DE STEM ALLEEN HET HOGE DODENTAL STELDE DE GRIEKEN VOOR ECHTE PROBLEMEN eel te veel huizen veel te dicht op elkaar. Bar weinig groen. Veel te veel auto's en stin kende industrie in de directe omgeving. Athene is een onleefbare stad aan het worden". In een paar woor den karakteriseert Leonidas Antonopoulos 'zijn' stad aan de zee waar drie van de tien miljoen Grieken le ven. Hij woont en werkt er. Antonopoulos is algemeen verslaggever bij Ta Nea, met een oplage van 120.000 exemplaren het op drie na grootste dagblad van Grie kenland, de grootste krant van Athene. De hittegolf waaraan midden deze week een einde kwam en de sneeuwval van afgelopen winter hebben alleen maar geaccentueerd wat hij eigenlijk al lang wist: „In situa ties die een beetje ongewoon zijn weet deze stad zich geen raad meer". Lekkér rustig Beproeving Kunstenaars Euforie Woestijn V Door Kees den Exter De Ierse ingenieur Robert McKeown, die beroepshalve een paar keer per jaar in Athene moet zijn, laat op weg naar de Griekse hoofdstad weten: „Ik werk tel kens een paar dagen aan een civiele ra dar-installatie, hoog in het Himmitosge- bergte ten noorden van Athene. Vanaf die hoogte zie je boven de stad heel het jaar door een oranje-geelachtige walm. Het is jammer dat er bij de radar-instal latie geen hotel is. Iedere avond moet ik naar beneden, naar die stinkende stad". Bij een eerste bezoek aan de stad blij ken beide heren niets te veel gezegd te hebben. Vooral in het centrum hangt overal een lucht die je eerder verwacht in de remise van een streekbusbedrijf. In één zwarte wolk raast het verkeer, drie rijen dik, van het ene stoplicht naar het andere. De gaatjes tussen de auto's wor den gevuld door zware motoren, scooters en üchte bromfietsjes. In die hel overste ken is een avontuur. Dag en nacht houdt de kakofonie van claxons en dieselmotoren aan. Katalysa toren en loodvrije benzine moeten onbe kende begrippen zijn in dit land. Trolley bussen en metro üjken hier een milieu vriendelijke druppels op een wel heel gloeiende plaat. Tóch zeggen inwoners van Athene dat het verkeersbeeld nu rus tig is, zeer rustig zelfs. Bij honderddui zenden hebben de hoofdstedelingen de stad verlaten. Op het platteland of op de eilanden vieren zij vakantie. Daar staat tegenover dat nu iedereen weer met zijn auto alle dagen de weg op mag. De meeste weken van het jaar mag slechts de helft van het Atheense wagen park op de weg komen: op oneven dagen de auto's met de 'hoge' nummerplaten, op even dagen de wagens met de lage nummers. Maar in de vakantieperiode, rond Pasen en tijdens de Kerstdagen mag iedereen ineens weer de weg op, vanuit de wetenschap dat men dan toch in groten getale de hoofdstad ontylucht. Ongelukkigerwijs viel het opheffen van iedere beperking van het autorijden dit keer op de dag af samen met het begin van de hittegolf. Dat geraas en de stank van de auto's ervaart niemand nu echter als een bijkomend probleem. Iedereen zegt dat het nu 'lekker rustig' is op straat. Hetgeen de bezoeker nieuwsgierig maakt hoe het er in deze stad aan toe gaat als het druk is. Volgens Leonidas Antonopoulos heeft wetenschappelijk onderzoek ook uitge wezen dat de auto's niet de voornaamste oorzaak zijn van de vrijwel eeuwigdu rende smog: „Die komt voor het groot ste deel van de vele bedrijven die aan de rand van de stad staan. De auto's dragen ook een steentje bij, maar ze zorgen vooral dat de stad onleefbaar wordt. Meer en meer wreekt zich nu ook dat deze stad weinig groen heeft". Groen is er overigens wél. Een om vangrijk park, pal achter Synt Agma, een van de belangrijkste pleinen van de stad, is een oase van rust, ondanks het feit dat het centrum zo dichtbij is en honderden mensen zich ophouden in het park. Bijna roerloos, zo nu en dan een woord wisse lend, genieten de voornamelijk oudere bezoekers op talrijke bankjes van de rust en de koelte. Nauwelijks een paar minuten verder lijken taxi-chauffeurs bezig met hun eigen Grand Prix. Een uitvoerige rondrit in zo'n taxi geeft Antonopoulos gelijk. Ondanks het feit dat het subtropisch kli maat zou kunnen zorgen voor een weel derige plantengroei zijn de groene plek jes dun gezaaid tussen de massa's stenen, beton en asfalt. In die omstandigheden was de hittegolf een ware beproeving. Een tempera- tuurtje van 30, 35 graden is men wel ge- Verkoeling zoeken In fontein of zee was vaak de enige manier om aan de hitte te ontsnappen. foto ta nea De door de hitte in het ziekenhuis belande Grieken zijn vooral oudere of zieke mensen. Het hoge sterftecijfer stelde de Griekse autoriteiten voor problemen. Overleden konden In afwachting van hun begrafenis nauwelijks behoorlijk opgebaard worden. foto ta nea wend. Maar als de thermometers door schieten naar 44 en zelfs 50 graden, dan wordt het toch ook de Grieken te gek. Bovendien steeg de luchtvochtigheid naar ongekende hoogten. Dat er in Grie kenland vorige week en begin deze week sprake is geweest van een uitzonderlijke situatie staat buiten kijf. Nederlanders die in Griekenland wo nen of er regelmatig komen kunnen er van meepraten. Rasha ter Braack, eerste ambassadesecretaris in Athene: „Ik woon hier al tien jaar, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt". Een KLM-me- dewerker die halverwege een retourtje Amsterdam-Athene overnacht in de Griekse hoofdstad: „Ik kom geregeld in het Midden en Verre Oosten. Wat ik hier vorige week heb meegemaakt was erger dan waar ook. Die hoge luchtvochtigheid perste gewoon het zweet uit je lijf'. KLM-gezagvoerder C. de Hoogh: „Ik heb in Bahrein al wel eens een partijtje getennist bij een temperatuur van 47° Celsius. Niks aan de hand. Het was er zo droog dat het zweet bij wijze van spre ken al verdampt was voordat het op je lijf stond. Athene was de afgelopen da gen veel erger". Tóch was de piek in het sterftecijfer feitelijk het enige échte probleem waar mee de Grieken te kampen hadden. In een stad als Athene, met 3 miljoen inwo ners, gaan 'normaal' elke week enkele honderden mensen dood. Vorige week verdubbelden de aantallen. En toen stokte het bij de koelhuizen van de zie kenhuizen, bij de begrafenisondernemers en op de begraafplaatsen. Vooral om die reden kondige de regering de noodtoe stand af. Die situatie duurde tot dins dagavond. De ziekenhuizen kregen te vens een grote toeloop van mensen voor wie de warmte net even iets te veel werd. Ook in die gevallen ging het vrijwel uit sluitend om oudere en zieke mensen die met bed en al in de ziekenhuisgangen werden gezet omdat er in de kamers geen plaats meer was. Het advies van de Griekse regering aan de bevolking om zich zo min mogelijk in te spannen komt wat onwaarschijnlijk over. Wie ooit een vakantie aan de Mid dellandse Zee heeft doorgebracht weet dat de Mediterrane mens een ware kun stenaar is als het er om gaat om de leef- en werkomstandigheden aan de passen De hitte van de afgelopen dagen werd sommigen plotseling te veel. - foto ap aan de temperatuur. Geen Fransman die het in zijn hoofd haalt om 's middags tussen twaalf en drie op het strand te gaan liggen. De Nederlanders en de En gelsen hebben dan het rijk alleen om zich door de koperen ploert het vel van het lijf te laten schroeien, terwijl de Fransman in de koelte van zijn huis of in de schaduw een tukje doet en een hapje eet. Ook zonder regeringsadvies wordt de hoogst noodzakelijke zware lichame lijke arbeid 's nachts of in de vroege och tend verricht. Journalist Antonopoulos: „Ik heb er voor gezorgd dat ik alleen maar afspra ken had met mensen waarvan ik wist dat ze in een kantoor met air-conditioning werken en ik ben zo min mogelijk op straat geweest". Die 'gekoelde' gesprek ken hadden overigens uitsluitend betrek king op de hitte. Antonopoulos: „Dank zij de hitte komen wij mooi de nieuw- sarme tijd door". Een blik in zijn krant bewijst dat. Zeven pagina's, inclusief de voorpagina gaan over niets anders als het weer. En dat een dag of tien aan een stuk. Maandag, aan het einde van de dag, kondigde de 'weersverbetering' zich aan. Bij het vallen van de avond was het nog 'slechts' dertig graden en een licht briesje stak de kop op. Een lichte euforie maakte zich meester van de Atheners op de terrassen. Eindelijk 'koèlte'. Het tele visiejournaal van dinsdag bracht een soort Top-Tien van steden waar de tem peratuur ten opzichte van zaterdag het sterkst gedaald was. Thessaloniki spande de kroon met een temperatuurdaling van tien graden. Van 44 graden naar 'nog maar' 34 graden. De Griekse Han Mei link las het voor met een gezicht waar mee zijn Nederlandse evenknie een be loftevol hogedrukgebied zou aankondi gen. En het zou woensdag nóg 'frisser' worden. Dat had allemaal geen nut meer voor Gerda Bijker uit Zwolle: „Nooit, nooit ga ik nog naar Griekenland. Ik weet ook wel dat er niet altijd zo heet is. Maar nu is bewezen dat het kén gebeuren. Ik neem het risico nooit weer". Ze is ziels gelukkig dat ze in het vliegtuig zit, terug naar huis. Vorige week vrijdag vertrok ze met haar vriendin Liesbeth van der Stouwe naar Rhodos, voor hun eerste Griekse vakantie. Vrijwel onmiddellijk werd ze ziek: vocht op de longen. Dat, in combinatie met een temperatuur van bijna vijftig graden bracht de meisjes de wanhoop nabij. Een arts adviseerde hen terug te keren naar Nederland. Vijf da gen na hun vertrek stonden ze met een SOS-vlucht via Athene weer terug op Schiphol. Gerda vertelt: „In ons appartement was het 's nachts gewoon net zo warm als overdag. De enige remedie was om 's morgens om zeven uur naar het strand te gaan en er tot 's avonds negen uur te blijven, een beetje schaduw zoeken en je zo kalm'mogelijk houden. Tot aan je krn in het water was nog beter, maar daar kon je amper komen, want het zand schroeide je voetzolen. Een woestijn was het. Het was maar een kilometer lopen naar het strand, maar daar leek het wel een marathon. Taxi's lieten je gewoon staan. Voor hen loonde zo'n kort ritje niet". Ze kan wel juichen als de gezagvoer der meldt dat we weliswaar opgestegen zijn in een warm Athene, maar dat het regent op Schiphol: „Héérlijk lijkt me dat, een forse bui regen". Volgens de Zwolse meisjes was er voor het overige weinig te' merken van enige invloed van de hittegolf op de gang van zaken: „Iedereen paste zich aan, de toe risten en de mensen van het eiland. Het ging er allemaal heel loom en traag aan toe. Maar misschien is dat bij andere, minder warme zomers ook wel zo. Ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Ik heb in ieder geval niet gehoord van andere va kantiegangers die vroegtijdig huiswaarts zijn gegaan". Dat sluit aan bij de mededelingen van de touroperators en het ANWB-steun- punt en de ambassade in Athene: de Ne derlanders hebben over het algemeen de hittegolf prima overleefd. Heel weinig Nederlanders hebben vroegtijdig afge haakt. Sterker nog, de late beslissers die het Nederlandse klimaat wilden ont vluchten hebben ervoor gezorgd dat er op de vluchten naar Griekenland geen stoel meer te krijgen is.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 19