GEEN VERDIENSTEN
MAAR
WEL VOLOP KOSTEN'
en Surfing
aanbiedingen
ter jachten
systeembouw
ïboerderij
Spa (Belgie)
bungalow
Yorkshire
ussen de Karlsruher wijk Maxau en
en de plaats Maximiliansau stroomt de Rijn. Twee
bruggen vormen de verbinding tussen beide plaatsen:
een moderne verkeersbrug en - vlak ernaast - een
hoogbejaarde Bailey-spoorbrug. Die spoorbrug was
een tijdelijke voorziening. Maar tot voor twee weken
lagen de plannen tot vervanging bij de Bundesbahn in
de onderste bureaula. De Zwitserse rijnaak Orinoko
en de lichter Pavo hebben de vervangingsplannen
hoogst actueel gemaakt, want in de vroege ochtend
van 9 juni botste de Orinoko in volle vaart tegen een
van de vier pijlers. De aan de aak vastgebonden Pavo
schaarde los, zonk en trok de Orinoko met de boeg
omhoog. Dat schip botste tenslotte met de achterkant
tegen een andere brugpijler, brak in tweeën en zonk
eveneens. De afsluiting van de beide vaargeulen tus
sen de pijlers had niet perfecter kunnen zijn.
Geen materiaal
Hoog water
Naar de bank
500 per dag
UNSTSTOF RAAM-1
TEMEN HEEFTU
ANG PLEZIER!
Albo raam- en deursystemen worcw 1
gemaakt uit een hoogwaardige 5|,„ 1
vaste kunststot Ze zi|n absoh1 I
onderhoudsvrij en bestand tegen - I
meest extreme weersomstarm 1
heden Albo ramen en deuren?' I
voorzien van dubbelglas en specJn I
luchtkokerprotielen. waardoor, I
optimaal isoleren Het unieke mbo, 1
rolluiksysteem en de veelDunÜ*
vergrendeling bieden een uitstekend 1
beveiliging Van het Albo-sysS.
heeft U beslist een leven lang p|e?r I
Stap eens binnen bi| een van on/.l
showrooms, uitgebreide dokum*, 1
tatie ligt voor U klaar en 0Ve®n'l
pri|S7 U zult versteld staan hoe oejel
Bel 01640-44150 I
dichtstbijzijnde Intracodeau, I
Inmlnlnm hv
an 24 - Postbus 287
Bergen op Zoom
:ompl79
3495 - voor
3395, voor...
- 5.3 - 6.0
anaf
•350,-voor...
all in
illemstad. 01687-3510.
jend, ook op zondag.
iminium motorjachten van 8.
a van afbouw. Tevens repai
rwerkzaamheden. Regelma
rdags geopend. Jachtwerf
ispik. Tel. 04168-2358.
Een KLEINTJE nu m
TREFZEKERDER dan voo
heen
arianten, ook casco- en Fin
13.
bosrijke omg. op 2 km ten oo
nruimte, 7 sl.kamers, beveili
voor paardenliefhebbers,
tenbak, 2 schuren op ±3
i, vijver enz. Prijs 750.00
fspraak, tel. 01611-2064.
staat een eenvoudige
met onderligg. ga
schitterend gel. bij bos/
en golf. Opp. 2200 m'
bouwkavels. Gezondl)
en jaren nopen ons tol»
koop. Wie rust en privi
op prijs stelt belt 041
20374 en een zeer vr»
delijke prijs zal mei
overleg worden vasl
steld.
uxe
roor
rerd
aag
em-
len-
rijst.
lele-
lant.
te huur gevraag:
NWE. werknemer te 1
neuzen zoekt voor ca
mnd. een kosthuis ol pl
sion in omg. Terneuzl
Tel. 076-225195 of C
18360.
terriers met stambo
Tel. 01140-10586.
PERZISCHE lans'
poesjes met start®'
Tel. 01646-2379. (Bren
mog.).
Door Rink Drost
'Florentinus - Rotterdam' staat op een van
de vele rijnaken die werkeloos in de Rijn
haven van Karlsruhe liggen. Een luid ge
klop dat uit het open ruim opstijgt ver
raadt de aanwezigheid van mensen. De
schippersvrouw komt de moeizaam aan
boord van het hoge schip klauterende
vreemdeling al tegemoet. „Een Neder
landse krantenman? Ogenblik. Pie-ietl!
Hier is er eentje van de krant! Kom je
even?"
Het geklop uit het ruim houdt abrupt op
en seconden later zwiepen twee lenige ge
stalten het dek op: schipper Pieter Bauke
Silvius (44), met zijn twintigjarige zoon
Raymond. Beiden zijn zo smerig, dat ze ter
kennismaking een pols geven in plaats van
een hand.
„Ha, niks te doen? Dat had je gedacht",
zegt de schipper. „We hebben het hart
stikke druk met werk dat altijd maar bleef
liggen, maar dat absoluut ooit moest ge
beuren. Nee, verveling is er - overdag ten
minste - niet bij. Maar ja, je verdient er
geen cent mee, hè? Zo lang we niet varen
staan de inkomsten stil, maar de meeste
kosten gaan door."
Het echtpaar Silvius vertelt, dat de
thuishaven van het schip weliswaar Rot
terdam is, maar dat hun enige thuis het
schip is. „Maar onze wortels liggen in Nij
megen", zegt mevrouw. „Daar wonen drie
van onze vier kinderen en daar is de jong
ste nog op school. Die zit met haar eindex
amen en wij zitten vast in Karlsruhe."
Een kletterende regen- en onweersbui
verstoort het gesprek aan dek. Trouwens,
de scheepshond weet ook niet wat-ie aan
de visite heeft. Mag die vreemdeling er nou
in of moet hij worden weggeblaft? Hij mag
er in. Maar de schoenen moeten uit. Lo
gisch, gezien de frappante tegenstelling in
nerheid op het dek en in het woonge-
e op het achterschip.
Mevrouw Silvius schenkt Duitse koffie,
en dat proef je toch. „Als ik had geweten
dat u kwam, had ik gevraagd of u een paar
pakken Nederlandse koffie had meege
bracht", grapt ze met een ondertoon van
ernst. „Deze reis duurt zo veel langer dan
we hadden gedacht, dat we glad door onze
voorraad vertrouwde koffie heen zijn."
Het zit er in dat de familie Silvius nog
een hele tijd van het Nederlandse bakje
leut verstoken zal büjven. Want het goede
schip Florentinus ügt aan de verkeerde
kant van de barricade. De beide vaargeu
len onder de overjarige spoorbrug bij
Karlsruhe-Maxau zijn grandioos versperd.
Twee Zwitserse schepen vol Rijngrind zijn
de dinsdag na Pinksteren in de geulen ge
zonken. Een van de schepen heeft een pij
ler van de spoorbrug geramd, zodat instor
ting van de oude brug moet worden ge
vreesd. Het treinverkeer over de brug is ge
staakt. De schepen liggen letterlijk over
elkaar heen de scheepvaart in beide rich
tingen te versperren.
Hoe zit dat dan met de spreekwoordelijke
Duitse Gründlichkeit? Als er op de Auto
bahn een ongeluk gebeurt, is de ongevals-
plek binnen de kortste keren geruimd en
kan het autoverkeer weer lustig verder ra
zen. Hoe doen ze dat op Europa's drukst
bevaren rivier? „Da's gauw gezegd: ze heb
ben niks om een ravage op de Rijn op te
ruimen", zegt Silvius. „Hier op de Boven-
rijn hebben ze helemaal niets. Op de Bene
denrijn, in Duisburg, is wat bergingsmate-
riaal voorhanden. Maar dat is een Neder-
jls van de vijf sma-
fruityoghurt.
laar Parijs, een ijs-
ookboek. Win zeker
er-beker Campina
iver.
De door de geallieerden gebouwde tijdelijke spoorbrug heeft nu zeker haar
Engste tijd gehad. Zelfs voetgangers worden wegens hel Instortingsgevaar
9*weerd.
De ravage onder de oude spoorbrug: de brugpijler Is ernstig ontzet. De 'Orinoko' ligt met de boeg boven op de 'Pavo'.
Schippers in 'n Duitse val
landse maatschappij, die er een goede bo
terham aan verdient."
„Op de Bovenrijn zijn de Duitsers voor
honderd procent afhankelijk van wat de
Fransen hebben en van spul dat van ver
moet worden aangevoerd. Nou, aan de
Fransen hebben ze ook niet veel. Die heb
ben met twee duwboten wat aan die ge
zonken schepen getrokken of geduwd. Ze
hebben het alleen maar erger gemaakt. Het
onderste schip, dat is de 'Pavo', lag aan
vankelijk rechtop. Maar nu ligt het op zijn
zij, met de opening van het ruim in de
stroom op. Reken maar, daar krijgen die
jongens van Smit-Tak ook nog een hele
kluif aan."
Dit weekeinde wordt de bergingsvloot
van Smit-Tak bij de plaats van het onheil
verwacht. De bok 'Ajax' vormt de spil.
„Die ken ik", zegt Silvius. „Nou, daar zul
len ze hier van opkijken. Dat is tenminste
materiaal waar je in deze omstandigheden
wat mee kunt doen. Maar van Smit-Tak
zullen ze ook opkijken. De omstandighe
den zijn hier volkomen verschillend van
die op zee."
De bergers zitten met een groot bijkomend
probleem: het Rijnwater staat winters
hoog. Zo hoog zelfs, dat wegens de sterke
stroming de scheepvaart op een aantal
Rijngedeelten verboden is. Het zogeheten
voorland, waar de bergers de verankering
van hun materiaal moeten aanbrengen,
staat diep onder water. „En ik zie ze hier
vanwege dat hoge water dit weekeinde niet
eens arriveren", schat Silvius de situatie in.
„Het vaarverbod geldt ook voor het ber
gingskonvooi. Bij zulke waterstanden is
het gewoon onverantwoordelijk om te va
ren."
„Als je vaart, heb je nu eenmaal niet steeds
een winkel bij de hand waar je verse spul
len kunt halen. We hebben daarom altijd
een grote voorraad blikken, potten en
diepvries aan boord. Je kunt ook op een
andere manier een tijdlang van inkomsten
verstoken blijven. Als de motor gerepa
reerd moet worden bijvoorbeeld, of wan
neer je in een staking terecht komt. Een
paar jaar geleden hebben we een staking
van negen weken overleefd. Zo erg is het
nu gelukkig nog niet."
Maar hoe moet dat nu wanneer het ge
dwongen stilliggen nog aanzienlijk langer
dan twee weken duurt? De Sociale Dienst?
Silvius: „Daar verwacht ik helemaal niks
van. Die helpt je alleen als je dreigt dood
te gaan. En die laat me eerst het schip ver
kopen. Dag broodwinning! Misschien
komt een of ander ministerie met een scha
deregeling voor de gedupeerde schippers.
Maar ik vrees dat het aantal schippers
daarvoor te klein is. En bovendien duurt
het dan jaren voor je eens centen ziet."
„Nee, voor sommigen is het te hopen dat
ze een goede verstandhouding met hun
bank hebben. Ik zelf zal me als de nood
aan de man komt in eerste instantie tot
Nedlloyd wenden. Dat is mijn bevrachter.
Ik ben zelfstandig schipper, maar voer al
leen opdrachten uit voor Nedlloyd. Die
onderneming heeft me nog nooit in de
steek gelaten. En verder is het precies zoals
mijn vrouw zegt: je moet erop bedacht zijn
dat je het soms een tijdje zonder inkom
sten moet uitzingen, ook financieel."
Raymond was dinsdagochtend na Pink
steren degene die de onheilstijding op de
radio hoorde. „We lagen in Breisach, een
deel van de lading te lossen. We moesten
nog naar Karlsruhe, om de rest te lossen.
En dat was ons geluk, want anders hadden
we een ligplaats toegewezen gekregen in If-
fezheim. En daar is heleméal niks te bele
ven. Hier kun je de stad nog eens in.
Tramlijn 1 of 5, elke tien minuten." Zijn
vader: „Dat weet hij nu precies, want hij
heeft een keer de verkeerde tram geno
men." Zijn moeder: „Het valt best mee
hoor, de meeste avonden is hij gewoon ge
zellig bij ons thuis."
Wat doet de familie zo 's avonds? Er
staat een kast vol Nederlandse boeken, die
ooit gelezen zijn. Daar is weinig spanning
meer aan. „We kijken televisie", zegt me
vrouw Sivlius. Haar man: „Maar ook weer
niet te veel, want wat hebben we aan al dat
Duitse geleuter?" Mevrouw vervolgt: „Er
is wel gauw eens een aardige film, op. En
verder puzzelen we, kaarten we, en bou
wen de mannen modelschepen. Dat is hun
hobby." Meer opwindends is er nauwe
lijks. „Volgende week komt Tina Turner
hier optreden", weet Raymond. „Dat zegt
jullie natuurlijk niets, maar daar zou ik wel
naartoe willen." Pa heeft hem meteen te
pakken: „Dat mens is ouder dan je vader.
Misschien zegt ze mij wel veel meer dan
jou!"
De 'Florentinus' had op zijn voorlopig
laatste reis profielijzer vanuit Nederland
vervoerd. Eerst werd de verste bestem
mingsplaats aangedaan: Bazel. Vervolgens
waren, Rijnafwaarts, Breisach en Karls
ruhe aan de beurt. Wie geen lading voor
Karlsruhe aan boord had mocht na de
scheepsramp bij Maxau niet de haven van
Karlsruhe binnen. Silvius: „Daarom liggen
de meeste schepen in de Mercedes-haven
in Iffezheim, zo'n veertig kilometer hier
vandaan. Liggen ook een paar Nederlan
ders bij. Niet dat dat ons veel zegt hoor,
want onder de Rijnschippers speelt natio
naliteit volstrekt geen rol. We zijn allemaal
even erg gedupeerd. Maar die mensen in
Iffezheim zijn er veel erger aan toe dan wij.
Ze zitten ver van de winkels, van de voor
zieningen als stroom en water, van het
openbaar vervoer. En aan de andere kant
van de versperring zijn de schepen die ver
der Rijnopwaarts moeten ondergebracht
in Wörth. Daar is ook heel weinig gerief.
Nee, het is natuurlijk beroerd dat we hier
stil moeten liggen, maar onder de omstan
digheden mogen we niet klagen."
De havenautoriteiten in Karlsruhe ver
lenen veel belangeloze medewerking, 's
Avonds en tijdens de weekends is er elek
triciteit van de wal, bijvoorbeeld. De kos
ten zijn tot nu toe nihil. Liggeld? Silvius:
„Dat moeten ze eens wagen! We liggen
hier niet voor onze lol. Zo lang we lossen
of laden: oké. Ze hebben nog niet om lig
geld gevraagd, maar als ze dat wel doen,
krijgen ze van mij geen cent!"
Zo denkt de aanliggende schipper van
de 'Animo' (thuishaven Nijmegen), H.
Langen uit Gendt, er precies over. „In
Wörth is wel liggeld gevraagd", weet hij.
„En er zijn nog mensen die betaald hebben
ook."
Langen begroot zijn netto verlies op onge
veer 500 gulden per dag. „Ik heb voorop
een personeelslid met vrouw en drie kinde
ren, en die mensen kun je niet op hun geld
laten wachten. Loondienst is loondienst.
Het leven in Duitsland is in het algemeen
duurder dan in Nederland. En verder wil
len de verzekering en de bank ook op tijd
hun centen zien. Ik weet niet hoe lang ik
dit kan volhouden. Zo lang mijn sponsor,
de bank dus, het goed vindt, zeg ik maar."
De peilschaal bij Maxau wees woensdag
een waterstand van 8.10 meter aan, met
een wassende tendens. Boven 7.50 meter
is er geen scheepvaart meer mogelijk.
Maar bergen kun je volgens Silvius pas bij
een stand van 5.50 meter of minder.
„Eerst moet die regenval in het gebied van
de Bovenrijn eens ophouden", zegt hij, „en
dan moet die prop water hier gepasseerd
zijn. Als het echt snel gaat, valt het water
veertig centimeter per dag. Nou, ga maar
na: dat duurt minstens zes dagen als alles
op zijn vlugst gaat. En voorlopig zit een
val er niet in."
Hoe lang denkt Silvius nog te moeten
wachten voordat er tenminste één vaargeul
bij de brug kan worden gebruikt? Het hoge
woord komt er eindelijk uit: „Minstens
veertien dagen!"
Hij maakt een rekensommetje van zijn
verliezen. „Mijn bruto omzet per dag is
ongeveer duizend gulden. Die omzet is nu
weggevallen. Goed, je verstookt geen die
selolie; dat spaar je uit. Maar de meeste
kosten gaan door: verzekering, afschrij
ving, rente van de bank, levensonder
houd. Zijn echtgenote valt hem bij:
„Nu boffen wij nog dat onze matroos een
gezinslid is. Raymond is bereid met ons de
tering naar de nering te zetten. Maar de
meeste Rijnschippers hebben op het voor
schip een matroos in loondienst, vaak ook
nog met een gezin. En die mensen hebben
gewoon recht op hun loon. Zo simpel ligt
dat."
Kan mevrouw het een beetje uitzingen met
de voorraden? „O, als er oorlog uitbreekt
hebben wij nog een maand te eten", roept
schipper Het voor zijn beurt. „Een beetje
klopt dat wel", verduidelijkt zijn vrouw.
Schipper Pleter Sllvlus, zijn echtgenote en zoon Raymond (van links naar rechts) voor de stuurhui van hun 'Florentinus'.
