T Ik wil films in Europa maken' Reve wil verbod goedkope edities van zijn boeken Zakenman als gemankeerde intellectueel Nagelaten grappen van John Lennon Aad van den Heuvtir',"r!'d"!<""**heM is geen schrijver VERSCHENEN FONS RADEMAKERS ONDANKS SUCCES VAN 'DE AANSLAG' NIET NAAR HOLLYWOOD W.F. Hermans als redenaar WOENSDAG 8 JULI if flSTEM GIPl 1987 is voor de Nederlandse film een triomf jaar. 'Flodder', een puur Ne derlands product, zorgde maanden lang voor volle zalen en werd aan Amerika verkocht voor 15 miljoen dollar. Maar de grootste successen waren weggelegd voor Fons Rade makers. BELGIE NED 1 20.50 „Blijkbaar hebben velen er behoefte aan om eenmaal in hun leven op de televisie te komen" René Stokvis, tv-producent DE STEM T2 Door Johan van de Beek Diens film 'De Aanslag' won zowel een Golden Globe Award als een Oscar. Die dubbele eer was nog nooit eerder wegge legd voor een Nederlandse film. Rademakers heeft inmiddels het groene licht gekregen voor een nieuw ambitieus project, ge baseerd op het werk van de Zuidafrikaanse pro fessor in het Nederlands André Brink. Die film speelt in Z-Afrika anno 1750 en beschrijft de re latie tussen een blanke Nederlandse vrouw die naar Kaapstad emigreert en een zwarte man. Een miljoenenfilm die, net als 'De Aanslag', door Cannon zal worden gefinancierd. Rademakers praat graag over film. Daarbij is hij niet alleen regisseur, hij is ook een beetje een acteur. Zijn mimiek verandert tijdens het ge sprek moeiteloos van overdreven 'boos' naar 'peinzend'. Soms buldert zijn lach. Vrijwel elk woord wordt onderstreept met weidse gebaren. Rademakers heeft vastomlijnde denkbeelden over wat film wel en niet moet zijn. Hij heeft 'Flodder' (nog) niet gezien, maar heeft weinig op met de nieuwe lichting Nederlandse filmmakers die een poging doet om zo 'Amerikaans' moge lijk te filmen. „Stel je voor dat ik een 'beetje' Russisch wil gaan filmen. Dat is toch niks? Alleen puur na tionale films zijn internationaaal. Films moeten iets eigens hebben. Kijk maar naar Ingmar Bergman. Dat zijn duidelijk Zweedse films waar echter iedereen zich in kan herkennen. In de jaren van de eerste wereldoorlog hadden de Zweden al Sjöström en Stiller, die tot de allergrootste cineasten behoren. En wat ge beurt er? Ze gaan naar Hollywood en wor den daar eigenlijk vermoord omdat ze niets te doen krijgen. Stiller nam notabene Greta Garbo mee, maar mocht haar niet regisse ren". Rademakers wil duidelijk niet naar Hollywood „Ik krijg wel aanbiedingen. Maar daar zit ik niet op te wachten. Ik ben een Europeaan, ik wil films in Europa maken. Mijn eigen films. Je hebt ook regisseurs die als een soort allround filmmaker werken. Dan kun je aankloppen bij zo iemand en zeggen 'maakt u aub deze film voor mij'. Maar dat is niet mijn manier van werken". De Oscar voor 'De Aanslag' heeft voor Rade makers een aantal deuren geopend, maar het ef fect van de prijs mag niet worden overdreven. „De film is na de bekroningen met een groot aantal kopieën in Amerika uitgebracht. 'Groot' betekent dan veertig tot zestig stuks. De film staat ook op de hitlijst van Variety. Ze doet het vrij goed, vooral omdat ze in kleinere theaters draait. Dat zijn dan niet de zalen waar 1500 mensen in kunnen natuurlijk. Europese films draaien in Amerika altijd in zaaltjes met maxi- Fons Rademakers: „Alleen een puur na tionale film is internationaal". - FOTO ANP maal 300 stoelen. Je merkt dat het Amerikanen niets kan schelen wat hier in Europa gebeurt. Die interesse was er wel vlak na de oorlog, maar die band is nu weg. Europese films slaan slechts aan bij een elitair soort publiek". 'De Aanslag' is een succes geworden. Toch deed zich twee jaar geleden rond de film een merk waardig incident voor. Cannon, de producent van 'De Aanslag', wilde Rademakers film af vaardigen naar het filmfestival van Cannes. Toen de film door de jury van het festival niet werd geaccepteerd, beweerden boze tongen dat ze te licht was bevonden. Rademakers vertelt echter een andere versie. „Ik werd door een mevrouw van de organisatie van Cannes opgebeld. Zij deelde me mee dat ze de film zou terugsturen. Ik vroeg waarom. Ik vond dat dat niet kon. Maar de Cannes-jury geeft nooit redenen. Ik had toen enorm de pest in. Later hoorde ik van Cannon dat het Cannes dwars had gezeten dat er al twee andere grote Cannon-films in competitie zaten. En dan komt nog zo'n klein landje als Nederland aanzetten, óók met een Cannon-film. Dat vonden ze waar schijnlijk een beetje teveel. Dus werd het kleine Hollandje aan de kant gezet. Achteraf mag ik wel verklappen dat ik ik een Palme D'or nog geen èén procent vind van een Golden Globe of een Oscar. Een Gouden Palm is alleen maar in Europa gewichtig. De prijzen voor 'De Aanslag' mogen geweldige opstekers zijn geweest, Rademakers ziet nog geen doorbraak voor de Nederlandse film in het verschiet liggen. „Ik hoop het wel, maar ik geloof er niet in. Het is niet leuk om het te zeggen, maar over het alge meen is het niet goed genoeg wat hier wordt ge maakt. En met een paar cursussen scenario schrijven leer je het ook niet. Ik heb zelf op de Nederlandse Filmacademie les gegeven in sce narioschrijven. Dan zit je daar met een klas van 25 mensen waarvan er twee aanleg hebben. Ta lent is nog een te groot woord. Van de rest kun beter zeggen, sodemieter maar allemaal op. Maar die hebben wel, en dat is typisch Neder lands, de grootste praatjes. Kijkje kunt mensen ook heel aardig leren te kenen. Maar dat is natuurlijk niet hetzelfde als iets creëren. Zodra er inventiviteit en creativi teit bij te pas komen, wordt afgehaakt. Neder landers hebben die enorme hang naar het docu- mentaire-achtige. Het hoogste goed van de Hol lander is dat het 'net echt' is. Maar onze Hol landse schilders zijn toch ook niet 'net echt'? De stilering van Vermeer of het barokke van Rem brandt is nooit net echt. 'Echt' vind ik volslagen oninteressant. En dan roept men vervolgens dat Nederland nooit kan doorbreken als filmland omdat het taalgebied zo klein zou zijn. Dat wordt ook over onze literatuur gezegd. Maar het is gewoon niet waar. Wij hebben 25 miljoen mensen die de Ne derlandse taal spreken. Toen Ibsen zijn boeken schreef deed hij dat voor voor drie miljoen men sen die de Deense taal spraken. En toen Ander sen zijn sprookjes schreef, waren er 2,5 miljoen mensen die zijn taal spraken. Toch zijn beide schrijvers wereldberoemd geworden. Zelfs slecht vertaald blijven ze overeind staan. Weet je wat het is? Het heeft niets met taal te maken, maar met kwaliteit". Goud van oud live AMSTERDAM (ANP) - Schrijver Gerard Reve wil dat zijn boe ken niet in goedkope edities worden uitge geven. „De markt wordt overvoerd door goedkope uitgaven en Reve zal daardoor on tegenzeggelijk schade lijden die niet wordt goedgemaakt door de veel grotere verkoop cijfers van de goed kope uitgaven", aldus advocaat mr. O. Bak ker gisteren namens Gerard Reve in het kort geding dat door de schrijver was aan gespannen tegen uit geversmaatschappij Van Oorschot. Deze maatschappij, waar Reve acht titels heeft ondergebracht, gaf zonder toestemming van Reve twee van diens boeken 'Op weg naar het einde' en 'Nader tot U' in een goedkope editie voor een tientje uit. De nor male prijzen van de boe ken van Reve liggen veel hoger. Volgens Reve schendt de uitgever hiermee het contract tussen hem en Van Oor schot. In het kort geding, dat in Amsterdam diende bij president mr. B.J. Asscher, eist Reve een verbod tot uitgave van nieuwe goedkope her drukken van dezelfde ti tels die al op de markt zijn gebracht en de an dere titels die bij Van Oorschot zijn onderge bracht maar nog niet voor een tientje te krij gen zijn. Uitgeverij Van Oor schot begrijpt de drukte die Reve maakt niet he lemaal. „De twee be trokken boeken waren tegen de oude prijs vrij. wel onverkoopbaar. Het duurde bijna drie jaar voordat de ruim 3500 'normale' boeken 'Nader tot U' en 'Op weg naar het einde' uitverkocht waren. Van de huidige oplage van de goedkope edities voor een tientje die in een oplage van twee keer 19.000 exem plaren werden gemaakt, zijn inmiddels meer dan twee maal 16.000 exem plaren verkocht, een fe nomenale omzetstijging waarover 'de grote volksschrijver Gerard Reve' zoals hij zichzelf bij herhaling noemde bij uitstek tevreden kan zijn. Bovendien verdient hij aan deze uitgave 57.000 gulden aan royal ties", aldus advocaat mr. J. Spoor namens de uit-1 gever. Dat Reve schade zou lijden door de goedkope edities is volgens Van Oorschot buitengewoon onaannemelijk. Boven dien stelt Van Oorschot zich op het standpunt dat het uitgavebeleid en de prijsvaststelling van boeken een zaak is van de uitgever. „Hoewel Van Oorschot geen con crete plannen heeft voor verdere goedkope edities is dit wel een principieel punt. Het contract geeft de uitgever het recht de prijs van een boek vast te stellen en Van Oor schot wenst daaraan vast te houden. De prijs is een marketinginstru ment en marketing is een zaak van de uitge ver. In de marketing wordt de goedkope edi tie tegenwoordig veel vuldig toegepast. Vaak in overleg met de auteur maar diens toestemming is niet vereist", aldus Van Oorschot. ,n nostalgische Veron luikt nog eenmaal terug tijd. Vanavond is de der laatste registratie te zi J bet concert 'Goud v| j live', dat in april in f utotron te Rosmalen we 'ehouden. De artiesten c oude successen lat) en zijn Percy Sledj| 'j^e Berry, Mungo Jer en The Fortunes. provincie Overijs vèrkt aan een 400 km la anoroute. Onder de titj let peddelpad' brengt "Vj ewest tot gewest' een repc ige over het traject, waa a vorig jaar reeds een el te bevaren kon wordd iaarnaast worden een pa trder uitgezonden report herhaald. Vanavond pnieuw de speciale aflev| ig over Ate Doorenbosi zijn radioprogramn jnder de groene linde' 1 20.20 North Sea Jazz Festival staande vrijdag begi >r de twaalfde maal in D(5 sag het North Sea Jal stival. Aan de vooravor idt de NOS een uitgebre srtret van dit wereldb. >md geworden muziekev. «ment uit. Het werd vor ir onder leiding van Bt jyens gemaakt. Rooyer ;ft getracht het festival zijn facetten te laten ziel taf de eerste telefonisct spraken tot en met hf perk van de schoonmaket het eind. Noel Coward's collection i vierde Noel Coward-ve; tl brengt de BRT Wh: ad pursuit'. Tijdens ek aan Amerika ondei it de Engelse auteur en ai Evan Lorrimer ite vorm van cultui ck. Het echtpaar GrouL ligman stelt hem voor eej stig weekend in hun lam door te brengen. Zijl stheer blijkt echter ee ciaal feestje te hebben gc ganiseerd. John Lennon en Yoko Ono. FOTOPOLYDOR Door Hans Rooseboom Het leven van de internatio nale zakenman gaat ook al niet over rozen. Althans niet het leven van de zaken man Lex Ebbinge, hoofd persoon van de roman 'Bu siness Class' van Pieter Brouwer. Als medewerker van Interna tional Consultancies and Servi ces vertoeft Ebbinge nu eens in Rome, dan weer in Hamburg of New York. Een wereld van luchthavens, hotels, recepties, parties, whiskey, wodka, cha blis, sekt. Zakenman Ebbinge is echter helemaal niet gelukkig met dat schijnbaar flitsende leven. Hij is gescheiden van de dochter van zijn baas, en probeert het met een nieuwe liefde. Een liefde die zich ook al in alle hoeken en gaten van de wereld afspeelt. Een duidelijk verhaal is in deze roman niet te ontdekken. Het zijn steeds weer versprin gende scènes, waarin steeds weer andere figuranten opdui ken, wier rol onduidelijk blijft. Even schimmig uiteindelijk als het karakter en de problema tiek van Ebbinge. Die problematiek moet voor een deel berusten op het gege ven dat deze halve playboy eigenlijk een gemankeerde in tellectueel of kunstenaar is, die zijn draai niet kan vinden. De hele Westeuropese cultuur zit in zijn hoofd, maar hij kan er niets mee. Hij weet alles van Gustav Klimt, Gaugain, Cha gall, Seurat, van Dalton Trevi- san, Isak Dinesen, Courths- Mahler, Joyce, Svevo, Proust, Musil, Max Frisch, Isherwood, Dylan Thomas, Multatuli, Ni- colaas Beets en Camus, hij houdt van muziek van Mozart, Haydn, Kurt Weill, Schumann, Liszt, Bizet, Schubert, Richard Strauss, Beethoven, Mendels sohn, Purcell, Verdi, Mahler, Bach, maar ook van Randy Newman, Pete Seeger, Billy Holliday, Harry Belafonte, Dolly Parton en Astor Piazzola. Lex Ebbinge is een omgevallen boeken- en platenkast. Heel af en toe vertelt Pieter Brouwer in deze roman een aardig, leesbaar verhaal, zoals dat over het fietszadel van ko ningin Wilhelmina. „De gepen sioneerde fietsenmaker werd op Het Loo ontboden om voor de koningin een zadel te maken of beter gezegd, voor haar gi gantische achterwerk. Hij schakelde een zadelmaker in uit Tilburg en het uiteindelijke ontwerp was verbazingswek- kend. In het midden zat een grote gezondheidsgleuf en in de beide brede, maar fraai met de hand afgewerkte dragende vlakken van stug zwart leer, waren binnenbanden gelegd. Er staken ventielen onderuit, zodat het zadel onder de majes teitelijke reet op spanning ge bracht kon worden. Gezeten op het rijwiel en in evenwicht ge houden door twee stalknechten werd het symbool van de Ne derlandse soevereiniteit van onderen opgepompt voordat het aan de fietstocht begon". Pieter Brouwer: 'Business Class'. Uitg. Bert Bakker, prijs 19,90 <48* Aad van den Heuvel. FOTO i de serie bekroonde festi llfilms presenteert het ZD oavond 'Desperado City I It werk van acteur Vadir Bowna werd in 1981 te Can a als beste regiedebuut on «heiden. Het verha£ a 1 i -ff- over twee jongeren hun troosteloze levei De verhaaltjes en tekenin gen die John Lennon maakte tijdens zijn mu ziekloze zwangerschapsver lof in New York zijn in een boek samengebracht en door Yoko Ono voorzien van een nawoord. Het Spectrum heeft de Nederlandse uit gave aangevuld met de oor- spronkelijke Engelse tekst. 'Luchtbespiegelingen' ('Skyw riting by Word of mouth') be vat geen onthullingen, ook al wil de uitgever doen geloven dat Lennon in dit boek belang- rijkse verklaringen aflegt over de Beatles en zijn avonturen in Amerika. In diverse interviews heeft John Lennon zijn hart al eerder uitgestort, in dit boekje overheerst de speelsheid. In het begin is Lennon nog half-serieus. Hij beweert dat Yoko Ono hem verloste van zijn huwelijk met de Beatles dat 'nog verstikkender was dan mijn huiselijke leven'. De boze reacties op het binnendringen van Ono waren volgens Len non een gevolg van vreemde lingenhaat en racisme. Ono en Lennon leidden aanvankelijk een turbulent leven. Yoko be zweek bijna aan een metha- don-ontwenningskuur. John kreeg van zijn Engelse dokter te horen dat druggebruik zijn sperma zo had aangetast dat hij geen kinderen meer zou kunnen verwekken. Dat maakte hem zeer depressief. Toen zijn aanwezigheid in Amerika niet langer op prijs werd gesteld, raakten John en Yoko zwaar aan de heroïne. Na een bootreis van Los Angeles naar Japan kwam het duo ge heel ontwend aan in Yokjoha- ma. Lennon beschrijft nog kort hoe de Amerikaanse revolutio nairen hem voor hun politieke acties wilden gebruiken. In dat hoofdstuk blijkt de vertaler duidelijk zijn eigen koers te va ren. Lennon noemt Jerry Ru bin en Abby Hoffmann de Mork en Mindy van de jaren zestig. In het Nederlands staat er: de Koot en Bie van de jaren zestig. Als Lennon met zijn woord spelletjes begint, raakt vertaler Piet Verhagen zo op dreef dat hij probeert nog leuker te zijn dan Lennon. 'Lucy in the Scarf with Diabetics' wordt 'Loesje in het skai met draaikont'. 'Gratis night and the Pips' wordt vertaald als 'Gladijs naait en de Bips'. Rgelmatig zijn er vondsten te bespeuren die niets meer met de tekst van Lennon te maken hebben. En de vertaler heeft de pech dat iedere lezer de Nederlandse versie met de Engelse kan ver gelijken. Het vertalen van Lennon is een bijna onmogelijke zaak, dat maakt dit boek wel heel duide lijk. De taaigein pastte Lennon overigens twintig jaar geleden ook al toe in zijn boekjes. De lol is er wat mij betreft wel af, maar de fanatieke Lennon- verzamelaars denken daar misschien anders over'. John Lennon: 'Luchtbespiege lingen'. Uitg. Het Spectrum, prijs 29,90. D.V. Door Henk Egbers De mondelinge mededelin gen van Willem Frederik Hermans, uitgesproken bij officiële gelegenheden, zijn vaak effectiever dan zijn geschreven woorden met controversiële inhoud. Ze laten vaak niet de grofheid toe die zijn gedrukte teksten ,met als rugdekking het begrip 'polemiek', nogal eens kenmer ken. Vier oraties van WF Her mans, uitgesproken in de laat ste twee jaar, werden gebun deld. Met name de eerste redevoe ring over 'Oorlog en litera tuur'; uitgesproken op 7 mei 1985 voor het Symposion '1940- 1945' van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie, be vat interessante ideeën, hoewel ze nogal anti-democratisch lij ken te zijn. Hermans zegt dat* oorlogvoe ren vroeger een kwestie was van enkele heethoofden onder elkaar. De soldaten als huur lingen waren simpele werkne mers. Sneuvelen was zoiets als een bedrijfsongeluk. „De be wustwording van het volk, de algemene dienstplicht en de al gemeen geheven inkomstenbe lasting, zij zouden de oorlog maken tot wat hij in het oog van verlichte democratische fi losofen diende te zijn: een aan gelegenheid door en voor het volk". Deze bewustwording van de strijd onder een heel volk had gevolgen voor de oorlogslitera tuur. Hermans trekt daaruit zijn conclusies. Onder meer dat de oorlogsliteratuur vervangen is door de sportjournalistiek. „De surrogaatoorlog van de voetbalidealisten gaat steeds meer op een echte oorlog lijken. Ik zie reikhalzend uit naar de eerste roman over dit onder werp". Ook de andere gevolgtrek kingen die hij maakt in zijn li teraire stellingenoorlog zijn vaak van 'dat kan niet' maar er zit iets wel in. De Hermanse- dialectiek blijft zeer prikke lend. Zijn andere inleidingen zijn niet zó spannend. Dat slaat dan op zijn inleiding bij zijn (omstreden) foto-expositie in Amsterdams Stedelijk ('Een fo tograaf is soms niet in staat op zijn foto te krijgen wat hij er niet op wil hebben'); zijn rede voering 'Schrijver en Auteurs recht' bij het 100-jarig bestaan van de Berner Conventie, her dacht in de Haagse Ridderzaal, zonder nieuwe vergezichten op dit thema. Tenslotte zijn rede over 'Eerste zinnen van Ro mans' bij de heropening van de Balie in Amsterdam in 1987; een speels verhaal. Uit dit boekje blijkt dat Her mans vaak een gelegenheids spreker is die zijn houding min of meer weet op te doffen met speelse invallen of geslepen kritikasterij. In deze bundel is hij in ieder geval niet de verve lende rancuneuze vitter, maar wel - zeker in de eerste bij drage - een vindingrijke outsi der, die zijn eigen onverwerkte verleden in dienst stelt van de literatuur en zijn lezers. W.F.Hermans: 'Mondelinge mededelingen'. Uitg. De Bezige Bij, prijs 22,50 Steve Callahan: 'Op drift'. Uitg. Hollandia, serie Hollandia Zee boeken, prijs 29,90. De kleine zeilboot van Steven Callahan zonk bij Canarische Eilanden. Zesenzeventig dagen dreef hij vervol gens rond in een opblaasbaar vlot met aan boord één liter water en drie pond voedsel. Vissers pikten hem tenslotte op in de Caraï- bische Zee. In dagboekvorm vertelt Callahan zijn rauwe zee- avontuur. Helen Joseph: 'Zij aan zij'. Uitg. Bosch en Keuning, prijs 32,50. Autobiografie van Helen Joseph die al dertig strijdt tegen de apartheid in Zuid-Amerika. De helft van de royalties gaat naar de Zuidafrikaanse Raad van Kerken. Nancy L. Mace en Peter V. Rabins: 'Een dag van 36 uur". Uitg. Wetenschappelijke Uitgeverij Bunge, prijs 29,50. Leidraad voor omgang met demente mensen, gebaseerd op gesprekken met fa milieleden die de praktijk van alledag kennen. H. van Praag: 'De taal der dromen'. Uitg. Ankh-Hermes, prijs 34,50. Verkenning en verklaring van paradijs-, schouw-, dag en visionaire dromen en nachtmerries. Herziene druk. Xaviera Hollander: 'De gouden fallus van Osiris'. Uitg. Lui- tingh, prijs 24,90. Eerste deel van trilogie van de bekende Happy Hooker. Gabriel Garcia Marquez: 'De kolonel krijgt nooit post'. Uitg. Meulenhoff, prijs 10. In goedkope serie Moderne Classics, waarin ook verschenen: 'Blow Up' van Julio Cortazar en 'De diepe rivieren' van José Maria Arguedas. Barbara Taylor Bradford: "Erfenis van een vrouw". Uitg. Lui- tingh, prijs 34,90. De schrijfster van 'De macht van een vrouw' duikt nu in de modewereld. Moeder bouwt mode-imperium op voor dochter, maar die wil naar kunstacademie. Door Dirk Vellenga Aad van de Heuvel is een routinier in de Nederlandse tv-wereld en een kenner van de problematiek van de Derde Wereld. Zijn werk als verslaggever (Brandpunt) en gespreksleider (Gedane Zaken) wordt zeer gewaar deerd. Van den Heuvel is de laatste tijd ook als schrijver actief. Van zijn hand verscheen al 'Papa, wat is een kolonie', met een verzameling columns over ontwikkelingswerk. In de KRO-gids 'Studio' schrijft hij wekelijks korte stukjes over de media. Enige tijd geleden kwam zijn eerste roman uit, 'De verdwijning'. Van den Heuvel is meer een prater dan een schrijver, dat blijkt uit alles wat hij op papier zet. Zijn schrijfstijl is houterig en mat. Hij is nu eens prekerig en dan weer grappig op een manier die cynisch bedoeld is, maar nogal moedeloos uitpakt. In 'De verdwijning' gaat het om tv-journalisten, die regel matig reportages maken in den vreemde. Het werk slokt de mannen op, relaties lopen op niets uit, het geweten speelt re gelmatig op en dan kan alleen de kroeg troost bieden. Een ze kere Vincent Veldkamp ver dwijnt plotseling. Pas als hij maanden weg is, brengt zijn jongere collega Weber de ver dwijning in verband met een reportage die Veldkamp maakte over een guerrilla weging in Afrika. Het was zeer omstreden repori want hij had de leiders din en met naam in beeld gebral Het is wat vreemd dat W dat idee niet eerder Maar de logica volgt in ditto nu eenmaal grillige wegen. Veldkamp heeft zich aangi ten bij de opstandelingen, de tv-ploeg van Weber in Noordafrikaanse woestijn komt, wordt er een bli veldslag geleverd, maar blijkt allemaal door Veldk; van te voren te zijn uitgedat' Pas heel laat is er sprake enige spanning. Ook als k den Heuvel redelijk handig plot stukje bij beetje geeft, wordt het tempo steeds weer uitgehaald to uitgebreide discussies over ethiek van de tv-journalist en de onmogelijke werksfeer het Hilversum van de om' pen. Misschien is het verhaa slechts bedoeld als een mid om die ethische vragen voren te brengen. Onder titel staat ook 'roman' in pto van thriller. Jammergenoeg leveren gesprekken en de mij merit over de vraag hoever eenj« nalist mag gaan als er mei levens mee gemoeid zijn, nieuws of indringends Daarvoor heeft Aad van Heuvel straks toch weer tv-programma nodig. Aad van den Heuvel: 'De )1 dwijning'. Uitg. De Arbeii pers, prijs 26,50.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 16