'Waar is die gele das gebleven?' VS-filmers vallen Nicaragua binnen Schilderen met licht GABASE RISSEEUIf 140-13524. 1.01150-17751.] f EERMAN ERWIN KROLL OVER HOGERE WISKUNDE. ONZEKERHEDEN EN KLEDING De weerkaart heeft er deze zomer vaak allesbe halve vriendelijk uitgezien, Erwin Kroll heeft het weer steeds met verve verkocht. MOT( JNTER1EI STYLIMj Feeling ïeologie n- ig *n- >9 Dierentuin Frankrijk DONDERDAG 20 AUGUSTUS 1987 Zomer W*;:: Bijbelse inspiratie Grensland EXPOSITIES „Een wielrenner kan de blik op onein dig zetten, een voetballer niet. Pep- 1 middelen heben dus weinig effect" J. van Rompu, oud-voetbalarts DE STEM T2 Door Heieen Crul Met twee lege, maar beweeglijke handen heeft hij kouf ronten, actieve depressies en harde Zuidwesters in de aanbieding en weet de uiterst geringe kans op zon zo en thousiast te accentueren dat je blijmoedig naar de vol gende dag uitziet om dan weer door slagregens geranseld te worden. bskosten f 400,- (incl. BTW)j Wijzigingen voorbehouc Renault adviseert elf ol Be stelling 'Nederland heeft het leukste klimaat ter wereld', heeft de weerman van het SOS-Journaal verdedigd in het radioprogramma 'De Rode aad'. Je zou denken dat hij afloop politie-escorte nodig i om ongedeerd zijn huis te hereiken. Nee hoor. Mensen konden léfonisch reageren en ze wa- nhet bijna allemaal met mij ns. De presentator zat met jn handen in het haar, die had jedacht een pittig programma ioldiscussies te krijgen. Er was een mevrouw die op- ;belde en zei: 'Ik wil overdag 25 iden en zon en 's nachts re- Maar ze voegde er zelf al ian toe: 'Zo'n klimaat bestaat natuurlijk niet'. I Kijk naar de klimaten op [sarde en kijk dan naar het kli maat van Nederland. De win- [ters zijn hier nooit echt koud. vriezen geen mensen dood. looguit hebben we een paar reken matige of strenge vorst dan rijden we gezellig de ientoeht. De zomers zijn looit te heet. Als we al een hit- jolf krijgen, ligt de tempera- [tuur even boven de dertig gra ten, Er sterven hier nooit acht- [tsnderd mensen van de hitte. Een windhoos komt maar een feer in de 25 jaar voor. Dan is alleen maar materiële scha lie. Vergelijk dat eens met de ïerenigde Staten Hoeveel do- er daar ieder keer vallen, hebben in alle opzichten in gematigd klimaat." van de reacties die Erwin Kroll (37) op straat krijgt, sinds hij in april 1986 aan de tv-presentatie van het weer is begonnen. „Je wordt voor mensen de verper soonlijking van het weer", con stateert hij gelaten. Aanvankelijk studeerde hij geologie, maar na twee jaar vond hij dat niet leuk genoeg. De afgebroken studie was een opstapje naar een werkkring op de afdeling geofysica bij het KNMI, die hem echter ook maar matig beviel. Hoewel het weer hem eigen lijk altijd 'koud' had gelaten, greep hij de mogelijkheid aan om via het KNMI meteorologie te gaan doen. „Het leek me heel interessant." De opleiding die het KNMI geeft, valt uit een in twee delen. „Eerst is er een praktisch ge deelte van negen maanden. Je leert dan met behulp van kaar ten en technische gegevens een weersverwachting maken". Na die tijd is Erwin Kroll als luchtvaarmeteoroloog op Schiphol en Beek werkzaam geweest en heeft toen ook het theoretische gedeelte van de opleiding tot meteoroloog ge volgd. Erwin Kroll: „Ik blijf natuurlijk een beweeglijk ventje". I St. CILINDERKOPPE tan beter weer". Dat is één VLAKKEN GASZITTINGEN MONTEREN Nieuwstraat 3 Groede 01171-146 ogus 50 10/17 dagen naar COSTA BRAVA incl. nachtpende met bar/toilet/viil airco. Verblijf in hotsji strand inPLAYADA! in 2-persoonskame' badkamer op basis" volpension 21-9 f 630.- BEL SNEL. Opstap: Heikant, Axel, zen, Zaamslag. Terhole, St.-Jansteen, Kemzeke/jJ Tel. 01140-12^ verteer- ren met imer en o's te altijd te n" hun daad- nen. Op donderdag 20 f tus bejaarden- schieting Aanv. 13.30 u. tf' in Café Den He"» Zuiddorpe. Gezellige Bin zat. 22 aug. om 20 de Kroon, St. Jans»» augus- até „Ons elwaarde n. Aanv. 0 augus- jr in Café Namen. ze moeten je maar ont laai. Dan krijgen we mis- Op de vraag wat iemand tot een goed meteoroloog maakt, kijkt hij even peinzend. „Laat ik het zó zeggen. Je moet een beetje exacte aanleg hebben, want er komt toch een hoop ho gere wiskunde aan te pas en natuurkunde. Maar j e moet óók Erg druk een bepaald soort feeling heb- ben. Het is weliswaar een exacte wetenschap, maar er ziin zoveel 'maars' en onzeker heden aan verbonden, dat je voor een kaart staande met alle gegevens de zaak nooit klop pend kan krijgen zonder intuï tie, zonder gevoel voor: dit gaat er gebeuren, dat kan bijna niet anders." Als hij tv-dienst heeft, is hij vanaf half drie 's middags aan wezig in de KMNI-weerwinkel van het Journaal in Hilversum. „Ik schrijf dan ook de teksten voor de andere journaals en ook een tekst van twee minuten voor de radio". Zijn tekst voor de tv impro viseerde hij vroeger helemaal, nu maakt hij een basistekst van 40, 50 seconden. „Dat is vooral handig voor de regie, die weten dan waar het over gaat en welke kaarten er op welk moment moeten verschijnen. Hij heeft honderd seconden de tijd. „De eerste zin staat vast en de laatste. Je moet de mensen toch leuk uitzwaaien". Het gerucht gaat, zo zeg ik hem, dat je op een bepaald mo ment door de directie van het KNMI op de vingers bent ge tikt, vanwege je levendige pre sentatie. Je zou daarmee de boodschap en andere presenta toren overschaduwen. „Dat is niet waar". Zou je het zeggen als het wel waar was? „Goeie vraag", grinnikt hij. En dan wordt hij weer helemaal de vriendelijke leraar die een klas balsturige leerlingen vast besloten iets heel moeilijks gaat uitleggen. „Kijk, het zit zo. In het begin was ik heel erg druk. Je praat daarover met collega's en die hadden de indruk dat door mijn presentatie de boodschap waar het uiteindelijk om ging, een beetje in de verdrukking kwam. We hebben toen een aantal videobanden teruggeke ken en dat heeft er toe geleid dat ik me iets ingetogener ben gaan gedragen. Maar ja, ik blijf natuurlijk een beweeglijk ventje". Zijn presentatie en zijn kle ding zijn belangrijk. De keuze van jas, das en overhemd is niet altijd even gemakkelijk. Erwin Kroll: „Dan koop ik een gele das die het in de winkel fantastisch doet. Zie ik mezelf 's avonds op de tv en denk ik: waar is die das gebleven? Slaat ie helemaal dood op mijn over hemd". Erwin Kroll is getrouwd en heeft twee dochters Vanessa (13) en Tamara (11). Die ston den aanvankelijk niet te jui chen toen hun vader op de tv verscheen, maar nu ze er aan gewend zijn, vinden ze het wel leuk. Behalve als ze met hem naar de dierentuin gaan en ze zich achter hun rug begluurd voelen of de naam van hun va der horen sissen. Nee, dan wordt hij liever rechtstreeks op straat aange sproken. „Dat gaat altijd over het weer". De bekendheid die hij heeft, vindt hij wel leuk, maar het moet niet te lang du ren. „Laatst ging ik met mijn vrouw in Zeist winkelen, ik heb acht handtekeningen uitge deeld, de nodige praatjes met mensen over het weer gehou den en ben toen naar huis ge gaan. Van winkelen kwam geen snars terecht." Het KNMI is een serviceverle nend instituut. Hij vindt het normaal dat hij vriendelijk blijft, als mensen hem iets vra gen. Met complimenten heeft hij moeite. Toen Elleke van Doorn hem onlangs in het jour naal inleidde met: „Je voor spelling van gisteren is goed uitgekomen", stond hij een beetje met zijn mond vol tan den. „Ik had toen eigenlijk willen zeggen: 'Ja zeker, het KNMI is beregoed.' Maar dat kan je niet maken. Je bent er aan gewend dat mensen zeggen: er klopte weer niets van, daarom kruip je makkelijker in de rol van verdediger dan in de rol van ontvanger van schouderklop jes. Maar je moet het voor de tv ingehouden brengen. Als we er naast zitten, vangen we dat neutraal op. Als we gelijk heb ben, reageren we ook alleen maar met een: 'Zoals we giste ren al zeiden." Pratend over de extreme zomer zegt hij: „De gevolgen hadden toch ook met menselijke in vloeden te maken. Campings op verkeerde plaatsen. Ontbos sing. Zure regen, waardoor het naaldenbestand zo dun is dat bomen de regen niet even kun nen vasthouden". Zelf ging hij met zijn gezin naar Auvergne, in Frankrijk „Het is daar voor een weerman heel apart". Te apart kennelijk, want anderhalve dag later ver trok hij naar de Middellandse Zee. Frankrijk bevalt hem prima. „Maar ik kom steeds meer tot de ontdekking dat Nederland ook een schitterende natuur heeft. Twee jaar geleden heb ben we met z'n vieren een fiets tocht gemaakt door het eigen land, met een tentje. O nee, we hadden toen geen mooi weer. Wind, regen, storm, onweer. Hij lacht bij de herin nering. „Maar we hebben vre selijk veel plezier onder het fietsen gehad." GRANADA, Nicaragua (AP) - Terwijl president Reagan blijft fulmineren tegen het Rode Gevaar in Nicaragua, de Contra's nog steeds worden be taald met Amerikaanse dollars en in Managua wordt gewacht op de in vasie, is Hollywood neer gestreken in de kust plaats Granada om een film te maken over een eerdere Amerikaanse in vasie van Nicaragua. Op 26 november 1856 werd de oude stad Granada, aan de oevers van Lake Nicara gua, met de grond gelijk ge maakt door het huurlingen- leger van de Amerikaanse avonturier William Walker. Walker, een overtuigd aan hanger van de slavernij in zijn vaderland, bombar deerde zichzelf tot president en deed zijn best Nicaragua en omringende landen te hervormen tot slavenmaat- schappijea De rol van Walker wordt in de gelijknamige film ge speeld door Ed Harris, eer der te zien in The Right Stuff, 'Alamo Bay' en 'Un der Fire'. De regie is, in op dracht van Universal Pictu res, in handen van de Britse regisseur Alex Cox. Cox, die eerdere films als 'Repo Ma'n en 'Sid Nancy' surrealistische tikjes mee gaf, heeft in het verhaal over de 'gringo malo', de ge schifte yank, aardig wat vi suele grappen gestopt. Het zijn anachronismen die moeten wijzen op de over eenkomsten tussen de jaren 1856 en 1987. In het herstelde 19de-eeuwse straatbeeld van Granada liggen auto wrakken en zelfs een neer gestort vliegtuig. De film, gemaakt met een bescheiden budget van zes miljoen dollar, wordt volle dig opgenomen in Nicara gua. De overeenkomsten tussen Walkers waanzin nige poging een sla venrijk te stichten en het moderne buitenlandse beleid van de regering Reagan zijn het centrale thema. Cox hoopt dat de film een bijdrage zal leveren aan de strijd tegen de Amerikaanse interventie en tegen de steun van de regering Rea gan voor de Contra's. Hij gelooft niet dat de grappen die hij voor dat doel ge bruikt het publiek zullen af leiden van de ernst van de zaak. Voor een van de scènes is een dag lang gebruik ge maakt van een helikopter van de Sandinistische lucht macht. Daarin worden Wal ker en zijn mannen geëva cueerd uit de ruïnes van een kathedraal. Het toestel kwam een dag te laat op de set, omdat de luchtmacht het nog even nodig had om gewonden op te halen uit de oorlogszone. „Tegen de tijd dat wij hem kregen, zaten er bloedvlek ken in", zei Lorenzo O'Brien, een van de produ centen van de film. Ed Harris speelde in 'Un der Fire' een Amerikaanse huurling die vocht in de na tionale garde van de Nica raguaanse dictator Anasta- zio Somoza, tegen de Sandi nisten. Naast Harris speelt Marlee Matlin de rol van Walkers dove verloofde. Marlee Matlin kreeg dit jaar een Oscar voor haar hoofd rol in 'Children of a Lesser God'. Een groot deel van de film wordt opgenomen in Gra nada, ongeveer 50 kilometer ten zuiden van Managua aan het meer van Nicara gua. In de stad staan nog veel Spaanse koloniale ge bouwen en Walker verbleef in werkelijkheid ook ge ruime tijd in Granada. Om een deel van de stad in 19de-eeuwse staat terug te brengen, hoefde de film ploeg alleen de kabels van telefoon en elektriciteit te verwijderen en zand over de verharde wegen te gooien. Er worden honderden Nica raguaanse figuranten inge zet die per dag 6.000 cordo- bas krijgen, ongeveer een dollar. Maria Veronica Sandoval, een figurante die als fruit- verkoopster te zien is, ver telde dat zij niet klaagde over het bescheiden dag loon, omdat haar maandsa laris als kok slechts 13.000 cordobas bedraagt. De mo dale Nicaraguaan verdient 60.000 cordobas per maand. De bewoners van Gra nada kennen het verhaal over William Walker goed. Hij was een jaar aan de macht tot hij werd ver jaagd. Hij vluchtte naar de Verenigde Staten waar hij als een held werd ingehaald, mede als gevolg van de wijze waarop zijn verrich tingen in de pers werden be schreven. Een paar jaar later keerde hij terug naar Nica ragua om te proberen de macht weer te grijpen. Hij werd echter door de Britse marine gevangen genomen en door een Hondurees vuurpeloton geëxecuteerd. Alexander Korsmit, licht- schilderingen. Lokaal 01, Kloosterlaan 138, Breda. Open: vrijdag 21 augustus 20 uur, presentatie; verder 22, 23,27, 28, 29, 30 augustus van 13-17 uur. Alexander Korsmit begon op 4 augustus te werken in Lokaal 01. Het projekt of de installatie die nu te zien/er varen zal zijn is helemaal binnen deze ruimte gegroeid. Ten dele berust deze op erva ringen die hij vorig jaar op deed in het land van zijn voorouders, Indonesië; met name ervaringen met licht op de nachtelijke zee. De taal van het licht obsedeert hem; een taal die een blinde niet kan lezen. De tientallen doe ken die hij in de afgelopen weken maakte heeft hij voor zien van braille-tekens op veelkleurige achtergronden met een mystieke waas. Die tekens vormen woor den uit de Indonesische taal, het bahasa. Hier worden ma- Zomertentoonstelling, Jean en Rodney, Nieuwe Ginne- kenstraat 20, Breda. Open: di.-vxij 9-12 en van 13-18 uur, za. 8.15-14 uur, ma gesloten, tot en met 25 september. De gevarieerde tentoon stelling bevat op dit ogenblik pasteltekeningen van Joke Wingerde-Kleyne uit Breda, schilderijen in tempera van Eite Wolfis eveneens uit Breda en schilderijen van Jef Panhuyzen uit Bloemendaal, later komt er nog werk bij van Brit Houtkamp die ook in Breda woont. Joke Wingerd-Kleyne, die fflt jaar voor het eerst in haar Mg korte carrière in de open baarheid trad met een expo sitie in de Waalse kerk ont popt zich explosief. Ze ®aakte luchtige open teke nen in briljante kleuren, ®e lyrisch van toon zijn. Hier on daar verwerkt ze emotio- ®ole teksten in haar tekenin- fpn die het als beeld goed tan omdat ze in harmonie met de liniair opge bouwde tekeningen. Haar ex pressionistische wijze van Werken heeft zowel figura tive als abstracte elementen en doen vermoeden dat Cha- gal en Picasso bronnen van ■nspiratie zijn. Haar kleurge voel is uitzonderlijk, ze is niet voor de zeker bij pastelkrijt zo verleidelijke nuances ge acht maar gebruikt flinke contrasten, die ze met een I gevoel voor verhoudin- tot een estetisch geheel maakt. Dit werk houdt een belofte in. Nadat ze het meest recente werk van Eite Wolfis kort ge leden tentoongesteld hadden, besloten Jean en Rodney nu zijn oudere werk op te han gen, wat totaal anders van sfeer is. Eite gebruikte de tempera op een waterver fachtige manier, voorname lijk in gedekte aardekleuren. Hij werkt monumentaal: in grote vlakken zet hij zijn portretten op waardoor een zeer rustig beeld ontstaat dat zijn spanning ontleent aan de asymetrische plaatsing in het vlak. De portretten zijn niet individualistisch maar heb ben een verhalend karakter omdat het impressies zijn van shoguns, koningen en andere aan het dagelijks le ven onttrokken figuren. Intrigerend en mystiek zijn de grote donkere panelen van Jef Panhuyzen waarbij zowel de techniek, het schilderkun stige, als de beeldopbouw in teressant zijn. Panhuyzen streeft ernaar zo zijn compo sities op te bouwen, dat wan neer een schilderij midden door gezaagd zou worden er weer twee afgeronde werken ontstaan. Soms zet hij pane len aan elkaar. Het effect van twee en drieluiken die rede lijk onafhankelijk van ka rakter zijn, vaak een abstract deel, vol overschilderingen naast een figuratief deel, in deze kleine serie een vrouwe lijke gestalte, bepaalt het ka rakter van dit werk. LiaRoa nieren van leven, van cultu ren die ogenschijnlijk haaks op elkaar staan met elkaar in verbinding gebracht via het licht; het licht zoals dat straalt uit gaslantaarns, die erbij zijn opgehangen, via het daglicht en het pigment op het doek. De kijker kan daar door nieuwe beelden krijgen; het beeld achter het beeld. Het geheel werkt als een spiegelbeeld, waarbij de kij ker een ander beeld ervaart of vermoed achter de spiegel. Op zijn uitnodigingskaart projecteerde Korsmit zijn eigen gezicht in dat van zijn grootvader, die rechter in In- dië was. Daaroverheen bracht hij braille-tekens aaa Dat zijn de spannende ge gevens binnen deze installa tie, waarbij het verder aan de kijker is om dit te ervaren; op zijn persoonlijke manier. Het lijkt de moeite waard om er te gaan kijken. Mare Mulders, schilderijen. Stalker, Kloosterlaan 138, Breda. Open: do. t/m zo. 13-17 uur. Tot en met 13 september. Mulders is wat je noemt een echte schilder. Zijn ge vecht met materie en vorm wordt nog eens versterkt door zijn 'kleurgebruik', of (beter) het praktisch ontbre ken van kleur. Zijn monu mentale doeken zijn opge bouwd uit alle tonen tussen zwart en wit. Zijn streek be zit de expressieve geladen heid van een Duitse Wilde (om dat etiket maar weer eens te gebruiken), maar wordt tegelijk beheerst door een rationele ordening. Het gevecht wordt in banen ge leid. Die 'banen' ontleent Mare Mulders vooral aan thema's uit de bijbel, waarbij lijden, verraad e.d. zijn voorkeur ge nieten. Als Mare vertelt over zijn doeken wijst hij op figu raties die duiden op een nek, de gebogen nek van Christus aan het kruis. Toch gaat hij niet uit van die en andere fi guraties, ze ontstaan binnen zijn strijd met het materiaal; ze brengen ordening aan in de oorspronkelijke chaos. Die ordening kan bestaan uit de plattegrond van een middel eeuwse kathedraal, een ge dekte tafel of een geslacht dier. Het resultaat is doorgaans een imponerend doek, waar mee hij laat zien vier jaar na het eindexamen van St. Joost tot een hele persoonlijke ont wikkeling te zijn gekomen. Deze expositie is in hetzelfde gebouw - bovenetage - als Alexander Korsmit zijn lichtschilderingen heeft aan gebracht. Dus. Grensland. Gemeentehuis en park St. Elisabeth, Zun- dert. Open: gemeentehuis tij dens kantooruren en park al tijd. Tot 23 augustus. Te elfder ure geïnformeerd toch nog even de aandacht gevraagd voor deze aardige expositie. Mogelijk blijft ze staan tot en met het bloemen corso, want dat zou verdiend zijn. Het is een jaarlijkse tra ditie dat in deze periode Zun- dert zijn kunsttentoonstelling heeft. De samenstellers zijn dit jaar heel beheersd te werk gegaan. De hal van het ge meentehuis is opener en met minder kunstwerken dan in het verleden vol gezet/ge hangen. In die hal zijn vier regio nale kunstenaars (professio neel) vertegenwoordigd. Voor wie regelmatig exposities be zoekt geen verrassend werk, al is de combinatie van twee- en drie dimensionaal werk - min of meer in relatie met elkaar - erg aardig. De sterk lineair gestructureerde plas tieken en tekeningen van Claus Bertram uit Oude Mo len, de oerbeelden in hout met de geestige tekeningen van Dick Fluitsma uit Breda en de bijna klassiek krulleri ge, uit planken opgebouwde, sculpturen van de Tilburger Huib Fens zijn zo langzamer hand bekend als goede wijn die geen krans behoevea Daarbij hangen de ironi sche pasteltekeningen van de Bredase Carolein Smit, die haar tekentalent in dienst stelt van een dullig soort hu mor waarvoor je gevoel moet hebbea Antoon Versteegde, een oud bekende op dit ter rein, heeft voor het nabij ge legen St. Elisabeth 150 met stenen verzwaarde bamboes tokken, voorzien van in deze omgeving wat lugubere zwarte vlaggen, in het gazon gezet. Bij wat wind zal dit toch nog een feestelijk gebeu ren zijn. t ROOSENDAAL: Gister avond is in het Tongerlohuys, bij gelegenheid van het 20-ja- rig bestaan van de daar ex posities verzorgende stich ting Intheyderadey, een jubi leumtentoonstelling geopend met werk van Roosendaalse kunstenaars die daar ooit ex poseerden. Later komt er een tentoonstelling met werk van kunstenaars buiten Roosen daal, die er in die jaren te gast waren. Een stuk beleid aan de wand. Nu zijn er te zien, tot 10 september, Paula Bastiaansen, Rien Brouwers, Anne van Brussel, Thea Dam, Cees van Gastel, Petra van den Heuvel, Astrid van Leest, Peter Oosterbos, Fritz Schremmer, Marijke van Tellingen-Ardon, Marijke Theunissen, Ad van de Ven, Dit keukenmeisje van Mathijs Maris (1839-1917) be vindt zich in het museum Mesdag in Den Haag: Laan van Meerdervoort 7f Ook dit museum wordt in zijn bestaan bedreigd. Er is derhalve een actiegroep voor behoud (Klaas de Poel - 023 - 290449) opgericht. Hoewel het mu seum weinig bekend is kent iedereen de naam Mesdag door zijn befaamde Panorama. Onlangs dook zijn naam weer op in verband met de Mancini-expositie in Dor drecht. Dit Haagse Museum, dat de bankier Mesdag in zijn tuin liet bouwen, heeft zeventien Mancinis. Op de bovenste etage bevindt zich de school van Barbizon met onder meer Michel en Millet; op de eerste etage de Haagse school met onder meer Maris, Mauve, Roelofs en Jozef Is raels en in de trappenhal Mancini. Verder tref je er bij voorbeeld aan een bijzonder collectie Rozenburg (decor Colenbrander) en een Hendrik Willem Mesdagkamer. Open is het museum van di. t/m zo. 10 (zo. 13)-17 uur. Harry Vogelaars en Mia Zaat. Dagelijks van 14 tot 17 uur onder het vriendelijk wakende oog van de heer Mauwen, die al 12,5 jaar da gelijks present is om als sup poost u te ontvangen. ROTTERDAM: op vrijdag 21 augustus wordt van 16 tot 23 uur langs de Coolsingel tot de Leuvenhaven een Kunst markt gehouden, waaraan 1300 kunstenaars uit allerlei disciplines deelnemen. Een eindeloos programma. DORDRECHT: In het prentenkabinet van het Dor- drechts Museum zijn tot en met 27 september veertig fo tografische studies van de vorig jaar overleden Bra bantse fotograaf Martien Coppens te zien. Foto's ven de koorbanken van de Grote Kerk in deze stad. BERGEYK: De beeldentuin met een honderdtal beelden van Toon Siegers en zijn vrouw Willy van der Putt bij zijn woonhuis, Weebosch 91, trok tijdens de Pinksterdag 800 mensen. Daarom zet hij op 28, 29 en 30 augustus tus sen 11-18 uur nog één keer dit seizoen de poort open. VLISSINGEN: In de voor malige Scheldesmederij (hoek Walstraat) is tot 30 sep tember de tentoonstelling 'Zeven Zeeuwen' te ziea Ze ven projekten met sculptuur, schilderijen, tekeningen en installaties zijn daar inge richt door Jan Haas, Henric Borsten, Nico van den Boe zem, Marinus van Dijke, Cor van Dixhoorn, Bob Pingen en Joop Dam. Open: di-zo. 11-18 uur. AMSTERDAM: Naast Cen tury heeft de hoofdstad nu de manifestatie 'Kunst over de vloer', gehouden in Europa's grootste restauratieprojekt - een 19e eeuws pakhuizen- complex - Entrepotdok 65/66. De expositielokaties zijn be schikbaar gesteld door de be woners en de daar gevestigde bedrijven. De uitdaging om in een gegeven situatie een kunstwerk te realiseren heeft tientallen kunstenaars, onder wie de Bredanaars Marius Boender, Teun Hocks en Paul den Hollander, geïnspireerd. Coördinator is de oud-Breda- naar Ruud Backx. U kunt er terecht van woe. tot zo. van 13 (zo. 14-18 uur). TILBURG: In de schouw burg is een expositie met cul turele affiches van vier Zwit serse ontwerpers: Roland Aeschlimann, Paul Brükwi- ler, Werner Jeker en Roger Pfund. Temidden van het Hollandse design-'geweld' op dit moment toch nog kijken over de grens, naar het Zwit serse design. Deze vier weken voor grote opdrachtgevers en stellen de relatie beeld-typo- grafie heel duidelijk ter dis cussie. Te zien van ma.-za. 11-18 uur. Tot zondag 13 sep tember.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 15