GEERTSEMA IS WEG, MAAR NIET ECHT ONGELLJ Hoechf TAED in Vlisl 4Ik heb nooit enige invloed gehad' 6De bijbel is het meest discriminerende boek dat ik ken' DE STEM BINNENLAND WOENSDAG 1 JUL11987 DE STEM FINAN DEN HAAG - Het aanbiedingen van ai ken. De meeste ma voorwaarden per 1 jul Baard Onderdak Gerommel Leugens Rode rakker Medaille Ach en gut VVD-horzel Griesmeel Goedaardig virus Door Gerard Kessels ROME - Is het feest al vooj bij? De laatste twee jaj heeft de internationale pe vol gestaan met grote ve halen over het Italiaan; economische wonder. A economische macht ve; drong Italië zelfs Engelar van de vijfde plaats. Hoew de Italiaanse economie bli; blijft geven van een ong wone veerkracht, pakkt zich toch donkere wolkf samen. De inflatie gaat niet verder 1 rug, de handelsbalans ve slechtert, het gigantische ove heidstekort blijft oplopen. Is ommekeer al weer in zicht? F litici en economen zijn het niet over eens. Italië zit al ruim vier maa den zonder echte regering. hoewel de Italiaanse onderr mers, net als alle andere Itali nen trouwens, gewend zijn h eigen boontjes te doppen zo der zich al te veel aan de reg ring gelegen te laten liggi De ex-senator heeft niets te verbergen Van onze verslaggever Die gelden dan niet vooj voor nieuw ingaande polf De contactcommissie van autoverzekeraars heeft branche in april geadvise deze zomer de polissen te maken omdat over de hel^ nie de laatste jaren grote liezen worden geleden. De commissie adviseerde premieverhoging van 7,5 cent en een verdubbeling het eigen risico. Ook zou claim-korting worden a tast bij schade door inbraal| diefstal. In totaal kwam ronde neer op een kostensj ging van tien procent. De schadeverzekeraars in autobranche hebben jarenlj felle concurrentie gevoerd, scherpe premies en grote tingen voor 'vloten' en bij t devrij rijden. De verliezen nu zo algemeen dat de verzeg raars het toch eens zijn gev den over een aanpassing i voorwaarden. De Consu tenbond heeft de indruk nogal wat maatschappijen gelegenheid aangrijpen schade in te halen' en een tere stap doen dan de cont, commissie adviseert. Een overzicht heeft de bond eclj nog niet. Daardoor en door wijzijj gen in andere, moeilijk te gelijken voorwaarden wJ het volgens de Consumenfl bond steeds moeilijker keus te maken bij het aang van een verzekering. In van de volgende Consumentf gidsen wordt nog een pog gedaan de voorwaarden vaq diverse maatschappijen bellen naast elkaar te zet] maar dat wordt al een probleem. De Consumentenbond is van plan een individuele vice voor leden op te zettenj een persoonlijk advies VLISSINGEN (ANI Hoechst Holland eind dit jaar in Vlissijj met de bouw van eer briek voor de prod ij van TAED, een stof| wordt toegevoegd wasmiddelen. Hiermee is een bedrag I negentig miljoen gemoeil fabriek, die eind 1988 iif drijf wordt genomen, I werk aan zestig mensen. I Ruim drie kwart val negenhonderd werknel van Hoechst in VlissingJ betrokken bij de prodj van fosfor en fosforpro] ten. Er worden echter sl minder fosfaten verwerl wasmiddelen en vorig I werd de produktie hiervl Vlissingen teruggebraclf het aantal personeels! met honderd vermin! Verbaasd ontvangt hij journalis ten. Hij is inderdaad niet langer lid van de Senaat, maar om dat te kwalificeren als 'uit de actieve politiek' gaat hem te ver. Mr. W. J. Geertsema (68) vindt dat hij allang uit de 'actieve politiek' is, al sinds hij Commissaris der Ko ningin (1973-1983) in Gelderland werd. Niettemin wist Geertsema re gelmatig de verrekijker op zich te vestigen, vaak niet bewust, vaak niet gezocht. Want mr. Wil lem, Jacob (voor vrienden en zij die het graag zouden willen zijn 'Molly') Geertsema is fameus om zijn recht-door-zee-standpun- ten. En dat valt op in (actieve en passieve) politieke kringen. Afgelopen maandag was hij de laatste keer als senator in de Eerste Kamer. Samen met zeven andere VVD'ers nam hij af scheid, zonder pijn en zonder wrok. Hij wilde niet terug en kwam niet terug. Het was voor hem al helemaal niet de belang- rijkste periode in zijn leven. Want Geertsema beschouwt de Senaat niet als een echt politiek college: „Het gaat alleen maar om ja of nee zeggen, slikken of stikken". In de studeerkamer van zijn Wassenaarse villa wil hij op ons verzoek nog wel eens terugblik ken. Hoe hij in het binnenlands bestuur terecht kwam vanwege erfelijke belasting. Hoe hij het li beralisme ziet. Hoe de VVD naar zijn stellige mening haar gedrag door Lubbers laat bepalen. Hoe nuttig een coalitie van PvdA en VVD zou zijn. Allemaal luid en duidelijk voorgedragen. Door Jan Greyn WASSENAAR - Achter de hoge hekken, dichte struiken en bekiezelde oprij laantjes van de Konijnenlaan liggen de bijna spreekwoordelijke bovenmodale Wasse naarse woonstedes. Op nummer 47 woont mr. Geertsema, die er geen misverstand over laat bestaan dat het een knap duur pand is voor iemand die moet leven van een bestuurspensioen en die er archivaris sen en een secretaresse op moet nahouden. Niet dat Geertsema zijn gepensioneerde situatie beklaagt, dat zou tij dsverspilling zijn. Nee, Geertsema heeft simpelweg niet veel geheimen en al helemaal niet veel te verbergen. Na onze eerste vraag over zijn lidmaatschap van de Eerste Kamer de monstreert Geertsema zijn voorliefde voor open een eerlijke antwoorden. „Het was niet de belangrijkste periode in mijn le ven. Niet dat ik wat tegen de Eerste Ka mer heb. Maar het is natuurlijk een col lege dat niets anders kan dan stikken of slikken, geen politiek college dus". Aan het begin van de jaren zeventig landse Zaken. „Te kort om iets te bereike Geertsema koos voor een vertrek uit de Senaat. Heel anders dan Frans Feij, bur gemeester in Breda. Feij stond op een ver kiesbare plaats, maar werd door een serie voorkeurstemmen op Vonhoff-Luijendijk uit zijn senaatsbankje gestoten. Geert sema doet geen uitspraak over de vraag of mevrouw Vonhoff terecht haar plaats op eist. „Staatsrechtelijk heeft ze gelijk, óf ze moet mensen hebben omgekocht". Een bulderlach galmt door de studeerkamer. Die bulderlach als regelmatige onderbre king van een luid betoog -als luisterden alle lezers mee- klinkt vaker op. En prik kelende of naar zijn mening onheuse vra- ;as hij twee jaar minister van Binnen- - foto archief de stem gen ontlokken nog iets harder uitgespro ken zinnenreeksen. Tegenstanders van Geertsema hekelden vaak zijn harde stem en zijn bol Wassenaars accent. Hoelang hoort hij dat opmerken uit monden van medeburgers? „Sinds ik de baard in de keel heb, heb ik een luide stem. En dat is al lang geleden". Mr. Geertsema vertegenwoordigt voor menigeen de typische WD'er, enigszins aristocratisch uiterlijk en verknocht aan de aloude maatschappij. In WD-kring le ven daar wat andere ideeën over, behalve dan wat het uiterlijk aangaat. En Geert sema heeft daar zelf ook een wat andere kijk op. Van conservatisme moet hij bij voorbeeld helemaal niets hebben. „Wie, ik?" brult hij bijna verongelijkt als we heel voorzichtig en ook niet echt serieus opperen of hij zich bij een Nederlandse conservatieve partij zou aansluiten. Hij zou wel graag zien dat er een grote conservatieve partij kwam in Nederland. Niet als politiek onderdak voor hemzelf, maar om al die conservatieven uit WD en CDA te halen. Dat zou naar de vaste over tuiging van Geertsema het liberalisme in de WD ten goede komen. „Er zitten teveel conservatieven in de WD, veel meer dan liberalen. Maar waar moeten die conser vatieven heen. Er is niks anders dan CDA en WD". Maar wat zijn dat 'liberalen'? „Dat zijn mensen die hun leven en denken inrichten volgens vijf uitgangspunten: vrijheid, ver antwoordelijkheid, verdraagzaamheid, gelijkwaardigheid en sociale gerechtig heid. Ik leef daar zeer letterlijk naar en ga daar zeer ver in". Geertsema nam het in het begin van de jaren zestig al op voor de homoseksuelen, zeer tegen de zin van de liberale partij die hij toen leidde. Zijn in zet voor de homoseksueel leverde hem het erelidmaatschap van de vereniging voor homoseksuelen COC op. Geertsma als voorzitter van de WD-fractie in 1969. „Blij dat ik die functie aan Hans Wiegel kon overdragen". - fotoanp Menig WD-lid noteerde regelmatig geïr riteerd op- en aanmerkingen van Geert- Willem Jacob Geertsema: „Je mag niet hardop spreken over een coalitie van WD en PvdA omdat het CDA dat zo verve lend vindt". FOTO PERRYHOKKE de laatste algemene ledenvergadering van de WD in Leeuwarden -de zetel van een andere WD-horzel, Hans Wiegel- weerklonk de roep om Geertsema het ere lidmaatschap van de partij te ontnemen. Naar de mening van de vertolker van dit idee schaadt Geertsema de partij al lange jaren door steeds maar stekelige reacties te geven op gebeurtenissen in de WD. Voorzitter Ginjaar van de WD veegde die suggesties toen bekwaam onder het vloerkleed. Naar Ginjaars mening ge tuigde het verzoek om Geertsema te straf fen voor zijn kritische geest niet van enig liberalisme. Geertsema is het daar van harte mee eens. Hij nam via het partij-or gaan kennis van deze 'onliberale uitspat ting'. „Dat zal wel iemand zijn die een he kel heeft aan het Des Indesberaad (infor meel overleg tussen WD'ers, PvdA'ers en D66'ers, JG) waarvan ik de voorzitter ben. Ik zal daar aan blijven deelnemen, al is het niet meer als voorzitter. Dat neemt oud kamerlid Huub Jacobse van me over". In 1981 werd Geertsema voor de rechter gedaagd door het Landelijk Energie Komitee. Dat voelde zich gegriefd door de uitspraak van Geertsema dat de anti- kernenergiebeweging haar activiteiten financiert door bankovervallen. - fotoanp sema als er weer eens gerommel in de ge lederen van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie was. Geertsema heeft het er altijd moeilijk mee gehad om zijn be ginselen minder zwaar te laten wegen dan de coalitie waarvan zijn partij deel uit maakte. „Dat maakte me ook niet zo ge schikt als fractievoorzitter. Ik was blij dat ik die functie aan Hans Wiegel kon over dragen". Aan het begin van de jaren zeventig was hij twee jaar minister van Binnenlandse Zaken. Net als zijn overgrootvader, die -laat hij bijna hikkend van plezier weten een stevige hekel aan Thorbecke had, toch de politieke aartsvader van het Neder landse liberalisme. Twee keer was over grootvader Geertsema minister van Bin nenlandse Zaken, juist in periodes als Thorbecke langs de kant moest toezien. „Overgrootvader vond Thorbecke te rechts. Een partijgenoot had eens wat uit spraken gelezen van overgrootvader en zei me: Dat was net zo'n rode rakker als jij. Ik geloof in erfelijkheid. Dat soort dingen erft over. Daarom ben ik ook meer ge schikt voor het binnenlands bestuur, dat zit in de familie. Ik kon ooit kiezen tussen een bankiersfunctie of een functie in het binnenlands bestuur. Tellen kon ik moei lijk. Dan moet je niet gaan bankieren. Als ik trouwens mijn pensioen bekijk, had"ik geloof ik beter oud-directeur van de AMRO kunnen zijn. Maar een leuk leven is ook wat waard". Geertsema vindt dat hij met zijn twee jaar veel te kort minister is geweest om wat te kunnen bereiken. „Daar heb je mi nimaal vier j aar voor nodig". Maar wat had hij dan veranderd? „Het de coratiestelsel bijvoorbeeld. Eén medaille voor langdurige verdiensten. Dezelfde on derscheiding voor de directeur van Philips als voor zijn chauffeur. En geen konink lijke onderscheiding voor iemand die pak weg 45 jaar lang niet het lef heeft gehad van baan te veranderen. Die zou misschien een nationale onderscheiding krijgen, maar geen koninklijke". Geertsema loopt al bijna veertig jaar mee in de WD. Heeft hij in de loop der tijd veel invloed gehad op partij? Hij blaast. „Ik heb nooit enige invloed gehad. Samen met andere partijgenoten heb ik gewerkt aan het liberale manifest, waarin onze uitgangspunten werden geformu leerd. Die vijf punten waarover ik het had. Maar de partij heeft zelden mijn ideeën overgenomen. Dan hadden we onder an dere vier bestuurslagen in Nederland ge had, tussen gemeente en provincie een rechtstreeks gekozen gewestraad". Ex-senator, ex-CdK, ex-minister, ex- Tweede-Kamerlid, ex-burgemeester en ex-raadslid Willem Geertsema weet van wanten in de politiek. Hij zou intussen aan het idee gewend moeten zijn dat samen werking in de politiek tot compromissen leidt. En de kleinste partner moet het meeste water in de wijn doen. Maar daar went Geertsema waarschijnlijk nooit aan. „Het CDA bepaalt hoe het liberalisme er in Nederland uitziet. Ik neem het voor beeld van het euthanasie-voorstel van Wessel-Tuinstra. Als Lubbers nee zegt, fluistert de WD ach en gut. Maar legt zich daarbij neer. Je mag niet hardop spreken over een coalitie met de PvdA, omdat het CDA dat zo vervelend vindt. Iedereen ziet dat er op immaterieel gebied, de euthana sie, de gelijke behandeling en het onder wijs, veel overeenkomsten zijn tussen PvdA en WD. Maar dat mag je van het CDA niet zien". Maar er is ook nog een andere partij die claimt in de bres te staan voor het liberale erfgoed, D66. Vindt Geertsema dat geen alternatief? „Och, D66 is ten dele liberaal, ten dele socialistisch. Zo is die partij al twintig jaar. Ik heb nog steeds geen begin selprogram gezien waaruit dat liberalisme blijkt". Hij doet er verder het zwijgen toe. Heeft hij dan vertrouwen in zijn eigen WD? Put hij moed uit de toespraak van WD-fractievoorzitter Voorhoeve die vlak voor de statenverkiezingen dit jaar ge waagde van 'het sociaal-liberalisme' en van een WD die naar het midden op schuift? „Dat was meer bedoeld voor de verkiezingsstrijd, vermoed ik. Ik merk er nog niks van. De wet gelijke behandeling is op de lange baan geschoven door Lub bers en ik hoor de WD niet protesteren". Opnieuw zullen bepaalde VVD'ers deze opmerkingen van de grijze eminentie uit Wassenaar hem niet in dank afnemen. Bij Geertsema richt zijn in azijn gedoopte pij len niet alleen op partijgenoten, zo mocht het echtpaar Goeree ervaren. De Goeree's kregen nog onlangs van Geertsema een brief naar aanleiding van hun twijfelach tige opmerkingen dat alleen homoseksue len aids kunnen krijgen. Geertsema liet hun weten dat hij hoopte dat ze zelf aids zouden krijgen, als bewijs van hun onge lijk. „Dit soort volstrekte leugens kun je niet laten passeren. En discussiëren met die mensen heeft geen zin. Vandaar de brief". Eerst liet het evangelisten-echtpaar (dat zijn stuitende ideeën voornamelijk richt op joden en homoseksuelen) aan diverse persorganen weten dat ze Geertsema zou den aanklagen. Later kwamen ze daar op terug, ze wilden de kwestie met de mantel der liefde bedekken. Geertsema: „Ik wet niet of dat soort mantels der liefde mij wel zo zint". Geertsema heeft het niet zo begrepen op uitleg van maatschappelijke vraagstuk ken vanuit bijbelse visie. De bijbel is het meest discriminerende boek dat Geert sema kent. Zelf is hij wel gelovig, maar di verse dominees hebben hem al de kerk uitgepraat, zoals hij zelf glimlachend uit legt. Ook de anti-kernergiebeweging zag enige tijd geleden reden om zich op te winden op Geertsema. Zijn opmerking dat hij liever kernafval in zijn tuin heeft dan griesmeel, omdat een griesmeelopslag kan ontplof fen, wekte grote woede. Een rechtszaak eindigde in het voordeel van Geertsema. Zo zal het nog wel jaren doorgaan, want Geertsema houdt een groot aantal functies die hem de kans geven op gezette tijden in het nieuws te komen. Heeft hij geen zin om zich gewoon eens terug te trekken met een fraai boek? „Ik trek me regelmatig terug met een fraai boek. Al is het onderwerp van die boeken altijd vakliteratuur. Op mijn bureau ligt nu bijvoorbeeld een boek van dr. E. Brongersma, een oud-collega uit de Senaat, over pedofilie". Hij staat op en loopt naar een groot bu reau. Hij zal daar een recensie over schrij ven voor een wetenschappelijk blad. 'Jon gensliefde' heet 't boek. Is Brongersma een professioneel onderzoeker? „Of hij profes sioneel pedofiel is, weet ik niet, hij is wel deskundig als u dat bedoelt". Die bulder lach weer. Willem Jacob Geertsema heeft voorlopig nog veel om handen. Tegen de veertig functies heeft hij nog. Van lieverlee zal hij zich terugtrekken. Hij voelt zich nog goed bij de tijd, maar twijfelt eraan of iemand inziet dat het niet meer gaat. Zijn voor beeld is professor Oud, ooit fractievoorzit ter in de Tweede Kamer. Hij had de fractie gevraagd het hem te zeggen als hij ouder- domsverschijnselen zou vertonen. Toen het zover was, ontkende Oud dat de fractie het bij het rechte eind had. Geertsema stak daar wat van op. Hij is niet weg, maar ook niet aanwezig. Als een goedaardig virus duikt hij plotseling op wanneer niemand het verwacht.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 6