mnPDTmRrr'AT
VAN DER POEL SLAAT IN ZIJN ZESDE TOUR TOE
Peeters laat
geel bewust
voorbij gaan
Zege Van der Poe]
niet toevallig
ene
Tombola zorgt voor aankomst in Renazé
Jean-Paul Popeye
Overleg
OOK YO
illiiililll
Breukink:
6We missen
een
sprinter'
Hermans
spreekt
schande
COIFFURE HOUSE BREDA
DE STEM
VRIJDAG 10 JULI 1987
röSTEM SP(
RENAZÉ - Met een stralend gezicht ging Adrie
van der Poel door de finish, van pure blijdschap
sloeg hij met zijn rechter arm, waaraan een ge
balde vuist, verschillende malen in de lucht bij
het uitrijden.
Metamorfose
Lukraak
Gezelschap
Gevaar
Dhaenens gewond
aan elleboog
lodern
10* RIT
87,5 km
zc
Wl] werken alleen met alle bekende merken zoals
Wella Indola - Schwarzkopf L'oreal Kadus etc. etc.
Bisschopshoeve 12 - Brabantplein 5 -
Ginnekenmarkt 8
Donk 32 - Mgr. Nolensplein 20
T26
Van onze speciale verslaggever
RENAZÉ - De gebroeders Yvon en Marc Madiot, die
deelnemen aan de Tour, maakten deel uit van het 25
personen tellende organisatiecomité van de aankomt in
Renazé, hun woonplaats.
Ook Frangoise Madiot, een zuster van het tweetal, dat in het
2800 inwoners tellende dorp een fanclub van 2000 man heeft,
behoorde tot het organisatiecomité. Zij was zelfs met een
plaatselijke café-houder initiatiefnemer voor het halen van
de Tour naar het Bretonse plaatsje.
Het dorp, dat door grote werkloosheid geteisterd wordt
sinds de leisteengroeven zijn gesloten, bracht het benodigde
geld (een ton voor de Tour-organisatie en een halve ton voor
voorzieningen) bij elkaar via de provincie (de helft van het
bedrag), de verkoop van stickers van de gebroeders Madiot en
een tombola.
Die tombola sloeg geweldig aan. De aantrekkelijkste prij
zen werden dan ook beschikbaar gesteld door de gebroeders
Madiot, die op handen worden gedragen in de streek. De eer
ste prijs bedroeg een fiets van Mare Madiot, de tweede prijs
een dag mee in de Tour-karvaan, de derde en vierde prijzen
koerstruien van beide broers.
RENAZÉ - Als etappewinnaar in de groene trui te Epinay-sous-
Senart kreeg Jean-Paul van Poppel van Tour-directeur Jean
Goddet een bijnaam: Popeye.
„Hij heeft vast en zeker veel spinazie gegeten om de sterkste te
kunnen zijn", aldus de krasse baas.
Voor Adrie van der Poel, ritwinnaar in Renazé, had Goddet niet
direct een treffende bijnaam kunnen bedenken. Het bleef bij:
„Een mooie kampioen" en „een superb atleet".
De 'overtreding' in de sprint van Van der Poel had Goddet niet
gezien. „Het gebeurde achter mij", zei hij, „ik heb er de juryleden
over gehoord. Er werd ook geen protest neergelegd binnen de ge
stelde termijn van veertig minuten. De jury heeft achteraf vast
gesteld dat Van der Poel geen fout heeft begaan. Zo'n kampioen
heeft ook geen trucjes nodig".
Eindelijk hoofdprijs
„Eindelijk is het er van gekomen", sprak de Hoogerhei-
denaar, nagenietend van zijn eerste zege in een Tour
etappe, die hij op formidabele wijze had afgedwongen.
„Vijf jaar heb ik een etappe
zege in de Tour tevergeefs na
gejaagd. Twee keer was ik er
dichtbij. Een keer werd ik
tweede en eenmaal werd ik
vlak voor de finish terugge
pakt. Je moet er echt wat geluk
bij hebben. Ik heb het al eens
eerder verteld, ik ben het type
renner dat per sé weg moet zit
ten met een groepje. En dan
moet er ook nog geen sprinter
bij zitten of een klassements
renner. Tegen een echte sprin
ter ben ik namelijk kansloos.
En als een klassementsrenner
mee is, blijf je bijna nooit weg.
Want daar wordt uiteraard
achter gereden. Deze keer was
ik eens met een ideaal groepje
weg".
Adrie van der Poel heeft in en
kele dagen tijd een geweldige
metamorfose ondergaan.
Afgelopen maandag nog in
de etappe van Straatsburg
naar Epinal kwam de toen
slecht rijdende Van der Poel
binnen op meer dan tien minu
ten van de winnaar. Van der
Poel: „Als ik echt gewild had,
had ik in die etappe in het pelo
ton kunnen eindigen, maar dan
was ik er alleen maar slechter
van geworden. Voor mij was
het veel beter de groep op twin
tig kilometer van de streep te
laten gaan en in eigen tempo
♦erder te gaan. Als je er dan
afgaat, kun je toch nooit te laat
binnenkomen. Ik moest zo han
delen, omdat ik een geweldige
terugslag had van het Neder
lands kampioenschap. De hele.
eerste Tour-week heb ik daar
hinder van ondervonden. Tot
drie dagen voor de nationale ti
telstrijd heb ik ontzettend veel
gekoerst. Bijna elke dag reed ik
een wedstrijd van 180 tot 220
kilometer. De dagen dat ik geen
koers reed, trainde ik in mijn
eentje twee uur en nog eens
♦wee uur achter de derny. Daar
kwam het kampioenschap dan
nog over heen. Sommigen heb
ben geschreven dat ik dat ca
deau heb gekregen, maar ik
weet terdege dat ik er voor heb
moeten fietsen. Alles bij elkaar
was het zoveel, dat het mij een
mindere periode in het begin
van de Tour bezorgde. Dat is
bij mij echt heel normaal. In de
periode van de klassiekers heb
ik dat ook altijd. Gelukkig zit
er meestal tussen twee klassie
kers een week, waardoor ik de
accu weer op kan laden".
„Over mijn slechte begin in de
Tour is maar lukraak geschre
ven. Er is gesteld dat ik geen
instelling voor de ronde zou
hebben. Maar het ligt bij mij
toch wel even anders dan bij
Jan Raas. Voor Raas was de
Tour altijd in Bordeaux voor
bij. Ik heb vijfmaal de Tour ge
daan en vijf maal gereden als
een gek. Eenmaal heb ik opge
geven door een blessure. Vorig
jaar heb ik zelfs 2000 kilometer
in mijn eentje gereden".
Van der Poel, die vergeet er
bij te vertellen dat hij in Epinal
heel andere teksten had - hij
hield toen bij hoog en laag vol
dat hij niet beter kon - voelde
dinsdag in de finale de vorm
terugkeren. „Toen merkte ik in
de laatste dertig kilometer dat
het weer goed ging. Dat heeft
zich doorgezet. Woensdag kon
ik mijn gezicht al weer goed
vooraan laten zien in de finale
en vandaag ging het helemaal
uitstekend".
Tijdens de etappe stelde
Adrie van der Poel een plan de
campagne op met PDM-ploeg-
leider Jan Gisbers. Van der
Poel: „Wij kwamen overeen
dat Stevenhaagen en ik wat
zouden proberen. Stevenhaa
gen is ook een goeie renner om
met een groepje weg te zitten.
Hij kan ook behoorlijk sprin
ten. Ikzelf opende zeventig ki
lometer voor het einde. Nadat
ik teruggepakt was door Dhae-
nens, ging Stevenhaagen in de
Bernard. Hinault, vijfvoudig winnaar van de Tour de
France voerde gisteren tijdens de negende etappe vanuit de
i auto overleg met de Zwitserse gele trui-dragert Erich Müch-
Ier
Waarover beide heren spraken, werd na afloop niet bekend
gemaakt, maar meest waarschijnlijk is toch wel de smalle
wegen waarop de finale van de rit moest worden uitgevoch
ten. Vooral Hinault, die is aangesteld als tussenpersoon tus
sen renners en organisatie, ivond zich in het verleden vaak
op over het te grote Tour-deelnemersveld en de smalle we-
gen. - fotoanp
De beslissende kopgroep. V.l.n.r. Peeters, De Rooij, Amadio (verscholen), Garde en latere ritwinnaar Adrie van der Poel.
- FOTO AP
aanval. Voor de beslissende
ontsnapping nam ik tenslotte
het initiatief".
Van der Poel kreeg Peeters,
Garde, De Rooij en Amadio
mee. Het was een gezelschap,
waarin Van der Poel zich als
een vis in het water voelde.
Van der Poel: „Ik was er van
het begin af aan van overtuigd
dat ik zou winnen, als we zou
den wegblijven. Zo zeker was
ik van mezelf. Het was ook een
echt fijn groepje, want de sa
menwerking was voortreffe
lijk. Daardoor zijn we ook bui
ten schot gekomen. Want in het
begin hebben we erg hard moe
ten rijden voor 20 seconden
voorsprong. Door flink door te
harken op de klimmetjes liepen
we daarna nog verder uit. De
samenwerking stokte alleen op
een kilometer of vijf voor het
einde. Maar dat is normaal in
zo'n situatie. Het peloton komt
met een achterstand van twee
minuten toch nooit meer terug.
Om het niet helemaal stil te la
ten vallen, heb ik er maar een
beetje het tempo in gehouden".
Tijdens de laatste honderden
meters bewaarde de Westbra
bander een ijzige kalmte. „Ik
was geen moment nerveus.
Vandaag heb ik het gedaan, zo
als ik van Raas heb geleerd.
Drie jaar geleden kon ik nog
nooit zo rustig blijven".
Van der Poel mocht dan niet
zenuwachtig worden, alles liep
niet perfect. Hij moest een ma
noeuvre uithalen, die zijn zege
in gevaar had kunnen brengen.
Hij zette zich namelijk af van
Theo de Rooij.
Van der Poel: „Dat had niets
te betekenen. Wij reden met de
sturen bijna naast elkaar. Als
ik recht door gereden had, wa
ren wij misschien beiden op
onze snufferd gegaan. Ik
duwde hem even om vrij baan
te krijgen, ook al omdat ik niet
wist wat Theo zou doen: aan
zetten of niet".
Theo de Rooij bevestigde dat
Adrie van der Poel: super-blij met zijn eerste zege in een Tour-etappe.
- FOTO AP
er niets ernstigs was gebeurd.
De Rooij„Hij duwde me weg
om in het wiel van Peeters te
komen, maar het viel echt wel
mee. Het hoort er gewoon bij.
Het is niet iets om een protest
voor in te dienen".
In de sprint rekende Van der
Poel gedecideerd af met Ama
dio. Van der Poel: „Ik had hem
op kop gedwongen. En toen
ging het van een leien dakje.
Hij had de dertien staan en ik
de twaalf. Met de twaalf kom je
wel wat langzamer op gang,
maar als je er eenmaal de vaart
in hebt, ga je veel sneller. De
twaalf was goed te draaien,
hoewel de aankomst licht op
liep".
Hoewel winst in een Tour
etappe bijna zoveel wil zeggen
als winst in een klassieker,
wenst Van der Poel zijn seizoen
nog niet goed te noemen.
„Het seizoen gaat voor mij
gewoon verder. In de na-
jaarsklassiekers wil ik nog
proberen voor een uitschieter
te zorgen. In het voorjaar is het
slecht gegaan, omdat ik prak
tisch gesproken twee maanden
heb gemist, doordat ik twee
maal griep heb gehad. Nu moet
ik het gewoon nog eens probe
ren in het najaar. Ik ben geen
renner, die gauw op de lauwe
ren rust".
Van onze speciale verslaggever
RENAZÉ - Opvallend in de kopgroep met Van
der Poel, Amadio, De Rooij, Peeters en Garde
was het rijden van Peeters.
De Belg legde in de slotfase weinig ijver aan de dag,
terwijl hij toch de mogelijkheid had om in het bezit te
komen van de gele trui.
Heel bewust had Peeters zich echter niet ingespan
nen. Peeters: „Vier kilometer voor het einde had ik de
gele trui nog met twintig seconden verschil in han-'
den. Mijn ervaring als renner is wel zo groot dat ik
weet dat die marge te gering is tegen een voortijlend
peloton. Daarom besloot ik te gokken op de ritzege.
Een etappe-zege blijft trouwens ook veel langer han
gen dan een dag gele trui. In de sprint kon ik het ech
ter niet bolwerken. En daarnaast zou ik die trui in de
tijdrit toch weer kwijt geraakt zijn. Dus het loonde
eigenlijk de moeite niet".
/an onze speciale
rerslaggever Hem Groothuis
lENAZÉ - De eerste pog
ran de Nederlandse dam
jloeg om een rit in de Tc
e winnen liep op een m
ukking uit.
(oor pech en een flinke dc
enuwen bij Monique K
eikte de 23-jarige sprints
lit Soest niet verder dan
Weede plaats, achter de We
uitse Viola Paulitz.
Van het scenario dat
oorzien in de Nederlanc
loeg bij een kans op een mi
spurt kwam weinig terec
/ant toen het er in de finale
an kwam, waren er te weii
ranje-hemden voorin te v:
en om de zaken naar de ha
izetten.
„Er hebben er maar een p;
ewerkt", vertelde de Utrecl
die getooid is met kort blo
aar, dat in de nek overgaat
en dun vlechtje. „De rest 1
et afweten. Dat was doodzc
e, want daardoor moest ik
p een kilometer voor de finj
p kop komen. Van de andc
oegen konden ze namel
Van onze speciale verslaggevers
RENAZÉ - Bezeten van de racefiets als hij is, weet Adr.
van der Poel toch niet alles van wielrennen en zijn
persoon.
Pas in het jaar, dat hij voor
zichzelf had vastgesteld niet
geschikt te zijn voor de Tour de
France, won hij een etappe.
Adrie van der Poel was bij
PDM contractueel niet ver
plicht de Tour te rijden. Hij
ging toch mee naar Berlijn om
dat zijn klassieker-campagne
in het voorjaar totaal mislukte.
In de negende etappe won hij
de sprint van de kopgroep te
gen de Italiaan Amadio. Vijf
Ronden van Frankrijk joeg hij
vergeefs een etappezege na.
Het was niet toevallig dat hij er
in de langste etappe van de
Tour 1987 eindelijk in slaagde.
Tussen Orleans en Renazé
moesten 260 kilometers worden
afgelegd. Adrie van der Poel
Ar]
had geen moeite met
stand, hij is nu eenmaal Nedei
lands 'marathon-man',
jaar maakt hij tientallen
ningstochten van zeven tote
uur over dezelfde afstand. 11
beweert dergelijke noeste tri ENAZÉ Adrie van
ningsarteid nodig te hel )nderenner< Zijn rJ
voor het duurwerk in dek: sind„Jlq82
sickcrs Kidiivc zij n oiiiuo JLyoz
In de Tour had Van der Pieker als ze worden afgc
het enkele dagen moeilijk. H kl„qc.ipk„r<.
lichaam moest nog herstellËfngLn m «"assieKers ais
van het Nederlands kampio(SamP10^nsc P van Zuri
schap inGeulle dat hij won.zijn kiassering in
een solo van vijfentwintig k,Tour was 37ste in 1983 j^j
meter. „Na een dag of droeg hij in 1984 in Valei
voelde ik me weer uitstekficjennes een halve etappe
en kon ik op zoek gaan nigeie trui. Om vervolgens
een geschikte groep om t huis te gaan. Vergeefs jc
naar de eindstreep te rijden'fcoeiieke' zes jaar lang op
RENAZÉ - Na negen etap
pes en een proloog had de
ploeg van Peter Post nog
geen noemenswaardige
prijs gewonnen. Jan Raas
won met zijn ploeg drie
etappes, Jan Gisbers een.
Panasonic was voor de Tom-
een van de succesvolste forma
ties. Het echec van de eerste
Tour-helft werd in Renazé in
het kort geanalyseerd door Eric
Breukink.
„We missen een sprinter. In
alle vlakke wedstrijden hadden
we er altijd wel Planckaert of
Vanderaerden bij. Dan wist
iedereen in de ploeg wat hem te
doen stond. Nu rijden we on
wennig rond. De enige, die het
voor ons in de vlakke etappes
had kunnen maken, was Teun
van Vliet. Hij bleek niet in zijn
beste vorm".
RENAZÉ - Een 'debiel'
noemde Matthieu Hermans
de uitzetter van de slotkilo-
meters in de negende etappe
van de Tour naar Renazé,
de woonstede van de ge
broeders Madiot.
„De weggetjes waren veel te
smal voor zo'n groot peloton na
een vlakke etappe. Je kon op je
vingers natellen dat er valpar
tijen zouden komen. Het is een
schande, dat zoiets in zo'n be
langrijke wedstrijd als de Tom
mogelijk is".
RENAZÉ - De Belg Rudy
Dhaenens was het voor
naamste slechtoffer van de
grote valpartijen kort voor
het einde van de negende
Tour-etappe bij Renazé.
Hij beëindigde de marathonrit
met een pijnlijke elleboog en
werd met spoed naar het zie
kenhuis van Angers gebracht.
Gisteravond was nog niet
bekend of Dhaenens, die vol
gend jaar voor de ploeg van
Gisbers rijdt, vandaag zal kun
nen starten in de tijdrit naar de
Futuroscope.
Adrie van der Poel (28) wenlj
1981 beroepsrenner. Zijn
lijst is als volgt:
1981: 7 overwinningen, 2e
rijs-Nice, 2e Waalse Pijl;
1982: 7 overwinningen, waai
Kampioenschap van Zürich;
1983: 10 overwinningen, 2e
reldkampioenschap, 2e Hei
prijs;
1984:3 overwinningen;
1985: 14 overwinningen, wai
bij Parijs-Brussel, 2e
van Lombardije;
1986: 8 overwinningen, wai
Ronde van Vlaanderen;
1987:5 overwinnigen: criterii
Galder, eerste en tw
etappe Ronde van Zweden,
derlands kampioenschap
negende etappe Ronde i|
Frankrijk.
TOUR VANDAAG
♦ppezege. Vaak was hij
Vam echter altijd iets te kor
Van der Poel is immers
an van één dag, van de klal
kers. Een schitterend naja([
«1983 bekroonde hij met
veren medaille in het
jjdkampioenschap van
rhein. Nipt verslagen do
eg Lemond. In het voorjad
verdrong hij Sed
illy zelfs van de eerste plaa]
het wereldklassement.
i de moderne wielersport 1
t echter bijna onmogelijk gtf
Tden om twee seizoenen
fcken.
i topconditie te zijn voor
ssiekers èn in de grote rorj
t een belangrijke rol te sp
De competitie is te hard ge]
6rden. Eddy Merckx was
10.7.87
SAUMUR
(ADY
Fontevraud l'Abbaye
1
QLoudun
V
VMonts-sur-Gue
Lencloltre^)
Marigny
JAUNAY-CLAN®
Futuroscope o Poitiers
ii
Nederland 2:16.00-17.15 uur: n
streeks verslag van de tijdrit^
sen Saumur en Futuroscope.
België 1: 16.00-17.15 uur:
streekse reportage van de t
Saumur-Futuroscope.
18.35 uur: samenvatting j
Radio 1:14.5-18.00 uur: Radio
de France.
BRT 1:13.33-17.45 uur: Radio'
)r John Hoofs
'ELDIJK - Hij heeft nt
,i e tentamens ach
de rug en verwacht 'h«
ft weer gehaald te heb
■e?n iaar en hij mag zie
mseconoom noemen. Toe
et pas e jaar geleden d;
l KüPPert in Geulle Neder
s wielerkampioen werd b
r^teurs. De geblokt
-rbundel uit Poeldijk wer
komst voorspeld als op
»ervan Jan Raas/
h°?pert werd door Pete
Lp ZIJn befaamde Raleigh
pnt ëtnomen en maakt
entree bij de profs, die èlle
e met proloogzeges ii
•spr,aai?geschreven ritten
idis j de ronde van Ro
let n 6 DauPhiné Liberé
t anders. Na een jaa
lr K°PPert naar Itali
tr. frofe geld hem leel
ieenÜ ?n' Tennolan ga
woS maar het sei
enkfi volgemaakt zonde:
enkele overwinning. San
