Niemand wil de beroemde Dom
STRIJD OM EIGENDOM ONDERHOUD UTRECHTSE DOMTOREN
Hier en daar een bui
RIEJF UI
EN W H
ritiek op a
egangsweg
Sjdens Stati
Bij sterbaarlij kheder
DE STEM EXTRA MAANDAG 17 AUGUSTUS 1987
UTRECHT - Toen-ie zes eeuwen oud was, in 1982,
werd gezongen: „600 jaar Dom, wanneer valt 'ie
nou eens om?" Dat de Dom zou omvallen, dat
werd nog tijdens de bouw in 1374 al voorspeld,
gehóópt zelfs.
Valse zuinigheid
Lift vast
Vesting
Beklimmen
Klokken
MEDISCHE
RUBRIEK
Jeugdwerk
garantieplan
Vrouw en Kerk
Honden 1
Romolo
(ULST - B en W van Hulst
pnden het goed dat de kop
an directeur C. van Leuven
Hn de Stichting Gemeen-
napswerk rolt, teneinde
odzakelijke bezuinigin-
tn bij die instelling door te
[innen voeren.
ulstenaar
ij ongeval
aar gewond
Pr<
Analfabeten
Anywhere
LOSSE
FLODDERS
Glossolalia
blues
ichip voor
irneuzen
'toetrokken
^neuzen - Een geza-
Bke inspanning van de
lings bedrijven Multras-
Willem Muller en
fch heeft er voor gezorgd
$e Duitse tanker Raab
fcher 122 gistermorgen
pr schade zijn weg naar
(burg heeft kunnen ver-
T48
Door Rinze Brandsma
Dan zou immers een einde komen aan die 'trotse, mon
sterlijke, nutteloze toren', die slechts leidt tot ondeugden
ep ij delheid en nieuwsgierige buitenlui aantrekt.
en steenhouwwerk, een der
best bewaarde Middeleeuwse
bouwwerken, samen met de
Domkerk Nederlandse enige
Gothische kathedraal.
Die laatste voorspelling is ze
ker uitgekomen. De Utrechtse
Domtoren -gewijd aan schut
spatroon Sint Maarten van die
stad; eigenlijk zou de toren niet
simpelweg 'de Dom' moeten
heten, maar bijvoorbeeld Mar
tinitoren- trekt al generaties
lang honderden nieuwsgieri
gen per dag, tussen 60.000 en
70.000 per jaar. Puffend en bla
zend hijgen die de 465 treden op
naar de bovenste trans op 100
meter. Omvallen zal de Dom
ook de komende 600 jaar niet,
want de toren staat er net zo
stevig bij als in de 14e eeuw.
Toch houdt Utrecht zijn hart
vast om de Dom. Rondom de
eigendomsrechten van de oud
ste en hoogste (112,5 meter)
kerktoren van ons land en dus
rondom de onderhoudsplicht is
een hoogst merkwaardige, ty
pisch Nederlandse strijd van
valse zuinigheid losgebrand.
Het gaat, natuurlijk, simpel
weg om de centen. Het Rijk, zeg
maar het ministerie van WVC,
wil van de toren af en heeft in
een brief van minister Brink
man aan Utrecht de eigen
domsrechten aangeboden.
Sinds de nationalisatie van de
toren in 1811 door.Napoleon zou
de Dom rijkseigendom zijn,
maar die rechten bleken niet
helemaal te deugen. Zo heeft in
het kadaster de Dom altijd op
naam van de gemeente Utrecht
gestaan.
Een mooi gebaar van WVC?
Utrecht, ook niet dom, vindt
van niet. Want het rijk was fi
nancieel aansprakelijk voor
het onderhoud. Nu zou Utrecht,
dat toch al aan alle kanten geld
te kort komt, dat op moeten
hoesten: jaarlijks voor het
kleine onderhoud al 125.000.
Vandaar dat voor Utrecht de
Dom op het ogenblik een To
rentje Bussekruit is.
Utrecht wil voortzetting van
de de oude regeling: rijk en ge
meente beide goed voor de helft
van de kosten van het onder
houd, bij grotere restauraties
die in de miljoenen lopen een
beroep op de rijkskas. Zolang
dat niet eerlijk geregeld is, mag
het rijk de Dom domweg hou
den.
Een tragikomische dans om
de beroemdste (en mooiste?) to
ren van ons land. Leuren met
een fantastisch stuk vakman
schap van natuur- en baksteen
Vorig jaar zomer was de toren
ook in het nieuws. Onze natio
nale drietraps ruimtegoeroe
Chriet Titulaer had er een pre
cies even hoog model van een
Apollo-raket tegenaan laten
zetten. Het publiek kon nu ook
met een lift de Dom op. En laat
die doodenge lift, vol toch al
bloednerveuze toeristen, met
regelmaat halverwege hape
ren. Mooi uitzicht al die tijd,
dat wel.
Dan maar liever, zoals al
meer dan 600 jaar, de smalle
natuurstenen trap op, eigenlijk
slechts gemaakt voor toren
wachter, klokkenluiders en
beiaardier.
De toren is het waard, het
verhaal van zijn geschiedenis
onder zich te krijgen.
De bouw van de 'Dom' (Dom
staat voor het latijnse Domus,
huis -van de bisschop en van
God- oftewel kathedraal) be
gon in 1321. Toen werd nog
(sinds 1254) gewerkt aan de go
thische Domkerk, die kwam in
de plaats van de bij een grote
stadsbrand in 1253 afgebrande
Romaanse Dom uit 1023, een
kerk met twee veel kleinere to
rens. Eerdere kerken, die
Maartenskerk heetten, waren
er ook herhaaldelijk afgebrand
of vernield door heidense Frie
zen en legers machtige Noor
mannen. Uit rode baksteen,
Bentheimer zandsteen, tuf
steen uit de Eifel en Naamse
steen, aangevoerd per schip,
werden kerk en toren opge
trokken. De toren was veel eer
der klaar dan de kerk, in ruim
60 jaar, inclusief enkele lange
periodes dat de bouw stilstond.
Utrecht houdt zijn hart vast om de Dom. Rondom de eigendomsrechten van de oud
ste en hoogste (112,5 meter) kerktoren van ons land en dus rondom de onderhouds
plicht is een hoogst merkwaardige, typisch Nederlandse strijd van valse zuinigheid
losgebrand. - fotoanp
Boeteprediker Geert Grote
(Geert van Deventer), schreef
in 1374 zijn vlammend tractaat
'Contra Turrim Trajectensem'
de in het begin van dit verhaal
vermelde bezwaren. Een puur
Nederlands bezwaar, net als nu
in 1987. Zouden de ingezamelde
gelden niet beter naar de ar
men kunnen dan naar die ijde
le, nutteloze toren? Dat de to
ren zo sterk en hoog werd, zat
'm er ook in, dat er maar plek
was voor één kerktoren van al
lure. Bovendien was de Domto
ren mede bedoeld als vesting,
als toevluchtsoord voor de bis
schop van Utrecht, immers te
vens gevreesd werelds heerser,
vaak betrokken bij gewapende
conflicten. Dus zitten in het on
derste vierkante stuk toren ele
menten van vestingbouw.
De Domkerk, een reusachtig
groot en hoog bouwwerk, werd
bij horten en stoten in 263 jaar
afgebouwd. In 1517 was het
middendeel van het schip
klaar, ook al door geldgebrek
van een te lichte constructie:
rondom de grote gothische ra
men onvoldoende steunberen,
boven geen stenen gewelf. Een
vreselijke orkaan op 1 augustus
1674, 's avonds om half acht,
vlak na de dienst op boetedag,
deed 'met een schrickelijck
tempeest' van bliksem, donder
en windstoten met een geweld
als van een aardbeving dat
grote kerkschip instorten, sa
men met ontelbare andere
Utrechtse torens, gevels, daken,
schoorstenen. De ruïne bleef
staan tot het puin pas in 1826
geruimd werd; toen ontstond
het Domplein. Het overgeble
ven kerkdeel (kruis en koor), op
zich al imposant, bleef een Dom
en werd na de Reformatie een
Hervormde kerk, samen met
Kloostergang en botanische
kruidentuin zeker zo druk be
zocht als de Domtoren.
Die toren had in 1974 en '75
voor het laatst steigers om zich
heen. Toen al was er bij ge
meente en rijk niet genoeg geld
te vinden voor een echt grote
opknapbeurt. Die grote beurt
was voor het laatst in het begin
van deze eeuw, toen ook de
ppits vernieuwd werd... en
verhoogd, want Utrecht pikte
het niet dat de toren van de
Oude Kerk in Delft eigenlijk
nét iets hoger was.
De opgelaaide publiciteit
rondom de Domtoren drukte
me met de neus op een gevoelig
feit: schrijven over een toren
zonder 'm ooit aangeraakt en
beklommen te hebben? Drie
volle studiejaren in Utrecht ge
woond en nooit moed of lust
gehad, die 465 treden op te
klauteren.
Aan de voet van de toren
maalt niemand om het eigen
domsrecht van de Dom. Om 10
uur al groepen enkele tiental
len giechelig en gespannen sa
men. Zelfs het afgetrainde joch
op trimschoenen en een tas met
'kickboksen' aan zijn schouder
slikt en draait om de torenvoet
heen, aarzelt lang voor hij een
kaartje koopt. Die toren is ook
van dichtbij zoals een toren
moet zijn: groot, stoer en toch
sierlijk. Een meeslepend ge
dicht van natuur- en baksteen.
Al op de trap naar de duis
tere Michaëlskapel (de privé-
kapel van de bisschop) en de
daarboven gelegen Egmondka-
pel (tot het midden van de vo
rige eeuw de torenwachterswo
ning, tevens café, de hoogste en
heel populaire kroeg van Ne
derland) wordt gepuft, gebla
zen, gehijgd. Je loopt in slakke-
gang op de nauwe trapjes in
eikaars zweetlucht. Troostend
zegt de man voor mij tegen zijn
als een stoommachien steu
nende en hijgende vrouw, wij
zend op de uitgesleten treden:
„Der zijn er meer de trap opge
weest, dat kunde gij wel zien."
Met pauzes bij de zolder met de
13 imponerende, griezelig grote
luiklokken (de 6 oudste uit 1505)
en het enorme Hémony-caril-
lon (1664) in het bovenste, open
gewerkte achtkantige toren-
deel doen wij een half uur over
de 100 meter tot de bovenste
trans. In 1982 raasden atleten in
minder dan 2 1/2 minuut die
465 treden op.
Het uitzicht vergoedt alle
moeite. Al is door het nevelige
weer alleen Utrecht zelf te
zien: popperig, prachtig, die
slingerende met bomen om
zoomde Oude Gracht, al die
oude daken, de speelgoed
treintjes op het station.
Maar waarom wordt ook een
zich voor gezond en harmo
nieus houdend iemand op die
winderige griezelhoogte be
stormd door hevige braak- en
springneigingen? Zou de eige
naar van de toren, minister
Brinkman van WVC, dat nou
ook hebben? Zou hij daarom
van de Dom af willen?
Door Jan Paalman
Vakantie: vijf weken lang
„hier en daar een bui".
Ómdat buien altijd hier
vallen en nooit daar, zit ik
nu bleek als een kelder
beest dit verhaal te schrij
ven.
Voor wie wel weg is geweest,
en nu met een bruine kop wat
onwennig de krant openslaat,
een kort overzicht van wat
zich de afgelopen vijf weken
aan het medische front heeft
afgespeeld: wat Deesnieuws,
wat Aids-nieuws, en één
komkommer.
Voor het kabinet is de va
kantie een uitgelezen tijd om
rampspoed aan te kondigen.
Waarom dat zo is ligt voor de
hand: een belangrijk deel van
de gevreesde publieke opinie
ligt dan op zijn rug aan de
Middellandse zee. Staatsse
cretaris Dick Dees van Volks
gezondheid heeft dat buiten
gewoon goed begrepen en
kondigde in uw afwezigheid
de ene na de andere ramp
aan.
Nummero een: Er komt een
maximum op het bedrag dat
de ziekenfondsen aan medi
cijnen mogen vergoeden. Ge
bruikt u een extra-duur me
dicijn, dan moet u dat extra
zelf gaan bijbetalea Twee:
De commissie-Dekker wil
voor 1990 het aantal zieken
huisbedden met 8000 vermin
deren, Dees deed daar een
schepje van 4000 bedden bo
venop en zou het liefst hele
ziekenhuizen tegelijk sluiten.
Geween en geknars van tan
den bij de specialisten, want
die laten hun fort - heel ver
standig - nooit onbemand,
maar van de verpleegkundi
gen werd geen onvertogen
woord vernomen.
Of dat alles helpt is de
vraag, want in het afgelopen
jaar is het aantal specialisten
toegenomen en is, tegen de af
spraak in, het aantal verrich
tingen weer eens flink opge
schroefd. Het kan dan waar
zijn dat vele varkens de spoe
ling dun maken, maar specia
listen zijn speciale varkens:
ze maken hun eigen spoeling
en geen staats die daar voor
lopig iets aan kan doen.
Komen we bij bericht drie:
Dees is van zins om per 1 ja
nuari '88 alle 19 herstellings
oorden te sluiten. Dan vier:
De Gezinszorg, huishoude
lijke hulp bij ziekte of gebrek,
die nu 3 gulden per week kost
en voor de meer gefortuneer-
den onder u hooguit 8,25 gul
den per uur, zal in de eerste
drie maanden minstens 35
gulden per uur 'gaan kosten.
Heeft u dat geld niet (al gauw
500 gulden per maand) dan
moet u maar aankloppen bij
familie en buren.
Hoe dat nu moet als de fa
milie op aandrang van Ru-
ding niet bij tante Truus is
blijven zitten, of als je buren
hebt die je hooguit met een
stug knikje groeten, weet nie
mand. Merkwaardig genoeg
staat dit voornemen haaks op
het kabinetsbeleid om de eer
ste lijn te versterken ten
koste van de tweede lijn: pa
tiënten zo snel mogelijk het
dure ziekenhuis uit, waarna
de goedkope tweede lijn
(huisarts, gezinshulp en
kruiswerk) de zorg zou moe
ten overnemen. Consequent is
het beleid van Dees wel.
Al j aren is dit kabinet bezig
om de reddingsboten van het
schip van staat te privatise
ren. Wie geld heeft is zich van
een riante plaats verzekerd,
zo niet, dan moet je maar af
wachten of de vrijwillige red
dingsbrigade komt opdagen.
Toch zag Dees nog kans om
wat extra geld uit te geven.
Er bestaat een lijst van kan
kerpatiënten die maanden
moeten wachten op een be
stratings behandeling. Wel
nu: voor de som van 160 mil
joen gulden wordt het aantal
van die apparaten verdub
beld. Verder -en zo kom ik
automatisch op het volgende
onderwerp- heeft Dees in
zijn onlangs verschenen
Aids-nota voor volgend jaar
17 miljoen gulden extra gere
serveerd voor de bestrijding
van Aids. Tot juni van dit
jaar, aldus de nota, telde Ne
derland 308 Aids-patiënten,
van wie inmiddels 60 procent
is overleden. Ongeveer 20.000
mensen zijn nu met Aids be
smet. In 1989 worden 1900
nieuwe patiënten verwacht,
en het aantal seropositieven
zal dan tegen de 100.000 oplo
pen.
Financiële deskundigen
krijgen nu al grijze haren als
ze bedenken wat dat moet
kosten. De behandeling van
Aids kost nu per patiënt een
ton per jaar. Men hoopt dat
terug te brengen tot 60.000
gulden door, jawel, de thuis
zorg uit te breiden. Merk
waardig genoeg zal het totaal
bedrag dat voor de bestrij
ding van Aids nodig is hele
maal als een raket stijgen, als
dokters successen gaan boe
ken bij de behandeling. De le
vensverwachting van een
Aids-patiënt is nu ongeveer
anderhalf jaar, dus als de
ziekte jarenlang gekeerd kan
worden dan zullen méér pa
tiënten langer moeten wor
den behandeld. Wat daar de
financiële gevolgen van zijn,
daar durft nog niemand over
na te denken.
Dat wordt wel tijd, want de
successen zijn er al. Vorig
jaar zorgde het middel AZT
voor een sensatie, want het
was het eerste middel dat wat
scheen uit te halen tegen
Aids, al wist niemand voor
hoelang. Welnu, een paar we
ken geleden maakte het Ame
rikaanse topblad de New
England Journal of Medicine
resultaten van een AZT be
handeling op lange termijn
bekend. Die had men met een
tamelijk cru onderzoek ver
kregen door ongeveer 300
Aids-patiënten met AZT, en
een even grote groep met een
foppil te behandelen. Onge
veer 40 van degenen die een
foppil hadden gekregen was
binnen een jaar overleden, te
gen 10% van de AZT groep.
AZT zou de sterftekans vier
tot vijf keer kunnen verlagen.
Het blad waarschuwt wel te
gen al te overspannen ver
wachtingen, want AZT heeft
vele nare bijwerkingen
(vooral bloedarmoede) zodat
niet alle patiënten een volle
dige behandeling kunnen
verdragen. Bovendien kent
men nu de resultaten van
slechts een jaar.
Tot slot de beloofde kom
kommer. Nijmeegse huisart
sen kunnen voortaan hart-
filmpjes (ECG) van hun pa
tiënten per telefoon naar het
Nijmeegse Canisiuszieken-
huis overseinen. De hartspe
cialist kan dan snel beslissen
of het zin heeft om de ver
stopte kransslagader alsnog
te ontstoppen. Heel lofwaar
dig, maar nieuw is het niet. Al
in 1906 seinde Willem Eintho-
ven 'telecardiogrammen' per
telefoon over naar het Leidse
ziekenhuis. De dokters waren
niet bijster onder de indruk
van het experiment.
HET JWG-plan wil jonge
ren aan werkervaring hel
pen: werkloze jongeren on
der de 18 worden een half
jaar nadat ze van school zijn
gekomen verplicht te werk
gesteld met behoud van uit
kering.
Deze banen helpen echter
niet de werkervaring, maar
dragen bij aan de verdere
verdenking van deze kapi
talistische 'welvaarts'maat-
schappij. Dankzij het JWG-
plan hoeven jongeren niet
meer te solliciteren, maar
zijn ze zeker van een snel-
baan zoals kuilen graven en
weer dicht gooien, waardoor
jongeren helemaal niet
meer zelfstandig kunnen
wonen.
Argument zou zijn dat
jongeren nu goedkoop an
ders aantrekkelijk zijn ge
worden voor de arbeids
markt. Tot hoelang moeten
wij dit nog pikken, de jon
geren worden allang genoeg
uitgebuit. Daarom is het een
goede zaak dat er 7 novem
ber een demonstratie in Den
Haag is tegen het JWG-
plan.
Breda,
Vincent de Hart, Jan Vree
kers, Hanneke Suys, Stefan
Piederiet, Eddo Pennings
MET stijgende verbazing
het artikel van de heer Jan
Bouwmans gelezen in 'De
Stem' van 5 augustus j.l.
over vrouwen moeten eigen
weg gaan in de groepering
'Vrouw en Kerk'. Nou, dan
is de beer pas goed los als
mevrouw Bus, de voorzit
ster van 'Vrouw en Kerk',
haar visie op de toekomst
van de r.-k. kerk in vervul
ling ziet gaan
Alstublieft deze groepe
ring van 'Vrouw en Kerk'
niet verwarren met de ge
wone katholieke vrouwen in
de groepering 'De vrouw in
de r.-k. kerk'. Want een we
reld van verschil ligt er tus
sen deze twee groeperingen.
Gelukkig hebben we goede,
vuurvaste bisschoppen, die
vóór alles geloofsgetuigen
zijn, dit tot ergernis van be
paalde theologen, die vóór
alles getuigen vrillen zijn
van de tijdgeest en daarmee
verraad plegen en aan hun
geloof en aan echte weten
schap die nooit modieus
mag zijn
Rooms-Katholieken zijn
nu eenmaal gebonden en
verbonden aan en met de
kerk der eeuwen. Deo gra-
tias
Oosterhout,
H. Hoegen
HET is allemaal zo simpel;
een hond moet en dat kan
heel makkelijk gewoon aan
gelijnd worden waar hij
poept en dat is niet midden
op straat. Het lijkt wel of
heer Pley goedkeurt dat een
hond overal maar poept
midden op straten etc., bela
chelijk toch. Over uw dui
zenden auto's, smerige in
dustriecentra, steden en
nieuwe nederzettingen te
praten, als het aan u lag
woonde iedereen nog in een
hutje op de hei met geiten,
kippen en konijnen zeker.
U moet maar eens in een
lekkere verse drol trappen,
dan in uw auto stappen, het
niet in de gaten hebben en
dan thuis de boel lekker on
derlopen, fijn hé. Dit ge
beurt toch vele mensen,
ieder dag weer. Oh ja,
voor ik het vergeet, ik ben
geen hondenhater, ik heb
zelf ook een hond.
Breda,
S.Smit
De levensgevaarlijke
gezondheidszorg en
de bureaucratie zijn
de twee grootste plagen
waarmee de Italianen
in het dageüjks leven
te maken hebben.
In deze zomer
maanden zijn er
voortdurend gru
welverhalen in de y*
kranten te vinden Jq -"1
over de falende ge-N. O
zondheidszorg. Een
baby die uit een ziekenwagen
wordt geslingerd, een man die
het verkeerde been wordt afge
zet en een patiënte die na drie
maanden dood wordt gevonden
op het dakterras van een Ro
meins ziekenhuis.
Wie het allemaal leest krijgt
de stellige indruk dat het meest
overbodige attribuut van een
Italiaanse ambulance de sirene
is. Gebruik ervan zou alleen toe
gestaan mogen worden wanneer
de patiënt van het ziekenhuis
naar huis wordt gebracht. De si
rene dus niet zozeer als waar
schuwing voor de andere wegge
bruikers, maar meer als het
vreugdegehuil van de patiënt die
de Italiaanse gezondheidszorg
een loer gedraaid heeft door ge
zond en wel huiswaarts te keren.
Wanneer het hem lukt niet in
handen van dokters te vallen
kan de Italiaan zich bezighou
den met het dagelijkse drama
van de bureaucratie. Als buiten
lander in de Eeuwige Stad krijg
ik er ook mijn portie van mee.
Wat dat betreft heb ik de augus
tusmaand met angst en beven
tegemoet gezien. Voor de auto
die ik vanuit mijn vorige stand
plaats Bonn tijdelijk heb inge
voerd in Italië, moet ik jaarlijks
nieuwe kentekenplaten aanvra
gen. Dat betekent niet alleen
nieuwe kentekenplaten, maar
ook andere autopapieren en ver
zekeringsdocumenten. Daarvoor
moet o.a. naar het Nederlandse
consulaat, het postkantoor, de
verzekeringsmaatschappij, de
douane en de Rijksdienst voor
het Wegverkeer gegaan worden.
En dat uitgerekend allemaal in
augustus, waneer driekwart van
de Italiaanse ambtenaren in de
bergen of aan zee vertoeft ten
einde de tien procent loonstij
ging van het afgelopen jaar op
een zinvolle manier te besteden.
De overheidsdienaren die in
de bureau's zijn achtergebleven
dienen uiterst omzichtig bena
derd te worden. Het zijn niet
meer dezelfde mensen. Dat ze
moeten werken vinden ze in
strijd met de rechten van de Ita
liaanse mens. Daarom zijn ze
nukkig en dwars. Wij, domme
burgers, hadden hun leed kun
nen verzachten door ook op va
kantie te gaan of onze zaakjes zo
te regelen dat we in juli of sep
tember bij hem moesten zijn.
Dan hadden ze als kleine pleis
ter op de wonde nu rustig hun
stuiverromannetje kunnen lezen
28
016|
bij het snorren van de vel
tor. Maar in plaats daarvai)
ben ze het nu extra drukl
improvisatietalent dat
wanhopige burger gered hee
de Italiaanse ambten
augustus volledig kwijt.
Door Gerard Keaaeli
Vorig jaar kostte nei a
gen en het verkrijgen va
zgn. EE-kenteken, dat allee
stemd is voor buitenlandse;
nalisten en leraren, mij
volle weken, 's Morgens i
ven uur de deur uit en
dags om twee weer terug!
gevoelens gingen op en net
sen woede en berusting a
kreeg pas weer vrede met lij
staan na een glaasje koele f
cati in de schaduw en
op de weerkaart van Nedeilj
Maar een mens leert
witte vlag van totale ova
heb ik intussen binnengel
Ik heb een ridder zonden
of blaam ontmoet die
Italiaanse Sint Joris de bi
cratie de ene kop na de
afslaat. Zijn naam is Ro:
d'Ippoliti. Hij is gepei
en woont net buiten Rond
havenstad Ostia. Vroegal
hij chauffeur van de DuitüJ
bassade in Rome. Nu ve
hij er wat bij door voor i
moeilijke klusjes op te
Met zijn sneeuwwiteha
zijn keurige pak, ziet hij «I
als een aristocraat. Romolo|
naar de loketten en de bui
kruipt voor en ritselt
Bij menige instantie is hij|
aan huis. Daar gaat
terom binnen, pakt zelf dij
pels uit de bureauladen!
het .even kan drinkt hij|
kopje koffie met de amblei
In tweeënhalve dag U|
molo de verlenging van i
EE-kenteken geregeld. El
verontschuldigde zich. „Il|
al drie jaar geen EE-l
meer gedaan. Er zijn enkel
palingen veranderd, devolgl
keer denk ik dat het inéén|
gaat." Voor de tijd dal'
mij op pad was vroeg
vijfenzeventig gulden.
Wat mij betreft mogen
Romolo een groot standi
neerzetten, desnoods naisj
van Garibaldi.
Dire
L onze verslaggever
kosten die eventueel voor-
eien uit de ontslagprocedure -
Iten Leuven vecht zijn ontslag
•neemt het college op de
lonze verslaggever
>T - Het afsluiten, ten beho
de toegangswegen die via de
ïtrum van Hulst lopen, heeft gia
jde winkeliers in de binnenstap
irsmaatschappij ZWN kribbige i
lat een deel van de grote
m automobilisten het cen-
van Hulst niet kon of wist
ïreiken was het gistermid-
in de binnenstad minder
dan op andere zondagen,
i bus van de ZWN kon giste-
[de halte in de Van Maelste-
niet bereiken. Ongeveer
itig passagiers hebben
1
onze correspondenten
meel
moei
De ii
de
den
ris 1
gist
op iil
is vj
postij
dus 1
gingl
waal
de
Maal
dan
met
won
D;
„Analfabeten zich melden
in Gymnastiekzaal 2,
Maandag, Woensdag, Vrij
dag. 18.00 uur" stond op di
verse plaatsen te lezen in de
legerplaats waar Anthony
Burgess werd opgeleid tot
geoefend krijgsman in de
pre-invasiedagen van 1944.
Op pag. 284 van 'Little Wil
son and Big God" het eerste
deel van zijn autobiografie,
noemt hij dit 'army inepti
tude worth prizing'.
De meeste Nederlanders
zijn xenofiel. Ze hebben een
zwak voor buitenlanders,
een hersenschimmig denk
beeld dat buitenlanders in
teressanter zijn dan land
genoten. Buit dit zwak uit,
lezers; sla er een leuk dagje
uit voor weinig geld. Moei
lijk is het niet. U gaat langs
de snelweg staan een flink
eind voorbij de meute be
roeps liftbeggars met hun
kartonnen borden vol alle
daagse bestemmingen als
R'dam, A'dam, Utrecht of
Antwerpen. U houdt ook
zo'n karton boven uw
hoofd, maar het uwe ver
meld als beoogd reisdoel
'Anywhere'. Dat is andere
koek! Binnen een minuut
stopt er voor u een automo
bilist die u vriendelijk en
behulpzaam een lift aan
biedt. Dat u geen buiten
lander blijkt te zijn valt
even lelijk tegen, maar u
legt uit dat u uren geleden
bent begonnen met een
bord vermeldend als reis
doel 'Ergenshuizen'.
Iedereen reed u toen hard
voorbij omdat men dit dorp
ergens in de Achterhoek of
De Peel situeerde wat u
niet alleen tot Nederlander
bestempelde maar meteen
tot knurft. De Mercedes Sa
maritaan heeft begrip voor
uw dilemma en laat u in
stappen. Naar gelang het
gehalte van zijn conversa
tie blijft u korter of langer
aan zijn zijde. Om de xeno
fiel een lol te doen zegt u bij
het uitstappen: 'See you la-
ter', Alligarot'. De kanst
hij uw gerede kennis '"1
angelsaksisch slang ok[
treft en troeft met de i
ponse 'In a while, cro
is zo klein dat u het
gerust kunt nemen. „Na]
leuk dagje keert u op:'
zelfde wijze weer comiof
bel en kosteloos terug,'
veel armer maar flink'
rijker aan ervaring,
leuke vakantietip worij
hier gratis aangetóf
maar wilt u iets terugij
dan graag het verslag'
uw eerste reisje
Anywhere en terug,
huids of aangerand doej
niet toe, als 't maar leukj
Toen hij een samensi
tegen zijn leven op
zweer kwam was hij
een met onbestemde beij
ning en de noordertrok
het buitenland verzot
waar hij de volgend 12)]
in vrijballige willing.'
verbleef, zich voordi
als boetegaart vangö
bedetocht naar Sint
post van Jacob Stella.
OSTERZANDE - Bij
verkeersongeval op
weg 60 ter hoogte van
itaart is gisteravond
zes uur de Hulstenaar
ie W. ernstig gewond ge
kt.
werd per ambulance over
dacht naar het academisch
lenhuis te Gent. De W. reed
zijn personenauto in de
ting Perkpolder en raakte
onbekende oorzaak de
ht over het stuur kwijt. Het
tuig raakte van de weg en
vervolgens enkele keren
de kop. De bestuurder
1 er uit geslingerd. De auto
i geheel vernield.
Sluis is zaterdag middag
[fietser, B. van P. uit Lon-
zwaar gewond geraakt,
nan reed vanuit de Nieuw
st de rijksweg op en werd
i ,8eschePt door een auto.
slachtoffer is overgebracht s
het St.-Janhospitaal in w
ge.
om
werd
„Mal
ten,
dat
halt
weg]
de
om 1
te sti
ZWb
Als
menl
moe|
krijg
hore|
gen
Hd
f)o/ut
tonze verslaggever
K
er, die met 2200 ton gas-
weg was van Total naar
'urg, liep gistermorgen
a achten vast bij de Eve-
1 op de Westerschelde.
lultratug 4 van Multras-
as als eerste ter plaatse
ïeg het bergingscontract,
'eeg wel beweging in de
Karcher 122, maar het tij
inmiddels zo snel dat ge
hoor breken ontstond. De
igsleider van Multraship
daarom toe dat de toege-
i boten van Willem Mui-
de Union vast maakten.
;ezamenlijke inspanning
|het de tanker vlot te krij-
Jla een kort inspectie kon
JBker zijn reis vervolgen.
maaJI
op
Marlj
moeiJ
o^
Uil
Vang