Hoe Kluwer de overval van Elsevier afsloeg Vissers raken verstrikt in overheidsnetten MARKT IOAWi even..u UITBLAZEN Reizen in de stoel (1) TWEE GROTE UITGEVERIJEN VOEREN PUUR THEATERSTUK OP EUROPESE HOF ZAL STAAT DER NEDERLANDEN ECHTER ONGEMOEID LATEN De plannei DE STEM ACHTERGROND DINSDAG 30 JUNI 1987 DE STEM. Tandarts Geloop Rekening Agenda Haags hoogstandje pE STEM BIN DEN HAAG - De coöperaties in de derlandse land- tuinbouwsector he door de behaaldi gere prijzen in 19 totale omzet zien d Autogorde achterban! wordt in '89 verplic IOAW DE STEM i CITAAT: was ook ik moe geworden van al die dagen op de rug van het paard, het voortdurende zadelen, op en aftuigen, drenken en verzorgen, het vroege ver trek om de hitte van de dag te vermijden, het ver stijfde en bezwete wachten tot de rest van de groep met zeep en schone kleren arriveer de. Dat was nog eens reizen! De 'rest van de groep' werd ge vormd door de te voet reizende gids en een paar gelegenheids dragers van de schrijver. Het ci taat komt uit '92 Dagen', Eve lyn Waughs verslag van een reis dwars door Brits-Guyana, in 1933 en '34. Die winter lag ik beurtelings in wieg en kinder wagen. Dat reizen wellicht niet meer is wat het ooit geweest is, mag misschien blijken uit de titel die dezelfde Waugh twaalf jaar later gaf aan de bundel reisverhalen, waarin ook een hoofdstuk uit '92 Dagen' werd opgenomen: When the going was good. Dat zóu je kunnen vertalen in: 'Toen het reizen (nog) leuk was'. 1946, toen had ik het inmiddels tot Antwerpen en Rotterdam gebracht. Staat het reisverhaal in Ne derland aan het begin van een hausse? Ik begin het te geloven. Twee aanwijzingen. De uitgeve rij L.J. Veen B.V. heeft sinds enige tijd een speciaal reis fonds, 'Op Schrijvers Voeten' geheten. Daarin zijn, in betrek kelijk korte tijd al zo'n tien ti tels verschenen. Minstens zo trendgevoelig als de uitgeverij is de journalistiek en uit die hoek heb ik de laatste tijd op vallend dikwijls de uitdrukking travel writing vernomen. Dat is de tweede aanwijzing. Een week of wat geleden veranderde Elseviers Magazine van uiterlijk en van naam. Het heet nu gewoon Elsevier. Bij ge legenheid daarvan werd de hoofdredactie door verschil lende kranten geïnterviewd en het viel me op dat in al die in terviews, zonder mankeren, de beide hoofdredacteuren 'travel writing' noemden als hoog ge noteerde wens met betrekking tot de toekomstige inhoud van het blad. Als voorbeeld wezen ze op een recente serie reisarti kelen van Adriaan van Dis over China, inmiddels ook in boek vorm verschenen. WIM KOCK nen brengen; voor m'n eigen lol, voor m'n werkgever of voor een willige uitgever. Net als de meeste mensen behelp ik me met vakanties. Daar probeer ik reizen van te maken, van ene plek naar de andere en liefst niet over de autosnelweg. Maar je bent niet alleen en je blijft gesteld op comfort en hygiëne. Een kamer met privé-bad is wel het minste, al hoef je zonder dat niet te gaan stinken, tenzij je langs de zijderoute reist of je eigen weg baant door het hart van Guya na. Ik ben dan nog bevoorrecht door het feit dat ik uit hoofde van mijn beroep wel eens op reis kan, maar die reizen zijn te kort en je vult bovendien niet zelf je dagen; dat doet een an der wel voor je. Je bezichtigt van alles. Een porseleinfabriek in Helsinki, Engelse tuinen in Kent, een kassenkwekerij bij Reykjavik, een Noorse rotsfor matie die De Preekstoel wordt genoemd, de dodentempel van Hatsjepsoet in Thebe en een whisky-distilleerderij in de Spey Valley om maar wat te noemen. Dat klinkt allemaal heel interessant en dat is het eigenlijk ook wel, maar - met uitzondering misschien van Hatsjepsoets tempel en De Preekstoel - het is niet direct dat moeilijk noembare waar naar je verlangt als je over rei zen droomt. Gelukkig zijn er manieren om je reisverlangen te stillen zonder dat je de deur uit moet. Je kunt door atlassen reizen. Wegenkaarten zijn beter. Je ziet er meer op. Lang geleden, toen Sri Lanka nog Ceylon heette, heb ik in Londen eens een wegenkaart van Sri Lanka gekocht. Alleen maar om met behulp daarvan een fantasiereis te maken over dit eiland waar van ik had gehoord dat het zo weergaloos mooi was. Heel of halfvergeten tochten kun je herbeleven door de oude we genkaarten met potloodkrab bels weer voor de dag te halen. De beste manier echter om, gezeten in je eigen luie stoel, op reis te gaan is het lezen van een goed reisboek. Reisverhalen vormen ook ideale lectuur voor de vakantieganger. Wat, dacht u, kan het verband zijn tussen de kroning van Haile Selassi in 1930 en een zomervakantie in 1986? Wat me het eerst voor de geest komt als ik terugdenk aan die laatste vakantie in het Zwarte Woud, is die late, blad stille avond op het balkon van de hotelkamer, een slaapmuts bij de hand en met het verras sende reisboek waarin ook de vermakelijke reportage over de kroning van de Abessijnse ne gus stond. (Wordt vervolgd). Ik kan die eventuele her waardering van het reisverhaal, vooral ook in de journalistiek, alleen maar toejuichen want ik word, ongetwijfeld net als on telbaar veel andere mensen, al van kinds af aan geprikkeld door een in de praktijk niet te bevredigen reislust. Om te rei zen moet je vrij en pnafhanke- lijk zijn en dat zijn de meeste mensen niet. Reizen is het uit leven van je onrust en ongedu righeid. Gaan en staan waar en wanneer je wilt. Reizen vraagt ook fysiek incasseringsvermo gen en een zekere onthechting van modem gemak en comfort. Van Dis en ook Waugh be schrijven hun eigen vuilheid tij dens de primitiefste etappes van hun reis, hoe ze hun eigen stank begonnen te ruiken. Ik betwijfel of ik dat op zou kun- iiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin7 Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda Postadres. Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236452. Sportredactie 076-236236. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850 Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen). Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen: 24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Bulten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 RsnkroldtiAQ' Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. Door Louis van de Geijn IN DE STADSSCHOUW BURG van Deventer werd gisteren voor een geïnte resseerd publiek een eigentijds stuk opgevoerd. Het plot: uitgever probeert zich overvaller van het lijf te houden; deze tracht stromannen binnen te smokkelen; zij worden ontmaskerd; een aandeel houder ontpopt zich als een door de overvaller in gehuurde advocaat en legt directie en commissarissen toch een reeks stekelige vragen voor. Als het niet om het lot van twee of drie grote bedrij ven en duizenden werkne mers ging, zou het kat-en- muis-spel tussen de uitge versconcerns Elsevier en Kluwer heel geslaagd theater mogen heten. Het door Elsevier be laagde Kluwer gaf giste ren de aandeelhouders tekst en uitleg van de ge beurtenissen en ver klaarde waarom de hoofd directie is overgegaan tot de uitgifte van zoge naamde preferente aande len. Het was een voorstelling die weinig feitelijke infor matie opleverde en die vooral in het teken stond van de grimmige verhou dingen tussen beide uitge vers. President-commissa ris mr. drs. H. Langman, tevens vice-voorzitter van de Raad van Bestuur van de ABN, liet geen gelegen heid passeren om de (pu blieke) afstand tussen El sevier en Kluwer te ver groten. Langman begon met te signaleren dat Elsevier via stromannen toegang pro beerde te krijgen tot de aandeelhoudersvergade ring. Elsevier had 100.000 aandelen laten deponeren op naam van vier mede werkers. Toen Kluwer de bevestiging vroeg dat dit viertal inderdaad aandeel houder was, had de betref fende bank (Amro-dochter Pierson) dat aanvankelijk telefonisch bevestigd. Maar gevraagd om een schriftelijke verklaring, aldus Langman vol mis prijzen, had de bank dat moeten intrekken. Elsevier was de aandeelhouder en de vier misten de vereiste volmacht. Kluwer kon hen formeel de deur wijzen en liet dat niet na. Niettemin was 'overval ler' Elsevier gisteren aan wezig in het hol van de leeuw, in de persoon van de Amsterdamse advocaat mr. M.W. den Boogert. Hij had zich ook persoonlijk als aandeelhouder laten registreren. „Ik lig graag De top van Kluwer achter de bestuurstafel voor twee ankers", lichtte hij later toe. Mr. den Boogert was er door Elsevier op uitgezon den een reeks juridische vragen te stellen over de constructie die Kluwer heeft gehanteerd om een ongewenst bod af te weren. Vragen, aldus Langman, die je in een rechtszaal zou mogen verwachten. Veel van de antwoorden zoutte hij dan ook voor die gele genheid op. Over één van de vragen van mr. Den Boogert zag Langman kans zich op nieuw hogelijk op te win den. Kluwer heeft de pre ferente aandelen die nodig zijn om een meerderheid van stemmen veilig te stel len, ondergebracht in een stichting. De advocaat wilde weten of de twee buitenstaanders die in het stichtingsbestuur zitten, niet op de loonlijst van Kluwer staan. „Een beden kelijke vraag", aldus Langman. „Een niveau waar de modder iets te dichtbij is. Ik hoop dat u hem zelf heeft bedacht en hem niet als gemachtigde van Elsevier heeft meege kregen". De aandeelhouders in de schouwburgzaal konden dit spel ogenschijnlijk wel waarderen. Ze hadden weinig in het midden te brengen en de enkele op merkingen uit de zaal klonken als een ondersteu ning voor de gekozen op lossing: fusie met Wolters Samsom. Mr. den Boogert haalde na afloop de schouders op over de vermoorde-on- schuld-tactiek van Lang man. Om te spreken van 'stromannen' was volgens hem ongepast. Het ging om een simpel 'misverstand' Pierson, dat met een beetje bereidwilligheid van Klu wer had kunnen worden opgelost. Ook van de harde toonzetting van Langman was hij niet onderstebo ven. Beslissingen zullen immers toch gebaseerd moeten zijn op nuchtere afwegingen, was zijn lako- nieke taxatie. De missie van mr. den Boogert doet veronderstel len dat Elsevier via de rechter probeert alsnog een voet tussen de deur te krijgen bij Kluwer. De ju rist zelf vond het voor die conclusie desgevraagd nog te vroeg. Uit de toelichting die di rectievoorzitter mr. J. Al- berdingk Thijm de aan deelhouders nog eens gaf op de ontwikkelingen van de laatste maanden, bleek dat Kluwer mede op grond van een studie door McKinsey gekozen heeft voor samengaan met Wol ters Samsom. De organisa tiedeskundigen verwach ten van die combinatie meer heil dan van een sa mengaan met Elsevier. Elsevier is volgens Al- berdingk Thijm zonder veel precisie op zoek naar overname-kandidaten „Het geld brandde hen blijkbaar in de zak, de overnamekoorts liep op en er moest koste wat het kost een onderneminj worden overgenomen" Kluwer wil dat lot ontlo. pen en lijkt de zegen te krijgen van de aandeel- houders. Tot stemmen kwam het op deze infor matieve vergaderingen statutair verplicht num mer, niet. Maar het leek op dat Kluwer-top de sym pathie had van de enkele honderden aandeelhouders in de zaal. Zelfs de venijnige mr. Langman werd daardoor blijkbaar wat milder stemd. Hij sprak zijn res pect uit voor de wijze waarop Elsevier binnen zijn eigen strategie ope reert. ook al past die Klue- wer allerminst. En hij wilde ook wel vermelden dat de afgezant van overvaller, mr. den Boog ert, zich in het verleden anders heeft laten kennen. Hij was de raadsman van het beleggingsbedrijf Wereldhave, dat zich en kele jaren geleden met succes verzette tegen overval door het pensioen fonds PGGM. Met dieven vangt men dieven, scham perde een omstander. Door Jan van de Ven VISSERS raken in het overheidsnet ver strikt en moeten boeten. Meer vis ophalen dan toegestaan kost, de rechtszaken van vorig jaar zijn er een voorbeeld van, vele tienduizenden guldens. Vandaag de dag dreigen zij hun schepen zelfs kwijt te ra ken. Een overheidsbeleid, dat meer dan toegestaan vissen mogelijk maakt blijft ongestraft. Zeker, de Europese Commissie heeft Neder land bij het Europese Hof aangeklaagd, van wege overschrijding van de quota. Het Hof in Luxemburg zal echter de staat der Nederlan den ongemoeid laten. In gedingen tegen lidsta ten is de zwaarste straf tot nu toe een waar schuwing. Een mededeling, dat een rijksover heid gemeenschappelijke regelgeving moet in voeren, of dat een staat zich aan gezamenlijke afspraken dient te houden. Een waarschuwing uit Luxemburg wordt overigens als zware uitspraak beschouwd. Lid staten proberen in de meeste gevallen een uit spraak van het Hof te voorkomen door bij voorbeeld na dreiging van de Europese Com missie zich te schikken in Brusselse regelge ving. In het geval van de vangstquota is dat niet mogelijk. Overtredingen vonden in voor gaande jaren plaats en zijn ruiterlijk toegege ven. Bij de beoordeling van de klacht zal het Hof het optreden van de Nederlandse overheid ge durende de laatste weken laten meewegen. Het kabinet Lubbers heeft, voor heel Europa waar neembaar, zwakke punten uit het visserijbe leid opgespoord en geneutraliseerd. Niemand ontkomt nog aan de afspraak per jaar niet meer dan een toegestane hoeveelheid vis te vangen. Andere overweging van het Hof: Nederland is een der weinige landen, die controle op vangstbeperkingen toestaan. De meeste lidsta ten moeten niets van pottekijkers hebben, waardoor Brusselse controleurs geen zicht hebben op naleving van de afspraken. Over schrijdingen van de beperkingen behoren el ders dus tot de reële mogelijkheden. Genoemde 'verzachtende' omstandigheden zullen ertoe leiden, dat het aanbrengen van Nederland door de Europese Commissie erger lijkt dan het is. Een berisping door het Hof lijkt meer voor de hand liggend dan een waarschu wing. Elk der twaalf lidstaten weet dan, dat naleving van de regels serieus genomen be hoort te worden. In vergelijking met de overheid worden de vissers onevenredig zwaar aangepakt. Zij be speurden in het Haagse beleid toegevendheid en gingen daar op in. Als de joviale Braks oog luikend overschrijding van de beperkingen toestaat, ben je toch een dief van eigen porte monnee als je daar niet op ingaat? De vissers hadden niet in de gaten, dat zij werden misleid. Braks kan nog zo joviaal zijn en begaan met het lot van het Nederlandse bedrijfsleven; op het momenüdathij in Brussel afspraken over quota heeft getriaakt is zijn bemoeienis afgelo pen. Uitvoering van de afspraken gebeurt op Europees niveau, controle ook. En dat hebben de vissers niet doorzien. Rechters houden in normale omstandighe den rekening, zeker als er overheden in het ge ding zijn, met 'gewekte verwachtingen'. Daar hebben de vissers ook een beroep op gedaan. Wekken van verwachtingen door een overheid kan voor de rechter als verzachtende omstan digheid gelden. Maar als een minister geen recht van spreken heeft, valt er niets te wek ken. Ook misleiding kan niet ter verzachting worden aangevoerd, omdat voor misleiding eveneens autoriteit nodig is. Dat maakt de juridische strijd van de vissers zo wrang. Zeker de vissers, die vorig jaar zo hard door justitie zijn vervolgd hebben, moreel gezien, recht op een mild oordeel van de rech ter. Vervolging in Nederland van vissers ge beurt door een 'Europese' officier van justitie en berechting door een 'Europese' rechter. Zelfs al spreken zij dezelfde taal als de gedaag den. Bij uitvoering van Europese wetgeving zijn zij tot EG-niveau verheven. Voor de bui tenwacht blijkt het uit het advies, dat aan het Europese Hof over de affaire is gevraagd. De onbekendheid met de verstrengeling van nationaal en gemeenschappelijk recht heeft de vissers verstrikt doen raken in de overheids netten. Braks mag dan enige politieke licht voetigheid hebben opgebiecht; hij weet als geen ander, dat onbekendheid met de Europese Gemeenschap groot is. Dat legde een extra verantwoordelijkheid op zijn schouders. En dat maakt zijn jovialiteit ten opzichte van de vissers extra onvergeeflijk. Minister G. Braks: 'joviaal'. foto de stem johan van gurp AL dagen had hij last van een stevige kiespijn. Ook tijdens debatten en overleg met staatssecretaris Dees (Volks gezondheid) had hij niet laten merken dat zijn gebit hem forse last bezorgde. En zelfs toen hij ervoor stond te plei ten dat een deel van de tand artskosten in het zieken fondspakket moesten blijven, judasten zijn bijters hem. CDA'er Ad Lansink ver klapt zijn stiekeme ellende pas als we ons laten ontvallen dat hij kijkt als een kamerlid dat kiespijn heeft. Het wordt al snel duidelijk dat het CDA- kamerlid net als gewone ster velingen een hartgrondige he kel heeft aan tandartsen. Niet dat hij ze niet voldoende clientèle wenst en een goed inkomen. Nee, hij is doods bang voor de vakgroep die zo goed met boren en tangen overweg kan. Op een CDA-bijeenkomst in Dordrecht waar Lansink het beleid van zijn fractie - en met name op het gebied van volksgezondheid, waarvan hij woordvoerder is - kwam toe lichten, was de snerpende pijn opnieuw opgedoken. Lansink grapte of er misschien een dokter in de zaal was, liefst een tandarts. En ja, hoor, hij had pech, er waren er zelfs twee. De twee gebitsexperts spraken af wie het CDA-ka- merlid onder handen zou ne men. En Lansink was er niet helemaal ongerust op. Hij reed 's avonds bijna klapper tandend van pijn achter de uitverkoren tandarts aan en zat binnen enkele tellen in een fraaie kantelbare stoel. „Doet het hier pijn?" „Au, ja, daar, maar ik was eigen lijk van plan naar mijn eigen tandarts te gaan". Zo onge veer verliep de discussie, waarbij de tandarts opmerkte dat hij nog veel liever staats secretaris Dees in zijn stoel had gehad. om de vlees- en wijnbonnen verloren. De tijd die de kamerleden niet etend doorbrengen, pra ten zij een ochtend en een middag over de Voorjaars nota (waarin alle bezuini gingsellende op een rijtje staat), de Studiefinanciering en de tabakswet. MORGEN praat de Kamer over de blokkade bij Borssele. Voor wie het is vergeten, daar ontstond 's nachts een veld slag tussen de ME en een groep actievoerders, de Auto nomen. Het PvdA-kamerlid Hummel komt daarbij goed beslagen ten ijs, want hij heeft informatie uit de eerste hand. Hummel benaderde de commandant van de groep ME'ers die met hand en tand de poort van de kerncentrale verdedigde en hulpeloos moest toezien hoe collega's ernstig gewond naar het zie kenhuis werden gebracht. Het zit de ME'ers nog alle maal hoog. De groepscom mandant was daarom graag bereid op uitnodiging van Hummel naar Den Haag te reizen te vertellen over de Hummel .Chineesje foto de stem johan van gurp verschrikkingen van de nacht van Borssele. Hummel bleek een goed luisteraar maar een slechte gastheer. Het vier uur durend gesprek had een wat droog karakter; de groepscomman dant kreeg zelfs geen kop kof fie. Terwijl hem een maaltijd was beloofd. ME'ers zijn getraind in zelfbeheersing. Tijdens het bezoek aan Hummel wierp dat vruchten af. De groeps commandant hield zich in. Voor hij, teleurgesteld in ka merleden en in het bijzonder in Hummel, afreisde, is hij bij een Chinees eethuis binnen gestapt. Voor koffie en een warme hap. De rekening van drie tientjes heeft hij naar de fractievoorzitter van de PvdA gestuurd. IN deze laatste parlementaire Lansink .kiespijn. - foto de stem johan van gurp week, vóór de zomer, houdt de Kamer opruiming. De rom melzolder bleek nagenoeg leeg, aangezien de Kamer nauwelijks nog vergadert. Des te meer tijd blijft over voor de traditionele barbecue, die donderdagmiddag op het Binnenhof wordt gehouden. Vleesetende en wijndrin- kende volksvertegenwoordi gers worden dan gadegesla gen door hongerende vader landers. Die hebben pech ge had, want ze hebben de slag „ALS de gedeputeerden de hand lichten met de bodemsa nering, roep ik ze in mijn ka mer en dan gaan ze allemaal over de broek..ik bedoel de knie". Minister Nijpels DE doorsnee televisiekijker verbaast zich vaak over de leegte van de vergaderzaal van de Tweede Kamer als daar op het scherp van de snede gedebatteerd wordt. Waar is iedereen toch? We kozen toch 150 kamerleden? Dat soort vragen plaagt de geïnteresseerde kiezer thuis. Antwoord 1: Iedereen is druk met de zaken waarvoor hij/zij is aangewezen door de fractie. Antwoord 2: Ja, we kozen 150 kamerleden, maar die hebben niet van alle zaken die in het parlement bespro ken worden gedegen kennis van zaken. Tijdens een normale verga derdag zijn er een stuk of vijftien vergaderingen in de Tweede Kamer. Voornamelijk overlegrondes met ministers en staatssecretarissen over grote en kleine problemen. Menig kamerlid rent op die manier van hot naar her. Het is natuurlijk de vraag of dat heen-en-weer-geloop de kwaliteit van de vergade ring bevordert. We turfden voor deze ene keer eens het verloop van en het geloop in een hoorzitting over de Per spectieven Nota Limburg. In deze PNL-nota staat hoeveel geld Zuid-Limburg krijgt on het gapende gat van de werk loosheid na de mijnsluitingen te dichten. Waren bij het begin aanwe zig: Wolters (CDA), Nijhuis (WD), voorzitter Paufö (CDA) en Pronk (PvdA). Huys (PvdA) kwam even later bin nen. Van Rey (WD) na 40 mi nuten, Nijhuis ging na 45 mi nuten, Pronk weg na 50 minu ten. Frissen (CDA) kwam bin nen na 55 minuten. Nijhuis komt terug na 80 minuten, vertrekt na 83 minuten,, is weer terug na 84 minuten en vertrekt definitief na 84,5 mi nuten. Voorzitter Paulis han delt intussen enkele tele foontjes af; Wolters is dt enige die op zijn stoel blij ft en de aandacht de hele tijd bij de hoorzitting houdt. De conclusie moet niet dat kamerleden niet in zekere onderwerpen geïnteresseert zijn, maar wel dat ze met een overladen programma zittel Laatkomers in het partem®' hebben zich zelden in de tij' vergist, maar steeds een goed' verklaring. Ze verontschuldi gen zich of laten zich veronl- schuldigen. Maar doeltreffend verga; deren is op die manier w moeilijk. eindredactie pieter eggen Dal Van onze verslaggever De daling is gering e draagt voor alle sc coöperaties tesamen meer dan tweeho: miljoen gulden op ee taai-omzet van bijn; miljard gulden. DEN HAAG - Vanaf nuari 1989 moet het d van een autogordel achterbank van een worden verplicht. N auto's moeten vanaf d turn met zo'n gordel uitgevoerd. Dat heeft minister Smit gisteren gezegd tijdens o met de Tweede Kamer o verkeersveiligheid. De minister rekende c mer voor dat het drage een autogordel op de a bank per jaar ongeveer den en 200 gewonden i verkeer scheelt. Smit- maakte verder bekent wordt overwogen om het wijs in te trekken als de mobilist met drank op gepakt. Nu staat daaro ontzegging voor een i uren en eventueel strafri lijke vervolging. DEN HAAG (ANP) - een verhoging van de mie Ziekenfondswet v deren per 1 juli 1987 c dragen van de bij stam keringen en van de mensvoorziening oudere en gedeeltelij! beidsongeschikte wer werknemers (IOAW). Beide uitkeringen zijn g peld aan het netto mini loon. De wijziging hout verlaging van de uitkerii dragen in, die varieert va geveer twee tot zeven g per maand. De IOAW is bestemd oudere langdurig werl die vijftig jaar of ouder - op het moment dat zij we werden en voor gedeelteli beidsongeschikte werl ongeacht hun leeftijc IOAW geldt, nadat de ringsperiode voor de n DE MINISTER van Fina streng beheerder van de hoe hij dë publiciteit moe de begroting van volgenc ginnen, weet intussen h eens vier miljard extra mc ding noodzakelijk om hel terug te dringen, zoals in loop van de onderhande bij de wijn doen, maar d 'lekken' heeft hij voor zie handelingsklimaat gecree Het gejammer van de c hingsplannen van 'IJzere hoorbaar. Want hoewel R ook te sparen - zelfs mini de bezuinigingswoede va toch vooral de ministeries veren zullen moeten later dat al tot een fikse aanv 'aatste heeft zelfs gedreig getoverschrijding volledic eiet komen, maar dat de' ten inleveren staat als eer Vast staat dat Ruding z subsidies die door het rij een enorme wildgroei pla< den gekapt. Voorwaarde den blijven bestaan.voor hard nodig hebben. De nieuwste onheilsbo< dat het dit kabinet niet voc hngen voor te vinden. Soi budget ver overschreden, zijn er nog een aantal oor delijk voor zijn dat er var Vveinig terecht lijkt te kom< Dit kabinet wekt overig: h!st dezelfde begeesterin ers-| indertijd. De fris og '°t een moedeloos gezelsi zoveelste extra bezuinigin

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 2