r
DE FiA^CE
'Geen gereken,
maar knallen'
'Wij worden
de vrijbuiters'
'Een nerveuze ronde
zonder koers-chef
D
-I 'Geenwaanbeeldenmeer
1L i
'We vliegen er in
Een ploeg als de onze moet winnen
HERRERA GA A T WEER OP OUDE WIJZE KOERSEN
ANDY HAMPSTEN WA CHT NIET TOT DE BERGEN
PETER POST TIPT ANDERSON VOOR EINDZEGE TOUR DE FRANCE
11
11
11
11
11
1
ELLEVOETSLUIS
DE STEM DINSDAG 30 JUNI 1987
(Ie fietsen
jen licht!
Op scherp
Opgepoetst
Rampjaar
Drie man
Tevens
speciaalhuis
voor
FOUNDATIONS
De baas
Hoger niveau
rel. 01140-12165
RIJKSSTRAATWEG 39A
*U
Mike Neel, ploegleider van de op
Amerikaanse leest geschoeide 7-Ele-
ven-ploeg, belooft het peloton in de
Tour de France oorlog.
Met Andy Hampsten (vorig jaar vierde in
het eindklassement, maar toen nog in
dienst van de formatie van Greg Le-
Mond), de Noor Dag-Otto Lauritzen en de
Mexicaan Raul Alcala gelooft Neel drie
speerpunten te hebben, die voor de nodige
strijd kunnen zorgen.
„We gaan er vol tegen aan. Sinds de
eindzege van Greg LeMond en ook sinds
Alex Stieda vorig jaar het geel droeg, is er
toch veel schroom weggevallen. En nu we
Hampsten er bij hebben, beschikken we
automatisch over een brok extra brutali
teit. Die jongen gaat voor niemand opzij.
Dat heb je in de Tour nodig. Hij heeft al
respect afgedwongen en daar kan hij van
profiteren", aldus Neel in het Zwitserse
Biel, waar hij met zijn equipe neerstreek
voor de Ronde van Zwitserland als aan
loop naar de Tour de France.
Andy Hampsten is het helemaal met
zijn ploegleider eens. „Wij worden de
vrijbuiters van deze Ronde van Frank
rijk. We hebben niets te verliezen. Van
daar dat we er vanaf het begin in zullen
vliegen. Binnen is binnen. Ik kan bijvoor
beeld wel op de Pyreneeën gaan wachten,
maar dat risico vind ik te groot. Winnen
moet je zodra zich een kans voordoet. En
met Lauritzen zitten we toch ook goed.
Hij heeft niet voor niks de Grote Prijs van
Frankfurt gewonnen. Hij gaat bij ons de
rol van bliksemafleider spelen. Op die
manier kunnen Alcala en ik misschien
wat ondernemen".
De overstap van de 25-jarige Andy
Hampsten van La Vie Claire (nu Toshiba)
naar 7-Eleven werd in Europa als vreemd
ervaren. Zeker omdat Greg LeMond niets
dan lof had voor de winnaar van de
Ronde van Zwitserland van vorig jaar.
„Ik heb er lang over nagedacht, maar ik
liet uiteindelijk mijn Amerikaanse hart
spreken. In mijn huidige equipe voel ik
me meer op mijn gemak. Zeg maar dat
het een verschil is van bij iemand uit lo
geren gaan of lekker thuis in je eigen bed
slapen. Vooral een gevoelskwestie dus,
want ik had het bij Köchli erg goed naar
mijn zin. Al merkte ik wel dat de Franse
renners in onze ploeg meer en meer naar
elkaar toe trokken. Dat het pijn deed dat
de successen van de buitenlanders, zoals
LeMond en ik, kwamen. En in de strijd
tussen Hinault en LeMond vorig jaar in
de Tour hebben die Fransen geen eerlijk
spel gespeeld. Daar heb ik me verschrik
kelijk aan geërgerd. Voor mij is iedereen
Andy Hampsten: „Koersen is voor mij nog steeds een hobby, waar ik een
leuke cent aan verdien". - fotoanp
gelijk. Die Fransen sloten een combine.
Hinault heeft daar hard aan meegewerkt.
Dat vond ik zeer min voor zo'n groot
sportman".
De kennismaking met Andrew Hampsten
verloopt typisch Amerikaans. „Ik ben
Andy. Wat is jouw naam? Okay, vraag
maar. Niet te lang want ik ben al de hele
dag met dat fietsen bezig". En dan als een
machinegeweer, bijna zonder onderbre
king: „Je zou me inderdaad kopman vari
onze ploeg voor de Tour kunnen noemen.
Daar heb ik geen enkele moeite mee. Die
druk kan ik aan, omdat ik het wielrennen
niet zaligmakend vind. Er is nog zo veel
anders in het leven. Die Europese renners
leven vaak als monniken voor hun sport.
Daar zou ik gek van worden. Drie maan
den per jaar serieus koersen dat is vol
doende. 's Winters in de States zul je mij
ook nooit op de fiets zien zitten. Ben je
gek zeg. Dan leef ik zoals ik wil leven.
Lekker stappen, een borreltje drinken en
veel plezier maken. Daarom heb ik in het
Europese wielerseizoen altijd veel mo
raal. De Europeanen zijn twaalf maanden
achtereen met hun sport bezig. Doe je dat
dan kun je het geen sport meer noemen
maar wordt het eenvoudig werken. Zodra
ik op dat punt zou belanden, zou ik mijn
fiets direct in een hoek gooien. Koersen is
voor mij nog steeds een hobby, waar ik
een leuke cent aan verdien".
Plotseling heeft Andy Hampsten er ge
noeg van. „Die verdomde regen in Zwit
serland. Vorig jaar scheen de zon bijna
altijd. Ik zie je wel in West-Berlijn". En
weg is hij.
Mike Neel: „Een prachtige sportman. Vo
rig jaar heeft hij zich een beetje over z'n
toeren laten jagen. Wilde te veel ineens
Dit seizoen pakt hij het verstandiger aan
Vandaar dat hij voor de Tour op ^scherp
staat. Hij kan ver komen. Zeker nu ei
geen echte, grote favoriet in Berlijn aar
de start staat. Volgens mij wordt dezt
Tour er een van de grote verrassingen. Er
daar kan Hampsten een belangrijke rol ir
spelen".
Rafael Nino schiet spontaan in de
lach. De ploegleider van Café de Co
de equipe van Luis Herrera,
vindt het maar vreemd dat het ont
breken van Louis Herrera, Colom-
biaas volksheld nummer een, zeker
sinds zijn eindzege in de Ronde van
Spanje van dit jaar, in de Ronde van
Zwitserland als een zwaktebod wordt
beschouwd.
„Wat had Herrera daar te zoeken?", zo
klinkt het vrij geïrriteerd. „In Zwitser
land waren er maar twee etappes waar
mijn jongens zich op hun gemak konden
voelen. De andere ritten, die als berg
etappes in het route-boek stonden, stel
den toch niks voor. Als een Teun van
Vliet op het buitenblad naar boven kan,
zegt dat toch genoeg. En kijk maar naar
de resultaten van mijn ploeg daar. Zwit
serland heb ik alleen gedaan om een aan
tal knapen weer aan het Europese
sfeertje van wielrennen te laten wennen.
Met Herrera in de Tour er weer bij zullen
die Europeanen anders piepen. Ik heb
hem zo lang mogelijk in Colombia gela
ten, zodat hij in de beginfase van de
Ronde van Frankrijk zo lang mogelijk
kan profiteren van het voordeel van hoog
naar laag reizen. Als je de laatste jaren
nagaat dat Herrera in de Tour van start
ging, dan moet je tot de conclusie komen
dat hij de ronde altijd in de eerste week
verloor. Dat willen we nu voorkomen".
Rafael Nino vergeet te zeggen dat ook de
Colombiaanse president Virgilio Barco
een aardige duit in het wielerzakje deed.
om Herrera na de Vuelta zo lang mogelijk
in eigen land te houden. Een van de tal
loze radio-reporters van het station RCN
uit Bogota; „Barco heeft zijn eigen popu
lariteit bij het volk sinds de Ronde van
Spanje via Herrera aardig opgepoetst. Er
kon de laatste weken geen officiële gele
genheid zijn of Barco kwam met Herrera
aan zijn zijde opdraven".
Rafael Nino, zelf uit het wielerhout ge
sneden: „Dat is even geweest, maar de
laatste weken is Herrera weer serieus
met zijn sport bezig. Ik heb dagelijks tele
fonisch contact gehouden met de mensen
van onze wielerbond en die hebben dat
bevestigd. Zelfs hebben die er voor ge
zorgd dat Herrera, die door Jan en alle
man werd lastig gevallen, politie-be-
scherming kreeg. Let op mijn woorden, in
de Tour kennen jullie Westeuropeanen
Herrera niet terug. Hij is als herboren".
De 'kleine tuinman' zelf schreeuwt niet zo
hoog van de daken dat hij als een van de
favorieten voor de zege in de Tour moet
worden beschouwd, maar geeft inder
daad aan dat hij zich als 'nieuw' voelt.
„Dat is de verdienste van Nino. Voorheen
hebben Ocana en Geminiani ons te veel
Europees laten koersen. Als een van ons
in een bergrit tijdens de beklimming van
de eerste col van die dag aanviel, kreeg
die op z'n donder. Ook in de koers van Hi
nault, die ons voor gek verklaarde. We
raakten daar zo van onder de indruk dat
we naar Hinault, Ocana en Geminiani
luisterden. Nino heeft die waanbeelden
uit ons hoofd gepraat. Mijn overwinning
in de Ronde van Spanje is daar het eerste
resultaat van. Natuurlijk had ik geluk
dat Kelly uitviel, maar aan de andere
kant weet ik zeker dat ik het hem nog
verschrikkelijk moeilijk had gemaakt.
Daarom vind ik die zege niet gedeva
lueerd".
Volgens Herrera had Colombia die triomf
in de Vuelta hard nodig. „Na ons ramp
jaar van 1986 hadden wij als wielrenners
weinig krediet meer bij de supporters in
Colombia. Er kwam meer en meer kritiek
dat onze ploeg met 23 coureurs en 17 bege
leiders veel en veel te duur was, gezien de
mindere prestaties. Daarom was mijn
winst in de Vuelta een geschenk uit de
hemel. Ik heb een ronde gewonnen die
ook door Merckx en Hinault in hun tijd
werd gewonnen. En dat heeft veel indruk
gemaakt".
De nieuwe wieleraanpak (Herrera:
„Zeg maar oude, want sinds we niet meer
Europees rijden, zijn we teruggevallen op
wat we vroeger deden".) van de Colom-
bianen zal volgens Herrera ook in deze
Ronde van Frankrijk te bewonderen zijn.
„We vliegen er tijdens de berg-etappes in
als we er zin in hebben. Dus niks geen ge
reken, maar knallen. Ik beweer niet dat
Ramirez, Parra of ik de ronde gaan win
nen. Daar is de tegenstand te groot voor.
Fignon, Roche, Millar, daar zullen we re
kening mee moeten houden. Bovendien
komen de Pyreneeën pas na ongeveer
twaalf dagen. In die periode zit een ploe
gentijdrit en een individuele tijdrit over
tachtig kilometer. Daarom vrees ik dat
we zodra we de Pyreneeën bereiken, alle
maal vijf tot tien minuten aan onze broek
hebben hangen. En dat scheelt toch een
stuk voor het moreel. En daar heb je ook
mee te maken".
Peter Post: „Ik ben de baas en daar heeft een ieder in de ploeg zich bij aan te
passen. Het belang van de firma staat voorop. Die lijn moet ik bewaken. - fotoap
de andere kant betekent dat ook dat hij
Zwitserse profs in dienst zal moeten ne
men. Het contract van Urs Freuler is al
rond, terwijl Rominger, Joho, Winter
berg en Machler hoog op het hitparade
van Post staan. En dat terwijl hij enkele
jaren terug met Breu en Mutter zijn
hoofd stootte. Post: „De wielersport in
Zwitserland is de laatste tijd op een ho
ger niveau gekomen. Vroeger werd
iedereen in een nationale ploeg geduwd.
Nu zwermen de betere Zwitserse profs
over Europa uit. Dat betekent dat ze het
vak beter onder de knie krijgen. Van
daar dat ik het risico weer aandurf".
Wat de komende Ronde van Frank
rijk betreft, verwacht Post een spekta
kel van jewelste. „Het zal een heel ner
veuze ronde worden. Het wordt een
open Tour, waarin menig volger op een
bepaald moment tot de conclusie zal ko
men dat Bernard Hinault jammer ge
noeg afwezig is. Hij was de chef in het
peloton. En als hij zelf niet kon winnen,
bepaalde hij wie dat wel deed. Kijk
maar naar LeMond afgelopen jaar. On
danks alles heeft de Amerikaan zijn
triomf te danken aan Hinault. Dat weet
Lemond zelf ook donders goed".
Voor de 74ste Ronde van Frankrijk zet
Peter Post zijn kaarten op drie man:
Phil Anderson plus Eric Breukink voor
het klassement en Eric Vanderaerden
voor de dagsuccessen en de groene trui.
„Anderson is een knokker, die boven
zich zelf kan uitstijgen. Ik zie in hem
zelfs een kandidaat voor de eindzege.
Met Breukink heb ik als de nood even
tueel aan de man komt een alternatief
achter de hand. Al zal ik het hem niet
kwalijk nemen als het mis zou gaan. De
Tour is heel wat anders dan de Ronde
van Italië".
Luis Herrera: „Mijn winst in de Vuelta was een geschenk uit de hemel, want
na ons rampjaar van 1986 hadden wij weinig krediet meer bij de supporters".
- fotoanp
Twee meningen over Peter Post, de
zo succesvolle, maar soms ook om
streden ploegleider van Panasonic.
Eerst die van Teun van Vliet, gezien zijn
resultaten tot nu toe Nederlands num
mer één bij de wielerprofs. „Post is als
baas een klasbak. Je merkt aan alles dat
hij zelf op zeer hoog niveau heeft ge
koerst. Post inspireert je tot dingen die
je van jezelf niet voor mogelijk had ge
houden. Kijk maar op de eerste dag van
zijn komst in de Ronde van Zwitserland.
Op die zaterdag wint eerst Thurau de
tijdrit en ik later de etappe. Hij heeft
grote invloed. Wat mij betreft zeer posi
tief".
Ten tweede die van Johan van de
Velde. Zes jaar in dienst van Post.
Daarna twee jaar Italië en voor een sei
zoen terug bij de Amstelvener. Dit wie-
lerjaar echter weer in Italiaanse dienst.
„Voorop gesteld dat ik Post tot mijn
vrienden reken, zeg ik toch dat hij zijn
renners te veel als kleine kinderen be
handelt. Als hij een coureur als John
Talen precies zegt wat hij wel en niet
moet doen, kan ik dat begrijpen. Die
jongen staat helemaal aan het begin.
Maar toen het vorig jaar in de ploeg niet
goed liep, begon hij veel te veel te mau
wen. En hij kan zo sarcastisch zijn als
het niet naar wens gaat. Ik heb wel eens
gelezen dat Rinus Israël dat als trainer
van Feyenoord ook doet. En kijk eens
wat er op die manier van een talent als
Mario Been overblijft. Ik ben wegge
gaan, omdat ik die bemoeizucht niet
meer kon verdragen. Na tien jaar prof
zijn weet ik zelf precies wat ik niet en
wel kan doen".
Meningen dus die ver uit elkaar liggen.
Peter Post zelf ligt er niet wakker van.
„Ik ben de baas en daar heeft een ieder
in de ploeg zich bij aan te passen. Het
belang van de firma staat voorop. Die
lijn moet ik bewaken. De renners ver
dienen een zeer goede boterham dank
zij die firma. En daarom zullen ze zich
aan de regels moeten houden. Een
equipe als de onze, die per jaar miljoe
nen kost, moet winnen. Dringt dat besef
niet door bij de coureurs, dan kunnen ze
verdwijnen".
Het klinkt streng daar in het hotel in
het Zwitserse bergdorpje Tasch vlak bij
Zermatt, waar de karavaan van de
Ronde van Zwitserland zijn tenten voor
een nacht heeft opgeslagen. „De prof-
wielersport is hard. Als je ook maar
even een zwakke plek vertoont, word je
met huid en haar opgegeten", zo ver
klaart Peter Post zijn instelling zodra
hij zich omringd weet door het circus
van het metier, dat hij al zo lang dient.
Toch voelt Peter Post dat zijn houding
meer en meer weerstanden oproept. De
mentaliteit van de huidige jonge wiel
renner is nu eenmaal anders dan die in
zijn tijd. Vandaar misschien dat hij vol
gend seizoen afstand wil inbouwen tus
sen hem en het veldwerk. Post lijkt ge
voelig voor de wens van Henk Lubber-
ding om plaats te nemen achter het
stuur van ploegleiderswagen 2 van de
Panasonics. Daardoor zou Walter
Planckaert opschuiven naar auto 1 en
zou Post zelf de functie van manager
vervullen. De Amstelvener, dik in de
vijftig al weer, wenst die verandering
niet te bevestigen. „Dat komt na het sei
zoen wel", zo houdt hij de boot af. Maar
later: „Ja, ik heb wel eens moeite met de
instelling van de jonge coureurs van
vandaag de dag. Het zal wel een teken
van de tijd zijn, maar ik erger me soms.
Ze willen eerst groot geld verdienen, al
vorens ze maar iets gepresteerd hebben.
En met vakantie gedurende het wegsei-
zoen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen.
Zie Erik Breukink en John Talen. Die
Talen daar heb ik uren mee moeten pra
ten, alvorens ik er hem van kon overtui
gen dat deze Tour de France na de Giro
en Zwitserland te veel voor hem zou
zijn. Die jongen wil alleen maar koer
sen. Die moet je afremmen. Idem dito
Breukink. Ik sta soms versteld wat een
amateur, die een paar leuke uitslagen
heeft neergezet, durft te eisen. Vandaar
misschien dat het inderdaad tijd wordt
dat ik iets meer afstand ga nemen".
Met het binnenhalen van het Zwitserse
Isostar als co-sponsor verruimde 'de
lange uit Amstelveen' zijn budget voor
de komende drie jaar aanzienlijk. Aan
