'Schat, ik ben even naar Turkije'
'We hebben in de VS
geen kans gekregen'
Peter Brusse wil
weg bij Journaal
'Sergeant Pepper9
breekt cd-record
UJU
PIET KAART: AFSCHEID VAN EEN BEZETEN TELEVISIEMAKER
WOENSDAG 3 JUN11987
Groepsgevoel
STERKE TWEEDE LP COCK ROBIN
Opening van
Mariajaar op
Super Channel
en rijdt. 4
Steeds beter
Geen hobby
HILVERSUM - Ooit
vond zijn echtgenote op
de keukentafel deze
notitie: 'Lieve schat, ik
ben even naar Turkije,
ik bel nog wel'.
„Een Duitser die leuk is zie j e nooit
op tv. Hooguit een Duitser die leuk
doet"
Haye van der Heyden, humorist
■r 1
p£>A!
Door Wim van Leest
DE Amerikaanse groep
Cock Robin was vorig jaar
in Europa buitengewoon
succesvol. 'The promise
you made', 'Thought you
were on my side' en 'When
your heart is weak' waren
her en der op het Europese
vasteland grote hits. In
Amerika zelf bleef het
succes vooralsnog uit.
Wellicht komt het succes
binnenkort met de nieuwe
elpee 'After here through
midland'.
Die elpee is voor Cock Robin
een grote sprong voorwaarts.
Het niveau van de eersteling
wordt moeiteloos gehaald.
'After here through midland'
laat een inmiddels al typische
Cock Robin-sound horen die
bepaald wordt door ijl gitaar
spel en vooral door de con
trasterende stemmen van
zanger Peter Kingsberry en
zangeres Anna LaCazio.
Cock Robin was onlangs in
het land om de aandacht op
die nieuwe elpee te vestigen.
Ik sprak met Peter Kingsber
ry, schrijver van al het mate
riaal, over de stand van zaken
op dit moment. Wat opvalt
aan de hoes van 'After here
through midland' is dat de
groep van vier tot twee perso
nen is teruggebracht. Peter
en Anna poseren op de hoes
foto's. De meeste instrumen
ten op de plaat worden ge
speeld door gast-muzikanten.
Vanwaar die inkrimping?
Peter Kingsberry: „Onze
drummer Lou Molino zorgde
vorig jaar al voor problemen
door vlak voor onze Europese
toernee af te zeggen. Hij vond
Europa door de dreigementen
van Libië en zo kort na de
ramp in Tsjernobyl te ge-
POT
SPI
AAK
EINDREDACTIE WIM VAN LEEST
vaarlijk. Toen we terug kwa
men in de States zijn we met
Lou gaan praten, om te zien
of er toch weer sprake kon
zijn van een samenwerking.
Maar hij nam ons kwalijk dat
we zonder hem naar Europa
waren gegaan. We hadden
volgens hem thuis moeten
blijven, terwijl op dat mo
ment toch in Europa het suc
ces voor het oprapen lag. Met
Lou konden we dus niet ver
der."
„Het vertrek van gitarist
Clive Wright had andere oor
zaken. Clive kreeg zoveel mu
zikale neven-activiteiten dat
hij maar weinig tijd voor de
groep overhield. Te weinig
vonden wij en hij en dus be
sloten we uit elkaar te gaan.
Clive houdt zich nu bezig met
filmmuziek en zo. In plaats
van meteen weer nieuwe mu
zikanten aan te trekken, heb
ben Anna en ik besloten hou
den voorlopig deze kern van
twee personen vast te houden.
Het is een overgangsperiode
voor ons."
Wo opval
ring van jullie nietuue elpee is
dat muziek intenser is gewor
den, terwijl de teksten veel
gepassioneerder zijn.
Peter Kingsberry: „Onze
eerste elpee had ook zo kun
nen klinken, maar we waren
toen te weinig vertrouwd met
het fenomeen platen maken.
Het klinkt misschien vreemd,
maar nu was er veel meer
sprake van een groepsgevoel.
We hebben de muziek samen
met de muzikanten in de stu
dio uitgewerkt. Op de eerste
elpee waren het vooral ik en
de producer die het geluid be
paalden. Dat onze nieuwe el
pee intenser klinkt, heeft te
maken met het feit dat we er
in geslaagd zijn ons live-ge
luid dichter te benaderen."
„We hebben de plaat 'After
here through midland' ge
noemd, omdat het voor ons
een overgangsplaat is. 'Mid
land' is Midland Texas, een
saai stuk Amerika dat niet tot
de verbeelding spreekt. Maar
het is een stuk waar je door
heen moet, als je ergens wilt
komen. Figuurlijk gesproken
geldt dat uiteraard ook. Onze
nieuwe elpee geeft meer van
de groep bloot."
Al meteen bij het eerste num
mer van de plaat weet je: dit
is ontegenzeggelijk Cock Ro
bin.
Peter Kingsberry: „Het
maakt me blij als je zegt dat
we een eigen geluid hebben.
Je moet afrekenen met een
am tal teaenstai -s beveeh-
imntiteit te
krijgen. Er is vreselijk veel
druk van buitenaf. Zowel
manager als platenmaat
schappij willen een goed ver
koopbare plaat. Het publiek
verwacht het een en ander en
bovendien doen er nieuwe
mensen mee op de plaat en
die moeten ingepast wor-
den.Iedereen jaagt je op, lijkt
in paniek te geraken omdat er
tweede elpee moet komen. De
nummers die je schrijft, ko
men niet over bij je manager
of platenfirma, want ze horen
geen 'The promise you made'
of 'When your heart is weak'.
Je moet die mensen dan dui
delijk zien te maken dat je als
muzikant groeit en dat het
nooit de bedoeling kan zijn
om net zo te klinken als op je
eerste plaat Dat is de test die
je als muzikant hebt te onder
gaan"
In Amerika is Cock Robin nog
steeds een onbeduidende
naam, terwijl er in Europa
gouden platen verkregen wer
den en er met succes werd op
getreden. Hoe ga je om met
een dergelijke situatie?
Peter Kingsbenry: „Europa
is mijn thuis als ik niet thuis
ben. Ik woon in de VS, maar
of Amerika mij dierbaarder
is dan Europa is moeilijk te
zeggen. Europa heeft ons
aanvaard, op zo'n manier om
helsd dat het bijna overwel
digend was. Hier in Europa
word je als artiest gewaar
deerd, in Amerika niet".
De agenda voor de komende we
ken ziet er als volgt uit:
Simply Red, 17 en 18 juni in Rot
terdam (Ahoy)
Stevie Wonder, vandaag in Rot
terdam (Ahoy)
Genesis en Paul Young, 11 juni in
Rotterdam (Feijenoord-stadion)
Lou Reed, Echo The Bunny-
men, Communards, Iggy Pop,
Chris Isaak, Hiisker Du, In Tua
Nua, The Mission en Fatal Flo
wers, 8 juni op Pinkpop (Sport
park Baarlo)
Ka trina and the Waves, Curtis
Maytield, Del Leppard, That Pe
trol Emotion, 28 juni op Parkpop
(Zuiderpark, Den Haag)
Eurythmics, Peter Gabriel, Hou-
semartins, Pretenders e.a., 4 juli
in Torhout en 5 juli in Werehter.
U2,8 juli in Brussel (Vorst Natio
naal) en 10 en 11 juli in Rotter
dam (Feijenoord-stadion)
Prince en Madhouse, 19, 20, 21 en
22 juni in Utrecht (Stadion Gal-
gewaard)
men?
Peter Kingsberry: „Bij mij
kunnen tekst en muziek niet
buiten elkaar. In de aanloop
naar deze nieuwe elpee was
onze manager zo onverstan
dig om mijn teksten op te stu
ren naar de platenmaat
schappij, zonder de muziek
erbij dus. De platenmaat
schappij belde me vervolgens
in de studio op met de mede
deling dat de teksten niet
deugden, omdat ze er geen
touw aan vast konden kno
pen. Ik heb ze toen zo onge
veer moeten smeken om met
hun oordeel te wachten tot ze
die teksten samen met de mu
ziek konden horen. Toen ze
het eindprodukt te horen kre
gen, hadden ze ineens geen
enkele moeite meer met de
teksten. Ze wisten niet eens
meer wat eigenlijk het pro
bleem was."
HILVERSUM (ANP) -
Peter Brusse, hoofdre
dacteur van het NOS-
journaal, beraadt zich
op een andere functie.
De verwachting is dat
hij op korte termijn
een beslissing zal ne
men over zijn vertrek
bij de NOS, zo is giste
ren door de NOS mee
gedeeld.
Brusse, 51, kwam in sep
tember '85 bij de NOS in
dienst als hoofdredacteur
van het NOS-journaal.
Vóór die tijd was hij
werkzaam in Londen als
correspondent voor de
Volkskrant en de NOS.
Volgens een woordvoer
der van NOS bekijkt
Brusse op het ogenblik
mogelijkheden zowel bin
nen als buiten het bedrijf.
De vermoedelijke re
den is dat hij zijn hervor-
Peter Brusse - fotoanp
mingen niet heeft kunnen
doordrijven. Het is be
kend in Hilversum dat
Brusse nogal wat bezwa
ren hadden tegen de
structuur van de redactie
van het Journaal. De re
dacteuren zouden nogal
eigenzinnig hun gang
gaan en plannen van
Brusse om kernteams te
vormen, werden geblok
keerd.
NEW YORK (UPI) - De oudere jongeren koesteren hun
grijsgedraaide, krakende, maar voor alles originele vinyl-
exemplaar van de beroemde Beatles-langspeelplaat 'Ser
geant Pepper's Lonely Hearts Club Band'.
De jeugd in 1987 heeft zijn
'Beatlemania' toegesneden op
het ritme van de tegenwoor
dige tijd: video-clips begelei
den de heruitgave op compact
disc van het album dat dezer
dagen wordt herdacht als een
LONDEN (ANP) - Het Ro
zenkransgebed voor de we
reldvrede van paus Johan
nes Paulus II, ter gelegen
heid van de opening van het
Mariajaar, zal door het
Britse commerciële televi
siestation Super Channel
rechtstreeks worden uitge
zonden.
De uitzending begint zaterdag
om 18.00 uur en zal ongeveer
een uur duren. Het gebed zal in
zeven talen door de paus wor
den uitgesproken vanuit de
Santa Maria Maggiore baseliek
in Rome. De uitzending wordt
overgenomen van televisie-
evenementenproducer Tony
Verna, die met zijn bedrijf Glo
bal Media zorg draagt voor een
wereldwijde verspreiding van
het gebed voor de wereldvrede.
De KRO zal zondag een sa
menvatting van het gebed uit
zenden in aansluiting op de
eucharistieviering.
nostalgisch hoogtepunt in de
vrijheid die in 1967 in bloemen
en rebellie gekleed ging.
Uit de Verenigde Staten en uit
Canada komen berichten over
een ware stormloop op platen
winkels waar sinds maandag
Sergeant Pepper opnieuw ver
krijgbaar is. Op sommige ra
diozenders zullen de komende
dagen uitsluitend Beatles-pla
ten te beluisteren zijn. Van
Sergeant Pepper zijn in de af
gelopen jaren al ongeveer 15
miljoen exemplaren over de
toonbank gegaan.
In Londen heeft ex-Beatle
Paul McCartney de opnames
plechtig herdacht. McCartney,
die op 18 juni 45 wordt, rende
de trappen op van de Abbey
Road Studios, waar de LP in
1967 in het jaar van de flower
power werd opgenomen. Het
feest werd gegeven door pla
tenmaatschappij EMI, die van
het album 30 miljoen exempla
ren verkocht.
Op de party was ook George
Martin, het brein achter de pla
ten van de Beatles, die de opna
men met meesterhand leidde.
McCartney ging voor in het ap
plaus voor Martin. De andere
Beatles, George Harrison en
Ringo Starr, waren niet aan
wezig.
Een andere bezoeker was
Peter Blake, die hielp de pla
tenhoes te ontwerpea Ook
aanwezig was Doris Hardie, de
thee-dame die in goede Britse
traditie de Beatles tijdens hun
opnamewerkzaamheden voor
zag van de nationale drank.
Peter Kingsberry en Anna Lacazio vormen nu getweeën Cock Robin. - foto cbs
Waarom overkomt die mis
kenning altijd artiesten die
andere muziek maken dan in
Amerika gebruikelijk is?
Peter Kingsberry: „De
enige verklaring die ik heb, is
dat we in Amerika geen kans
hebben gekregen. In Europa
zijn er drie singles van ons
uitgebracht. In de VS is 'The
promise you made' niet eens
uitgebracht en juist dat num
mer deed ons hier in Europa
doorbreken. Ze hebben in
Amerika alleen 'When your
heart is weak' gehoord Het is
in Amerika moeilijk op de ra
dio komen als je ook maar een
klein beetje afwijkt van het
geijkte pad Het vergt een
enorme hoop doorzettings
vermogen van de platenfir
ma. Bij de platenmaatschap
pij zijn ze 'the promise they
made' niet nagekomen. In
Europa was dat gelukkig an
ders. Via concerten iets berei
ken is zo mogelijk nog moei
lijker in Amerika. Je hebt
daar geen festivals a la Pink
pop. Als er al zoiets zou zijn
dan zou je daar als nieuwe
band nooit mogen spelen."
Jij schrijft al het materiaal
voor de groep. Gaat je dat ge
makkelijk af?
Peter Kingsberry: „Ik word
beter, maar niet sneller en
een nummer schrijven is ze
ker niet minder een strijd dan
voorheen. Maar het resultaat
wordt steeds beter. Er zijn
twee Peters Kingsberry. De
ene is de artiest, degene die
dit interview doet.. De andere
is het artistieke geweten,
mijn hogere zelf zeg maar. Ik
slaag er steeds beter in met
die andere Peter in contact te
komen. Soms beoordeelt hij
mijn nummers, soms schrijft
hij ze zelf. Ik kan niet zonder
hem. Hij weet niet wat een hit
is en hoe je die moet schrijven
en hopelijk komt hij dat nooit
te weten."
„Ik vind een nummer goed als
het er in slaagt een gevoel
over te brengen. De tekst
hoeft voor mij niet overdui
delijk te zijn of een afgerond
verhaaltje. Een goed voor
beeld van hoe het moet vind
ik REM. Ik kan tientallen ke
ren naar hun platen luisteren,
maar ik weet bij god niet
waar ze over zingen. Hooguit
vang ik een paar zinnetjes op.
REM is voor mij een goed
voorbeeld van hoe je verant
woord vaag kunt zijn. Ik zie
teksten als aanplakborden. Ze
zijn er om eerlijkhied aan de
kaak te stellen. Zangers die
hun eigen stukken zingen,
spreken me daarom meer
aan. omdat ze begrijpen wat
ze zingen."
Muziek en tekst hangen dus
voor een belangrijk deel sa-
i een auto die dankzij z'n greij
rheid u bovendien behoedt
iragebezoek, en u, zelfs na
nruilwaarde garandeert,
an uitpakken houdt, moet u bë
bij de Volkswagendealen
n uw huidige auto mee, wantl
extra hoge prijs voor een i"|
gen. Wie anders?
nene informatie overdealeraa|
7351.
if af leveringskosten. Wijzigingen voorbehoj
1,195,—. Uw voordeel f1.500,—
In Hilversum geldt Piet Kaart,
televisiemaker van het aller
eerste uur, als 'een bescheiden
vakman', die wars van gla
mour en ij delheid als een beze
tene zijn werk deed. Tweeën
twintig jaar lang zwierf hij
over de wereld en registreerde
er de menselijke ellende: hon
ger, oorlog, revoluties.
Hij maakte deel uit van het
'gouden team' van 'Brandpunt',
zoals de redactionele bezetting
met Aad van den Heuvel, Ed
van Westerloo en Frits van der
Poel nog altijd wordt genoemd.
In de jaren zestig verlegden zij
letterlijk de telvisiegrenzen,
met opzienbarende reportages
uit het verste buitenland.
Geen wonder dat de televisie
critici in 1968 hun onderschei
ding, de Zilveren Nipkowschijf
aan dit team toekenden. Piet
Kaart mocht voor zijn reporta
ges trouwens op heel wat inter
nationale festivals bekronin
gen in ontvangst nemen.
Veertien jaar geleden
aakte reuma een einde aan
n bestaan als globetrotter,
ij werd regisseur van 'Brand-
wnt', een functie in de luwte
an de actualiteit. En ook dat
leed hij met overtuiging en
iwijding, ondanks de soms
«verdraaglijke pijnen in zijn
ichaam.
„Ik denk", zegt hij aan de
vooravond van zijn VUT, „dat
ik echt roofbouw heb gepleegd
op mijn lichaam. Dat camera
werk was voor mij een slo
pende verslaving. Ik was in
derdaad bezeten, gaf me volle
dig over aan mijn vak Soms
waren we zes, zeven weken
ichter elkaar op stap: Indone
sië, Vietnam, India, Bangladesj.
We gunden onszelf geen enkele
rust Ik kan me niet herinne
ren, dat ik ooit één uurtje heb
liggen zonnen."
Piet Kaart: Door televisie is de wereld iets kleiner geworden
foto's kro
Een Brandpunt-ploeg aan het werk in de jaren zestig. Henk Neuman
interviewt een Vietnamese monnik, terwijl Piet Kaart de camera bedient
Achteraf heeft hij daar wel een
beetje spijt van. „Als mensen
tegen mij zeggen 'meneer
Kaart, wat heeft u toch veel ge
zien van de wereld', dan moet
ik altijd glimlachen. Want
eigenlijk hebben we maar heel
weinig gezien. Je was helemaal
gericht op je verhaal, op je re
portage, verder keek je niet."
Piet Kaart maakte naam als
observerend cameraman. Hij
had als geen ander oog voor de
menselijke tragedie in het we
reldnieuws. Bij de bouw van de
Berlijnse Muur richtte hij de
camera op mensen die aan
weerszijden van de grens naar
hun naasten wuifden, huilend
om het IJzeren Gordijn dat
tussen hen werd opgetrokken.
Een reportage die zondereeën
woord commentaar werd uit
gezonden, maar alles zei over
de tragiek van de twee Duits-
landen.
In Vietnam maakte hij de on
vergetelijke beelden van ko
mende en gaande Amerikanen
op het vliegveld van Saigon.
Jonge, opgetogen recruten te
genover verdwaasde Vietnam-
veteranen, die na een jaar oor
log geestelijk gebroken huis
waarts keerden. Piet Kaart:
„Die onvoorstelbare tegenstel
ling op dat vliegveld typeerde
de waanzin van die hele oor
log."
Bang was hij nooit, zegt hij.
„Het oog van de camera ont
neemt je die angst. Ik ben in si
tuaties terecht gekomen die le
vensgevaarlijk waren en die ik
als privépersoon absoluut uit
pure angst zou hebben geme
den. Maar met zo'n ding op je
schouder denk je niet aan ge
vaar. Pas 's avonds in je hotel
realiseer je je wat je hebt ge
filmd. Dan drink je het van je
af en maak je wat cynische
grappen.
Nu kan hij zich nauwelijks nog
voorstellen waar hij en z'n col
lega's soms de moed vandaan
haalden. „In Noord-Vietnam
stond ik te draaien, terwijl de
granaten ons om de oren vlo
gen." Piet Kaart vertelt het
zonder grootspraak.
Hij behoort allerminst tot de
generatie televisiemakers, die
voortdurend roept dat het
vroeger allemaal zoveel beter
was. Hij zegt: „Brandpunt was
toen uniek Alles was nieuw.
Als wij in Nederland terug
keerden, gaven we zelfs wel
eens persconferenties op Schip
hol. En heel Nederland keek
naar onze reportages, want we
werden toen nog niet beconcur
reerd door een quiz op het an
dere net. Het is erg kortzichtig
om te roepen dat het toen alle
maal beter was."
Hij is van mening dat de televi-
siejournalistiek in de loop der
jaren steeds beter is geworden.
„Aan reportages worden nu
nog hogere eisen gesteld. Je
moet alles in zijn tijd zien.
'Brandpunt' was toen goed en
is nu ook nog goed"
Heeft het zin gehad, al die
internationale reportages? Is
de wereld er ook maar iets be
ter door geworden? Piet Kaart
aarzelt. „In grote lijnen zit de
wereld nog even beroerd in
elkaar als toen we met de tele
visie begonnen. Televisie is dus
geen wereldverbeterend me
dium gebleken. Maar mijn per-
soonijke bevrediging zit 'm
toch in een paar kleine dingen.
Een reportage over een aardbe-
„ving in Chili, die zoveel geld
opbrengt dat hele dorpen kun
nen worden herbouwd. De actie
'Eten voor India', die ongetwij
feld mensenlevens heeft gered.
Zo zijn er meer voorbeelden.
Door televisie is de wereld wel
iets kleiner geworden. Mis
schien dat mensen zich iets
meer verantwoordelijk voor
elkaar zijn gaan voelen."
Piet Kaart, die zijn hele leven
in dienst stelde van de omroep,
hoopt ook na zijn vervroegde
uittreding zo af en toe 'in advi
serende zin' actief te kunnen
zijn in het Hilversumse. Want
hobby's heeft hij niet, zegt hij.
„Het klinkt heel clichématig,
maar mijn werk was altijd
mijn hobby. Voor iets anders
had ik geen tijd, ik was te
rusteloos. Ik heb me in lengte
van jaren nooit echt kunnen
ontspannen. En nu, aan het
einde van de rit, ontwaak je in
het besef dat je geen enkele
hobby hebt. Ik doe daar niet
dramatisch over, maar het
wordt natuurlijk wel even
wennen."
Door onze rtv-redactie
Het is een typerend mo
ment uit het jachtige leven
van Piet Kaart (57), de man
die deze maand, na een in
drukwekkende staat van
dienst als cameraman, af
scheid neemt van KRO's
'Brandpunt'.
1
