Renners smoren in de hitte
WESTBRABANDER OP GROTE ACHTERSTAND GEREDEN
Staatssecretaris
geïmponeerd door
prestaties renners
GROOTS'
Stevenhaagen vreest botbreuk
TEUN VAN VLIET BEGINT EEN BEETJE TE WENNEN
TOUR '87
DINSDAG 7 JULI 198?
Aanhangwagen nodig?
FRANK
FOKKEMA
DE STEM
EPINAL - Amper een week nadat hij in Geulle
op eminente wijze de nationale wegtitel had ver
overd, beleefde Adrie van der Poel een enorme
afgang.
Ritme
Schijn
TOUR-ANECDOTE
Rini Wagtmans
verstopte
zich achter
vrachtwagen
Theorie
Eerste klim
Warmte
Peter Gabriel
in karavaan
SLACHTOFFER VAN VALPARTIJ OP 25 KILOMETER VOOR FINISH
8eRIT
205,5 km
EPINAL - In het bic
asfalt onder de brar
l digde hij 'slechts' als]
naar Christophe Lava'
Bakoven
Dan eerst naar de specialist Tevens vertwur
Speelhuislaan 39
Breda-076-710418
T26
Van onze speciale verslaggever
EPINAL - Jacques Goddet
opende maandagochtend
grijnzend de gordijnen van
zijn hotelsuite in Straats
burg.
Bij zijn ochtendgymnastiek
stelde de 82-jarige wedstrijd
leider vast, dat de zesde etappe
van de Tour de France door de
Vogezen naar Epinal geken
merkt zou worden door de hit
te. „C'est-ci bon", mompelde de
vitale oude man en trok zijn
tropenhelm, model Sherlock
Holmes, stevig over zijn grijze
schedel.
Goddet is van mening dat
Tour-renners hun populariteit
danken aan 'het grote lijden'.
Wielersport in onmenselijke
omstandigheden. Hitte is in
zijn ogen een wezenlijk onder
deel.
„Renners moeten niet kla
gen", is een bijbehorende stel
ling van Goddet. Ze deden het
anders wel, de moderne cou
reurs. En hoe. „Ondraaglijk",
mopperde Gerrit Solleveld, na
de eerste Franse etappezege
door Christophe Lavainne.
„Is het een partij heet, zeg",
zeurde Teun van Vliet in koor
mee. Hij behaalde al zijn suc
cessen van dit seizoen in regen
en kou. Van Vliet keek toch op
timistisch naar de komende
dagen, als over doorgaans
vlakke wegen de oversteek, on
der Parijs door, naar West-
Frankrijk wordt gemaakt. „Ik
heb het gevoel, dat ik nu een
beetje begin tie wennen. We
hebben het hele jaar in slecht
weer gereden. De overgang
naar deze hitte was wel erg
groot".
Vooral de Nederlanders had
den het er moeilijk mee. Dat
was te zien aan het resultaat.
Negen renners kwamen voor
het peloton in Epinal aan, geen
van hen had de Nederlandse
nationaliteit. Teun van Vliet
becommentarieerde die tegen
valler met: „De aanvallers in
deze hitte rijden zich allemaal
de vernieling in".
Wie aan morgen dacht,
spaarde zijn krachten in de Vo
gezen. Dat deden in ieder geval
de kanshebbers. Pas toen La
vainne uit de kopgroep demar
reerde en de gele trui dreigde
over te nemen van de Zwitser
Erich Machler kwamen de
Carrera's in actie om de kloof
te dichten.
Lavainne, 23, was de derde
joker van Cyrille Guimard
voor in het klassement. Hij
strandde op 36 seconden van de
leiderspositie. Naast het geluk
van de etappezege verdiende
hij die pech wel, want hij had
in de lange vlucht over de Vo-
gezen-toppen Champ de Feu en
Donon het zware werk aan de
concurrentie overgelaten. In de
finale had hij meer reserves
dan wie ook, zelfs meer dan de
hem naarstig nastrevende Me
xicaan Raul Alcala.
In Epinal werd Cyrille Gui
mard geroemd voor zijn emi
nente tactische spel. Hij pos
teerde drie pionnen hoog in het
klassement. Peter Post maalde
daar niet om. „Dit wordt een
Tour van de lange adem", hield
hij zijn renners voor. „Rustig
blijven, kalm aan. We moeten
toeslaan waar het nodig is".
Blamage Van der Poel
Als een tweederangs renner werd de Hoogerheidenaar
ap grote achterstand gereden in de etappe naar Epinal.
„Ik weet wel wat ik wel kan en
wat niet. Dit was echt te lastig
voor mij", verklaarde de West
brabander, die bepaald niet de
indruk wekte bekaf door de fi
nish te komen, maar zich wel
zo gedroeg. Bij de verzorger ge
komen, zei hij: „Ik ga met de
auto mee. Op de fiets rij ik geen
meter meer."
Hoewel het bevreemdend is
dat het gros van de deelnemers
bij elkaar bleef in de eerste
etappe met een echte berg en de
man van naam Van der Poel er
zonder meer afgereden werd,
hield de PDM-kopman voor
grote eendagswedstrijden bij
hoog en bij laag vol dat hij niet
beter kon. „Ik kon echt niet
t rapper. Ik werd gewoon uit het
wiel gereden. Het ritme berg op
heb ik gewoon niet zo goed als
anderen. Maar het is al zes jaar
prijs. Wat dat betreft is er niets
veranderd".
Het heeft er echter alle
schijn van dat Adrie van der
Poel de juiste instelling mist
om een wedstrijd als de Tour te
rijden, zoals Roger de Vlae-
minck en Jan Raas, grote klas-
sieker-renners uit een vorige
Van onze sportredactie
SINT WILLEBRORD -
De Ronde van Frankrijk
kent vele, mooie verhalen.
Heldendom en brute pech
liggen in de Tour vlak
naast elkaar. Vaak ook
wordt er in het peloton
gelachen.
Zoals in 1969 om Rini Wagt
mans. De Willebrorder, nu
veertig jaar, die in 1973 moest
stoppen met wielrennen, reed
in dienst van Willem II.
Zijn anecdote luidt als volgt:
„Ik weet niet precies meer
welke etappe het was. In
ieder geval gebeurde het wel
in de laatste Tour-week. Ik
stond vijfde in het algemeen
klassement en was dus nog
niet helemaal kansloos voor
de eindzege. Vandaar mis
schien dat ik aan een solo be
gon. Zo'n zestig, zeventig ki
lometer reed ik alleen voor
uit. Op een bepaald moment
had ik er genoeg van. Toen
ben ik in een dorpje achter
een vrachtwagen gaan staan
en heb het in volle jacht
zijnde peloton laten passeren.
Op m'n gemakje pikte ik als
laatste weer aan. De renners
van de ploeg van Eddy
Merckx, die in de gele trui
reed, zaten als gekken op kop
van de groep te beulen. Ik
heb hen 25 kilometer lang
hun gang laten gaan. Toen
vond ik het te gek worden.
Iedereen zat te steunen en te
Rini Wagtmans: achter
vrachtwagen verstopt.
foto archief de stem
puffen dat het zo enorm hard
ging. Ik ben naar voren gere
den en heb aan Merckx ge
vraagd op wie hij nu eigen
lijk aan het jagen was.
Merckx plofte bijna uit elk
aar van kwaadheid toen hij
mij naast zich zag opduiken.
Het bestond namelijk een
stilzwijgende afspraak dat
als de koers stil lag er door de
mensen uit de top van het
klassement niet zou worden
aangevallen. Dus hij had zich
in die jacht op behoorlijk zit
ten opwinden dat ik die wet
aan mijn laars lapte. Maan
den lang heeft Merckx niks
meer tegen me gezegd. Aan
het eind van het seizoen
kreeg ik de kans om hem te
vertellen dat het gewoon een
iets uit de hand gelopen
geintje was geweest Toen
kon hij er toch wel waarde
ring voor opbrengen. Het ge
volg was dat ik het jaar
daarop in zijn ploeg reed. Hij
wilde kennelijk niet weer
verrast worden...."
generatie, die eigenlijk ook
nooit hadden.
Raas keerde bij het eerste
contact met het hooggebergte
meestal dankbaar naar huis te
rug en de gerenommeerde Belg,
die meestal zijn eigen pro
gramma mocht samenstellen,
waagde zich maar enkele keren
aan de Ronde van Frankrijk.
Het verleden pleit ook niet
voor de theorie van Van der
Poel dat hij totaal ongeschikt is
voor de bergen. In voorgaande
jaren reed hij namelijk wel
eens zeer verdienstelijk in de
cols. „Misschien heb ik eens een
keer een uitschieter gehad in
Adrie van der Poel wordt ondervraagd door journalisten. Tweede van links Stem-verslaggever Hein Groothuis. - fotoanp
de bergen, maar daar houdt het
dan wel mee op. Maar ik kan
me er niet zo heel druk over
maken. We hebben dit weer ge
had en voorlopig komen er een
paar vlakke ritten aan, waarin
we eens iets zullen proberen".
De blamage van Van der
Poel begon gisteren al op de
eerste klim, na goed vijftig ki
lometer. Een paar kilometer
voor de top van de Col du
Kreuzweg zakte de Hoogerhei
denaar uit het peloton weg.
Aanvankelijk reed hij in zijn
eentje verder. Maar naderhand
kreeg hij gezelschap van Ste
fan Mutter, die eerder door
spijsverteringsproblemen ach
ter was geraakt Van der Poel:
„Van der Kruys (assistent
ploegleider bij PDM) kwam bij
mij en zei dat Mutter nog ach
ter mij zat. Ik heb op hem ge
wacht en toen zijn we met zijn
tweeën doorgereden."
Van der Poel, die 's ochtends
voor de start klaagde over de
warmte en na afloop van de
etappe meldde dat hij last had
gehad van steken in de milt,
werd voor een groot gedeelte op
sleeptouw genomen door de
Zwitser. Dat leverde in zoverre
resultaat op dat beiden terug
keerden in het peloton. Voor
Van der Poel was dat echter
maar van korte duur. „We de
den er veel te lang over, voor
dat we aansluiting kregen. Ik
had daardoor geen tijd om te
herstellen. Toen het op het
laatst zo verschrikkelijk hard
ging en er ook nog op vals plat
moest worden gekoerst, moest
ik er weer af. Het is natuurlijk
allemaal niet zo denderend,
maar het voornaamste is dat
Rooks en Delgado goed rijden".
HL -
Staatssecretaris Dick Dees (links) in gesprek
met ploegleider Jan Raas. - fotoanp
Van onze
speciale verslaggevers
EPINAL-Hooglijk in
wielrennen geïnteres
seerde eregast in de
Ronde van Frankrijk
was gisteren staatsse
cretaris Dick Dees
van WVC. Hij bekeek
de zesde etappe tus
sen Straatsburg en
Epinal vanuit de
ploegleiderswagen
van Jan Raas.
Dees meende als regel
matig toeschouwer bij
de Acht van Chaam en
enthousiast toerfietser
redelijke kijk op wiel
rennen te hebben. Tot
hij de Tour-renners be
zig zag. „Ik dacht dat die
mannen het altijd eerst
een paar uur kalm aan
deden. Het tegendeel
was waar. Ik ben geim-
poneerd door hun pres
taties".
„Ik vond dat ik als
staatssecretaris, die
sport in zijn portefeuille
heeft, van mijn belang-
EPINAL - Peter Gabriel, de
ex-leadzanger van de pop
groep Genesis, volgt de
etappe van vandaag in de
Tour.
Hij rijdt mee in de wagen van
de Roland-ploeg. Gabriel is als
genodigde bij de Grande Bou
clé terecht gekomen via Tor
hout/Werchter, de organisatie
van twee popevenementen in
België, die co-sponsor is van de
formatie van Roger Swerts.
Steve Bauer reed gisteren
een tijdje met een half stuur.
Hij was betrokken bij de mas
sale valpartij, waarvan Peter
Stevenhaagen het grootste
slachtoffer was. Omdat Bauer
ook niet meteen hulp kreeg,
reed hij maar op z'n zwaar be
schadigde fiets.
stelling blijkt moest ge
ven En dat is echt niet
met tegenzin gebeurd
Integendeel, want ik ben
een liefhebber van wiel
rennen. Ik moet zeggen
dat ik een heel fijne dag
heb gehad. Het is gewel
dig om het van zo dicht
bij mee te maken. Ik zou
nu naar huis willen bel
len om te zeggen dat ik
nog een poosje wegblijf.
Maar dat kan natuurlijk
niet. Van de week heb
ben we weer minister
raad".
Aan de vooravond
van de zesde etappe had
staatssecretaris Dees
een lang onderhoud met
Hein Verbruggen, de
voorzitter van de prof
sectie van de wereld-
wielrenunie, over aller
lei zaken betreffende de
wielersport. Een was de
subsidie voor een kost
baar onderzoek naar de
werking van verschil
lende manieren van do
ping, waaraan een groot
aantal profs uit Neder
land en België mee
werkte.
Van onze speciale verslaggevers
EPINAL - In Epinal hielt
Christophe Lavainnl
Frankrijk aan de eerst#
etappezege in de Tour. Oi
hem was niet bepaald gerei
kend. De 23-jarige pupil val
Cyrille Guimard was tot n|
toe niet bepaald een uitgel
sproken winnaarstype. li
drie en een half jaar bel
roepsrenner was hij pas aal
zijn vierde overwinning toa
Christophe Lavainne kan niefl
uitstekend, wel van alles goeJ
Tot veldrijden toe. In de wint
snoepte hij in Praag Henm
Stamsnijder nog de derd
plaats in het wereldkampioen
schap af. 1
TOUR MORGEN
Van onze speciale
verslaggever Hein Groothuis
EPINAL - Kreunend van de
pijn, die geïllustreerd werd
door grimassen op zijn ge
zicht, zat Peter Stevenhaa
gen in de PDM-bus, een
paar honderd meter achter
de finish in Epinal, toen de
wreef van zijn rechtervoet
betast werd.
„Ik vrees", sprak de Haarlem
mer even later, „dat ik iets ge
broken heb. Ik voelde iets
knappen. Een middenvoets
beentje, was het eerste wat ik
dacht Foto's zullen moeten uit
wijzen of het meevalt of niet".
Peter Stevenhaagen was het
ergste slachtoffer van een val
partij op 25 kilometer van de
finish, waarbij een twintigtal
renners betrokken was.
Stevenhaagen: „Voor mij
werd er ineens aan alle kanten
geremd. Ik reageerde meteen.
Ik stond praktisch stil, toen een
renner met denk ik wel zestig
in het uur achterop mij knalde.
Hij schoot over mijn rug heen
en vloog door de lucht Wie het
was, weet ik niet. Ik weet al
leen dat hij een blauw shirt
droeg. Ik kon me er verder ook
niet zo druk over maken. Ik
was alleen maar met mezelf
bezig. Mijn rechtervoet zat be
kneld in het pedaal en het was
zaak voor mij me zo goed en
kwaad als dat ging te bescher
men".
De gevolgen van de crash
waren desastreus voor de
Noordhollander, die vorig jaar
29ste werd en in zijn tweede
Tour opnieuw een goed klasse
ment had willen neerzetten.
Want behalve de voetblessure
hield hij er ook een totaal ver
nielde fiets aan over.
Stevenhaagen: „Het duurde
lang, voordat ik de achtervol
ging kon inzetten. De auto's
stonden allemaal stil. Mecani-
ciën Herman Vanderslagmolen
kwam naar mij toe lopen met
een stel wielen. Het voor- en
achterwiel waren er snel inge
zet, maar toen was de ellende
nog niet voorbij. Goed en wel
op de fiets merkte ik pas dat
het rechterpedaal helemaal
verbogen was. Het zou me zelfs
niet verbazen als de crank ook
nog helemaal scheef is. Ik heb
nog een eindje doorgereden op
die fiets, totdat de auto met
mijn reservefiets bij mij was.
Daarop voelde ik mij niet echt
prettig. Hij heeft exact dezelfde
afmetingen als mijn normale
karretje, maar je merkt toch
verschillen. Je merkt het zelfs
als het stuurlint iets dikker is".
Peter Stevenhaagen begon
vervolgens in zijn eentje aan
een kansloze achtervolging,
omdat het peloton er toen de
volle vaart in had. Ploegleider
Jan Gisbers: „Direct nadat hij
gevallen was, gingen ze zeven
tig in het uur rijden. Ik weet
niet waar dat naar toe moet.
Boifava zei na afloop tegen
mij: ik laat die trui niet meer
verdedigen, want dan rijdt
mijn hele ploeg zich naar gort".
Peter Stevenhaagen, die door
een wedstrijdcommissaris
streng werd gadegeslagen - „Ik
mocht zelfs niet even in de
buurt van een motor of auto
rijden. Belachelijk gewoon, als
je door pech achterop bent ge
raakt" - vreesde tijdens zijn
solo het ergste.
„De mensen waren alles al
aan het opruimen. Straks kom
ik ook nog te laat, flitste het
door mijn hoofd". Uiteindelijk
kwam Stevenhaagen nog ruim
op tijd binnen, op 10 minuten
en 49 seconden van winnaar
Lavainne.
„Niettemin is het ontzettend
frustrerend. Ik ging steeds als
een van de eersten van de grote
groep over de bergen. En dan
ineens lig je zo te spartelen. Ik
heb alleen een geluk gehad, dat
het niet is gebeurd op die plek
met dat zachte asfalt. Daar was
ik blij dat ik een zonnebril op
had. De klodders asfalt vlogen
je werkelijk om de oren. Kijk,
aan mijn been zit nog wat. Als
ik daar gevallen was, had ik nu
onder de brandwonden geze
ten. Het viel me trouwens toch
meteen op, het verschil tussen
de Duitse en Franse wegen. De
Duitse wegen waren echt per
fect in orde. Een paar honderd
meter in Frankrijk kwamen
we al kanjers van gaten in het
wegdek tegen".
Vlak voor de fietsverwisse-
ling werd Stevehaagen overi
gens voorbij gereden door
Adrie van der Poel. De Neder-
8.7.87
BS22ZZZJ
Peter Stevenhaagen: vrees
voor breuk in rechter voet.
fototonnystroucken
landse kampioen wachtte niet
op zijn ploeggenoot om samen
naar de eindstreep te rijden.
Van der Poel had het moeilijk
genoeg met zichzelf. Met holle
ogen van uitputting kwam hij
in Epinal aan. „Die warmte is
moordend voor mij", vertelde
hij, „ik heb wel gezien dat Ste
venhaagen bij de valpartij be
trokken was. Ik kon niets
doen". Stevenhaagen vond die
houding niet echt leuk. „Het is
aan de ploegleiding om zo'n be
sluit te nemen
j Een minuut later denderc
winst na de vlucht, die 13
Raul Alcala gering. Zekel
I die hij zich getroost had]
een gelukkig man.
Want hij had ruim een uur|
1 de lenzen van de televisiecan
I ra's gereden. Straks wordenl
I beelden ook in Mexico (I
tijdsverschil is acht uur) uitg
zonden.
Raul Alcala weet dat zl
moeder, broers en zusjes zuil
kijken en zich met hem of
het publicitaire succes zu
verheugen. Want hoe vaker J
f cala in het profpeloton opv|
hoe dichterbij komt de ver
zenlij king van zijn grote i<|
j aal: een huis kopen voor
moeder en de vijf kinderen, J
nog thuis zijn.
Het verhaal van Raul Ala
is er een zonder valse seq
menten. Het is levensecht, i
getekend in een van de arn
milieus van Mexico. In de hi|
het stof en uitzichloos balan
ren op de rand van het
staansminimum.
Het speelt in Monterrey,]
bakoven van Mexico, in
klemd tussen de Golf van 1
xico en de Atlantische Ocea
Daar is vader Alcala autom,
teur. Hij verdient een hona
loon. Maar toch kan hij zijn]
zin van zeven kinderen er|
mee in leven houden.
breekt het meest dramatic
loment aan in het leven
Raul Alcala: zijn vader verL
het huis en laat z'n gezin in
:re armoe achter.
Geen sociale voorzienin|
is nauwelijks eten en
lagen gaan de kinderen
longer naar bed. Het zijr
lendige jaren.
Op z'n twaalfde weet
Jcala, die de smerigste
'eitjes opknapt om aan
setje geld te komen, beslat
'eggen op een oude racefj
Stilaan gaat de fiets een
angrijke rol in zijn leven 1
en. Want Raul wint in wia
'edstrijden pesos voor del
ïilie. Om er eten van te ko|
In 1984 mag hij zelfs mee i
ie Olympische Spelen. In
'ordt hij professional ir
-inerikaan.se ploeg van
•leven waar ploegleider
TOUR OP RADIO EN TV
TELEVISIE
Nederland 2:15.30-16.45 uur
streeks verslag van de rit
Epinal en Troyes.
17.55 uur: samenvatting
de etappe Epinal-Troyes.
België 1: 15.30-16.45 uur: reC
streekse reportage van de
Epinal-Troyes.
18.35 uur: samenvatting Bj
nal-Troyes.
RADIO
Radio 1: 14.05-17.00 uur:
Tour de France.
BRT 113.33-17.45 uur: Radio Tot
•PINAL - Mathieu
fnans kwam gisteren
■ieuw met achterstand 1
j nen, geringe overig
.maar echt in moeilijkhd
Verkeerde hij nooit.
jjOm problemen te vooi
jPien koos de in Spal
Wienst rijdende Nederlan
,isteren voor de aanvall
ing mee met een vrj
anval.
Jlk ben meegegaan om
voorsprong aan de klim te
«en beginnen. Dat lukte pi
Ik was wel even bang dat
die eerste berg kapot zou
en gereden, omdat wij
nat groepje een paar i
Klimmers bij hadden. On,
asten te imponeren, pakl
i eerste tussensprint
Pen ze het op die klim
thien wei een beetje kalm!
acht ik. Ik had mijzelf er
