.
Door een keer een jaarlijkse
dodenherdenking bij te wo
nen, het was de 30-jarige
(wat stom van me), kwamen
die herinneringen weer bo
ven water.
Het opnieuw diep begra
ven van die nare periode
lukt niet meer. Mede door
dat de kranten en de tv
jaarlijks zonodig aandacht
aan deze periode besteden.
Ik neem aan dat de publica
ties goed bedoeld en nodig
zijn. Er wordt moreel en so
ciaal onrecht gesignaleerd.
De bijwerking voor de groep
ex-geïnterneerden die de
nare periode wenst te ver
geten moet maar voor lief
worden genomen.
Toch vraag ik mij. af
waarom er jaarlijks gepu
bliceerd moet worden over
het onbegrip die de ex-geïn
terneerden bij het Neder
landse volk ondervinden
Dit onbegrip blijft en zal
niet veranderen. Dames en
heren journalisten, waarom
er het meest bekaaid van
zijn gekomen Voor mij
het de groep kinderen tot
16 jaar die in een name
kamp werden ongebracf
(in het 4e en 9e bataljon
Tjimahi was ik (aar ik
jongste van).
de internering en vocal
de internering er sleet v
af. De meeste waren»-
jongens, of werden krtiï
de bevrijding wezen,
neer er wat te verdelevali
in de vorm van een c
lige uitkering, ƒ380,-
tallen jaren geleden,
erna een zogenaamdeer-
stelbetaling, iets van ee;e-
deze jongens geen centa
dat ze meestal niet alle a-
gen van zo'n formulier li
nen beantwoorden.
Eten recent voorbeeld If
afkoopsom aan ex-K
militairen en burger g<
terneerden De jongens
pa Van der Steur en de k
overleden, kunnen erni
fluiten. Dit noem ik nu
door Engelhard gemaakte
lysators zijn onmisbaar in
:hemische industrie voor
plaats in Georgia (USA),
vestiging in Terneuzen is
irgebonden, reden waarom
den worden gekocht van
Havenschap Terneuzen.
de koop door-de raad
jgustus tijdens een verga-
in het stadhuis van
ingen-dan is alle he
igrond aan de Zevenaar-
n uitgegeven.
dieu-overlast is blijkens
zoeken jullie niet uit mldesbetreffend voorstel aan
van deze ex-geïnterneerde ilgemeen bestuur van het
Sischap nauwelijks te ver-
itén. De fabriek is over-
en de opslag van grond
en en eindprodukten vindt
ts in tanks en silo's. Vaste
lstoffen als verontreinigde
ilters worden volgens de
niet of nauwelijks als che-
h afval beschouwd en pro-
Deze groep kwamijdffll ien met het afvalwater zijn
te verwachten,
iprobeerd is nog het be-
dat ongeveer zestien hec-
nodig heeft, te interesseren
de Axelse Vlakte. De geï-
rde ligging hiervan en het
reken van infrastructurele
Zieningen heeft het bedrijf
ir voor de Zevenaarhaven
kiezen.
*>r het bedrijf uiteindelijk
Uit
Vanoi
OOST
van
Oostb
avonc
de k(
wedst
enorn
dige
Moler
keer k
Hij ve
Theo
rige
met.g«
keizer;
zinsuitkering, dan vaei Iraaien heeft het Haven-
behoorlijke investerin-
moeten doen. Diverse on-
andelingen leiden tot het
°d van de volgende facili-
prijs van de grond der-
-ilden per vierkante meter
Waarde is vijftig gulden);
iade aan de zuidzijde van
fevenaarhaven met een
Moentilan, de jongens t van honderd meter; een
baansweg op het te verko-
deren waarvan de ouders «rceel en een bijdrage van
t kamp of kort erna waij Jalf miljoen in de kosten
loor Engelhard onder haar
uwen aan te brengen paal-
a1u1 tcu, 1/lt uuc1u m "xvugvu pnoi
nancieel onrecht Zou W «ringen, als compensatie
teke van Dort een lied W relatief slechte funde-
len zingen over deze gw grondslag. Al bij al een
een groep oorlogslachtoff? van bijna viereneen-
die steeds vergeten word' nuljoen gulden.
Voor hen is het niet elke«havenschap heeft inmid-
oorlog. Zij denken 1® "b van Zeeland subsidies
even, dat het niet altijd j» ®a8d in het kader van het
gaat in 't leven. aardenxcheppend beleid
n totaalbedrag van 1,7
ten. De rest komt voor re-
ng vsn het Havenschap.
Denk dan maar even,
't Kan niet altijd goed f
in het leven,
Toon bij tegenslagen,
Dat je die ook kunt v
gen.
Zit 't je niet mee, trek
geen zuur gezicht,
Lachen is de al
'Struiswij k'-plicht,
Is 't voorbij, dan zegj®
viel mee,
En dan is alles weer,
En dan is alles weer,
En dan is alles weer, OKE
(Dit lied werd in 1943 i"
Breda,
W. Richards
Vanonz<
RETR/
Gisterr
I. uitB:
aan he
Hij we
naar et
Brugge
De man
Zwin d(
het ui tv
rachute:
intrekkc
ven mor
ning w<
waardoc
beneden
Correspondent
- Bij een verkeers-
a.°P de Van Maelste-
te Hulst werden M.
gevangenis te Batavia el?
zongen door 't Struis* la terzande zater
cabaret). lp",, ernstig gewond.
werden per ambu-
5l'^gebracht naar het
ski] ziekenhuis te
°n;eluk
gebeurde om
streeks tw
met zijn b
lijk door h
hoge sneli
vloog en t<
staande p
Daarbij w<
bromfiets
slingerd. D
het door d<
dek doorsc
gevel van
tot stilstai
ruiten weri
