Niemand wil de beroemde Dom STRIJD OM EIGENDOM ONDERHOUD UTRECHTSE DOMTOREN Hier en daar een bui RIEJF UI EN W H ritiek op a egangsweg Sjdens Stati Bij sterbaarlij kheder DE STEM EXTRA MAANDAG 17 AUGUSTUS 1987 UTRECHT - Toen-ie zes eeuwen oud was, in 1982, werd gezongen: „600 jaar Dom, wanneer valt 'ie nou eens om?" Dat de Dom zou omvallen, dat werd nog tijdens de bouw in 1374 al voorspeld, gehóópt zelfs. Valse zuinigheid Lift vast Vesting Beklimmen Klokken MEDISCHE RUBRIEK Jeugdwerk garantieplan Vrouw en Kerk Honden 1 Romolo (ULST - B en W van Hulst pnden het goed dat de kop an directeur C. van Leuven Hn de Stichting Gemeen- napswerk rolt, teneinde odzakelijke bezuinigin- tn bij die instelling door te [innen voeren. ulstenaar ij ongeval aar gewond Pr< Analfabeten Anywhere LOSSE FLODDERS Glossolalia blues ichip voor irneuzen 'toetrokken ^neuzen - Een geza- Bke inspanning van de lings bedrijven Multras- Willem Muller en fch heeft er voor gezorgd $e Duitse tanker Raab fcher 122 gistermorgen pr schade zijn weg naar (burg heeft kunnen ver- T48 Door Rinze Brandsma Dan zou immers een einde komen aan die 'trotse, mon sterlijke, nutteloze toren', die slechts leidt tot ondeugden ep ij delheid en nieuwsgierige buitenlui aantrekt. en steenhouwwerk, een der best bewaarde Middeleeuwse bouwwerken, samen met de Domkerk Nederlandse enige Gothische kathedraal. Die laatste voorspelling is ze ker uitgekomen. De Utrechtse Domtoren -gewijd aan schut spatroon Sint Maarten van die stad; eigenlijk zou de toren niet simpelweg 'de Dom' moeten heten, maar bijvoorbeeld Mar tinitoren- trekt al generaties lang honderden nieuwsgieri gen per dag, tussen 60.000 en 70.000 per jaar. Puffend en bla zend hijgen die de 465 treden op naar de bovenste trans op 100 meter. Omvallen zal de Dom ook de komende 600 jaar niet, want de toren staat er net zo stevig bij als in de 14e eeuw. Toch houdt Utrecht zijn hart vast om de Dom. Rondom de eigendomsrechten van de oud ste en hoogste (112,5 meter) kerktoren van ons land en dus rondom de onderhoudsplicht is een hoogst merkwaardige, ty pisch Nederlandse strijd van valse zuinigheid losgebrand. Het gaat, natuurlijk, simpel weg om de centen. Het Rijk, zeg maar het ministerie van WVC, wil van de toren af en heeft in een brief van minister Brink man aan Utrecht de eigen domsrechten aangeboden. Sinds de nationalisatie van de toren in 1811 door.Napoleon zou de Dom rijkseigendom zijn, maar die rechten bleken niet helemaal te deugen. Zo heeft in het kadaster de Dom altijd op naam van de gemeente Utrecht gestaan. Een mooi gebaar van WVC? Utrecht, ook niet dom, vindt van niet. Want het rijk was fi nancieel aansprakelijk voor het onderhoud. Nu zou Utrecht, dat toch al aan alle kanten geld te kort komt, dat op moeten hoesten: jaarlijks voor het kleine onderhoud al 125.000. Vandaar dat voor Utrecht de Dom op het ogenblik een To rentje Bussekruit is. Utrecht wil voortzetting van de de oude regeling: rijk en ge meente beide goed voor de helft van de kosten van het onder houd, bij grotere restauraties die in de miljoenen lopen een beroep op de rijkskas. Zolang dat niet eerlijk geregeld is, mag het rijk de Dom domweg hou den. Een tragikomische dans om de beroemdste (en mooiste?) to ren van ons land. Leuren met een fantastisch stuk vakman schap van natuur- en baksteen Vorig jaar zomer was de toren ook in het nieuws. Onze natio nale drietraps ruimtegoeroe Chriet Titulaer had er een pre cies even hoog model van een Apollo-raket tegenaan laten zetten. Het publiek kon nu ook met een lift de Dom op. En laat die doodenge lift, vol toch al bloednerveuze toeristen, met regelmaat halverwege hape ren. Mooi uitzicht al die tijd, dat wel. Dan maar liever, zoals al meer dan 600 jaar, de smalle natuurstenen trap op, eigenlijk slechts gemaakt voor toren wachter, klokkenluiders en beiaardier. De toren is het waard, het verhaal van zijn geschiedenis onder zich te krijgen. De bouw van de 'Dom' (Dom staat voor het latijnse Domus, huis -van de bisschop en van God- oftewel kathedraal) be gon in 1321. Toen werd nog (sinds 1254) gewerkt aan de go thische Domkerk, die kwam in de plaats van de bij een grote stadsbrand in 1253 afgebrande Romaanse Dom uit 1023, een kerk met twee veel kleinere to rens. Eerdere kerken, die Maartenskerk heetten, waren er ook herhaaldelijk afgebrand of vernield door heidense Frie zen en legers machtige Noor mannen. Uit rode baksteen, Bentheimer zandsteen, tuf steen uit de Eifel en Naamse steen, aangevoerd per schip, werden kerk en toren opge trokken. De toren was veel eer der klaar dan de kerk, in ruim 60 jaar, inclusief enkele lange periodes dat de bouw stilstond. Utrecht houdt zijn hart vast om de Dom. Rondom de eigendomsrechten van de oud ste en hoogste (112,5 meter) kerktoren van ons land en dus rondom de onderhouds plicht is een hoogst merkwaardige, typisch Nederlandse strijd van valse zuinigheid losgebrand. - fotoanp Boeteprediker Geert Grote (Geert van Deventer), schreef in 1374 zijn vlammend tractaat 'Contra Turrim Trajectensem' de in het begin van dit verhaal vermelde bezwaren. Een puur Nederlands bezwaar, net als nu in 1987. Zouden de ingezamelde gelden niet beter naar de ar men kunnen dan naar die ijde le, nutteloze toren? Dat de to ren zo sterk en hoog werd, zat 'm er ook in, dat er maar plek was voor één kerktoren van al lure. Bovendien was de Domto ren mede bedoeld als vesting, als toevluchtsoord voor de bis schop van Utrecht, immers te vens gevreesd werelds heerser, vaak betrokken bij gewapende conflicten. Dus zitten in het on derste vierkante stuk toren ele menten van vestingbouw. De Domkerk, een reusachtig groot en hoog bouwwerk, werd bij horten en stoten in 263 jaar afgebouwd. In 1517 was het middendeel van het schip klaar, ook al door geldgebrek van een te lichte constructie: rondom de grote gothische ra men onvoldoende steunberen, boven geen stenen gewelf. Een vreselijke orkaan op 1 augustus 1674, 's avonds om half acht, vlak na de dienst op boetedag, deed 'met een schrickelijck tempeest' van bliksem, donder en windstoten met een geweld als van een aardbeving dat grote kerkschip instorten, sa men met ontelbare andere Utrechtse torens, gevels, daken, schoorstenen. De ruïne bleef staan tot het puin pas in 1826 geruimd werd; toen ontstond het Domplein. Het overgeble ven kerkdeel (kruis en koor), op zich al imposant, bleef een Dom en werd na de Reformatie een Hervormde kerk, samen met Kloostergang en botanische kruidentuin zeker zo druk be zocht als de Domtoren. Die toren had in 1974 en '75 voor het laatst steigers om zich heen. Toen al was er bij ge meente en rijk niet genoeg geld te vinden voor een echt grote opknapbeurt. Die grote beurt was voor het laatst in het begin van deze eeuw, toen ook de ppits vernieuwd werd... en verhoogd, want Utrecht pikte het niet dat de toren van de Oude Kerk in Delft eigenlijk nét iets hoger was. De opgelaaide publiciteit rondom de Domtoren drukte me met de neus op een gevoelig feit: schrijven over een toren zonder 'm ooit aangeraakt en beklommen te hebben? Drie volle studiejaren in Utrecht ge woond en nooit moed of lust gehad, die 465 treden op te klauteren. Aan de voet van de toren maalt niemand om het eigen domsrecht van de Dom. Om 10 uur al groepen enkele tiental len giechelig en gespannen sa men. Zelfs het afgetrainde joch op trimschoenen en een tas met 'kickboksen' aan zijn schouder slikt en draait om de torenvoet heen, aarzelt lang voor hij een kaartje koopt. Die toren is ook van dichtbij zoals een toren moet zijn: groot, stoer en toch sierlijk. Een meeslepend ge dicht van natuur- en baksteen. Al op de trap naar de duis tere Michaëlskapel (de privé- kapel van de bisschop) en de daarboven gelegen Egmondka- pel (tot het midden van de vo rige eeuw de torenwachterswo ning, tevens café, de hoogste en heel populaire kroeg van Ne derland) wordt gepuft, gebla zen, gehijgd. Je loopt in slakke- gang op de nauwe trapjes in eikaars zweetlucht. Troostend zegt de man voor mij tegen zijn als een stoommachien steu nende en hijgende vrouw, wij zend op de uitgesleten treden: „Der zijn er meer de trap opge weest, dat kunde gij wel zien." Met pauzes bij de zolder met de 13 imponerende, griezelig grote luiklokken (de 6 oudste uit 1505) en het enorme Hémony-caril- lon (1664) in het bovenste, open gewerkte achtkantige toren- deel doen wij een half uur over de 100 meter tot de bovenste trans. In 1982 raasden atleten in minder dan 2 1/2 minuut die 465 treden op. Het uitzicht vergoedt alle moeite. Al is door het nevelige weer alleen Utrecht zelf te zien: popperig, prachtig, die slingerende met bomen om zoomde Oude Gracht, al die oude daken, de speelgoed treintjes op het station. Maar waarom wordt ook een zich voor gezond en harmo nieus houdend iemand op die winderige griezelhoogte be stormd door hevige braak- en springneigingen? Zou de eige naar van de toren, minister Brinkman van WVC, dat nou ook hebben? Zou hij daarom van de Dom af willen? Door Jan Paalman Vakantie: vijf weken lang „hier en daar een bui". Ómdat buien altijd hier vallen en nooit daar, zit ik nu bleek als een kelder beest dit verhaal te schrij ven. Voor wie wel weg is geweest, en nu met een bruine kop wat onwennig de krant openslaat, een kort overzicht van wat zich de afgelopen vijf weken aan het medische front heeft afgespeeld: wat Deesnieuws, wat Aids-nieuws, en één komkommer. Voor het kabinet is de va kantie een uitgelezen tijd om rampspoed aan te kondigen. Waarom dat zo is ligt voor de hand: een belangrijk deel van de gevreesde publieke opinie ligt dan op zijn rug aan de Middellandse zee. Staatsse cretaris Dick Dees van Volks gezondheid heeft dat buiten gewoon goed begrepen en kondigde in uw afwezigheid de ene na de andere ramp aan. Nummero een: Er komt een maximum op het bedrag dat de ziekenfondsen aan medi cijnen mogen vergoeden. Ge bruikt u een extra-duur me dicijn, dan moet u dat extra zelf gaan bijbetalea Twee: De commissie-Dekker wil voor 1990 het aantal zieken huisbedden met 8000 vermin deren, Dees deed daar een schepje van 4000 bedden bo venop en zou het liefst hele ziekenhuizen tegelijk sluiten. Geween en geknars van tan den bij de specialisten, want die laten hun fort - heel ver standig - nooit onbemand, maar van de verpleegkundi gen werd geen onvertogen woord vernomen. Of dat alles helpt is de vraag, want in het afgelopen jaar is het aantal specialisten toegenomen en is, tegen de af spraak in, het aantal verrich tingen weer eens flink opge schroefd. Het kan dan waar zijn dat vele varkens de spoe ling dun maken, maar specia listen zijn speciale varkens: ze maken hun eigen spoeling en geen staats die daar voor lopig iets aan kan doen. Komen we bij bericht drie: Dees is van zins om per 1 ja nuari '88 alle 19 herstellings oorden te sluiten. Dan vier: De Gezinszorg, huishoude lijke hulp bij ziekte of gebrek, die nu 3 gulden per week kost en voor de meer gefortuneer- den onder u hooguit 8,25 gul den per uur, zal in de eerste drie maanden minstens 35 gulden per uur 'gaan kosten. Heeft u dat geld niet (al gauw 500 gulden per maand) dan moet u maar aankloppen bij familie en buren. Hoe dat nu moet als de fa milie op aandrang van Ru- ding niet bij tante Truus is blijven zitten, of als je buren hebt die je hooguit met een stug knikje groeten, weet nie mand. Merkwaardig genoeg staat dit voornemen haaks op het kabinetsbeleid om de eer ste lijn te versterken ten koste van de tweede lijn: pa tiënten zo snel mogelijk het dure ziekenhuis uit, waarna de goedkope tweede lijn (huisarts, gezinshulp en kruiswerk) de zorg zou moe ten overnemen. Consequent is het beleid van Dees wel. Al j aren is dit kabinet bezig om de reddingsboten van het schip van staat te privatise ren. Wie geld heeft is zich van een riante plaats verzekerd, zo niet, dan moet je maar af wachten of de vrijwillige red dingsbrigade komt opdagen. Toch zag Dees nog kans om wat extra geld uit te geven. Er bestaat een lijst van kan kerpatiënten die maanden moeten wachten op een be stratings behandeling. Wel nu: voor de som van 160 mil joen gulden wordt het aantal van die apparaten verdub beld. Verder -en zo kom ik automatisch op het volgende onderwerp- heeft Dees in zijn onlangs verschenen Aids-nota voor volgend jaar 17 miljoen gulden extra gere serveerd voor de bestrijding van Aids. Tot juni van dit jaar, aldus de nota, telde Ne derland 308 Aids-patiënten, van wie inmiddels 60 procent is overleden. Ongeveer 20.000 mensen zijn nu met Aids be smet. In 1989 worden 1900 nieuwe patiënten verwacht, en het aantal seropositieven zal dan tegen de 100.000 oplo pen. Financiële deskundigen krijgen nu al grijze haren als ze bedenken wat dat moet kosten. De behandeling van Aids kost nu per patiënt een ton per jaar. Men hoopt dat terug te brengen tot 60.000 gulden door, jawel, de thuis zorg uit te breiden. Merk waardig genoeg zal het totaal bedrag dat voor de bestrij ding van Aids nodig is hele maal als een raket stijgen, als dokters successen gaan boe ken bij de behandeling. De le vensverwachting van een Aids-patiënt is nu ongeveer anderhalf jaar, dus als de ziekte jarenlang gekeerd kan worden dan zullen méér pa tiënten langer moeten wor den behandeld. Wat daar de financiële gevolgen van zijn, daar durft nog niemand over na te denken. Dat wordt wel tijd, want de successen zijn er al. Vorig jaar zorgde het middel AZT voor een sensatie, want het was het eerste middel dat wat scheen uit te halen tegen Aids, al wist niemand voor hoelang. Welnu, een paar we ken geleden maakte het Ame rikaanse topblad de New England Journal of Medicine resultaten van een AZT be handeling op lange termijn bekend. Die had men met een tamelijk cru onderzoek ver kregen door ongeveer 300 Aids-patiënten met AZT, en een even grote groep met een foppil te behandelen. Onge veer 40 van degenen die een foppil hadden gekregen was binnen een jaar overleden, te gen 10% van de AZT groep. AZT zou de sterftekans vier tot vijf keer kunnen verlagen. Het blad waarschuwt wel te gen al te overspannen ver wachtingen, want AZT heeft vele nare bijwerkingen (vooral bloedarmoede) zodat niet alle patiënten een volle dige behandeling kunnen verdragen. Bovendien kent men nu de resultaten van slechts een jaar. Tot slot de beloofde kom kommer. Nijmeegse huisart sen kunnen voortaan hart- filmpjes (ECG) van hun pa tiënten per telefoon naar het Nijmeegse Canisiuszieken- huis overseinen. De hartspe cialist kan dan snel beslissen of het zin heeft om de ver stopte kransslagader alsnog te ontstoppen. Heel lofwaar dig, maar nieuw is het niet. Al in 1906 seinde Willem Eintho- ven 'telecardiogrammen' per telefoon over naar het Leidse ziekenhuis. De dokters waren niet bijster onder de indruk van het experiment. HET JWG-plan wil jonge ren aan werkervaring hel pen: werkloze jongeren on der de 18 worden een half jaar nadat ze van school zijn gekomen verplicht te werk gesteld met behoud van uit kering. Deze banen helpen echter niet de werkervaring, maar dragen bij aan de verdere verdenking van deze kapi talistische 'welvaarts'maat- schappij. Dankzij het JWG- plan hoeven jongeren niet meer te solliciteren, maar zijn ze zeker van een snel- baan zoals kuilen graven en weer dicht gooien, waardoor jongeren helemaal niet meer zelfstandig kunnen wonen. Argument zou zijn dat jongeren nu goedkoop an ders aantrekkelijk zijn ge worden voor de arbeids markt. Tot hoelang moeten wij dit nog pikken, de jon geren worden allang genoeg uitgebuit. Daarom is het een goede zaak dat er 7 novem ber een demonstratie in Den Haag is tegen het JWG- plan. Breda, Vincent de Hart, Jan Vree kers, Hanneke Suys, Stefan Piederiet, Eddo Pennings MET stijgende verbazing het artikel van de heer Jan Bouwmans gelezen in 'De Stem' van 5 augustus j.l. over vrouwen moeten eigen weg gaan in de groepering 'Vrouw en Kerk'. Nou, dan is de beer pas goed los als mevrouw Bus, de voorzit ster van 'Vrouw en Kerk', haar visie op de toekomst van de r.-k. kerk in vervul ling ziet gaan Alstublieft deze groepe ring van 'Vrouw en Kerk' niet verwarren met de ge wone katholieke vrouwen in de groepering 'De vrouw in de r.-k. kerk'. Want een we reld van verschil ligt er tus sen deze twee groeperingen. Gelukkig hebben we goede, vuurvaste bisschoppen, die vóór alles geloofsgetuigen zijn, dit tot ergernis van be paalde theologen, die vóór alles getuigen vrillen zijn van de tijdgeest en daarmee verraad plegen en aan hun geloof en aan echte weten schap die nooit modieus mag zijn Rooms-Katholieken zijn nu eenmaal gebonden en verbonden aan en met de kerk der eeuwen. Deo gra- tias Oosterhout, H. Hoegen HET is allemaal zo simpel; een hond moet en dat kan heel makkelijk gewoon aan gelijnd worden waar hij poept en dat is niet midden op straat. Het lijkt wel of heer Pley goedkeurt dat een hond overal maar poept midden op straten etc., bela chelijk toch. Over uw dui zenden auto's, smerige in dustriecentra, steden en nieuwe nederzettingen te praten, als het aan u lag woonde iedereen nog in een hutje op de hei met geiten, kippen en konijnen zeker. U moet maar eens in een lekkere verse drol trappen, dan in uw auto stappen, het niet in de gaten hebben en dan thuis de boel lekker on derlopen, fijn hé. Dit ge beurt toch vele mensen, ieder dag weer. Oh ja, voor ik het vergeet, ik ben geen hondenhater, ik heb zelf ook een hond. Breda, S.Smit De levensgevaarlijke gezondheidszorg en de bureaucratie zijn de twee grootste plagen waarmee de Italianen in het dageüjks leven te maken hebben. In deze zomer maanden zijn er voortdurend gru welverhalen in de y* kranten te vinden Jq -"1 over de falende ge-N. O zondheidszorg. Een baby die uit een ziekenwagen wordt geslingerd, een man die het verkeerde been wordt afge zet en een patiënte die na drie maanden dood wordt gevonden op het dakterras van een Ro meins ziekenhuis. Wie het allemaal leest krijgt de stellige indruk dat het meest overbodige attribuut van een Italiaanse ambulance de sirene is. Gebruik ervan zou alleen toe gestaan mogen worden wanneer de patiënt van het ziekenhuis naar huis wordt gebracht. De si rene dus niet zozeer als waar schuwing voor de andere wegge bruikers, maar meer als het vreugdegehuil van de patiënt die de Italiaanse gezondheidszorg een loer gedraaid heeft door ge zond en wel huiswaarts te keren. Wanneer het hem lukt niet in handen van dokters te vallen kan de Italiaan zich bezighou den met het dagelijkse drama van de bureaucratie. Als buiten lander in de Eeuwige Stad krijg ik er ook mijn portie van mee. Wat dat betreft heb ik de augus tusmaand met angst en beven tegemoet gezien. Voor de auto die ik vanuit mijn vorige stand plaats Bonn tijdelijk heb inge voerd in Italië, moet ik jaarlijks nieuwe kentekenplaten aanvra gen. Dat betekent niet alleen nieuwe kentekenplaten, maar ook andere autopapieren en ver zekeringsdocumenten. Daarvoor moet o.a. naar het Nederlandse consulaat, het postkantoor, de verzekeringsmaatschappij, de douane en de Rijksdienst voor het Wegverkeer gegaan worden. En dat uitgerekend allemaal in augustus, waneer driekwart van de Italiaanse ambtenaren in de bergen of aan zee vertoeft ten einde de tien procent loonstij ging van het afgelopen jaar op een zinvolle manier te besteden. De overheidsdienaren die in de bureau's zijn achtergebleven dienen uiterst omzichtig bena derd te worden. Het zijn niet meer dezelfde mensen. Dat ze moeten werken vinden ze in strijd met de rechten van de Ita liaanse mens. Daarom zijn ze nukkig en dwars. Wij, domme burgers, hadden hun leed kun nen verzachten door ook op va kantie te gaan of onze zaakjes zo te regelen dat we in juli of sep tember bij hem moesten zijn. Dan hadden ze als kleine pleis ter op de wonde nu rustig hun stuiverromannetje kunnen lezen 28 016| bij het snorren van de vel tor. Maar in plaats daarvai) ben ze het nu extra drukl improvisatietalent dat wanhopige burger gered hee de Italiaanse ambten augustus volledig kwijt. Door Gerard Keaaeli Vorig jaar kostte nei a gen en het verkrijgen va zgn. EE-kenteken, dat allee stemd is voor buitenlandse; nalisten en leraren, mij volle weken, 's Morgens i ven uur de deur uit en dags om twee weer terug! gevoelens gingen op en net sen woede en berusting a kreeg pas weer vrede met lij staan na een glaasje koele f cati in de schaduw en op de weerkaart van Nedeilj Maar een mens leert witte vlag van totale ova heb ik intussen binnengel Ik heb een ridder zonden of blaam ontmoet die Italiaanse Sint Joris de bi cratie de ene kop na de afslaat. Zijn naam is Ro: d'Ippoliti. Hij is gepei en woont net buiten Rond havenstad Ostia. Vroegal hij chauffeur van de DuitüJ bassade in Rome. Nu ve hij er wat bij door voor i moeilijke klusjes op te Met zijn sneeuwwiteha zijn keurige pak, ziet hij «I als een aristocraat. Romolo| naar de loketten en de bui kruipt voor en ritselt Bij menige instantie is hij| aan huis. Daar gaat terom binnen, pakt zelf dij pels uit de bureauladen! het .even kan drinkt hij| kopje koffie met de amblei In tweeënhalve dag U| molo de verlenging van i EE-kenteken geregeld. El verontschuldigde zich. „Il| al drie jaar geen EE-l meer gedaan. Er zijn enkel palingen veranderd, devolgl keer denk ik dat het inéén| gaat." Voor de tijd dal' mij op pad was vroeg vijfenzeventig gulden. Wat mij betreft mogen Romolo een groot standi neerzetten, desnoods naisj van Garibaldi. Dire L onze verslaggever kosten die eventueel voor- eien uit de ontslagprocedure - Iten Leuven vecht zijn ontslag •neemt het college op de lonze verslaggever >T - Het afsluiten, ten beho de toegangswegen die via de ïtrum van Hulst lopen, heeft gia jde winkeliers in de binnenstap irsmaatschappij ZWN kribbige i lat een deel van de grote m automobilisten het cen- van Hulst niet kon of wist ïreiken was het gistermid- in de binnenstad minder dan op andere zondagen, i bus van de ZWN kon giste- [de halte in de Van Maelste- niet bereiken. Ongeveer itig passagiers hebben 1 onze correspondenten meel moei De ii de den ris 1 gist op iil is vj postij dus 1 gingl waal de Maal dan met won D; „Analfabeten zich melden in Gymnastiekzaal 2, Maandag, Woensdag, Vrij dag. 18.00 uur" stond op di verse plaatsen te lezen in de legerplaats waar Anthony Burgess werd opgeleid tot geoefend krijgsman in de pre-invasiedagen van 1944. Op pag. 284 van 'Little Wil son and Big God" het eerste deel van zijn autobiografie, noemt hij dit 'army inepti tude worth prizing'. De meeste Nederlanders zijn xenofiel. Ze hebben een zwak voor buitenlanders, een hersenschimmig denk beeld dat buitenlanders in teressanter zijn dan land genoten. Buit dit zwak uit, lezers; sla er een leuk dagje uit voor weinig geld. Moei lijk is het niet. U gaat langs de snelweg staan een flink eind voorbij de meute be roeps liftbeggars met hun kartonnen borden vol alle daagse bestemmingen als R'dam, A'dam, Utrecht of Antwerpen. U houdt ook zo'n karton boven uw hoofd, maar het uwe ver meld als beoogd reisdoel 'Anywhere'. Dat is andere koek! Binnen een minuut stopt er voor u een automo bilist die u vriendelijk en behulpzaam een lift aan biedt. Dat u geen buiten lander blijkt te zijn valt even lelijk tegen, maar u legt uit dat u uren geleden bent begonnen met een bord vermeldend als reis doel 'Ergenshuizen'. Iedereen reed u toen hard voorbij omdat men dit dorp ergens in de Achterhoek of De Peel situeerde wat u niet alleen tot Nederlander bestempelde maar meteen tot knurft. De Mercedes Sa maritaan heeft begrip voor uw dilemma en laat u in stappen. Naar gelang het gehalte van zijn conversa tie blijft u korter of langer aan zijn zijde. Om de xeno fiel een lol te doen zegt u bij het uitstappen: 'See you la- ter', Alligarot'. De kanst hij uw gerede kennis '"1 angelsaksisch slang ok[ treft en troeft met de i ponse 'In a while, cro is zo klein dat u het gerust kunt nemen. „Na] leuk dagje keert u op:' zelfde wijze weer comiof bel en kosteloos terug,' veel armer maar flink' rijker aan ervaring, leuke vakantietip worij hier gratis aangetóf maar wilt u iets terugij dan graag het verslag' uw eerste reisje Anywhere en terug, huids of aangerand doej niet toe, als 't maar leukj Toen hij een samensi tegen zijn leven op zweer kwam was hij een met onbestemde beij ning en de noordertrok het buitenland verzot waar hij de volgend 12)] in vrijballige willing.' verbleef, zich voordi als boetegaart vangö bedetocht naar Sint post van Jacob Stella. OSTERZANDE - Bij verkeersongeval op weg 60 ter hoogte van itaart is gisteravond zes uur de Hulstenaar ie W. ernstig gewond ge kt. werd per ambulance over dacht naar het academisch lenhuis te Gent. De W. reed zijn personenauto in de ting Perkpolder en raakte onbekende oorzaak de ht over het stuur kwijt. Het tuig raakte van de weg en vervolgens enkele keren de kop. De bestuurder 1 er uit geslingerd. De auto i geheel vernield. Sluis is zaterdag middag [fietser, B. van P. uit Lon- zwaar gewond geraakt, nan reed vanuit de Nieuw st de rijksweg op en werd i ,8eschePt door een auto. slachtoffer is overgebracht s het St.-Janhospitaal in w ge. om werd „Mal ten, dat halt weg] de om 1 te sti ZWb Als menl moe| krijg hore| gen Hd f)o/ut tonze verslaggever K er, die met 2200 ton gas- weg was van Total naar 'urg, liep gistermorgen a achten vast bij de Eve- 1 op de Westerschelde. lultratug 4 van Multras- as als eerste ter plaatse ïeg het bergingscontract, 'eeg wel beweging in de Karcher 122, maar het tij inmiddels zo snel dat ge hoor breken ontstond. De igsleider van Multraship daarom toe dat de toege- i boten van Willem Mui- de Union vast maakten. ;ezamenlijke inspanning |het de tanker vlot te krij- Jla een kort inspectie kon JBker zijn reis vervolgen. maaJI op Marlj moeiJ o^ Uil Vang

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 4