even.
UITBLAZEN
Argentijnen geven democratie nooit meer prijs
Eenheid PLO vermindert de kansen op vrede
Soeharto hoeft zich weinig zorgen te maken
Botsing
CDA'ER M
JUBELSTEMMING VAN PATAGONIË TOT HET TROPISCHE NOORDEN
Koude
Pasen
PLO-LEIDER ARAFAT IS HARD BEZIG LEIDERSCHAP TE VERSTERKEN
94 MILJOEN INDONESIËRS KUNNEN MORGEN NAAR DE STEMBUS
DE STEM CC
Arafat: hoge
DE STEM ACHTERGROND WOENSDAG 22 APRIL 1987
WIM KOCK
-DESTEM-
-I5 DE STEM BINNEN
UTRECHT - Als de pl
Dekker voor een om\
heidszorg worden door]
te worden. Wie veel
schaarse vormen van
ren.
Concurrentie
Te optimistisch
PASEN 1987 liep ten
minste nog redelijk in
de pas met de natuur.
Overal bloeien de narcis
sen (paasbloemen). In
mijn woonplaats, waar in
de bezuinigingsjaren veel
onderhoudsgevoelig kleur-
goed uit de plantsoenen is
verdwenen, hebben ze, waar
schijnlijk van de weeromstuit,
tonnen narcissen uitgepoot.
Het resultaat mag er wezen.
Zelfs bij regen lijkt het, dankzij
die goudgele gloed langs de we
gen, alsof de zon schijnt. Jam
mer dat het feest van zo korte
duur is. De narcis is mijn favo
riete voorjaarsbloem.
Liep Pasen 1987 ook in de
pas met het klimaatIk denk.
van wel. Paaszaterdag was een
schitterende dag en zette me
nige dagtoerist op het ver
keerde been. Weten die weers-
voorspellers veel! Maar de
weersvoorspellers hadden het
bij het rechte eind gehad. Za
terdagavond, nog vóór de zon
ter kimme neigde, zoals de
dichter zegt, werd de wind
guur. De dagtoerist had echter
zijn plan getrokken en liet zich
niet meer tegenhouden.
Klagend over de koude
wind, mopperend op de regen
trok hij erop uit. Later toen het
deels mislukte weekend moest
worden goedgepraat, hij had er
immers tijd en geld in gestoken,
sprak hij van een meevaller.
Het was weliswaar koud ge
weest, maar hij had net even
van een korte opklaring kun
nen profiteren door - wel met
de jas aan - koffie te drinken
op een terras en het was in Zee
land pas tegen vier uur gaan re
genen en toen zat hij toch al
droog in de auto, op weg naar
huis.
Maandag hadden we nog
even een twistgesprek over Pa
sen vorig jaar. Of het toen beter
weer was. Je weet het gewoon
niet meer, tenzij je toen met een
tentje op een camping zou heb
ben gestaan. Het was een
vroege Pasen: 30 en 31 maart.
En een natte Pasen want dat
staat boven mijn stukje van 2
april 1986: „Natte Pasen". Te
levisiebeelden van omverge-
waaide caravans. Nergens
bloeiden de narcissen, behalve
in de supermarkt. „Wat doe je
in een waterdoornat paasweek
end?" vroeg ik retorisch. Tele
visie kijken. S-pionnen
(AVRO), Kane and Abel
(BRT). Veel stelde de tv dat
weekend niet voor. Thrillers ge
lezen dus, tot ik er duf van
werd, zo herlees ik mezelf. Me
door onze zoon laten overhalen
om mee naar PSV-NEC te
gaan. Waardeloze wedstrijd,
maar ik zag voor het eerst ster
ren als Gullit, Gerets en Arne-
sen in levende lijve voetballen.
Jan Heintze die vlak voor ons,
achter (of voor?) het gaas, heen
en weer hep maakte zelfs in
druk. Tijdens de wedstrijd brak
de zon even door, maar toen we
op de markt van Oirschot uit
stapten om een kop koffie te
drinken, kwamen nieuwe re
genwolken aangewaaid.
Pasen 1985 was ook niets.
Het hoogfeest viel op 7 en 8
april. Op 10 april schreef ik er
over. Niet veel, slechts een paar
alinea's, maar onder een veel
zeggend tussenkopje: Lente oj
herfst?. Het moet slecht weer
zijn geweest want het gaat over
regen die tegen de ruiten klet
terde terwijl ik naar de televisie
zat te kijken door het bespatte
oog van een camera, waar tel
kens een handdoek overheen
gehaald moest worden om con
dens en regendruppels van de
lens te verwijderen. 'Prachtige,
boeiende televisie', schreef ik.
Dat moet over de live-repor
tage van een Vlaamse wie
lerklassieker zijn gegaan want
er is ook sprake van dramati
sche taferelen op de 'Muur van
Geraardsbergen' en over Hen-
nie Kuiper die daar zijn kansen
verspeelde op een hoofdrol in
de finale.
Dit jaar was het Luik-Baste
naken-Luik in een jaloersma-
kend zonnetje dat wij moesten
ontberen.
We moeten terug naar 1984
om eindelijk een mooie Pasen
aan te treffen. Het was een late:
22 en 23 april. „Model-paasda
gen", schreef ik op 25 april, „zó
uit een roman van de Bouquet-
reeks. Verhef de verpleegsters-
weer. Weer om met jubelend
hart naast de pas verworven
dokter in een open two-seater
door het zonovergoten land
schap te rijden, naar een plek
waar ze nog lang en gelukkig
zou kunnen leven." File-weer
dus ook. Naar schatting
800.000 toeristen. In Amster
dam stalen ze als de raven.
„Hill Street Blues is er niks
bij", zuchtte een politieman
van het bureau Warmoesstraat.
„En het was gekken-weer", lees
ik verder nog, „dat ondervon
den de schietgrage helden van
het A-team, die bijna niet meer
uit hun helicopter durfden ko
men omdat de door de TROS
opgejuinde jeugd van Neder
land hen onder de voet dreigde
te lopen." Een móóie Pasen dus
in '84. Het mooie weer hield
wel twee weken aan, zo bhjkt
ook nog uit een stukje dat ik
begin mei schreef.
Over Pasen '83 schreef ik
niet. Toen stond ik mijn ruimte
af aan een gastschrijver voor
diens impressies van de Ronde
van Vlaanderen Hij zegt niets
over het weer dus zal het wel
redehjk zijn geweest. Met Pa
sen 1982 zat ik in Engeland.
Dat weer telt dus niet. Pasen
'81 was erg koud. Iets beter was
Pasen 1980. Ik lees: „Het fraaie
weer deed m'n handen jeuken.
Om de tuin in te gaan en het
gras te maaien." In plaats daar
van nam ik toch maar een
boek, maar het bleek 'te fris'
om ermee buiten in de zon te
gaan zitten.
Dat weten we dus weer:
Temperaturen van boven de 20
graden zijn rond deze tijd van
het jaar zeer, zeer zeldzaam. In
elk geval met Pasen.
MIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIillllllllllllllllllllllllm
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans-hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen).
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda,
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres- Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920,
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5. 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
Overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
24,20 per maand: 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van J 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje® 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
D^nIr rol otioc
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
HONDERDDUIZENDEN
ARGENTIJNEN, van het
kille Patagonië tot het sub
tropische noorden, hebben
hun leger de luide en dui
delijke boodschap gegeven
dat zij militaire machts
grepen niet langer tolere
ren.
Zingend, leuzen roepend, en
met spandoeken en vlaggen
zwaaiend gingen zij in het
paasweekeinde de straat op
om hun steun te betuigen aan
de herstelde democratie onder
leiding van een burgerbe
wind. Massaal gaven zij er
blijk van dat zij geen enkel
begrip hebben voor het ge
brek aan respect voor de
grondwet van de kant van
militairen, die de afgelopen 57
jaar zes maal een gekozen re
gering naar huis stuurden.
Overal in het land gingen
op eerste Paasdag mensen de
straat op om hun afkeuring te
tonen over de muiterij van
een kleine groep ontevreden
officieren die een militair op
leidingsinstituut bezetten op
een legerbasis bij Buenos
Aires. De anti-militaire ge
voelens kregen bij de betogin
gen de vrije loop en in de leu
zen die werden gescandeerd
werd het leger te verstaan ge
geven dat het in de kazerne
thuis hoort en zich niet met
politiek dient in te laten.
Bij de grootste manifestatie
in Buenos Aires kwamen naar
schatting een half miljoen
mensen op de been. Op het
historische Plaze de Mayo bij
de regeringsgebouwen be
tuigden zij hun trouw aan
president Raül Alfonsin, die
Trommelend, lachend en juichend vieren de Argentijnen de overwinning van de de
mocratie. - F0T0AP
met zijn kabinet en loyale of
ficieren intensief overleg
voerde om tot een oplossing te
komen van de crisis. Toen Al
fonsin op het balkon van het
presidentspaleis verscheen
om aan te kondigen dat hij
persoonlijk naar de legerbasis
zou gaan om de rebelerende
officieren te bewegen zich
óver te geven, kreeg hij ieder
een achter zich. Bij zijn terug
keer ontstonden emotionele
taferelen, toen Alfonsin liet
weten dat zijn missie was ge
slaagd en de militaire rebellie
voorbij was. Velen vielen elk
aar met tranen in de ogen in
de armen en zongen het
volkslied.
De jubelstemming zoals die
ontstond op het Plaza de
Mayo herhaalde zich op tal
van andere plaatsen in het
land. In de noordelijke pro
vincie Salta, aan de grens met
Bolivia, ontving gouverneur
Romero alom steun voor zijn
voorstel om te breken met het
centrale gezag als de rebellie
opnieuw zou leiden tot een
breuk van de democratie en
het wegsturen van een consti
tutionele regering.
„Op het eerste gezicht lijkt
het of Argentinië eenvoudig
weer een van de vele militaire
crises heeft doorstaan, zoals
die de afgelopen halve eeuw
met wisselend succes zijn
doorgemaakt", schreef maan
dag de onafhankelijke, be
houdende krant La Nacion.
„Maar een nauwkeurigere
blik levert een andere gevolg
trekking op: Gisteren maakte
het hele land zichzelf en de
wereld duidelijk dat het niet
de wens heeft om het pad van
de wet, democratie en vrede te
verlaten".
Dit werd bovenal gedemon
streerd door de massale me
nigte mensen bij de spontane
manifestaties op het Plaza de
Mayo en op andere plaatsen.
Jong en oud, arm en rijk ging
de straat op om de jonge,
kwetsbare democratie te ver
dedigen. Ze kwamen op eigen
houtje, in kleine groepjes of in
grotere bewegingen onder lei
ding van partijen en vakbon
den naar de plaats van sa
menkomst.
Velen van hen, zoals Juan
Luciuk, waren met hun oor
aan een transistorradio ge
kluisterd om zich op de hoogte
te houden van de jongste ont
wikkelingen op de legerbasis.
Alle deelnemers aan de mani
festaties lieten vrijwel zonder
uitzondering weten dat het
hen te doen was om de verde
diging van de democratie.
„Dit is de eerste keer in mijn
leven dat we een echt demo
cratisch systeem hebben", be
toogt Luciuk. „We moeten dat
verdedigen en die mensen (de
rebellerende officieren) ervan
overtuigen om zich zonder
bloedvergieten over te geven".
Er deden zich bij de man/
festaties opvallend weinig in-
cidenten voor. Traditionele
politieke tegenstanders als de
Radicale Burgerunie van pre
sident Alfonsin, de Peronisten
en de Beweging naar Socia
lisme stelden zich naast elk
aar op. De partijen vergaten
hun onderlinge tegenstellin-
gen om zich gezamenlijk in te
zetten voor het behoud van de
democratie.
„Deze eensgezindheid zon
niet zo lang geleden ondenk
baar zijn geweest", aldus de
31-jarige Luis Cortes. „Het
wijst erop dat wij Argentij.
nen ons aan het ontdoen zijn
van onze vrees voor het leger
evenals van het oude idee dat
het maar beter is om je niet
met politiek te bemoeien".
De massale wijze waarop
de bevolking steun betuigde
aan de regering noemde mi
nister van binnenlandse za
ken Antonio Troccoli de 'cen
trale en overwegende' factor
die leidde tot het bezweren
van de vierdaagse crisis. Zo
mogelijk nog groter gewicht
kende luitenant-kolonel Rico,
die de leiding had over de 150
rebelse militairen, aan de
houding van het volk toe. Na
dat hij zich had overgegeven
verklaarde hij op een pers
conferentie dat zijn mannen
radio en televisie hadden uit
gezet om niet onder ogen te
hoeven zien dat hun actie
alom werd afgewezen.
(AP)
Door Adri Gorissen
DE KANS op vrede in het
Midden-Oosten lijkt aan
zienlijk te zijn vermin
derd, doordat de Pales
tijnse Bevrijdingsorgani
satie (PLO) tijdens de
maandag begonnen verga
dering van de Palestijnse
Nationale Raad (het parle
ment in ballingschap) de
gelederen heeft weten te
sluiten.
De verzoening tussen de
diverse Palestijnse groepe
ringen (met uitzondering
van die van Aboe Nidal),
die elkaar de afgelopen
vier jaar in de haren zaten,
betekent een overwinning
voor de voorstanders van
de harde lijn.
Om de eenheid te herstellen
en daarmee zijn eigen positie
te verstevigen was PLO-lei-
der Arafat gedwongen de no
dige concessies doen.
Allereerst moest hij zijn
akkoord met de Jordaanse
koning Hoessein opzeggen.
Dat akkoord werd in 1985 ge
sloten en behelsde dat Jorda
nië en de PLO samen een de
legatie zouden afvaardigen
naar een eventuele vredes
conferentie over het Midden-
Oosten.
Op die manier kon worden
voorkomen dat Israël of de
Verenigde Staten een derge
lijke bijeenkomst zouden mij
den, omdat zij niet recht
streeks met de PLO willen
onderhandelen. Door dat ak
koord, dat overigens toch al
weinig voorstelde omdat
Hoessein het had opgeschort,
op te zeggen verzekerde Ara
fat zich van de belangrijke
steun van George Habbasj en
zijn Radicale Volksfront voor
de Bevrijding van Palestina.
Arafat ziet nu samen met
de diverse PLO-geledingen
meer heil in een internatio
nale conferentie om een op
lossing te zoeken voor het 39
jaar oude Israëlisch-Arabi-
sche conflict. Voorwaarden
daarvoor zijn dat de confe
rentie wordt gehouden onder
auspiciën van de Verenigde
Naties en dat een 'Palestijnse
delegatie, onder de vlag van
de PLO, deelneemt op gelijke
voet met alle andere delega
ties'.
Gezien de bedenkingen die
Israël en de Verenigde Staten
tegen PLO-deelname hebben,
betekent dit vrijwel zeker dat
Yassar Arafat spreekt in Algiers de Nationale Palestijnse
Vergadering toe. - fotoanp
er de eerste jaren geen vre
desconferentie over het Mid
den-Oosten zal komen en dat
een oplossing voor de moei
lijkheden daar nog zeer veraf
is. Zeker nu Arafat ook ge
dwongen werd zijn banden
met Egypte, het enige Arabi
sche land dat vrede met Israël
heeft gesloten, te verbreken.
Dat was namelijk de
tweede concessie die van hem
werd gevraagd. De radicale
groeperingen binnen de PLO
zijn tegen de betrekkingen
met Egypte, vanwege het vre
desakkoord dat dat land in
1979 met Israël sloot. Arafat
wendde zich in 1983 tot Egyp
te, nadat hij met steun van
Syrië door opstandige Pales
tij nen uit Libanon werd ver
dreven.
Het aangaan van de
banden met Egypte versterkte
het conflict tussen Arafat en
Syrië en maakte de tegenstel
lingen binnen de PLO nog
groter.
Arafat deed wat Egypte be
treft echter slechts een ge
deeltelijke concessie. Er werd
een compromis bereikt, dat
inhoudt dat de PLO het
standpunt van de Arabische
topconferentie van 1980 on
derschrijft dat er geen be
trekkingen met Egypte on
derhouden kunnen worden
zolang dat land de akkoorden
van Camp David niet ver
breekt.
Het compromis betekent
waarschijnlijk dat er weinig
verandert in Arafats relatie
met Egypte. Daarmee staat de
PLO aan de kant van de
meerderheid van de Arabi
sche landen. Volgens secreta
ris-generaal Klibi van de
Arabische Liga zijn alle Ara
bische landen, met uitzonde
ring van Syrië en Libië, voor
stander van heropneming van
Egypte in de Liga.
Het opzeggen van het ak
koord met Hoessein en het
compromis over Egypte biedt
Arafat ook de kans de betrek
kingen met Syrië te hernieu
wen. Zowel Arafat als de Sy
rische president Assad leken
daar afgelopen weekeinde toe
bereid. Assad liet weten de
ruzie bij te willen leggen, mits
Arafat volledig breekt met
Egypte. Of hij genoegen
HOEWEL DE STRENGE
militaire controle ieder
protest bij voorbaat in de
kiem smoort, nam de Indo
nesische regering het ze
kere voor het onzekere.
Een maand geleden verbood
zij alle massabijeenkomsten.
Trouwstoeten vormden de
enige uitzondering op het ver
bod.
De maatregel vormde de
proloog van de verkiezingen
van morgen. Dan gaan 94 mil
joen Indonesiërs naar de
stembus voor een parlement
en provinciale bestuurders.
De campagne is rustig verlo
pen. Er zijn geen 'rechtse en
linkse extremisten' opgestaan
die 'de regering omver willen
werpen', zoals de militairen
zeiden te vrezen.
De angst betrof voorname
lijk de Indonesische Commu
nistische Partij (PKI), islami
tische fundamentalisten en de
liberale Indonesiërs. Deze
laatsten willen een democra
tie naar westers recept. De
vrees voor geweld is niet on
gegrond. Tijdens de laatste
verkiezingen in 1982 die door
studenten en intellectuelen
werden aangegrepen voor een
massaal protest tegen de re
gering, kwamen zestig men
sen om. Een aantal slachtof
fers werd doodgeschoten door
oproerpolitie tijdens rellen in
Jakarta. Drie jaar geleden
schoten soldaten op demon
strerende islamieten in de
hoofdstad Djakarta. Er vielen
meer dan tachtig doden.
De chef van de strijdkrach
ten, generaal Benny Moerda-
ni, zei vorige maand dat
waakzaamheid geboden blijft.
De voorzitter van de rege
ringspartij Golkar vertolkte
zijn angst wat poëtischer. „De
os die de pomp op gang houdt,
kan iedere dag braaf zijn
werk doen en opeens amok
maken", aldus Sarwono Koe-
soemaatmadja. „De volgende
dag zal het beest weer netjes
voor je werken. Dat is heel
onvoorspelbaar. Daarom zijn
het leger en de regering altijd
een beetje bezorgd over stabi
liteit in het land".
Maar president Soeharto en
zijn Golkar hoeven zich wei
nig zorgen te maken. Zelfs de
twee toegestane oppositiepar
tijen erkennen dat Soeharto
een vijfde vijfjarige ambts
termijn tegemoetgaat. Dank
zij haar bevoegdheden meer
dan de helft van de leden zelf
te kunnen benoemen, kan de
regering zich altijd verzeke
ren van een comfortabele
meerderheid in het Volkscon
gres. „Hoewel we formeel drie
partijen kennen, leven we in
een eenpartij staat", zegt Rid-
wan Saidi, een parlementslid
van de islamitische partijen.
Van de 460 zetels in het par
lement zijn er 100 gereser-
De dochter van ex-president Soekarno, Megawati, weet honderdduizenden Indonesiërs op
de been te brengen voor haar Indonesische Democratische Partij (PFI). Nochtans zal deze
partij niet hoog scoren. - fotoap
veerd voor door de regering
aan te wijzen kandidaten.
Daarvan gaan er 75 automa
tisch naar militairen. Leden
van de strijdkrachten mogen
namelijk geen lid zijn van een
politieke partij en evenmin
aan verkiezingen deelnemen.
De president en vice-presi
dent worden aangewezen
door het Adviserend Volks
congres, dat maar liefst 920 le
den telt en voor de helft wordt
gevormd door het parlement.
De andere 460 leden worden
door de regering benoemd op
basis van regionale vertegen
woordiging en verkiezings
uitslagen. Dat betekent dat
uiteindelijk slechts 39 procent
van dit Volkscongres, dat ook
de grote lijnen van het poli
tiek en economisch beleid uit
zet, direct is gekozen.
De twee partijen die het te
gen Golkar opnemen, zijn de
islamitische coalitie Ver
enigde Ontwikkelingspartij
(PPP) en de Democratische
Partij van Indonesië (PDI). De
PDI, opgericht door onder
meer aanhangers van de
overleden president Soekar
no, behaalde bij de vorige
stembusgang in 1982 vijf pro
cent. De partij rekent nu op
winst gezien haar drukbe
zochte verkiezingsbijeenkom
sten de afgelopen weken.
Tijdens de verkiezingscam
pagne mochten de partijen
overigens alleen over de door
de regering uitgestippelde
ontwikkeling van het land
spreken. Alle toespraken en
pamfletten moesten eerst
worden goedgekeurd door de
regering.
Indonesische en buiten
landse waarnemers voorspel
len dat Golkar zeker 70 pro
cent van de stemmen in de
wacht sleept. In 1982 was dat
64 procent. Het zijn de eerste
verkiezingen na de invoering
van een nieuwe politieke wet
geving in 1984, volgens welke
elke politieke en maatschap
pelijke organisatie Panca Sila
in het vaandel moet voeren.
Panca Sila zijn de vijf 'zuilen'
waarmee Soeharto wilde af
rekenen met het islamitische
fundamentalisme: geloof in
God, sociale rechtvaardig
heid, medemenselijkheid, de
mocratie en eenheid. Van de
170 miljoen Indonesiërs is 90
procent, althans op papier, is
lamiet. Indonesië is 's werelds I
volkrijkste islamitische natie f
Critici zeggen dat Soehari l
met Panca Sila het militaire I
regime wilde rechtvaardige!
„Zelfs als je een bridged1/1
wil oprichten, heb je toestem; I
ming nodig van de regering"
zegt Slamet Bratanata, een|
voormalig minister. „In
kou noem je dat communismeI
hier noemen we dat Panca Si
la-democratie".
Beschuldigingen over cot l
ruptie en machtsmisbruik I
hebben de machtspositie va>|
de familie Soeharto de afgel'"
pen jaren nauwelijks
tast, zeggen politieke waar»!
mers in Djakarta. In noveit'l
ber onthulde het in Hongko«!|
uitgegeven dagblad 'Asii*
Wall Street Journal' hoe 1
Soeharto's en bevriende ö'l
kenlieden elkaar de bal toe
speelden en monopolies in
handel hadden verworven. I
Nu de economische situs'1'!
verslechtert, groeit de kritfjl
op de zakelijke belangen njl
de Soeharto's. „Hoewel
taart kleiner wordt, blijft®!
presidentsfamilie hetze#
deel eisen", zegt een zak
man in Djakarta.
De daling van de prijs
olie, die voor 70 procent vï|
de exportopbrengsten nr
zorgen, leidde vorig jaar vt
het eerst in twintig jaar
een daling van het Bruto W>'|
tionaal Produkt.
neemt met het compromis
aangaande Egypte is nogc
vraag, gezien het afwijzende!
standpunt van Syrië ten aan-
zien van heropneming van
Egypte in de Arabische Liga.
Maar Arafat heeft ook al
laten weten voorstander zijn I
van het opnieuw tot leven
wekken van het in 1979 o
richte 'Front van vastbera-1
denheid en confrontatie' t
het Egyptisch-Israëlische!
vredesakkoord. Dat front I
werd gevormd door de PLO
Syrië, Libië, Algerije en Zuid-f
Jemen.
Als de PLO-leider inder-1
daad de steun van Syrië weetl
te verwerven, dan versterk:!
hij zijn positie opnieuw. "Wantl
net als de nu weer onder zijn I
vleugels teruggekeerde radi-
cale groeperingen, was Syric|
tegenstander van het
hoofdige leiderschap van
Arafat van de PLO.
Als de betrekkingen i
den verbeterd, zal Assad dill
bedenkingen wel laten varen I
Na een periode waarin depo-l
sitie van Arafat daadwerke-|
lijk werd bedreigd, lijkt c
er nu toch weer in te slagende!
meerderheid van het Pate l
tijnse volk achter zich te krij-l
gen en de steun van de Arabi-|
sche landen te veroveren.
Van onze verslaggever
UTRECHT - Een automobi
list die buiten zijn schuld ii
botsing komt met een fiet
ser of voetganger zal d<
schade aan zijn voertui)
voortaan, in het algemeen
slechts voor de helft kunner
verhalen op de verzekerini
van de tegenpartij.
Bovendien zal hij 'duikelen' oj
je 'bonus-malus-ladder'. Wan
ook zijn eigen verzekering kar
Zie
Van onze Haagse redactie
Die waarschuwing gaf dr,
AMC-ziekenhuis in Ams|
symposium in Utrecht ov
structurering van de gezon
Wemer was uitgenodigd in zij J
hoedanigheid van voorzitte:'
van een CDA-werkgroep dii
over kostenbeheersing in dl
gezondheidszorg recent eeq
rapport uitbracht.
Werner zei te vrezen dat conl
currentie in de gezondheids
zorg, bepaalde delen van die
zorg voor zwakkeren minde]
bereikbaar maakt en daarenb
gen juist de rijken exclusie
toegang geeft tot dure vormerj
van zorg. „Er zijn wat dat be-f
treft veel te weinig veiligheids-]
kleppen in de voorstellen va
Dekker", aldus Werner.
Hij zei dat de overheid tegeij
iedere prijs moet voorkome:
dat schaarse zorg (zoals durl
operaties) niet voor iedereer
bereikbaar wordt. Hij sprak ei
zijn twijfel over uit of de plan
nen van Dekker voldoendl
waarborgen hiertegen in zie
bergt.
Philips-topman dr. W. Dek
ker en de naar hem genoemd]
commissie, publiceerden verle
den maand een rapport, waar
onder meer wordt gepleit voo]
meer concurrentie in de ge
zondheidszorg. Op die manie'
kan de gezondheidszorg goed;
koper worden, zeggen Dekke|
en de zijnen.
Werner zei gisteren dat Dek
ker de gunstige werking van di
marktverhoudingen in de zori
overschat En ook ziet Dekke
de risico's van meer markt ove|
het hoofd, zei Werner.
Die kritiek op de plannen le
verde ook oud-staatssecretari
Van der Reijden, die het sym
posium voorzat. Volgens hem if
Dekker ook veel te optimistisc
over de termijn waarop zjjil
voorstellen kunnen worden in|
gevoerd. Volgens Dekker ka
een nieuw systeem binnen vij
jaar worden ingevoerd. „Als w<
met zoveel kippedrift de veran|
deringen willen doorvoeren
VIER JAAR geleden vluchtte
wijdingsorganisatie (PLO), Ya
toet. De davidster was welisw
Lardeerde Libanese hoofdstad
enen te hebben: de PLO en h
'estijnen leken voor jaren ond
9jsche winst: Israël zou voor j
hjnse aanvallen op eigen gron
Het is anders gelopen. Dit
sinds jaren, weer Palestijnse c
schermutselingen op Israëlisc
samen met een bijeenkomst
net Palestijnse parlement in
'at mocht daar voor de zov
graf.
2ijn gematigde Fatah-orgari
met een aantal radicale groe
op, dat Arafat een hoge politi
moeten betalen. De radicale g
dat de PLO de gewape
®n- Die belofte heeft hij inmid
erwacht mag worden dat d
arder en radicaler zal opstell
b|oedige acties.
einn de radicalisering kunn
na maken aan vier jaar verd
va.?' daarmee ook meer ste
aNo radicale Arabische lei
h dit eigen belang gebrui
warden'tStaken t06n Zi' vier
VVat Israël zal doen, is geen
l oog.Qm-oog-tand-om-tand
stijrtse aanval zal tienvoudig
On t e ontwikkelingen voere
sten weer op en dus lijkt
Gn kW6 initiatieven zijn niet te
i wa,si°v op een nieuwe top
kunnen ontdoen.
