'Waar is die gele das gebleven?'
VS-filmers vallen
Nicaragua binnen
Schilderen met licht
GABASE
RISSEEUIf
140-13524.
1.01150-17751.]
f EERMAN ERWIN KROLL OVER HOGERE WISKUNDE. ONZEKERHEDEN EN KLEDING
De weerkaart heeft er deze zomer vaak allesbe
halve vriendelijk uitgezien, Erwin Kroll heeft het
weer steeds met verve verkocht.
MOT(
JNTER1EI
STYLIMj
Feeling
ïeologie
n-
ig
*n-
>9
Dierentuin
Frankrijk
DONDERDAG 20 AUGUSTUS 1987
Zomer
W*;::
Bijbelse
inspiratie
Grensland
EXPOSITIES
„Een wielrenner kan de blik op onein
dig zetten, een voetballer niet. Pep-
1 middelen heben dus weinig effect"
J. van Rompu, oud-voetbalarts
DE STEM
T2
Door Heieen Crul
Met twee lege, maar beweeglijke handen heeft hij kouf
ronten, actieve depressies en harde Zuidwesters in de
aanbieding en weet de uiterst geringe kans op zon zo en
thousiast te accentueren dat je blijmoedig naar de vol
gende dag uitziet om dan weer door slagregens geranseld
te worden.
bskosten f 400,- (incl. BTW)j
Wijzigingen voorbehouc
Renault adviseert elf ol
Be stelling 'Nederland heeft
het leukste klimaat ter wereld',
heeft de weerman van het
SOS-Journaal verdedigd in
het radioprogramma 'De Rode
aad'. Je zou denken dat hij
afloop politie-escorte nodig
i om ongedeerd zijn huis te
hereiken.
Nee hoor. Mensen konden
léfonisch reageren en ze wa-
nhet bijna allemaal met mij
ns. De presentator zat met
jn handen in het haar, die had
jedacht een pittig programma
ioldiscussies te krijgen.
Er was een mevrouw die op-
;belde en zei: 'Ik wil overdag 25
iden en zon en 's nachts re-
Maar ze voegde er zelf al
ian toe: 'Zo'n klimaat bestaat
natuurlijk niet'.
I Kijk naar de klimaten op
[sarde en kijk dan naar het kli
maat van Nederland. De win-
[ters zijn hier nooit echt koud.
vriezen geen mensen dood.
looguit hebben we een paar
reken matige of strenge vorst
dan rijden we gezellig de
ientoeht. De zomers zijn
looit te heet. Als we al een hit-
jolf krijgen, ligt de tempera-
[tuur even boven de dertig gra
ten, Er sterven hier nooit acht-
[tsnderd mensen van de hitte.
Een windhoos komt maar een
feer in de 25 jaar voor. Dan is
alleen maar materiële scha
lie. Vergelijk dat eens met de
ïerenigde Staten Hoeveel do-
er daar ieder keer vallen,
hebben in alle opzichten
in gematigd klimaat."
van de reacties die Erwin Kroll
(37) op straat krijgt, sinds hij in
april 1986 aan de tv-presentatie
van het weer is begonnen. „Je
wordt voor mensen de verper
soonlijking van het weer", con
stateert hij gelaten.
Aanvankelijk studeerde hij
geologie, maar na twee jaar
vond hij dat niet leuk genoeg.
De afgebroken studie was een
opstapje naar een werkkring
op de afdeling geofysica bij het
KNMI, die hem echter ook
maar matig beviel.
Hoewel het weer hem eigen
lijk altijd 'koud' had gelaten,
greep hij de mogelijkheid aan
om via het KNMI meteorologie
te gaan doen. „Het leek me heel
interessant."
De opleiding die het KNMI
geeft, valt uit een in twee delen.
„Eerst is er een praktisch ge
deelte van negen maanden. Je
leert dan met behulp van kaar
ten en technische gegevens een
weersverwachting maken".
Na die tijd is Erwin Kroll als
luchtvaarmeteoroloog op
Schiphol en Beek werkzaam
geweest en heeft toen ook het
theoretische gedeelte van de
opleiding tot meteoroloog ge
volgd.
Erwin Kroll: „Ik blijf natuurlijk een beweeglijk ventje".
I St.
CILINDERKOPPE tan beter weer". Dat is één
VLAKKEN
GASZITTINGEN
MONTEREN
Nieuwstraat 3
Groede 01171-146
ogus
50
10/17 dagen
naar COSTA BRAVA
incl. nachtpende
met bar/toilet/viil
airco.
Verblijf in hotsji
strand inPLAYADA!
in 2-persoonskame'
badkamer op basis"
volpension 21-9
f 630.-
BEL SNEL.
Opstap: Heikant, Axel,
zen, Zaamslag. Terhole,
St.-Jansteen, Kemzeke/jJ
Tel. 01140-12^
verteer-
ren met
imer en
o's te
altijd te
n" hun
daad-
nen.
Op donderdag 20 f
tus
bejaarden-
schieting
Aanv. 13.30 u. tf'
in Café Den He"»
Zuiddorpe.
Gezellige Bin
zat. 22 aug. om 20
de Kroon, St. Jans»»
augus-
até „Ons
elwaarde
n. Aanv.
0 augus-
jr in Café
Namen.
ze moeten je maar ont
laai. Dan krijgen we mis-
Op de vraag wat iemand tot
een goed meteoroloog maakt,
kijkt hij even peinzend. „Laat
ik het zó zeggen. Je moet een
beetje exacte aanleg hebben,
want er komt toch een hoop ho
gere wiskunde aan te pas en
natuurkunde. Maar j e moet óók Erg druk
een bepaald soort feeling heb-
ben. Het is weliswaar een
exacte wetenschap, maar er
ziin zoveel 'maars' en onzeker
heden aan verbonden, dat je
voor een kaart staande met alle
gegevens de zaak nooit klop
pend kan krijgen zonder intuï
tie, zonder gevoel voor: dit gaat
er gebeuren, dat kan bijna niet
anders."
Als hij tv-dienst heeft, is hij
vanaf half drie 's middags aan
wezig in de KMNI-weerwinkel
van het Journaal in Hilversum.
„Ik schrijf dan ook de teksten
voor de andere journaals en
ook een tekst van twee minuten
voor de radio".
Zijn tekst voor de tv impro
viseerde hij vroeger helemaal,
nu maakt hij een basistekst
van 40, 50 seconden. „Dat is
vooral handig voor de regie, die
weten dan waar het over gaat
en welke kaarten er op welk
moment moeten verschijnen.
Hij heeft honderd seconden de
tijd. „De eerste zin staat vast en
de laatste. Je moet de mensen
toch leuk uitzwaaien".
Het gerucht gaat, zo zeg ik
hem, dat je op een bepaald mo
ment door de directie van het
KNMI op de vingers bent ge
tikt, vanwege je levendige pre
sentatie. Je zou daarmee de
boodschap en andere presenta
toren overschaduwen.
„Dat is niet waar". Zou je het
zeggen als het wel waar was?
„Goeie vraag", grinnikt hij. En
dan wordt hij weer helemaal
de vriendelijke leraar die een
klas balsturige leerlingen vast
besloten iets heel moeilijks
gaat uitleggen.
„Kijk, het zit zo. In het begin
was ik heel erg druk. Je praat
daarover met collega's en die
hadden de indruk dat door
mijn presentatie de boodschap
waar het uiteindelijk om ging,
een beetje in de verdrukking
kwam. We hebben toen een
aantal videobanden teruggeke
ken en dat heeft er toe geleid
dat ik me iets ingetogener ben
gaan gedragen. Maar ja, ik blijf
natuurlijk een beweeglijk
ventje".
Zijn presentatie en zijn kle
ding zijn belangrijk. De keuze
van jas, das en overhemd is
niet altijd even gemakkelijk.
Erwin Kroll: „Dan koop ik een
gele das die het in de winkel
fantastisch doet. Zie ik mezelf
's avonds op de tv en denk ik:
waar is die das gebleven? Slaat
ie helemaal dood op mijn over
hemd".
Erwin Kroll is getrouwd en
heeft twee dochters Vanessa
(13) en Tamara (11). Die ston
den aanvankelijk niet te jui
chen toen hun vader op de tv
verscheen, maar nu ze er aan
gewend zijn, vinden ze het wel
leuk. Behalve als ze met hem
naar de dierentuin gaan en ze
zich achter hun rug begluurd
voelen of de naam van hun va
der horen sissen.
Nee, dan wordt hij liever
rechtstreeks op straat aange
sproken. „Dat gaat altijd over
het weer". De bekendheid die
hij heeft, vindt hij wel leuk,
maar het moet niet te lang du
ren.
„Laatst ging ik met mijn
vrouw in Zeist winkelen, ik heb
acht handtekeningen uitge
deeld, de nodige praatjes met
mensen over het weer gehou
den en ben toen naar huis ge
gaan. Van winkelen kwam
geen snars terecht."
Het KNMI is een serviceverle
nend instituut. Hij vindt het
normaal dat hij vriendelijk
blijft, als mensen hem iets vra
gen. Met complimenten heeft
hij moeite. Toen Elleke van
Doorn hem onlangs in het jour
naal inleidde met: „Je voor
spelling van gisteren is goed
uitgekomen", stond hij een
beetje met zijn mond vol tan
den.
„Ik had toen eigenlijk willen
zeggen: 'Ja zeker, het KNMI is
beregoed.' Maar dat kan je niet
maken. Je bent er aan gewend
dat mensen zeggen: er klopte
weer niets van, daarom kruip
je makkelijker in de rol van
verdediger dan in de rol van
ontvanger van schouderklop
jes.
Maar je moet het voor de tv
ingehouden brengen. Als we er
naast zitten, vangen we dat
neutraal op. Als we gelijk heb
ben, reageren we ook alleen
maar met een: 'Zoals we giste
ren al zeiden."
Pratend over de extreme zomer
zegt hij: „De gevolgen hadden
toch ook met menselijke in
vloeden te maken. Campings op
verkeerde plaatsen. Ontbos
sing. Zure regen, waardoor het
naaldenbestand zo dun is dat
bomen de regen niet even kun
nen vasthouden".
Zelf ging hij met zijn gezin
naar Auvergne, in Frankrijk
„Het is daar voor een weerman
heel apart". Te apart kennelijk,
want anderhalve dag later ver
trok hij naar de Middellandse
Zee.
Frankrijk bevalt hem prima.
„Maar ik kom steeds meer tot
de ontdekking dat Nederland
ook een schitterende natuur
heeft. Twee jaar geleden heb
ben we met z'n vieren een fiets
tocht gemaakt door het eigen
land, met een tentje.
O nee, we hadden toen geen
mooi weer. Wind, regen, storm,
onweer. Hij lacht bij de herin
nering. „Maar we hebben vre
selijk veel plezier onder het
fietsen gehad."
GRANADA, Nicaragua
(AP) - Terwijl president
Reagan blijft fulmineren
tegen het Rode Gevaar in
Nicaragua, de Contra's
nog steeds worden be
taald met Amerikaanse
dollars en in Managua
wordt gewacht op de in
vasie, is Hollywood neer
gestreken in de kust
plaats Granada om een
film te maken over een
eerdere Amerikaanse in
vasie van Nicaragua.
Op 26 november 1856 werd
de oude stad Granada, aan
de oevers van Lake Nicara
gua, met de grond gelijk ge
maakt door het huurlingen-
leger van de Amerikaanse
avonturier William Walker.
Walker, een overtuigd aan
hanger van de slavernij in
zijn vaderland, bombar
deerde zichzelf tot president
en deed zijn best Nicaragua
en omringende landen te
hervormen tot slavenmaat-
schappijea
De rol van Walker wordt
in de gelijknamige film ge
speeld door Ed Harris, eer
der te zien in The Right
Stuff, 'Alamo Bay' en 'Un
der Fire'. De regie is, in op
dracht van Universal Pictu
res, in handen van de Britse
regisseur Alex Cox.
Cox, die eerdere films als
'Repo Ma'n en 'Sid Nancy'
surrealistische tikjes mee
gaf, heeft in het verhaal
over de 'gringo malo', de ge
schifte yank, aardig wat vi
suele grappen gestopt. Het
zijn anachronismen die
moeten wijzen op de over
eenkomsten tussen de jaren
1856 en 1987. In het herstelde
19de-eeuwse straatbeeld
van Granada liggen auto
wrakken en zelfs een neer
gestort vliegtuig.
De film, gemaakt met een
bescheiden budget van zes
miljoen dollar, wordt volle
dig opgenomen in Nicara
gua. De overeenkomsten
tussen Walkers waanzin
nige poging een sla venrijk
te stichten en het moderne
buitenlandse beleid van de
regering Reagan zijn het
centrale thema.
Cox hoopt dat de film een
bijdrage zal leveren aan de
strijd tegen de Amerikaanse
interventie en tegen de
steun van de regering Rea
gan voor de Contra's. Hij
gelooft niet dat de grappen
die hij voor dat doel ge
bruikt het publiek zullen af
leiden van de ernst van de
zaak.
Voor een van de scènes is
een dag lang gebruik ge
maakt van een helikopter
van de Sandinistische lucht
macht. Daarin worden Wal
ker en zijn mannen geëva
cueerd uit de ruïnes van een
kathedraal.
Het toestel kwam een dag
te laat op de set, omdat de
luchtmacht het nog even
nodig had om gewonden op
te halen uit de oorlogszone.
„Tegen de tijd dat wij hem
kregen, zaten er bloedvlek
ken in", zei Lorenzo
O'Brien, een van de produ
centen van de film.
Ed Harris speelde in 'Un
der Fire' een Amerikaanse
huurling die vocht in de na
tionale garde van de Nica
raguaanse dictator Anasta-
zio Somoza, tegen de Sandi
nisten. Naast Harris speelt
Marlee Matlin de rol van
Walkers dove verloofde.
Marlee Matlin kreeg dit jaar
een Oscar voor haar hoofd
rol in 'Children of a Lesser
God'.
Een groot deel van de film
wordt opgenomen in Gra
nada, ongeveer 50 kilometer
ten zuiden van Managua
aan het meer van Nicara
gua. In de stad staan nog
veel Spaanse koloniale ge
bouwen en Walker verbleef
in werkelijkheid ook ge
ruime tijd in Granada.
Om een deel van de stad
in 19de-eeuwse staat terug
te brengen, hoefde de film
ploeg alleen de kabels van
telefoon en elektriciteit te
verwijderen en zand over de
verharde wegen te gooien.
Er worden honderden Nica
raguaanse figuranten inge
zet die per dag 6.000 cordo-
bas krijgen, ongeveer een
dollar.
Maria Veronica Sandoval,
een figurante die als fruit-
verkoopster te zien is, ver
telde dat zij niet klaagde
over het bescheiden dag
loon, omdat haar maandsa
laris als kok slechts 13.000
cordobas bedraagt. De mo
dale Nicaraguaan verdient
60.000 cordobas per maand.
De bewoners van Gra
nada kennen het verhaal
over William Walker goed.
Hij was een jaar aan de
macht tot hij werd ver
jaagd. Hij vluchtte naar de
Verenigde Staten waar hij
als een held werd ingehaald,
mede als gevolg van de
wijze waarop zijn verrich
tingen in de pers werden be
schreven.
Een paar jaar later
keerde hij terug naar Nica
ragua om te proberen de
macht weer te grijpen. Hij
werd echter door de Britse
marine gevangen genomen
en door een Hondurees
vuurpeloton geëxecuteerd.
Alexander Korsmit, licht-
schilderingen. Lokaal 01,
Kloosterlaan 138, Breda.
Open: vrijdag 21 augustus 20
uur, presentatie; verder 22,
23,27, 28, 29, 30 augustus van
13-17 uur.
Alexander Korsmit begon
op 4 augustus te werken in
Lokaal 01. Het projekt of de
installatie die nu te zien/er
varen zal zijn is helemaal
binnen deze ruimte gegroeid.
Ten dele berust deze op erva
ringen die hij vorig jaar op
deed in het land van zijn
voorouders, Indonesië; met
name ervaringen met licht op
de nachtelijke zee. De taal
van het licht obsedeert hem;
een taal die een blinde niet
kan lezen. De tientallen doe
ken die hij in de afgelopen
weken maakte heeft hij voor
zien van braille-tekens op
veelkleurige achtergronden
met een mystieke waas.
Die tekens vormen woor
den uit de Indonesische taal,
het bahasa. Hier worden ma-
Zomertentoonstelling, Jean
en Rodney, Nieuwe Ginne-
kenstraat 20, Breda. Open:
di.-vxij 9-12 en van 13-18 uur,
za. 8.15-14 uur, ma gesloten,
tot en met 25 september.
De gevarieerde tentoon
stelling bevat op dit ogenblik
pasteltekeningen van Joke
Wingerde-Kleyne uit Breda,
schilderijen in tempera van
Eite Wolfis eveneens uit
Breda en schilderijen van Jef
Panhuyzen uit Bloemendaal,
later komt er nog werk bij
van Brit Houtkamp die ook
in Breda woont.
Joke Wingerd-Kleyne, die
fflt jaar voor het eerst in haar
Mg korte carrière in de open
baarheid trad met een expo
sitie in de Waalse kerk ont
popt zich explosief. Ze
®aakte luchtige open teke
nen in briljante kleuren,
®e lyrisch van toon zijn. Hier
on daar verwerkt ze emotio-
®ole teksten in haar tekenin-
fpn die het als beeld goed
tan omdat ze in harmonie
met de liniair opge
bouwde tekeningen. Haar ex
pressionistische wijze van
Werken heeft zowel figura
tive als abstracte elementen
en doen vermoeden dat Cha-
gal en Picasso bronnen van
■nspiratie zijn. Haar kleurge
voel is uitzonderlijk, ze is niet
voor de zeker bij pastelkrijt
zo verleidelijke nuances ge
acht maar gebruikt flinke
contrasten, die ze met een
I gevoel voor verhoudin-
tot een estetisch geheel
maakt. Dit werk houdt een
belofte in.
Nadat ze het meest recente
werk van Eite Wolfis kort ge
leden tentoongesteld hadden,
besloten Jean en Rodney nu
zijn oudere werk op te han
gen, wat totaal anders van
sfeer is. Eite gebruikte de
tempera op een waterver
fachtige manier, voorname
lijk in gedekte aardekleuren.
Hij werkt monumentaal: in
grote vlakken zet hij zijn
portretten op waardoor een
zeer rustig beeld ontstaat dat
zijn spanning ontleent aan de
asymetrische plaatsing in het
vlak. De portretten zijn niet
individualistisch maar heb
ben een verhalend karakter
omdat het impressies zijn
van shoguns, koningen en
andere aan het dagelijks le
ven onttrokken figuren.
Intrigerend en mystiek zijn
de grote donkere panelen van
Jef Panhuyzen waarbij zowel
de techniek, het schilderkun
stige, als de beeldopbouw in
teressant zijn. Panhuyzen
streeft ernaar zo zijn compo
sities op te bouwen, dat wan
neer een schilderij midden
door gezaagd zou worden er
weer twee afgeronde werken
ontstaan. Soms zet hij pane
len aan elkaar. Het effect van
twee en drieluiken die rede
lijk onafhankelijk van ka
rakter zijn, vaak een abstract
deel, vol overschilderingen
naast een figuratief deel, in
deze kleine serie een vrouwe
lijke gestalte, bepaalt het ka
rakter van dit werk.
LiaRoa
nieren van leven, van cultu
ren die ogenschijnlijk haaks
op elkaar staan met elkaar in
verbinding gebracht via het
licht; het licht zoals dat
straalt uit gaslantaarns, die
erbij zijn opgehangen, via het
daglicht en het pigment op
het doek. De kijker kan daar
door nieuwe beelden krijgen;
het beeld achter het beeld.
Het geheel werkt als een
spiegelbeeld, waarbij de kij
ker een ander beeld ervaart
of vermoed achter de spiegel.
Op zijn uitnodigingskaart
projecteerde Korsmit zijn
eigen gezicht in dat van zijn
grootvader, die rechter in In-
dië was. Daaroverheen
bracht hij braille-tekens aaa
Dat zijn de spannende ge
gevens binnen deze installa
tie, waarbij het verder aan de
kijker is om dit te ervaren; op
zijn persoonlijke manier. Het
lijkt de moeite waard om er
te gaan kijken.
Mare Mulders, schilderijen.
Stalker, Kloosterlaan 138,
Breda. Open: do. t/m zo. 13-17
uur. Tot en met 13 september.
Mulders is wat je noemt
een echte schilder. Zijn ge
vecht met materie en vorm
wordt nog eens versterkt
door zijn 'kleurgebruik', of
(beter) het praktisch ontbre
ken van kleur. Zijn monu
mentale doeken zijn opge
bouwd uit alle tonen tussen
zwart en wit. Zijn streek be
zit de expressieve geladen
heid van een Duitse Wilde
(om dat etiket maar weer
eens te gebruiken), maar
wordt tegelijk beheerst door
een rationele ordening. Het
gevecht wordt in banen ge
leid.
Die 'banen' ontleent Mare
Mulders vooral aan thema's
uit de bijbel, waarbij lijden,
verraad e.d. zijn voorkeur ge
nieten. Als Mare vertelt over
zijn doeken wijst hij op figu
raties die duiden op een nek,
de gebogen nek van Christus
aan het kruis. Toch gaat hij
niet uit van die en andere fi
guraties, ze ontstaan binnen
zijn strijd met het materiaal;
ze brengen ordening aan in
de oorspronkelijke chaos. Die
ordening kan bestaan uit de
plattegrond van een middel
eeuwse kathedraal, een ge
dekte tafel of een geslacht
dier.
Het resultaat is doorgaans
een imponerend doek, waar
mee hij laat zien vier jaar na
het eindexamen van St. Joost
tot een hele persoonlijke ont
wikkeling te zijn gekomen.
Deze expositie is in hetzelfde
gebouw - bovenetage - als
Alexander Korsmit zijn
lichtschilderingen heeft aan
gebracht. Dus.
Grensland. Gemeentehuis
en park St. Elisabeth, Zun-
dert. Open: gemeentehuis tij
dens kantooruren en park al
tijd. Tot 23 augustus.
Te elfder ure geïnformeerd
toch nog even de aandacht
gevraagd voor deze aardige
expositie. Mogelijk blijft ze
staan tot en met het bloemen
corso, want dat zou verdiend
zijn. Het is een jaarlijkse tra
ditie dat in deze periode Zun-
dert zijn kunsttentoonstelling
heeft. De samenstellers zijn
dit jaar heel beheersd te werk
gegaan. De hal van het ge
meentehuis is opener en met
minder kunstwerken dan in
het verleden vol gezet/ge
hangen.
In die hal zijn vier regio
nale kunstenaars (professio
neel) vertegenwoordigd. Voor
wie regelmatig exposities be
zoekt geen verrassend werk,
al is de combinatie van twee-
en drie dimensionaal werk -
min of meer in relatie met
elkaar - erg aardig. De sterk
lineair gestructureerde plas
tieken en tekeningen van
Claus Bertram uit Oude Mo
len, de oerbeelden in hout
met de geestige tekeningen
van Dick Fluitsma uit Breda
en de bijna klassiek krulleri
ge, uit planken opgebouwde,
sculpturen van de Tilburger
Huib Fens zijn zo langzamer
hand bekend als goede wijn
die geen krans behoevea
Daarbij hangen de ironi
sche pasteltekeningen van de
Bredase Carolein Smit, die
haar tekentalent in dienst
stelt van een dullig soort hu
mor waarvoor je gevoel moet
hebbea Antoon Versteegde,
een oud bekende op dit ter
rein, heeft voor het nabij ge
legen St. Elisabeth 150 met
stenen verzwaarde bamboes
tokken, voorzien van in deze
omgeving wat lugubere
zwarte vlaggen, in het gazon
gezet. Bij wat wind zal dit
toch nog een feestelijk gebeu
ren zijn.
t
ROOSENDAAL: Gister
avond is in het Tongerlohuys,
bij gelegenheid van het 20-ja-
rig bestaan van de daar ex
posities verzorgende stich
ting Intheyderadey, een jubi
leumtentoonstelling geopend
met werk van Roosendaalse
kunstenaars die daar ooit ex
poseerden. Later komt er een
tentoonstelling met werk van
kunstenaars buiten Roosen
daal, die er in die jaren te
gast waren. Een stuk beleid
aan de wand. Nu zijn er te
zien, tot 10 september, Paula
Bastiaansen, Rien Brouwers,
Anne van Brussel, Thea
Dam, Cees van Gastel, Petra
van den Heuvel, Astrid van
Leest, Peter Oosterbos, Fritz
Schremmer, Marijke van
Tellingen-Ardon, Marijke
Theunissen, Ad van de Ven,
Dit keukenmeisje van Mathijs Maris (1839-1917) be
vindt zich in het museum Mesdag in Den Haag: Laan van
Meerdervoort 7f Ook dit museum wordt in zijn bestaan
bedreigd. Er is derhalve een actiegroep voor behoud
(Klaas de Poel - 023 - 290449) opgericht. Hoewel het mu
seum weinig bekend is kent iedereen de naam Mesdag
door zijn befaamde Panorama. Onlangs dook zijn naam
weer op in verband met de Mancini-expositie in Dor
drecht. Dit Haagse Museum, dat de bankier Mesdag in
zijn tuin liet bouwen, heeft zeventien Mancinis. Op de
bovenste etage bevindt zich de school van Barbizon met
onder meer Michel en Millet; op de eerste etage de Haagse
school met onder meer Maris, Mauve, Roelofs en Jozef Is
raels en in de trappenhal Mancini. Verder tref je er bij
voorbeeld aan een bijzonder collectie Rozenburg (decor
Colenbrander) en een Hendrik Willem Mesdagkamer.
Open is het museum van di. t/m zo. 10 (zo. 13)-17 uur.
Harry Vogelaars en Mia
Zaat. Dagelijks van 14 tot 17
uur onder het vriendelijk
wakende oog van de heer
Mauwen, die al 12,5 jaar da
gelijks present is om als sup
poost u te ontvangen.
ROTTERDAM: op vrijdag
21 augustus wordt van 16 tot
23 uur langs de Coolsingel tot
de Leuvenhaven een Kunst
markt gehouden, waaraan
1300 kunstenaars uit allerlei
disciplines deelnemen. Een
eindeloos programma.
DORDRECHT: In het
prentenkabinet van het Dor-
drechts Museum zijn tot en
met 27 september veertig fo
tografische studies van de
vorig jaar overleden Bra
bantse fotograaf Martien
Coppens te zien. Foto's ven de
koorbanken van de Grote
Kerk in deze stad.
BERGEYK: De beeldentuin
met een honderdtal beelden
van Toon Siegers en zijn
vrouw Willy van der Putt bij
zijn woonhuis, Weebosch 91,
trok tijdens de Pinksterdag
800 mensen. Daarom zet hij
op 28, 29 en 30 augustus tus
sen 11-18 uur nog één keer dit
seizoen de poort open.
VLISSINGEN: In de voor
malige Scheldesmederij
(hoek Walstraat) is tot 30 sep
tember de tentoonstelling
'Zeven Zeeuwen' te ziea Ze
ven projekten met sculptuur,
schilderijen, tekeningen en
installaties zijn daar inge
richt door Jan Haas, Henric
Borsten, Nico van den Boe
zem, Marinus van Dijke, Cor
van Dixhoorn, Bob Pingen en
Joop Dam. Open: di-zo. 11-18
uur.
AMSTERDAM: Naast Cen
tury heeft de hoofdstad nu de
manifestatie 'Kunst over de
vloer', gehouden in Europa's
grootste restauratieprojekt -
een 19e eeuws pakhuizen-
complex - Entrepotdok 65/66.
De expositielokaties zijn be
schikbaar gesteld door de be
woners en de daar gevestigde
bedrijven. De uitdaging om
in een gegeven situatie een
kunstwerk te realiseren heeft
tientallen kunstenaars, onder
wie de Bredanaars Marius
Boender, Teun Hocks en Paul
den Hollander, geïnspireerd.
Coördinator is de oud-Breda-
naar Ruud Backx. U kunt er
terecht van woe. tot zo. van 13
(zo. 14-18 uur).
TILBURG: In de schouw
burg is een expositie met cul
turele affiches van vier Zwit
serse ontwerpers: Roland
Aeschlimann, Paul Brükwi-
ler, Werner Jeker en Roger
Pfund. Temidden van het
Hollandse design-'geweld' op
dit moment toch nog kijken
over de grens, naar het Zwit
serse design. Deze vier weken
voor grote opdrachtgevers en
stellen de relatie beeld-typo-
grafie heel duidelijk ter dis
cussie. Te zien van ma.-za.
11-18 uur. Tot zondag 13 sep
tember.